Actueel
alle pijlers
Vrouwen in deeltijdbaan het gelukkigst?
maandag 24 september 2007 om 13:30
Hallo! Vandaag in het nieuws: vrouwen zijn het gelukkigst wanneer ze een deeltijdbaan hebben, waarbij ze hun beroep kunnen combineren met hun gezinsleven. Deze vrouwen zijn gelukkiger dan vrouwen die een volle werkweek hebben en ze voelen zich ook beter dan huisvrouwen.
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
donderdag 27 september 2007 om 22:12
Dat bedoelde ik dus met groot EGO, een aantal pagina's terug tegen Dhelia. Ze was ozo op haar teentjes getrapt, en vertaalde het voor 't gemak even met "arrogantie". Toch even iets anders lijkt me zo.
Het geprofileer hier, van kijk es ik doe dit en bla bla ik heb zoveel in mijn mars, te veel om thuis te blijven. Dan doe je het dus voor jezelf, en niet voor een hoger doel. Ik denk dat het er meer omgaat dat je bezig bent met een hoger doel. Voor de 1 is dat het zorgen voor haar kleintjes, voor de ander is dat een interessante baan. Ik vind het allemaal zo egocentrisch over komen.
Het geprofileer hier, van kijk es ik doe dit en bla bla ik heb zoveel in mijn mars, te veel om thuis te blijven. Dan doe je het dus voor jezelf, en niet voor een hoger doel. Ik denk dat het er meer omgaat dat je bezig bent met een hoger doel. Voor de 1 is dat het zorgen voor haar kleintjes, voor de ander is dat een interessante baan. Ik vind het allemaal zo egocentrisch over komen.
donderdag 27 september 2007 om 22:14
Come on Eileen, niet zo pessimistisch!
Anyways, ik ben het met Julus eens dat moeders die in een uitkering zitten eruit moeten, allicht. Anders rest hun geen normale toekomst.
Moeders die thuisblijven wier man gewoon werkt, hakuna matata. Heb het zelf ook gedaan en had het nooit willen missen.
Julus, kan me herinneren dat jij toch ook thuis was toen je zoon nog heel klein was?
Anyways, ik ben het met Julus eens dat moeders die in een uitkering zitten eruit moeten, allicht. Anders rest hun geen normale toekomst.
Moeders die thuisblijven wier man gewoon werkt, hakuna matata. Heb het zelf ook gedaan en had het nooit willen missen.
Julus, kan me herinneren dat jij toch ook thuis was toen je zoon nog heel klein was?
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
donderdag 27 september 2007 om 22:28
Yasmijn, heb vanaf dat ie drie maanden was een voltijds opleiding gedaan en werkte een paar avonden en in het weekend. Daarmee had ik behoorlijk aandeel in het inkomen van huize Julus. Na een paar jaar heb ik een jaar lang vier dagen per week stage gelopen, en vijfde dag naar de opleiding.
Heb nadat ik mijn studie had afgerond een tijd geen werk. solliciteerde me suf, had nog wel die bijbaan maar wilde gewoon in mijn vakgebied aan de slag. Ik vond het niet erg leuk, dat thuis zijn. Ik kan dat gewoon niet.
Maar heb dus altijd (al vanaf mijn 15e) heel veel gewerkt. Ik kwam na een half jaar aan de bak, werkte vier dagen vanaf toen. Kind is vanaf zijn tweede naar de opvang gegaan (daarvoor hadden we iemand thuis), die weet niet beter.
Ik heb altijd vier dagen gewerkt en blijf dat doen. Omdat ik daarmee genoeg verdien, en omdat ik dan een compensatiedag heb (voor als ik op een werkdag uren inlever vanwege afspraken voor zoon).
Sto, die kosten die je van de belastingdienst krijgt, worden betaald uit de premies die werkenden afstaan. Dat geldt voor een heleboel andere toeslagen. Dat doen we met zijn allen, en toen het er niet was betaalden wij de volle mep voor opvang. Het isniet meer dan logisch dat ik gebruik maak van die toeslag, en het is ook naar rato. Hoe meer je verdient hoe meer je zelf mag lappen.
Heb nadat ik mijn studie had afgerond een tijd geen werk. solliciteerde me suf, had nog wel die bijbaan maar wilde gewoon in mijn vakgebied aan de slag. Ik vond het niet erg leuk, dat thuis zijn. Ik kan dat gewoon niet.
Maar heb dus altijd (al vanaf mijn 15e) heel veel gewerkt. Ik kwam na een half jaar aan de bak, werkte vier dagen vanaf toen. Kind is vanaf zijn tweede naar de opvang gegaan (daarvoor hadden we iemand thuis), die weet niet beter.
Ik heb altijd vier dagen gewerkt en blijf dat doen. Omdat ik daarmee genoeg verdien, en omdat ik dan een compensatiedag heb (voor als ik op een werkdag uren inlever vanwege afspraken voor zoon).
Sto, die kosten die je van de belastingdienst krijgt, worden betaald uit de premies die werkenden afstaan. Dat geldt voor een heleboel andere toeslagen. Dat doen we met zijn allen, en toen het er niet was betaalden wij de volle mep voor opvang. Het isniet meer dan logisch dat ik gebruik maak van die toeslag, en het is ook naar rato. Hoe meer je verdient hoe meer je zelf mag lappen.
donderdag 27 september 2007 om 22:33
Dat zou wel de normale gang van zaken zijn, maar helaas zijn er nog teveel die een uitkering krijgen. Want ze vinden dat ze er altijd moeten zijn. Ook overdag terwijl de kids gewoon op school zitten..ga dan tijdens schooluren werken. Maar ook dat willen ze niet. Dus worden de kinderen als tegenargument gebruikt, die dan nergens meer op slaat. Maar goed, eigenlijk moet je niet afhankelijk willen zijn van alimentatie. Iig niet zodanig dat je zelf niet hoeft te werken.Een bijdrage ok, kosten deel je als je samen een kind hebt verwekt. Maar zelf thuiszitten en volledig ondersteund willen worden vind ik te gemakzuchtig. En helaas wordt het er alleen maar moeilijker van, want ooit houdt die uitkering op. Niemand blijft ongemoeid, iedereen wordt aangepakt om te werken. Je ziet ook moeders die er nog een kind bijnemen, omdat ze weten dat ze tot het vijfde jaar geen verplichting hebben..hoe kortzichtig kun je zijn?
donderdag 27 september 2007 om 22:33
ja, weet ik, dus wat is je probleem dat ik 5 jaar thuis voor de kinderen ben gebleven??
Mijn man heeft de tent toen in zijn eentje gedraaid financieel gezien.En betaalde die premies ook.Voor lul dus.
En nu ben ik weer aan het werk, betaal die premies dus ook en heb er nooit gebruik van gemaakt, mag ik ff innen, hahahaha
Mijn man heeft de tent toen in zijn eentje gedraaid financieel gezien.En betaalde die premies ook.Voor lul dus.
En nu ben ik weer aan het werk, betaal die premies dus ook en heb er nooit gebruik van gemaakt, mag ik ff innen, hahahaha
donderdag 27 september 2007 om 22:38
Sto, dat jij thuis bent gebleven en je man werkte is verder ook helemaal prima. Dat hebben jullie zo besloten. En jij bent ook gewoon weer aan de bak gekomen, en vaak zie je dat dat anders gaat. Maar je maakt vast op een andere manier gebruik van die premies; die haal je er echt wel uit.
Gelukkig leven we in een verzorgingsstaat, maar sommigen slaan er een enorme krop sla uit. En dat vind ik niet kunnen. Ik wil vrouwen ervan bewust maken, dat je jezelf in een latsige positie manouvreert door lang thuis bij de kinderen te blijven. Dat is op dat moment misschien leuk of het bese, maar voor op de lange termijn niet altijd gunstig. Zolang je je dat beseft is het goed.
En dat besef is er vaak niet is mijn ervaring. En dan zit je met de brokstukken terwijl je het had kunnen voorkomen.
Gelukkig leven we in een verzorgingsstaat, maar sommigen slaan er een enorme krop sla uit. En dat vind ik niet kunnen. Ik wil vrouwen ervan bewust maken, dat je jezelf in een latsige positie manouvreert door lang thuis bij de kinderen te blijven. Dat is op dat moment misschien leuk of het bese, maar voor op de lange termijn niet altijd gunstig. Zolang je je dat beseft is het goed.
En dat besef is er vaak niet is mijn ervaring. En dan zit je met de brokstukken terwijl je het had kunnen voorkomen.
donderdag 27 september 2007 om 22:41
Julus, ik had het over kinderalimentatie, ik neem aan dat jij goed kunt lezen. Dus niet over partneralimentatie.
Het is de normaalste zaak van de wereld hoor, om als ex-man zijnde voor de kinderen alimentatie te betalen. Als die kerel dat naar behoren doet, kan mams een dagjke minder werken en er toch ook voor de kinderen zijn.
Het is de normaalste zaak van de wereld hoor, om als ex-man zijnde voor de kinderen alimentatie te betalen. Als die kerel dat naar behoren doet, kan mams een dagjke minder werken en er toch ook voor de kinderen zijn.
donderdag 27 september 2007 om 22:42
donderdag 27 september 2007 om 22:46
donderdag 27 september 2007 om 22:49
donderdag 27 september 2007 om 22:50
julus, nu snap ik waar je op doelt en je hebt volkomen gelijk.
Ik ving weleens een gesprek op van een moeder die een uitkering had, het loonde voor haar zelfs niet om te gaan werken bij de blokker, erger nog, ze schoot erbij in, want dan mistte ze bepaalde premies die ze bij de uitkering wel kreeg en als werkende niet, iets met huur dacht ik, ben niet zo thuis in die materie, gelukkig.
Ik ving weleens een gesprek op van een moeder die een uitkering had, het loonde voor haar zelfs niet om te gaan werken bij de blokker, erger nog, ze schoot erbij in, want dan mistte ze bepaalde premies die ze bij de uitkering wel kreeg en als werkende niet, iets met huur dacht ik, ben niet zo thuis in die materie, gelukkig.
donderdag 27 september 2007 om 22:50
Vraagje voor de werkende moeders ; is een oppasmoeder in jullie ogen iemand die werkt ? Is een moeder die op school helpt nuttig of moeten ze voor een sportdag maar 40 mensen van het uitzendbureau inhuren of eisen dat werkende moeders ook helpen anders mag hun kind niet mee doen ? Moet " klaar- overen " een betaalde job worden ?
Moeten thuisblijfmoeders ook functioneringsgesprekken hebben , een vaste taakomschrijving en een cao ? ( want forummen is een dikke vette nono geloof ik )
Moeten thuisblijfmoeders ook functioneringsgesprekken hebben , een vaste taakomschrijving en een cao ? ( want forummen is een dikke vette nono geloof ik )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 27 september 2007 om 22:55
Noa,
Daar ben ik het niet mee eens. Kinderen lijden al genoeg onder een scheiding, als dan ook nog eens de consequentie is, dat ma en pa de hele week uit werken zijn, en ze nog meer alleen zitten vind ik dat de ouders kunnen bedenken dat het ook in het belang van de kinderen is, een goeie financiele ondersteuning, kinderalimentatie dus, zodat de gene die ook zorgt ( meestal de moeder) niet overbelast raakt. Werken kost tijd, maar zorgen ook.
Daar ben ik het niet mee eens. Kinderen lijden al genoeg onder een scheiding, als dan ook nog eens de consequentie is, dat ma en pa de hele week uit werken zijn, en ze nog meer alleen zitten vind ik dat de ouders kunnen bedenken dat het ook in het belang van de kinderen is, een goeie financiele ondersteuning, kinderalimentatie dus, zodat de gene die ook zorgt ( meestal de moeder) niet overbelast raakt. Werken kost tijd, maar zorgen ook.
donderdag 27 september 2007 om 22:57
Sto, dat klopt. Dat argument staat op nummer twee 
Kijk en dat is dus de omgekeerde wereld. Bovendien hoor je ook vaak dat de uitkering veilig voelt; want, als je werkt en je baan houdt op, dan heb je niks. Verkeerd gedacht, want je moet toch uit de uitkering en bovendien kun je dan ww aanvragen of opnieuw in de uitkering..
Ik kan mijn baan ook kwijtraken en dan ben ik ook niet blij.
Maar dan zorg je dat je ruim op tijd aan het solliciteren slaat en iets nieuws hebt. Die manier van denken zit er gewoon vaak niet in. Vaak zie ik ook dat als ze eenmaal werken, ze enorm opkikkeren en juist heel blij zijn dat ze het gedaan hebben. Helemaal trots, ze doen het zelf en het blijkt niet eng te zijn.
Ben ik ook helemaal blij dat dat is gelukt, maar daarvoor moet er een soort van mentaleitsverandering plaatsvinden.
Nee, alimentatie is er voor de kids, gewoon kosten delen. En is niet bedoeld om lekker meer thuis te kunnen blijven zodat papa krom moet liggen om je te onderhouden. Verkeerde instelling, heel fout. Want de kinderne zijn de dupe van die machtsstrijd. Het gaat dan ook vaak erom om die ex een hak te zetten, zo van, ga jij maar lekker dokken want jij wilde scheiden. Nee, je hebt samen schuld en je ruimt je eigen puin maar op. Hij meot ook werken voor zijn centen dus jij net zo goed.
Kijk en dat is dus de omgekeerde wereld. Bovendien hoor je ook vaak dat de uitkering veilig voelt; want, als je werkt en je baan houdt op, dan heb je niks. Verkeerd gedacht, want je moet toch uit de uitkering en bovendien kun je dan ww aanvragen of opnieuw in de uitkering..
Ik kan mijn baan ook kwijtraken en dan ben ik ook niet blij.
Maar dan zorg je dat je ruim op tijd aan het solliciteren slaat en iets nieuws hebt. Die manier van denken zit er gewoon vaak niet in. Vaak zie ik ook dat als ze eenmaal werken, ze enorm opkikkeren en juist heel blij zijn dat ze het gedaan hebben. Helemaal trots, ze doen het zelf en het blijkt niet eng te zijn.
Ben ik ook helemaal blij dat dat is gelukt, maar daarvoor moet er een soort van mentaleitsverandering plaatsvinden.
Nee, alimentatie is er voor de kids, gewoon kosten delen. En is niet bedoeld om lekker meer thuis te kunnen blijven zodat papa krom moet liggen om je te onderhouden. Verkeerde instelling, heel fout. Want de kinderne zijn de dupe van die machtsstrijd. Het gaat dan ook vaak erom om die ex een hak te zetten, zo van, ga jij maar lekker dokken want jij wilde scheiden. Nee, je hebt samen schuld en je ruimt je eigen puin maar op. Hij meot ook werken voor zijn centen dus jij net zo goed.
donderdag 27 september 2007 om 23:02
Julus, dan gaat dus de man er op vooruit na een scheiding en een vrouw gaat er op achteruit??? Want zij moet nu de zorg alleen doen en ook nog eens fulltime werken...deze kinderen van gescheiden ouders hebben dus niet de luxe van een ouder die minder werkt om bij hen te zijn?
De vader, die in de regel de kinderen niet heeft, kan nu probleemloos meer gaan werken, want hij heeft immers de zorg voor zijn (!) kinderen niet. En ook geen opvangkosten...die heeft de moeder.
De vader, die in de regel de kinderen niet heeft, kan nu probleemloos meer gaan werken, want hij heeft immers de zorg voor zijn (!) kinderen niet. En ook geen opvangkosten...die heeft de moeder.
