Euthanasie, palliatieve zorg en meer

06-09-2017 16:02 656 berichten
Alle reacties Link kopieren
Gezien de nu lopende discussie op het topic over de beoogde verhoging van het eigen risico een overlap kreeg met dit bericht uit het nieuws van afgelopen week: https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/219085 ... iging.html een algemeen topic.

Wat vindt jij van deze ontwikkeling?

Persoonlijk ben ik pro-euthanasie. In mijn omgeving heb ik al meerdere malen meegemaakt dat mensen de laatste jaren van hun leven te veel en onnodig hebben geleden. Iemand wat het ook kost in leven houden is lang niet altijd gewenst. Het is echter zeer complexe materie, dus ik ben benieuwd hoe anderen hier tegenaan kijken.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Procne schreef:
06-09-2017 18:47
Ik vind dit een bijzonder kwalijke ontwikkeling en hoop dat dit strafbaar gesteld wordt.

In de discussie over Voltooid Leven wordt altijd het beeld geschetst van gezonde mensen die een weloverwogen rationele beslissing maken of zij wel of niet willen blijven leven. Maar zo'n beslissing is vrijwel nooit echt rationeel. Het is niet zo simpel als 'gewoon geen zin meer', maar een complexe combinatie van factoren (angst om ouder te worden, angst voor pijn, angst om controle te verliezen, eenzaamheid). En dan heb ik het nog niet eens over mensen die een depressie hebben, waarbij een van de symptomen van deze ziekte (want het is een ziekte) is dat mensen suïcidale gedachten hebben.

In mijn naaste omgeving heb ik helaas een aantal zware depressies van dichtbij meegemaakt. Een vriendin vertelde me dat de enige reden dat zij geen einde aan haar leven gemaakt had, was dat zij heel bang was voor de pijn. Inmiddels is zij er met veel therapie bovenop gekomen, maar ik weet zeker dat zij er niet meer was geweest als zij simpelweg een 'poedertje' had kunnen nemen. Was dat dan 'een vrije keuze' en 'haar goed recht' geweest? Of moeten we mensen soms tegen zichzelf beschermen?

Gelukkig dat je vriendin er weer bovenop is gekomen, zo kan het natuurlijk ook gaan lopen en dan kan ik me voorstellen dat je dan wat huiverig bent voor een makkelijk en legale manier van levensbeëindiging :hug:
Aan de andere kant heb je spijtig genoeg ook mensen die wel een zelfmoordpoging hebben gedaan maar net op tijd werden gevonden+ gereanimeerd en nu voor het leven ongelukkig zijn in de zin van zwaar gehandicapt bijvoorbeeld omdat hun hersenen zuurstof tekort opliep d.m.v. verhanging. Het is allemaal niet zo zwart/wit daarom moet het goed worden besproken.
Cateautje schreef:
06-09-2017 19:13
Overigens kan er van wetswege wel een beperking gesteld worden op de verkoop van dat spul, want dan doen ze ook met kunstmest omdat je daar bommen mee kunt bouwen, dus het lijkt me een koud kunstje voor Den Haag om daar paal en perk aan te stellen.

Ik denk dat de voorstanders wat dat betreft iets te vroeg juichen.
Dat had ik zelf ook al bedacht.
Maar ook daar zal wel weer iets op te vinden zijn.
Ik heb een meisje gekend bij wie het pas na de 6e keer lukte. Dat lijkt me ook hel.
Al dacht ik in het begin ook wel van wil je echt dood, want zo moelijk hoeft het niet te zijn. Helaas gaat dat niet voor iedereen op.
PowerCube schreef:
06-09-2017 19:07
Eens, maar ook apothekers die deze middelen dan moeten bereiden, schijnen daar gewetensbezwaren van te kunnen krijgen. Een gespecialiseerde apotheek zou dan een oplossing zijn, maar dat gaat nooit gebeuren met CDA en CU in een regering.
Ook een gespecialiseerde apotheker kan wegens gewetensbezwaren weigeren het dodelijke middel te verstrekken. Geldt toch voor ieder mens?
Ik hoop voor de mensen van Laatste Wil dat zij nooit met zichzelf onoverkomelijk in de problemen raken of dat het nobele werk dat zij nu met ongetwijfeld veel toewijding verrichten hen nooit ernstig zal tegenstaan.
anoniem_327423 wijzigde dit bericht op 06-09-2017 19:28
1.29% gewijzigd
Veel geschikte zelfmoordpillen schijnen door je maag afgestoten te worden waardoor je ze onbewust weer uitkotst. Iets wat je bij jezelf.kunt injecteren lijkt me dus betrouwbaarder dan slikken.
Alle reacties Link kopieren
AnnA_C schreef:
06-09-2017 17:36
Ik vind dat iedereen het recht heeft om zelf te beslissen of hij/zij wil blijven leven, maar inderdaad lijkt een extra screening me wel op zijn plaats. Met een abortus heb je toch ook meerdere gesprekken en een bedenktijd? Misschien niet helemaal vergelijkbaar, maar het was wel het eerst wat in me op kwam. Het lijkt me dat een zelfde soort traject ook toegepast kan worden op mensen die niet meer verder willen leven.

En misschien ben ik te naief, maar is de maatschappij echt zo ver doorgeschoten in de individualisering? Volgens mij heb je daar zelf echt wel invloed op. Hier komt regelmatig iemand spontaan langs om te kijken of ik thuis ben/wakker ben en zin heb in een kletspraatje of een wandeling. Ook bij mijn oma van 86 komt elke dag wel iemand langs. Hartverwarmend vond ik het ook om te horen dat zij in de supermarkt boodschappen mag doen zonder te betalen, en dat de rekening eens per maand naar mijn ouders wordt gestuurd. Bij alle kassa's ligt een foto van haar, zodat ze herkend wordt. Dit geeft haar zoveel vrijheid!

Ik had onverwachts bezoek en ben ben nog niet helemaal bij gelezen. Maar euthanasie is momenteel helemaal niet makkelijk. Het is niet iets wat je "even" regelt. Om een recent voorbeeld te noemen: Oude buurman van mij had ver uitgezaaide kanker, behalve het zo pijnloos mogelijk houden kon er niets meer voor hem gedaan worden. Hij was eind 50 en regelde een euthanasieverklaring samen met zijn enigst kind en de huisarts. Er kwam een screening (je moet wilsbekwaam zijn) en meneer kwam er netjes door. Puntje bij paaltje is er geen euthanasie gekomen. De huisarts trok zich terug toen het zo ver was. Het is een pijnlijke dood geworden. En mijn oud-buurman is daar niet de enige in helaas.

Kun je denken: ik wil alles zo goed mogelijk geregeld hebben, maar dat gaat dus blijkbaar lang niet altijd op als het eenmaal zo ver is. En dan kun je als patient dus helemaal niets meer.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren
Je kan er niet voor kiezen om geboren te worden, maar wat mij betreft zou iedereen er voor moeten mogen/kunnen kiezen om te stoppen met leven. Maargoed, ik kan me ook goed voorstellen dat sommige mensen het leven gewoon niet de moeite waard vinden, of niet leuk/draagbaar genoeg om het vol te houden, ook zonder per sé depressief of dergelijke te hoeven zijn. Ik zie het leven dan ook niet per definitie als iets dat altijd beter is dan niet-leven. Zelf vind ik het leven overigens over het algemeen wel de moeite waard en ben ik gelukkig, en dan zie ik dan maar als een zegen want het lijkt me een hel wanneer je het leven niet (meer) ziet zitten en je daar zelf geen beslissing over mag nemen.
redbulletje schreef:
06-09-2017 19:23
Veel geschikte zelfmoordpillen schijnen door je maag afgestoten te worden waardoor je ze onbewust weer uitkotst. Iets wat je bij jezelf.kunt injecteren lijkt me dus betrouwbaarder dan slikken.
Yep. Daarom moet er vooraf antibraakmiddelen worden geslikt. Voorheen gebruikte men meestal Domperidon. Das nu niet meer vrij verkrijgbaar. Of Primperan, maar dat kan alleen via recept.
Het wordt veel te makkelijk gemaakt door iedereen boven de 18 na een half jaar inschrijftijd, zonder begeleiding, een dodelijk middel, zware pijnstiller plus zwaar slaapmiddel te verstrekken.
Ik begrijp niet hoe dat juridisch mogelijk is.
macaria schreef:
06-09-2017 19:22
Ook een gespecialiseerde apotheker kan wegens gewetensbezwaren weigeren het dodelijke middel te verstrekken. Geldt toch voor ieder mens?
Ik hoop voor de mensen van Laatste Wil dat zij nooit met zichzelf onoverkomelijk in de problemen raken of dat het nobele werk dat zij nu met ongetwijfeld veel toewijding verrichten hen nooit ernstig zal tegenstaan.
Ik bedoel een apotheek waar het personeel wordt geselecteerd op geen gewetensbezwaren. Of bedoel jij dat ook? Dat mensen later pas gewetensbezwaren ontwikkelen?
Jejoue schreef:
06-09-2017 19:34
Yep. Daarom moet er vooraf antibraakmiddelen worden geslikt. Voorheen gebruikte men meestal Domperidon. Das nu niet meer vrij verkrijgbaar. Of Primperan, maar dat kan alleen via recept.
Domperidon wil ook niet altijd helpen, dan kots je nog evengoed alles uit.
macaria schreef:
06-09-2017 19:36
Het wordt veel te makkelijk gemaakt door iedereen boven de 18 na een half jaar inschrijftijd, zonder begeleiding, een dodelijk middel, zware pijnstiller plus zwaar slaapmiddel te verstrekken.
Ik begrijp niet hoe dat juridisch mogelijk is.
Veel te makkelijk?? Komt volgens mij nog heel wat bij kijken om een betrouwbaar recept te regelen. En waarom zou iemand de verplichting moeten hebben om te blijven leven?
macaria schreef:
06-09-2017 19:36
Het wordt veel te makkelijk gemaakt door iedereen boven de 18 na een half jaar inschrijftijd, zonder begeleiding, een dodelijk middel, zware pijnstiller plus zwaar slaapmiddel te verstrekken.
Ik begrijp niet hoe dat juridisch mogelijk is.
De rustgever en pijnstiller krijg je er volgens mij niet bij, die moet je zelf regelen.
Maar goed, het merendeel van de leden van die club is boven de 70, dus misschien weten wij wel gewoon niet waar we het over hebben. Wij staan vol in het leven en hebben nog geen besef van de naderende dood en dat maakt toch dat je er anders naar kijkt en het anders voelt dan iemand die al zo oud is. Wie weet, als het zover is, wat de confrontatie met ons doet.
Wij is jij.
Procne schreef:
06-09-2017 18:47
Ik vind dit een bijzonder kwalijke ontwikkeling en hoop dat dit strafbaar gesteld wordt.

In de discussie over Voltooid Leven wordt altijd het beeld geschetst van gezonde mensen die een weloverwogen rationele beslissing maken of zij wel of niet willen blijven leven. Maar zo'n beslissing is vrijwel nooit echt rationeel. Het is niet zo simpel als 'gewoon geen zin meer', maar een complexe combinatie van factoren (angst om ouder te worden, angst voor pijn, angst om controle te verliezen, eenzaamheid). En dan heb ik het nog niet eens over mensen die een depressie hebben, waarbij een van de symptomen van deze ziekte (want het is een ziekte) is dat mensen suïcidale gedachten hebben.

In mijn naaste omgeving heb ik helaas een aantal zware depressies van dichtbij meegemaakt. Een vriendin vertelde me dat de enige reden dat zij geen einde aan haar leven gemaakt had, was dat zij heel bang was voor de pijn. Inmiddels is zij er met veel therapie bovenop gekomen, maar ik weet zeker dat zij er niet meer was geweest als zij simpelweg een 'poedertje' had kunnen nemen. Was dat dan 'een vrije keuze' en 'haar goed recht' geweest? Of moeten we mensen soms tegen zichzelf beschermen?
Soms kan de keuze wel rationeel gemaakt worden, bijvoorbeeld bij uitzichtloos lijden, Jouw vriendin had ook net zo goed nog steeds depressief kunnen zijn en elke dag als een verschrikking zien, was het dan misschien juist geen redmiddel voor haar geweest?
Uiteraard ben ik blij voor haar en voor jou dat je vriendin weer wil leven, maar het had ook anders kunnen zijn.
Bruise schreef:
06-09-2017 19:44
Wij is jij.
Voor wie spreek jij dan allemaal?

