Behoefte aan goeie sex

Maar er zijn toch standjes dat hij goed kan kijken hoe jij jezelf helpt terwijl jullie het doen, zoals jij bovenop zittend. Doet hij dan helemaal niets?

Draai het eens om.



Dat je man je na 17 jaar voor de voeten gooit dat de sex niet goed is. Na 17 JAAR! Vind 't echt ongelooflijk. Als ik jouw man was zou ik mij echt diep beledigd voelen.



En dan? Nieuwe dingen doen voor je en dan met een vertraging van weer 17 jaar horen dat het ruk was?



Je hebt z'n vertrouwen geschonden. Geen wonder dat hij niet superduperenthousiast is om dit probleem, dat jij helemaal zelf gecreeert hebt door 17 jaar uit onzekerheid je mond te houden, te tackelen.

Je hoeft echt geen Stephen Hawking qua intellect te zijn om te snappen dat seks niet goed is als je partner niet klaarkomt. Dus zon verrassing voor die man kan dit niet zijn toch? Enige conclusie mijns inziens is dat het m dus niet boeit.

Ik vind het onzin dat uit sommige reacties lijkt alsof TO geen recht van spreken meer heeft omdat ze 17 jaar lang niet heeft geklaagd.

Natuurlijk, als je na 17 jaar ineens iets ter sprake brengt, dan zul je je moeten realiseren dat die ander tijd nodig heeft. Dat je het er niet keihard in kunt knallen.

Maar afgezien daarvan, als twee individuen besluiten hun lief en leed te gaan delen, voor altijd, dan MOET er gewoon ruimte zijn voor TO om dit te bespreken. Of ze het nu eerder niet erg vond, niet durfde te zeggen, wat dan ook.

Zij heeft nu een sterke behoefte om een sleur in het sexleven te doorbreken. Dat is niet alleen het orgasme zo te lezen, ook gewoon dat er met meer liefde en aandacht voor de ander gevreeën mag worden naar haar idee.



Die man is zijn eigen huwelijk niet waardig als hij niet op zijn minst in openheid zijn vrouw aanhoort en haar behoeften serieus neemt.

quote:Sarah1980x schreef op 19 augustus 2016 @ 20:41:

[...]



Ja snapte ik, doe ik ook wel eens.En? Voelt dat goed voor jou? Kom je met handwerk wel klaar tijdens de seks/penetratie? Geef je hem tips hoe hij dan & daarbij kan helpen? Betrek je hem erbij?

Ik heb niet aale posts gelezen.

Maar je hebt het hem reeds verteld.

En speel je jezelf wel eens klaar voor zijn ogen? ( zodat hij ziet wat je doet?) Hij kan dan met zichzelf spelen. Dit kan best een goede opwarmer zijn. En dan zijn hand nemen en hem sturen. Daar hoef je niet eens veel bij te vertellen.



Orale sex? Kom je daar ook niet bij klaar?



Ik zou, als hij hier niet voor open staat, het wel echt gaan uitpraten met hem.

Succes

Euh, zo gaat het bij ons eigenlijk ook, al vanaf het begin kom ik vrij moeilijk klaar, dan is op het moment supreme het net niet hard of zacht genoeg of wat dan ook. Mijn man gaf me zelf een vibrator kado, die gebruiken we ook altijd tijdens de seks. Maar nu kan ik toch niet zeggen dat mijn man mij niet klaar kan laten komen? Als we vrijen kom ik minstens een keer of 3 en ja, de vibrator doet dan mee.



En als je van "gewone" seks zo moeilijk komt zal een minnaar daar ook weinig mee kunnen lijkt mij.

quote:Sarah1980x schreef op 19 augustus 2016 @ 19:18:

Ja ik ben er wel open over. Maar als ik er over begin, voelt hij dat als een aanval denk, hij zegt dan bijvoorbeeld, heb je weer iets gevonden wat niet goed is. Terwijl juist probeer er over te praten om het beter te maken.



Vind je vaker zaken die hij doet niet goed? Het is redelijk kritiek als je vreemd wil gaan, dat is meestal het begin van het einde en legt vaak een redelijke bom onder de relatie. Als hij daarachter komt zou het denk ik ook redelijk over zijn?



Dus lijkt me dat je toch door moet zetten om erover te praten.



Het is spijtig dat er zoveel mannen zijn die er mee weg komen om hun kwakje even te kunnen lozen bij een gewillige vrouw die zichzelf niet durft te uiten omdat ze denkt dat ze té moeilijk komt.



Maar raad eens, als een man ook met plezier jou verwent, weet je lichaam ook dat je kan komen en aan jou ook aandacht wordt besteed, en kom je ook vaak veel makkelijker. Als men éénmaal zich kan, durft en wil laten gaan omdat de man duidelijk dat graag ook voor jou wil.



Het is spijtig dat er zoveel mannen zijn die het weinig interesseert of niet durven en later ook niet meer willen omdat het eerst te lang zou duren, ze denken dat ze het toch niet goed doen en het uiteindelijk die vrouw ook niet echt gunnen omdat ze maar een vrouw is. Maar... ze komen er natuurlijk wel mee weg als je dit zo al 17 jaar laat gebeuren en nu pas op je strepen gaat staan.



Ik vraag me vooral af wat het is dat jou nu ineens zekerder maakt van jezelf dat dit eigenlijk toch echt niet de bedoeling is? Waarom kom je er nu pas na zovele jaren achter dat een man eigenlijk toch wel méér voor een vrouw, met plezier, kan proberen zodat het tweerichtingsverkeer wordt en voor de vrouw dus ook leuker om zin (in hem) te houden.



Dit is de vent die je ooit hebt uitgekozen én niet weg bij wil met al zijn andere goede kanten. Vreemdgaan lijkt mij daarbij dus geen optie. Je pikte het al 17 jaar en nu gooi je ook nog eens het gesprek niet open omdat hij wat tegensputtert. Of hij nu tegensputtert of niet dat je hier commentaar op hebt, het lijkt me wel essentieel dat je de noodzaak aangeeft hier over te praten of verder te komen omdat jij blijkbaar bereid bent om toch de relatie hiervoor op losse schroeven te zetten. Dat is namelijk wat vreemdgaan doet.



Heb je al iemand op het oog? En stel nou dat die man het beter kan, jou kan verwennen, je hebt ook nog de extra (stoute) spanning waardoor veel zaken toch al makkelijker gaan en dan? Meestal wil je het dan vaker, je doet het vaak niet met iemand zomaar maar meestal omdat je die ander al leuk vindt. De vraag is, is het dat waard. Blijkbaar passen of beter gezegd pasten je man en jij niet voor niets bij elkaar.



Wat maakt dat hij aangeeft dat jij toch wel weer iets weet te vinden waar je bij hem op kan vitten?



Is het niet ook een manier waarop jullie relatie in stand blijft. Jij vit op hem en vindt misschien een aantal zaken minder goed aan hem, hij beft niet omdat dat de relatie weer in zijn ogen in balans houdt of omdat hij het toch wel weer niet goed genoeg zou doen?



Ik zou niet zomaar een al 17 jaar werkend goed verband tussen twee mensen die het samen voor hun doen redelijk voor elkaar hebben, opgeven voor een éénmalig bom leggend seksavontuurtje. Beter om dan flinke ruzie te maken.

Altijd leuk van die mannen die vinden dat jij moeilijk doet, frigide zou zijn, het allemaal te lang duurt, zeurt. En die vrouwen dan zichzelf gaan wegcijferen totdat het moment daar is dat ze niet meer klaar willen liggen voor alleen zijn kwakje en ze er zelf bij inschieten maar de zin in hem hen vergaat. Dit terwijl het op den duur of al snel, veel makkelijker vaak ook gaat als het vrouwelijk lichaam weet dat ook zij kan komen en die man haar de tijd geeft en ontspannen ook geniet. Dan gaat de druk er af en het plezier omhoog.



Lijkt me een goed moment om nog duidelijker te worden hoe de kaarten er voor staan. Of accepteren dat dit de relatie is die je goed vindt en dit er bij hoort, zoals je al 17 jaar gedaan hebt. Waarom is die balans omgeslagen, waarom is het nú niet meer goed genoeg en wil je zelfs je relatie er voor opgeven door er een bom onder te leggen met vreemdgaan?



Vaak is er dan meer veranderd waarom nu ineens het niet goed meer is. Vaak kan men nog wel van de seks en het samenzijn genieten als het altijd zo gebeurde, dus is er iets nog meer veranderd wat de balans doet omslaan?

quote:Sarah1980x schreef op 20 augustus 2016 @ 09:56:

[...]





Dat voelt fijn natuurlijk omdat je dan samen geniet. Ik stimuleer me zelf dan tijdens dat hij me penetreet. Meestal is het op zn hondjes en vraag ik hem op me te wachten.Aha, en dan kom je wel klaar? Dus het is letterlijk zoals je schreef: "Mijn probleem is dat hij me nog nooit heeft laten klaarkomen. "



Probeer een standje waarbij hij kan zien wat je doet én hij kan meespelen/overnemen én jij zijn hand kan sturen. Dat is bij hondjes lastig, dus ander standje

quote:evaq schreef op 20 augustus 2016 @ 10:38:

[...]





Aha, en dan kom je wel klaar? Dus het is letterlijk zoals je schreef: "Mijn probleem is dat hij me nog nooit heeft laten klaarkomen. "



Probeer een standje waarbij hij kan zien wat je doet én hij kan meespelen/overnemen én jij zijn hand kan sturen. Dat is bij hondjes lastig, dus ander standje



Volgens mij eens kijken wat ze schrijft: "kijkt hij daar wat lacherig bij en interesseert het hem niet of doet hij iets met gepaste tegenzin of doet hij vervolgens ook niet mee."



Op zich snap ik wel dat hij nu zegt en ook iets toegeeft klinkt verder positief: "Pas geleden zei ik nog een x hoe zou jijbhet vinden als je al die tijd alleen door trekken had kunnen klaar komen. Ja daar had ik wel een punt zei hij, maar hij vond het wel vreemd dat ik daar na 17 jaar opeens mee kwam".



Dus wie weet.

quote:mapima2 schreef op 19 augustus 2016 @ 21:30:

Waarom gaan jullie niet gewoon een keer naar een seksuoloog?



Een relatietherapeut lijkt mij een beter idee. Dat de seks niet lekker loopt, zit 'm vooral in het feit dat jullie niet meer goed communiceren, volgens mij. Jij zit ergens mee, maar meldt dat pas na lange tijd. Hij is niet gemotiveerd om je daarbij te helpen. Ik geloof zeker dat jullie van elkaar houden, maar aan de basis van jullie interactie loopt iets niet lekker. En daar heb jij zelf ook een rol in (wat die verder ook is).



En hij vindt een relatietherapeut misschien minder bedreigend dan een seksuoloog. Hij zal toch ook z'n relatie willen redden. Hoop ik...?

quote:Sarah1980x schreef op 20 augustus 2016 @ 10:47:

Wat er verandert is, is denk ik dat ik wat vaker met mezelf speel. Ook met een bepaald speeltje, en dat ik nu zo iets heb van ik kom vaker klaar als ik alleen ben dan samen.

Het is ook niet zo dat ik het hotel al heb geboekt bij wijze van spreken, maar ik heb het gevoel dat het veel lekkerder kan.



Er zijn zaken die altijd lekkerder kunnen en zaken die bij anderen ook weer minder zijn. Wat jij nu wil doen gaat verder dan het idee dat het ook lekkerder kán, je maakt jullie eigen seks en intimiteit en jullie hele relatie nu als tegenstelling voor wat jij nu vaker ook in de seks zelf zou willen ervaren.



Het hele punt van seks is dat je het hebt met iemand waar je om geeft als je in een monogame trouwe relatie zit. En hopelijk is die seks dan voldoende bevredigend qua aanraking, intimiteit, dat je het juist met je eigen partner doet én uiteindelijk ook dat je aan elkaar wil denken.



Maar dat jij nu zelf op ontdekkingsreis bent gegaan en je dingen, terecht, bent gaan afvragen, maakt nog niet dat je het niet 17 jaar zo eerst wel oké vond en nu ineens dan maar denkt van dan zoek ik het maar buiten de deur wánt dat is per definitie beter.



Allereerst is het dus niet je eigen partner, in het begin is het stout en spannend en nieuw, maar je zet er uiteindelijk wel je eigen relatie voor op de schop, het idee dat mensen dan maar voor die laatste optie kiezen van vreemdgaan zonder daadwerkelijk te kijken hoe hun eigen relatie nu precies in elkaar zit en wat ze daarmee willen, lijkt mij niet bepaald de goede weg.



Wat maakt dat je het niet toch alsnog met hem bespreekt qua ernst hoe jij er nu over bent gaan denken? Het lijkt me beter om (eerst) ruzie te maken en dan eventueel uit elkaar of een oplossing, dan stiekem vreemd te gaan en uiteindelijk tegen je partner te gaan liegen met de kans op vaker vreemdgaan of dat het uitkomt en jij en je partner vervolgens in een leugen gaan leven waarin hij vreemdgaan waarschijnlijk niet bepaald zou kunnen accepteren.

Ik kan ook niet klaarkomen als ik passief wacht tot hij me laat komen.



Dat lukt alleen als ik zelf actief meewerk tijdens de sex. Van passief ontvangen kom ik niet. Ook niet als hij likt als lassie.



Het is een samenspel, maar vaak moet ik echt mezelf een handje helpen! En daar is niets mis mee.



Wat is jouw rol tijdens de seks om wel klaar te komen?

Ik zou niet echt actief aan mezelf durven zitten als mijn man hier lacherig over doet.



Dit voelt totaal niet veilig en dan houd voor mij de boel echt op.

quote:Mellona schreef op 20 augustus 2016 @ 12:45:

Ook niet als hij likt als lassie.







Verder eens met Orleander. Je moet je echt wel veilig voelen om zelf actief mee te werken. En het lijkt mij essentieel dat hij ook wil dat je het fijn hebt in bed. Ik vind het bewonderenswaardig dat je nog seks hebt na 17 jaar van dit. Ik was er allang mee opgehouden geloof ik...

quote:verbena78 schreef op 19 augustus 2016 @ 19:22:

[...]





Geldt dit alleen voor seks of hebben jullie ook over andere onderwerpen zulke gezellige gesprekken?Ja goede vraag, ik denk dat als je al zo slecht bent samen in bed, dat dat ook wel wat zegt over je tekort aan emotionele connectie buiten je seksleven....

en waarom na 17 jaren nog nooit gewoon stoppen met seks voordat hij komt en zegt, nou de rest doe je maar zelf, het was nu wel klaar voor mij, als een spiegel. Maar ik zou niet met zo'n figuur een relatie hebben kunnen opbouwen eerlijk gezegd, dus er zal wel wat positiefs tussen jullie zijn wat dit enorm compenseert...

quote:Sarah1980x schreef op 20 augustus 2016 @ 13:30:

Misschien heb ik het te bot gezegt, dat hij me niet kan laten klaar komen, het grootste probleem vind ik dat hij er geen lol aan heeft als ik kom, of het niet belangrijk vind. Ik wil graag samen lol maken, en dat niet alleen zijn orgasme belangrijk isHij kan er toch ook geen lol aan beleven aangezien je niet klaarkomt... Wat bedoel je nou?

quote:Nicotientje schreef op 20 augustus 2016 @ 13:40:

[...]



Hij kan er toch ook geen lol aan beleven aangezien je niet klaarkomt... Wat bedoel je nou?Ja doet me denken aan seks met een plastic pop, die komt ook niet klaar, en is ook niet belangrijk dat die klaar komt. seks is dan puur eenrichtingsverkeer.

Als mijn orgasme niet van belang is voor zijn plezier in bed zou ik zijn orgasme dus ook niet zo boeiend vinden. En als ik dat had gezegd en het werd genegeerd, dan zou ik ernstige twijfels hebben over de relatie. Seks is gewoon belangrijk, olie van de relatie.