Relaties
alle pijlers
Advies voor ingewikkelde ontrouw!
dinsdag 30 augustus 2016 20:36
Zo ingewikkeld is die ontrouw niet, dit is hoogverraad. Jou emotioneel buitensluiten terwijl jij heel hard aan jezelf werkt (op zijn verzoek), en dan ondertussen zijn hart uitstorten bij je beste vriendin? En dan ook nog seks met haar hebben en dat verzwijgen? Ik weet niet of ik hem ooit nog zou vertrouwen...
dinsdag 30 augustus 2016 20:55
Het gaat me niet om de sex.
Het gaat me meer om de emotionele ontrouw. Dat is het ergste. Zouden ze alleen sex hebben gehad, zou je mij niet horen.
Het gaat niet om het feit ik niet begrijp dat mensen nou eenmaal wel eens wat voor een ander kunnen voelen. Maar het gaat mij om het liegen, terwijl ze de kans gehad hebben van mij eerlijk te zijn.
Het is geen kwestie van iemand iets verbieden en iemand moet zich eraan houden. Maar van respect. Ik lees sommige reacties met enige verbazing. Waarom zou zij niet met hem mogen stappen? Dat doen we en ze al 12,5 jaar. Ik vertrouwde op hun eerlijkheid. En ik vind het jammer dat ze beiden kennelijk in een kwetsbare tijd zo zwak zijn, dat ze hiertoe in staat zijn.
Ik wil gewoon dit mijn leven niet laten beheersen en hierdoor niet als een zielig hoopje mens rondlopen. En ik wil ook niet boos blijven. Er zijn zoveel mooie en leuke dingen. En ik wil er samen uitkomen. Lijkt me normaal. Alleen blokkeert mijn gevoel. En misschien weet ik ergens onbewust dat het niet de goede keus is om door te gaan. Het is door alle emoties alleen nogal lastig relativeren nu. Vandaar ik hier om jullie visie vraag. Misschien heeft iemand hetzelfde meegemaakt
Het gaat me meer om de emotionele ontrouw. Dat is het ergste. Zouden ze alleen sex hebben gehad, zou je mij niet horen.
Het gaat niet om het feit ik niet begrijp dat mensen nou eenmaal wel eens wat voor een ander kunnen voelen. Maar het gaat mij om het liegen, terwijl ze de kans gehad hebben van mij eerlijk te zijn.
Het is geen kwestie van iemand iets verbieden en iemand moet zich eraan houden. Maar van respect. Ik lees sommige reacties met enige verbazing. Waarom zou zij niet met hem mogen stappen? Dat doen we en ze al 12,5 jaar. Ik vertrouwde op hun eerlijkheid. En ik vind het jammer dat ze beiden kennelijk in een kwetsbare tijd zo zwak zijn, dat ze hiertoe in staat zijn.
Ik wil gewoon dit mijn leven niet laten beheersen en hierdoor niet als een zielig hoopje mens rondlopen. En ik wil ook niet boos blijven. Er zijn zoveel mooie en leuke dingen. En ik wil er samen uitkomen. Lijkt me normaal. Alleen blokkeert mijn gevoel. En misschien weet ik ergens onbewust dat het niet de goede keus is om door te gaan. Het is door alle emoties alleen nogal lastig relativeren nu. Vandaar ik hier om jullie visie vraag. Misschien heeft iemand hetzelfde meegemaakt
dinsdag 30 augustus 2016 21:02
Ben je niet gewoon bang om alleen over te blijven en daardoor alles maar te pikken van die twee of is het echt een soort omgekeerde verlatingsangst door je jeugd.
Ze heben zo weinig respect voor je dat ze achter je rug om vreemd gaan, dat is nogal wat hoor daar moet je wat mee, je voelt vanbinnen toch ook dat het ongezond is?
Ze heben zo weinig respect voor je dat ze achter je rug om vreemd gaan, dat is nogal wat hoor daar moet je wat mee, je voelt vanbinnen toch ook dat het ongezond is?
dinsdag 30 augustus 2016 21:05
Het is een zooitje.
En dat komt er vanzelf als je ook zelf niet goed voor jezelf zorgt.
Enerzijds snap ik je ruimdenkendheid, anderzijds vraag ik me af waarom je dit zo denkt.
Is die ruimdenkendheid een soort bescherming? Om niet geraakt, gekwetst te worden? Maar dit ter zijde.
Daar waar je wel je grens hebt getrokken is fors overtreden. Dat zou je kunnen proberen om weg te relativeren, maar je zou ook gewoon naar je grens en gevoel kunnen luisteren.
Je kunt alle vormen van ontrouw weg redeneren, accepteren en relativeren.
De vraag is: wat wil je nu echt zelf!?
Gaat je dit nu te ver, of niet?
En dat komt er vanzelf als je ook zelf niet goed voor jezelf zorgt.
Enerzijds snap ik je ruimdenkendheid, anderzijds vraag ik me af waarom je dit zo denkt.
Is die ruimdenkendheid een soort bescherming? Om niet geraakt, gekwetst te worden? Maar dit ter zijde.
Daar waar je wel je grens hebt getrokken is fors overtreden. Dat zou je kunnen proberen om weg te relativeren, maar je zou ook gewoon naar je grens en gevoel kunnen luisteren.
Je kunt alle vormen van ontrouw weg redeneren, accepteren en relativeren.
De vraag is: wat wil je nu echt zelf!?
Gaat je dit nu te ver, of niet?
dinsdag 30 augustus 2016 21:07
Ja natuurlijk is het ongezond en verkeerd.
Maar daarentegen voel ik ook genoeg andere dingen die enige vorm van begrip kunnen opbrengen.
Ik ben helemaal niet bang om alleen te zijn. Integendeel. Ik kan heel goed alleen zijn en voel me nooit alleen. Ik ben niet afhankelijk, zowel financieel als in mijn geluk, van mijn partner. Alleen het feit blijft wel dat er twee kinderen zijn waar een grote verantwoordelijkheid voor gevoeld wordt vanuit mij, om dit goed te krijgen.
Ik kan niet alleen aan mezelf denken hierin vind ik
Maar daarentegen voel ik ook genoeg andere dingen die enige vorm van begrip kunnen opbrengen.
Ik ben helemaal niet bang om alleen te zijn. Integendeel. Ik kan heel goed alleen zijn en voel me nooit alleen. Ik ben niet afhankelijk, zowel financieel als in mijn geluk, van mijn partner. Alleen het feit blijft wel dat er twee kinderen zijn waar een grote verantwoordelijkheid voor gevoeld wordt vanuit mij, om dit goed te krijgen.
Ik kan niet alleen aan mezelf denken hierin vind ik
dinsdag 30 augustus 2016 21:09
dinsdag 30 augustus 2016 21:14
Oxo
Ik denk zeker dat ik ruime grenzen heb. Mede om mezelf te beschermen. Ik denk niet vanuit principes. Maar vanuit mijn gevoel komen die regels tot stand. Ik wil niemand beperken in zijn vrijheid. Zo ook mijn partner niet. En ik heb er oprecht geen problemen mee als hij een keer een slippertje zou maken oid. Ik vertrouw(de) hem. En zo vertrouw ik er ook op dat hij mij niet kwetst en zijn verantwoordelijkheid draagt voor het gezin en mij en onze relatie. Dat heeft hij altijd als geen ander gedaan. Zorgt super goed voor zij kinderen. Voor mij. Dit slaat alleen echt als een lul op een drumstel.
Natuurlijk zeg je, ga bij die man weg, op basis hiervan. Maar die 12,5 jaar daarvoor tellen ook gewoon mee. En dat is lastig dus
Ik denk zeker dat ik ruime grenzen heb. Mede om mezelf te beschermen. Ik denk niet vanuit principes. Maar vanuit mijn gevoel komen die regels tot stand. Ik wil niemand beperken in zijn vrijheid. Zo ook mijn partner niet. En ik heb er oprecht geen problemen mee als hij een keer een slippertje zou maken oid. Ik vertrouw(de) hem. En zo vertrouw ik er ook op dat hij mij niet kwetst en zijn verantwoordelijkheid draagt voor het gezin en mij en onze relatie. Dat heeft hij altijd als geen ander gedaan. Zorgt super goed voor zij kinderen. Voor mij. Dit slaat alleen echt als een lul op een drumstel.
Natuurlijk zeg je, ga bij die man weg, op basis hiervan. Maar die 12,5 jaar daarvoor tellen ook gewoon mee. En dat is lastig dus
dinsdag 30 augustus 2016 21:18
Hihi, thanks oxo.
Ik waardeer je ruime manier van denken en antwoorden. En ik geef je volledig gelijk.
Echter ben ik niet bepaald de persoon die over mezelf heen laat lopen. Daarom moest ik een beetje lachen. Maar ik ben volledig eens met wat je zegt. Ik wil hier een manier in vinden die niet mijn hele relatie teniet doet, maar daarentegen ook voor mij goed en oprecht kan voelen. Het is en blijft mijn keuze, maar daarin is een gezin betrokken.
Ik waardeer je ruime manier van denken en antwoorden. En ik geef je volledig gelijk.
Echter ben ik niet bepaald de persoon die over mezelf heen laat lopen. Daarom moest ik een beetje lachen. Maar ik ben volledig eens met wat je zegt. Ik wil hier een manier in vinden die niet mijn hele relatie teniet doet, maar daarentegen ook voor mij goed en oprecht kan voelen. Het is en blijft mijn keuze, maar daarin is een gezin betrokken.
dinsdag 30 augustus 2016 21:18
quote:OXO schreef op 30 augustus 2016 @ 21:05:
Het is een zooitje.
En dat komt er vanzelf als je ook zelf niet goed voor jezelf zorgt.
Enerzijds snap ik je ruimdenkendheid, anderzijds vraag ik me af waarom je dit zo denkt.
Is die ruimdenkendheid een soort bescherming? Om niet geraakt, gekwetst te worden? Maar dit ter zijde.
Daar waar je wel je grens hebt getrokken is fors overtreden. Dat zou je kunnen proberen om weg te relativeren, maar je zou ook gewoon naar je grens en gevoel kunnen luisteren.
Je kunt alle vormen van ontrouw weg redeneren, accepteren en relativeren.
De vraag is: wat wil je nu echt zelf!?
Gaat je dit nu te ver, of niet?Ik denk dat dit heel belangrijk is. Door iedere keer maar te zeggen dat je gerust seks mag hebben met een ander en dat als hij beter kan krijgen, hij het moet doen, geef je iemand nou niet bepaald een geliefd gevoel. Jaloezie is vervelend, maar dit komt over als desinteresse.
Het is een zooitje.
En dat komt er vanzelf als je ook zelf niet goed voor jezelf zorgt.
Enerzijds snap ik je ruimdenkendheid, anderzijds vraag ik me af waarom je dit zo denkt.
Is die ruimdenkendheid een soort bescherming? Om niet geraakt, gekwetst te worden? Maar dit ter zijde.
Daar waar je wel je grens hebt getrokken is fors overtreden. Dat zou je kunnen proberen om weg te relativeren, maar je zou ook gewoon naar je grens en gevoel kunnen luisteren.
Je kunt alle vormen van ontrouw weg redeneren, accepteren en relativeren.
De vraag is: wat wil je nu echt zelf!?
Gaat je dit nu te ver, of niet?Ik denk dat dit heel belangrijk is. Door iedere keer maar te zeggen dat je gerust seks mag hebben met een ander en dat als hij beter kan krijgen, hij het moet doen, geef je iemand nou niet bepaald een geliefd gevoel. Jaloezie is vervelend, maar dit komt over als desinteresse.
dinsdag 30 augustus 2016 21:26
Ja, ben ik het ook mee eens! Zo voelt hij dat misschien ook. Kan ik me iig goed voorstellen.
Hij vindt het ook lastig dat ik zo onafhankelijk ben en daar schijnbaar nogal onverschillig in ben.
Echter betekent dat niet dat ik niet minder van hem houdt dan een vrouw zou doen die dit wel erg vindt bijvoorbeeld. En dat weet hij ook.
Ongetwijfeld een soort bescherming van mezelf hoor. Echter geloof ik niet dat dit een gemaakte vorm van bescherming is. Mijn realiteit van relaties in mijn leven, te beginnen bij vader en moeder, zijn nou niet bepaald rooskleurig te noemen. En ik denk dat ik harder ben geworden in die zin. Naar mezelf en naar het leven. Je kan het ook zeggen als: gun jezelf wat meer. Maar ik gun mezelf genoeg. Ik heb gewoon niet veel nodig om gelukkig te zijn. En dus ook zijn bevestiging niet nodig of hij mij wel of niet leuk zou vinden. Als hij wil gaan, dan moet hij dat doen.
Ik vind liegen alleen heel erg
Hij vindt het ook lastig dat ik zo onafhankelijk ben en daar schijnbaar nogal onverschillig in ben.
Echter betekent dat niet dat ik niet minder van hem houdt dan een vrouw zou doen die dit wel erg vindt bijvoorbeeld. En dat weet hij ook.
Ongetwijfeld een soort bescherming van mezelf hoor. Echter geloof ik niet dat dit een gemaakte vorm van bescherming is. Mijn realiteit van relaties in mijn leven, te beginnen bij vader en moeder, zijn nou niet bepaald rooskleurig te noemen. En ik denk dat ik harder ben geworden in die zin. Naar mezelf en naar het leven. Je kan het ook zeggen als: gun jezelf wat meer. Maar ik gun mezelf genoeg. Ik heb gewoon niet veel nodig om gelukkig te zijn. En dus ook zijn bevestiging niet nodig of hij mij wel of niet leuk zou vinden. Als hij wil gaan, dan moet hij dat doen.
Ik vind liegen alleen heel erg
dinsdag 30 augustus 2016 21:32
quote:Fiore5 schreef op 30 augustus 2016 @ 21:26:
Ja, ben ik het ook mee eens! Zo voelt hij dat misschien ook. Kan ik me iig goed voorstellen.
Hij vindt het ook lastig dat ik zo onafhankelijk ben en daar schijnbaar nogal onverschillig in ben.
Echter betekent dat niet dat ik niet minder van hem houdt dan een vrouw zou doen die dit wel erg vindt bijvoorbeeld. En dat weet hij ook.
Ongetwijfeld een soort bescherming van mezelf hoor. Echter geloof ik niet dat dit een gemaakte vorm van bescherming is. Mijn realiteit van relaties in mijn leven, te beginnen bij vader en moeder, zijn nou niet bepaald rooskleurig te noemen. En ik denk dat ik harder ben geworden in die zin. Naar mezelf en naar het leven. Je kan het ook zeggen als: gun jezelf wat meer. Maar ik gun mezelf genoeg. Ik heb gewoon niet veel nodig om gelukkig te zijn. En dus ook zijn bevestiging niet nodig of hij mij wel of niet leuk zou vinden. Als hij wil gaan, dan moet hij dat doen.
Ik vind liegen alleen heel ergMaar zo jaag je iemand weg. En dit is, denk ik, ook de reden dat hij therapie voorstelde. Ik denk dat er meer problemen zijn in je relatie dan alleen het vreemdgaan, wat je ook nog voorstelde.
Ja, ben ik het ook mee eens! Zo voelt hij dat misschien ook. Kan ik me iig goed voorstellen.
Hij vindt het ook lastig dat ik zo onafhankelijk ben en daar schijnbaar nogal onverschillig in ben.
Echter betekent dat niet dat ik niet minder van hem houdt dan een vrouw zou doen die dit wel erg vindt bijvoorbeeld. En dat weet hij ook.
Ongetwijfeld een soort bescherming van mezelf hoor. Echter geloof ik niet dat dit een gemaakte vorm van bescherming is. Mijn realiteit van relaties in mijn leven, te beginnen bij vader en moeder, zijn nou niet bepaald rooskleurig te noemen. En ik denk dat ik harder ben geworden in die zin. Naar mezelf en naar het leven. Je kan het ook zeggen als: gun jezelf wat meer. Maar ik gun mezelf genoeg. Ik heb gewoon niet veel nodig om gelukkig te zijn. En dus ook zijn bevestiging niet nodig of hij mij wel of niet leuk zou vinden. Als hij wil gaan, dan moet hij dat doen.
Ik vind liegen alleen heel ergMaar zo jaag je iemand weg. En dit is, denk ik, ook de reden dat hij therapie voorstelde. Ik denk dat er meer problemen zijn in je relatie dan alleen het vreemdgaan, wat je ook nog voorstelde.
dinsdag 30 augustus 2016 21:36
Hij is gewoon vrij om te doen wat hij wil. Zolang hij respect toont voor mijn emoties.
En ik ben niet over de zijk van een slippertje. Ik moedig hem ook niet aan. Maar als het gebeurt, dan is t zo. Te verstaan dat 70 procent dit doet in relaties, lijkt dit mij ook een menselijk feitje. Als hij gewoon eerlijk is, dan is het oké voor mij.
Nu is hij dat verre van geweest. En gezien mijn openheid en begrip voor alles, snap ik dat niet.
Als ik ruime grenzen heb, houdt dat toch niet in dat je dan maar die éne grens over moet gaan? Ik kan ook de grens verkleinen. Ga ik zijn regels in zijn leven bepalen op basis van wat ik wel en niet nodig heb in mijn leven. Daar ga ik niet aan beginnen. Je kent elkaar. En ik ga niet ruziën om onbelangrijke dingen, omdat het mijn principe zou zijn. Of omdat het in de bijbel staat. Ik hou hem niet aan de riem. Hij moet thuis willen zijn, iets voor mij willen doen uit liefde. En niet omdat het mijn regels zijn. En hij zich daaraan moet houden.
En ik ben niet over de zijk van een slippertje. Ik moedig hem ook niet aan. Maar als het gebeurt, dan is t zo. Te verstaan dat 70 procent dit doet in relaties, lijkt dit mij ook een menselijk feitje. Als hij gewoon eerlijk is, dan is het oké voor mij.
Nu is hij dat verre van geweest. En gezien mijn openheid en begrip voor alles, snap ik dat niet.
Als ik ruime grenzen heb, houdt dat toch niet in dat je dan maar die éne grens over moet gaan? Ik kan ook de grens verkleinen. Ga ik zijn regels in zijn leven bepalen op basis van wat ik wel en niet nodig heb in mijn leven. Daar ga ik niet aan beginnen. Je kent elkaar. En ik ga niet ruziën om onbelangrijke dingen, omdat het mijn principe zou zijn. Of omdat het in de bijbel staat. Ik hou hem niet aan de riem. Hij moet thuis willen zijn, iets voor mij willen doen uit liefde. En niet omdat het mijn regels zijn. En hij zich daaraan moet houden.
dinsdag 30 augustus 2016 21:37
Je zegt dat je weet dat je partner niks met een ander wil, maar zijn daden zeggen precies het tegenovergestelde. Hij heeft maandenlang voor haar gekozen en niet voor jou. Iedere keer opnieuw. Hij hield zich liever aan afspraken met haar dan aan afspraken met jou. Waaruit blijkt dat hij voor jou kiest?
dinsdag 30 augustus 2016 21:43
Heftig Fiore. Je bent inderdaad ruim met je grenzen en makkelijk in waar je geen moeite mee hebt. Ik snap dan ook niet, dat je man met al die vrijheid die hij heeft dan precies die ene vrouw pakt die off limits is en er dan ook nog eens maanden over liegt. Dat zou voor mij ook een enorme vertrouwensbreuk zijn.
Je zegt dat je niet boos wilt blijven. Ben je wel boos geweest? Echt flink boos op je man? En wat was zijn reactie daarop? Ik denk dat mijn acties in jouw geval heel erg zouden afhangen van hoe je man zich nu opstelt. Want dat hij fout zat had hij natuurlijk al door vanaf het moment dat hij ontkende dat er iets bijzonders was terwijl er wel al flink ge-appt werd.
Je zegt dat je niet boos wilt blijven. Ben je wel boos geweest? Echt flink boos op je man? En wat was zijn reactie daarop? Ik denk dat mijn acties in jouw geval heel erg zouden afhangen van hoe je man zich nu opstelt. Want dat hij fout zat had hij natuurlijk al door vanaf het moment dat hij ontkende dat er iets bijzonders was terwijl er wel al flink ge-appt werd.
dinsdag 30 augustus 2016 21:44
Ja, jean grey.
Ook daarin zit je goed. Hij voelt het heus. Maar denk dat hij in zijn zwakke periode onzeker is geworden. Hij wil de man zijn. En hij wil mij beschermen. Hij voelde dat nu andersom. Voelde zich zwak. En heeft toen dit gedaan. Klinkt ziek. En hij ontkent ook dit.
Maar mijn gedachten en vermoedens gaan ook die richting uit.
Ik begrijp het ook. Maar ik ben wie ik ben. Ik kan niets doen aan mijn verleden. Ook hij niet. Hij heeft een uiterst stabiel gezin gehad. Ik een straatleven. Dat neem je mee en vormt je. Zo simpel is het. mijn houden van idd even groot. Ik heb op een andere manier geleefd dan hij heeft gedaan. Ik ben heel hard geworden. Maar ik heb zeker veel emoties. Ik ben geen onverschillige bitch. Als ik van iemand hou, dan is dat voor altijd! En ik zou dus ook nooit in staat zijn om te doen wat hij nu heeft gedaan. Ik kan niet eens liegen.
Maar ik snap dat het voor hem lastig is omdat hij zichzelf man wil voelen. En dat miss niet altijd voelt bij mij
Ik ben hulpverlener van beroep, in de verslavingszorg. Dus ik ben ook echt niet het type met laag eq. En zeker geen laag zelfbeeld.
Ook daarin zit je goed. Hij voelt het heus. Maar denk dat hij in zijn zwakke periode onzeker is geworden. Hij wil de man zijn. En hij wil mij beschermen. Hij voelde dat nu andersom. Voelde zich zwak. En heeft toen dit gedaan. Klinkt ziek. En hij ontkent ook dit.
Maar mijn gedachten en vermoedens gaan ook die richting uit.
Ik begrijp het ook. Maar ik ben wie ik ben. Ik kan niets doen aan mijn verleden. Ook hij niet. Hij heeft een uiterst stabiel gezin gehad. Ik een straatleven. Dat neem je mee en vormt je. Zo simpel is het. mijn houden van idd even groot. Ik heb op een andere manier geleefd dan hij heeft gedaan. Ik ben heel hard geworden. Maar ik heb zeker veel emoties. Ik ben geen onverschillige bitch. Als ik van iemand hou, dan is dat voor altijd! En ik zou dus ook nooit in staat zijn om te doen wat hij nu heeft gedaan. Ik kan niet eens liegen.
Maar ik snap dat het voor hem lastig is omdat hij zichzelf man wil voelen. En dat miss niet altijd voelt bij mij
Ik ben hulpverlener van beroep, in de verslavingszorg. Dus ik ben ook echt niet het type met laag eq. En zeker geen laag zelfbeeld.
dinsdag 30 augustus 2016 21:49
Marije,
Hij heeft spijt. Eerst onmacht. Nu verdrietig.
Maar dat gaat er bij mij dus niet in. Aangezien hij bewust gelogen heeft, dus gekozen heeft. Bewust heeft achtergehouden vanwege de consequenties die hij niet wilde.
Dus ik denk ook meer in de richting van onbewust mijn gevoel uitlokken. Dat hij dit miste.
Maar goed, hij zegt nu zelf dat dit onzin is.
Kortom, ik ben voor mijn gevoel nog niet gerust op de diepe waarheid hierachter. En denk hijzelf ook niet...
Hij heeft spijt. Eerst onmacht. Nu verdrietig.
Maar dat gaat er bij mij dus niet in. Aangezien hij bewust gelogen heeft, dus gekozen heeft. Bewust heeft achtergehouden vanwege de consequenties die hij niet wilde.
Dus ik denk ook meer in de richting van onbewust mijn gevoel uitlokken. Dat hij dit miste.
Maar goed, hij zegt nu zelf dat dit onzin is.
Kortom, ik ben voor mijn gevoel nog niet gerust op de diepe waarheid hierachter. En denk hijzelf ook niet...
