Relaties
alle pijlers
Schoonzus: Dilemma
maandag 23 mei 2016 15:27
Goedemiddag! Ik ben opzoek naar advies/handvaten met betrekking tot hoe ik om kan gaan met mijn schoonzus.
Kort door de bocht: ik kan d'r niet uitstaan. Maar mijn broer is zeer gelukkig met haar en uit respect voor hem en zijn relatie is ze hier altijd welkom geweest. Nu wil ik haar eigenlijk niet meer over de vloer hebben. De reden hiervoor is hoe ze mijn kind benadert.
Ze houd niet van kinderen en dat steekt ze niet onder stoelem of banken. An sich natuurlijk prima. Alleen omdat ik wel gek ben op kinderen hoeft een ander dat nog niet te zijn en ik verwacht ook heus niet dat ze mijn kind fantastisch vind. Ze mag het ook best uiten natuurlijk, haar mening, moet ze helemaal zelf weten. Maar de manier waarop! Constant commentaar, elke keer weer vertellen dat zij er dus echt niet aan moet denken kinderen te hebben (en dan helemaal zo-een), nooit een positief woord, nadrukkelijk met de armen over elkaar en een zuur gezicht gaan zitten als kind z'n dag niet heeft en wat jengelt terwijl ze op bezoek zijn. Er kan nooit een vriendelijk woord af, en het kind kan niks goed doen in haar ogen. Alles is vies/luidruchtig noem maar op.
Ik hoef echt geen ongemeende complimentjes, maar het is toch niet te veel gevraagd dat, als ze niks positiefs te zeggen heeft, ze niks zegt? Of dat ze gewoon lekker niet meer langskomt als het haar zo tegenstaat?
Sowieso is ze Nellie Negatief, niets of niemand is goed en zijzelf is perfect (komt voor een deel uit haar onzekerheid, maar dat is een verklaring en in mijn ogen geen excuus).
Ik heb het er uiteraard met mijn broer over gehad. Gelukkig begreep hij mij en de laatste keer zei hij er ook wat van tegen haar. Gevolg, mevrouw zat weer met een zuur gezicht op de klok te kijken en haar tijd uit te zitten. Gelukkig komt ze niet al te vaak mee.
De laatste keer dat ze er waren dacht ik echt dat ik gek werd, en heb ik mezelf tegen moeten houden haar niet aan te vliegen. In plaats daarvan heb ik ze de deur uitgezet. Dit voelde enorm lullig tegenover mijn broer, maar ik was en ben er echt klaar mee. Ik ben nu op het punt dat mijn man en ik haar hier dus niet meer willen zien, maar dat vind ik eigenlijk geen oplossing. Immers zou ik het ook erg vervelend vinden als mijn man niet welkom zou zijn bij mijn broer. Mijn vraag is dus of iemand handvaten voor mij heeft hoe ik ermee om kan gaan als ze hier is of ik haar ergans anders zie. Beleefde verzoeken helpen niet, en tot tien tellen wordt ook verdomd lastig.
De zomer komt er immers weer aan en ik kan haar niet vermijden, zelfs als ze al niet meer hier langs zou komen zie ik haar natuurlijk nog regelmatig bij familie bijeenkomsten. Daar haar ontlopen is lastig want mijn broer is echt verzot op ons kind en om een of andere reden kan zijn vriendin geen meter bij hem uit de buurt blijven en zit dus aan hem vastgeplakt en staat er dan weer zuur en vals bij te zijn.
Bij voorbaat dank voor het lezen van het lange en wat warrige verhaal en eventueel advies. De zo
Kort door de bocht: ik kan d'r niet uitstaan. Maar mijn broer is zeer gelukkig met haar en uit respect voor hem en zijn relatie is ze hier altijd welkom geweest. Nu wil ik haar eigenlijk niet meer over de vloer hebben. De reden hiervoor is hoe ze mijn kind benadert.
Ze houd niet van kinderen en dat steekt ze niet onder stoelem of banken. An sich natuurlijk prima. Alleen omdat ik wel gek ben op kinderen hoeft een ander dat nog niet te zijn en ik verwacht ook heus niet dat ze mijn kind fantastisch vind. Ze mag het ook best uiten natuurlijk, haar mening, moet ze helemaal zelf weten. Maar de manier waarop! Constant commentaar, elke keer weer vertellen dat zij er dus echt niet aan moet denken kinderen te hebben (en dan helemaal zo-een), nooit een positief woord, nadrukkelijk met de armen over elkaar en een zuur gezicht gaan zitten als kind z'n dag niet heeft en wat jengelt terwijl ze op bezoek zijn. Er kan nooit een vriendelijk woord af, en het kind kan niks goed doen in haar ogen. Alles is vies/luidruchtig noem maar op.
Ik hoef echt geen ongemeende complimentjes, maar het is toch niet te veel gevraagd dat, als ze niks positiefs te zeggen heeft, ze niks zegt? Of dat ze gewoon lekker niet meer langskomt als het haar zo tegenstaat?
Sowieso is ze Nellie Negatief, niets of niemand is goed en zijzelf is perfect (komt voor een deel uit haar onzekerheid, maar dat is een verklaring en in mijn ogen geen excuus).
Ik heb het er uiteraard met mijn broer over gehad. Gelukkig begreep hij mij en de laatste keer zei hij er ook wat van tegen haar. Gevolg, mevrouw zat weer met een zuur gezicht op de klok te kijken en haar tijd uit te zitten. Gelukkig komt ze niet al te vaak mee.
De laatste keer dat ze er waren dacht ik echt dat ik gek werd, en heb ik mezelf tegen moeten houden haar niet aan te vliegen. In plaats daarvan heb ik ze de deur uitgezet. Dit voelde enorm lullig tegenover mijn broer, maar ik was en ben er echt klaar mee. Ik ben nu op het punt dat mijn man en ik haar hier dus niet meer willen zien, maar dat vind ik eigenlijk geen oplossing. Immers zou ik het ook erg vervelend vinden als mijn man niet welkom zou zijn bij mijn broer. Mijn vraag is dus of iemand handvaten voor mij heeft hoe ik ermee om kan gaan als ze hier is of ik haar ergans anders zie. Beleefde verzoeken helpen niet, en tot tien tellen wordt ook verdomd lastig.
De zomer komt er immers weer aan en ik kan haar niet vermijden, zelfs als ze al niet meer hier langs zou komen zie ik haar natuurlijk nog regelmatig bij familie bijeenkomsten. Daar haar ontlopen is lastig want mijn broer is echt verzot op ons kind en om een of andere reden kan zijn vriendin geen meter bij hem uit de buurt blijven en zit dus aan hem vastgeplakt en staat er dan weer zuur en vals bij te zijn.
Bij voorbaat dank voor het lezen van het lange en wat warrige verhaal en eventueel advies. De zo
maandag 23 mei 2016 16:30
Volgende keer als ze weer een zuren opmerking maakt zeg je dat ze maar niet meer langs moet komen tot je kinderen groot zijn.
Tijdens familiefeestjes zeg je gewoon hardop waar iedereen bij is tegen je kind: niet te dicht bij tante Truus komen want zij is allergisch voor kinderen. Gewoon de draak met haar steken, vooral bij feestjes.
Tijdens familiefeestjes zeg je gewoon hardop waar iedereen bij is tegen je kind: niet te dicht bij tante Truus komen want zij is allergisch voor kinderen. Gewoon de draak met haar steken, vooral bij feestjes.
maandag 23 mei 2016 16:34
Bij dit soort topics ben ik altijd benieuwd naar de andere kant van het verhaal. Niet dat ik je niet geloof, TO, maar omdat je zegt dat ze een verleden heeft vraag ik me af waar dit gedrag vandaan komt.
Maar goed, ik zou het simpel houden. Zij vindt het duidelijk niet leuk om bij je op bezoek te komen, jij ziet haar ook liever niet, dus laat je broer zonder haar komen. Als je haar op een familiefeest ziet zeg je vriendelijk gedag en blijf je verder bij haar uit de buurt.
Maar goed, ik zou het simpel houden. Zij vindt het duidelijk niet leuk om bij je op bezoek te komen, jij ziet haar ook liever niet, dus laat je broer zonder haar komen. Als je haar op een familiefeest ziet zeg je vriendelijk gedag en blijf je verder bij haar uit de buurt.
maandag 23 mei 2016 16:35
quote:orkenflow schreef op 23 mei 2016 @ 16:29:
[...]
Zijn er ook familie-uitjes met alleen de volwassenen? Dat zou welicht leuk zijn, voor het evenwicht.
Gezien ons kind de enige niet-volwassene is helaas niet. Theoretisch gezien kan ik wel mijn schoonouders op laten passen maar ik vind het een beetje overdreven dat als mijn ouders wat organiseren ik omwille van haar hun kleinkind niet mee zou nemen. Immers is ze zelf ook degene die aan mijn broer vastplakt de hele dag/avond terwijl ze ook ergens anders heen kan lopen en/of tegen hem kan zeggen dat ze niet de hele tijd bij "ons" wil zitten. Qua dat anderen het veel over het kind hebben kan ik niet veel meer doen dan het onderwerp proberen te veranderen. Misschien zie ik het ook te negatief ofzo, deels omdat de band nooit goed is geweest maar heb echt het gevoel dat ik genoeg doe om haar tegemoet te komen wat dat betreft. Wellicht voelt zij dat anders.
Aan de andere kant zou ik best een keer wat met een deel van de familie en haar willen doen zonder de kleine mee te nemen, maar als ik als gezin uitgenodigd wordt houd ik er geen rekening mee.
[...]
Zijn er ook familie-uitjes met alleen de volwassenen? Dat zou welicht leuk zijn, voor het evenwicht.
Gezien ons kind de enige niet-volwassene is helaas niet. Theoretisch gezien kan ik wel mijn schoonouders op laten passen maar ik vind het een beetje overdreven dat als mijn ouders wat organiseren ik omwille van haar hun kleinkind niet mee zou nemen. Immers is ze zelf ook degene die aan mijn broer vastplakt de hele dag/avond terwijl ze ook ergens anders heen kan lopen en/of tegen hem kan zeggen dat ze niet de hele tijd bij "ons" wil zitten. Qua dat anderen het veel over het kind hebben kan ik niet veel meer doen dan het onderwerp proberen te veranderen. Misschien zie ik het ook te negatief ofzo, deels omdat de band nooit goed is geweest maar heb echt het gevoel dat ik genoeg doe om haar tegemoet te komen wat dat betreft. Wellicht voelt zij dat anders.
Aan de andere kant zou ik best een keer wat met een deel van de familie en haar willen doen zonder de kleine mee te nemen, maar als ik als gezin uitgenodigd wordt houd ik er geen rekening mee.
maandag 23 mei 2016 16:42
quote:cerulli schreef op 23 mei 2016 @ 16:34:
Bij dit soort topics ben ik altijd benieuwd naar de andere kant van het verhaal. Niet dat ik je niet geloof, TO, maar omdat je zegt dat ze een verleden heeft vraag ik me af waar dit gedrag vandaan komt.
Maar goed, ik zou het simpel houden. Zij vindt het duidelijk niet leuk om bij je op bezoek te komen, jij ziet haar ook liever niet, dus laat je broer zonder haar komen. Als je haar op een familiefeest ziet zeg je vriendelijk gedag en blijf je verder bij haar uit de buurt.
Dat kan ik me goed voorstellen, ik vraag me bij zulke topics vaak hetzelfde af haha. Haar verleden weet ik het fijne niet van, maar weet wel dat ze is gepest en haar ouders een zeer moeizame scheiding hebben gehad doordat een van haar broers/zussen met een verslaving te maken heeft gehad. Ik vermoed dat zij daar in haar jeugd nogal de dupe van is geweest qua aandacht maar dat weet ik dus niet zeker. Ik vind dit uiteraard onzettend naar voor haar en kan daarvanuit een hoop begrijpen, maar dit dan weer niet. Ze is inmiddels volwassen en op gegeven moment kan je je daar ook naar gedragen, al zie ik dat misschien te kort door de bocht.
@Rubber_Ducky: Dat zou ook kunnen. Zou het alleen erg vervelend vinden als dat zo is, want ze kan altijd wel normaal doen als ze wat van ons krijgt (we hebben hun bijvoorbeeld geholpen met het mogelijk maken samen te wonen etc.) ik zou het dan heel selectief en achterbaks vinden eerlijk gezegd.
Bij dit soort topics ben ik altijd benieuwd naar de andere kant van het verhaal. Niet dat ik je niet geloof, TO, maar omdat je zegt dat ze een verleden heeft vraag ik me af waar dit gedrag vandaan komt.
Maar goed, ik zou het simpel houden. Zij vindt het duidelijk niet leuk om bij je op bezoek te komen, jij ziet haar ook liever niet, dus laat je broer zonder haar komen. Als je haar op een familiefeest ziet zeg je vriendelijk gedag en blijf je verder bij haar uit de buurt.
Dat kan ik me goed voorstellen, ik vraag me bij zulke topics vaak hetzelfde af haha. Haar verleden weet ik het fijne niet van, maar weet wel dat ze is gepest en haar ouders een zeer moeizame scheiding hebben gehad doordat een van haar broers/zussen met een verslaving te maken heeft gehad. Ik vermoed dat zij daar in haar jeugd nogal de dupe van is geweest qua aandacht maar dat weet ik dus niet zeker. Ik vind dit uiteraard onzettend naar voor haar en kan daarvanuit een hoop begrijpen, maar dit dan weer niet. Ze is inmiddels volwassen en op gegeven moment kan je je daar ook naar gedragen, al zie ik dat misschien te kort door de bocht.
@Rubber_Ducky: Dat zou ook kunnen. Zou het alleen erg vervelend vinden als dat zo is, want ze kan altijd wel normaal doen als ze wat van ons krijgt (we hebben hun bijvoorbeeld geholpen met het mogelijk maken samen te wonen etc.) ik zou het dan heel selectief en achterbaks vinden eerlijk gezegd.
maandag 23 mei 2016 16:47
Mijn zwager (broer van mijn man) was ook een beetje zoals jouw schoonzus: wanneer hij samen met zijn vriendin bij ons op visite was regelmatig roepen dat hij zó blij was dat zij geen kinderen hadden, want kinderen waren zo ontzettend druk, enz.
Tot hij zelf op 44 jarige leeftijd alsnog vader werd en het natuurlijk heel normaal was dat een klein kind druk was, enz. Ja dûh...... Bleek achteraf dat zij eigenlijk geen kinderen konden krijgen en daar een heel traject voor hebben moeten afleggen. Waarschijnlijk dus al die tijd een beetje jaloezie geweest? Zou dit ook niet het geval kunnen zijn bij jouw schoonzus?
Tot hij zelf op 44 jarige leeftijd alsnog vader werd en het natuurlijk heel normaal was dat een klein kind druk was, enz. Ja dûh...... Bleek achteraf dat zij eigenlijk geen kinderen konden krijgen en daar een heel traject voor hebben moeten afleggen. Waarschijnlijk dus al die tijd een beetje jaloezie geweest? Zou dit ook niet het geval kunnen zijn bij jouw schoonzus?
maandag 23 mei 2016 16:47
quote:Dormouse schreef op 23 mei 2016 @ 16:24:
[...]
Mijn broer begrijpt dat ik het niet leuk vind en vind haar opmerkingen zelf ook niet fijn. Maar heeft ook aangegeven het er met haar over te hebben gehad en het liever met haar alleen te bespreken ipv er op het moment zelf hard op in te gaan. Schoonzus heeft namelijk nogal een verleden en is daardoor erg onzeker wat hem erg beschermend maakt tegenover haar en haar gevoelens. An sich vind ik dat heel bewonderingswaardig dat hij zo lief voor haar is maar nu mag hij van mij toch wel wat harder zijn en zich niet (zoals zij zelf graag doet) achter haar verleden verschuilen.
Ik zal het ook bij hem nog een keer aankaarten, want je hebt inderdaad gelijk dat het ook (deels) zijn verantwoordelijkheid is als zij zich zo gedraagt, en dat hij er wat steviger op in/mee aan de slag zou kunnen gaan.
Ik verwacht ook heus geen wonderen ofzo, maar inderdaad wel dat fatsoen.
Ik zou dat ook zo tegen hem benoemen. Dat je het mooi vindt dat hij zo lief voor haar is, maar etc. En OOK wat je in een reactie iets verderop zegt: dat hij veel van haar houdt en dat niet zomaar is en je die kant graag ook zou leren kennen. Anders maak je wel weer een enorm monster van schoonzus en de meeste mensen hebben weliswaar mindere kantjes, maar zijn geen Hannibal Lector achtige types.
Maar dat hij er nu helemaal niks mee hoeft, is raar. Het is zijn vriendin en jij bent zijn zus, daar heeft ie ook een verantwoordelijkheid in.
[...]
Mijn broer begrijpt dat ik het niet leuk vind en vind haar opmerkingen zelf ook niet fijn. Maar heeft ook aangegeven het er met haar over te hebben gehad en het liever met haar alleen te bespreken ipv er op het moment zelf hard op in te gaan. Schoonzus heeft namelijk nogal een verleden en is daardoor erg onzeker wat hem erg beschermend maakt tegenover haar en haar gevoelens. An sich vind ik dat heel bewonderingswaardig dat hij zo lief voor haar is maar nu mag hij van mij toch wel wat harder zijn en zich niet (zoals zij zelf graag doet) achter haar verleden verschuilen.
Ik zal het ook bij hem nog een keer aankaarten, want je hebt inderdaad gelijk dat het ook (deels) zijn verantwoordelijkheid is als zij zich zo gedraagt, en dat hij er wat steviger op in/mee aan de slag zou kunnen gaan.
Ik verwacht ook heus geen wonderen ofzo, maar inderdaad wel dat fatsoen.
Ik zou dat ook zo tegen hem benoemen. Dat je het mooi vindt dat hij zo lief voor haar is, maar etc. En OOK wat je in een reactie iets verderop zegt: dat hij veel van haar houdt en dat niet zomaar is en je die kant graag ook zou leren kennen. Anders maak je wel weer een enorm monster van schoonzus en de meeste mensen hebben weliswaar mindere kantjes, maar zijn geen Hannibal Lector achtige types.
Maar dat hij er nu helemaal niks mee hoeft, is raar. Het is zijn vriendin en jij bent zijn zus, daar heeft ie ook een verantwoordelijkheid in.
maandag 23 mei 2016 16:53
quote:TS_76 schreef op 23 mei 2016 @ 16:47:
Mijn zwager (broer van mijn man) was ook een beetje zoals jouw schoonzus: wanneer hij samen met zijn vriendin bij ons op visite was regelmatig roepen dat hij zó blij was dat zij geen kinderen hadden, want kinderen waren zo ontzettend druk, enz.
Tot hij zelf op 44 jarige leeftijd alsnog vader werd en het natuurlijk heel normaal was dat een klein kind druk was, enz. Ja dûh...... Bleek achteraf dat zij eigenlijk geen kinderen konden krijgen en daar een heel traject voor hebben moeten afleggen. Waarschijnlijk dus al die tijd een beetje jaloezie geweest? Zou dit ook niet het geval kunnen zijn bij jouw schoonzus?Ai, dat verklaart dan achteraf inderdaad veel. Ik denk niet dat dat hier het geval is, en dan niet eens zozeer om wat zij zegt maar omdat mijn broer al van jongs af aan geuit heeft zelf geen kinderen te willen en al helemaal niet wanneer hij nog geen vast inkomen heeft (studie). We hebben een hele hechte band en zou zeer verbaasd zijn als hij van gedachte veranderd zou zijn. Maar het kan natuurlijk altijd.
Mijn zwager (broer van mijn man) was ook een beetje zoals jouw schoonzus: wanneer hij samen met zijn vriendin bij ons op visite was regelmatig roepen dat hij zó blij was dat zij geen kinderen hadden, want kinderen waren zo ontzettend druk, enz.
Tot hij zelf op 44 jarige leeftijd alsnog vader werd en het natuurlijk heel normaal was dat een klein kind druk was, enz. Ja dûh...... Bleek achteraf dat zij eigenlijk geen kinderen konden krijgen en daar een heel traject voor hebben moeten afleggen. Waarschijnlijk dus al die tijd een beetje jaloezie geweest? Zou dit ook niet het geval kunnen zijn bij jouw schoonzus?Ai, dat verklaart dan achteraf inderdaad veel. Ik denk niet dat dat hier het geval is, en dan niet eens zozeer om wat zij zegt maar omdat mijn broer al van jongs af aan geuit heeft zelf geen kinderen te willen en al helemaal niet wanneer hij nog geen vast inkomen heeft (studie). We hebben een hele hechte band en zou zeer verbaasd zijn als hij van gedachte veranderd zou zijn. Maar het kan natuurlijk altijd.
maandag 23 mei 2016 16:56
knap hoor hoe je er in staat. het lijkt me echt niet prettig als iemand in je eigen huis je eigen kind van commentaar voorziet.
misschien is ze jaloers omdat jou broer zo gek is op jullie kindje of bang dat als ze niet laat merken dat ze het niet leuk vind hij een kindje met haar wil?
In elk geval vind ik dat je in je eigen huis grenzen mag stellen aan gedrag dus goed gedaan. En ik ben heel benieuwd hoe dat gesprek met haar gaat vervlopen
misschien is ze jaloers omdat jou broer zo gek is op jullie kindje of bang dat als ze niet laat merken dat ze het niet leuk vind hij een kindje met haar wil?
In elk geval vind ik dat je in je eigen huis grenzen mag stellen aan gedrag dus goed gedaan. En ik ben heel benieuwd hoe dat gesprek met haar gaat vervlopen
where ever you go, go with your heart
maandag 23 mei 2016 17:01
quote:Dormouse schreef op 23 mei 2016 @ 16:53:
[...]
Ai, dat verklaart dan achteraf inderdaad veel. Ik denk niet dat dat hier het geval is, en dan niet eens zozeer om wat zij zegt maar omdat mijn broer al van jongs af aan geuit heeft zelf geen kinderen te willen en al helemaal niet wanneer hij nog geen vast inkomen heeft (studie). We hebben een hele hechte band en zou zeer verbaasd zijn als hij van gedachte veranderd zou zijn. Maar het kan natuurlijk altijd.Misschien wil zij dan eigenlijk wel kinderen en is het toch een stukje jaloezie, omdat jouw broer niet wil? Dat ze op deze manier zichzelf probeert te overtuigen van het feit dat ze geen kinderen wil?
[...]
Ai, dat verklaart dan achteraf inderdaad veel. Ik denk niet dat dat hier het geval is, en dan niet eens zozeer om wat zij zegt maar omdat mijn broer al van jongs af aan geuit heeft zelf geen kinderen te willen en al helemaal niet wanneer hij nog geen vast inkomen heeft (studie). We hebben een hele hechte band en zou zeer verbaasd zijn als hij van gedachte veranderd zou zijn. Maar het kan natuurlijk altijd.Misschien wil zij dan eigenlijk wel kinderen en is het toch een stukje jaloezie, omdat jouw broer niet wil? Dat ze op deze manier zichzelf probeert te overtuigen van het feit dat ze geen kinderen wil?
maandag 23 mei 2016 17:03
quote:Skawa schreef op 23 mei 2016 @ 16:56:
knap hoor hoe je er in staat. het lijkt me echt niet prettig als iemand in je eigen huis je eigen kind van commentaar voorziet.
misschien is ze jaloers omdat jou broer zo gek is op jullie kindje of bang dat als ze niet laat merken dat ze het niet leuk vind hij een kindje met haar wil?
In elk geval vind ik dat je in je eigen huis grenzen mag stellen aan gedrag dus goed gedaan. En ik ben heel benieuwd hoe dat gesprek met haar gaat vervlopen
Dankjewel, ik voelde me best een monster toen ik ze eruit had gezet, al luchtte het ook op haha. Voelde best fijn om even op mijn strepen te staan en me niet teveel proberen in te leven in hoe ik het omgekeerd zou beleven als ik zou denken dat mijn man niet welkom was bij hen/eruir werd gezet. Maar toen bedacht ik me dat ik me bij hen ook niet zo raar gedraag haha.
Jaloezie kan denk ik wel een rol spelen ja. Ze is altijd erg onzeker geweest (ken haar inmiddel bijna 10 jaar en het is nauwelijks verbeterd), en kan het misschien niet zo goed hebben als de aandacht van broer niet bij haar ligt. Dat vermoeden heb ik ook in andere situaties wel eens gehad, maar dacht dat ik dat teveel overdreef of het te negatief zag ofzo. Maar misschien zit er wel wat in.
Ik zal sowieso een update plaatsen na het gesprek.
knap hoor hoe je er in staat. het lijkt me echt niet prettig als iemand in je eigen huis je eigen kind van commentaar voorziet.
misschien is ze jaloers omdat jou broer zo gek is op jullie kindje of bang dat als ze niet laat merken dat ze het niet leuk vind hij een kindje met haar wil?
In elk geval vind ik dat je in je eigen huis grenzen mag stellen aan gedrag dus goed gedaan. En ik ben heel benieuwd hoe dat gesprek met haar gaat vervlopen
Dankjewel, ik voelde me best een monster toen ik ze eruit had gezet, al luchtte het ook op haha. Voelde best fijn om even op mijn strepen te staan en me niet teveel proberen in te leven in hoe ik het omgekeerd zou beleven als ik zou denken dat mijn man niet welkom was bij hen/eruir werd gezet. Maar toen bedacht ik me dat ik me bij hen ook niet zo raar gedraag haha.
Jaloezie kan denk ik wel een rol spelen ja. Ze is altijd erg onzeker geweest (ken haar inmiddel bijna 10 jaar en het is nauwelijks verbeterd), en kan het misschien niet zo goed hebben als de aandacht van broer niet bij haar ligt. Dat vermoeden heb ik ook in andere situaties wel eens gehad, maar dacht dat ik dat teveel overdreef of het te negatief zag ofzo. Maar misschien zit er wel wat in.
Ik zal sowieso een update plaatsen na het gesprek.
maandag 23 mei 2016 17:08
Schoonfamilie krijg je zomaar cadeau, zonder retouroptie.
Ik denk dat je het heel goed hebt gedaan en dat je het vast ook goed zult gaan doen.
Je telt tot 10, je laat je niet zomaar meeslepen, je relativeert. Je lijkt me realistisch in je denken en je redeneert tevens in belang van broer en houd rekening met hem.
En ja, ik kan me heel goed voorstellen dat het gedrag van je schoonzus irritatie opwekt bij jou als moeder.
Misschien is schoonzus bezig met een algehele bash-actie. Zich afzetten van iets waar ze geen plezier aan beleeft. En moet ze nog inzien dat de manier waarop ze dat nu doet niet de juiste is. Is ze nog erg jong?
Ik zou haar op een rustig moment een keer uit de doeken doen, op nette wijze, wat het met jou doet om schoonzus zo te zien en horen doen over jouw kind.
Dat je er niet van uitgaat dat ze de grootste fan zal worden die kind ooit heeft gehad, dat dat haar eigen vrije keuze is, echter dat je het wel fijn zou vinden wanneer ze voldoende respect kan opbrengen en tonen om in het bijzijn van jouw kind en jouw gezin vervelende opmerkingen en houdingen achterwege te laten.
Ik denk dat je het heel goed hebt gedaan en dat je het vast ook goed zult gaan doen.
Je telt tot 10, je laat je niet zomaar meeslepen, je relativeert. Je lijkt me realistisch in je denken en je redeneert tevens in belang van broer en houd rekening met hem.
En ja, ik kan me heel goed voorstellen dat het gedrag van je schoonzus irritatie opwekt bij jou als moeder.
Misschien is schoonzus bezig met een algehele bash-actie. Zich afzetten van iets waar ze geen plezier aan beleeft. En moet ze nog inzien dat de manier waarop ze dat nu doet niet de juiste is. Is ze nog erg jong?
Ik zou haar op een rustig moment een keer uit de doeken doen, op nette wijze, wat het met jou doet om schoonzus zo te zien en horen doen over jouw kind.
Dat je er niet van uitgaat dat ze de grootste fan zal worden die kind ooit heeft gehad, dat dat haar eigen vrije keuze is, echter dat je het wel fijn zou vinden wanneer ze voldoende respect kan opbrengen en tonen om in het bijzijn van jouw kind en jouw gezin vervelende opmerkingen en houdingen achterwege te laten.
maandag 23 mei 2016 17:14
Volgens mij weet ze zeer goed dat je haar niet moet, hoe beleefd en vriendelijk je ook bent, mensen voelen zoiets wel aan, en zeker iemand die zo onzeker is.
Je zou je broer 's kunnen vragen welke eigenschappen van haar voor hem zo aantrekkelijk zijn, als hij nog steeds zo verliefd op haar is.
Stel dat ze een erg fijn gevoel voor humor heeft, dan zou jij ook bij haar op zoek kunnen gaan naar die eigenschap, dat kan jou helpen om haar wat positiever te zien en misschien reageert zij daar ook weer navenant op.
Ik vind trouwens niet dat je jouw probleem met haar bij je broer moet neerleggen: hij zit al tussen twee vuren, want zij klaagt zeer waarschijnlijk ook bij hem over jou en je kind.
Wat jij vindt over dat hij haar te zacht aanpakt, dat is tussen hen, zij bepalen zelf hoe ze hun relatie vorm geven, en blijkbaar is dit waar ook je broer zich fijn bij voelt.
Dat hij zijn vriendin zo weinig mogelijk aanspreekt op haar gedrag snap ik ook wel, zij wéten al dat jij haar niet zo'n toffe vindt, het kan voor jullie alle drie aanvoelen alsof broer partij kiest als hij haar in jouw bijzijn aanspreekt.
Denk dat je inderdaad best 's met schoonzus alleen kunt afspreken, en duidelijk maken dat haar uitspraken tegen/over jouw kind jou zwaar kwetsen.
Inderdaad het bij jou houden en ev. haar met voorstellen laten komen om het anders te doen, misschien komt ze liever langs als kind al op bed ligt of zo?
Je zou je broer 's kunnen vragen welke eigenschappen van haar voor hem zo aantrekkelijk zijn, als hij nog steeds zo verliefd op haar is.
Stel dat ze een erg fijn gevoel voor humor heeft, dan zou jij ook bij haar op zoek kunnen gaan naar die eigenschap, dat kan jou helpen om haar wat positiever te zien en misschien reageert zij daar ook weer navenant op.
Ik vind trouwens niet dat je jouw probleem met haar bij je broer moet neerleggen: hij zit al tussen twee vuren, want zij klaagt zeer waarschijnlijk ook bij hem over jou en je kind.
Wat jij vindt over dat hij haar te zacht aanpakt, dat is tussen hen, zij bepalen zelf hoe ze hun relatie vorm geven, en blijkbaar is dit waar ook je broer zich fijn bij voelt.
Dat hij zijn vriendin zo weinig mogelijk aanspreekt op haar gedrag snap ik ook wel, zij wéten al dat jij haar niet zo'n toffe vindt, het kan voor jullie alle drie aanvoelen alsof broer partij kiest als hij haar in jouw bijzijn aanspreekt.
Denk dat je inderdaad best 's met schoonzus alleen kunt afspreken, en duidelijk maken dat haar uitspraken tegen/over jouw kind jou zwaar kwetsen.
Inderdaad het bij jou houden en ev. haar met voorstellen laten komen om het anders te doen, misschien komt ze liever langs als kind al op bed ligt of zo?
maandag 23 mei 2016 17:21
Je hebt ze er dus uitgezet de laatste keer? Dan zou ik ze uitnodigen voor een gesprek om te bespreken waarom jullie dat gedaan hebben. Wil ze dat niet dan zou ik er verder ook geen moeite meer in steken. En wil ze wel praten praat dan met zijn vieren over het gevoel dat ze je/jullie geeft met haar gezeur over je kind. Dat ze niet van kinderen houdt prima maar laat haar dat dan lekker voor zich houden! Ik hou ook niet van de paarse bloemetjesgordijnen bij mijn moeder thuis maar daar hoef ik het toch niet constant over te hebben als ik daar ben?
maandag 23 mei 2016 17:25
@Troeteltje: bedankt, en nee, althans, ik zou eind 20 niet per se als erg jong bestempelen. In ieder geval niet meer jong genoeg dat ik het voor mezelf van me af kan schuiven als kinderlijk gedrag, maar dat is persoonlijk.
@MonicaG: dat is wat ik ook erg lastig vind, zij moeten bepalen hoe hun relatie werkt en dat is inderdaad niet aan mij. Maar soms vind ik dat best moeilijk en heb ik er moeite mee te begrijpen dat hij reageert zoals hij nu doet. Ik zou daar feller in zijn, maar goed, hij heeft dan ook het rustige karakter geerfd en ik het opvliegende haha. Een goede vraag overigens om aan hem te stellen, zal ik zeker gaan doen. We hebben het vrij weinig over haar eerlijk gezegd, al informeer ik altijd hoe het met haar gaat maar dat is meer in de zin van algemene beleefdheid. Daarnaast hebben we vaak genoeg andere dingen om over te kleppen haha. En ik wil hem inderdaad zo min mogelijk tussen twee vuren zetten, maar ben bang dat hij daar hoe dan ook niet echt aan ontkomt wat ook de reden is waarom ik het graag op wil lossen/er beter mee om kan (leren) gaan.
@MonicaG: dat is wat ik ook erg lastig vind, zij moeten bepalen hoe hun relatie werkt en dat is inderdaad niet aan mij. Maar soms vind ik dat best moeilijk en heb ik er moeite mee te begrijpen dat hij reageert zoals hij nu doet. Ik zou daar feller in zijn, maar goed, hij heeft dan ook het rustige karakter geerfd en ik het opvliegende haha. Een goede vraag overigens om aan hem te stellen, zal ik zeker gaan doen. We hebben het vrij weinig over haar eerlijk gezegd, al informeer ik altijd hoe het met haar gaat maar dat is meer in de zin van algemene beleefdheid. Daarnaast hebben we vaak genoeg andere dingen om over te kleppen haha. En ik wil hem inderdaad zo min mogelijk tussen twee vuren zetten, maar ben bang dat hij daar hoe dan ook niet echt aan ontkomt wat ook de reden is waarom ik het graag op wil lossen/er beter mee om kan (leren) gaan.
maandag 23 mei 2016 17:29
quote:Aragog schreef op 23 mei 2016 @ 17:21:
Je hebt ze er dus uitgezet de laatste keer? Dan zou ik ze uitnodigen voor een gesprek om te bespreken waarom jullie dat gedaan hebben. Wil ze dat niet dan zou ik er verder ook geen moeite meer in steken. En wil ze wel praten praat dan met zijn vieren over het gevoel dat ze je/jullie geeft met haar gezeur over je kind. Dat ze niet van kinderen houdt prima maar laat haar dat dan lekker voor zich houden! Ik hou ook niet van de paarse bloemetjesgordijnen bij mijn moeder thuis maar daar hoef ik het toch niet constant over te hebben als ik daar ben?Dat zou ik inderdaad graag met haar willen bespreken, al is het alleen maar zodat het geen enorm onoverkomelijk ding gaat worden wat in de weg blijft staan. En ja, dat vind ik dus ook. Zwager aan de andere kant heeft ook niks met kinderen, maar die kan er wel normaal mee omgaan. Doet normaal tegen het kind en wanneer het gehuil hem teveel werd stelde hij zelf voor om een keer apart af te spreken/naar huis te gaan en het volgende keer voort te zetten. Die vond het niet nodig zijn mening kracht bij te zetten door elk wissewasje aan te wijzen zeg maar (of overdreven vies te kijken of zelfs naar buiten te rennen als de baby een poepluier heeft).
Je hebt ze er dus uitgezet de laatste keer? Dan zou ik ze uitnodigen voor een gesprek om te bespreken waarom jullie dat gedaan hebben. Wil ze dat niet dan zou ik er verder ook geen moeite meer in steken. En wil ze wel praten praat dan met zijn vieren over het gevoel dat ze je/jullie geeft met haar gezeur over je kind. Dat ze niet van kinderen houdt prima maar laat haar dat dan lekker voor zich houden! Ik hou ook niet van de paarse bloemetjesgordijnen bij mijn moeder thuis maar daar hoef ik het toch niet constant over te hebben als ik daar ben?Dat zou ik inderdaad graag met haar willen bespreken, al is het alleen maar zodat het geen enorm onoverkomelijk ding gaat worden wat in de weg blijft staan. En ja, dat vind ik dus ook. Zwager aan de andere kant heeft ook niks met kinderen, maar die kan er wel normaal mee omgaan. Doet normaal tegen het kind en wanneer het gehuil hem teveel werd stelde hij zelf voor om een keer apart af te spreken/naar huis te gaan en het volgende keer voort te zetten. Die vond het niet nodig zijn mening kracht bij te zetten door elk wissewasje aan te wijzen zeg maar (of overdreven vies te kijken of zelfs naar buiten te rennen als de baby een poepluier heeft).
maandag 23 mei 2016 17:36
quote:Troeteltje schreef op 23 mei 2016 @ 17:26:
Hoe hebben ze of hoe heeft zij eigenlijk gereageerd toen je ze de deur wees?
Met welke woorden heb je dat gedaan?
En is er nadien nog contact geweest?
Broer keek nogal beduusd maar leek het wel te begrijpen, zij leek heel verontwaardigd. Had gezegd dat als ze het zo slecht had hier op bezoek te zijn en mijn kind te zien, dat ze meer dan welkom was om op te rotten en een andere te gaan vervelen met d'r aanstellerige gezeik.
Geen contact meer geweest sindsdien, althans, niet met haar, broer heb ik nog wel gesproken maar over andere dingen. Ik heb zoals ik al zei het idee dat hij het wel snapte. Maar kan het misschien nog wel beter even met hem over hebben.
Edit: en kan me voorstellen dat je dacht dat ze jonger waren. Broer had besloten na een paar jaar werken toch een hogere opleiding te doen en zij verdiende niet genoeg om alles in te richten enzo. Wij gingen verbouwen en ze hebben dus veel van ons kunnen krijgen, plus hulp met klussen en extra'tjes. Dat soort dingen zeg maar.
Hoe hebben ze of hoe heeft zij eigenlijk gereageerd toen je ze de deur wees?
Met welke woorden heb je dat gedaan?
En is er nadien nog contact geweest?
Broer keek nogal beduusd maar leek het wel te begrijpen, zij leek heel verontwaardigd. Had gezegd dat als ze het zo slecht had hier op bezoek te zijn en mijn kind te zien, dat ze meer dan welkom was om op te rotten en een andere te gaan vervelen met d'r aanstellerige gezeik.
Geen contact meer geweest sindsdien, althans, niet met haar, broer heb ik nog wel gesproken maar over andere dingen. Ik heb zoals ik al zei het idee dat hij het wel snapte. Maar kan het misschien nog wel beter even met hem over hebben.
Edit: en kan me voorstellen dat je dacht dat ze jonger waren. Broer had besloten na een paar jaar werken toch een hogere opleiding te doen en zij verdiende niet genoeg om alles in te richten enzo. Wij gingen verbouwen en ze hebben dus veel van ons kunnen krijgen, plus hulp met klussen en extra'tjes. Dat soort dingen zeg maar.
maandag 23 mei 2016 17:53
quote:Dormouse schreef op 23 mei 2016 @ 17:36:
[...]
Broer keek nogal beduusd maar leek het wel te begrijpen, zij leek heel verontwaardigd. Had gezegd dat als ze het zo slecht had hier op bezoek te zijn en mijn kind te zien, dat ze meer dan welkom was om op te rotten en een andere te gaan vervelen met d'r aanstellerige gezeik.
Hm, dat kan ook wel een tikkie fatsoenlijker, als ik het zeggen mag. "Ik wil niet hebben dat je in mijn huis zo praat tegen mijn kind, dus ik wil dat je vertrekt."
Het kan ook duidelijk, zonder 'oprotten' en 'aanstellerig gezeik'. Ik zou in elk geval nooit meer terugkomen.
Dus da's ook weer opgelost.
[...]
Broer keek nogal beduusd maar leek het wel te begrijpen, zij leek heel verontwaardigd. Had gezegd dat als ze het zo slecht had hier op bezoek te zijn en mijn kind te zien, dat ze meer dan welkom was om op te rotten en een andere te gaan vervelen met d'r aanstellerige gezeik.
Hm, dat kan ook wel een tikkie fatsoenlijker, als ik het zeggen mag. "Ik wil niet hebben dat je in mijn huis zo praat tegen mijn kind, dus ik wil dat je vertrekt."
Het kan ook duidelijk, zonder 'oprotten' en 'aanstellerig gezeik'. Ik zou in elk geval nooit meer terugkomen.
Dus da's ook weer opgelost.
maandag 23 mei 2016 18:00
maandag 23 mei 2016 18:02
quote:orkenflow schreef op 23 mei 2016 @ 17:53:
[...]
Hm, dat kan ook wel een tikkie fatsoenlijker, als ik het zeggen mag. "Ik wil niet hebben dat je in mijn huis zo praat tegen mijn kind, dus ik wil dat je vertrekt."
Het kan ook duidelijk, zonder 'oprotten' en 'aanstellerig gezeik'. Ik zou in elk geval nooit meer terugkomen.
Dus da's ook weer opgelost. Haha, daar heb je gelijk in hoor. Maar als je mijn kind een "mormel" (met nog wat meer onvriendelijke toevoegingen) noemt ben ik niet meer beleefd
[...]
Hm, dat kan ook wel een tikkie fatsoenlijker, als ik het zeggen mag. "Ik wil niet hebben dat je in mijn huis zo praat tegen mijn kind, dus ik wil dat je vertrekt."
Het kan ook duidelijk, zonder 'oprotten' en 'aanstellerig gezeik'. Ik zou in elk geval nooit meer terugkomen.
Dus da's ook weer opgelost. Haha, daar heb je gelijk in hoor. Maar als je mijn kind een "mormel" (met nog wat meer onvriendelijke toevoegingen) noemt ben ik niet meer beleefd
