Waarom wil jij geen leraar worden?

06-11-2019 06:14 452 berichten
Vandaag staken de leraren, zoals de meesten inmiddels weten. Niet genoeg mensen willen leraar worden; het beroep is niet aantrekkelijk genoeg. Daardoor zijn er te weinig docenten, moet er meer werk gebeuren met minder mensen, gaat de werkdruk omhoog en belanden we in een vicieuze cirkel.

Mijn vraag aan jullie: Waarom zou jij geen leraar willen worden?

Ik kan me zo voorstellen dat er veel verschillende redenen voor zijn en ik ben benieuwd. Voor wiens reden is dat ze al een baan hebben, probeer je even voor te stellen dat je deze op den duur niet meer hebt en de switch naar het onderwijs een optie zou zijn. Waarom zou je deze dan toch niet kiezen?

Voor wie wel docent is of het wel leuk vindt, je mag ook reageren.

Ik ben overigens zelf docent. In de trant van 'TO trapt af': wat voor mij een reden zou zijn om de switch te maken naar een andere baan, is salaris en status. Ik merk dat veel mensen op mij neerkijken als 'simpele docent' of als iemand met weinig ambitie/mislukte carrière, terwijl ik gewoon cum laude een universitaire Master heb afgerond, mijn werk heel serieus neem en mijn functie ook belangrijk vind.
Alle reacties Link kopieren
JessMariano_1986 schreef:
06-11-2019 06:30
Ik zou best leraar willen zijn. Ook op de basisschool. Heb er nog over nagedacht om dat te gaan doen, dus toch de Pabo te volgen.

Maar het staat me tegen. Ik zou graag lesgeven maar dan vanaf groep 7/8. Maar starten bij kleuters? Leren knutselen en dergelijke? Stages lopen in alle groepen voor de ervaring ... Dat wil ik niet. Dus het gaat voorbij. De opleiding is me te breed over alle leeftijdscategorieën en dat vind ik oprecht jammer.
Ik vind dat het leukste van mijn vak, laatste twee jaar groep 3 en dit jaar groep 8. Die afwisseling maakt het juist zo leuk.
Alle reacties Link kopieren
Als ik (mede) opvoeden leuk had gevonden, had ik nu wel 3 kinderen gehad.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
VO docent zou ik wel willen worden (maar ik heb nu erg leuk werk). Pubers vind ik leuk namelijk en ik denk dat ik naast het overbrengen van mijn vak, ook wel wat kan vertellen over het soort werk dat je kunt doen met mijn opleiding.

Ik vraag me wel af of ik het zou missen om steeds meer technische kennis op te doen, want dat heb ik nu wel en vind ik leuk.

Ik vind onderwijs heel belangrijk en dat zou voor mij dus een prima motivatie zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een weloverwogen keuze gemaakt om weer voor de klas te gaan staan. Ik weet hoe hard het werken kan zijn in een functie buiten het onderwijs en binnen het onderwijs. ( met kleine kinderen thuis)
Het grote verschil voor mij is dat ik in mijn drukke functies buiten het onderwijs geen voldoening haalde.
Nu kan ik thuis komen na een slopende k**dag en nog steeds blij zijn met mijn keuze. De volgende ochtend ga ik met plezier weer naar mijn werk.
Het scheelt misschien wel dat het mij niet heel veel interesseert wat iemand anders aan salaris ontvangt en status heb ik al helemaal niets mee.
Conclusie: ik word gewoon gelukkig van mijn baan als docent.
Hekel aan kinderen en aan drukke groepen in het algemeen.
Ook moet je de hele tijd 'aan' staan. Tijdens een kantoorbaan kunnen je gedachten lekker afdwalen en je kunt wat internetten of jezelf regelmatig terugtrekken op de wc om op te laden. Als je voor een klas staat wordt je vol continu leeggezogen.
Daarnaast uiteraard de slechte vakantieregeling, want een reis maken buiten de schoolvakanties zit er niet meer in.
Alle reacties Link kopieren
BlaZoo schreef:
06-11-2019 07:08
En je bevestigt dus zelf dat het niet het salaris is
De huidige discussie over salaris gaat met name over het PO. In het VO is er wel iets meer salarisgroei mogelijk.

Neemt niet weg dat ik in mijn huidige baan meer verdien en betere secundaire arbeidsvoorwaarden heb.
Alle reacties Link kopieren
Omdat de leerkrachten die ik ken ( po) voortdurend lopen te teuten over van alles, last lijken te hebben van veel zelfmedelijden en zich in de slachtofferrol zetten. Krijg ik totaal geen energie van, zou ik zo op leeg lopen als dat mijn collega’s waren.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb met eigen ogen gezien hoe de brugklas waar ik in zat (havo/vwo) met gemak de ene na de andere docent die ze niet mochten wegpestte.

Geen haar aan mijn hoofd dat ik me vrijwillig ga aanbieden voor deze 'special treatment' door kinderen monsters.
Alle reacties Link kopieren
MMXVIII schreef:
06-11-2019 07:19
Ik heb een weloverwogen keuze gemaakt om weer voor de klas te gaan staan. Ik weet hoe hard het werken kan zijn in een functie buiten het onderwijs en binnen het onderwijs. ( met kleine kinderen thuis)
Het grote verschil voor mij is dat ik in mijn drukke functies buiten het onderwijs geen voldoening haalde.
Nu kan ik thuis komen na een slopende k**dag en nog steeds blij zijn met mijn keuze. De volgende ochtend ga ik met plezier weer naar mijn werk.
Het scheelt misschien wel dat het mij niet heel veel interesseert wat iemand anders aan salaris ontvangt en status heb ik al helemaal niets mee.
Conclusie: ik word gewoon gelukkig van mijn baan als docent.
Wat fijn dat je zo op je plek bent in het onderwijs!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb op zeker 3-4 momenten heel serieus overwogen om pabo te gaan doen, meest recente is een jaar geleden (ben nu 34 en werkte toen bij een bank).

Ik heb ergens de angst dat ik wat geduld mis, en dat ik moeite zou hebben in ieder kind op een andere manier te benaderen ( wat heel erg mijn beeld is van hoe het tegenwoordig gaat). Daarnaast zie ik erg op tegen de mondige ouders, vraag me af of ik daarmee om zou kunnen gaan.

De belangrijkste reden om het vorig jaar niet heel serieus in mijn overweging mee te nemen was het omscholen. Op dit moment past een studie combineren met werk niet bij mijn drukke leven met 2 peuters en een man die druk bezig is met het opbouwen van een eigen bedrijf.
Ik heb een aantal jaren in het basisonderwijs gewerkt. Passend onderwijs, steeds meer registreren, vergaderen etc. Dat was niet wat ik wilde. Ik wilde met kinderen werken, lessen ontwerpen en geven zoals ik op de pabo had geleerd. Maar daar was helemaal geen tijd meer voor. Ik ga ook nooit meer terug.
Ik heb het weleens overwogen en zou het ook kunnen, maar ga het niet doen: veel extra werk maar dan onbetaald, veel politiek binnen zo’n school, ongemotiveerde leerlingen en als ik kijk hoe pubers over hun docenten praten dan heb ik weinig trek me daar tussen te voegen. Bij mentorgesprekken ed valt me regelmatig op wat voor bijzondere types er soms al 20 jaar zonder enige motivatie voor de klas staan.

Op het mbo in mijn vakgebied zou ook kunnen, maar daar wordt het niet veel beter van.

Ik vind het een weinig aantrekkelijk werkveld met weinig flexibiliteit en weinig ‘winst’ qua voldoening
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
06-11-2019 06:49
Als leraren gestimuleerd worden meer uur te gaan werken, is hun dat inkomen beter. Hun werk overzichtelijker. Minder overdracht. Veel beter voor de kinderen etc
Dat is inderdaad de reden dat ik nu weer fulltime werk (po), terwijl ik drie jonge kinderen heb.

Heb ongeveer alles gedaan in de afgelopen jaren. Met drie dagen heb je een enorme overdracht, moet je delen, veel overleggen, kan je je eigen koers niet varen.
Met vier dagen moet je alles eigenlijk zelf doen, maar krijg je daar niet naar betaald. Daarnaast moet je alles voorbereiden en klaarleggen voor die ene dag.
Ook even 4,5 dag gewerkt, nou, dat sloeg natuurlijk helemaal nergens op.