Wees voorzichtig met het uiten van je wensen hier, dat wordt niet getolereerd door de mods.
Het ging er mij om dat als jij over wij spreekt, die allemaal nog in de bloei van hun leven zitten, dat wil ik dat even corrigeren.
Net als eventueel naderende dood en confrontaties. :)
Bruise schreef:
06-09-2017 19:42
De rustgever en pijnstiller krijg je er volgens mij niet bij, die moet je zelf regelen.
Dan nog snap ik niet hoe het juridisch mogelijk is om informatie te verstrekken over een dodelijk middel dat volgens Laatste Wil ook nog eens eenvoudig te verkrijgen is, dus zonder tussenkomst van een specialist. Wie kan garanderen dat een cliënt het vertrouwen van de informatieverstrekker niet beschaamt en op onbewaakte momenten de kennis op een forum deelt?
Alle reacties Link kopieren
Bumba1985 schreef:
06-09-2017 16:44
Dat iemand weet hoe ie zo'n middel kan gebruiken wil natuurlijk nog niet zeggen dat ie het ook daadwerkelijk gaat doen. Juist de wetenschap dat je er een eind aan kunt maken als iets té erg wordt kan er ook toe leiden dat iemand weer een stukje levenskwaliteit terugwint, gek genoeg. Omdat je vanaf dat moment een stukje zelfbeschikking hebt en niet meer hoeft na te denken over allerlei enge manieren waarop je een einde aan je leven zou kunnen maken.
Precies.
Zeggen mensen tegen zichzelf te willen beschermen wordt volgens mij vooral uit egoisme gezegd omdat je die persoon zelf niet kwijt wil.
macaria schreef:
06-09-2017 19:56
Dan nog snap ik niet hoe het juridisch mogelijk is om informatie te verstrekken over een dodelijk middel dat volgens Laatste Wil ook nog eens eenvoudig te verkrijgen is, dus zonder tussenkomst van een specialist. Wie kan garanderen dat een cliënt het vertrouwen van de informatieverstrekker niet beschaamt en op onbewaakte momenten de kennis op een forum deelt?
Tja zoals ik ook al zei, ik geloof niet in beroepsgeheimen.
Bruise schreef:
06-09-2017 19:55
Het ging er mij om dat als jij over wij spreekt, die allemaal nog in de bloei van hun leven zitten, dat wil ik dat even corrigeren.
Net als eventueel naderende dood en confrontaties. :)
Ik wist niet dat je al zo oud bent. Dat geldt niet voor de meesten hier in dit topic, dus schrijf ik over wij, dat blijft staan.
Bruise schreef:
06-09-2017 19:57
Tja zoals ik ook al zei, ik geloof niet in beroepsgeheimen.
Nou, ik ook niet!
Alle reacties Link kopieren
macaria schreef:
06-09-2017 19:45
Soms kan de keuze wel rationeel gemaakt worden, bijvoorbeeld bij uitzichtloos lijden, Jouw vriendin had ook net zo goed nog steeds depressief kunnen zijn en elke dag als een verschrikking zien, was het dan misschien juist geen redmiddel voor haar geweest?
Uiteraard ben ik blij voor haar en voor jou dat je vriendin weer wil leven, maar het had ook anders kunnen zijn.
Ja, misschien, maar dan moet het wel uitvoerig getoetst zijn door verschillende artsen. Er zijn in Nederland heel veel mensen met depressieve klachten (5% van de Nederlanders. Bron: https://www.google.nl/amp/s/www.nrc.nl/ ... 554364/amp)
Als je alle drempels voor zelfmoord wegneemt, zullen veel mensen deze drastische stap nemen, terwijl zij waarschijnlijk nog goed geholpen zouden kunnen worden. In de meeste gevallen is depressie namelijk te behandelen. Slechts een klein deel van de patiënten komt er niet uit en slechts een heel klein deel doet meerdere pogingen. De kans dat je na een depressie nog een gelukkig leven kunt leiden is vele male groter dan dat je je leven lang depressief blijft.
Daarom vind ik dat wij alles moeten doen om te voorkomen dat mensen zo'n drastische, definitieve oplossing kiezen voor een (meestal) tijdelijk probleem.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven