Gezondheid
alle pijlers
Schildklier: Thyrax maar doodeng
woensdag 12 september 2007 07:17
Hoi allemaal,
Ik loop al jaren rond met klachten (vermoeidheid, kouwelijkheid, spierzwakte, lusteloosheid). Zo'n 8 jaar geleden ben ik geprikt, niet op schildklier maar op Hb, deze was toen te laag en is behandeld, maar dat veranderde feitelijk maar weinig aan de klachten. Nu anderhalf jaar geleden ben ik naar de huisarts gegaan met weer dezelfde klachten: ik was het zat om niet gewoon de trap op te kunnen lopen zonder te hoeven uitrusten en niet gewoon een avondje uit te kunnen zonder daarvoor twee weken te boeten. Hij gooide het eerst op stress, uiteraard het zat tussen de oren, en ik heb toen nog aardig moeten zeuren om toch een prik te krijgen. Ik wist toen nog niks van de schildklier af, dus mijn waardes van toen (TSH 6.2 en FT4 16.7) zeiden me niet zo heel veel. De huisarts gaf aan dat dit weliswaar niet goed was, maar dat ik over een jaar maar moest terugkomen. Enfin, vorige week weer geprikt, waardes zijn verslechterd (TSH 7.6 bij FT4 14.5) en ik ben vanochtend begonnen met 1 tablet Thyrax, die ik over twee weken zou moeten ophogen naar 2 tabletten.
Ik vind het DOODENG!! De huisarts schreef dit voor in een telefonisch consult, alsof het niets bijzonders is. Maar nadat ik op internet informatie heb gezocht over hypothyreoïdie en medicatie heb ik een potje zitten brullen. Ik voel me nu weliswaar al jaren niet fit, maar omdat dit er zo geleidelijk aan is ingeslopen ben ik eraan gewend. Ik ben zo bang dat deze Thyrax alles gaat veranderen! Dat ik ben overgedoseerd, of dat ik me nu juist voor het eerst sinds mijn volwassen leven goed ga voelen (en me moet realiseren dat ik me dus al die tijd met een REDEN zo slecht heb gevoeld). HELP! De afspraak is dat ik over 3 maanden terugkom om bloed te prikken, en ik heb me sowieso voorgenomen om dan een dubbele afspraak te maken om e.e.a. op een rijtje te zetten, maar in de tussentijd...
Wie heeft er nog meer een te traag werkende schildklier en wil daar met me over praten??
Ik loop al jaren rond met klachten (vermoeidheid, kouwelijkheid, spierzwakte, lusteloosheid). Zo'n 8 jaar geleden ben ik geprikt, niet op schildklier maar op Hb, deze was toen te laag en is behandeld, maar dat veranderde feitelijk maar weinig aan de klachten. Nu anderhalf jaar geleden ben ik naar de huisarts gegaan met weer dezelfde klachten: ik was het zat om niet gewoon de trap op te kunnen lopen zonder te hoeven uitrusten en niet gewoon een avondje uit te kunnen zonder daarvoor twee weken te boeten. Hij gooide het eerst op stress, uiteraard het zat tussen de oren, en ik heb toen nog aardig moeten zeuren om toch een prik te krijgen. Ik wist toen nog niks van de schildklier af, dus mijn waardes van toen (TSH 6.2 en FT4 16.7) zeiden me niet zo heel veel. De huisarts gaf aan dat dit weliswaar niet goed was, maar dat ik over een jaar maar moest terugkomen. Enfin, vorige week weer geprikt, waardes zijn verslechterd (TSH 7.6 bij FT4 14.5) en ik ben vanochtend begonnen met 1 tablet Thyrax, die ik over twee weken zou moeten ophogen naar 2 tabletten.
Ik vind het DOODENG!! De huisarts schreef dit voor in een telefonisch consult, alsof het niets bijzonders is. Maar nadat ik op internet informatie heb gezocht over hypothyreoïdie en medicatie heb ik een potje zitten brullen. Ik voel me nu weliswaar al jaren niet fit, maar omdat dit er zo geleidelijk aan is ingeslopen ben ik eraan gewend. Ik ben zo bang dat deze Thyrax alles gaat veranderen! Dat ik ben overgedoseerd, of dat ik me nu juist voor het eerst sinds mijn volwassen leven goed ga voelen (en me moet realiseren dat ik me dus al die tijd met een REDEN zo slecht heb gevoeld). HELP! De afspraak is dat ik over 3 maanden terugkom om bloed te prikken, en ik heb me sowieso voorgenomen om dan een dubbele afspraak te maken om e.e.a. op een rijtje te zetten, maar in de tussentijd...
Wie heeft er nog meer een te traag werkende schildklier en wil daar met me over praten??
donderdag 8 november 2007 14:23
Heej Kinke,
Vervelend zeg! Ik wist wel dat je met één auto-immuunziekte kans maakt op meerdere, maar van lupus heb ik nog nooit gehoord. Is dat iets ernstigs?
Ik hoop echt voor je dat het dat niet is. Kan me voorstellen dat het heel vervelend is dat je nu ook nog een tijdje op het onderzoek moet wachten. Hoe gaat dat? Via bloed, urine, of misschien zelfs door middel van een stukje bindweefsel? En om het even over iets leukers te hebben: hoe is het met Thies?
Hier ben ik gisteren gaan prikken bij de huisarts, precies na 6 weken op dezelfde dosis. Ik heb de HA nog niet gesproken want prikken kan (schijnbaar) gewoon via de assistente. Ik heb wel alvast een afspraak gemaakt voor volgende week, zodat ik de uitslag (en mijn eisenlijstje, haha, voor zover ik durf) kan bespreken. Ik ben er wel aan toe om het er eens face to face over te hebben en ik heb nog steeds dat rare knobbeltje in mijn hals waar hij maar eens naar moet kijken.
Verder voel ik me weer evenwichtig. Begrijp me niet verkeerd; wel moe, koud etc., maar geestelijk in ieder geval weer net zoals vóór de diagnose.
Hoe is het met jou Tja?
En Lenny; welkom. Wat heb je een onwijs schattig poesje in je avatar staan zeg! Wat waren je TSH en FT4 waarde? En met welke dosering (hoeveel microgram) tabletten ben je begonnen? Persoonlijk merkte ik echt pas na twee weken 'iets' van de tabletten, en nu is dat effect alweer bijna verdwenen, dus je moet er wel een beetje geduld voor hebben... Sterkte!
Vervelend zeg! Ik wist wel dat je met één auto-immuunziekte kans maakt op meerdere, maar van lupus heb ik nog nooit gehoord. Is dat iets ernstigs?
Ik hoop echt voor je dat het dat niet is. Kan me voorstellen dat het heel vervelend is dat je nu ook nog een tijdje op het onderzoek moet wachten. Hoe gaat dat? Via bloed, urine, of misschien zelfs door middel van een stukje bindweefsel? En om het even over iets leukers te hebben: hoe is het met Thies?
Hier ben ik gisteren gaan prikken bij de huisarts, precies na 6 weken op dezelfde dosis. Ik heb de HA nog niet gesproken want prikken kan (schijnbaar) gewoon via de assistente. Ik heb wel alvast een afspraak gemaakt voor volgende week, zodat ik de uitslag (en mijn eisenlijstje, haha, voor zover ik durf) kan bespreken. Ik ben er wel aan toe om het er eens face to face over te hebben en ik heb nog steeds dat rare knobbeltje in mijn hals waar hij maar eens naar moet kijken.
Verder voel ik me weer evenwichtig. Begrijp me niet verkeerd; wel moe, koud etc., maar geestelijk in ieder geval weer net zoals vóór de diagnose.
Hoe is het met jou Tja?
En Lenny; welkom. Wat heb je een onwijs schattig poesje in je avatar staan zeg! Wat waren je TSH en FT4 waarde? En met welke dosering (hoeveel microgram) tabletten ben je begonnen? Persoonlijk merkte ik echt pas na twee weken 'iets' van de tabletten, en nu is dat effect alweer bijna verdwenen, dus je moet er wel een beetje geduld voor hebben... Sterkte!
donderdag 8 november 2007 22:16
Hoi Viva,
Wat fijn dat je je al beter voelt! Over een tijd gaat die vermoeidheid en het koud hebben ook echt minder worden, zolang je goed ingesteld bent merk je er weinig van. Echt! Gelukkig heb ik zelf, omdat het bij mij aangeboren is en ik dus al van baby af aan medicijnen krijg, nooit echt deze klachten gehad, ja, soms ben ik snel moe en ben goed in slapen, maar dat kan ook gewoon bij mij horen. Koud heb ik het ook wel snel, maar is dat niet vrouwen-eigen?! Ikzelf gooi het niet snel op mn schildklier, maar ik weet dan ook niet beter. Bij jullie is het natuurlijk altijd anders geweest, en merk je dit soort dingen veel heftiger lijkt me. Je moet je in ieder geval nooit weg laten sturen door een arts, ik heb inmiddels erg vaak (helaas) meegemaakt dat je niet erg serieus genomen wordt. Ik heb zelfs eens bij een internist gezeten die zijn co liet onderzoeken, en die begon in mijn nek te drukken en zo. Toen ik vroeg wat hij aan het doen was, vertelde hij dat hij mn schildklier aan het zoeken was maar hij kon het niet zo goed vinden allemaal...gek he? Ik HEB GEEN schildklier!! Had mn dossier dus gewoon niet gelezen. Lijkt me vrij essentieel bij een controle, vooral omdat ik er voor het eerst kwam. En zo heb ik nog een heel aantal verhalen die ook erg om te janken zijn. Dus vandaar dat ik er zo op hamer bij anderen dat ze op hun strepen moeten staan, het gaat wél om je hele stofwisseling en kan er aardig last van hebben! Lees je voor zover mogelijk goed in (op hypomaarniethappy hebben ze ook boekjes die je kan bestellen, erg handig en duidelijk verhaal) zodat je ook niet met een bek vol tanden staat als de arts niet duidelijk is of zo. Vraag maar lekker door.
Van Kinke heb ik een naam van een arts gekregen in Utrecht, erg fijn! Het gaat nu al een tijd goed, dus kan het nu zelf goed aan, maar mocht het mis gaan weet ik hem te vinden! Ben sinds 2 weken gestopt met de pil, die ik ruim 10 jaar geslikt heb. Kan ook invloed hebben op de waardes, dus hou het goed in de gaten.
Kinke, wat vervelend dat je nu moet wachten op uitslagen mbt lupus. Gatsie! Gaat het verder wel goed, en met de baby?
En Lenny, graag gedaan hoor, ben blij dat ik je heb kunnen helpen. Met elkaar komen we een heel eind toch
Ik heb trouwens nog een boek hier liggen dat is geschreven op basis van onderzoeken in het AMC, waar ik ook aan meegewerkt heb door de jaren heen. Mocht iemand het interessant vinden, dan kan ik de titel weleens even opzoeken. Misschien heeft iemand er iets aan, al is het wel erg in medische taal geschreven..
Wat fijn dat je je al beter voelt! Over een tijd gaat die vermoeidheid en het koud hebben ook echt minder worden, zolang je goed ingesteld bent merk je er weinig van. Echt! Gelukkig heb ik zelf, omdat het bij mij aangeboren is en ik dus al van baby af aan medicijnen krijg, nooit echt deze klachten gehad, ja, soms ben ik snel moe en ben goed in slapen, maar dat kan ook gewoon bij mij horen. Koud heb ik het ook wel snel, maar is dat niet vrouwen-eigen?! Ikzelf gooi het niet snel op mn schildklier, maar ik weet dan ook niet beter. Bij jullie is het natuurlijk altijd anders geweest, en merk je dit soort dingen veel heftiger lijkt me. Je moet je in ieder geval nooit weg laten sturen door een arts, ik heb inmiddels erg vaak (helaas) meegemaakt dat je niet erg serieus genomen wordt. Ik heb zelfs eens bij een internist gezeten die zijn co liet onderzoeken, en die begon in mijn nek te drukken en zo. Toen ik vroeg wat hij aan het doen was, vertelde hij dat hij mn schildklier aan het zoeken was maar hij kon het niet zo goed vinden allemaal...gek he? Ik HEB GEEN schildklier!! Had mn dossier dus gewoon niet gelezen. Lijkt me vrij essentieel bij een controle, vooral omdat ik er voor het eerst kwam. En zo heb ik nog een heel aantal verhalen die ook erg om te janken zijn. Dus vandaar dat ik er zo op hamer bij anderen dat ze op hun strepen moeten staan, het gaat wél om je hele stofwisseling en kan er aardig last van hebben! Lees je voor zover mogelijk goed in (op hypomaarniethappy hebben ze ook boekjes die je kan bestellen, erg handig en duidelijk verhaal) zodat je ook niet met een bek vol tanden staat als de arts niet duidelijk is of zo. Vraag maar lekker door.
Van Kinke heb ik een naam van een arts gekregen in Utrecht, erg fijn! Het gaat nu al een tijd goed, dus kan het nu zelf goed aan, maar mocht het mis gaan weet ik hem te vinden! Ben sinds 2 weken gestopt met de pil, die ik ruim 10 jaar geslikt heb. Kan ook invloed hebben op de waardes, dus hou het goed in de gaten.
Kinke, wat vervelend dat je nu moet wachten op uitslagen mbt lupus. Gatsie! Gaat het verder wel goed, en met de baby?
En Lenny, graag gedaan hoor, ben blij dat ik je heb kunnen helpen. Met elkaar komen we een heel eind toch
Ik heb trouwens nog een boek hier liggen dat is geschreven op basis van onderzoeken in het AMC, waar ik ook aan meegewerkt heb door de jaren heen. Mocht iemand het interessant vinden, dan kan ik de titel weleens even opzoeken. Misschien heeft iemand er iets aan, al is het wel erg in medische taal geschreven..
vrijdag 9 november 2007 06:53
hoi , dat poesje is nu al 2 jaar, op die avatar was ze net 6 weken. Ik heb geen flauw idee wat mijn TSH en FT4 waarde zijn, heeft de arts me niet verteld en ik wist ook niet dat ik er naar kon vragen, beginneling he .......Ik slik 50 mg euthyrox per dag maar merk er nog niet veel van, we wachten nog maar even af.
vrijdag 9 november 2007 12:48
Ha!
Leuk dat jullie ook informeren naar Thies! Ja, met hem gaat het uitstekend. Is inmiddels (in 6 weken tijd) 8 cm gegroeid
en anderhalve kilo zwaarder..Hollandsch Welvaren! Niks mis mee, heerlijk smoeltje!
Wachten is wel lastig, maar omdat ik net weer wat ben gezakt in de medicatie is het beter even te wachten tot ik weer wat stabieler ben. Dan is de uitslag betrouwbaarder. Ze prikken overigens gewoon bloed, op de antistoffen. Ik was gaan googelen op SLE, maar ben gestopt met lezen. Aangezien ik nog niet eens weet of ik het echt heb, moet ik me nog maar niet te bang gaan maken, want de verhalen die ik las waren niet zo leuk..Prednison als medicatie o.a....
Afijn, we wachten af! (en ik hou jullie op de hoogte!)
Enne, succes bij de dokter met je "eisenlijstje"
! ben benieuwd!
Liefs, Kinke
Leuk dat jullie ook informeren naar Thies! Ja, met hem gaat het uitstekend. Is inmiddels (in 6 weken tijd) 8 cm gegroeid
en anderhalve kilo zwaarder..Hollandsch Welvaren! Niks mis mee, heerlijk smoeltje!Wachten is wel lastig, maar omdat ik net weer wat ben gezakt in de medicatie is het beter even te wachten tot ik weer wat stabieler ben. Dan is de uitslag betrouwbaarder. Ze prikken overigens gewoon bloed, op de antistoffen. Ik was gaan googelen op SLE, maar ben gestopt met lezen. Aangezien ik nog niet eens weet of ik het echt heb, moet ik me nog maar niet te bang gaan maken, want de verhalen die ik las waren niet zo leuk..Prednison als medicatie o.a....
Afijn, we wachten af! (en ik hou jullie op de hoogte!)
Enne, succes bij de dokter met je "eisenlijstje"
! ben benieuwd!Liefs, Kinke
zaterdag 10 november 2007 21:57
Hallo, sorry dat ik zomaar inbreek in dit topic. Ik heb het eens globaal doorgelezen en herken veel van de klachten die jullie beschrijven.
Allereerst Kinke ik duim voor je dat 't niks is!
Ik ben in afwachting van een bloedonderzoek op mijn schildklier. Ik heb aan mijn levenswijze en eetpatroon niets veranderd en ben de laatste paar jaar enorm aangekomen. Ook klachten als obstipatie, kouwelijk, altijd moe en slaperig etc. Sinds een jaar is ook mijn menstruatie niet in orde, heel onregelmatig (bijna vaker wel dan niet).
Gek genoeg was die menstruatie voor de huisarts de reden om een bloedonderzoek te doen, niet de andere dingen.
Ik heb daar dus nog niet de uitslag van maar desalniettemin heb ik met belangstelling meegelezen op dit topic.
Zijn er hier dames die herkennen dat de klachten begonnen zijn na de zwangerschap? Ik heb een PPD en een burnout gehad na de zwangerschap, dus bij mij is het allemaal best sluipend gegaan, maar ik had al eerder aangegeven dat ik me nooit meer de oude had gevoeld na de zwangerschap, ook niet toen ik uit de burnout begon te krabbelen. Ik heb me nooit meer gevoeld zoals voor de zwangerschap.
Allereerst Kinke ik duim voor je dat 't niks is!
Ik ben in afwachting van een bloedonderzoek op mijn schildklier. Ik heb aan mijn levenswijze en eetpatroon niets veranderd en ben de laatste paar jaar enorm aangekomen. Ook klachten als obstipatie, kouwelijk, altijd moe en slaperig etc. Sinds een jaar is ook mijn menstruatie niet in orde, heel onregelmatig (bijna vaker wel dan niet).
Gek genoeg was die menstruatie voor de huisarts de reden om een bloedonderzoek te doen, niet de andere dingen.
Ik heb daar dus nog niet de uitslag van maar desalniettemin heb ik met belangstelling meegelezen op dit topic.
Zijn er hier dames die herkennen dat de klachten begonnen zijn na de zwangerschap? Ik heb een PPD en een burnout gehad na de zwangerschap, dus bij mij is het allemaal best sluipend gegaan, maar ik had al eerder aangegeven dat ik me nooit meer de oude had gevoeld na de zwangerschap, ook niet toen ik uit de burnout begon te krabbelen. Ik heb me nooit meer gevoeld zoals voor de zwangerschap.
zondag 11 november 2007 10:26
Ha Freda,
Ik weet dat als je schildklierproblemen hebt, je ook vatbaarder bent voor PPD en andere depressies. Wat dat aangaat kan het heel goed zijn dat je idd iets hebt met je schildklier. Bij mij is het na mijn bevalling vastgesteld, een zwangerschap is vaak net de druppel die de emmer doet overlopen.
Jij hebt in elk geval wel symptomen die erop lijken. Ik weet niet hoe het zit met je onregelmatoge menstruatie. Dat heb ik nooit gehad, maargoed, ik ben natuurlijk geen voorbeeld voor de rest van de mensheid!
En ja..ik hoop ook dat het bij mij niks is..maar vrees het ergste, want de klachten nemen alleenmaar toe,Vanochtend kon ik amper mijn vingers buigen.
Ik wordt zo een beetje bang van mijn eigen lijf...dat die dingen doet die niet horen....morgen ga ik de huisarts bellen en bloedonderzoek aanvragen. Wil toch eerder ook een test op SLE, moet het weten!
Sterkte, laat je nog even weten hoe en wat als je de uitslag hebt?
Kinke
Ik weet dat als je schildklierproblemen hebt, je ook vatbaarder bent voor PPD en andere depressies. Wat dat aangaat kan het heel goed zijn dat je idd iets hebt met je schildklier. Bij mij is het na mijn bevalling vastgesteld, een zwangerschap is vaak net de druppel die de emmer doet overlopen.
Jij hebt in elk geval wel symptomen die erop lijken. Ik weet niet hoe het zit met je onregelmatoge menstruatie. Dat heb ik nooit gehad, maargoed, ik ben natuurlijk geen voorbeeld voor de rest van de mensheid!
En ja..ik hoop ook dat het bij mij niks is..maar vrees het ergste, want de klachten nemen alleenmaar toe,Vanochtend kon ik amper mijn vingers buigen.
Ik wordt zo een beetje bang van mijn eigen lijf...dat die dingen doet die niet horen....morgen ga ik de huisarts bellen en bloedonderzoek aanvragen. Wil toch eerder ook een test op SLE, moet het weten!
Sterkte, laat je nog even weten hoe en wat als je de uitslag hebt?
Kinke
maandag 12 november 2007 00:59
Hoi allemaal,
Tijdje geleden dat ik hier ben geweest. Kinke, heel veel sterkte en ik hoop met je mee dat het niks ernstigs is. Goed dat je gaat proberen om eerder een bloedonderzoek te krijgen; hopelijk dat het je onrust kan wegnemen.
Freda, welkom. Mijn huisarts heeft ook op basis van mijn menstruatie (nou ja, het wegblijven daarvan) besloten tot schildklieronderzoek. Dat ik moe was, heb ik eigenlijk nooit bij stilgestaan. Daaraan ben ik in de loop der jaren gewend geraakt. Ben zelf nooit zwanger geweest, maar ik heb wel gehoord dat klachten zich vaak na een zwangerschap openbaren. Ben benieuwd of het bij jou ook de schildklier is, in ieder geval sterkte!
Lenny, ik herken het ook dat je in het begin geen TSH/FT4-waarden weet. Zelf was ik het ook vergeten te vragen toen arts mij vertelde dat de schildklier te traag was. Heb het later alsnog opgevraagd. Gaandeweg kom je steeds meer te weten. Merk je inmiddels al wat meer van de medicatie?
Monty, wat slecht van die arts zeg! Fijn dat het nu goed met je gaat en dat je een goede arts hebt gevonden.
VivaFeelFree, fijn dat je geestelijk gezien beter in je vel zit nu. Hopelijk gaat je lichaam snel dat voorbeeld volgen! :-) Hier gaat het ook goed, nu wel weer... In overleg met arts heb ik opgehoogd (vermoeidheid en kouwelijkheidsklachten kwamen gedurende laatste weken langzamerhand terug), ik slik nu 62,5 mcg en daar voel ik me op dit moment erg goed bij. Vol energie. Beetje teveel misschien, maar dat vind ik eigenlijk wel prettig. Haha. Dit heb ik trouwens bij iedere ophoging, tot nu toe. Mijn ervaring is dat er dan na 2 weken een dip komt (moe, lusteloos) en het daarna langzamerhand richting normale stand (minder moe, maar ook niet overdreven energiek)
In december ga ik weer bloed prikken. Volgens arts zal de uiteindelijke dosis waarschijnlijk rond de 75 mcg komen (op basis van mijn huidige situatie), we wachten het maar weer af.
Groetjes!
Tijdje geleden dat ik hier ben geweest. Kinke, heel veel sterkte en ik hoop met je mee dat het niks ernstigs is. Goed dat je gaat proberen om eerder een bloedonderzoek te krijgen; hopelijk dat het je onrust kan wegnemen.
Freda, welkom. Mijn huisarts heeft ook op basis van mijn menstruatie (nou ja, het wegblijven daarvan) besloten tot schildklieronderzoek. Dat ik moe was, heb ik eigenlijk nooit bij stilgestaan. Daaraan ben ik in de loop der jaren gewend geraakt. Ben zelf nooit zwanger geweest, maar ik heb wel gehoord dat klachten zich vaak na een zwangerschap openbaren. Ben benieuwd of het bij jou ook de schildklier is, in ieder geval sterkte!
Lenny, ik herken het ook dat je in het begin geen TSH/FT4-waarden weet. Zelf was ik het ook vergeten te vragen toen arts mij vertelde dat de schildklier te traag was. Heb het later alsnog opgevraagd. Gaandeweg kom je steeds meer te weten. Merk je inmiddels al wat meer van de medicatie?
Monty, wat slecht van die arts zeg! Fijn dat het nu goed met je gaat en dat je een goede arts hebt gevonden.
VivaFeelFree, fijn dat je geestelijk gezien beter in je vel zit nu. Hopelijk gaat je lichaam snel dat voorbeeld volgen! :-) Hier gaat het ook goed, nu wel weer... In overleg met arts heb ik opgehoogd (vermoeidheid en kouwelijkheidsklachten kwamen gedurende laatste weken langzamerhand terug), ik slik nu 62,5 mcg en daar voel ik me op dit moment erg goed bij. Vol energie. Beetje teveel misschien, maar dat vind ik eigenlijk wel prettig. Haha. Dit heb ik trouwens bij iedere ophoging, tot nu toe. Mijn ervaring is dat er dan na 2 weken een dip komt (moe, lusteloos) en het daarna langzamerhand richting normale stand (minder moe, maar ook niet overdreven energiek)
In december ga ik weer bloed prikken. Volgens arts zal de uiteindelijke dosis waarschijnlijk rond de 75 mcg komen (op basis van mijn huidige situatie), we wachten het maar weer af.
Groetjes!
maandag 12 november 2007 17:42
Hoi allemaal,
@ Monty; dat verhaal over het zoeken naar je schildklier klinkt wel heel verschrikkelijk!! Het is toch onvoorstelbaar. Wat heb jij gedaan toen? Of kreeg die co ook op z'n kloten van de 'echte' arts?
@ Freda: ik heb nog geen kinderen, dus kan daar niets over zeggen. Ik heb wel gelezen dat er ook zoiets bestaat als "post-partum thyreoditis"(schildklierontsteking na de zwangerschap, van voorbijgaande aard, dat zal het bij jou dus niet zijn aangezien de klachten al zo lang aanhouden). Je klachten klinken inderdaad wel als schildklierproblemen, en depressieve klachten kunnen ook door de schildklier veroorzaakt worden! Weet je inmiddels al wat meer?
@ Kinke: is jouw bloed inmiddels al geprikt? Snel laten nakijken hoor!! Fijn dat het met Thies zo goed gaat
@ Tja: Als je in december weer laat prikken, hoe lang zit je dan op je dosis van 2,5 tablet?
Ik heb vandaag gebeld voor de uitslag. Mijn TSH is nauwelijks gedaald sinds het starten met medicatie, 1 punt naar beneden maar nog steeds boven de referentiewaarde (dus FT4 is ook meegeprikt, waarde moet ik nog opvragen). Aan de ene kant vind ik dat natuurlijk vervelend (want mijn schildklier gaat dus schijnbaar nog verder achteruit), aan de andere kant vind ik het juist erg prettig. Het bevestigt namelijk mijn gevoel: na het ophogen heb ik me een aantal dagen 'hyper' gevoeld (diarree, vaak wakker worden 's nachts), daarna heb ik me een week of twee gewoon 'goed' gevoeld (minder moe dan de afgelopen jaren!), maar daarna zakte het effect van de tabletten weer weg tot dezelfde toestand als voor de diagnose. Ik heb donderdag een afspraak en vraag me af of ik alvast zelf een half tabletje zal ophogen, of dat ik daarmee zal wachten tot ik geweest ben?
@ Monty; dat verhaal over het zoeken naar je schildklier klinkt wel heel verschrikkelijk!! Het is toch onvoorstelbaar. Wat heb jij gedaan toen? Of kreeg die co ook op z'n kloten van de 'echte' arts?
@ Freda: ik heb nog geen kinderen, dus kan daar niets over zeggen. Ik heb wel gelezen dat er ook zoiets bestaat als "post-partum thyreoditis"(schildklierontsteking na de zwangerschap, van voorbijgaande aard, dat zal het bij jou dus niet zijn aangezien de klachten al zo lang aanhouden). Je klachten klinken inderdaad wel als schildklierproblemen, en depressieve klachten kunnen ook door de schildklier veroorzaakt worden! Weet je inmiddels al wat meer?
@ Kinke: is jouw bloed inmiddels al geprikt? Snel laten nakijken hoor!! Fijn dat het met Thies zo goed gaat
@ Tja: Als je in december weer laat prikken, hoe lang zit je dan op je dosis van 2,5 tablet?
Ik heb vandaag gebeld voor de uitslag. Mijn TSH is nauwelijks gedaald sinds het starten met medicatie, 1 punt naar beneden maar nog steeds boven de referentiewaarde (dus FT4 is ook meegeprikt, waarde moet ik nog opvragen). Aan de ene kant vind ik dat natuurlijk vervelend (want mijn schildklier gaat dus schijnbaar nog verder achteruit), aan de andere kant vind ik het juist erg prettig. Het bevestigt namelijk mijn gevoel: na het ophogen heb ik me een aantal dagen 'hyper' gevoeld (diarree, vaak wakker worden 's nachts), daarna heb ik me een week of twee gewoon 'goed' gevoeld (minder moe dan de afgelopen jaren!), maar daarna zakte het effect van de tabletten weer weg tot dezelfde toestand als voor de diagnose. Ik heb donderdag een afspraak en vraag me af of ik alvast zelf een half tabletje zal ophogen, of dat ik daarmee zal wachten tot ik geweest ben?
maandag 12 november 2007 19:16
Hoi allemaal,
Wat een verhalen zeg. Aan de ene kant heel herkenbaar maar soms ook totaal niet. Ik ben zelf zonder schildklier geboren en zit dus al (bijna) 33 jaar aan medicatie. En wat ben ik daar blij mee! Toen ik werd geboren bestond de hielprik nog niet, althans, ze prikten niet op TSH. Bij mij kwamen ze er dus na een paar weken achter dat er iets niet klopte. Ik dank mijn moeder op mijn blote knieen voor haar alertheid destijds, anders was ik mogelijk nu zwakbegaafd geweest (dat is namelijk wat het hormoontekort met je doet wanneer het hormoon niet vanaf de geboorte wordt aangezet).
Ik slik 200mcg Euthyrox p/d en vooralsnog gaat alles z'n gangetje. Ja, ik heb ook wel eens het gevoel een winterslaap te kunnen houden, ja ik ben soms snel geirriteerd, ja ik houd vocht vast maar ben gelukkig verder goed slank. Of het allemaal met mijn schildklier te maken heeft? Ik durf mjin hand er niet voor in het vuur te steken. Ik sta er helemaal niet bij stil eigenlijk dat ik er geen heb. Maar vaak hoor je dat - mensen die het in de loop der tijd verworven hebben - er meer last van hebben dan mensen die niet beter weten zoals ik. Ik hoop in ieder geval dat het voor jullie allemaal goed uitpakt, ik zit heerlijk in mijn vel!
Olli
Wat een verhalen zeg
. Aan de ene kant heel herkenbaar maar soms ook totaal niet. Ik ben zelf zonder schildklier geboren en zit dus al (bijna) 33 jaar aan medicatie. En wat ben ik daar blij mee! Toen ik werd geboren bestond de hielprik nog niet, althans, ze prikten niet op TSH. Bij mij kwamen ze er dus na een paar weken achter dat er iets niet klopte. Ik dank mijn moeder op mijn blote knieen voor haar alertheid destijds, anders was ik mogelijk nu zwakbegaafd geweest (dat is namelijk wat het hormoontekort met je doet wanneer het hormoon niet vanaf de geboorte wordt aangezet). Ik slik 200mcg Euthyrox p/d en vooralsnog gaat alles z'n gangetje. Ja, ik heb ook wel eens het gevoel een winterslaap te kunnen houden, ja ik ben soms snel geirriteerd, ja ik houd vocht vast maar ben gelukkig verder goed slank. Of het allemaal met mijn schildklier te maken heeft? Ik durf mjin hand er niet voor in het vuur te steken. Ik sta er helemaal niet bij stil eigenlijk dat ik er geen heb. Maar vaak hoor je dat - mensen die het in de loop der tijd verworven hebben - er meer last van hebben dan mensen die niet beter weten zoals ik. Ik hoop in ieder geval dat het voor jullie allemaal goed uitpakt, ik zit heerlijk in mijn vel!
Olli
maandag 12 november 2007 19:46
Hi Olli,
Wat 'leuk' om eens iemand te treffen die hetzelfde heeft als ik, oftwel met CHT geboren is! Inderdaad, ook ik was zwakbegaafd geweest als het niet meteen ontdekt was. Jij hebt best een hoge dosering zeg, ik zit op 125 mcg.
Hou jij het ook zelf in de gaten en doe jij de controles via de huisarts of internist? Heb jij ook dat je T4 hoger ligt dan gemiddeld als je je goed voelt? Toen ik een hoge T4 had heeft mn huisarts mn dosering omlaag gebracht en ging het meteen mis (ik voelde het minimaal maar merkte wel dat het niet goed zat). Ik doe het dus beter op een hogere T4, en de kinderendocrinoloog in het AMC, gespecialiseerd in CHT, gaf aan dat dat bij CHT patienten wel vaker voorkomt. Ben benieuwd of jij dat ook ervaart.
Viva,
Helaas wilde de internist mij niet eens zien. Dat kwam de co mij vertellen nadat ik eerst bijna letterlijk een half uur in mn blootje in die koude kamer zat te wachten op meneer de internist (in de hoop dat hij wat kundiger was). Om het nog fijner te maken ging die knakker nog even keihard in mn buik zitten drukken om weet ik veel wat te controleren, maar daardoor had ik de rest van de dag pijn in mn buik. Maar goed, weet nu iig waar ik NIET moet zijn, dan doe ik het zelf wel!
Succes allemaal weer!
Wat 'leuk' om eens iemand te treffen die hetzelfde heeft als ik, oftwel met CHT geboren is! Inderdaad, ook ik was zwakbegaafd geweest als het niet meteen ontdekt was. Jij hebt best een hoge dosering zeg, ik zit op 125 mcg.
Hou jij het ook zelf in de gaten en doe jij de controles via de huisarts of internist? Heb jij ook dat je T4 hoger ligt dan gemiddeld als je je goed voelt? Toen ik een hoge T4 had heeft mn huisarts mn dosering omlaag gebracht en ging het meteen mis (ik voelde het minimaal maar merkte wel dat het niet goed zat). Ik doe het dus beter op een hogere T4, en de kinderendocrinoloog in het AMC, gespecialiseerd in CHT, gaf aan dat dat bij CHT patienten wel vaker voorkomt. Ben benieuwd of jij dat ook ervaart.
Viva,
Helaas wilde de internist mij niet eens zien. Dat kwam de co mij vertellen nadat ik eerst bijna letterlijk een half uur in mn blootje in die koude kamer zat te wachten op meneer de internist (in de hoop dat hij wat kundiger was). Om het nog fijner te maken ging die knakker nog even keihard in mn buik zitten drukken om weet ik veel wat te controleren, maar daardoor had ik de rest van de dag pijn in mn buik. Maar goed, weet nu iig waar ik NIET moet zijn, dan doe ik het zelf wel!
Succes allemaal weer!
maandag 12 november 2007 20:03
Alweer Hallo,
Vervelend VivaFeelFree dat je TSH zo weinig gedaald is! Het verklaart natuurlijk wel dat je je nog steeds zo vermoeid voelt... Wat betreft het ophogen, zelf mocht ik (ruim week geleden) van de huisarts ophogen, omdat ik toch weer vermoeid begon te worden en er op basis van de laatste bloeduitslag (oktober) genoeg 'rek in zat' qua medicatie. (ben nog steeds aan het instellen) Ben wel blij dat ik dit uit mezelf heb aangegeven naar huisarts toe, anders had ik tot december op 50 gezeten en dat is denk ik niet genoeg... Ik moet zeggen dat dit alles me wel een stuk assertiever maakt
Wanneer ik in jouw situatie zou zitten, zou ik denk ik morgenvroeg de huisarts bellen (zorgen dat je de arts zelf aan de lijn krijgt of dat je via de assistente een terugbelafspraak maakt) en aangeven dat je graag eerder zou willen ophogen. Ik ben geen voorstander om zonder overleg op te hogen, omdat dit vooral in het begin moeilijk in te schatten is. Maar je hebt op dit moment een tsh van rond de 6? Dat lijkt mij inderdaad nog steeds hoog.
Als ik in december ga prikken, zit ik een maand op die 62,50 mcg. Vind het best een gedoe, zo'n tablet breken. Dat breken gaat erg makkelijk, maar je hebt 'm zo in vier minibrokjes als je niet uitkijkt. Maar ben wel heel blij met dat halfje extra!
Kinke, fijn dat je eerder kunt prikken! En natuurlijk ook mooi dat het zo goed met Thies gaat.
Olli, top dat je zo lekker in je vel zit! En goed zeg dat je moeder destijds zo alert is geweest. Ik zou niet weten of het heel erg uitmaakt of je vanaf het begin schildklierproblemen hebt of wanneer dit later komt. Bij mezelf merk ik wel dat het heel erg schommelt; er zijn dagen dat ik me super voel en dagen dat ik me slecht voel. Ik merk dat ik dan op mindere dagen ongeduldig word, omdat ik dan weet wat het betekent om me goed te voelen en dat gevoel wil ik dan terug. Die wisselingen vind ik eigenlijk het meest vervelend. Alles zou wat gelijkmatiger kunnen, maar dat heeft zijn tijd nodig.
Voor de rest probeer ik zo lekker mogelijk door te gaan en regelmatig mijn rust te pakken en dat gaat eigenlijk steeds beter. Dus voorzichtig kan ik zeggen dat het eigenlijk steeds beter gaat... :-)
Vervelend VivaFeelFree dat je TSH zo weinig gedaald is! Het verklaart natuurlijk wel dat je je nog steeds zo vermoeid voelt... Wat betreft het ophogen, zelf mocht ik (ruim week geleden) van de huisarts ophogen, omdat ik toch weer vermoeid begon te worden en er op basis van de laatste bloeduitslag (oktober) genoeg 'rek in zat' qua medicatie. (ben nog steeds aan het instellen) Ben wel blij dat ik dit uit mezelf heb aangegeven naar huisarts toe, anders had ik tot december op 50 gezeten en dat is denk ik niet genoeg... Ik moet zeggen dat dit alles me wel een stuk assertiever maakt
Wanneer ik in jouw situatie zou zitten, zou ik denk ik morgenvroeg de huisarts bellen (zorgen dat je de arts zelf aan de lijn krijgt of dat je via de assistente een terugbelafspraak maakt) en aangeven dat je graag eerder zou willen ophogen. Ik ben geen voorstander om zonder overleg op te hogen, omdat dit vooral in het begin moeilijk in te schatten is. Maar je hebt op dit moment een tsh van rond de 6? Dat lijkt mij inderdaad nog steeds hoog.
Als ik in december ga prikken, zit ik een maand op die 62,50 mcg. Vind het best een gedoe, zo'n tablet breken. Dat breken gaat erg makkelijk, maar je hebt 'm zo in vier minibrokjes als je niet uitkijkt. Maar ben wel heel blij met dat halfje extra!
Kinke, fijn dat je eerder kunt prikken! En natuurlijk ook mooi dat het zo goed met Thies gaat.
Olli, top dat je zo lekker in je vel zit! En goed zeg dat je moeder destijds zo alert is geweest. Ik zou niet weten of het heel erg uitmaakt of je vanaf het begin schildklierproblemen hebt of wanneer dit later komt. Bij mezelf merk ik wel dat het heel erg schommelt; er zijn dagen dat ik me super voel en dagen dat ik me slecht voel. Ik merk dat ik dan op mindere dagen ongeduldig word, omdat ik dan weet wat het betekent om me goed te voelen en dat gevoel wil ik dan terug. Die wisselingen vind ik eigenlijk het meest vervelend. Alles zou wat gelijkmatiger kunnen, maar dat heeft zijn tijd nodig.
Voor de rest probeer ik zo lekker mogelijk door te gaan en regelmatig mijn rust te pakken en dat gaat eigenlijk steeds beter. Dus voorzichtig kan ik zeggen dat het eigenlijk steeds beter gaat... :-)
maandag 12 november 2007 20:16
dinsdag 13 november 2007 08:41
Hoi allemaal,
Fijn dat het met jou zo goed gaat Olli! Ik hoop niet dat je al mijn reacties verkeerd opvat: vanaf het begin heb ik misschien af en toe best 'heftige' stukjes geschreven, omdat ik er behoorlijk van schrok om deze diagnose per telefoon te krijgen. Zeker toen ik er nog meer informatie over zocht en ontdekte dat er gevolgen zijn voor vruchtbaarheid en zwangerschap, heb ik wel een tijdje in een emotionele achtbaan gezeten. Maar over het algemeen zit ook ík wel lekker in mijn vel hoor, ondanks de vermoeidheid!
Monty; het blijft een verschrikkelijk verhaal. Dan mag ik nog niet klagen over mijn huisarts, zo bont heeft die het nog niet gemaakt.
En Tja, een maand is toch eigenlijk nog niet lang genoeg om een stabiel bloedbeeld te krijgen? Dan zou je dus nog niet precies weten wat dat extra halfje doet? Ik heb voor mezelf in ieder geval besloten om te wachten tot donderdag. Die extra 2 dagen zullen me ook de kop niet kosten! Mijn TSH was nu inderdaad 6.3 tegenover 7.6 de vorige keer (en 6.2 anderhalf jaar geleden). Dus ik ga voorstellen aan de huisarts om met nog 1 tablet op te hogen (deze keer wel in twee stappen van een halfje om de diarree te voorkomen...) en dan wederom na 8 weken te laten prikken. Ik ben wel benieuwd hoe de huisarts verklaart dat mijn TSH maar zo weinig is gedaald!
De wisselingen die je beschrijft herken ik wel hoor Tja. Een deel van het probleem ligt ook bij mezelf: door de week heb ik geen tijd (néém ik geen tijd) om voldoende te slapen. 's Ochtends moet ik er al om 6 uur uit, maar 's avonds ben ik om 22 uur meestal net thuis van hobby/sport/vriendin. Over het algemeen slaap ik dan slechts 6 a 7 uur per nacht, terwijl ik nu minimaal 9 uur per nacht nodig lijk te hebben om me fit te voelen. In het weekend, als ik wel voldoende kan slapen, voel ik me al wat beter. Dit vind ik ook wel een moeilijk dilemma, omdat ik er dus zelf voor kan zorgen dat ik me meer uitgeslapen voel, maar ik wil ook weer niet mijn heel sociale leven afkappen door om 9 uur al naar bed te gaan!
Fijn dat het met jou zo goed gaat Olli! Ik hoop niet dat je al mijn reacties verkeerd opvat: vanaf het begin heb ik misschien af en toe best 'heftige' stukjes geschreven, omdat ik er behoorlijk van schrok om deze diagnose per telefoon te krijgen. Zeker toen ik er nog meer informatie over zocht en ontdekte dat er gevolgen zijn voor vruchtbaarheid en zwangerschap, heb ik wel een tijdje in een emotionele achtbaan gezeten. Maar over het algemeen zit ook ík wel lekker in mijn vel hoor, ondanks de vermoeidheid!
Monty; het blijft een verschrikkelijk verhaal. Dan mag ik nog niet klagen over mijn huisarts, zo bont heeft die het nog niet gemaakt.
En Tja, een maand is toch eigenlijk nog niet lang genoeg om een stabiel bloedbeeld te krijgen? Dan zou je dus nog niet precies weten wat dat extra halfje doet? Ik heb voor mezelf in ieder geval besloten om te wachten tot donderdag. Die extra 2 dagen zullen me ook de kop niet kosten! Mijn TSH was nu inderdaad 6.3 tegenover 7.6 de vorige keer (en 6.2 anderhalf jaar geleden). Dus ik ga voorstellen aan de huisarts om met nog 1 tablet op te hogen (deze keer wel in twee stappen van een halfje om de diarree te voorkomen...) en dan wederom na 8 weken te laten prikken. Ik ben wel benieuwd hoe de huisarts verklaart dat mijn TSH maar zo weinig is gedaald!
De wisselingen die je beschrijft herken ik wel hoor Tja. Een deel van het probleem ligt ook bij mezelf: door de week heb ik geen tijd (néém ik geen tijd) om voldoende te slapen. 's Ochtends moet ik er al om 6 uur uit, maar 's avonds ben ik om 22 uur meestal net thuis van hobby/sport/vriendin. Over het algemeen slaap ik dan slechts 6 a 7 uur per nacht, terwijl ik nu minimaal 9 uur per nacht nodig lijk te hebben om me fit te voelen. In het weekend, als ik wel voldoende kan slapen, voel ik me al wat beter. Dit vind ik ook wel een moeilijk dilemma, omdat ik er dus zelf voor kan zorgen dat ik me meer uitgeslapen voel, maar ik wil ook weer niet mijn heel sociale leven afkappen door om 9 uur al naar bed te gaan!
dinsdag 13 november 2007 14:55
Wat ik zelf begrepen heb is dat je waarden na zes weken stabiel zijn en dat vier weken het minimum is. Het kan dus wel, maar misschien ook goed om daar wat voorzichtiger mee te zijn inderdaad.
De periode die mijn arts voorstelde ligt ongeveer op vijf weken na mijn laatste ophoging (ruim een maand dus); misschien dat ik (afhankelijk van hoe het gaat) nog even een kleine week wacht voor de zekerheid zodat ik op zes weken zit. Die paar extra dagen zullen me ook de kop niet kosten :-)
Overigens merk ik amper iets van ophoogklachten nu het een halfje erbij is ipv een heel tabletje. Dus hopelijk geldt dat ook voor jou...?
Kan me voorstellen dat je besluit om tot donderdag te wachten met ophogen. Je weet tenslotte nog niet precies waar je medicatie op uit moet komen of dat er een ander schema voor moet komen of iets dergelijks.
Tja, en die wisselingen... Ik herken het ook hoor dat ik niet mijn hele sociale leven wil afkappen. Maar ik ben wel selectiever geworden daarin; zodra iets een 'moeten' wordt, probeer ik dat af te kappen want anders kost dat teveel energie (sowieso trouwens: niet alleen bij een te langzame schildklier :-) ).
Net als jij, weiger ik om al mijn sociale aktiviteiten stop te zetten; vooral de dingen waar ik veel plezier aan beleef. Die blijf ik doen, al heeft dat soms tot gevolg dat ik daar de volgende dag moe van ben. Maar dan kan ik in ieder geval terugkijken op een leuke avond :-) en dat heb ik er dan ook voor over.
Daarnaast heb ik het geluk dat mijn lijf op dit moment erg goed reageert op de Thyrax, wat ook inhoudt dat mijn vermoeidheid langzamerhand afneemt. Ik heb beroerde dagen en soms is mijn geduld op, maar voorzichtig kan ik zeggen dat het steeds beter met me gaat. Anderen zeggen ook dat ik er nu veel beter uitzie dan een paar maanden geleden en dat ik alerter reageer. Daar ben ik natuurlijk erg blij mee!
Ik denk zelf ook wel dat ik op dit moment iets meer slaap kan gebruiken; sowieso meer regelmaat, maar voor mij is dus de grootste winst dat ik de afgelopen maanden heb geleerd om zuiniger en beter met mijn energie om te gaan.
Wat ik zelf doe: 1 a 2 avonden in de week bewust niets plannen en die tijd gebruik ik dan om 'bij te tanken/ tijd voor mezelf' en voor de rest blijf ik sporten, bezoek ik mensen en hobby ik verder. Ik zorg er daarbij wel voor dat ik mijn grenzen stel zodat ik niet teveel hooi op mijn vork neem (poosje geleden was ik toch vaak degene die veel regelde voor anderen, omdat ik best een controllfreak ben. Dat laat ik meer los zodat ik meer energie over heb om me op andere dingen te richten). Dat voelt eigenlijk wel heel erg lekker!
Sterkte donderdag!
dinsdag 13 november 2007 19:22
[quote]:
[...]
. Ik zorg er daarbij wel voor dat ik mijn grenzen stel zodat ik niet teveel hooi op mijn vork neem (poosje geleden was ik toch vaak degene die veel regelde voor anderen, omdat ik best een controllfreak ben. Dat laat ik meer los zodat ik meer energie over heb om me op andere dingen te richten). Dat voelt eigenlijk wel heel erg lekker!
Tsja, vertel me hoe je dat doet! Ik ben ook beetje controlfreak, en dat loslaten wil maar slecht bij mij!
[...]
. Ik zorg er daarbij wel voor dat ik mijn grenzen stel zodat ik niet teveel hooi op mijn vork neem (poosje geleden was ik toch vaak degene die veel regelde voor anderen, omdat ik best een controllfreak ben. Dat laat ik meer los zodat ik meer energie over heb om me op andere dingen te richten). Dat voelt eigenlijk wel heel erg lekker!
Tsja, vertel me hoe je dat doet! Ik ben ook beetje controlfreak, en dat loslaten wil maar slecht bij mij!
woensdag 14 november 2007 13:10
:
Tsja, vertel me hoe je dat doet! Ik ben ook beetje controlfreak, en dat loslaten wil maar slecht bij mij!
Ik blijf natuurlijk een controlfreak, dat haal je dr niet zomaar uit. Maar ik ben begonnen met het herverdelen van mijn sociale dingetjes. Werk moet gebeuren, maar de tijd daarbuiten, die is van mij is mijn motto :-) Per week kijk ik wanneer ik wil sporten, wanneer ik met mensen wil afspreken en wat ik verder wil.
En dan zorg ik ervoor om 1 a 2 avonden bewust niets te plannen (1 avond per week lukt wel, 2 vind ik lastiger). Dan heb ik even niets; ook geen telefoon enzo. Lekker thuis met een boek of beetje aanrommelen en als het nodig is, vroeg naar bed.
Verder scheelt het dat ik mensen om me heen heb die kunnen relativeren en me dus ook terug kunnen fluiten wanneer ik teveel controlfreakerig doe. En minder leuk: sommige mensen heb ik bewust minder opgezocht, omdat het contact met hen teveel energie opslorpte. De balans tussen geven en nemen was totaal zoek bij die mensen. Als je gezond bent is het lastig om daarmee om te gaan, maar de afgelopen maanden kon ik dat er echt niet bij hebben.
Gevolg is dat mijn vriendenkring kleiner is geworden, maar dat het allemaal wel erg toffe mensen zijn en dat ik van hen ook weer 'energie terugkrijg'.
O ja, en verder ben ik ook een controlfreak waar het gaat om dingen regelen. Ik heb echt moeten leren om dingen aan anderen over te laten, zonder me ermee te bemoeien
(o, wat ben ik erg soms! )Kijk, dat ik een controlfreak ben. Dat is gewoon zo. Maar anderen mogen daar niet teveel last van hebben, vind ik. Dus wanneer ik zo'n 'aaarg-moment' heb (het gevoel dat het niet goedkomt allemaal), probeer ik rustig adem te halen en zet ik alles even op een rijtje. Uiteindelijk komt het allemaal goed, alleen dan via een andere weg die ik wil. Het helpt enorm om dat stukje te kunnen loslaten, maar dat is een kwestie van vallen en opstaan.
Hopelijk is het zo wat duidelijker allemaal. Groetjes!
woensdag 14 november 2007 16:50
Aha! 
Goed gedaan Tja!
Het is bij mij vooral een kwestie van de zaken aan een ander durven/kunnen overlaten...
Mijn sociale leven is sinds de kids eigenlijk al gedaald naar punt nul (en ik heb een heel rijke en trouwe vriendenkring gelukkig) en die begrijpen het allemaal wel. Maar ik snij mezelf enorm in de vingers doordat ik maar doorga, terwijl ik eigenlijk veel meer rust moet pakken. Maar ja, kinders, boodschappen, werk, vader, huishouden...ik kan (aangeboden) hulp krijgen, maar denk dan te makkelijk, ach nee, doe ik wel even en wil dan niemand lastig vallen, en uiteindelijk denk ik te weten hoe het het beste moet of gaat...( ik blijf die illusie maar houden)..ach ja, al doende leert men.
Maar ik zal eens bewust een avond NIKS plannen...wie weet helpt dat wel.
Dank je!!
Goed gedaan Tja!Het is bij mij vooral een kwestie van de zaken aan een ander durven/kunnen overlaten...
Mijn sociale leven is sinds de kids eigenlijk al gedaald naar punt nul (en ik heb een heel rijke en trouwe vriendenkring gelukkig) en die begrijpen het allemaal wel. Maar ik snij mezelf enorm in de vingers doordat ik maar doorga, terwijl ik eigenlijk veel meer rust moet pakken. Maar ja, kinders, boodschappen, werk, vader, huishouden...ik kan (aangeboden) hulp krijgen, maar denk dan te makkelijk, ach nee, doe ik wel even en wil dan niemand lastig vallen, en uiteindelijk denk ik te weten hoe het het beste moet of gaat...(
ik blijf die illusie maar houden)..ach ja, al doende leert men. Maar ik zal eens bewust een avond NIKS plannen...wie weet helpt dat wel.
Dank je!!
donderdag 15 november 2007 11:39
Jeetje... Hoewel ik het zelf altijd heel hard ontken, word ik door mijn vriend ook altijd controlfreak genoemd! Zouden wij de schildklierproblemen daardoor aantrekken ;) ?
Ik kan me verder wel bij jullie aansluiten. Inderdaad, werk móet gebeuren, maar als ik het lijstje (van werk, hobby, vrienden, familie, sport, huishouden, vriend) bekijk vind ik werk eigenlijk het minst belangrijke, terwijl daar momenteel wél de meeste tijd en energie naar toe gaat. Ik vind het eigenlijk sowieso wel zwaar, fulltime werken. Daarnaast ben ik vrij kritisch naar mezelf en vind ik ook dat het huis bijvoorbeeld schoon MOET zijn. Dat ik elke week contact MOET hebben met mijn ouders en schoonouders. En dat ik MOET sporten/hobbyen, nou ja jullie snappen 'm wel. Ik moet wel vrij veel van mezelf.
Anyway, ik ben vanochtend bij de huisarts geweest en voor het eerst voel ik me daar goed over!! Ik heb al mijn vragen gesteld en al mijn zorgen besproken. Niet overal kon mijn huisarts antwoord op geven, hij gaf aan dat ik goed was ingelezen en dat sommige dingen het niveau van zijn kennis voorbij gingen, dat hij dat zelf eerst op zou moeten zoeken. Dat vond ik wel eerlijk van hem.
Ik kan me verder wel bij jullie aansluiten. Inderdaad, werk móet gebeuren, maar als ik het lijstje (van werk, hobby, vrienden, familie, sport, huishouden, vriend) bekijk vind ik werk eigenlijk het minst belangrijke, terwijl daar momenteel wél de meeste tijd en energie naar toe gaat. Ik vind het eigenlijk sowieso wel zwaar, fulltime werken. Daarnaast ben ik vrij kritisch naar mezelf en vind ik ook dat het huis bijvoorbeeld schoon MOET zijn. Dat ik elke week contact MOET hebben met mijn ouders en schoonouders. En dat ik MOET sporten/hobbyen, nou ja jullie snappen 'm wel. Ik moet wel vrij veel van mezelf.
Anyway, ik ben vanochtend bij de huisarts geweest en voor het eerst voel ik me daar goed over!! Ik heb al mijn vragen gesteld en al mijn zorgen besproken. Niet overal kon mijn huisarts antwoord op geven, hij gaf aan dat ik goed was ingelezen en dat sommige dingen het niveau van zijn kennis voorbij gingen, dat hij dat zelf eerst op zou moeten zoeken. Dat vond ik wel eerlijk van hem.
donderdag 15 november 2007 11:47
En wat mijn eisenlijstje betreft: prikken op antistoffen vond hij niet zinvol omdat het weinig behandelconsequenties heeft. Volgens hem worden die meestal wel aangetroffen bij schildklierpatiënten, en behalve een waarschijnlijkheidsdiagnose voegt het niets toe.
De b-vitamines worden de volgende keer als ik ga bloedprikken (labformulier heb ik al meegekregen) ook meegeprikt, er waren destijds meerdere deficiënties (was nog bij een andere, inmiddels gepensioneerde, huisarts) waar daarna nooit meer naar gekeken is.
De toegenomen kans op miskramen en de verminderde vruchtbaarheid, daar wist hij niets vanaf. Heb de richtlijn van de nvog besproken. De huisarts gaf aan dat die kans waarschijnlijk maar 'marginaal' groter is, zeker als je geen heel dramatische schildklierwaardes hebt.
Volgens mijn huisarts krijg ik bij een evt. zwangerschap wel automatisch een verwijzing voor de gyneacoloog, omdat de schildklierproblemen indicatie zijn voor een klinische bevalling. Was dat bij jou ook zo Kinke? En Tja, Monty en de rest, denken jullie artsen daar ook zo over?
Ik ben in ieder geval per vandaag opgehoogd met 1 tablet, dus naar 75 microgram. Ik heb overwogen het in twee halfjes te doen, maar aangezien ik het dit weekend 'kan hebben' als ik ophoogklachten krijg doe ik dat niet. De tweede stap van weer een halfje omhoog over twee weken, zou anders namelijk precies tijdens een weekendje weg zijn... En dan kan ik het zéker niet gebruiken!
Zo, de rest van de dag ben ik lekker vrij dus kan ik in ieder geval lekker aanrommelen in huis!
Kinke, wanneer krijg jij de uitslag van je prik van gisteren?
De b-vitamines worden de volgende keer als ik ga bloedprikken (labformulier heb ik al meegekregen) ook meegeprikt, er waren destijds meerdere deficiënties (was nog bij een andere, inmiddels gepensioneerde, huisarts) waar daarna nooit meer naar gekeken is.
De toegenomen kans op miskramen en de verminderde vruchtbaarheid, daar wist hij niets vanaf. Heb de richtlijn van de nvog besproken. De huisarts gaf aan dat die kans waarschijnlijk maar 'marginaal' groter is, zeker als je geen heel dramatische schildklierwaardes hebt.
Volgens mijn huisarts krijg ik bij een evt. zwangerschap wel automatisch een verwijzing voor de gyneacoloog, omdat de schildklierproblemen indicatie zijn voor een klinische bevalling. Was dat bij jou ook zo Kinke? En Tja, Monty en de rest, denken jullie artsen daar ook zo over?
Ik ben in ieder geval per vandaag opgehoogd met 1 tablet, dus naar 75 microgram. Ik heb overwogen het in twee halfjes te doen, maar aangezien ik het dit weekend 'kan hebben' als ik ophoogklachten krijg doe ik dat niet. De tweede stap van weer een halfje omhoog over twee weken, zou anders namelijk precies tijdens een weekendje weg zijn... En dan kan ik het zéker niet gebruiken!
Zo, de rest van de dag ben ik lekker vrij dus kan ik in ieder geval lekker aanrommelen in huis!
Kinke, wanneer krijg jij de uitslag van je prik van gisteren?
donderdag 15 november 2007 19:26
Hallo,
Kinke, jij ook bedankt. :-) Fijn om te horen dat ik goed bezig ben. Want die extra rust voor mezelf creeren, is echt iets van de laatste tijd. Dat is nog weleens lastig voor me, dus ik ben blij dat het zo lukt.
Als ik je verhaal zo lees, denk ik wel dat het je lucht kan geven om jezelf toch die ene avond per week vrij te gunnen (kan me wel voorstellen dat het druk is met twee kinderen). Laat je weten of het lukt? Ben wel nieuwsgierig! Hoe is het prikken gegaan? Ik hoop met je mee op goed nieuws.
VivaFeelFree, fijn dat je zo'n goed gevoel hebt over je bezoek aan de huisarts. Mijn arts heeft verder niet zoveel gezegd over een mogelijke zwangerschap (speelt nog niet echt hier), maar dat mijn vruchtbaarheid wel weer normaal wordt, wanneer ik goed ben ingesteld. Ik zou denk ik een eventuele zwangerschapswens wel overleggen van tevoren ivm Thyraxdosering. Ik heb geen idee of een te langzame schildklier een indicatie is voor de gynaecoloog; daarover heb ik mijn huisarts verder niet gehoord (nou ja, ik heb het ook niet gevraagd...)
Dat Moeten; ik denk dat wij daar een beetje van af 'moeten' stappen. Ik denk maar zo: een trage schildklier maakt moe. Om mijn lichaam te helpen, kan ik er dus beter voor zorgen dat ik mijn energie zo goed mogelijk verdeel. En wat ik bij mezelf heb ontdekt: hoe meer ik moet, hoe vermoeider ik word. Kortom: het heeft totaal geen zin om zoveel te moeten.
(ik lees dit terug en denk: wauw, ik begin als een goeroe te klinken...;-) )
Maar goed, het verbaast mij ook dat we alledrie zo'n controlfreak zijn. Ik vraag me af of het toeval is. Misschien gaat het inderdaad wel samen; hoe meer hypo ik ben, hoe meer ik gericht ben op controle. Dan baal ik van het feit dat mijn lichaam niet doet wat-ie moet doen. Ik probeer nu wat geduldiger te zijn (ook op advies van dokter) en volgens mij helpt dat wel.
Ik zou eigenlijk ook moeten schoonmaken en sporten... Vanavond laat ik maar even de boel (waarom zou dat eigenlijk 'moeten?)... Morgen weer een nieuwe dag!
Kinke, jij ook bedankt. :-) Fijn om te horen dat ik goed bezig ben. Want die extra rust voor mezelf creeren, is echt iets van de laatste tijd. Dat is nog weleens lastig voor me, dus ik ben blij dat het zo lukt.
Als ik je verhaal zo lees, denk ik wel dat het je lucht kan geven om jezelf toch die ene avond per week vrij te gunnen (kan me wel voorstellen dat het druk is met twee kinderen). Laat je weten of het lukt? Ben wel nieuwsgierig! Hoe is het prikken gegaan? Ik hoop met je mee op goed nieuws.
VivaFeelFree, fijn dat je zo'n goed gevoel hebt over je bezoek aan de huisarts. Mijn arts heeft verder niet zoveel gezegd over een mogelijke zwangerschap (speelt nog niet echt hier), maar dat mijn vruchtbaarheid wel weer normaal wordt, wanneer ik goed ben ingesteld. Ik zou denk ik een eventuele zwangerschapswens wel overleggen van tevoren ivm Thyraxdosering. Ik heb geen idee of een te langzame schildklier een indicatie is voor de gynaecoloog; daarover heb ik mijn huisarts verder niet gehoord (nou ja, ik heb het ook niet gevraagd...)
Dat Moeten; ik denk dat wij daar een beetje van af 'moeten' stappen
. Ik denk maar zo: een trage schildklier maakt moe. Om mijn lichaam te helpen, kan ik er dus beter voor zorgen dat ik mijn energie zo goed mogelijk verdeel. En wat ik bij mezelf heb ontdekt: hoe meer ik moet, hoe vermoeider ik word. Kortom: het heeft totaal geen zin om zoveel te moeten.(ik lees dit terug en denk: wauw, ik begin als een goeroe te klinken...;-) )
Maar goed, het verbaast mij ook dat we alledrie zo'n controlfreak zijn. Ik vraag me af of het toeval is. Misschien gaat het inderdaad wel samen; hoe meer hypo ik ben, hoe meer ik gericht ben op controle. Dan baal ik van het feit dat mijn lichaam niet doet wat-ie moet doen. Ik probeer nu wat geduldiger te zijn (ook op advies van dokter) en volgens mij helpt dat wel.
Ik zou eigenlijk ook moeten schoonmaken en sporten... Vanavond laat ik maar even de boel (waarom zou dat eigenlijk 'moeten?)... Morgen weer een nieuwe dag!
donderdag 15 november 2007 20:14
Heej Tja,
Goed hoor, van mij MOET je helemaal niks meer, behalve lekker ontspannen vanavond
Ik heb zelf de indruk dat hoe meer ik van mezelf moet, hoe minder ik gedaan krijg, en hoe meer ik achteraf baal dat het niet gelukt is
Overigens is mijn huisarts niet uit zichzelf begonnen over vruchtbaarheid/zwangerschap, dat heb ik zelf ter sprake gebracht. Mijn huisarts heeft uit zichzelf helemaal niks aan informatie gegeven (ook niet destijds aan de telefoon), en ik blies hem volgens mij van z'n stoel toen ik aankwam met de richtlijnen van NHG, NIV en NVOG. Die laatste zei hem niets (Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gyneacologie), dus wellicht dat dat de reden is dat hij standaard doorverwijst? Nou ja, hier komt het voorlopig ook nog niet ter sprake (ik slik nog de pil), maar toen ik op internet info ging zoeken was dat wel hetgene waar ik het meest van schrok.
Geniet van de avond!
Goed hoor, van mij MOET je helemaal niks meer, behalve lekker ontspannen vanavond
Ik heb zelf de indruk dat hoe meer ik van mezelf moet, hoe minder ik gedaan krijg, en hoe meer ik achteraf baal dat het niet gelukt is
Overigens is mijn huisarts niet uit zichzelf begonnen over vruchtbaarheid/zwangerschap, dat heb ik zelf ter sprake gebracht. Mijn huisarts heeft uit zichzelf helemaal niks aan informatie gegeven (ook niet destijds aan de telefoon), en ik blies hem volgens mij van z'n stoel toen ik aankwam met de richtlijnen van NHG, NIV en NVOG. Die laatste zei hem niets (Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gyneacologie), dus wellicht dat dat de reden is dat hij standaard doorverwijst? Nou ja, hier komt het voorlopig ook nog niet ter sprake (ik slik nog de pil), maar toen ik op internet info ging zoeken was dat wel hetgene waar ik het meest van schrok.
Geniet van de avond!
donderdag 15 november 2007 20:16
Hi,
Nou, bij mij begonnen de artsen op mn 15e al over zwangerschappen en controles. Toen vond ik dat echt heel vervelend (HALLO?? Ik ben 15!) maar nu ben ik blij dat ze me vroeg hebben verteld hoe en wat. Ik moet dus idd ook onder controle een zwangerschap doorlopen (weet het niet zeker maar volgens mij moet je echt wekelijks bloed laten prikken). Nu nog niet van toepassing, maar binnen 2 jaar misschien wel. We'll see!
Voor wat betreft een controlfreak zijn: geen last van, nooit gehad ook. Ik ben wel zeer stipt mbt gezondheid van anderen (mn vader heeft allerlei kwalen en ik zit er met mn neus bovenop) en met betalen van mn rekeningen, maar daar houdt het wel mee op. In mn werk ben ik natuurlijk oplettend maar raak zeer zelden gestressed. Als ik anderen zie stressen en klagen, denk ik mens dat je je dáár druk om maakt! Ah ja, zal weer meer karakter zijn dan dat het aan mn schildklier ligt, haha!
Sterkte allemaal weer! groetjes!
Nou, bij mij begonnen de artsen op mn 15e al over zwangerschappen en controles. Toen vond ik dat echt heel vervelend (HALLO?? Ik ben 15!) maar nu ben ik blij dat ze me vroeg hebben verteld hoe en wat. Ik moet dus idd ook onder controle een zwangerschap doorlopen (weet het niet zeker maar volgens mij moet je echt wekelijks bloed laten prikken). Nu nog niet van toepassing, maar binnen 2 jaar misschien wel. We'll see!
Voor wat betreft een controlfreak zijn: geen last van, nooit gehad ook. Ik ben wel zeer stipt mbt gezondheid van anderen (mn vader heeft allerlei kwalen en ik zit er met mn neus bovenop) en met betalen van mn rekeningen, maar daar houdt het wel mee op. In mn werk ben ik natuurlijk oplettend maar raak zeer zelden gestressed. Als ik anderen zie stressen en klagen, denk ik mens dat je je dáár druk om maakt! Ah ja, zal weer meer karakter zijn dan dat het aan mn schildklier ligt, haha!
Sterkte allemaal weer! groetjes!
donderdag 15 november 2007 22:24
:
Heej Tja,
Goed hoor, van mij MOET je helemaal niks meer, behalve lekker ontspannen vanavond
Ik heb zelf de indruk dat hoe meer ik van mezelf moet, hoe minder ik gedaan krijg, en hoe meer ik achteraf baal dat het niet gelukt is
Jij ook lekker genieten van de avond... :-) En je verhaal klinkt wel heel erg herkenbaar. Ik heb een heel to do-lijstje en die is aan het eind van de dag langer dan aan het begin van de dag, haha. Dus hoe minder ik plan, hoe meer ik doe.
Maar misschien heb ik stiekem ook wel een hele luie kant...
Kan me voorstellen dat je dat wil weten van een eventuele zwangerschap hoor. Ik denk daar ook weleens over na. Alleen ben ik nu vooral gefocust op het feit dat de hormoonhuishouding van de leg is. Nou ja, komt wel weer :-).
Monty, jij hebt dan echt wel weer het andere uiterste. Kan me voorstellen dat je op je 15e niet heel erg op die verhalen zat te wachten, al deden ze erg hun best om je op de hoogte te stellen.
Jammer dat je geen controlfreak bent
Ligt het toch helemaal aan mezelf en niet aan die Hypo dat ik een minder leuk karaktertrekje heb... Welterusten alvast en tot later!