Nu ik weer helemaal zelf verantwoordelijk ben en ook gewoon voor 5 dagen betaald wordt, is er meer rust. Voor mij, voor de kinderen.
En ik kan dingen veel makkelijker naast me neerleggen. Als ik naar eer en geweten kan zeggen dat ik heel hard heb gewerkt en er komt wéér iets bij, zeg ik ook gewoon: past niet, kan niet. Ik ben gestopt met gratis werken.
vitamined wijzigde dit bericht op 06-11-2019 07:41
0.23% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Oeps
vitamined wijzigde dit bericht op 06-11-2019 07:42
99.35% gewijzigd
Het gratis werken tijdens je opleiding staat mij tegen. Stage vind ik zo een uitbuiting. Ik hoef niet gelijk de hoofdprijs te verdienen maar ik sta daar niet niets te doen he.
Als ik een betaalde baan kreeg zou ik zeker de studie gaan doen. Nu zou ik een baan moeten hebben, stage moeten lopen, naar school gaan en thuis de kinderen opvoeden/ het huishouden doen. Je krijgt veel geld terug nu van de overheid als je de pabo doet. Maar daarmee is mijn huur nog niet betaald. Het is dus zowat onmogelijk.
anoniem_391499 wijzigde dit bericht op 06-11-2019 07:41
1.39% gewijzigd
Omdat het niet te doen is lijkt mij.
Zeikende ouders met overdreven wensen.
Tig protocollen en lijstjes
Agressie bij ouders en leerlingen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het geprobeerd, vond voor de klas staan echt leuk.
Maar de infantiliteit van de pabo trok ik niet.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat niemand het in zijn hoofd haalt om neer te kijken op docenten (belachelijk) maar de veelvuldige interactie met leerlingen heeft wel het gevolg dat ze je persoonlijk goed kennen, dat de afstand daardoor veel kleiner wordt , dat opgroeiende kinderen een mikpunt zoeken en dat ouders ook voortdurend bezig zijn de leraren van hun kostbare wondertjes te bekritiseren.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ten eerste veeeeel te ongeduldig en kan snel geïrriteerd worden als iemand iets niet snapt. Dus ik zou zeer ongeschikt zijn voor het onderwijs. Daarbij vind ik de meeste kinderen helemaal niet leuk en vind ik snel iets vies (dus snottebellen bij kleuters, vieze broeken, maar ook verf, lijm enzo).

Neerkijken op leerkrachten snap ik niet, doe ik ook niet. Mijn moeder stond voor de klas en als ik zag hoe hard ze werkte met zoveel betrokkenheid en motivatie en binding met de kinderen. Ik had daar echt bewondering voor. Evenals voor de leerkrachten die mijn kind goed door het schooljaar heen probeerden te loodsen en daar echt heel erg hun best voor deden (kind met meerdere etiketjes, regulier onderwijs want ‘passend onderwijs’ wat eigenlijk niet te doen was).

Maar het gezeur om salaris begrijp ik oprecht niet. Zo slecht is dat salaris helemaal niet. Ja je maakt extra uren in je werkweek, buiten je contracturen, maar kijk eens hoeveel vakantie je daarvoor terugkrijgt! Vergelijk dit eens met een baan in het bedrijfsleven. Daar wordt ook gewoon overgewerkt, regelmatig onbetaald, maar dit wordt echt niet gecompenseerd door 11/12 weken vakantie per jaar! Daar moet je het gewoon met 5 weken doen. En ook daar is de werkdruk soms hoog.

Ik vind wel dat er heel veel van een leerkracht verwacht wordt in het kader van passend onderwijs. Ik zou dat echt niet kunnen, met zoveel verschillende kinderen met verschillende etiketjes en gebruiksaanwijzingen omgaan en dat allemaal in 1 groep. Respect voor de leerkrachten die dat wel kunnen en aandacht hebben voor elk kind en proberen voor elk kind de beste aanpak te vinden.

Waar ik niks van snap is de vreselijk slechte taalkennis van sommige leerkrachten. De laatste juf van mijn oudste snapte niet wanneer je iets met een t/d/dt schreef. En die gaf les aan groep 8. Hoe kan je mijn kind dan de taal goed bijbrengen?

Maar samengevat, het enige positieve aan het zijn van leerkracht zouden voor mij de vakanties zijn. Verder lijkt het me geen fijn beroep. En ik heb dus zeker wel respect voor de meeste leerkrachten, die naar mijn idee echt hard hun best doen voor ieder kind.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
06-11-2019 06:28
Omdat mijn beeld van het vak is:
- Zeurende collega's ; Niks is goed, Het ligt aan de ouders, of de minister
- Veel parttime werkenden
- log weinig flexibel systeem
-werkenden die zelf niet meer zien, wat de positieve kanten van hun baan zijn
Etc

Door al het gedram, maak ik de overstap niet meer, terwijl ik het wel overwogen heb
Ik werk natuurlijk op een enorm toffe school, maar mijn collega’s zeuren amper, al helemaal niet over ouders of de minister (en af en toe stoom afblazen mag best). Ik werk (met pijn en moeite ooit die belachelijke beslissing gemaakt) parttime omdat ik fulltime te veel vind. In mijn optiek (en in veel buitenlanden) is het aantal lessen dat ik nu geef een prima voltijds hoeveelheid.

Als het niet zo lekker loopt is lesgeven de hel, als het wel op rolletjes loopt is het een superleuke baan.

Ik heb vorig jaar wel nagedacht over een overstap naar búiten het onderwijs. Dat (in mijn optiek) vrij eenzijdige beeld van buitenstaanders, de saaiheid van andere banen én geld hebben me besluiten toch maar niet over te stappen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ooit als 18-jarige aan de PABO begonnen en ben na het eerste semester gillend weggerend. Niet alleen de verplichte kleuterstage (terwijl bovenbouw veel beter bij me gepast had) vond ik niets, de hele opleiding viel me tegen. Die was volledig ingericht op instroom uit het mbo, dus ik heb me als vwo-er enerzijds stierlijk zitten vervelen bij alle (wederom verplichte) reken- en taallessen, terwijl er anderzijds geen enkel begrip was voor het feit dat stages nieuw voor me waren. Want nee, ik had dus geen spw gedaan, heel gek. Ik ben gestopt en toen een universitaire gaan doen in een heel andere richting. Nooit spijt gehad.

Nu werk ik in een branche waar de WO-geschoolden minder verdienen dan onderwijzers en waar de werkdruk ook erg hoog kan zijn, maar weinigen van ons zouden willen ruilen.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
Ik ben niet intelligent genoeg dus pabo zou niet eens haalbaar zijn.
Alle reacties Link kopieren
Procne schreef:
06-11-2019 06:32
Nu even on topic:

Ik heb een aantal jaar voor de klas gestaan (VO), maar ben overgestapt naar het bedrijfsleven om de volgende redenen:

- ongemotiveerde leerlingen.
- te volle klassen (30-35), waardoor je geen tijd hebt voor individuele aandacht en sommige kinderen niet kunnen meekomen.
- agressieve ouders. Ik ben bedreigd door ouders (ik gaf les op een gymnasium), omdat ik een telefoon had ingenomen en een keer een leerling een 1 had gegeven voor een proefwerk, nadat ik hem had betrapt met een enorme spiekbrief.
- status. Je ziet het hier al: docenten worden steevast weggezet als zeikers. Zo begint er vast ook weer iemand over de hoeveelheid vakantiedagen (mensen lijken niet te willen begrijpen dat je daar de rest van het jaar extra uren voor maakt). Hoeveel ouders er niet als grapje “those who can’t, teach” tegen me hebben gezegd, terwijl ik twee cum laude universitaire masters heb.
‘Those who can’t, teach’ draai ik altijd om.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb stage gelopen in het basisonderwijs. Ik ben gestopt omdat ik mijn werk waar ik voor opgeleid was erg miste. Maar ook omdat ik het heel lastig vond om te zien dat kinderen het slecht hadden thuis. Maar niet slecht genoeg om er iets mee te kunnen. Ik wil het dan liever niet weten. Ik kan dat niet loslaten.

Verder liep ik tegen de trage, vastgeroeste onderwijscultuur op. Ik kwam uit het bedrijfsleven en dan is dat erg wennen. Voor er een beslissing was genomen ben je weken verder. Verandering was eng dus laten we alles maar zo lang mogelijk hetzelfde. Maar dat verschilt misschien per school. Op de school van mijn kinderen gaat dat gelukkig anders.

Maar tijdens mijn stage heb ik wel veel respect gekregen voor docenten. Ik ben ook gezien dat je al een docent bent en het niet kunt worden. Daarom weet ik niet of het goed is om mensen van buiten af binnen te halen. Het moet al in je bloed zitten om het goed te doen.
het enige positieve aan het zijn van leerkracht zouden voor mij de vakanties zijn
Die vind ik juist negatief, want je kunt/mag nooit buiten de schoolvakanties op reis. Dus je reizen worden veel duurder en je bent zeer beperkt in je bestemmingen. In 2 weken kerstvakantie reis je niet zomaar naar Nieuw Zeeland tenslotte, je gaat beter 4 weken in november of februari: goedkoper en minder druk.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven