Kinderen
alle pijlers
Help mijn kind is lelijk!
zaterdag 29 januari 2011 16:43
Als je ouder bent van een 'objectief' gezien, lelijk kind zie je dat dan ook als ouder?
Of vind je je kind altijd mooi? Durf je je kind als 'lelijk' te bestempelen?
Natuurlijk is lelijk ook een subjectief begrip, maar er zijn nu eenmaal mooie en mindere goden op de wereld.
Dit vroegen een vriendin en ik ons vanmiddag af, beiden kinderloos maar met een immer kritische blik!
Of vind je je kind altijd mooi? Durf je je kind als 'lelijk' te bestempelen?
Natuurlijk is lelijk ook een subjectief begrip, maar er zijn nu eenmaal mooie en mindere goden op de wereld.
Dit vroegen een vriendin en ik ons vanmiddag af, beiden kinderloos maar met een immer kritische blik!
This is not kosher!
zaterdag 29 januari 2011 16:46
zaterdag 29 januari 2011 16:47
zaterdag 29 januari 2011 16:51
zaterdag 29 januari 2011 16:53
Ik heb 3 kinderen en zie echt wel dat mijn kinderen niet de aller mooiste op deze wereld zijn. Maar dat zijn ze voor mij wel, ze hebben prachtig haar, een mooie lach, schitterdende ogen, vind andere mensen in hun gezichten terug en toevallig houd ik ook van die mensen, mijn kinderen zijn voor mij de mooiste mensen op deze wereld.
En zo heeft moeder Natuur het ook bedacht.
En zo heeft moeder Natuur het ook bedacht.
zaterdag 29 januari 2011 16:54
Ik denk dat je je kind niet lelijk kan vinden omdat het zo eigen is en je 'went' aan het uiterlijk van je kind. Als het goed is herken je ook jezelf/partner een beetje in het uiterlijk waardoor het kindje er heel vertrouwd voor je uitziet.
Ik vind kinderen sowieso niet snel echt lelijk. Vind wel dat ouders ervoor zorgen da kinderen er niet leuker/knapper op worden maar dat is een andere discussie en hele grote een kwetsie van smaak.
Ik vind kinderen sowieso niet snel echt lelijk. Vind wel dat ouders ervoor zorgen da kinderen er niet leuker/knapper op worden maar dat is een andere discussie en hele grote een kwetsie van smaak.
zaterdag 29 januari 2011 16:55
zaterdag 29 januari 2011 16:57
zaterdag 29 januari 2011 16:59
Wat was ik blij toen mijn dochter geboren was dat ze een knapperd was. Was zo bang dat ik een lelijk kind zou krijgen.
En weet je? Misschien is/was ze wel lelijk maar zag ik het gewoon echt niet. Ze was gewoon een prachtig plaatje.
Dus waarschijnlijk vind je je kind gewoon altijd mooi. En dat is prima natuurlijk. Ieder mens is mooi en uniek en ik vind mezelf achteraf zeer oppervlakkig dat ik hoopte dat ze mooi zou zijn maar ik wilde haar beschermen voor "het boze buitenaf"
En weet je? Misschien is/was ze wel lelijk maar zag ik het gewoon echt niet. Ze was gewoon een prachtig plaatje.
Dus waarschijnlijk vind je je kind gewoon altijd mooi. En dat is prima natuurlijk. Ieder mens is mooi en uniek en ik vind mezelf achteraf zeer oppervlakkig dat ik hoopte dat ze mooi zou zijn maar ik wilde haar beschermen voor "het boze buitenaf"
zaterdag 29 januari 2011 17:07
Lelijk is natuurlijk heel persoonlijk. Ik zal geen voorbeelden noemen van wat ik lelijk vind, ik wil niet iemand kwetsen.
Maar ik vind sommige mensen wel lelijk, maar die worden door anderen misschien wel aantrekkelijk gevonden.
Maar ik zag laatst wel een foto van iemands kind op facebook waarvan ik dacht; Oei! Nou ben ik haar moeder niet, maar zou een moeder dat ook over haar eigen kind kunnen denken?
Maar ik vind sommige mensen wel lelijk, maar die worden door anderen misschien wel aantrekkelijk gevonden.
Maar ik zag laatst wel een foto van iemands kind op facebook waarvan ik dacht; Oei! Nou ben ik haar moeder niet, maar zou een moeder dat ook over haar eigen kind kunnen denken?
