Kinderen
alle pijlers
Gewone kinderen, bestaan ze nog?
dinsdag 23 september 2014 09:21
Even iets wat ik me in alle oprechtheid afvraag: gewone doorsnee kinderen, bestaan die nog?
Als ik hier op het forum kijk bijvoorbeeld, dan vliegen de termen me om de oren. ADHD, PD-NOS, autisme, hoogbegaafd of hypersensitief, kortom, ieder kind lijkt wel iéts te hebben. En anders is er in elk gezin toch wel minstens één zo'n kind aanwezig.
Zijn gewone doorsnee kinderen dan uitgestorven? Gewone kinderen, die zoals het een kind betaamt, wel eens druk, wel eens lastig, wel eens erg slim of wel eens erg verlegen zijn, zonder dat daar meteen een etiket aan vasthangt?
Ik heb altijd gedacht dat het een kleine minderheid van de kinderen betrof die zo'n "etiket" hebben, maar de laatste tijd lijkt het wel bijna ieder kind te zijn dat wel iéts heeft.
Ligt het aan mij, verbeeld ik het me, of plakken we gewoon te snel een etiket? Wie het weet, mag het zeggen.
Als ik hier op het forum kijk bijvoorbeeld, dan vliegen de termen me om de oren. ADHD, PD-NOS, autisme, hoogbegaafd of hypersensitief, kortom, ieder kind lijkt wel iéts te hebben. En anders is er in elk gezin toch wel minstens één zo'n kind aanwezig.
Zijn gewone doorsnee kinderen dan uitgestorven? Gewone kinderen, die zoals het een kind betaamt, wel eens druk, wel eens lastig, wel eens erg slim of wel eens erg verlegen zijn, zonder dat daar meteen een etiket aan vasthangt?
Ik heb altijd gedacht dat het een kleine minderheid van de kinderen betrof die zo'n "etiket" hebben, maar de laatste tijd lijkt het wel bijna ieder kind te zijn dat wel iéts heeft.
Ligt het aan mij, verbeeld ik het me, of plakken we gewoon te snel een etiket? Wie het weet, mag het zeggen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 24 september 2014 08:08
De afgelopen dagen heb ik dit topic een beetje gevolgd en ik verwonder me over de wending die het genomen heeft.
Als ik de OP lees, heb ik niet de indruk dat TO vindt dat artsen te snel etiketjes plakken. Het punt is dat heel veel ouders zélf etiketjes plakken. Ik heb in mijn omgeving een autistisch kind (met officieel etiketje) dat écht beter op zijn plaats is in het speciale onderwijs, en een ander kind dat lichamelijk gehandicapt is. Hoewel je aan dit kind echt wel kunt zien dat er iets mis is, hebben zijn ouders misschien nog wel meer problemen om iets voor elkaar te krijgen, dan die van de autist.
Maar ik heb dus óók kinderen in mijn omgeving die gewoon druk zijn, of strontverwend, of simpelweg lui, en die van hun moeder een etiketje krijgen om het gedrag te vergoeilijken. Terwijl er volgens mij, volgens andere ouders, volgens docenten, volgens artsen echt niks aan de hand is.
Als ik een willekeurig kind vergelijk met mijn eigen kind, dan is élk kind een ADHD type. Die van mij is verlegen en kijkt eerst voorzichtig de kat uit de boom. De eerste indruk is altijd; wat een lief kind. De meesten komen daar na een half jaartje overigens wel op terug . Andersom, als ik een willekeurig kind vergelijk met mijn eigen kind, dan moet die van mij wel zwaar autistisch zijn, want die maakt nooit contact uit zichzelf.
Als moeder kan ik makkelijk zelf een etiketje plakken en veel ouders doen dat ook. En de ouders om je heen vragen vervolgens niet of dat etiketje ook echt van een arts komt. Dus denk je op het gemiddelde schoolplein al snel dat élk kind wel wat heeft.
Maar de kinderen die een officieel etiketje hebben, nou, die hebben hem verdiend ook.
Als ik de OP lees, heb ik niet de indruk dat TO vindt dat artsen te snel etiketjes plakken. Het punt is dat heel veel ouders zélf etiketjes plakken. Ik heb in mijn omgeving een autistisch kind (met officieel etiketje) dat écht beter op zijn plaats is in het speciale onderwijs, en een ander kind dat lichamelijk gehandicapt is. Hoewel je aan dit kind echt wel kunt zien dat er iets mis is, hebben zijn ouders misschien nog wel meer problemen om iets voor elkaar te krijgen, dan die van de autist.
Maar ik heb dus óók kinderen in mijn omgeving die gewoon druk zijn, of strontverwend, of simpelweg lui, en die van hun moeder een etiketje krijgen om het gedrag te vergoeilijken. Terwijl er volgens mij, volgens andere ouders, volgens docenten, volgens artsen echt niks aan de hand is.
Als ik een willekeurig kind vergelijk met mijn eigen kind, dan is élk kind een ADHD type. Die van mij is verlegen en kijkt eerst voorzichtig de kat uit de boom. De eerste indruk is altijd; wat een lief kind. De meesten komen daar na een half jaartje overigens wel op terug . Andersom, als ik een willekeurig kind vergelijk met mijn eigen kind, dan moet die van mij wel zwaar autistisch zijn, want die maakt nooit contact uit zichzelf.
Als moeder kan ik makkelijk zelf een etiketje plakken en veel ouders doen dat ook. En de ouders om je heen vragen vervolgens niet of dat etiketje ook echt van een arts komt. Dus denk je op het gemiddelde schoolplein al snel dat élk kind wel wat heeft.
Maar de kinderen die een officieel etiketje hebben, nou, die hebben hem verdiend ook.
woensdag 24 september 2014 08:11
quote:Galadriel schreef op 24 september 2014 @ 07:36:
Etiketten instituut in een andere gemeente? Dan daar een vergoeding voor reiskosten aanvragen.
(Of is dat te simpel gedacht ?)
nee, je vraagt leerlingenvervoer aan in je eigen gemeente.
IN de gemeente waar kind verblijft heeft het ook geen zin, want kind woont dan in gemeente A en Solo in gemeente B. Leerllingenvervoer vergoedt in principe alleen vervoer van school naar ingeschreven woonadres.
Etiketten instituut in een andere gemeente? Dan daar een vergoeding voor reiskosten aanvragen.
(Of is dat te simpel gedacht ?)
nee, je vraagt leerlingenvervoer aan in je eigen gemeente.
IN de gemeente waar kind verblijft heeft het ook geen zin, want kind woont dan in gemeente A en Solo in gemeente B. Leerllingenvervoer vergoedt in principe alleen vervoer van school naar ingeschreven woonadres.
woensdag 24 september 2014 08:11
quote:einoel schreef op 24 september 2014 @ 07:55:
Wat me wel opvalt is dat mensen met "normale" kinderen vaak een oordeel vellen over kinderen met een aandoening zonder te weten wat het inhoud. Onze zoon is 6 jaar en we hebben sinds zijn 2e al zoiets van er is iets maar wat. Opvoeden en opgroeien ging niet zo bij andere kinderen/gezinnen. Ik zal jullie de details besparen maar geloof ik was soms radeloos en wist het niet meer. Terwijl ik stevig in mn schoenen sta. Sinds een jaar is na lang testen adhd vastgesteld en zijn we met medicatie (ja kom maar met alle oordelen) en hulp bij opvoeden en de overgang van een openbare school naar een sbo school op goede weg, dat is ons de afgelopen 5 jaar nog niet gebeurd. Voor de duidelijkheid we kunnen de touwtjes nooit laten vieren. Vakantie is leuk en gaat steeds beter maar ook daar ritme en als we de touwtjes laten vieren 2 weken zijn we daarna 4 weken bezig om zoon in weer in gareel te krijgen. Voor mensen die in zulke situatie zitten is het soms heel handig om een etiketje te krijgen naar meer zodat ze weten wat voor hulp ze kunnen krijgen en wat ze zelf moeten doen in de opvoeding.
Ik geloof niet dat het daarom gaat. Niet bij mij althans. Ik weet me alleen geen raad met mensen die komen met:' mereltje is nu eenmaal een sterrenkind he...'
Als jij een diagnose hebt van een arts en je kunt je kind daarmee beter begeleiden in het leven, dan is dat alleen maar heel fijn denk ik.
Wat me wel opvalt is dat mensen met "normale" kinderen vaak een oordeel vellen over kinderen met een aandoening zonder te weten wat het inhoud. Onze zoon is 6 jaar en we hebben sinds zijn 2e al zoiets van er is iets maar wat. Opvoeden en opgroeien ging niet zo bij andere kinderen/gezinnen. Ik zal jullie de details besparen maar geloof ik was soms radeloos en wist het niet meer. Terwijl ik stevig in mn schoenen sta. Sinds een jaar is na lang testen adhd vastgesteld en zijn we met medicatie (ja kom maar met alle oordelen) en hulp bij opvoeden en de overgang van een openbare school naar een sbo school op goede weg, dat is ons de afgelopen 5 jaar nog niet gebeurd. Voor de duidelijkheid we kunnen de touwtjes nooit laten vieren. Vakantie is leuk en gaat steeds beter maar ook daar ritme en als we de touwtjes laten vieren 2 weken zijn we daarna 4 weken bezig om zoon in weer in gareel te krijgen. Voor mensen die in zulke situatie zitten is het soms heel handig om een etiketje te krijgen naar meer zodat ze weten wat voor hulp ze kunnen krijgen en wat ze zelf moeten doen in de opvoeding.
Ik geloof niet dat het daarom gaat. Niet bij mij althans. Ik weet me alleen geen raad met mensen die komen met:' mereltje is nu eenmaal een sterrenkind he...'
Als jij een diagnose hebt van een arts en je kunt je kind daarmee beter begeleiden in het leven, dan is dat alleen maar heel fijn denk ik.
woensdag 24 september 2014 08:18
Ik, noch mijn mede-etikettenkinderenouders hier, kennen al die ouders die zelf een etiketje op hun kind plakken.
Wel verbazingwekkend dat juist mensen die aan de zijlijn staan al die ouders die maar etiketten plakken wel kennen.
Ik ken ze niet. Niet op het schoolplein, niet in de klas, niet op de sportclubs. Heel zelden kom ik wel eens "een-moeder-van-Wiebe" tegen, maar al die hordes zelfplakkers? Nee.
Wel verbazingwekkend dat juist mensen die aan de zijlijn staan al die ouders die maar etiketten plakken wel kennen.
Ik ken ze niet. Niet op het schoolplein, niet in de klas, niet op de sportclubs. Heel zelden kom ik wel eens "een-moeder-van-Wiebe" tegen, maar al die hordes zelfplakkers? Nee.
woensdag 24 september 2014 08:37
ja begin nog eens opnieuw Exces.
TO kent blijkbaar geen echte kinderen, maar leest alleen maar over kinderen op het forum die van alles mankeren.
Dat is logisch, want juist over opvoedproblemen wil je je ei kwijt.
Als ik een buitenaards wezen het forum laat lezen als afspiegeling van de maatschappij zou die ook denken dat alle mannen vreemd gaan en dat alle vrouwen die mannen controleren. Hij zou denken dat de pil niet werkt, want je wordt er gewoon dwars doorheen zwanger. En zwangerschapstesten zijn ook niet betrouwbaar, want mensen met al tien positieve streepjes en 1 negatieve komen toch nog om raad vragen daarover.
quote:Als ik hier op het forum kijk bijvoorbeeld, dan vliegen de termen me om de oren. ADHD, PD-NOS, autisme, hoogbegaafd of hypersensitief, kortom, ieder kind lijkt wel iéts te hebben. En anders is er in elk gezin toch wel minstens één zo'n kind aanwezigDan stelt ze dat alle kinderen wel eens lastig of druk zijn en dat ze dus niet begrijpt dat 'gewoon druk' tegenwoordig dus ADHD heet.quote:Zijn gewone doorsnee kinderen dan uitgestorven? Gewone kinderen, die zoals het een kind betaamt, wel eens druk, wel eens lastig, wel eens erg slim of wel eens erg verlegen zijn, zonder dat daar meteen een etiket aan vasthangt?
Vervolgens maakt ze nog een keer het punt dat elk kind wel wàt heeft en dat ze nu allemaal een etiket hebben. In mijn ogen zegt ze eigenlijk: "wat een onzin al die aandoeningen en stoornissen, vroegah was je gewoon druk, nu heb je ADHD, dat kan toch niet waar zjin? Zeker weten dat 90% van de etiketjes niet klopt."
quote:Ik heb altijd gedacht dat het een kleine minderheid van de kinderen betrof die zo'n "etiket" hebben, maar de laatste tijd lijkt het wel bijna ieder kind te zijn dat wel iéts heeft.
Ligt het aan mij, verbeeld ik het me, of plakken we gewoon te snel een etiket? Wie het weet, mag het zeggen.
Ja dan voel ik me aangevallen want je krijgt niet zomaar een diagnose, daarvoor moet je een lange, moeizame weg gaan. Dan komen er her en der nog wat vooroordelen over bakken met geld die we zomaar krijgen en dat we 'gewoon' thuisblijfmoeder moeten zijn en dat we zelf onze kinderen zo lastig maken.
Sorry hoor, maar zou jij niet boos worden als je met een buurvrouw een opvoedprobleempje bespreekt en je krijgt meteen van onder uit de pan dat het je eigen schuld is?
Realiseer je dat ik dit soort vooroordelen al 9 jaar hoor.
Blijkbaar zijn er allerlei ouders zijn die hun kinderen wel overprikkelen en dan het lastige gedrag afschuiven op 'hij zal wel ADHD hebben'. Oh ja, die zijn er. Kind is druk, ouders bieden te weinig structuur, een zelfbenoemde deskundoloog (peuterjuf, kapster, buurvrouw) laat dan ADHD vallen en vervolgens nemen die ouders dat over. Dat is géén diagnose, dat is zelfbedachte interessantdoenerij. Net zoals ik zat mensen ken die gewoon te lui zijn om behoorlijk te spellen en die dan zeggen dat ze dislekties zijn.
Ik (en vele met mij) worden er gewoon godvergeten kwaad van dat er heel veel betweters zijn die het allemaal beter denken te weten dan de kinderpsychiater. Ik heb serieus iemand wel eens het telefoonnr van de kinderpsych aangeboden, zodat ze zelf even met de beste man konden bomen over de juistheid van de diagnose. Gek genoeg, wilden ze dat dan weer niet...maar wel mij verwijten dat ik mijn kind een diagnose aanpraat die 'niet klopt, want ach, sommige kinderen zijn gewoon wat laat met praten' (jaja, hij is nu 12 en praat echt niet zoals het hoort op die leeftijd)
Zal ik het zo zeggen. Ik heb een autist en een gewoon kind. Ik verbaas me nog steeds over het gemak waarmee die normale zich laat opvoeden. Wat een verademing, zo wil ik er ook wel 4. Gewoon zindelijk worden na 5 keer een stickertje op het beloningsvel (ik ben de tel kwijtgeraakt hoeveel autist nodig had, maar hij heeft er een heel cars-wagenpark aan overgehouden).
Uit zichzelf geïnteresseerd in de wereld om zich heen, vriendjes maken met andere kinderen.
Als je opvoeden dus alleen maar kent en benaderd vanuit de gewone situatie, zul je ouders met een zorgintensief kind echt nooit begrijpen.
TO kent blijkbaar geen echte kinderen, maar leest alleen maar over kinderen op het forum die van alles mankeren.
Dat is logisch, want juist over opvoedproblemen wil je je ei kwijt.
Als ik een buitenaards wezen het forum laat lezen als afspiegeling van de maatschappij zou die ook denken dat alle mannen vreemd gaan en dat alle vrouwen die mannen controleren. Hij zou denken dat de pil niet werkt, want je wordt er gewoon dwars doorheen zwanger. En zwangerschapstesten zijn ook niet betrouwbaar, want mensen met al tien positieve streepjes en 1 negatieve komen toch nog om raad vragen daarover.
quote:Als ik hier op het forum kijk bijvoorbeeld, dan vliegen de termen me om de oren. ADHD, PD-NOS, autisme, hoogbegaafd of hypersensitief, kortom, ieder kind lijkt wel iéts te hebben. En anders is er in elk gezin toch wel minstens één zo'n kind aanwezigDan stelt ze dat alle kinderen wel eens lastig of druk zijn en dat ze dus niet begrijpt dat 'gewoon druk' tegenwoordig dus ADHD heet.quote:Zijn gewone doorsnee kinderen dan uitgestorven? Gewone kinderen, die zoals het een kind betaamt, wel eens druk, wel eens lastig, wel eens erg slim of wel eens erg verlegen zijn, zonder dat daar meteen een etiket aan vasthangt?
Vervolgens maakt ze nog een keer het punt dat elk kind wel wàt heeft en dat ze nu allemaal een etiket hebben. In mijn ogen zegt ze eigenlijk: "wat een onzin al die aandoeningen en stoornissen, vroegah was je gewoon druk, nu heb je ADHD, dat kan toch niet waar zjin? Zeker weten dat 90% van de etiketjes niet klopt."
quote:Ik heb altijd gedacht dat het een kleine minderheid van de kinderen betrof die zo'n "etiket" hebben, maar de laatste tijd lijkt het wel bijna ieder kind te zijn dat wel iéts heeft.
Ligt het aan mij, verbeeld ik het me, of plakken we gewoon te snel een etiket? Wie het weet, mag het zeggen.
Ja dan voel ik me aangevallen want je krijgt niet zomaar een diagnose, daarvoor moet je een lange, moeizame weg gaan. Dan komen er her en der nog wat vooroordelen over bakken met geld die we zomaar krijgen en dat we 'gewoon' thuisblijfmoeder moeten zijn en dat we zelf onze kinderen zo lastig maken.
Sorry hoor, maar zou jij niet boos worden als je met een buurvrouw een opvoedprobleempje bespreekt en je krijgt meteen van onder uit de pan dat het je eigen schuld is?
Realiseer je dat ik dit soort vooroordelen al 9 jaar hoor.
Blijkbaar zijn er allerlei ouders zijn die hun kinderen wel overprikkelen en dan het lastige gedrag afschuiven op 'hij zal wel ADHD hebben'. Oh ja, die zijn er. Kind is druk, ouders bieden te weinig structuur, een zelfbenoemde deskundoloog (peuterjuf, kapster, buurvrouw) laat dan ADHD vallen en vervolgens nemen die ouders dat over. Dat is géén diagnose, dat is zelfbedachte interessantdoenerij. Net zoals ik zat mensen ken die gewoon te lui zijn om behoorlijk te spellen en die dan zeggen dat ze dislekties zijn.
Ik (en vele met mij) worden er gewoon godvergeten kwaad van dat er heel veel betweters zijn die het allemaal beter denken te weten dan de kinderpsychiater. Ik heb serieus iemand wel eens het telefoonnr van de kinderpsych aangeboden, zodat ze zelf even met de beste man konden bomen over de juistheid van de diagnose. Gek genoeg, wilden ze dat dan weer niet...maar wel mij verwijten dat ik mijn kind een diagnose aanpraat die 'niet klopt, want ach, sommige kinderen zijn gewoon wat laat met praten' (jaja, hij is nu 12 en praat echt niet zoals het hoort op die leeftijd)
Zal ik het zo zeggen. Ik heb een autist en een gewoon kind. Ik verbaas me nog steeds over het gemak waarmee die normale zich laat opvoeden. Wat een verademing, zo wil ik er ook wel 4. Gewoon zindelijk worden na 5 keer een stickertje op het beloningsvel (ik ben de tel kwijtgeraakt hoeveel autist nodig had, maar hij heeft er een heel cars-wagenpark aan overgehouden).
Uit zichzelf geïnteresseerd in de wereld om zich heen, vriendjes maken met andere kinderen.
Als je opvoeden dus alleen maar kent en benaderd vanuit de gewone situatie, zul je ouders met een zorgintensief kind echt nooit begrijpen.
woensdag 24 september 2014 08:51
Zo lees ik de OP ook exces.
Ik denk dat ze doelt op bijv hier op het forum waar narcistische mannen ook een veelgebruikte 'diagnose' is evenals de persoon die de tekst schreef waar Lady-V haar motto van quotete.
( met termen gooien alsof die persoon ook die diagnose heeft)
Er zijn kinderen die geholpen zouden zijn met de 3 R's en een cursus opvoeden voor de ouders. Maar dat zijn niet de kinderen waar hier nu over geschreven wordt.
Ik denk wel eens ( maar ik kan er volledig naast zitten, correct me if I'm wrong) dat ouders van de laatste groep hier (= forum) niet zo makkelijk en veel schrijven over hun kinderen en de bijbehorende zorgen. De ouders van groep 1 wel.
Mijn dochter heeft een psychiatrische ziekte en flink ook. Het woord dat daarbij hoort lees ik 20x per dag hier. Ik heb me daar wel eens over opgewonden ( nooit uitgesproken). Het past wellicht bij de luxe maatschappij waarin we leven.
Ik denk dat ze doelt op bijv hier op het forum waar narcistische mannen ook een veelgebruikte 'diagnose' is evenals de persoon die de tekst schreef waar Lady-V haar motto van quotete.
( met termen gooien alsof die persoon ook die diagnose heeft)
Er zijn kinderen die geholpen zouden zijn met de 3 R's en een cursus opvoeden voor de ouders. Maar dat zijn niet de kinderen waar hier nu over geschreven wordt.
Ik denk wel eens ( maar ik kan er volledig naast zitten, correct me if I'm wrong) dat ouders van de laatste groep hier (= forum) niet zo makkelijk en veel schrijven over hun kinderen en de bijbehorende zorgen. De ouders van groep 1 wel.
Mijn dochter heeft een psychiatrische ziekte en flink ook. Het woord dat daarbij hoort lees ik 20x per dag hier. Ik heb me daar wel eens over opgewonden ( nooit uitgesproken). Het past wellicht bij de luxe maatschappij waarin we leven.
Je bent zelf een theepot
woensdag 24 september 2014 08:59
Mijn oudste zoon is dyslectisch. En nee, dat is geen mooi excuus om niet te hoeven lezen of schrijven. Hij zit nu in de brugklas en je merkt vooral dat hij dyslectisch is bij het leren van woordenrijtjes. Hij kent de Engelse en Franse woorden zo uit zijn hoofd maar daarna moet hij ze op gaan schrijven. Hij doet er 2,5 uur over om 15 woorden foutloos te leren schrijven. Hij blijft ploeteren en het steeds opnieuw schrijven. Net zo lang tot het lukt.
Mijn andere drie kinderen hebben niets bijzonders.
Ik geloof ook niet dat er te snel met etiketjes gestrooid wordt. Wij weten nu meer dan vroeger. Vroeger werden sommige kinderen continu de klas uitgestuurd of zaten ze uren uit het raam te staren. Iedereen kent wel zo'n kind die vroeger op die manier in de klas zat. Alleen toen werd er niets aan gedaan maar of dat kind daar nou gelukkiger van is geworden. Ik betwijfeld dat. Ik denk dat het veel prettiger is voor een kind om te weten wat er aan de hand is zodat ouders hun gedrag daarop kunnen aanpassen.
Mijn andere drie kinderen hebben niets bijzonders.
Ik geloof ook niet dat er te snel met etiketjes gestrooid wordt. Wij weten nu meer dan vroeger. Vroeger werden sommige kinderen continu de klas uitgestuurd of zaten ze uren uit het raam te staren. Iedereen kent wel zo'n kind die vroeger op die manier in de klas zat. Alleen toen werd er niets aan gedaan maar of dat kind daar nou gelukkiger van is geworden. Ik betwijfeld dat. Ik denk dat het veel prettiger is voor een kind om te weten wat er aan de hand is zodat ouders hun gedrag daarop kunnen aanpassen.
woensdag 24 september 2014 09:00
quote:Lady-Voldemort schreef op 24 september 2014 @ 08:46:
[...]
Hoe moet ik dat zien, een etiketje verdienen?
Lees het niet als verdienen, maar als 'terecht verkregen'.
Hier een zoon, met etiketje. Etiketje snoerde eindelijk de mond van oma, die hem wel een weekendje zou heropvoeden. Etiketje zorgde er ook voor dat ze me op school eindelijk serieus namen. Dat wij ons hebben kunnen inlezen en ons begrip in zijn denkwijze hebben kunnen vergroten.
Heb hier ook een dochter, zonder etiketje. Wel een geheel unieke persoonlijkheid die ons ook regelmatig voor uitdagingen stelt.
Oh, en een stiefkind met vermeend etiket. Door school gesteld, door ons niet bewezen geacht, dus wat ons betreft nog niet gediagnosticeerd. We zijn geen etiketjesverzamelaar natuurlijk, we willen gewoon weten waarom onze kinderen tegen bepaalde dingen aanlopen en hoe we ze het beste kunnen helpen!
[...]
Hoe moet ik dat zien, een etiketje verdienen?
Lees het niet als verdienen, maar als 'terecht verkregen'.
Hier een zoon, met etiketje. Etiketje snoerde eindelijk de mond van oma, die hem wel een weekendje zou heropvoeden. Etiketje zorgde er ook voor dat ze me op school eindelijk serieus namen. Dat wij ons hebben kunnen inlezen en ons begrip in zijn denkwijze hebben kunnen vergroten.
Heb hier ook een dochter, zonder etiketje. Wel een geheel unieke persoonlijkheid die ons ook regelmatig voor uitdagingen stelt.
Oh, en een stiefkind met vermeend etiket. Door school gesteld, door ons niet bewezen geacht, dus wat ons betreft nog niet gediagnosticeerd. We zijn geen etiketjesverzamelaar natuurlijk, we willen gewoon weten waarom onze kinderen tegen bepaalde dingen aanlopen en hoe we ze het beste kunnen helpen!
~ I want to be shaken to my core, like the wild winds disrobe the trees ~
woensdag 24 september 2014 09:09
Lisaviva, ik vind hoogsensitief dan ook van een andere orde. Mijn kind heeft last van een vastgestelde ontwikkelingsstoornis. Daar zijn onderzoeken voor, om die vast te stellen. Voor bijvoorbeeld hoogsensitiviteit is een vragenlijst. Het is ook geen stoornis, het is een eigenschap. Heel veel mensen zijn hooggevoelig, dat is lastig en daar moet je soms rekening mee houden. Valt voor mij onder dezelfde noemer als bijvoorbeeld verlegenheid.
Narcisme is ook een eigenschap, net als ijdelheid, bazigheid, gesloten zijn.
Pas als die eigenschap extreem is spreekt met van een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Dit is heel lastig vast te stellen, toch hoor je het te pas en te onpas geroepen worden. Dan kom je voor mij ook in het hoekje zelf etiketjes plakken...
Narcisme is ook een eigenschap, net als ijdelheid, bazigheid, gesloten zijn.
Pas als die eigenschap extreem is spreekt met van een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Dit is heel lastig vast te stellen, toch hoor je het te pas en te onpas geroepen worden. Dan kom je voor mij ook in het hoekje zelf etiketjes plakken...
~ I want to be shaken to my core, like the wild winds disrobe the trees ~
woensdag 24 september 2014 09:23
quote:Vlammetje schreef op 24 september 2014 @ 09:09:
Lisaviva, ik vind hoogsensitief dan ook van een andere orde. Mijn kind heeft last van een vastgestelde ontwikkelingsstoornis. Daar zijn onderzoeken voor, om die vast te stellen. Voor bijvoorbeeld hoogsensitiviteit is een vragenlijst. Het is ook geen stoornis, het is een eigenschap. Heel veel mensen zijn hooggevoelig, dat is lastig en daar moet je soms rekening mee houden. Valt voor mij onder dezelfde noemer als bijvoorbeeld verlegenheid.
Narcisme is ook een eigenschap, net als ijdelheid, bazigheid, gesloten zijn.
Pas als die eigenschap extreem is spreekt met van een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Dit is heel lastig vast te stellen, toch hoor je het te pas en te onpas geroepen worden. Dan kom je voor mij ook in het hoekje zelf etiketjes plakken...
Daar heb je gelijk in. Het wantrouwen tegen een naam/etiket is wel gigantisch groot of het nu om een stoornis/aandoening of een manier van zijn gaat.
Diegene verschuilt zich daar vast achter of erger nog: maakt er misbruik van.
In zijn algemeenheid kun je mi stellen dat een mens graag duidelijkheid wil, omdat het dan hopelijk hanteerbaarder wordt. Tegenwoordig weet men veel meer, tegelijkertijd blijft het brein een grijs gebied wat heel ongrijpbaar kan zijn.
En dat vinden we lastig.
Lisaviva, ik vind hoogsensitief dan ook van een andere orde. Mijn kind heeft last van een vastgestelde ontwikkelingsstoornis. Daar zijn onderzoeken voor, om die vast te stellen. Voor bijvoorbeeld hoogsensitiviteit is een vragenlijst. Het is ook geen stoornis, het is een eigenschap. Heel veel mensen zijn hooggevoelig, dat is lastig en daar moet je soms rekening mee houden. Valt voor mij onder dezelfde noemer als bijvoorbeeld verlegenheid.
Narcisme is ook een eigenschap, net als ijdelheid, bazigheid, gesloten zijn.
Pas als die eigenschap extreem is spreekt met van een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Dit is heel lastig vast te stellen, toch hoor je het te pas en te onpas geroepen worden. Dan kom je voor mij ook in het hoekje zelf etiketjes plakken...
Daar heb je gelijk in. Het wantrouwen tegen een naam/etiket is wel gigantisch groot of het nu om een stoornis/aandoening of een manier van zijn gaat.
Diegene verschuilt zich daar vast achter of erger nog: maakt er misbruik van.
In zijn algemeenheid kun je mi stellen dat een mens graag duidelijkheid wil, omdat het dan hopelijk hanteerbaarder wordt. Tegenwoordig weet men veel meer, tegelijkertijd blijft het brein een grijs gebied wat heel ongrijpbaar kan zijn.
En dat vinden we lastig.
woensdag 24 september 2014 09:26
quote:Starshine schreef op 24 september 2014 @ 08:56:
wat bedoel je nou Suzanne?
het komt op mij over als: ouders van kinderen met een 'echte' aandoening hoor je niet en de zelfbenoemde etikettenbedenkers wel.
Ik lees hier juist heel vaak posts van ouders met een zorgintensief kind... zijn die dus niet echt?Ik begrijp ook niet helemaal wat ik er nou precies in moet lezen.
wat bedoel je nou Suzanne?
het komt op mij over als: ouders van kinderen met een 'echte' aandoening hoor je niet en de zelfbenoemde etikettenbedenkers wel.
Ik lees hier juist heel vaak posts van ouders met een zorgintensief kind... zijn die dus niet echt?Ik begrijp ook niet helemaal wat ik er nou precies in moet lezen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 24 september 2014 09:28
quote:Starshine schreef op 24 september 2014 @ 08:56:
wat bedoel je nou Suzanne?
het komt op mij over als: ouders van kinderen met een 'echte' aandoening hoor je niet en de zelfbenoemde etikettenbedenkers wel.
Ik lees hier juist heel vaak posts van ouders met een zorgintensief kind... zijn die dus niet echt?
Nee joh.
Ik val jou niet aan hoor, ik schreef ook correct me if I'm wrong
Maar ik begrijp van jou dat ouders van zorgintensieve kinderen hier wel vaak posten. Dat neem ik direkt van je aan.
Zelf lees ik hier vaak posts van etikettenbedenkers.
Dat verschil zal in de door mij gelezen topics zitten.
wat bedoel je nou Suzanne?
het komt op mij over als: ouders van kinderen met een 'echte' aandoening hoor je niet en de zelfbenoemde etikettenbedenkers wel.
Ik lees hier juist heel vaak posts van ouders met een zorgintensief kind... zijn die dus niet echt?
Nee joh.
Ik val jou niet aan hoor, ik schreef ook correct me if I'm wrong
Maar ik begrijp van jou dat ouders van zorgintensieve kinderen hier wel vaak posten. Dat neem ik direkt van je aan.
Zelf lees ik hier vaak posts van etikettenbedenkers.
Dat verschil zal in de door mij gelezen topics zitten.
Je bent zelf een theepot
woensdag 24 september 2014 09:28
Overigens kan ik er inderdaad heel makkelijk over praten. Maar dat kan ik eigenlijk over alles wel, ik heb nooit echt een probleem met dingen onder woorden brengen. Dat wil niet zeggen dat ik overal vooraan in de rij sta om over zijn diagnose te praten, maar als het nodig is dan kost het mij geen enkele moeite.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 24 september 2014 09:32
quote:Susan schreef op 24 september 2014 @ 09:28:
Overigens kan ik er inderdaad heel makkelijk over praten. Maar dat kan ik eigenlijk over alles wel, ik heb nooit echt een probleem met dingen onder woorden brengen. Dat wil niet zeggen dat ik overal vooraan in de rij sta om over zijn diagnose te praten, maar als het nodig is dan kost het mij geen enkele moeite.Ik spreek alleen over de zorgen rondom mijn dochter als daar naar gevraagd wordt, verder alleen het gebruikelijke over-je-kinderen-praten.
Overigens kan ik er inderdaad heel makkelijk over praten. Maar dat kan ik eigenlijk over alles wel, ik heb nooit echt een probleem met dingen onder woorden brengen. Dat wil niet zeggen dat ik overal vooraan in de rij sta om over zijn diagnose te praten, maar als het nodig is dan kost het mij geen enkele moeite.Ik spreek alleen over de zorgen rondom mijn dochter als daar naar gevraagd wordt, verder alleen het gebruikelijke over-je-kinderen-praten.
Je bent zelf een theepot
woensdag 24 september 2014 09:37
quote:SuzanneSuus schreef op 24 september 2014 @ 09:28:
[...]
Nee joh.
Ik val jou niet aan hoor, ik schreef ook correct me if I'm wrong
Maar ik begrijp van jou dat ouders van zorgintensieve kinderen hier wel vaak posten. Dat neem ik direkt van je aan.
Zelf lees ik hier vaak posts van etikettenbedenkers.
Dat verschil zal in de door mij gelezen topics zitten.ja ik dacht al dat je dat bedoelde. Gelukkig, geen misverstanden.
[...]
Nee joh.
Ik val jou niet aan hoor, ik schreef ook correct me if I'm wrong
Maar ik begrijp van jou dat ouders van zorgintensieve kinderen hier wel vaak posten. Dat neem ik direkt van je aan.
Zelf lees ik hier vaak posts van etikettenbedenkers.
Dat verschil zal in de door mij gelezen topics zitten.ja ik dacht al dat je dat bedoelde. Gelukkig, geen misverstanden.
woensdag 24 september 2014 09:52
Hier twee doodnormale kinderen die het lekker doen op school maar waarschijnlijk niet de nieuwe Einsteins zijn.
Ik zie in veel gevallen ook niet de meerwaarde van het etiket. Ik zie heel veel ouders die het etiket hoogbegaafd plakken. En dan? Kind gaat nog steeds naar school en sport en leeft gewoon verder. Waarom zou je het laten testen? Als kind onvoldoende uitdaging krijgt, dan is het toch aan jou als ouder om dat al dan niet samen met de school op te lossen. Wat voegt het etiket dan toe?
Ik vind het in sommige gevallen wel een vorm van aandacht trekken. Vooral als ouders er net iets te dramatisch bij vertellen dat 'het allemaal heus zo gemakkelijk niet is, een hoogbegaafd kind'. Ik heb altijd de neiging om te denken, goh we spreken elkaar over tig jaar nog wel, als jouw kind daadwerkelijk de Nobelprijs in de wacht heeft gesleept. Verder boeit het mij echt totaal niets, of je kind hoog- of zwakbegaafd of wat dan ook is. Ik zie vooral een leuk kind/mens (of niet natuurljik ).
Ik zie in veel gevallen ook niet de meerwaarde van het etiket. Ik zie heel veel ouders die het etiket hoogbegaafd plakken. En dan? Kind gaat nog steeds naar school en sport en leeft gewoon verder. Waarom zou je het laten testen? Als kind onvoldoende uitdaging krijgt, dan is het toch aan jou als ouder om dat al dan niet samen met de school op te lossen. Wat voegt het etiket dan toe?
Ik vind het in sommige gevallen wel een vorm van aandacht trekken. Vooral als ouders er net iets te dramatisch bij vertellen dat 'het allemaal heus zo gemakkelijk niet is, een hoogbegaafd kind'. Ik heb altijd de neiging om te denken, goh we spreken elkaar over tig jaar nog wel, als jouw kind daadwerkelijk de Nobelprijs in de wacht heeft gesleept. Verder boeit het mij echt totaal niets, of je kind hoog- of zwakbegaafd of wat dan ook is. Ik zie vooral een leuk kind/mens (of niet natuurljik ).
woensdag 24 september 2014 10:06
Maar een etiket is toch niet alleen het etiket hoogbegaafdheid waar jij het nu over hebt? Er zijn er talloze.
En heb je het nu over de vele, vele zelfplakkers die er schijnen te zijn of over de officieel gediagnosticeerde hoogbegaafden?
Verder zie ik hier opnieuw het belerende toontje en het wijzende vingertje. En de onwetendheid.
Waarom denken mensen die er geen idee van hebben hoe het nu zit de wijsheid in pacht te hebben en dat te moeten ventileren?
Zonder test en diagnose, geen hulp. Het gros van de scholen is bovendien helemaal niet toegerust op kinderen met een hoge intelligentie, het is ook geen prioriteit, en als ouder alleen kun je dat ook niet oplossen.
Hoogbegaafd zijn is niet alleen heel intelligent zijn en er met wat extra werk wel komen en is zeker geen vanzelfsprekendheid dat je de nieuwe Einstein of een Nobelprijswinnaar zult worden.
En heb je het nu over de vele, vele zelfplakkers die er schijnen te zijn of over de officieel gediagnosticeerde hoogbegaafden?
Verder zie ik hier opnieuw het belerende toontje en het wijzende vingertje. En de onwetendheid.
Waarom denken mensen die er geen idee van hebben hoe het nu zit de wijsheid in pacht te hebben en dat te moeten ventileren?
Zonder test en diagnose, geen hulp. Het gros van de scholen is bovendien helemaal niet toegerust op kinderen met een hoge intelligentie, het is ook geen prioriteit, en als ouder alleen kun je dat ook niet oplossen.
Hoogbegaafd zijn is niet alleen heel intelligent zijn en er met wat extra werk wel komen en is zeker geen vanzelfsprekendheid dat je de nieuwe Einstein of een Nobelprijswinnaar zult worden.
woensdag 24 september 2014 10:13
eens, bij jongste op school zijn er wel plusboekjes voor kinderen die het gewone werk al snel afhebben, en in de hogere klassen kunnen ze nog Spaans leren als extra, maar dat was het wel zo'n beetje.
Als een school extra lesmateriaal voor hoogbegaafde kinderen wil hebben (en een extra leerkracht om een plusklasje te begeleiden) dan moet daar budget voor komen. Budget dat een school alleen krijgt als er -juist- kinderen met de diagnose 'hoogbegaafd' op school zitten. Dat is het belang van etiketten en diagnoses: geld voor de extra's die nodig zijn. (nogmaals: alleen echte, officiële diagnoses gesteld door kinderpsychiaters en ondersteund door allerlei testen. ; niet een uitspraak van een ouder die wat interessants bij Pauw & Witteman heeft gezien)
Als een school extra lesmateriaal voor hoogbegaafde kinderen wil hebben (en een extra leerkracht om een plusklasje te begeleiden) dan moet daar budget voor komen. Budget dat een school alleen krijgt als er -juist- kinderen met de diagnose 'hoogbegaafd' op school zitten. Dat is het belang van etiketten en diagnoses: geld voor de extra's die nodig zijn. (nogmaals: alleen echte, officiële diagnoses gesteld door kinderpsychiaters en ondersteund door allerlei testen. ; niet een uitspraak van een ouder die wat interessants bij Pauw & Witteman heeft gezien)
woensdag 24 september 2014 10:15
quote:Solomio schreef op 23 september 2014 @ 22:53:
[...]
Twee etikettenkinderen, dus twee etiketten-taxi's.
Hoewel nu even niet, want 1 van mijn etikettenkinderen is even een tijdje opgenomen in een etiketteninstituut, nu moet ik de reiskosten ineens zelf betalen.Krijg je dat niet terug van je zorgverzekering? Wij kregen reiskosten (alleen voor brengen/halen, niet voor de verplichte gesprekken, waarvoor wij op moesten draven) terug. Niet alles, maar het is altijd weer wat.
[...]
Twee etikettenkinderen, dus twee etiketten-taxi's.
Hoewel nu even niet, want 1 van mijn etikettenkinderen is even een tijdje opgenomen in een etiketteninstituut, nu moet ik de reiskosten ineens zelf betalen.Krijg je dat niet terug van je zorgverzekering? Wij kregen reiskosten (alleen voor brengen/halen, niet voor de verplichte gesprekken, waarvoor wij op moesten draven) terug. Niet alles, maar het is altijd weer wat.
Later is nu
