Actueel
alle pijlers
Euthanasie, palliatieve zorg en meer
woensdag 6 september 2017 om 16:02
Gezien de nu lopende discussie op het topic over de beoogde verhoging van het eigen risico een overlap kreeg met dit bericht uit het nieuws van afgelopen week: https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/219085 ... iging.html een algemeen topic.
Wat vindt jij van deze ontwikkeling?
Persoonlijk ben ik pro-euthanasie. In mijn omgeving heb ik al meerdere malen meegemaakt dat mensen de laatste jaren van hun leven te veel en onnodig hebben geleden. Iemand wat het ook kost in leven houden is lang niet altijd gewenst. Het is echter zeer complexe materie, dus ik ben benieuwd hoe anderen hier tegenaan kijken.
Wat vindt jij van deze ontwikkeling?
Persoonlijk ben ik pro-euthanasie. In mijn omgeving heb ik al meerdere malen meegemaakt dat mensen de laatste jaren van hun leven te veel en onnodig hebben geleden. Iemand wat het ook kost in leven houden is lang niet altijd gewenst. Het is echter zeer complexe materie, dus ik ben benieuwd hoe anderen hier tegenaan kijken.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
donderdag 7 september 2017 om 15:40
Is waar. Of je zit met iemand ertussen die dat juist wel doet en haar hele hebben en houwen in de groep gooit en dat dan ook altijd doet. Ik noem zo'n persoon het middelpunt van het universum.redbulletje schreef: ↑07-09-2017 15:38Precies! Vind het leuk om 1 op 1 met iemand af te spreken omdat je het dan ook echt ergens over kunt hebben. Maar zodra het gezelschap uit 4 of meer personen bestaat gaan er gesprekken door elkaar lopen en gaat 't toch vaak nergens meer over omdat je niet iedereen 't achterste van je tong wil laten zien.
donderdag 7 september 2017 om 15:53
Eens
Al vraag ik me af of je het echt eenzaamheid kan noemen als iemand er zelf voor kiest. Dan ben je namelijk niet 'eenzaam'.
Net zoals ik niet 'eenzaam' ben letterlijk gezien. Genoeg mensen om me heen, maar eenzaam en alleen ben ik vaak wel.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
donderdag 7 september 2017 om 16:38
Is niet wat ik op de woongroep zie van mijn moeder. Ik ga naast mijn fulltime baan en gezin 3x in de week naar mijn moeder en mijn zus doet dat ook. We doen haar was, administratie houden haar huis bij, tot de verkoopoverdracht ook dat hebben wij geregeld. Gaan zoveel mogelijk met haar naar buiten omdat daar geen tijd voor is. Ook de andere families zijn zeer betrokken. Een mevrouw krijgt weinig bezoek man overleden en heeft geen kinderen. Vrijwilligers geven haar aandacht. Op vakantie ben ik al 3 jaar niet geweest mantelzorgen kost veel vrije tijd.lothlorien schreef: ↑07-09-2017 12:59Waarom zou ik? Om vervolgens verbaal afgemaakt te worden zeker.
Weet je waarom de meeste ouderen vereenzamen? Omdat de kinderen simpelweg geen zin meer hebben om langs te komen. Veel te druk bezig met andere dingen.
Het smoesje wat ik de afgelopen jaren tevaak heb gehoord: " Goh, kunnen jullie dat niet "even" doen? Want wij hebben het te druk/geen zin/wonen verder dan twintig minuten/moeten onze kinderen opvoeden/enzovoort.
En de mooiste opmerking: "Zorgen jullie voor mama? Dan kan ik de stad in, want ik wil graag winkelen" Tja. En dan wel klagen als er iets niet helemaal geregeld is.
Dat wij de laatste jaren met 3 mensen bijna 40 patienten mogen verzorgen interesseert ze niet. Want " jullie zijn toch professionals?"
Ja, dat zijn we. En precies daarom hoef ik nooit meer daar te werken. Omdat ik alleen maar tegengewerkt wordt en niet op professionele wijze zorg kan leveren. Nog niet eens op een menselijke manier.
En dat doet mij ook pijn, de schrijnende situaties die ik dan zie. maar om die mensen dan maar allemaal af te maken onder het mom van " zelfbeschikking" is niet de oplossing. Een mentaliteitsverandering, dat is de oplossing. Dat we weer eens naar elkaar gaan omzien.
Maar dat willen we niet. Want dat is te duur. En daar willen we niet voor betalen. En dus sterven er mensen moederziel alleen want " wij moeten werken anders kunnen we niet op vakantie". Tja. En daar laat je een ander dus voor doodvallen. Letterlijk.
Ik vind het schokkend.
donderdag 7 september 2017 om 16:43
Prima de kinderen van medebewoners denken er precies zoals ik over. Ik denk dat er een groot verschil is tussen mensen beroepsmatig verzorgen op een gesloten afdeling dan dat het je eigen vader en of moeder betreft.lothlorien schreef: ↑07-09-2017 11:18Wil je wel even voor jezelf spreken in deze? Ik heb tien jaar in een verpleeghuis gewerkt, maar ik denk er toch beduidend anders over.
donderdag 7 september 2017 om 16:45
Zodra wij het gebouw uit waren wisten mijn vader en moeder niet meer dat wij geweest waren..redbulletje schreef: ↑07-09-2017 13:14Oh en mijn oude oom ging elke dag bij zijn demente vrouw langs in haar zorginstelling, maar die wist 5 minuten nadat hij weg was al niet meer dat hij was geweest en voelde zich dan weer agressief of verdrietig of eenzaam etc.
donderdag 7 september 2017 om 17:07
Mantelzorgen kost een hoop tijd ja, inderdaad. Zit jouw moeder op een woongroep of eengesloten geriatrische afdeling? Als ik dat mag vragen.Christiana schreef: ↑07-09-2017 16:38Is niet wat ik op de woongroep zie van mijn moeder. Ik ga naast mijn fulltime baan en gezin 3x in de week naar mijn moeder en mijn zus doet dat ook. We doen haar was, administratie houden haar huis bij, tot de verkoopoverdracht ook dat hebben wij geregeld. Gaan zoveel mogelijk met haar naar buiten omdat daar geen tijd voor is. Ook de andere families zijn zeer betrokken. Een mevrouw krijgt weinig bezoek man overleden en heeft geen kinderen. Vrijwilligers geven haar aandacht. Op vakantie ben ik al 3 jaar niet geweest mantelzorgen kost veel vrije tijd.
En fijn dat ik dan een positieve uitzondering hoor!
donderdag 7 september 2017 om 17:10
Mwoah. Als er meer mensen zouden staan zodat we een fatsoenlijk team hebben gaat de kwalteit van zorg ook een stuk omhoog. En dan is er weer tijd voor andere dingen (zoals idd naar buiten gaan) en dan gaat de kwaliteit van leven ook naar omhoog.Christiana schreef: ↑07-09-2017 16:43Prima de kinderen van medebewoners denken er precies zoals ik over. Ik denk dat er een groot verschil is tussen mensen beroepsmatig verzorgen op een gesloten afdeling dan dat het je eigen vader en of moeder betreft.
Het verschilt nogal waar je zit, welke regio en welke afdeling heb ik gemerkt.
donderdag 7 september 2017 om 19:26
Mijn moeder zit op een gesloten geriatische afdeling. Is een onderdeel van het verpleeghuis in het dorp. Dit zijn drie geschakelde huizen (gelijkvloers). Waarin 3 aparte woongroepen zitten, en zijn alle drie gesloten afdelingen. De woningen staan in verbinding met elkaar. Er zijn maximaal 8 bewoners per groep/huis.lothlorien schreef: ↑07-09-2017 17:07Mantelzorgen kost een hoop tijd ja, inderdaad. Zit jouw moeder op een woongroep of eengesloten geriatrische afdeling? Als ik dat mag vragen.
En fijn dat ik dan een positieve uitzondering hoor!
donderdag 7 september 2017 om 19:28
Klopt, en dat is voor sommigen ook een probleem, de bevoegde arts krabbelt terug op het moment dat de patiënt aan geeft gebruik te willen maken van de vooraf vastgestelde euthanasie afspraken. Begrijpelijk vanuit de zorgverlener, dat staat buiten kijf. Maar als patiënt kun je verder nergens meer heen in dat geval, afgezien van zelf wat aanrommelen en hopen dat dat goed gaat.
Of versterven zoals ze dat zo mooi noemen. (wat als nabestaande echt verschrikkelijk kan zijn om mee te maken, net zoals voor de patiënt en het verplegend personeel) Palliatieve sedatie is humaner, maar daar kom je bijna nooit voor in aanmerking, tenzij terminaal en dan nog gaat dat niet zonder slag of stoot.
De Drion pil bestaat overigens niet, enkel hypothetisch. Wat best apart is gezien het idee al uit 1992 stamt en meerdere onderzoeken hebben uitgewezen dat er een behoorlijk draagvlak voor is in Nederland.
Zoals ook valt op te maken uit de link in de OP en meerdere andere discussiestukken over euthanasie komt er altijd een stuk voorlichting en begeleiding bij kijken, het is niet zo dat als je je een dagje kut voelt je iemand kan bellen en gaan met die handel, toedeledokie.
Het is veel makkelijker om een glas bleek achterover te gooien wat dat aan gaat, dus bang dat zelfmoord "te" makkelijk wordt met dergelijke initiatieven ben ik niet bepaald.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
donderdag 7 september 2017 om 19:30
Op wat voor afdeling werkte jij dan?lothlorien schreef: ↑07-09-2017 17:07Mantelzorgen kost een hoop tijd ja, inderdaad. Zit jouw moeder op een woongroep of eengesloten geriatrische afdeling? Als ik dat mag vragen.
En fijn dat ik dan een positieve uitzondering hoor!
Gelukkig zijn er meer positieve uitzonderingen. Niet iedereen geeft zijn ouders compleet uit handen.
donderdag 7 september 2017 om 19:31
Klopt waar mijn moeder zit, is de zorg goed. Mijn moeder kan elke dag gedoucht worden. Er wordt elke dag op de groep gekookt. Het is kleinschalig. De nachtdienst vind ik te krap bezet. ( sterfbed vader nachten gewaakt wat leerzaam was). 1 verpleegkundige op 3 groepen en dus 24 bewoners. Van de zwaarste categorie. Alarmen blijven gaan, omdat elke kamer bewegingssensors heeft. Er is in geval van echte nood bijstand van een zwerfwacht van het hoofdgebouw.lothlorien schreef: ↑07-09-2017 17:10Mwoah. Als er meer mensen zouden staan zodat we een fatsoenlijk team hebben gaat de kwalteit van zorg ook een stuk omhoog. En dan is er weer tijd voor andere dingen (zoals idd naar buiten gaan) en dan gaat de kwaliteit van leven ook naar omhoog.
Het verschilt nogal waar je zit, welke regio en welke afdeling heb ik gemerkt.
donderdag 7 september 2017 om 20:00
+1. Ik begrijp je zo goed christiana!Christiana schreef: ↑07-09-2017 16:43Prima de kinderen van medebewoners denken er precies zoals ik over. Ik denk dat er een groot verschil is tussen mensen beroepsmatig verzorgen op een gesloten afdeling dan dat het je eigen vader en of moeder betreft.
donderdag 7 september 2017 om 20:00
Dat viel op zich nog wel mee. Op de dag dat mijn vader 's ochtends besloot dat het voor hem genoeg was geweest hebben ze hem tegen de avond in slaap gebracht. Op eigen kracht had ie overigens niet veel langer dan 'n week meer gehad, nu ging 't in elk geval humaner en sneller.AeonOfWinter schreef: ↑07-09-2017 19:28Palliatieve sedatie is humaner, maar daar kom je bijna nooit voor in aanmerking, tenzij terminaal en dan nog gaat dat niet zonder slag of stoot.
donderdag 7 september 2017 om 20:03
Ik denk dat er een groot verschil is tussen mensen beroepsmatig verzorgen op een gesloten afdeling dan dat het je eigen vader en of moeder betreft.
[/quote]
Ja en nee. Zoon heeft een tijdje in een verpleeghuis gewerkt. Toen hij wegging (was bijbaan) moesten sommigen huilen. Hij had echt een band met sommigen. Heeft me ook een keer meegenomen om me aan hen voor te stellen.
[/quote]
Ja en nee. Zoon heeft een tijdje in een verpleeghuis gewerkt. Toen hij wegging (was bijbaan) moesten sommigen huilen. Hij had echt een band met sommigen. Heeft me ook een keer meegenomen om me aan hen voor te stellen.
donderdag 7 september 2017 om 20:10
Er is ondertussen veel gereageerd, ik maak schijnbaar iets los. Ik ga eens kijken of het forum het wil vreten als ik alles onder elkaar zet
Nee, 24/7 is niet realistisch. Hoeft ook niet, snap ik wel. Maar de dingen die bij sommige mensen uit hun mond rollen, daar valt mijn mond dan weer van open. En niet in positieve zin. Hier en daar zijn er ook geweldige uitzonderingen, laat dat niet ongezegd blijven!
Dan heb je dat inderdaad erg goed voor elkaar Christiana!
En ja, inderdaad. Ik stond in mijn studententijd (nota bene!) ook alleen in de nacht. 1 persoon op 30 patienten. En bij de eerste ben ik nog op tijd, bij de tweede moet ik hard lopen en de 3e,4e,5e enzovoort ja die liggen er in. En dat vind ik gewoon kut,maar ik kan er niks aan doen.
Bruise schreef: ↑07-09-2017 13:17Fijn dat je toch de moeite wel hebt genomen, want ik zie daar niets staan waardoor je verbaal afgemaakt zou moeten worden.
Ik ken het viva forum ondertussen een beetje.
Het is ook zeker zo dat genoeg familieleden en vrienden het af laten weten.
Zo zijn er mensen die geen zin hebben om ook maar enige energie te steken in een chagerijnige moeder. Maar die moeder kan er helemaal niets aan doen dat ze zo chagerijnig is. En daar gaan genoeg mensen helaas aan voorbij.
Of ze weten er totaal niet mee om te gaan en doet het ze teveel verdriet om te zien.
Dat ook. Maar ik zie ook regelmatig mensen die er gewoon geen zin in hebben.
Ze daarom afmaken is natuurlijk ook weer het uiterste, en dat is niet wat men hier bedoelde.
Bruise schreef: ↑07-09-2017 13:53Vraag ik me wel af op wat voor afdeling jij werkte, lothlorien, want 3 op 40 is erg weinig wanneer het over de besproken groepen gaat.
Ik werkte (nu gelukkig niet meer) op een psycho-geriatrische afdeling in het midden van het land. En het is weinig maar wat er niet is, is er niet.
Daarbij vind ik dat er dus ook dat er op compleet verkeerde zaken bezuinigd wordt.
redbulletje schreef: ↑07-09-2017 13:12Het is toch in de meeste gevallen niet realistisch dat 'n volwassen kind 24/7 het handje van z'n demente ouder komt vasthouden? De meeste volwassenen moeten werken en vaak hebben ze ook nog kinderen waar ze vanalles mee moeten. En dan woont een groot aantal ook niet meer in de regio van z'n ouders. Voor 'n bejaarden/verzorgingshuis moet door de patient al heel erg veel per maand betaald worden en dan krijgen ze nog slechte zorg ook omdat er simpelweg te weinig personeel ingehuurd wordt.
Nee, 24/7 is niet realistisch. Hoeft ook niet, snap ik wel. Maar de dingen die bij sommige mensen uit hun mond rollen, daar valt mijn mond dan weer van open. En niet in positieve zin. Hier en daar zijn er ook geweldige uitzonderingen, laat dat niet ongezegd blijven!
Dat mensen niet meer willen heeft 9 van de tien keer een oorzaak. Maar de tijd om je in een ander te verdiepen en echt oprecht een relatie aan te gaan is er gewoon niet. Ik denk dat dat wel de kern van het probleem is eigenlijk. Mooi verhaal in de link, maar daar heb ik nog wel een paar vraagtekens bij.Bobby-Pin schreef: ↑07-09-2017 15:15Respect voor je baan maar er bestaan, of je het nou leuk vindt of niet, mensen voor wie het leven niet meer hoeft en daar al het mogelijke al voor gedaan hebben om weer een beetje zin en kleur aan het leven te geven. Zoals het verhaal van https://www.vn.nl/ik-heb-verloren-van-het-leven/ van Hans bijvoorbeeld.
Er heeft niemand hier geschreven om maar lastige bejaarden en masse hun leven te beëindigen omdat, behalve de verzorgenden, er niemand meer naar om zou kijken.
Zelf zou ik trouwens ook liever zelf kunnen beslissen over mijn dood wanneer ik de diagnose Alzheimer zou krijgen, want laten we eerlijk zijn, niemand wil dementerend eindigen in een verpleeghuis.
Christiana schreef: ↑07-09-2017 19:31Klopt waar mijn moeder zit, is de zorg goed. Mijn moeder kan elke dag gedoucht worden. Er wordt elke dag op de groep gekookt. Het is kleinschalig. De nachtdienst vind ik te krap bezet. ( sterfbed vader nachten gewaakt wat leerzaam was). 1 verpleegkundige op 3 groepen en dus 24 bewoners. Van de zwaarste categorie. Alarmen blijven gaan, omdat elke kamer bewegingssensors heeft. Er is in geval van echte nood bijstand van een zwerfwacht van het hoofdgebouw.
Dan heb je dat inderdaad erg goed voor elkaar Christiana!
En ja, inderdaad. Ik stond in mijn studententijd (nota bene!) ook alleen in de nacht. 1 persoon op 30 patienten. En bij de eerste ben ik nog op tijd, bij de tweede moet ik hard lopen en de 3e,4e,5e enzovoort ja die liggen er in. En dat vind ik gewoon kut,maar ik kan er niks aan doen.
donderdag 7 september 2017 om 20:11
Hier ook hoor, mijn moeder ging elke dag minstens 1x en als wij niet gingen, ging zij 2x. Mijn zussen en ik kwamen meermaals per week. Mijn vader was ook jong, dus had nog veel familie. Toch gingen die niet vaak en als ze gingen vaak met mijn moeder mee. Als het niet heel eigen is, is er een hoge drempel om een verpleeghuis in te lopen voor mensen. Ik snap dat wel: iemand herkent je niet, is verward.. wat moet je daar dan gaan doen? Ik snal heel goed dat de niet-mantelzorgers afhaken. Dat is geen gebrek aan liefde. Wel onmacht en onkunde om met de situatie om te gaan. En ja, ik heb ook met de verpleging vaak een band opgebouwd. Er zijn echt wel mensen die zien wat daar gedaan wordt, met hoeveel liefde.lothlorien schreef: ↑07-09-2017 17:07Mantelzorgen kost een hoop tijd ja, inderdaad. Zit jouw moeder op een woongroep of eengesloten geriatrische afdeling? Als ik dat mag vragen.
En fijn dat ik dan een positieve uitzondering hoor!
Ik snap ook je opmerking wel dat je demente mensen en masse een pil laten slikken niet de oplossing is. Het doet mij denken aan de down-discussie: als je er voor kiest is het je eigen schuld, had je het maar af moeten breken.. dat is doodeng, want je wilt niemand, echt nooit de dood insturen als diegene daar niet heel erg zelf voor kiest. Maar hoe groot wordt de maatscvhappelijke druk als je bij uitzichtloze, zorgintensieve diagnoses dan? Dat is volgens mij precies de reden dat het niet mag. En ik snap dat ook wel. Maar de dag dat ik een dergelijke diagnose krijg hoop ik tot in het diepst van mijn ziel dat ik de kracht heb om er uit te stappen. Ik vind het moeilijk te begrijpen dat mensen die het zo goed kennen (als prof in jouw geval, maar toch), dat niet van mij kunnen begrijpen..
donderdag 7 september 2017 om 20:14
En zo ken ik weer iemand die nog 6 dagen een ellendige tijd heeft gehad, kwam met regelmaat weer bij.redbulletje schreef: ↑07-09-2017 20:00Dat viel op zich nog wel mee. Op de dag dat mijn vader 's ochtends besloot dat het voor hem genoeg was geweest hebben ze hem tegen de avond in slaap gebracht. Op eigen kracht had ie overigens niet veel langer dan 'n week meer gehad, nu ging 't in elk geval humaner en sneller.
