Zwanger worden na miskramen...

29-04-2015 18:25 1468 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Ik schrijf hier vaker en open soms een nieuw topic omdat oudere topics uitsterven.

Mijn situatie: Ik probeer zwanger te raken vanaf januari 2014. Daarvoor al een jaar gestopt met de pil.. In september 2014 deed ik na een menstruatie een test omdat ik pijnlijke borsten hield. Deze bleek positief te zijn.. Na een echo in het ziekenhuis bleek ik een hele vroege miskraam te hebben gehad.. Afgelopen februari had ik weer een positieve test.. Helaas, na een paar dagen een bloeding en twee weken later weer een bloeding. De laatste bloeding is de miskraam geweest.. Heb hiervoor nog verschillende echo's gemaakt en alles was verder goed! Nu weer twee maanden verder.. Ik zoek vooral hulp in de alternatieve wereld.. Acupunctuur en ben nu ook twee keer bij een osteopaat geweest! Ik wil vooral meer rust in mijn lijf en hoofd krijgen.. Ik ben soms bang dat het nooit gaat lukken en dat de volgende keer weer een miskraam is.. Ik ken in mijn omgeving maar weinig mensen die dit hebben gehad. Wel vriendinnen die in de medische molen terecht zijn gekomen, vanwege slecht zaad van hun man.. Beide zijn nu moeder :)! Ik heb eerder een gesprek gehad met een gynaecoloog en deze geeft aan dat ik gewoon zwanger kan raken en het dus gewoon zelf kan proberen (en dat wil ik ook het liefste natuurlijk...)! Het is dus vooral een kwestie van geduld! Voor wie is deze situatie herkenbaar en wie is alsnog succesvol zwanger geraakt??
Alle reacties Link kopieren
Bloempje wat een bericht. Het klinkt alsof je het even moeilijk hebt. Wat stom klinkt, want het is al heel lang heel moeilijk, maar ik weet zelf nog hoe ik me voelde toen een second opinion in het amc niet was wat ik er van gehoopt of verwacht had. Voelde me toen even heel hopeloos/hulpeloos. Blijf voor je duimen!



En mafelief wat rot... heeft het al wat geholpen? Hoop het! Tweeling is pittig genoeg.
Alle reacties Link kopieren
@Bloem:



Bij mij is overigens ook nooit iets gevonden.
Ach lieve Bloem, ik had zo gehoopt dat het meer duidelijkheid had opgeleverd. Ik snap dat het zo moeilijk is om vertrouwen te houden, en dat je er ook weinig zin meer in hebt - ware het niet dat de wens zo groot is dat je het toch wel weer probeert. Hoe is de ingreep gegaan? Konden ze nog iets zeggen over het restweefsel?
Alle reacties Link kopieren
Eergisteren de ingreep gehad. Ik vond het best wel pittig. Ze hebben meer restweefsel dan verwacht weggehaald en de gyn gaf achteraf aan dat het goed was dat het gedaan is. Het zat vrij diep vast, dus ze hebben het tot op mijn spier moeten wegschrapen, waardoor ik wat langer moet herstellen. Ik moet over 5 weken terugkomen voor een 'gewone' hysteroscopie (zonder narcose) om te zien hoe het geheeld is en of er verklevingen zijn ontstaan. Ik mag twee maanden niet zwanger worden, waar ik heel verdrietig over ben. Ik ben ook behoorlijk naar van de operatie (buikpijn, last van de narcose en veel bloedverlies).



Ook is er vastgesteld bij de operatie dat ik toch een baarmoederafwijking heb. Uterus arcuatus (deukje boven in baarmoeder) of een uterus subseptum (klein tussenschot bovenin baarmoeder). Ik heb nu gemaild naar mijn gyn hoe nu verder. Voor zover ik lees op internet kan je kiezen om het operatief te laten aanpassen of om het te blijven proberen en te hopen dat het dan wel goed gaat.
Alle reacties Link kopieren
Jeetje, wat een nieuws dan toch over een mogelijke oorzaak/oorzaken. Ik duim heel hard dat het nu mooi heelt in ieder geval! Liefs
Alle reacties Link kopieren
Bloem, ik kan me voorstellen dat je hier best wel ondersteboven van bent. Aan de andere kant is er nu toch een mogelijke - behandelbare - oorzaak gevonden. Het traject waar je nu inzit is ellendig en lijkt eindeloos te zijn, maar ook jouw tijd komt nog. Hou vol en voor nu een dikke
Alle reacties Link kopieren
Oo lieve Bloempje.. Houdt het dan nooit op? Ik kan me zo goed voorstellen dat juist ook dat twee maanden niet zwanger mogen worden er zo ontzettend hard inhakt.. Jullie wachten al zo lang en dan nu dit weer...



Ik kan niet anders dan je weer een hele dikke knuffel geven en me aansluiten bij wat hierboven door de anderen is gezegd.. Kon je af en toe maar vooruit kijken in de toekomst en de bevestiging krijgen dat het uiteindelijk allemaal goedkomt..



Ik weer niet half hoe ongelooflijk k*t het is wat jij allemaal door moet maken.. Hopelijk krijg je snel reactie van je gyn en komt er n goed behandelplan.. Ik gun het je zo ontzettend!
Alle reacties Link kopieren
Lieve Bloem!! Ik leef zo met je mee!! Ik kreeg ook na 2 jaar proberen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te horen dat ik een baarmoederafwijking heb.. Een uterus unicornis! Aan de linkerkant was mijn baarmoeder afgesloten vd eileider! Hierna mocht ik ook 2 maanden niet zwanger worden.. Ik was er toen ook echt even klaar mee en gaf de hoop op dat moment een beetje op! Na die 2 maanden ben ik wonder boven wonder weer zwanger geraakt en is hij blijven zitten! Hij is nog steeds mn grote wonder waar ik intens dankbaar voor ben.. Ik hoop dat jou dit ook gegund is!!! Geef de hoop niet op.. In principe kun je met een baarmoederafwijking gewoon zwanger raken.. Hooguit wat risico's als stuitliggingen en keizersnede (die nam ik voor lief!!).. Verder heb ik de laatste keer (de 5e keer ook) kinderaspirine genomen tot week 32 van m'n zwangerschap! Het schijnt te helpen voor een betere doorbloeding maar ik zal het nooit helemaal weten.. Ik voel zo nog de wanhoop bij jou die ik (en wij allemaal hier) hebben gevoeld.. Het is niet niks! Vooral niet in een omgeving waar zwanger worden heel gewoon lijkt te zijn.. Sterkte lieve Bloem!
Alle reacties Link kopieren
Hallo, ik zou graag ook willen meelezen en schrijven. Op dit moment zit ik midden in een miskraam. Woensdag is bij 9 weken zwangerschap een embryo gevonden zonder hartslag. Dit is mijn tweede ma. In juli 2015 was het vruchtje ook rond de 6 weken gestopt. Vorig jaar had ik ook nog een vroege mk met 5w. Daartussen hen ik nog aantal keer positief getest, waarna ik meteen ongesteld werd. Ik ben inmiddels helaas 39 jaar, dus ik zie de kans op een tweede kind vervliegen. Alle bloeduitslagen zijn goed. Een hysteroscopie liet niets afwijken zien, behalve dat mijn baarmoeder licht hartvormig is. Dat heeft geen invloed volgens de gynaecoloog. We moeten woensdag weer terug voor een echo en dan wil ik pillen. Ik wil geen curettage meer, want na de vorige keer duurde het 3,5 maand voordat ik weer een cyclus had. Ik ben op dit moment geneigd om helemaal te stoppen met proberen, want want een nachtmerrie is het steeds.
Alle reacties Link kopieren
@Elninja: het is vreselijk en het lijkt uitzichtloos. Na vijf miskramen heb ik op mijn 39e uiteindelijk toch nog een tweede kind mogen krijgen. Maar ik weet maar al te goed hoe de hoop je in de schoenen zakt als je er middenin zit. En het maffe is: zodra het kindje is geboren, verdwijnt die wanhoop ook weer heel snel. Soms kan ik nog steeds niet geloven dat ze er is en zie ik haar echt als een cadeau. En tegelijkertijd kan ik me nu ook al ampervoorstellen dat ze er niet was en hoe zwaar de weg ernaartoe was.



@Sophie: hoe gaat het met jou? Is de kleine ondertussen al geboren?
Alle reacties Link kopieren
@Bloem, hoop dar je nog enigszins troost kan vinden in het feit dat er nu een soort 'oorzaak' is. Vanaf nu gaat het er beter uitzien voor je. Echt! Hou hoop!



@Elninjaa, ook voor jou een hart onder de riem. Ik ben op mn 41e na traject van 4 jaar zwanger van mn eerste. En laatste...Het kan dus. 3 miskramen achter de rug, met nodige rompslomp en nasleep. Nooit gedacht zwanger te blijven en hadden min of meer berust in ons lot, laatste cryo IVF bleef echter toch plakken. Hou je taai & welkom!



@Lisa, nog niet. Nog week of 3 denk ik. Wel al scenario met alle partijen in het ziekenhuis besproken. Placenta praevia totalis, ze moeten door placenta heen gaan snijden, dus wordt iets spannend.
Alle reacties Link kopieren
Oo Sophietje wat spannend! Heel veel succes en laat je het ons weten?



ElNinjaa, welkom hier. Wat een ellende is het he.. En wat hebben jullie ook lang moeten wachten sinds juli 2015 :( aan de ene kant fijn dat de onderzoeken allemaal goed zijn, maar soms ook frustrerend, want waarom gaat het dan steeds mis!? Sterkte met afwachten nu.. Hier ook twee keer de pillen gehad.. Pff wat een rotweken zijn dat!
Alle reacties Link kopieren
Dankjulliewel! Wat fijn voor jullie dat het na al die ellende dan toch nog gelukt is. Sophietje, spannend hoor.



Bloem, jij ook een heel traject afgelegd zeg. Goed dat ze nu eindelijk in je baarmoeder hebben gekeken. Dat geeft heel wat informatie. Overigens heb ik ook een uterus arcuatus maar volgens de gynaecoloog heeft dat geen invloed op mijn vruchtbaarheid.



Hebben jullie ook dat artikel in het AD gelezen over de risico's van curettage? Die liggen een stuk hoger dan altijd gedacht en ook op een ander vlak. Niet alleen meer verklevingen (een op de vijf)!!! vrouwen. Maar ook meer kans op vroeggeboorte bij zwangerschappen daarna. Ik ben er wel van geschrokken.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de lieve woorden! Elninjaa mijn gyn heeft ook teruggestuurd dat het inderdaad geen invloed hoeft te hebben op het zwanger worden/blijven, dus dat is weer veel paniek voor niets geweest haha....



Ik heb besloten even forum-vrij door het leven te gaan. Ik meld mij over een paar weken weer. Heb even de rust nodig, zeker nu ik op pauze sta.



liefs!
Alle reacties Link kopieren
Sterkte Bloem! Hopelijk zien we je over een paar maanden weer terug...met positief nieuws.



Spannend Sophie. Ligt de placenta ook deels aan de buikzijde, aangezien ze er doorheen moeten snijden? Mijn placenta lag ook heel laag (paar cm van bmm), daardoor kon de jongste niet draaien en indalen en is het ook een geplande keizersnede geworden. Hoe zijn ze er bij jou achter gekomen? Zagen ze het op de echo, of heb je bloedingen gehad?
Alle reacties Link kopieren
Hou je taai Bloem, ga je zelf vooral even lekker verwennen. Wees lief voor jezelf! Tot snel hoop ik!



@Lisa, met 12wk echo al een vermoeden maar met 20wk echo was het helemaal zeker. Hij ligt helemaal met het midden op bmm. Dus kans dat hij nog van bmm zou verschuiven was nihil. Dus wist al heel snel dat het geplande ks zou worden. Hij piept dus ook voorbij het schaambeen vandaar dat ze erdoorheen moeten. Achja, OK team.is verdubbeld, zakken bloed zijn besteld. Iedereen is er op ingesteld. Komt vast goed. Maar idd, indalen gaat hier ook niet. Nog druk aan het spartelen hierbinnen.
Alle reacties Link kopieren
Bloempje!

Ik snap je helemaal.. Denk dat ik al veel eerder ingestort zou zijn, vind dat jij altijd zo knap omgaat met al die tegenslag op zwangerschapsgebied.. Doe waar jij je goed bij voelt en hopelijk kom je af en toe ff langs voor een update..
Alle reacties Link kopieren
Spannend Sophie! Fijn dat ze alles zo goedvoorbereiden. En het komt vast helemaal goed. Maar het geeft natuurlijk wel weer wat extra spanning.



Ik zag zelf erg op tegen de geplande keizersnede, maar het viel me eigenlijk mee. De pijn is de eerste dagen erna niet leuk, maar wordt ook snel minder. Probeer wel echt je rust te pakken die eerste weken. Mijn man had vakantie opgenomen (drie weken geloof ik) en dat was echt heel fijn. Ook voor de oudste.
Hoi allemaal,



It is me, Laura. Ik heb even ivm herkenbaarheid een nieuw account. Hoe gaat het met iedereen?



Onze smurf is inmiddels bijna 13 maanden en tijgert de hele kamer door. Maar ik ben niet vergeten hoe wanhopig ik ben geweest. Zelfs na een jaar herken ik me nog steeds niet al die zeurcolumns over het moederschap. Ik vind het een enorm voorrecht allemaal.
Alle reacties Link kopieren
Hallo Laura en anderen. Fijn om te horen dat het goed gaat. Hier ook een kruiperd, van tien maanden oud. Ons gezin is nu compleet en ik ben nig iedere dag dankbaar dat we toch nog een tweede kindje mochten krijgen.



Voor iedereen die nog middenin de ellende zit: houd moed, in bijna alle gevallen komt het uiteindelijk goed
Alle reacties Link kopieren
1x is genoeg
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal!!



Hier ook heel ondernemend ventje dat kruipt en staat en klimt en valt, haha! Maar precies wat jij zegt Lau.. Ik kan er nog steeds een traantje om laten, hoe dankbaar ik ben.. Het heeft heeel lang geduurd voordat ik het durfde te geloven! Ik weet ook nog steeds precies hoe wanhopig ik was.. Ik zal me daarom ook nooit zo kunnen identificeren met moeders die zeuren (niet dat ik dat nooit doe, maar de zorgen die je soms hoort wekt bij mij wel het 'Ben blij met wat je hebt' gevoel op ..!) Hoe gaat t met de rest?!
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal!



Ik sluit me bij jullie aan door en Laura, ik hoor soms zoveel gezucht en gesteun en ik kan me daar niet helemaal in vinden. Heb het heus moeilijk met van alles, maar dan kijk ik naar de kleine man en dan valt het allemaal weer in t niet. Deze week alweer 7 maanden en hier tijgert meneer er op los, alles wordt ondergekwijld en goed onderzocht Het is zo'n prachtig mannetje met een mega temperament, heel gek om je eigen karakter van een afstand in de box te zien liggen ;)



Veel mensen vragen me de laatste tijd of we nog meer kids willen en ik heb daar eigenlijk geen antwoord op. Ik ben de ellende nog lang niet vergeten, heb zelfs alle zwangerschapstesten (en dat zijn er nogal wat) nog in de kast liggen. Durf ze bijna niet weg te doen omdat ik het nog steeds niet kan geloven, terwijl het levende bewijs hier nu naast me ligt te knorren in z'n slaap :')



Hoe gaat het bij jou Laura?



Knuffels voor iedereen!
Ik herken het heel erg. Ik heb niks met al die zeurcolumns op bijvoorbeeld Me To We, over hoe irritant het is dat je geen witte wijn meer kan drinken met je vriendinnen nu je moeder bent, of het kijk-eens-hoe-lekker-politiek-incorrect-stom ik het moederschap vind! Echt, besef je wat een voorrecht het is (en zoon heeft hier al vier dagen buikgriep hoor, ik ben zojuist weer ondergespuugd).



@missglitch: wij zijn voorzichtig weer begonnen, vier maanden terug. ook omdat we weten dat we maar zo ruim een jaar (en miskramen) verder kunnen zijn. ik had vorige week een positieve test in handen. moet wel zeggen dat ik me nu anders voel, omdat ik weet dat het kán. maar ik weet niet wat er gebeurt als ik weer een miskraam krijg, misschien komt alles dan wel terug...
Alle reacties Link kopieren
Beterschap voor de kleine man Laura! Buikgriep is echt verschrikkelijk, hier sinds januari al 4x heel heftig last van gehad. Gelukkig is hij nu wat groter en kan hij het wat beter hebben, de eerste twee keer was ie net 3 maanden oud. Zo zielig!



En voorzichtig gefeliciteerd denk ik? Spannend! Laten we hopen dat het meteen goed gaat



Ik moest erg lachen om je stukje over de witte wijn, wat maakt mij die wijn nou uit. Tijd voor jezelf komt vanzelf wel weer en voor nu ben ik maar wat blij dat ik m'n tijd met m'n kleine man door kan brengen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven