Miljoenen Nederlanders hebben inkomen onder bijstandsniveau

11-10-2017 13:13 425 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het triest. Maar blijkbaar is dat stemmingmakerij.



https://youtu.be/TXbCGGUMr4k

Stand van het Land
11 oktober 2017 — 07:18

Miljoenen Nederlanders hebben inkomen onder bijstandsniveau

Drie miljoen Nederlanders moesten het in 2016 doen met een netto inkomen van minder dan 920 euro per maand. Dat blijkt uit een analyse van het CBS.

Het CBS spreekt in het onderzoek van een financieel kwetsbaar persoon wanneer iemand geen inkomen heeft uit betaald werk of het inkomen uit betaald werk onder de netto bijstand van een alleenstaande ligt. In 2015 was dit 11.080 euro, wat neerkomt op 920 euro per maand.

Mannen

Van de drie miljoen financieel kwetsbaren zijn er één miljoen man. 27 procent van die mannen had wel een baan, maar verdiende minder dan het bijstandsniveau. Bijna twee derde van de mannen had een uitkering. 28 procent ontving een bijstandsuitkering en 21 procent een arbeidsongeschiktheidsuitkering.

Vrouwen

Bij vrouwen ligt het anders. Bijna een kwart van de financieel kwetsbare vrouwen heeft geen inkomen. Vrijwel altijd waren dit gehuwde of samenwonende vrouwen die voor hun levensonderhoud afhankelijk zijn van hun partner.

Korte werkweek

Bij zowel werkende mannen als vrouwen die financieel kwetsbaar zijn is een korte werkweek de belangrijkste reden dat hun verdiende inkomen niet boven het bijstandsniveau uitkomt.

Voor zowel mannen als vrouwen geld dat grootste groep financieel kwetsbaren in de leeftijdscategorie van 45 tot 65 jaar. Ruim 1,5 miljoen financieel kwetsbaren horen bij die groep.
missie_m wijzigde dit bericht op 11-10-2017 21:09
5.92% gewijzigd
LOEP ME MAAR aub.
Andersom schreef:
11-10-2017 21:25
Waarom is dat het probleem? Jij stelt dat het voor velen niet mogelijk is. Dan ga ik er van uit dat ze het wel willen, anders moet je met een ander excuus komen.

'Willen we niet' kan ik niet begrijpen maar wel respecteren. 'Dat is voor ons niet mogelijk' vraagt om een oplossing.
Het probleem vind ik dat andere mensen zich ermee bemoeien en willen dat iedereen aan hun ideaalbeeld voldoet.
Dat kan gewoon niet.
Ik heb wel een uitzendbaantjes gehad van 4 uur per dag. Meer was daar echt niet te doen en daar werkten ook vrouwen (en mannen) voor vast. Moeten ze dan in de avond nog 4 uur gaan schoonmaken om gelijke input te leveren als hun man? Of mogen ze er gewoon tevreden mee zijn?
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
11-10-2017 21:20
De beslissing om niet of heel weinig te werken is vaak genomen ten tijden van de kleine kinderen. Op dat moment is het gaat ontstaan. Velen lukt het dan niet met om dat gat te dichten anderen doen daarna niet eens meer en poging tenzij het inkomen van de partner wegvalt.

dat bedoelde ik zo straks, maar dan gaat men dat vergelijken met 1950. Ik kan het goed begrijpen dat men stopte of minderde. In de zorg bv was het niet prettig als je om 07.00 uur moest beginnen en de kindjes moesten pas om 8.30 naar school. Niet iedereen had mazzel dat opa en oma alla minuut klaar staan.

Ik denk dat veel jonge ouders het niet zouden redden zonder de hulp van opa en oma. En niet iedereen kan gezin en baan goed combineren.
missie_m wijzigde dit bericht op 11-10-2017 21:40
0.24% gewijzigd
LOEP ME MAAR aub.
2koffie schreef:
11-10-2017 21:32
Het probleem vind ik dat andere mensen zich ermee bemoeien en willen dat iedereen aan hun ideaalbeeld voldoet.
Dat kan gewoon niet.
Ik heb wel een uitzendbaantjes gehad van 4 uur per dag. Meer was daar echt niet te doen en daar werkten ook vrouwen (en mannen) voor vast. Moeten ze dan in de avond nog 4 uur gaan schoonmaken om gelijke input te leveren als hun man? Of mogen ze er gewoon tevreden mee zijn?

Maar dat blijft dan toch een eigen keus om niet meer te gaan werken en de zorg niet te gaan delen?