This is not kosher!
zaterdag 29 januari 2011 17:08
Dat zie je vast wel een beetje maar het is moeilijk om dat te zien van iemand die je als de beste kent.
Een vraag waar je, als je geen kinderen hebt, een over na kan denken.
Stel je zet je ouders in een ruimte met nog een groep mensen van dezelfde leeftijdscategorie kun je deze mensen dan objectief van mooi naar lelijk zetten?
Ik denk dat je je ouders snel mooier vind omdat je ze zo goed kent. Het beeld vertroebeld daar zeker door.
Een vraag waar je, als je geen kinderen hebt, een over na kan denken.
Stel je zet je ouders in een ruimte met nog een groep mensen van dezelfde leeftijdscategorie kun je deze mensen dan objectief van mooi naar lelijk zetten?
Ik denk dat je je ouders snel mooier vind omdat je ze zo goed kent. Het beeld vertroebeld daar zeker door.
zaterdag 29 januari 2011 17:08
zaterdag 29 januari 2011 17:11
Zelf heb ik geen kinderen, laat ik daar even mee beginnen, maar je hebt uiteraard altijd knappe en minder mooie kinderen. Maar zoals met zoveel treedt er vaak gewenning op. Ik heb een (gewone) vriend en de eerste keer dat ik die zag vond ik die er best lelijk uitzien. Dat heb ik uiteraard nooit gezegd en ik vind het ook niet leuk dat ik het dacht, maar zo was het nou eenmaal wel. Ik ken hem nu zo'n 10 jaar en in mijn ogen is hij nu absoluut niet lelijk meer. De dingen die ik de eerste keer lelijk vond zie ik allang niet meer en voor mij is hij gewoon een normaal persoon wat uiterlijk betreft en een hele goede vriend.
Mijn partner daarentegen was ik meteen helemaal weg van. Ook kwa uiterlijk en dat ben ik nog steeds. Ookal is hij 20 kilo aangekomen en zie ik op foto's ook wel dat hij een, ik noem maar wat, onderkin heeft. Maar in mijn ogen is ie prachtig en vind ik zijn lijf heerlijk.
Mijn neefje heeft een naam gekregen die ik spuuglelijk vind, maar hoe langer ik het kind ken, hoe meer die naam gewoon bij hem hoort en ik me niet meer stoor aan de naam, het gaat nu gewoon om hem als persoon en niet hoe hij heet of hoe hij eruit ziet. Ik denk dat alles went op den duur en dat als je een persoon of je eigen kind langer kent je de 'lelijke' dingen niet meer ziet.
Mijn partner daarentegen was ik meteen helemaal weg van. Ook kwa uiterlijk en dat ben ik nog steeds. Ookal is hij 20 kilo aangekomen en zie ik op foto's ook wel dat hij een, ik noem maar wat, onderkin heeft. Maar in mijn ogen is ie prachtig en vind ik zijn lijf heerlijk.
Mijn neefje heeft een naam gekregen die ik spuuglelijk vind, maar hoe langer ik het kind ken, hoe meer die naam gewoon bij hem hoort en ik me niet meer stoor aan de naam, het gaat nu gewoon om hem als persoon en niet hoe hij heet of hoe hij eruit ziet. Ik denk dat alles went op den duur en dat als je een persoon of je eigen kind langer kent je de 'lelijke' dingen niet meer ziet.
zaterdag 29 januari 2011 17:12
zaterdag 29 januari 2011 17:12
Ik denk ten eerste dat een moeder niet geheel objectief kan zijn. En ten tweede: een moeder kent haar kind en als je iets goed kent, kijk je er anders tegen aan. Dat is niet alleen met kinderen zo, maar met alles. Met mensen, met dieren, met een omgeving...
Ergens vind ik het mooi dat moeders de lelijkheid van hun kind niet kunnen zien. Dat is beter voor het kind.
In principe is er weinig mooi dat net geboren is. Babies zijn net garnalen, veulens zijn net kamelen, kittens en puppies zijn net wormpjes.
Ergens vind ik het mooi dat moeders de lelijkheid van hun kind niet kunnen zien. Dat is beter voor het kind.
In principe is er weinig mooi dat net geboren is. Babies zijn net garnalen, veulens zijn net kamelen, kittens en puppies zijn net wormpjes.