Relaties
alle pijlers
'Telkens weer'
woensdag 24 augustus 2016 18:05
Sorry mensen, even tijd voor een pathetisch topic.
Kennen jullie dat liedje van Willeke Alberti: 'telkens weer'?
Michiel Huisman heeft er ooit eens een heerlijke rockversie op gemaakt.
Telkens weer haal ik me in mijn hoofd
Dat ik die hemel krijg, die me wordt beloofd
Telkens weer, wordt alle blauw weer grauw
Sta ik teleurgesteld buiten in de kou
Maar telkens weer, denk ik, er komt er een,
Waar ik alleen voor leef, mijn hart aan geef,
Bij wie ik vind, dat wat ik nu ontbeer,
Liefde voor altijd, telkens weer
Nogal dramatisch maar het verwoord mijn hunkering naar iets dat er nooit komt of is. Ik ben al 100 jaar een happy single en godzijdank kan ik goed alleen zijn en ik ben ook het meest stabiel als ik niet date met mannen. Ik ben oprecht al weer jaren gelukkig.
Maar nu had ik het toch te pakken. Geen man van tinder (ongeinteresseerdheid troef en vooral mannen die uit zijn op sex) maar via een wederzijdse vriendin. Een man die achter me aan ging, die me mooi noemde, met wie ik echt goede gesprekken had en ook fysiek was er grote aantrekking. En het kleine meisje in mij werd opeens wakker en dacht: jaaaaaa! En ging dromen.
Nu net een date op het strand. De vierde pas. En ik verheugde me zo. Zag me al hand in hand rennen in de branding. Maar hij was opeens zo donker en zwart, zo was hij eerder ook al aan de telefoon. Ik wist dat hij in een vechtscheiding zat maar hoopte dat zijn verdriet vooral om de kinderen ging en dat hij na 8 maanden wel weer in was voor een leuke vrouw en de komende tijd zou toch alleen bestaan uit elkaar leren kennen en leuke dingen doen en de sterren van de hemel vrijen.
Maar hij was zo donker en zwart. En toen hij voor de tweede maal zei dat als het niet goed zou komen met zijn omgang met de kinderen hij zijn ex iets aan zou doen en hij dat bovendien bleek te menen, heb ik hem weggestuurd. En zat ik weer alleen op het strand.
Over hem kom ik wel heen en morgen pak ik mijn fijne single leven weer op. Maar ik zie de liefde zelf nu ook zo zwart. Meelezend op het tinder en happn-dating topic kan ik alleen maar denken: wat een drama, dat boy meets girl-verhaal. En hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het gaat.
Wie wil er mee treuren op dit topic. Over telkens weer. Over verwachtingen die niet uitkomen en hunkeringen die niet vervuld worden?
Kennen jullie dat liedje van Willeke Alberti: 'telkens weer'?
Michiel Huisman heeft er ooit eens een heerlijke rockversie op gemaakt.
Telkens weer haal ik me in mijn hoofd
Dat ik die hemel krijg, die me wordt beloofd
Telkens weer, wordt alle blauw weer grauw
Sta ik teleurgesteld buiten in de kou
Maar telkens weer, denk ik, er komt er een,
Waar ik alleen voor leef, mijn hart aan geef,
Bij wie ik vind, dat wat ik nu ontbeer,
Liefde voor altijd, telkens weer
Nogal dramatisch maar het verwoord mijn hunkering naar iets dat er nooit komt of is. Ik ben al 100 jaar een happy single en godzijdank kan ik goed alleen zijn en ik ben ook het meest stabiel als ik niet date met mannen. Ik ben oprecht al weer jaren gelukkig.
Maar nu had ik het toch te pakken. Geen man van tinder (ongeinteresseerdheid troef en vooral mannen die uit zijn op sex) maar via een wederzijdse vriendin. Een man die achter me aan ging, die me mooi noemde, met wie ik echt goede gesprekken had en ook fysiek was er grote aantrekking. En het kleine meisje in mij werd opeens wakker en dacht: jaaaaaa! En ging dromen.
Nu net een date op het strand. De vierde pas. En ik verheugde me zo. Zag me al hand in hand rennen in de branding. Maar hij was opeens zo donker en zwart, zo was hij eerder ook al aan de telefoon. Ik wist dat hij in een vechtscheiding zat maar hoopte dat zijn verdriet vooral om de kinderen ging en dat hij na 8 maanden wel weer in was voor een leuke vrouw en de komende tijd zou toch alleen bestaan uit elkaar leren kennen en leuke dingen doen en de sterren van de hemel vrijen.
Maar hij was zo donker en zwart. En toen hij voor de tweede maal zei dat als het niet goed zou komen met zijn omgang met de kinderen hij zijn ex iets aan zou doen en hij dat bovendien bleek te menen, heb ik hem weggestuurd. En zat ik weer alleen op het strand.
Over hem kom ik wel heen en morgen pak ik mijn fijne single leven weer op. Maar ik zie de liefde zelf nu ook zo zwart. Meelezend op het tinder en happn-dating topic kan ik alleen maar denken: wat een drama, dat boy meets girl-verhaal. En hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het gaat.
Wie wil er mee treuren op dit topic. Over telkens weer. Over verwachtingen die niet uitkomen en hunkeringen die niet vervuld worden?
woensdag 24 augustus 2016 21:12
quote:viva-amber schreef op 24 augustus 2016 @ 21:09:
Met de reden date ik geen getrouwde mannen of mannen die hun vorige relatie nog niet netjes hebben afgesloten.
Je doet het ook wel een beetje zelf. Geen medelijden.
En hoe bepaal jij of een man zijn vorige relatie al netjes heeft afgesloten? Heb jij daar objectieve criteria voor?
Of moet je iemand dan eerst leren kennen? Door af te spreken en leuke dingen te ondernemen (daten dus)?
Op je medelijden zit ik sowieso niet te wachten.
Met de reden date ik geen getrouwde mannen of mannen die hun vorige relatie nog niet netjes hebben afgesloten.
Je doet het ook wel een beetje zelf. Geen medelijden.
En hoe bepaal jij of een man zijn vorige relatie al netjes heeft afgesloten? Heb jij daar objectieve criteria voor?
Of moet je iemand dan eerst leren kennen? Door af te spreken en leuke dingen te ondernemen (daten dus)?
Op je medelijden zit ik sowieso niet te wachten.
woensdag 24 augustus 2016 21:21
quote:hiltje schreef op 24 augustus 2016 @ 21:10:
[...]
Ik denk beiden.
Makkelijk antwoord, maar ik weet het ook niet.
Ik ging vroeger veel uit de weg en ik vind idd brave Vinex-huisvaders en andere veelbelovende stabiele mannen niet lekker ruiken. Ik vind een randje wel lekker, maar dat randje heb ik zelf ook.
Ik heb niet het idee dat ik een goede match, dus iemand die ik zelf erg aantrekkelijk vond, heb tegengehouden. Ben veel meer zelf gedumpt dan dat ik anderen heb gedumpt.
(Toen ik 1 jaar geleden wel zelf iemand dumpte vond ik dat veel pijnlijker dan zelf gedumpt worden).
Dus een burgerlul heeft al geen kans, genetisch goeie match of niet. Terwijl je het met burgerlul wie weet hoe leuk zou kunnen hebben. Leuker dan met tegenvallende og vluchtende lekkere randjes.
Wat maakt jou bang voor burgerlul ? Denk je dat het besmettelijk is? Dat hij zo gehecht is aan woensdag gehaktdag dat daar alles voor moet wijken ?
[...]
Ik denk beiden.
Makkelijk antwoord, maar ik weet het ook niet.
Ik ging vroeger veel uit de weg en ik vind idd brave Vinex-huisvaders en andere veelbelovende stabiele mannen niet lekker ruiken. Ik vind een randje wel lekker, maar dat randje heb ik zelf ook.
Ik heb niet het idee dat ik een goede match, dus iemand die ik zelf erg aantrekkelijk vond, heb tegengehouden. Ben veel meer zelf gedumpt dan dat ik anderen heb gedumpt.
(Toen ik 1 jaar geleden wel zelf iemand dumpte vond ik dat veel pijnlijker dan zelf gedumpt worden).
Dus een burgerlul heeft al geen kans, genetisch goeie match of niet. Terwijl je het met burgerlul wie weet hoe leuk zou kunnen hebben. Leuker dan met tegenvallende og vluchtende lekkere randjes.
Wat maakt jou bang voor burgerlul ? Denk je dat het besmettelijk is? Dat hij zo gehecht is aan woensdag gehaktdag dat daar alles voor moet wijken ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 24 augustus 2016 21:24
quote:Janis_Ian schreef op 24 augustus 2016 @ 20:27:
Jeetje Hiltje, auw, dit topic komt hier even met een rotklap binnen. Terwijl ik met tranen in mijn ogen op de bank liggen te rouwen over een relatie die eigenlijk nooit was, maar nu echt is afgelopen. Ik wou dat ik de balans kende tussen je opstellen voor een mogelijke liefde en jezelf beschermen, ik zou 'm met alle plezier met je delen!
Same here... Ik heb echt letterlijk drie dagen in bed gelegen. Lekker stabiel
Nu ben ik in elk geval verhuisd naar de bank.
Het gebeurt mij de laatste jaren keer op keer; relaties die niet goed voor me zijn. Onbetrouwbare / geen relatiemateriaalmannen. Misschien trek ik die types onbewust aan, omdat ik eigenlijk zelf niet goed in mijn vel zit.
Ik date weinig, want ik heb geen zin meer in wéér zo iemand.
Het lastige bij mij is dat ik het wél zie en weet als iemand liegt/playt, met mijn intuïtie is niets mis en ik ben net zo'n 'Sherlock Holmes' geworden qua checken van dingen. Maar ik vind het vervolgens toch héél moeilijk om iemand los te laten.
Ik zag nooit dat ik hier buitensporig veel moeite mee had, terwijl dit achteraf gezien altijd al zo was.
Ik heb een lange relatie gehad waarvan ik eigenlijk al vrij snel wist dat we niet bij elkaar pasten, en toch lukte het me noet een knoop door te hakken.
Ik kan me idd wel openstellen en geef wel alles, maar het gevoel daarna is zó pijnlijk elke keer.
Na mijn lange relatie viel ik een aantal keren voor van die mooie-woorden-types.
Dit keer wel voor het eerst weer iemand zonder mooie en grote woorden. Ik merkte dat het goed voelde voor mij om niet zo hysterisch te doen en elkaar gewoon rustig te leren kennen. Uiteindelijk een aantal maanden gedate en ik kreeg toen toch wel steeds meer kriebels. Het voelde fijn en relaxed.
Toen kwam ik er toch weer achter dat hij niet serieus was en niet eerlijk over dingen.
Afgelopen weekend tegen beter weten in toch afgesproken. Dan houd ik mezelf voor dat ik het belangrijk vind om een gesprek te hebben, het op een normale manier af te sluiten en bladibla. Terwijl ik wéét dat ik het mezelf alleen maar moeilijker maak.
Als iemand niet eerlijk tegen je is en uit zijn acties blijkt duidelijk hoe diegene is, dan weet je als normaal denkend mens genoeg. Ik merk en weet álles, en toch is het loslaten een drama.
Zondag heb ik voor het eerst zo gehuild; ik vind dit echt helemaal niet meer leuk zo.
Fijn dat je kunt voelen, gek op iemand kunt zijn en daarvoor kunt gaan, maar elke keer dit kutgevoel.
En idd wat Hiltje zegt; het gevoel dat er vooral via internet steeds minder normale mannen over zijn.
Geen zin meer in dat gezeik.
En... Na een tijdje daten, samen leuke dingen doen, samen eten, slapen heb ik ook weer echt gevoeld hoe fíjn en leuk het is. Gewoon die simpele dingen als samen eten, samen ontbijten, naar het strand of naar een stad.
Jeetje Hiltje, auw, dit topic komt hier even met een rotklap binnen. Terwijl ik met tranen in mijn ogen op de bank liggen te rouwen over een relatie die eigenlijk nooit was, maar nu echt is afgelopen. Ik wou dat ik de balans kende tussen je opstellen voor een mogelijke liefde en jezelf beschermen, ik zou 'm met alle plezier met je delen!
Same here... Ik heb echt letterlijk drie dagen in bed gelegen. Lekker stabiel
Nu ben ik in elk geval verhuisd naar de bank.Het gebeurt mij de laatste jaren keer op keer; relaties die niet goed voor me zijn. Onbetrouwbare / geen relatiemateriaalmannen. Misschien trek ik die types onbewust aan, omdat ik eigenlijk zelf niet goed in mijn vel zit.
Ik date weinig, want ik heb geen zin meer in wéér zo iemand.
Het lastige bij mij is dat ik het wél zie en weet als iemand liegt/playt, met mijn intuïtie is niets mis en ik ben net zo'n 'Sherlock Holmes' geworden qua checken van dingen. Maar ik vind het vervolgens toch héél moeilijk om iemand los te laten.
Ik zag nooit dat ik hier buitensporig veel moeite mee had, terwijl dit achteraf gezien altijd al zo was.
Ik heb een lange relatie gehad waarvan ik eigenlijk al vrij snel wist dat we niet bij elkaar pasten, en toch lukte het me noet een knoop door te hakken.
Ik kan me idd wel openstellen en geef wel alles, maar het gevoel daarna is zó pijnlijk elke keer.
Na mijn lange relatie viel ik een aantal keren voor van die mooie-woorden-types.
Dit keer wel voor het eerst weer iemand zonder mooie en grote woorden. Ik merkte dat het goed voelde voor mij om niet zo hysterisch te doen en elkaar gewoon rustig te leren kennen. Uiteindelijk een aantal maanden gedate en ik kreeg toen toch wel steeds meer kriebels. Het voelde fijn en relaxed.
Toen kwam ik er toch weer achter dat hij niet serieus was en niet eerlijk over dingen.
Afgelopen weekend tegen beter weten in toch afgesproken. Dan houd ik mezelf voor dat ik het belangrijk vind om een gesprek te hebben, het op een normale manier af te sluiten en bladibla. Terwijl ik wéét dat ik het mezelf alleen maar moeilijker maak.
Als iemand niet eerlijk tegen je is en uit zijn acties blijkt duidelijk hoe diegene is, dan weet je als normaal denkend mens genoeg. Ik merk en weet álles, en toch is het loslaten een drama.
Zondag heb ik voor het eerst zo gehuild; ik vind dit echt helemaal niet meer leuk zo.
Fijn dat je kunt voelen, gek op iemand kunt zijn en daarvoor kunt gaan, maar elke keer dit kutgevoel.
En idd wat Hiltje zegt; het gevoel dat er vooral via internet steeds minder normale mannen over zijn.
Geen zin meer in dat gezeik.
En... Na een tijdje daten, samen leuke dingen doen, samen eten, slapen heb ik ook weer echt gevoeld hoe fíjn en leuk het is. Gewoon die simpele dingen als samen eten, samen ontbijten, naar het strand of naar een stad.
woensdag 24 augustus 2016 21:29
quote:viva-amber schreef op 24 augustus 2016 @ 21:19:
Waarom open je dan een pathetisch topic?
Je weet/wist toch dat hij nog niet gescheiden is?
Deze man was 8 maanden bij zijn vrouw weg maar de scheiding is in formele/juridische zin nog niet rond. Zo lees ik het. Dus het zou best kunnen dat hij emotioneel wel degelijk gescheiden is. Helaas bleek hij er toch nog te veel in te zitten, niet alleen formeel maar ook emotioneel. Tja.
En volgens mij gaat het TO niet zo zeer om de breuk met deze man maar wil ze graag van gedachten wisselen over single zijn, daten, de balans bewaren, hoop houden op die ene, etc. Die breuk was meer de trigger om dit topic te openen. Zo komt het op mij over.
Waarom open je dan een pathetisch topic?
Je weet/wist toch dat hij nog niet gescheiden is?
Deze man was 8 maanden bij zijn vrouw weg maar de scheiding is in formele/juridische zin nog niet rond. Zo lees ik het. Dus het zou best kunnen dat hij emotioneel wel degelijk gescheiden is. Helaas bleek hij er toch nog te veel in te zitten, niet alleen formeel maar ook emotioneel. Tja.
En volgens mij gaat het TO niet zo zeer om de breuk met deze man maar wil ze graag van gedachten wisselen over single zijn, daten, de balans bewaren, hoop houden op die ene, etc. Die breuk was meer de trigger om dit topic te openen. Zo komt het op mij over.
woensdag 24 augustus 2016 21:29
quote:viva-amber schreef op 24 augustus 2016 @ 21:19:
Waarom open je dan een pathetisch topic?
Je weet/wist toch dat hij nog niet gescheiden is?
Hij was niet getrouwd dus ook niet 'nog niet gescheiden'.
Ik wist alleen dat hij zijn kinderen vaker wilde zien dan zij toeliet.
De breuk was 8 maanden geleden. Het verbaast me niet dat hij er nog lang niet over heen is. Maar het had m.i. ook anders kunnen lopen. Ik vind niet dat ik het bij voorbaat al had moeten uitsluiten op basis van de objectieve gegevens.
Waarom open je dan een pathetisch topic?
Je weet/wist toch dat hij nog niet gescheiden is?
Hij was niet getrouwd dus ook niet 'nog niet gescheiden'.
Ik wist alleen dat hij zijn kinderen vaker wilde zien dan zij toeliet.
De breuk was 8 maanden geleden. Het verbaast me niet dat hij er nog lang niet over heen is. Maar het had m.i. ook anders kunnen lopen. Ik vind niet dat ik het bij voorbaat al had moeten uitsluiten op basis van de objectieve gegevens.
woensdag 24 augustus 2016 21:30
quote:Snoek schreef op 24 augustus 2016 @ 21:29:
[...]
Deze man was 8 maanden bij zijn vrouw weg maar de scheiding is in formele/juridische zin nog niet rond. Zo lees ik het. Dus het zou best kunnen dat hij emotioneel wel degelijk gescheiden is. Helaas bleek hij er toch nog te veel in te zitten, niet alleen formeel maar ook emotioneel. Tja.
En volgens mij gaat het TO niet zo zeer om de breuk met deze man maar wil ze graag van gedachten wisselen over single zijn, daten, de balans bewaren, hoop houden op die ene, etc. Die breuk was meer de trigger om dit topic te openen. Zo komt het op mij over.Juist, Snoek: thanks !
[...]
Deze man was 8 maanden bij zijn vrouw weg maar de scheiding is in formele/juridische zin nog niet rond. Zo lees ik het. Dus het zou best kunnen dat hij emotioneel wel degelijk gescheiden is. Helaas bleek hij er toch nog te veel in te zitten, niet alleen formeel maar ook emotioneel. Tja.
En volgens mij gaat het TO niet zo zeer om de breuk met deze man maar wil ze graag van gedachten wisselen over single zijn, daten, de balans bewaren, hoop houden op die ene, etc. Die breuk was meer de trigger om dit topic te openen. Zo komt het op mij over.Juist, Snoek: thanks !
woensdag 24 augustus 2016 21:34
quote:blijfgewoonbianca schreef op 24 augustus 2016 @ 21:21:
[...]
Dus een burgerlul heeft al geen kans, genetisch goeie match of niet. Terwijl je het met burgerlul wie weet hoe leuk zou kunnen hebben. Leuker dan met tegenvallende og vluchtende lekkere randjes.
Wat maakt jou bang voor burgerlul ? Denk je dat het besmettelijk is? Dat hij zo gehecht is aan woensdag gehaktdag dat daar alles voor moet wijken ?
Ja, daar heb je me!
De burgerlul is goed in relaties (alleen zijn huwelijk is toevallig verkeerd afgelopen) en wil snel weer een nieuwe relatie met alles erop en eraan en in ieder geval samenwonen.
En dat vind ik eng.
Ik wil het losser.
En minder hoge verwachtingen.
Want vind relaties en intimiteit sowieso al errug spannend.
Maar niet zo los dat iemand niet naast me wil liggen en zijn ex iets wil aandoen.
[...]
Dus een burgerlul heeft al geen kans, genetisch goeie match of niet. Terwijl je het met burgerlul wie weet hoe leuk zou kunnen hebben. Leuker dan met tegenvallende og vluchtende lekkere randjes.
Wat maakt jou bang voor burgerlul ? Denk je dat het besmettelijk is? Dat hij zo gehecht is aan woensdag gehaktdag dat daar alles voor moet wijken ?
Ja, daar heb je me!
De burgerlul is goed in relaties (alleen zijn huwelijk is toevallig verkeerd afgelopen) en wil snel weer een nieuwe relatie met alles erop en eraan en in ieder geval samenwonen.
En dat vind ik eng.
Ik wil het losser.
En minder hoge verwachtingen.
Want vind relaties en intimiteit sowieso al errug spannend.
Maar niet zo los dat iemand niet naast me wil liggen en zijn ex iets wil aandoen.
woensdag 24 augustus 2016 21:38
quote:hiltje schreef op 24 augustus 2016 @ 21:34:
[...]
Ja, daar heb je me!
De burgerlul is goed in relaties (alleen zijn huwelijk is toevallig verkeerd afgelopen) en wil snel weer een nieuwe relatie met alles erop en eraan en in ieder geval samenwonen.
En dat vind ik eng.
Ik wil het losser.
En minder hoge verwachtingen.
Want vind relaties en intimiteit sowieso al errug spannend.
Maar niet zo los dat iemand niet naast me wil liggen en zijn ex iets wil aandoen.
Dus je wil het los.... Maar wel vast, ook. En de mannen die het over het algemeen ook los willen hebben zelf de nodige issues. En de vaster willende types trekken jou niet.
Dus je zoekt een man met issues die daar aan werkt ?
Lastig, ja.
[...]
Ja, daar heb je me!
De burgerlul is goed in relaties (alleen zijn huwelijk is toevallig verkeerd afgelopen) en wil snel weer een nieuwe relatie met alles erop en eraan en in ieder geval samenwonen.
En dat vind ik eng.
Ik wil het losser.
En minder hoge verwachtingen.
Want vind relaties en intimiteit sowieso al errug spannend.
Maar niet zo los dat iemand niet naast me wil liggen en zijn ex iets wil aandoen.
Dus je wil het los.... Maar wel vast, ook. En de mannen die het over het algemeen ook los willen hebben zelf de nodige issues. En de vaster willende types trekken jou niet.
Dus je zoekt een man met issues die daar aan werkt ?
Lastig, ja.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 24 augustus 2016 21:41
quote:Miss-Pippilotta schreef op 24 augustus 2016 @ 21:24:
[...]
Same here... Ik heb echt letterlijk drie dagen in bed gelegen. Lekker stabiel Nu ben ik in elk geval verhuisd naar de bank.
Het gebeurt mij de laatste jaren keer op keer; relaties die niet goed voor me zijn. Onbetrouwbare / geen relatiemateriaalmannen. Misschien trek ik die types onbewust aan, omdat ik eigenlijk zelf niet goed in mijn vel zit.
Ik date weinig, want ik heb geen zin meer in wéér zo iemand.
Het lastige bij mij is dat ik het wél zie en weet als iemand liegt/playt, met mijn intuïtie is niets mis en ik ben net zo'n 'Sherlock Holmes' geworden qua checken van dingen. Maar ik vind het vervolgens toch héél moeilijk om iemand los te laten.
Ik zag nooit dat ik hier buitensporig veel moeite mee had, terwijl dit achteraf gezien altijd al zo was.
Ik heb een lange relatie gehad waarvan ik eigenlijk al vrij snel wist dat we niet bij elkaar pasten, en toch lukte het me noet een knoop door te hakken.
Ik kan me idd wel openstellen en geef wel alles, maar het gevoel daarna is zó pijnlijk elke keer.
Na mijn lange relatie viel ik een aantal keren voor van die mooie-woorden-types.
Dit keer wel voor het eerst weer iemand zonder mooie en grote woorden. Ik merkte dat het goed voelde voor mij om niet zo hysterisch te doen en elkaar gewoon rustig te leren kennen. Uiteindelijk een aantal maanden gedate en ik kreeg toen toch wel steeds meer kriebels. Het voelde fijn en relaxed.
Toen kwam ik er toch weer achter dat hij niet serieus was en niet eerlijk over dingen.
Afgelopen weekend tegen beter weten in toch afgesproken. Dan houd ik mezelf voor dat ik het belangrijk vind om een gesprek te hebben, het op een normale manier af te sluiten en bladibla. Terwijl ik wéét dat ik het mezelf alleen maar moeilijker maak.
Als iemand niet eerlijk tegen je is en uit zijn acties blijkt duidelijk hoe diegene is, dan weet je als normaal denkend mens genoeg. Ik merk en weet álles, en toch is het loslaten een drama.
Zondag heb ik voor het eerst zo gehuild; ik vind dit echt helemaal niet meer leuk zo.
Fijn dat je kunt voelen, gek op iemand kunt zijn en daarvoor kunt gaan, maar elke keer dit kutgevoel.
En idd wat Hiltje zegt; het gevoel dat er vooral via internet steeds minder normale mannen over zijn.
Geen zin meer in dat gezeik.
En... Na een tijdje daten, samen leuke dingen doen, samen eten, slapen heb ik ook weer echt gevoeld hoe fíjn en leuk het is. Gewoon die simpele dingen als samen eten, samen ontbijten, naar het strand of naar een stad.
Waarin was hij niet eerlijk?
En waarin heb je moeite met loslaten?
Want dat je na maanden daten drie dagen in bed wil liggen kan ik me voorstellen.
En dat je nog een keer afspreekt in de hoop het uit te praten ook.
Is het voor jou -net als voor mij - de teleurstelling die het zo pijnlijk maakt of kom je ook echt niet over de persoon zelf heen?
[...]
Same here... Ik heb echt letterlijk drie dagen in bed gelegen. Lekker stabiel
Nu ben ik in elk geval verhuisd naar de bank.Het gebeurt mij de laatste jaren keer op keer; relaties die niet goed voor me zijn. Onbetrouwbare / geen relatiemateriaalmannen. Misschien trek ik die types onbewust aan, omdat ik eigenlijk zelf niet goed in mijn vel zit.
Ik date weinig, want ik heb geen zin meer in wéér zo iemand.
Het lastige bij mij is dat ik het wél zie en weet als iemand liegt/playt, met mijn intuïtie is niets mis en ik ben net zo'n 'Sherlock Holmes' geworden qua checken van dingen. Maar ik vind het vervolgens toch héél moeilijk om iemand los te laten.
Ik zag nooit dat ik hier buitensporig veel moeite mee had, terwijl dit achteraf gezien altijd al zo was.
Ik heb een lange relatie gehad waarvan ik eigenlijk al vrij snel wist dat we niet bij elkaar pasten, en toch lukte het me noet een knoop door te hakken.
Ik kan me idd wel openstellen en geef wel alles, maar het gevoel daarna is zó pijnlijk elke keer.
Na mijn lange relatie viel ik een aantal keren voor van die mooie-woorden-types.
Dit keer wel voor het eerst weer iemand zonder mooie en grote woorden. Ik merkte dat het goed voelde voor mij om niet zo hysterisch te doen en elkaar gewoon rustig te leren kennen. Uiteindelijk een aantal maanden gedate en ik kreeg toen toch wel steeds meer kriebels. Het voelde fijn en relaxed.
Toen kwam ik er toch weer achter dat hij niet serieus was en niet eerlijk over dingen.
Afgelopen weekend tegen beter weten in toch afgesproken. Dan houd ik mezelf voor dat ik het belangrijk vind om een gesprek te hebben, het op een normale manier af te sluiten en bladibla. Terwijl ik wéét dat ik het mezelf alleen maar moeilijker maak.
Als iemand niet eerlijk tegen je is en uit zijn acties blijkt duidelijk hoe diegene is, dan weet je als normaal denkend mens genoeg. Ik merk en weet álles, en toch is het loslaten een drama.
Zondag heb ik voor het eerst zo gehuild; ik vind dit echt helemaal niet meer leuk zo.
Fijn dat je kunt voelen, gek op iemand kunt zijn en daarvoor kunt gaan, maar elke keer dit kutgevoel.
En idd wat Hiltje zegt; het gevoel dat er vooral via internet steeds minder normale mannen over zijn.
Geen zin meer in dat gezeik.
En... Na een tijdje daten, samen leuke dingen doen, samen eten, slapen heb ik ook weer echt gevoeld hoe fíjn en leuk het is. Gewoon die simpele dingen als samen eten, samen ontbijten, naar het strand of naar een stad.
Waarin was hij niet eerlijk?
En waarin heb je moeite met loslaten?
Want dat je na maanden daten drie dagen in bed wil liggen kan ik me voorstellen.
En dat je nog een keer afspreekt in de hoop het uit te praten ook.
Is het voor jou -net als voor mij - de teleurstelling die het zo pijnlijk maakt of kom je ook echt niet over de persoon zelf heen?
woensdag 24 augustus 2016 21:41
woensdag 24 augustus 2016 21:41
Als ik heel eerlijk mag zijn Hiltje (weet niet of je op mijn mening zit te wachten, anders negeer je het gewoon):
Na wat ik lees over die brave burgerlul/brave Vinex-huisvadertjes:
Ik denk dat je dat allemaal ook niet wil (geliefd voelen, liefde waard zijn, verbondenheid, intimiteit), zo'n verandering. Wat je nu hebt is wat je kent. Dat is veilig. Die brave burgerlullen maken ruzie binnen bepaalde grenzen, komen uiteindelijk toch knarsetandend een glaasje rosé aandragen. Die lopen niet weg voor een ruzie/discussie, weten vaak niet eens de excuusjes (jeugdtrauma, werkdrama, whatever) te verzinnen waar die 'gepassioneerde mannen' mee aankomen om achter te verschuilen. De 'randjes' zijn voorspelbaar. Het is juist die voorspelbaarheid, hoe zaken toch volgens een bepaald stramien verlopen (ook al krijsen Henk en Mien dat ze helemaal niet zo'n saaie sufkutten zijn om vervolgens met de halve Vinex-wijk op hetzelfde 'ongerepte' strand van een of ander Aziatisch land te zitten).
Ik denk dat je daar ergens bang voor bent, voorspelbaarheid, regelmaat maar ook de rust.
Na wat ik lees over die brave burgerlul/brave Vinex-huisvadertjes:
Ik denk dat je dat allemaal ook niet wil (geliefd voelen, liefde waard zijn, verbondenheid, intimiteit), zo'n verandering. Wat je nu hebt is wat je kent. Dat is veilig. Die brave burgerlullen maken ruzie binnen bepaalde grenzen, komen uiteindelijk toch knarsetandend een glaasje rosé aandragen. Die lopen niet weg voor een ruzie/discussie, weten vaak niet eens de excuusjes (jeugdtrauma, werkdrama, whatever) te verzinnen waar die 'gepassioneerde mannen' mee aankomen om achter te verschuilen. De 'randjes' zijn voorspelbaar. Het is juist die voorspelbaarheid, hoe zaken toch volgens een bepaald stramien verlopen (ook al krijsen Henk en Mien dat ze helemaal niet zo'n saaie sufkutten zijn om vervolgens met de halve Vinex-wijk op hetzelfde 'ongerepte' strand van een of ander Aziatisch land te zitten).
Ik denk dat je daar ergens bang voor bent, voorspelbaarheid, regelmaat maar ook de rust.
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 24 augustus 2016 21:41
quote:hiltje schreef op 24 augustus 2016 @ 21:34:
[...]
Ja, daar heb je me!
De burgerlul is goed in relaties (alleen zijn huwelijk is toevallig verkeerd afgelopen) en wil snel weer een nieuwe relatie met alles erop en eraan en in ieder geval samenwonen.
En dat vind ik eng.
Ik wil het losser.
En minder hoge verwachtingen.
Want vind relaties en intimiteit sowieso al errug spannend.
Maar niet zo los dat iemand niet naast me wil liggen en zijn ex iets wil aandoen.
niet in praktische zin, samenwonen e.d. dat wil je niet.
maar je hebt wel heel hoge verwachtingen over het romantische gevoel dat je wil dat iemand voor jou heeft. begeerte, geweldig. zie je eerdere bericht.
ik denk als je aan dat laatste gaat werken, en een heel duidelijke selectie maakt, dat je dan veel beter het kaf vn het koren kan scheiden.
en niet al zo snel zulke hoge romantische verwachtingen hebben, dan kom je na een paar dates ook niet met een klap op de grond.
[...]
Ja, daar heb je me!
De burgerlul is goed in relaties (alleen zijn huwelijk is toevallig verkeerd afgelopen) en wil snel weer een nieuwe relatie met alles erop en eraan en in ieder geval samenwonen.
En dat vind ik eng.
Ik wil het losser.
En minder hoge verwachtingen.
Want vind relaties en intimiteit sowieso al errug spannend.
Maar niet zo los dat iemand niet naast me wil liggen en zijn ex iets wil aandoen.
niet in praktische zin, samenwonen e.d. dat wil je niet.
maar je hebt wel heel hoge verwachtingen over het romantische gevoel dat je wil dat iemand voor jou heeft. begeerte, geweldig. zie je eerdere bericht.
ik denk als je aan dat laatste gaat werken, en een heel duidelijke selectie maakt, dat je dan veel beter het kaf vn het koren kan scheiden.
en niet al zo snel zulke hoge romantische verwachtingen hebben, dan kom je na een paar dates ook niet met een klap op de grond.
woensdag 24 augustus 2016 21:45
quote:blijfgewoonbianca schreef op 24 augustus 2016 @ 21:38:
[...]
Dus je wil het los.... Maar wel vast, ook. En de mannen die het over het algemeen ook los willen hebben zelf de nodige issues. En de vaster willende types trekken jou niet.
Dus je zoekt een man met issues die daar aan werkt ?
Lastig, ja.
Tsja.
Dilemma ja.
Ik was nog lang niet toe aan heel 'vast' maar een leuke nazomer had ik mijzelf wel gegund. En een keer echt liefdesverdriet ook, dat het meer dan een handjevol dates was en desnoods een echte fatale liefde. Dan had ik dat tenminste meegemaakt.
Ik weet ook wel dat ik dan wel anders had gepiept had hier en nog veeeel verdrietiger was geweest, maar dat treuren om dat wat maar niet van de grond komt, ben ik ook zo moe.
Wat is erger?
Vreselijk liefdesverdriet hebben of nooit vreselijk liefdesverdriet gehad hebben?
[...]
Dus je wil het los.... Maar wel vast, ook. En de mannen die het over het algemeen ook los willen hebben zelf de nodige issues. En de vaster willende types trekken jou niet.
Dus je zoekt een man met issues die daar aan werkt ?
Lastig, ja.
Tsja.
Dilemma ja.
Ik was nog lang niet toe aan heel 'vast' maar een leuke nazomer had ik mijzelf wel gegund. En een keer echt liefdesverdriet ook, dat het meer dan een handjevol dates was en desnoods een echte fatale liefde. Dan had ik dat tenminste meegemaakt.
Ik weet ook wel dat ik dan wel anders had gepiept had hier en nog veeeel verdrietiger was geweest, maar dat treuren om dat wat maar niet van de grond komt, ben ik ook zo moe.
Wat is erger?
Vreselijk liefdesverdriet hebben of nooit vreselijk liefdesverdriet gehad hebben?
woensdag 24 augustus 2016 21:46
quote:Miss-Pippilotta schreef op 24 augustus 2016 @ 21:24:
[...]
Misschien trek ik die types onbewust aan, omdat ik eigenlijk zelf niet goed in mijn vel zit.
Ik date weinig, want ik heb geen zin meer in wéér zo iemand.
misschien?? dat is toch logisch. als je zelf niet lekker in je vel zit, dan trek je ook dat soort mannen aan.
Het lastige bij mij is dat ik het wél zie en weet als iemand liegt/playt, met mijn intuïtie is niets mis en ik ben net zo'n 'Sherlock Holmes' geworden qua checken van dingen. Maar ik vind het vervolgens toch héél moeilijk om iemand los te laten.
dat kun je jezelf dus wel aanleren. tis hem niet, hup, delete. dat is gewoon daadkracht tonen. en dat komt voort uit zelfvertrouwen, weten wat je wilt en waar je voor staat. voldoet een man niet aan jouw wensen = exit.
Ik zag nooit dat ik hier buitensporig veel moeite mee had, terwijl dit achteraf gezien altijd al zo was.
Ik heb een lange relatie gehad waarvan ik eigenlijk al vrij snel wist dat we niet bij elkaar pasten, en toch lukte het me noet een knoop door te hakken.
Ik kan me idd wel openstellen en geef wel alles, maar het gevoel daarna is zó pijnlijk elke keer.
dit is toch niet logisch? het is niet wat je wilt maar je stelt je wel open en geeft alles. dom! dat weet je zelf ook wel...
Na mijn lange relatie viel ik een aantal keren voor van die mooie-woorden-types.
Afgelopen weekend tegen beter weten in toch afgesproken. Dan houd ik mezelf voor dat ik het belangrijk vind om een gesprek te hebben, het op een normale manier af te sluiten en bladibla. Terwijl ik wéét dat ik het mezelf alleen maar moeilijker maak.
ook hier hoor, daadkracht. als iemand niet netjes is, ben je zo iemand echt niets meer verschuldigt.
[...]
Misschien trek ik die types onbewust aan, omdat ik eigenlijk zelf niet goed in mijn vel zit.
Ik date weinig, want ik heb geen zin meer in wéér zo iemand.
misschien?? dat is toch logisch. als je zelf niet lekker in je vel zit, dan trek je ook dat soort mannen aan.
Het lastige bij mij is dat ik het wél zie en weet als iemand liegt/playt, met mijn intuïtie is niets mis en ik ben net zo'n 'Sherlock Holmes' geworden qua checken van dingen. Maar ik vind het vervolgens toch héél moeilijk om iemand los te laten.
dat kun je jezelf dus wel aanleren. tis hem niet, hup, delete. dat is gewoon daadkracht tonen. en dat komt voort uit zelfvertrouwen, weten wat je wilt en waar je voor staat. voldoet een man niet aan jouw wensen = exit.
Ik zag nooit dat ik hier buitensporig veel moeite mee had, terwijl dit achteraf gezien altijd al zo was.
Ik heb een lange relatie gehad waarvan ik eigenlijk al vrij snel wist dat we niet bij elkaar pasten, en toch lukte het me noet een knoop door te hakken.
Ik kan me idd wel openstellen en geef wel alles, maar het gevoel daarna is zó pijnlijk elke keer.
dit is toch niet logisch? het is niet wat je wilt maar je stelt je wel open en geeft alles. dom! dat weet je zelf ook wel...
Na mijn lange relatie viel ik een aantal keren voor van die mooie-woorden-types.
Afgelopen weekend tegen beter weten in toch afgesproken. Dan houd ik mezelf voor dat ik het belangrijk vind om een gesprek te hebben, het op een normale manier af te sluiten en bladibla. Terwijl ik wéét dat ik het mezelf alleen maar moeilijker maak.
ook hier hoor, daadkracht. als iemand niet netjes is, ben je zo iemand echt niets meer verschuldigt.
woensdag 24 augustus 2016 21:48
quote:lemoos2 schreef op 24 augustus 2016 @ 21:41:
Als ik heel eerlijk mag zijn Hiltje (weet niet of je op mijn mening zit te wachten, anders negeer je het gewoon):
Ik denk dat je daar ergens bang voor bent, voorspelbaarheid, regelmaat maar ook de rust.Dit is een nadenkertje. Misschien heb je gelijk. Ik ga er over peinzen.
Als ik heel eerlijk mag zijn Hiltje (weet niet of je op mijn mening zit te wachten, anders negeer je het gewoon):
Ik denk dat je daar ergens bang voor bent, voorspelbaarheid, regelmaat maar ook de rust.Dit is een nadenkertje. Misschien heb je gelijk. Ik ga er over peinzen.
woensdag 24 augustus 2016 21:48
Niet iedere burgerlul wil zijn burgerlullenstatus voortzetten lijkt me. Er zijn er volgens mij ook een paar die denken: zo, en nu iets relaxter en losser graag. Dus doe je dan niet te veel aannames?
Overigens herken ik het best hoor. Al ben ik nu degelijk getrouwd, dat dan weer wel. Maar voor het zover was... Pffff. En hoe vaak ik na 3 maanden al wist: gaat 'm niet worden, om er vervolgens nog 2 jaar mee door te gaan. Stug proberen. Geen knoop durven doorhakken om weet ik wat voor reden. Geen goede reden in ieder geval. Overigens lijkt dat bij jou niet zo te zijn. Ik bedoel, die laatste date stuur je toch maar weg zodra je zeker weet: hij is nog te veel met die scheiding bezig, doei.
Maar kan het niet gewoon domme pech zijn? Ik bedoel, analyseren is niet per se nutteloos, maar sommige mensen hebben de pech niet of relatief laat 'een goeie' tegen te komen.
Overigens herken ik het best hoor. Al ben ik nu degelijk getrouwd, dat dan weer wel. Maar voor het zover was... Pffff. En hoe vaak ik na 3 maanden al wist: gaat 'm niet worden, om er vervolgens nog 2 jaar mee door te gaan. Stug proberen. Geen knoop durven doorhakken om weet ik wat voor reden. Geen goede reden in ieder geval. Overigens lijkt dat bij jou niet zo te zijn. Ik bedoel, die laatste date stuur je toch maar weg zodra je zeker weet: hij is nog te veel met die scheiding bezig, doei.
Maar kan het niet gewoon domme pech zijn? Ik bedoel, analyseren is niet per se nutteloos, maar sommige mensen hebben de pech niet of relatief laat 'een goeie' tegen te komen.
woensdag 24 augustus 2016 21:48
quote:hiltje schreef op 24 augustus 2016 @ 21:45:
[...]
Tsja.
Dilemma ja.
Ik was nog lang niet toe aan heel 'vast' maar een leuke nazomer had ik mijzelf wel gegund. En een keer echt liefdesverdriet ook, dat het meer dan een handjevol dates was en desnoods een echte fatale liefde. Dan had ik dat tenminste meegemaakt.
Ik weet ook wel dat ik dan wel anders had gepiept had hier en nog veeeel verdrietiger was geweest, maar dat treuren om dat wat maar niet van de grond komt, ben ik ook zo moe.
Wat is erger?
Vreselijk liefdesverdriet hebben of nooit vreselijk liefdesverdriet gehad hebben?
dat komt omdat je koppig vastbijt in een heel groot romantisch verlangen naar een ideale liefde, die dus niet bestaat.
geniet vn het daten, vn iemand leren kennen, zonder bovenstaand doel na te jagen.
[...]
Tsja.
Dilemma ja.
Ik was nog lang niet toe aan heel 'vast' maar een leuke nazomer had ik mijzelf wel gegund. En een keer echt liefdesverdriet ook, dat het meer dan een handjevol dates was en desnoods een echte fatale liefde. Dan had ik dat tenminste meegemaakt.
Ik weet ook wel dat ik dan wel anders had gepiept had hier en nog veeeel verdrietiger was geweest, maar dat treuren om dat wat maar niet van de grond komt, ben ik ook zo moe.
Wat is erger?
Vreselijk liefdesverdriet hebben of nooit vreselijk liefdesverdriet gehad hebben?
dat komt omdat je koppig vastbijt in een heel groot romantisch verlangen naar een ideale liefde, die dus niet bestaat.
geniet vn het daten, vn iemand leren kennen, zonder bovenstaand doel na te jagen.
woensdag 24 augustus 2016 21:50
quote:blijfgewoonbianca schreef op 24 augustus 2016 @ 21:21:
[...]
Dus een burgerlul heeft al geen kans, genetisch goeie match of niet. Terwijl je het met burgerlul wie weet hoe leuk zou kunnen hebben. Leuker dan met tegenvallende og vluchtende lekkere randjes.
Wat maakt jou bang voor burgerlul ? Denk je dat het besmettelijk is? Dat hij zo gehecht is aan woensdag gehaktdag dat daar alles voor moet wijken ?
Ik kan niet voor Hiltje spreken, maar ik denk dat dit heel vaak juist het onbewuste patroon is.
Dat je met zo'n achtergrond onbewust kiest voor een man met wie het niks kan worden. Met wie je geen stabiele/leuke relatie op kunt bouwen.
[...]
Dus een burgerlul heeft al geen kans, genetisch goeie match of niet. Terwijl je het met burgerlul wie weet hoe leuk zou kunnen hebben. Leuker dan met tegenvallende og vluchtende lekkere randjes.
Wat maakt jou bang voor burgerlul ? Denk je dat het besmettelijk is? Dat hij zo gehecht is aan woensdag gehaktdag dat daar alles voor moet wijken ?
Ik kan niet voor Hiltje spreken, maar ik denk dat dit heel vaak juist het onbewuste patroon is.
Dat je met zo'n achtergrond onbewust kiest voor een man met wie het niks kan worden. Met wie je geen stabiele/leuke relatie op kunt bouwen.
woensdag 24 augustus 2016 21:51
quote:hiltje schreef op 24 augustus 2016 @ 21:45:
[...]
Tsja.
Dilemma ja.
Ik was nog lang niet toe aan heel 'vast' maar een leuke nazomer had ik mijzelf wel gegund. En een keer echt liefdesverdriet ook, dat het meer dan een handjevol dates was en desnoods een echte fatale liefde. Dan had ik dat tenminste meegemaakt.
Ik weet ook wel dat ik dan wel anders had gepiept had hier en nog veeeel verdrietiger was geweest, maar dat treuren om dat wat maar niet van de grond komt, ben ik ook zo moe.
Wat is erger?
Vreselijk liefdesverdriet hebben of nooit vreselijk liefdesverdriet gehad hebben?Dat ligt er aan. Verdriet hebben NADAT je een poosje ontzettnd geliefd bent geweest , je liefde aan een ander hebt kunnen geven, ik denk nu dat ik dat nooit gemist zou willen hebben. Liefdesverdriet van een onbereikbare liefde, of iets dergelijks, dat zijn van die nutteloze dingen die ze wel zouden kogen schrappen.m
[...]
Tsja.
Dilemma ja.
Ik was nog lang niet toe aan heel 'vast' maar een leuke nazomer had ik mijzelf wel gegund. En een keer echt liefdesverdriet ook, dat het meer dan een handjevol dates was en desnoods een echte fatale liefde. Dan had ik dat tenminste meegemaakt.
Ik weet ook wel dat ik dan wel anders had gepiept had hier en nog veeeel verdrietiger was geweest, maar dat treuren om dat wat maar niet van de grond komt, ben ik ook zo moe.
Wat is erger?
Vreselijk liefdesverdriet hebben of nooit vreselijk liefdesverdriet gehad hebben?Dat ligt er aan. Verdriet hebben NADAT je een poosje ontzettnd geliefd bent geweest , je liefde aan een ander hebt kunnen geven, ik denk nu dat ik dat nooit gemist zou willen hebben. Liefdesverdriet van een onbereikbare liefde, of iets dergelijks, dat zijn van die nutteloze dingen die ze wel zouden kogen schrappen.m
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
