Kinderen
alle pijlers
zou je hier boos om worden op een andere moeder?
zondag 19 maart 2017 19:55
Hoi, ik ben benieuwd wat jullie als ouder zijndje zouden vinden/voelen/zeggen als jullie met de volgende situatie geconfronteerd worden.
Stel, jouw kind (12 jaar) heeft dit weekend afgesproken met vriendin en heeft er erg veel zin in. Dan krijgt je kind eerst een telefoontje dat vriendin later komt en daarna volgt al snel een telefoontje dat ze helemaal niet meer mag komen van haar ouders, omdat ze straf heeft.
Even voor de volledigheid, dit is al ongeveer de derde keer in een half jaar tijd dat zoiets zich voordoet (afspraak verzetten, te laat komen, afbellen).
Dit is de situatie waar ik momenteel mee kamp en ik ben de moeder van het kind dat straf heeft en haar de afspraak heb laten afzeggen.
Stel, jouw kind (12 jaar) heeft dit weekend afgesproken met vriendin en heeft er erg veel zin in. Dan krijgt je kind eerst een telefoontje dat vriendin later komt en daarna volgt al snel een telefoontje dat ze helemaal niet meer mag komen van haar ouders, omdat ze straf heeft.
Even voor de volledigheid, dit is al ongeveer de derde keer in een half jaar tijd dat zoiets zich voordoet (afspraak verzetten, te laat komen, afbellen).
Dit is de situatie waar ik momenteel mee kamp en ik ben de moeder van het kind dat straf heeft en haar de afspraak heb laten afzeggen.
zondag 19 maart 2017 20:14
quote:Sansa_ schreef op 19 maart 2017 @ 20:11:
Ik ben een van de weinigen lees is al maar ik vind er helemaal niks raars aan. Je kind is geen kleuter, de afspraak was dat ze haar kamer op zou ruimen voordat ze naar de volgende afspraak kon, dat dochter zich daar niet aan houdt en daardoor haar andere afspraak mist heeft ze aan zichzelf te wijten.
Wel zou ik een gesprek aangaan met je dochter hoe ze denkt dit een volgende keer te gaan doen en wat ze er zelf van vind. Want blijkbaar haalt ze er niet de les uit die je haar wil leren.
Maar dat ze nu weer de afspraak met haar vriendin moet afzeggen, dat had ze van tevoren kunnen weten.Ik denk dat iedereen het wel met je eens is dat dochter moet leren dat afspraak afspraak is. Of in ieder geval dat je sommige taken nu eenmaal hoort te doen. Maar waar (bijna) iedereen over valt, is dat de vriendin van dochter nu de dupe is. En daarmee dochter op termijn ook, omdat ze als niet betrouwbaar wordt gezien met afspraken die gemaakt zijn. Denk niet dat de straf moet zijn dat je je vrienden verliest....
Ik ben een van de weinigen lees is al maar ik vind er helemaal niks raars aan. Je kind is geen kleuter, de afspraak was dat ze haar kamer op zou ruimen voordat ze naar de volgende afspraak kon, dat dochter zich daar niet aan houdt en daardoor haar andere afspraak mist heeft ze aan zichzelf te wijten.
Wel zou ik een gesprek aangaan met je dochter hoe ze denkt dit een volgende keer te gaan doen en wat ze er zelf van vind. Want blijkbaar haalt ze er niet de les uit die je haar wil leren.
Maar dat ze nu weer de afspraak met haar vriendin moet afzeggen, dat had ze van tevoren kunnen weten.Ik denk dat iedereen het wel met je eens is dat dochter moet leren dat afspraak afspraak is. Of in ieder geval dat je sommige taken nu eenmaal hoort te doen. Maar waar (bijna) iedereen over valt, is dat de vriendin van dochter nu de dupe is. En daarmee dochter op termijn ook, omdat ze als niet betrouwbaar wordt gezien met afspraken die gemaakt zijn. Denk niet dat de straf moet zijn dat je je vrienden verliest....
zondag 19 maart 2017 20:15
quote:Sansa_ schreef op 19 maart 2017 @ 20:11:
Ik ben een van de weinigen lees is al maar ik vind er helemaal niks raars aan. Je kind is geen kleuter, de afspraak was dat ze haar kamer op zou ruimen voordat ze naar de volgende afspraak kon, dat dochter zich daar niet aan houdt en daardoor haar andere afspraak mist heeft ze aan zichzelf te wijten.
Wel zou ik een gesprek aangaan met je dochter hoe ze denkt dit een volgende keer te gaan doen en wat ze er zelf van vind. Want blijkbaar haalt ze er niet de les uit die je haar wil leren.
Maar dat ze nu weer de afspraak met haar vriendin moet afzeggen, dat had ze van tevoren kunnen weten.Als dit 3x op rij hetzelfde verhaal is zit je als ouder niet goed.
Ik ben een van de weinigen lees is al maar ik vind er helemaal niks raars aan. Je kind is geen kleuter, de afspraak was dat ze haar kamer op zou ruimen voordat ze naar de volgende afspraak kon, dat dochter zich daar niet aan houdt en daardoor haar andere afspraak mist heeft ze aan zichzelf te wijten.
Wel zou ik een gesprek aangaan met je dochter hoe ze denkt dit een volgende keer te gaan doen en wat ze er zelf van vind. Want blijkbaar haalt ze er niet de les uit die je haar wil leren.
Maar dat ze nu weer de afspraak met haar vriendin moet afzeggen, dat had ze van tevoren kunnen weten.Als dit 3x op rij hetzelfde verhaal is zit je als ouder niet goed.
zondag 19 maart 2017 20:17
quote:Mietrot schreef op 19 maart 2017 @ 20:13:
Ik zou overigens de volgende keer dat mijn kind thuiskomt met "mam, ik wil afspreken met dochter aqua" weigeren.
En iets hebben van "kind aqua en haar moeder maken mijn kind toch alleen maar ongelukkig".
1 keer afzeggen vind ik geen probleem, na 3 keer ben ik het wel zat.Nou, dit dus. En eerlijk gezegd hoop ik dat dit dan eindelijk wel de motivatie gaat zijn voor dochter om te leren dat het breken van afspraken en onbetrouwbaar zijn, dus gevolgen heeft voor je vriendschappen. Dat is misschien iets wat wel binnenkomt
Ik zou overigens de volgende keer dat mijn kind thuiskomt met "mam, ik wil afspreken met dochter aqua" weigeren.
En iets hebben van "kind aqua en haar moeder maken mijn kind toch alleen maar ongelukkig".
1 keer afzeggen vind ik geen probleem, na 3 keer ben ik het wel zat.Nou, dit dus. En eerlijk gezegd hoop ik dat dit dan eindelijk wel de motivatie gaat zijn voor dochter om te leren dat het breken van afspraken en onbetrouwbaar zijn, dus gevolgen heeft voor je vriendschappen. Dat is misschien iets wat wel binnenkomt
zondag 19 maart 2017 20:17
quote:aquarium schreef op 19 maart 2017 @ 20:14:
Ik worstel met een meisje dat ongetwijfeld grotendeels leeftijdseigen gedrag laat zien, maar toch is het me iets teveel, te vaak en te makkelijk. Ze maakt haar huiswerk niet. Ze is er onduidelijk en oneerlijk over, heeft al heel vaak op d'r kop gehad van de meester, moet vaak nablijven of strafwerk maken of alternatieve vormen van huiswerk. Wij zitten er als ouders bovenop om haar haar werk te laten doen, maar ze doet het niet.
Ze heeft maar 1 interesse en dat is alles, behalve haar verantwoordelijkheid nemen (ook niet met stimulans of aanmoediging, herinnering) en vooral de leuke dingen van het leven.
Ook neemt ze op tijd komen met vijfhonderd korrels zout en laat haar vriendinnen rustig op haar wachten. Komt niet op tijd op school, niet op tijd op haar clubjes, niet op tijd bij haar vriendinnen, niet op tijd bij niks niet.
Ik was -samen met haar vader- zó pissig dat ze zich zo onttrekt aan alle basic regels en afspraken en dat het haar geen fluit uitmaakt wat wij er zo vervelend aan vinden, dat ik van mening was dat er hier misschien maar een enkeling is van wie ze het zich wél aantrekt als die de balen van haar hebben, en dat zijn dus haar vriendinnen.
Wij kunnen als ouders (samen met school) wel de hete kolen voor haar uit het vuur willen halen. Maar daar leert ze niks van. Een vriendin daarentegen die haar hierdoor onbetrouwbaar vindt en dus mogelijk (en terecht) voorlopig niet met haar wil afspreken...dát is wel een heel direct voelbare consequentie. En dat is dus ook waar we op afgestevend zijn: een moeder die niet meer wil dat haar dochter voorlopig nog met haar afspreekt, want onbetrouwbaar (en boos op mij, omdat ik de leuke dag van haar dochter heb afgenomen).Het klinkt alsof dit kind erg ongelukkig is. Doet ze ook weleens iets goed?
Ik worstel met een meisje dat ongetwijfeld grotendeels leeftijdseigen gedrag laat zien, maar toch is het me iets teveel, te vaak en te makkelijk. Ze maakt haar huiswerk niet. Ze is er onduidelijk en oneerlijk over, heeft al heel vaak op d'r kop gehad van de meester, moet vaak nablijven of strafwerk maken of alternatieve vormen van huiswerk. Wij zitten er als ouders bovenop om haar haar werk te laten doen, maar ze doet het niet.
Ze heeft maar 1 interesse en dat is alles, behalve haar verantwoordelijkheid nemen (ook niet met stimulans of aanmoediging, herinnering) en vooral de leuke dingen van het leven.
Ook neemt ze op tijd komen met vijfhonderd korrels zout en laat haar vriendinnen rustig op haar wachten. Komt niet op tijd op school, niet op tijd op haar clubjes, niet op tijd bij haar vriendinnen, niet op tijd bij niks niet.
Ik was -samen met haar vader- zó pissig dat ze zich zo onttrekt aan alle basic regels en afspraken en dat het haar geen fluit uitmaakt wat wij er zo vervelend aan vinden, dat ik van mening was dat er hier misschien maar een enkeling is van wie ze het zich wél aantrekt als die de balen van haar hebben, en dat zijn dus haar vriendinnen.
Wij kunnen als ouders (samen met school) wel de hete kolen voor haar uit het vuur willen halen. Maar daar leert ze niks van. Een vriendin daarentegen die haar hierdoor onbetrouwbaar vindt en dus mogelijk (en terecht) voorlopig niet met haar wil afspreken...dát is wel een heel direct voelbare consequentie. En dat is dus ook waar we op afgestevend zijn: een moeder die niet meer wil dat haar dochter voorlopig nog met haar afspreekt, want onbetrouwbaar (en boos op mij, omdat ik de leuke dag van haar dochter heb afgenomen).Het klinkt alsof dit kind erg ongelukkig is. Doet ze ook weleens iets goed?
zondag 19 maart 2017 20:17
quote:aquarium schreef op 19 maart 2017 @ 20:14:
Ik worstel met een meisje dat ongetwijfeld grotendeels leeftijdseigen gedrag laat zien, maar toch is het me iets teveel, te vaak en te makkelijk. Ze maakt haar huiswerk niet. Ze is er onduidelijk en oneerlijk over, heeft al heel vaak op d'r kop gehad van de meester, moet vaak nablijven of strafwerk maken of alternatieve vormen van huiswerk. Wij zitten er als ouders bovenop om haar haar werk te laten doen, maar ze doet het niet.
Ze heeft maar 1 interesse en dat is alles, behalve haar verantwoordelijkheid nemen (ook niet met stimulans of aanmoediging, herinnering) en vooral de leuke dingen van het leven.
Ook neemt ze op tijd komen met vijfhonderd korrels zout en laat haar vriendinnen rustig op haar wachten. Komt niet op tijd op school, niet op tijd op haar clubjes, niet op tijd bij haar vriendinnen, niet op tijd bij niks niet.
Ik was -samen met haar vader- zó pissig dat ze zich zo onttrekt aan alle basic regels en afspraken en dat het haar geen fluit uitmaakt wat wij er zo vervelend aan vinden, dat ik van mening was dat er hier misschien maar een enkeling is van wie ze het zich wél aantrekt als die de balen van haar hebben, en dat zijn dus haar vriendinnen.
Wij kunnen als ouders (samen met school) wel de hete kolen voor haar uit het vuur willen halen. Maar daar leert ze niks van. Een vriendin daarentegen die haar hierdoor onbetrouwbaar vindt en dus mogelijk (en terecht) voorlopig niet met haar wil afspreken...dát is wel een heel direct voelbare consequentie. En dat is dus ook waar we op afgestevend zijn: een moeder die niet meer wil dat haar dochter voorlopig nog met haar afspreekt, want onbetrouwbaar (en boos op mij, omdat ik de leuke dag van haar dochter heb afgenomen).
Maar je dochter heeft er dus duidelijk lak aan.
Je straft je dochter dus niet. Je straft haar vriendin.
En je laat die vriendin dan maar bepalen of ze boos wordt op "haar vriendin".
Verkeerde keuze.
Ik worstel met een meisje dat ongetwijfeld grotendeels leeftijdseigen gedrag laat zien, maar toch is het me iets teveel, te vaak en te makkelijk. Ze maakt haar huiswerk niet. Ze is er onduidelijk en oneerlijk over, heeft al heel vaak op d'r kop gehad van de meester, moet vaak nablijven of strafwerk maken of alternatieve vormen van huiswerk. Wij zitten er als ouders bovenop om haar haar werk te laten doen, maar ze doet het niet.
Ze heeft maar 1 interesse en dat is alles, behalve haar verantwoordelijkheid nemen (ook niet met stimulans of aanmoediging, herinnering) en vooral de leuke dingen van het leven.
Ook neemt ze op tijd komen met vijfhonderd korrels zout en laat haar vriendinnen rustig op haar wachten. Komt niet op tijd op school, niet op tijd op haar clubjes, niet op tijd bij haar vriendinnen, niet op tijd bij niks niet.
Ik was -samen met haar vader- zó pissig dat ze zich zo onttrekt aan alle basic regels en afspraken en dat het haar geen fluit uitmaakt wat wij er zo vervelend aan vinden, dat ik van mening was dat er hier misschien maar een enkeling is van wie ze het zich wél aantrekt als die de balen van haar hebben, en dat zijn dus haar vriendinnen.
Wij kunnen als ouders (samen met school) wel de hete kolen voor haar uit het vuur willen halen. Maar daar leert ze niks van. Een vriendin daarentegen die haar hierdoor onbetrouwbaar vindt en dus mogelijk (en terecht) voorlopig niet met haar wil afspreken...dát is wel een heel direct voelbare consequentie. En dat is dus ook waar we op afgestevend zijn: een moeder die niet meer wil dat haar dochter voorlopig nog met haar afspreekt, want onbetrouwbaar (en boos op mij, omdat ik de leuke dag van haar dochter heb afgenomen).
Maar je dochter heeft er dus duidelijk lak aan.
Je straft je dochter dus niet. Je straft haar vriendin.
En je laat die vriendin dan maar bepalen of ze boos wordt op "haar vriendin".
Verkeerde keuze.
zondag 19 maart 2017 20:19
Ten eerste was devstraf op dit moment niet passend. Je raakt hier twee kinderen mee.
Verder vraag ik me af. Ik heb al meer dingen over je jongste gelezen. Een wat eigengereide dame die vele niet wil doen. Of kan ze veel niet doen? Bij sommige kinderen ontwikkelen de executieve functies zich nou eenmaal later. Kan ze haar kamer opruimen? Kan ze op tijd komen? Of is dat iets wat voor haar nog niet te overzien is.
Verder vraag ik me af. Ik heb al meer dingen over je jongste gelezen. Een wat eigengereide dame die vele niet wil doen. Of kan ze veel niet doen? Bij sommige kinderen ontwikkelen de executieve functies zich nou eenmaal later. Kan ze haar kamer opruimen? Kan ze op tijd komen? Of is dat iets wat voor haar nog niet te overzien is.
zondag 19 maart 2017 20:20
Wát een rare redenatie heb jij zeg. Nu laat je de vriendengroep de vuile was doen.
Ik kan dat niet waarderen. Echt niet. Mijn kind gaat niet jouw kind opvoeden.
Dan laat je haar toch gewoon te laat op school en clubjes komen? Dan krijgt ze straf van school (nablijven, plein vegen etc) en clubjes (eerst maar even aan de kant gaan zitten).
Daarbij, even 10 stappen terug... er zit een reden achter. Loopt ze niet enorm op haar tenen en laat ze het daarom allemaal maar versloffen? Jullie zitten er bovenop. Krijgt het meisje wel lucht? Complimenten? Aanmoediging?
Ik kan dat niet waarderen. Echt niet. Mijn kind gaat niet jouw kind opvoeden.
Dan laat je haar toch gewoon te laat op school en clubjes komen? Dan krijgt ze straf van school (nablijven, plein vegen etc) en clubjes (eerst maar even aan de kant gaan zitten).
Daarbij, even 10 stappen terug... er zit een reden achter. Loopt ze niet enorm op haar tenen en laat ze het daarom allemaal maar versloffen? Jullie zitten er bovenop. Krijgt het meisje wel lucht? Complimenten? Aanmoediging?
zondag 19 maart 2017 20:20
Je gebruikt nu dus indirect anderen - om precies te zijn een kind van 12 - om jouw kind op te voeden omdat je dat zelf niet voor elkaar krijgt? Wat dacht je van wat professionele ondersteuning inschakelen, in plaats van zo aan blijven klooien? Als een straf twee keer niet werkt, waarom zou het dan de derde keer wel effectief zijn? Jullie dochter wordt nu de dupe van jullie onkunde als ouder.
zondag 19 maart 2017 20:20
quote:-NummerZoveel- schreef op 19 maart 2017 @ 19:58:
Ik denk dat je als ouder ook iets anders kunt verzinnen. Nu wordt het vriendinnetje ook de dupe, al voor de derde keer. Als je zo doorgaat, zet jij jouw dochter buiten spel, want dan gaat het vriendinnetje wel op zoek naar een vriendin waar ze wel gewoon leuke plannen mee kan maken en die dan ook door kunnen gaan.Tis bikkelhard, maar boontje komt voor zijn loontje gaat hier wel op. En ben het zat om als moeder dan telkens maar weer omwegen te verzinnen waardoor het toch niet zo lullig is voor haar of een ander. Ja, het IS lullig voor vriendin. Maar het is wel de keiharde waarheid hoe dochter hier met haar zaken omgaat. Waar leert ze dan het meest van? Door eens keihard haar neus te stoten en dat mensen dit gewoon niet (meer) accepteren van haar.
Ik denk dat je als ouder ook iets anders kunt verzinnen. Nu wordt het vriendinnetje ook de dupe, al voor de derde keer. Als je zo doorgaat, zet jij jouw dochter buiten spel, want dan gaat het vriendinnetje wel op zoek naar een vriendin waar ze wel gewoon leuke plannen mee kan maken en die dan ook door kunnen gaan.Tis bikkelhard, maar boontje komt voor zijn loontje gaat hier wel op. En ben het zat om als moeder dan telkens maar weer omwegen te verzinnen waardoor het toch niet zo lullig is voor haar of een ander. Ja, het IS lullig voor vriendin. Maar het is wel de keiharde waarheid hoe dochter hier met haar zaken omgaat. Waar leert ze dan het meest van? Door eens keihard haar neus te stoten en dat mensen dit gewoon niet (meer) accepteren van haar.
zondag 19 maart 2017 20:20
quote:aquarium schreef op 19 maart 2017 @ 20:14:
Ik worstel met een meisje dat ongetwijfeld grotendeels leeftijdseigen gedrag laat zien, maar toch is het me iets teveel, te vaak en te makkelijk. Ze maakt haar huiswerk niet. Ze is er onduidelijk en oneerlijk over, heeft al heel vaak op d'r kop gehad van de meester, moet vaak nablijven of strafwerk maken of alternatieve vormen van huiswerk. Wij zitten er als ouders bovenop om haar haar werk te laten doen, maar ze doet het niet.
Ze heeft maar 1 interesse en dat is alles, behalve haar verantwoordelijkheid nemen (ook niet met stimulans of aanmoediging, herinnering) en vooral de leuke dingen van het leven.
Ook neemt ze op tijd komen met vijfhonderd korrels zout en laat haar vriendinnen rustig op haar wachten. Komt niet op tijd op school, niet op tijd op haar clubjes, niet op tijd bij haar vriendinnen, niet op tijd bij niks niet.
Ik was -samen met haar vader- zó pissig dat ze zich zo onttrekt aan alle basic regels en afspraken en dat het haar geen fluit uitmaakt wat wij er zo vervelend aan vinden, dat ik van mening was dat er hier misschien maar een enkeling is van wie ze het zich wél aantrekt als die de balen van haar hebben, en dat zijn dus haar vriendinnen.
Wij kunnen als ouders (samen met school) wel de hete kolen voor haar uit het vuur willen halen. Maar daar leert ze niks van. Een vriendin daarentegen die haar hierdoor onbetrouwbaar vindt en dus mogelijk (en terecht) voorlopig niet met haar wil afspreken...dát is wel een heel direct voelbare consequentie. En dat is dus ook waar we op afgestevend zijn: een moeder die niet meer wil dat haar dochter voorlopig nog met haar afspreekt, want onbetrouwbaar (en boos op mij, omdat ik de leuke dag van haar dochter heb afgenomen).
Wow... ik sta hier wel van te kijken. Hebben jullie dit dan bewust zo geënsceneerd? Om je dochter te laten ervaren hoe het voelt als je vriendin je even niet meer moet?
Ik hoop echt dat ik het verkeerd begrijp.
Ik denk dat jullie beter in kunnen zetten op het maken van een duidelijk en concreet plan om je dochter te helpen. Dingen structureren, organiseren, begeleiden.
Niet op deze manier straffen en dan hopen dat dochter misschien eindelijk het licht eens gaat zien...
Ik worstel met een meisje dat ongetwijfeld grotendeels leeftijdseigen gedrag laat zien, maar toch is het me iets teveel, te vaak en te makkelijk. Ze maakt haar huiswerk niet. Ze is er onduidelijk en oneerlijk over, heeft al heel vaak op d'r kop gehad van de meester, moet vaak nablijven of strafwerk maken of alternatieve vormen van huiswerk. Wij zitten er als ouders bovenop om haar haar werk te laten doen, maar ze doet het niet.
Ze heeft maar 1 interesse en dat is alles, behalve haar verantwoordelijkheid nemen (ook niet met stimulans of aanmoediging, herinnering) en vooral de leuke dingen van het leven.
Ook neemt ze op tijd komen met vijfhonderd korrels zout en laat haar vriendinnen rustig op haar wachten. Komt niet op tijd op school, niet op tijd op haar clubjes, niet op tijd bij haar vriendinnen, niet op tijd bij niks niet.
Ik was -samen met haar vader- zó pissig dat ze zich zo onttrekt aan alle basic regels en afspraken en dat het haar geen fluit uitmaakt wat wij er zo vervelend aan vinden, dat ik van mening was dat er hier misschien maar een enkeling is van wie ze het zich wél aantrekt als die de balen van haar hebben, en dat zijn dus haar vriendinnen.
Wij kunnen als ouders (samen met school) wel de hete kolen voor haar uit het vuur willen halen. Maar daar leert ze niks van. Een vriendin daarentegen die haar hierdoor onbetrouwbaar vindt en dus mogelijk (en terecht) voorlopig niet met haar wil afspreken...dát is wel een heel direct voelbare consequentie. En dat is dus ook waar we op afgestevend zijn: een moeder die niet meer wil dat haar dochter voorlopig nog met haar afspreekt, want onbetrouwbaar (en boos op mij, omdat ik de leuke dag van haar dochter heb afgenomen).
Wow... ik sta hier wel van te kijken. Hebben jullie dit dan bewust zo geënsceneerd? Om je dochter te laten ervaren hoe het voelt als je vriendin je even niet meer moet?
Ik hoop echt dat ik het verkeerd begrijp.
Ik denk dat jullie beter in kunnen zetten op het maken van een duidelijk en concreet plan om je dochter te helpen. Dingen structureren, organiseren, begeleiden.
Niet op deze manier straffen en dan hopen dat dochter misschien eindelijk het licht eens gaat zien...
zondag 19 maart 2017 20:21
quote:aquarium schreef op 19 maart 2017 @ 20:14:
Ik worstel met een meisje dat ongetwijfeld grotendeels leeftijdseigen gedrag laat zien, maar toch is het me iets teveel, te vaak en te makkelijk. Ze maakt haar huiswerk niet. Ze is er onduidelijk en oneerlijk over, heeft al heel vaak op d'r kop gehad van de meester, moet vaak nablijven of strafwerk maken of alternatieve vormen van huiswerk. Wij zitten er als ouders bovenop om haar haar werk te laten doen, maar ze doet het niet.
Ze heeft maar 1 interesse en dat is alles, behalve haar verantwoordelijkheid nemen (ook niet met stimulans of aanmoediging, herinnering) en vooral de leuke dingen van het leven.
Ook neemt ze op tijd komen met vijfhonderd korrels zout en laat haar vriendinnen rustig op haar wachten. Komt niet op tijd op school, niet op tijd op haar clubjes, niet op tijd bij haar vriendinnen, niet op tijd bij niks niet.
Ik was -samen met haar vader- zó pissig dat ze zich zo onttrekt aan alle basic regels en afspraken en dat het haar geen fluit uitmaakt wat wij er zo vervelend aan vinden, dat ik van mening was dat er hier misschien maar een enkeling is van wie ze het zich wél aantrekt als die de balen van haar hebben, en dat zijn dus haar vriendinnen.
Wij kunnen als ouders (samen met school) wel de hete kolen voor haar uit het vuur willen halen. Maar daar leert ze niks van. Een vriendin daarentegen die haar hierdoor onbetrouwbaar vindt en dus mogelijk (en terecht) voorlopig niet met haar wil afspreken...dát is wel een heel direct voelbare consequentie. En dat is dus ook waar we op afgestevend zijn: een moeder die niet meer wil dat haar dochter voorlopig nog met haar afspreekt, want onbetrouwbaar (en boos op mij, omdat ik de leuke dag van haar dochter heb afgenomen).
Dus eigenlijk geef je nu aan dat je met deze straf hoopt op een boze ouder van het vriendinnetje en dat er dan niet meer afgesproken mag worden. Besef je nu zelf niet hoe vreemd dit klinkt?
Als je dochter frequent te laat is dan heeft het helemaal geen zin om hier boven op te blijven zitten. Helemaal niet als ze toch lak heeft aan wat jullie haar als advies mee geven. Laat het haar dan maar zelf ondervinden. Er zijn uiteindelijk vast wel vriendinnetjes die hun mond open trekken en zelf wel laten weten dat ze dit vervelend gaan vinden. Daar heb je echt geen andere ouder voor nodig.
Ik worstel met een meisje dat ongetwijfeld grotendeels leeftijdseigen gedrag laat zien, maar toch is het me iets teveel, te vaak en te makkelijk. Ze maakt haar huiswerk niet. Ze is er onduidelijk en oneerlijk over, heeft al heel vaak op d'r kop gehad van de meester, moet vaak nablijven of strafwerk maken of alternatieve vormen van huiswerk. Wij zitten er als ouders bovenop om haar haar werk te laten doen, maar ze doet het niet.
Ze heeft maar 1 interesse en dat is alles, behalve haar verantwoordelijkheid nemen (ook niet met stimulans of aanmoediging, herinnering) en vooral de leuke dingen van het leven.
Ook neemt ze op tijd komen met vijfhonderd korrels zout en laat haar vriendinnen rustig op haar wachten. Komt niet op tijd op school, niet op tijd op haar clubjes, niet op tijd bij haar vriendinnen, niet op tijd bij niks niet.
Ik was -samen met haar vader- zó pissig dat ze zich zo onttrekt aan alle basic regels en afspraken en dat het haar geen fluit uitmaakt wat wij er zo vervelend aan vinden, dat ik van mening was dat er hier misschien maar een enkeling is van wie ze het zich wél aantrekt als die de balen van haar hebben, en dat zijn dus haar vriendinnen.
Wij kunnen als ouders (samen met school) wel de hete kolen voor haar uit het vuur willen halen. Maar daar leert ze niks van. Een vriendin daarentegen die haar hierdoor onbetrouwbaar vindt en dus mogelijk (en terecht) voorlopig niet met haar wil afspreken...dát is wel een heel direct voelbare consequentie. En dat is dus ook waar we op afgestevend zijn: een moeder die niet meer wil dat haar dochter voorlopig nog met haar afspreekt, want onbetrouwbaar (en boos op mij, omdat ik de leuke dag van haar dochter heb afgenomen).
Dus eigenlijk geef je nu aan dat je met deze straf hoopt op een boze ouder van het vriendinnetje en dat er dan niet meer afgesproken mag worden. Besef je nu zelf niet hoe vreemd dit klinkt?
Als je dochter frequent te laat is dan heeft het helemaal geen zin om hier boven op te blijven zitten. Helemaal niet als ze toch lak heeft aan wat jullie haar als advies mee geven. Laat het haar dan maar zelf ondervinden. Er zijn uiteindelijk vast wel vriendinnetjes die hun mond open trekken en zelf wel laten weten dat ze dit vervelend gaan vinden. Daar heb je echt geen andere ouder voor nodig.
zondag 19 maart 2017 20:21
quote:aquarium schreef op 19 maart 2017 @ 20:14:
Ik worstel met een meisje dat ongetwijfeld grotendeels leeftijdseigen gedrag laat zien, maar toch is het me iets teveel, te vaak en te makkelijk. Ze maakt haar huiswerk niet. Ze is er onduidelijk en oneerlijk over, heeft al heel vaak op d'r kop gehad van de meester, moet vaak nablijven of strafwerk maken of alternatieve vormen van huiswerk. Wij zitten er als ouders bovenop om haar haar werk te laten doen, maar ze doet het niet.
Ze heeft maar 1 interesse en dat is alles, behalve haar verantwoordelijkheid nemen (ook niet met stimulans of aanmoediging, herinnering) en vooral de leuke dingen van het leven.
Ook neemt ze op tijd komen met vijfhonderd korrels zout en laat haar vriendinnen rustig op haar wachten. Komt niet op tijd op school, niet op tijd op haar clubjes, niet op tijd bij haar vriendinnen, niet op tijd bij niks niet.
Ik was -samen met haar vader- zó pissig dat ze zich zo onttrekt aan alle basic regels en afspraken en dat het haar geen fluit uitmaakt wat wij er zo vervelend aan vinden, dat ik van mening was dat er hier misschien maar een enkeling is van wie ze het zich wél aantrekt als die de balen van haar hebben, en dat zijn dus haar vriendinnen.
Wij kunnen als ouders (samen met school) wel de hete kolen voor haar uit het vuur willen halen. Maar daar leert ze niks van. Een vriendin daarentegen die haar hierdoor onbetrouwbaar vindt en dus mogelijk (en terecht) voorlopig niet met haar wil afspreken...dát is wel een heel direct voelbare consequentie. En dat is dus ook waar we op afgestevend zijn: een moeder die niet meer wil dat haar dochter voorlopig nog met haar afspreekt, want onbetrouwbaar (en boos op mij, omdat ik de leuke dag van haar dochter heb afgenomen).
Heb je je al eens afgevraagd of ze het wel kán? Ik kwam vroeger altijd en overal te laat en dat was echt geen onwil. Helaas kon mijn moeder me er ook niet goed bij helpen want die was net zo. Maar ik kón het dus niet. Niks desinteresse of geen verantwoording willen nemen.
Als het voor jouw dochter ook zo in elkaar zit dan ben je flinke schade aan het maken in jullie vertrouwensband zoals je het nu aanpakt. Begeleid dat kind! Praat met haar.
Als je dat niet kunt zoek er dan zelf begeleiding bij.
Ik worstel met een meisje dat ongetwijfeld grotendeels leeftijdseigen gedrag laat zien, maar toch is het me iets teveel, te vaak en te makkelijk. Ze maakt haar huiswerk niet. Ze is er onduidelijk en oneerlijk over, heeft al heel vaak op d'r kop gehad van de meester, moet vaak nablijven of strafwerk maken of alternatieve vormen van huiswerk. Wij zitten er als ouders bovenop om haar haar werk te laten doen, maar ze doet het niet.
Ze heeft maar 1 interesse en dat is alles, behalve haar verantwoordelijkheid nemen (ook niet met stimulans of aanmoediging, herinnering) en vooral de leuke dingen van het leven.
Ook neemt ze op tijd komen met vijfhonderd korrels zout en laat haar vriendinnen rustig op haar wachten. Komt niet op tijd op school, niet op tijd op haar clubjes, niet op tijd bij haar vriendinnen, niet op tijd bij niks niet.
Ik was -samen met haar vader- zó pissig dat ze zich zo onttrekt aan alle basic regels en afspraken en dat het haar geen fluit uitmaakt wat wij er zo vervelend aan vinden, dat ik van mening was dat er hier misschien maar een enkeling is van wie ze het zich wél aantrekt als die de balen van haar hebben, en dat zijn dus haar vriendinnen.
Wij kunnen als ouders (samen met school) wel de hete kolen voor haar uit het vuur willen halen. Maar daar leert ze niks van. Een vriendin daarentegen die haar hierdoor onbetrouwbaar vindt en dus mogelijk (en terecht) voorlopig niet met haar wil afspreken...dát is wel een heel direct voelbare consequentie. En dat is dus ook waar we op afgestevend zijn: een moeder die niet meer wil dat haar dochter voorlopig nog met haar afspreekt, want onbetrouwbaar (en boos op mij, omdat ik de leuke dag van haar dochter heb afgenomen).
Heb je je al eens afgevraagd of ze het wel kán? Ik kwam vroeger altijd en overal te laat en dat was echt geen onwil. Helaas kon mijn moeder me er ook niet goed bij helpen want die was net zo. Maar ik kón het dus niet. Niks desinteresse of geen verantwoording willen nemen.
Als het voor jouw dochter ook zo in elkaar zit dan ben je flinke schade aan het maken in jullie vertrouwensband zoals je het nu aanpakt. Begeleid dat kind! Praat met haar.
Als je dat niet kunt zoek er dan zelf begeleiding bij.
zondag 19 maart 2017 20:22
quote:aquarium schreef op 19 maart 2017 @ 20:20:
[...]
Tis bikkelhard, maar boontje komt voor zijn loontje gaat hier wel op. En ben het zat om als moeder dan telkens maar weer omwegen te verzinnen waardoor het toch niet zo lullig is voor haar of een ander. Ja, het IS lullig voor vriendin. Maar het is wel de keiharde waarheid hoe dochter hier met haar zaken omgaat. Waar leert ze dan het meest van? Door eens keihard haar neus te stoten en dat mensen dit gewoon niet (meer) accepteren van haar.Die vriendinnen vinden jou een kutwijf hoor. Niet je dochter.
[...]
Tis bikkelhard, maar boontje komt voor zijn loontje gaat hier wel op. En ben het zat om als moeder dan telkens maar weer omwegen te verzinnen waardoor het toch niet zo lullig is voor haar of een ander. Ja, het IS lullig voor vriendin. Maar het is wel de keiharde waarheid hoe dochter hier met haar zaken omgaat. Waar leert ze dan het meest van? Door eens keihard haar neus te stoten en dat mensen dit gewoon niet (meer) accepteren van haar.Die vriendinnen vinden jou een kutwijf hoor. Niet je dochter.
zondag 19 maart 2017 20:22
quote:aquarium schreef op 19 maart 2017 @ 20:17:
[...]
Nou, dit dus. En eerlijk gezegd hoop ik dat dit dan eindelijk wel de motivatie gaat zijn voor dochter om te leren dat het breken van afspraken en onbetrouwbaar zijn, dus gevolgen heeft voor je vriendschappen. Dat is misschien iets wat wel binnenkomt
Maar zij gooit jou gewoon onder de bus hoor. "Ik heb straf en mag niet mee (van mijn moeder dus, die legt mij de straf op). En de andere moeder moet haar kind dan begeleiden in het verwerken van teleurstelling omdat Aqua haar moeder zomaar plots straf geeft.
Je zit verkeerd. Echt.
[...]
Nou, dit dus. En eerlijk gezegd hoop ik dat dit dan eindelijk wel de motivatie gaat zijn voor dochter om te leren dat het breken van afspraken en onbetrouwbaar zijn, dus gevolgen heeft voor je vriendschappen. Dat is misschien iets wat wel binnenkomt
Maar zij gooit jou gewoon onder de bus hoor. "Ik heb straf en mag niet mee (van mijn moeder dus, die legt mij de straf op). En de andere moeder moet haar kind dan begeleiden in het verwerken van teleurstelling omdat Aqua haar moeder zomaar plots straf geeft.
Je zit verkeerd. Echt.
zondag 19 maart 2017 20:22
quote:aquarium schreef op 19 maart 2017 @ 20:14:
Ik worstel met een meisje dat ongetwijfeld grotendeels leeftijdseigen gedrag laat zien, maar toch is het me iets teveel, te vaak en te makkelijk. Ze maakt haar huiswerk niet. Ze is er onduidelijk en oneerlijk over, heeft al heel vaak op d'r kop gehad van de meester, moet vaak nablijven of strafwerk maken of alternatieve vormen van huiswerk. Wij zitten er als ouders bovenop om haar haar werk te laten doen, maar ze doet het niet.
Ze heeft maar 1 interesse en dat is alles, behalve haar verantwoordelijkheid nemen (ook niet met stimulans of aanmoediging, herinnering) en vooral de leuke dingen van het leven.
Ook neemt ze op tijd komen met vijfhonderd korrels zout en laat haar vriendinnen rustig op haar wachten. Komt niet op tijd op school, niet op tijd op haar clubjes, niet op tijd bij haar vriendinnen, niet op tijd bij niks niet.
Ik was -samen met haar vader- zó pissig dat ze zich zo onttrekt aan alle basic regels en afspraken en dat het haar geen fluit uitmaakt wat wij er zo vervelend aan vinden, dat ik van mening was dat er hier misschien maar een enkeling is van wie ze het zich wél aantrekt als die de balen van haar hebben, en dat zijn dus haar vriendinnen.
Wij kunnen als ouders (samen met school) wel de hete kolen voor haar uit het vuur willen halen. Maar daar leert ze niks van. Een vriendin daarentegen die haar hierdoor onbetrouwbaar vindt en dus mogelijk (en terecht) voorlopig niet met haar wil afspreken...dát is wel een heel direct voelbare consequentie. En dat is dus ook waar we op afgestevend zijn: een moeder die niet meer wil dat haar dochter voorlopig nog met haar afspreekt, want onbetrouwbaar (en boos op mij, omdat ik de leuke dag van haar dochter heb afgenomen).
En welke begeleiding krijg/neem je om dit op te lossen of om te turnen? Ik vind je weinig liefdevol klinken, wat waarschijnlijk komt door de frustratie. Ik wil je echter wel meegeven, dat je in momenten van frustratie niet automatisch de goede keuzes maakt qua opvoeding. Leer dus hoe je hier rustig in kunt blijven, als dit soort situaties zich voordoen. Je dochter is puber, een kwetsbare leeftijdsfase waarin begeleiding erg belangrijk is. Het is niet vreemd dat je niet weet hoe je bepaalde issues aan moet pakken. Maar vind het wel zorgelijk als je probeert haar een lesje te leren ten koste van het enige veilige wat ze heeft: haar vrienden. Want geloof me, als ze die verliest krijgt ze het nóg moeilijker wat voor jou nóg meer frustratie op zal roepen.
Zoek hulp, dat is niks om je voor te schamen maar waar je als gezin zóveel aan kunt hebben!
Ik worstel met een meisje dat ongetwijfeld grotendeels leeftijdseigen gedrag laat zien, maar toch is het me iets teveel, te vaak en te makkelijk. Ze maakt haar huiswerk niet. Ze is er onduidelijk en oneerlijk over, heeft al heel vaak op d'r kop gehad van de meester, moet vaak nablijven of strafwerk maken of alternatieve vormen van huiswerk. Wij zitten er als ouders bovenop om haar haar werk te laten doen, maar ze doet het niet.
Ze heeft maar 1 interesse en dat is alles, behalve haar verantwoordelijkheid nemen (ook niet met stimulans of aanmoediging, herinnering) en vooral de leuke dingen van het leven.
Ook neemt ze op tijd komen met vijfhonderd korrels zout en laat haar vriendinnen rustig op haar wachten. Komt niet op tijd op school, niet op tijd op haar clubjes, niet op tijd bij haar vriendinnen, niet op tijd bij niks niet.
Ik was -samen met haar vader- zó pissig dat ze zich zo onttrekt aan alle basic regels en afspraken en dat het haar geen fluit uitmaakt wat wij er zo vervelend aan vinden, dat ik van mening was dat er hier misschien maar een enkeling is van wie ze het zich wél aantrekt als die de balen van haar hebben, en dat zijn dus haar vriendinnen.
Wij kunnen als ouders (samen met school) wel de hete kolen voor haar uit het vuur willen halen. Maar daar leert ze niks van. Een vriendin daarentegen die haar hierdoor onbetrouwbaar vindt en dus mogelijk (en terecht) voorlopig niet met haar wil afspreken...dát is wel een heel direct voelbare consequentie. En dat is dus ook waar we op afgestevend zijn: een moeder die niet meer wil dat haar dochter voorlopig nog met haar afspreekt, want onbetrouwbaar (en boos op mij, omdat ik de leuke dag van haar dochter heb afgenomen).
En welke begeleiding krijg/neem je om dit op te lossen of om te turnen? Ik vind je weinig liefdevol klinken, wat waarschijnlijk komt door de frustratie. Ik wil je echter wel meegeven, dat je in momenten van frustratie niet automatisch de goede keuzes maakt qua opvoeding. Leer dus hoe je hier rustig in kunt blijven, als dit soort situaties zich voordoen. Je dochter is puber, een kwetsbare leeftijdsfase waarin begeleiding erg belangrijk is. Het is niet vreemd dat je niet weet hoe je bepaalde issues aan moet pakken. Maar vind het wel zorgelijk als je probeert haar een lesje te leren ten koste van het enige veilige wat ze heeft: haar vrienden. Want geloof me, als ze die verliest krijgt ze het nóg moeilijker wat voor jou nóg meer frustratie op zal roepen.
Zoek hulp, dat is niks om je voor te schamen maar waar je als gezin zóveel aan kunt hebben!
zondag 19 maart 2017 20:23
quote:-NummerZoveel- schreef op 19 maart 2017 @ 20:20:
Je gebruikt nu dus indirect anderen - om precies te zijn een kind van 12 - om jouw kind op te voeden omdat je dat zelf niet voor elkaar krijgt? Wat dacht je van wat professionele ondersteuning inschakelen, in plaats van zo aan blijven klooien? Als een straf twee keer niet werkt, waarom zou het dan de derde keer wel effectief zijn? Jullie dochter wordt nu de dupe van jullie onkunde als ouder.Hoho, ik gebruik niet een ander. Ik ben alleen gestopt mezelf in te zetten als klappenopvanger. Als mijn dochter hierdoor haar vriendin verliest, dan snap ik dat. Maar dat is wel iets wat een direct gevolg is van haar eigen handelen. Er komt een moment dat een kind het zelf moet voelen als niks anders werkt blijkbaar. Als ouders probeer je dat onvermijdelijke te voorkomen, maar ik vrees dat sommigen hardleerser zijn dan anderen.
Je gebruikt nu dus indirect anderen - om precies te zijn een kind van 12 - om jouw kind op te voeden omdat je dat zelf niet voor elkaar krijgt? Wat dacht je van wat professionele ondersteuning inschakelen, in plaats van zo aan blijven klooien? Als een straf twee keer niet werkt, waarom zou het dan de derde keer wel effectief zijn? Jullie dochter wordt nu de dupe van jullie onkunde als ouder.Hoho, ik gebruik niet een ander. Ik ben alleen gestopt mezelf in te zetten als klappenopvanger. Als mijn dochter hierdoor haar vriendin verliest, dan snap ik dat. Maar dat is wel iets wat een direct gevolg is van haar eigen handelen. Er komt een moment dat een kind het zelf moet voelen als niks anders werkt blijkbaar. Als ouders probeer je dat onvermijdelijke te voorkomen, maar ik vrees dat sommigen hardleerser zijn dan anderen.
zondag 19 maart 2017 20:23
quote:aquarium schreef op 19 maart 2017 @ 20:17:
[...]
Nou, dit dus. En eerlijk gezegd hoop ik dat dit dan eindelijk wel de motivatie gaat zijn voor dochter om te leren dat het breken van afspraken en onbetrouwbaar zijn, dus gevolgen heeft voor je vriendschappen. Dat is misschien iets wat wel binnenkomt Ze zijn 12! Het enige wat jullie hiermee bereiken is dat twee kleine meisjes nog hechtere vriendinnen worden omdat ze allebei een moeder hebben die er helemaal niets van snapt.
[...]
Nou, dit dus. En eerlijk gezegd hoop ik dat dit dan eindelijk wel de motivatie gaat zijn voor dochter om te leren dat het breken van afspraken en onbetrouwbaar zijn, dus gevolgen heeft voor je vriendschappen. Dat is misschien iets wat wel binnenkomt Ze zijn 12! Het enige wat jullie hiermee bereiken is dat twee kleine meisjes nog hechtere vriendinnen worden omdat ze allebei een moeder hebben die er helemaal niets van snapt.