Ik heb zelf ook tien jaar geen betaalde baan gehad. Ontstaan gedwongen door de omstandigheden, maar later ook wel eigen keus. Dat maakt nog steeds dat ik vind dat je niet kunt zeggen: 'Dat was voor ons niet mogelijk.' Er is bijna altijd een oplossing als je het echt wilt.

Dus noem het dan gewoon eigen keus en niet een onmogelijkheid.
Alle reacties Link kopieren
djengaz schreef:
11-10-2017 20:51
Dit is wel het lachwekkendste topic op actueel sinds tijden. Staat wel precies voor wat de pijler is. Stemmingsmakerij, nieuwsartikelen en feiten niet goed kunnen lezen en begrijpen en dan toch vasthouden aan het eigen idee erover wat dus duidelijk niet klopt. Eenrichtingsdenken en dan dus ook alles nog zo lezen zoals het in je hoofd vastgeroest zit.
Grappig, als het niet om te janken zo treurig was. :-[
Kom ik eindelijk weer eens kijken op de Actueel pijlerT.. thanks voor de samenvatting Djengaz. Spijker op z'n kop..
Nou ja.. dat dus..
Het maakt niet uit of het een keus is of een onmogelijkheid. Een derde heeft er weinig van te vinden. Dat is mijn punt. Zeker als derden alleen veroordelen en niet actief hulp bieden aan mensen die meer of weer zouden willen werken. Dan lees ik toch vaak dingen als 'eigen schuld, kennis verouderd, had je maar niet moeten stoppen'. Als het je dwars zit, verander die houding dan eens (niet tegen jou persoonlijk he). Genoeg werk waarin dingen niet zo extreem snel veranderen of moeilijk worden.
missie_m schreef:
11-10-2017 21:34
dat bedoelde ik zo straks, maar dan gaat men dat vergelijken met 1950. Ik kan het goed begrijpen dat men stopte of minderde. In de zorg bv was het niet prettig als je om 07.00 uur moest beginnen en de kindjes moesten pas om 8.30 naar school. Niet iedereen had mazzel dat opa en oma alla minuut klaar staan.

Ik denk dat veel jonge ouders het niet zouden redden zonder de hulp van opa en oma. En niet iedereen kan gezin en baan goed combineren.
Volgens mij schreef jij dat er in de jaren ‘90 nog nauwelijks tot geen kinderopvang was en dat vrouwen vrijwel alleen ‘voor de leuk’ een paar uurtjes werkten als de kinders naar de psz/school waren. Dat klopt gewoon niet.

En als je om 7 uur moet beginnen zijn er verschillende opties om je kinderen op school af te leveren om 8:30. Allereerst de partner; die kan kinderen naar school brengen, dan naar huis, oppas, al dan niet betaald en er zijn nog wel andere regelingen te bedenken.
Alle reacties Link kopieren
2koffie schreef:
11-10-2017 21:45
Het maakt niet uit of het een keus is of een onmogelijkheid. Een derde heeft er weinig van te vinden. Dat is mijn punt. Zeker als derden alleen veroordelen en niet actief hulp bieden aan mensen die meer of weer zouden willen werken. Dan lees ik toch vaak dingen als 'eigen schuld, kennis verouderd, had je maar niet moeten stoppen'. Als het je dwars zit, verander die houding dan eens (niet tegen jou persoonlijk he). Genoeg werk waarin dingen niet zo extreem snel veranderen of moeilijk worden.

eens
LOEP ME MAAR aub.
Alle reacties Link kopieren
SallySpectra schreef:
11-10-2017 21:46
Volgens mij schreef jij dat er in de jaren ‘90 nog nauwelijks tot geen kinderopvang was en dat vrouwen vrijwel alleen ‘voor de leuk’ een paar uurtjes werkten als de kinders naar de psz/school waren. Dat klopt gewoon niet.

En als je om 7 uur moet beginnen zijn er verschillende opties om je kinderen op school af te leveren om 8:30. Allereerst de partner; die kan kinderen naar school brengen, dan naar huis, oppas, al dan niet betaald en er zijn nog wel andere regelingen te bedenken.
welke regelingen? Als partner een fulltime baan heeft en om 6.30 uur moet beginnen? Of pas om 8.00 u. thuis komt van nachtdienst? Oppas naar school of werk moet? Buurvrouw ook naar werk moet. Wat een gedoe dan elke dag weer. Als k.opvang duurder is dan je eigen uurloon wat doe je dan?
LOEP ME MAAR aub.
2koffie schreef:
11-10-2017 21:45
Het maakt niet uit of het een keus is of een onmogelijkheid. Een derde heeft er weinig van te vinden. Dat is mijn punt. Zeker als derden alleen veroordelen en niet actief hulp bieden aan mensen die meer of weer zouden willen werken. Dan lees ik toch vaak dingen als 'eigen schuld, kennis verouderd, had je maar niet moeten stoppen'. Als het je dwars zit, verander die houding dan eens (niet tegen jou persoonlijk he). Genoeg werk waarin dingen niet zo extreem snel veranderen of moeilijk worden.

Het maakt wel uit hoor je het noemt. Als jij het een keuze noemt prima, mijn keus zou het niet zijn maar voor een ander prima.

Noemt iemand het een onmogelijkheid, dan vraagt dat om een oplossing. Als je zegt dat iets onmogelijk is dan geef je namelijk aan dat je het wel zou willen mits het mogelijk was. :lightbulb:

Logisch dat vrouwen zich veroordeeld voelen als ze iets 'onmogelijk' noemen, de ander zal in zo'n gesprek immers op zoek gaan naar mogelijkheden.
missie_m schreef:
11-10-2017 21:58
welke regelingen? Als partner een fulltime baan heeft en om 6.30 uur moet beginnen? Of pas om 8.00 u. thuis komt van nachtdienst? Oppas naar school of werk moet? Buurvrouw ook naar werk moet. Wat een gedoe dan elke dag weer. Als k.opvang duurder is dan je eigen uurloon wat doe je dan?

Dan heb je geen goede afspraken gemaakt met je oppas of je hebt de verkeerde uitgezocht. Als je een oppas nodig hebt van 7.00 tot 8.30 dan zoek je er een die op die tijd beschikbaar is. En echt die zijn er!
missie_m schreef:
11-10-2017 21:58
welke regelingen? Als partner een fulltime baan heeft en om 6.30 uur moet beginnen? Of pas om 8.00 u. thuis komt van nachtdienst? Oppas naar school of werk moet? Buurvrouw ook naar werk moet. Wat een gedoe dan elke dag weer. Als k.opvang duurder is dan je eigen uurloon wat doe je dan?
Als kinderopvang duurder is dan je eigen uurloon, krijg je hoogstwaarschijnlijk heel veel kot.

De meeste banen beginnen niet om 6:30. Als zowel man als vrouw heel vroeg moeten beginnen (of nachtdienst etc), dan probeer je allereerst onderling diensten op elkaar af te stemmen. Lukt dat niet dan regel je dat anders: er zijn kdv’s waar kinderen vroeg terecht kunnen, ouders/familie/buren, professionele oppas (gastouder of anders). En tuurlijk is het veel geregel als je beiden ploegendiensten (bijv) draait, maar als het echt niet lukt, dan is een andere baan zoeken ook nog een optie hè? Niet iedere baan vereist dat je op ‘moeilijke’ tijden begint of thuiskomt. Ik zou bijna zeggen: de meeste banen hebben vrij redelijke tijden of er valt iets te regelen. Dus ‘moeilijk te regelen’ is op zich nog geen reden om meteen maar helemaal niet meer te werken.
Maar wat vind je nu precies triest Missie? Want zoals in het artikel staat zijn er dus individuele mensen die een inkomen hebben onder bijstandsniveau maar wel met partner die ook een inkomen heeft. Al dan niet kiezen zij ervoor om parttime of niet te werken en daardoor dus onder bijstandsniveau in persona belanden. Dat zegt dus niks over het gezinsinkomen, armoede of leven onder bijstandsniveau zoals je oorspronkelijk leek te insinueren. Later geef je aan dat je het eens bent met dat derden hier niet over zouden moeten oordelen, dus vind je dat een ieder zelf die keuze mag hebben om onder bijstandsniveau inkomen te verkrijgen, individueel.

Wat is nu eigenlijk je punt m.b.t. dit topic? Dat de overheid hier niks aan doet of over zegt? Moeten zij dan bepalen hoe een individu of een gezin inkomen genereert (wat ze dus al op zekere hoogte doen). Ik volg in ieder geval niet wat je nou met dit topic wil zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Het gaat verder dan die twee/derde vrouwen die op een partner leunt.

Er zijn 1,6 miljoen, dus 10%, die amper rond kunnen komen.
Veel jongeren in flexbanen, en een aantal alleenstaande die de boot hebben gemist op relatie en werkgebied.
Wanhoop is een zwart leren jasje is dat iedereen goed staat; terwijl hoop een rose jurkje met ruches is tot boven je knie, waarin niemand gezien wil worden.
Alle reacties Link kopieren
SummerIsNear schreef:
11-10-2017 23:29
Het gaat verder dan die twee/derde vrouwen die op een partner leunt.

Er zijn 1,6 miljoen, dus 10%, die amper rond kunnen komen.
Veel jongeren in flexbanen, en een aantal alleenstaande die de boot hebben gemist op relatie en werkgebied.
Precies, dat vind ik dus triest.

Flexbanen zijn ook nog eens erg vermoeiend.

En bv ZZp-ers die wel inkomen hebben maar onder het bijstandsniveau zitten. Wellicht ook geen pensioen opbouwen. Hoe vaak hoor je dat mensen aan moeten kloppen bij de voedselbank terwijl ze wel een baan en inkomen hebben maar het niet redden. Dat vind ik triest. Men kan dan wel roepen "zoek een andere baan' maar ook dat is niet zo makkelijk als het lijkt.

En zoals ik al vaker heb geschreven; er zijn nou eenmaal mensen die gezin en baan buitenshuis niet kunnen combineren om verschillenden redenen. Als ze dan thuis blijven om voor de kinderen te zorgen zolang deze klein zijn dan krijgen ze geen uitkering. Dat is dan wel een keuze maar ik noem dat niet echt een vrije keuze maar eerder een noodzaak.
LOEP ME MAAR aub.
Gezin en baan combineren is toch echt wel mogelijk in Nederland. Je kan je kind gewoon naar de opvang brengen en zelf gaan werken zo simpel is het in de meeste gevallen toch echt. In die paar gevallen dat het wat lastiger is valt er wat te regelen met flexibele opvang/oppas of een gastouder. Wat je betaald is afhankelijk van je inkomen, dus ook dat kan geen struikelblok zijn.

Het is toch vaak een keuze wanneer vrouwen met een gezin niet werken. Aangezien thuis zitten met kleine kinderen ook nogal wat van je vergt. Een betaalde baan is meestal niet intensiever dan thuis zitten.
SummerIsNear schreef:
11-10-2017 23:29
Het gaat verder dan die twee/derde vrouwen die op een partner leunt.

Er zijn 1,6 miljoen, dus 10%, die amper rond kunnen komen.
Veel jongeren in flexbanen, en een aantal alleenstaande die de boot hebben gemist op relatie en werkgebied.

Hoe triest dat ook is, het zijn er geen drie miljoen zoals in de OP wordt gesuggereerd door het verkeer interpreteren van gegevens.

Zelf hoorde ik die drie miljoen maar niet die 1,6. Zelf verdiende ik tot voor de zomer ook minder dan de bijstandsnorm. Door a. een laag salaris en b. door te weinig uren. Met een man die drie keer de bijstandsnorm verdiende was dat verder niet erg.

Sinds de zomer heb ik een forse salarisverhoging gekregen en werk ik meer uren waardoor ik nu nipt niet meer in de risicogroep val. Zelf wel heel blij mee maar als ik volgend jaar net weer minder uren heb dan is dat helaas zo een val ik weer in de risico groep.
Dubbel
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 12-10-2017 07:21
99.08% gewijzigd
missie_m schreef:
12-10-2017 00:33
Precies, dat vind ik dus triest.

Flexbanen zijn ook nog eens erg vermoeiend.

En bv ZZp-ers die wel inkomen hebben maar onder het bijstandsniveau zitten. Wellicht ook geen pensioen opbouwen. Hoe vaak hoor je dat mensen aan moeten kloppen bij de voedselbank terwijl ze wel een baan en inkomen hebben maar het niet redden. Dat vind ik triest. Men kan dan wel roepen "zoek een andere baan' maar ook dat is niet zo makkelijk als het lijkt.

En zoals ik al vaker heb geschreven; er zijn nou eenmaal mensen die gezin en baan buitenshuis niet kunnen combineren om verschillenden redenen. Als ze dan thuis blijven om voor de kinderen te zorgen zolang deze klein zijn dan krijgen ze geen uitkering. Dat is dan wel een keuze maar ik noem dat niet echt een vrije keuze maar eerder een noodzaak.

Noodzaak vind ik dat iedere Nederlander in eerste instantie zelf voor zijn eigen inkomen moet zorgen. Kiezen om op kosten van de staat thuis te blijven vind ik geen keuze mogelijkheid.
Een noodzaak vind ik het om een plan b te hebben. Het is belangrijk om waar nodig in je eigen levensonderhoud te kunnen voorzien. Het is niet altijd noodzaak om dit op ieder moment van je leven ook te doen. Met kleine kinderen in huis liggen andere keuzes vaak ook voor de hand en dat is helemaal niet erg als je het samen redt.

Maar dan wel met een plan b voor als de relatie stukloopt. Je kan er immers niet vanuit gaan dat die ander de rest van je leven wel de financiële lasten op zich neemt.
Alle reacties Link kopieren
djengaz schreef:
11-10-2017 20:51
Dit is wel het lachwekkendste topic op actueel sinds tijden. Staat wel precies voor wat de pijler is. Stemmingsmakerij, nieuwsartikelen en feiten niet goed kunnen lezen en begrijpen en dan toch vasthouden aan het eigen idee erover wat dus duidelijk niet klopt. Eenrichtingsdenken en dan dus ook alles nog zo lezen zoals het in je hoofd vastgeroest zit.
Grappig, als het niet om te janken zo treurig was. :-[
Dit dus.

Ik kwam af op de topictitel, en het is exact zoals ik verwachtte: stemmingmakerij, gegevens uit hun verband rukken.
En ik leef van een uitkering, en ik vind dat het met het nieuwe kabinet niet rooskleuriger wordt, maar ik hou me iig bij de feiten.

:facepalm:
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Pantax schreef:
11-10-2017 20:51
Het allerbelangrijkste is dat een gelijke verdeling van de zorg, een gelijke bijdrage aan het grootbrengen van de kinderen oplevert, waardoor kinderen opgroeien met een gelijkwaardige input van beide ouders. Maar dat had je zelf ook bedacht, toch?
Dat is dan schijnbaar voor jou belangrijk maar dat kan voor een ander weer totaal onbelangrijk zijn. Belangrijk vind ik dat iedereen in het gezin gelukkig is en er geen stress is, hoe je de taken ook verdeeld.
Alle reacties Link kopieren
En hoeveel van die 1,6 miljoen mensen hebben geen inkomen maar wel kapitaal om van te leven? Of zijn nog zo jong dat ze een studentikoos leven lijden en alle potentie hebben om wel een leefbaar inkomen te vergaren?
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
Ik heb ook een minimum inkomen. Want ik werk parttime, en in een sector waar geen droog brood in te verdienen valt.
Gelukkig doen mijn man en ik het samen.
Maar goed, mocht ons huwelijk klappen, dan kan ik wel mijn eigen broek ophouden. Het zal geen vetpot zijn, maar ja ik zou niet onder een brug hoeven slapen.
En geld is ook niet alles.

Slotje!
Blondie456 schreef:
12-10-2017 09:22
Dat is dan schijnbaar voor jou belangrijk maar dat kan voor een ander weer totaal onbelangrijk zijn. Belangrijk vind ik dat iedereen in het gezin gelukkig is en er geen stress is, hoe je de taken ook verdeeld.
Eens! Dat gezeik altijd over financieel onafhankelijk blabla, en als je gaat scheiden, blabla, driehoogachter, blabla, samen de zorg verdelen, blabla. Werken is niet voor iedereen zaligmakend of het hoogste goed.
Sommige mensen maken andere keuzes of hebben andere prioriteiten. Leven en laten leven.

En ik doe meer in en om het huis met kids etc. Want ik ben nu eenmaal ook meer thuis.
So what?
Wij zijn daar volkomen senang mee.

Al die mensen die hun norm maar bij de ander door de strot proberen te douwen altijd. Vet irritant vind ik dat!
Ik zou er bijna om stoppen met werken. Omdat het kan!

En verder vind ik niks van fulltime werkende moeders, of parttime werkende vaders. Of thuisvaders. Of thuismoeders.
Het zal me echt jeuken. Gewoon doen wat je niet laten kunt. Ik lig er geen sec van wakker.
anoniem_212069 wijzigde dit bericht op 12-10-2017 09:35
10.55% gewijzigd
Pantax schreef:
11-10-2017 13:18
Ze komen individueel onder bijstandsniveau, maar veruit de meesten zijn onderdeel van een gezin, waarbij het gezamenlijk inkomen het bijstandsniveau al dan niet ruimschoots overstijgt.
Precies. Individueel inkomen en alles in je eentje moeten betalen is natuurlijk heel wat anders dan wanneer je partner ook een inkomen heeft, waarbij kosten door meerdere personen gedragen worden. En bij dat inkomen onder bijstandsnivo worden toeslagen niet meegenomen. Maar als iemand daar recht op heeft, kan dat het inkomen behoorlijk opkrikken. Tot zelfs bijna verdubbelen.
Met andere woorden, ik ben niet onder de indruk van deze cijfers.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven