Coronavirus COVID-19 alle pijlers

Coronaperikelen, stel ik me aan?

21-05-2020 16:40 132 berichten
Alle reacties Link kopieren
Goedemiddag iedereen,

Morgen zouden mijn ouders bij mij en mijn dochtertje langskomen. Ontzettend leuk, omdat we elkaar de laatste maanden maar 2 keer gezien hebben. Dochtertje had er al heel veel zin in, we hadden de afspraak al zo'n anderhalf week geleden gemaakt. Omdat ik in een sterke risicogroep val voor het Coronacrisis en buiten mijn vriend en dochter om al maanden niemand zie, keek ik erg uit naar deze afspraak. Voorlopig moet ik deze levensstijl de komende maanden vol blijven houden van mijn artsen dus ik weet ook niet precies wanneer het gaat veranderen.
Nu vertelt mijn moeder vandaag dat ze vanavond bij mijn zusje gaan eten, ze zijn vandaag uitgenodigd. Zusje heeft ook een dochtertje. Hartstikke leuk zou je denken, maar ze werkt in een ziekenhuis waar tot 1,5 week geleden nog corona bij patiënten voorkwam. Het voelt voor mij, ondanks de zorgvuldigheid die ze toepassen (niet knuffelen, afstand houden) niet helemaal prettig als ze dag daarna bij mij komen. Ik vertelde dit en toen zei mijn moeder 'wil je dan dat we het bezoek aan jou uitstellen?' dit viel bij mij verkeerd, want al 1,5 week staat onze afspraak en mijn dochtertje verheugd zich er ook al die tijd op, terwijl mijn zusje vanmiddag pas met de uitnodiging kwam. Ik begrijp dat het een lastige situatie is en dat het roeien met de riemen die je hebt is. Daarna bleek dat mijn moeder almeteen ja op de uitnodiging had gezegd en pas daarna dacht 'o, nog wel even met Selien overleggen wat ze er van vindt'. Ik voel me buitenspel gezet en ook niet in een fijne positie gezet. Als ik zeg dat ik het liever niet heb dan wordt het etentje afgezegd en heeft mijn zusje de spullen voor niets in huis gehaald, of ze komen niet bij mij met teleurstelling voor dochter als gevolg. Ook vind ik het raar dat m'n moeder als eerste oppert de afspraak met mij dan maar te verzetten terwijl die al 1,5 week staat. Ik wil geen stampei maken maar ik voel me best verdrietig en teleurgesteld
Wissewis schreef:
21-05-2020 19:09
Maar zij was dus eerst met haar afspraak.

Zus pikt gewoon een afspraak af die nu - bij opstartster - minstens 2 weken moet uitgesteld worden.


En als ze zo "los" zijn dat ze naar iemand trekken die in risico-gebied heeft gezeten zou ik ze eigenlijk helemaal niet meer in mijn huis willen het komende half jaar.
Want god weet wie zien ze nog allemaal en welke risico's nemen ze nog allemaal.

, wat een drama.
Selina88 schreef:
21-05-2020 18:42
Het hele probleem zit me er vooral in dat mijn moeder, toen ik aangaf te twijfelen of het wel handig is, als eerste kwam met de vraag of ik ons bezoek dan uit wil stellen. Daarmee voelde het voor mij primair alsot ze het belangrijker vond om naar zusje te gaan. Ook kwam ze met de rare opmerking dat mijn ex en zijn vriendin toch ook werken. Maar ik kan mijn kind niet maandenlang bij mij thuishouden. Het noemen van het feit dat ex en zijn vriendin ook werken voelde als een rare steek onder water. Zo van 'dat kan toch ook, waarom kan dit dan niet?'
Het gaat me dus niet eens zozeer meer om de besmettelijkheid maar vooral om het gevoel dat ik (weer eens) niet serieus genomen word en totaal geen prioriteit ben. En dat is al de zoveelste keer. Daarom plaatste ik het topic ook bij relaties.
Je bent 32. Het is echt tijd om te aanvaarden dat de relatie met je moeder is zoals ie is. De pijn die je hebt opgebouwd in de loop van de jaren gaat ze niet goed maken. Accepteer dat je moeder niet verandert. Bevrijd jezelf van deze kwelling en laat het los. Probeer er boven te staan als toeschouwer. Kijk naar wat er gebeurt, kijk naar wat het met je doet en laat het daarbij. Leg het naast je neer. Zoom niet in op de aanleiding, het onrecht en de argumenten. Laat het voor wat het is en maak je eigen keuze.
anoniem_65537e7f5e90c wijzigde dit bericht op 21-05-2020 19:12
1.25% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Selina88 schreef:
21-05-2020 19:09
Waarom vraagt ze dan niet 'vind je het fijner als we niet n9aar je zusje gaan?' want onze afspraak stond al 1,5 week en die met zus pas sinds vanmiddag.
Alle reacties Link kopieren
Selina88 schreef:
21-05-2020 19:03
Yette, de teleurstelling komt voort uit het feit dat de afspraak al 1,5 week stond maar dat moeder als eerste vroeg 'wil je het bezoek aan jou uitstellen als ik naar zusje ga omdat je het dan niet meer veilig vindt?' en dat ze gewoon ja op de uitnodiging zei, zonder eerst met mij te overleggen of dat handig is (gezien risicogroep etc). Nu legt ze de beslissing bij mij neer en dat vind ik niet heel cool
Je zorgt zelf dat er een beslissing genomen moet worden door je zus en haar gezinnetje als hèt gevaar te zien. Feit is echter dat je ouders de afgelopen weken ook best ergens anders corona opgepikt kunnen hebben. Dus afstand houden, moet sowieso. Het maakt wat dat betreft niet uit of ze eerder naar je zus gaan. Ik krijg eigenlijk een beetje het idee dat je misschien jaloers bent dat ze nu ineens eerder naar je zus gaan?
Selina88 schreef:
21-05-2020 19:09
Waarom vraagt ze dan niet 'vind je het fijner als we niet naar je zusje gaan?'.
Dit kan alleen je moeder beantwoorden natuurlijk, maar een mogelijkheid is dat zij denkt dat je gewoon heel bang bent voor Corona en dus liever helemaal niet afspreekt. Je zus is wellicht minder bang om voor Corona...
Kort gezegd: ja, je stelt je aan.
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
21-05-2020 19:11
Je bent 32. Het is echt tijd om te aanvaarden dat de relatie met je moeder is zoals ie is. De pijn die je hebt opgebouwd in de loop van de jaren gaat ze niet goed maken. Accepteer dat je moeder niet verandert. Bevrijd jezelf van deze kwelling en laat het los. Probeer er boven te staan als toeschouwer. Kijk naar wat er gebeurt, kijk naar wat het met je doet en laat het daarbij. Leg het naast je neer. Zoom niet in op de aanleiding, het onrecht en de argumenten. Laat het voor wat het is en maak je eigen keuze.
Je hebt gelijk en ik doe hard m'n best. Maar dit voelt echt als een soort druppel. Er is zoveel gebeurd wat me pijn heeft gedaan en telkens als ik denk dat het lekker gaat gebeurd er weer iets wat me verdrietig maakt. En dit is niet eens zo erg, maar het gaat gewoon om jarenlange kleineringen, mij zusje met mij vergelijken. Zij was volgens mijn moeder slimmer (terwijl we precies dezelfde citoscore hadden), sportiever en minder 'houterig'. Allemaal letterlijk door haar gezegd tegen anderen waar wij beiden bij waren. Er zit nog zoveel verdriet wat door deze ene gebeurtenis weer eens omhoog komt
Dus als je ouders minimaal 2 weken je zus niet zien mogen ze een keer bij jou langskomen?
Ik snap je bezorgdheid ergens wil maar je speelt het zelf ook op scherp vind ik. Wie weet hebben ze wel langs een IC arts gelopen in de winkel. Weet jij veel? Totale controle heb je toch nooit en je hangt het wel erg aan dat contact tussen je ouders en zus allemaal.
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
21-05-2020 19:11
Je bent 32. Het is echt tijd om te aanvaarden dat de relatie met je moeder is zoals ie is. De pijn die je hebt opgebouwd in de loop van de jaren gaat ze niet goed maken. Accepteer dat je moeder niet verandert. Bevrijd jezelf van deze kwelling en laat het los. Probeer er boven te staan als toeschouwer. Kijk naar wat er gebeurt, kijk naar wat het met je doet en laat het daarbij. Leg het naast je neer. Zoom niet in op de aanleiding, het onrecht en de argumenten. Laat het voor wat het is en maak je eigen keuze.

Eens.

TO, Je hebt een heel ander probleem. Je zoekt bevestiging van je ouders, maar het soort bevestiging dat je zoekt, ga je daar niet krijgen. En zolang je dat blijft najagen, zul je teleurgesteld worden.
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
Alle reacties Link kopieren
strings-attached schreef:
21-05-2020 17:27
Ik verwacht van anderen dat ze voorzichtig doen als ze bij mij willen komen ja.
Doe je dat niet ben je hier fysiek gewoon even niet meer welkom.
Ik bedoel het meer als: Verwachting is de moeder van de teleurstelling.

Vrienden van mij heb ik al weken niet meer gezien, want zij zijn niet voorzichtig. Ik verwacht niet dat zij rekening houden met mijn gezondheid of die van anderen. Had ik wel gewild, maar ze doen het niet. Dan ga ik mijn hoop daar dus niet op zetten. En met hun wil ik dus ook geen 1,5 meter afspraak in plannen. De kans is groot dat zij zich daar niet aan houden namelijk.
Alle reacties Link kopieren
Wat een gedoe.
Vraag gewoon of ze voor het etentje langs jou komen en daarna naar zus gaan probleem opgelost.

Mensen zijn blij dat ze elkaar weer kunnen zien dus denken hier niet altijd over na.
Selina88 schreef:
21-05-2020 19:15
Je hebt gelijk en ik doe hard m'n best. Maar dit voelt echt als een soort druppel. Er is zoveel gebeurd wat me pijn heeft gedaan en telkens als ik denk dat het lekker gaat gebeurd er weer iets wat me verdrietig maakt. En dit is niet eens zo erg, maar het gaat gewoon om jarenlange kleineringen, mij zusje met mij vergelijken. Zij was volgens mijn moeder slimmer (terwijl we precies dezelfde citoscore hadden), sportiever en minder 'houterig'. Allemaal letterlijk door haar gezegd tegen anderen waar wij beiden bij waren. Er zit nog zoveel verdriet wat door deze ene gebeurtenis weer eens omhoog komt
Ik raad je aan dit aan te pakken met een coach of iets dergelijks. Dit gaat niet vanzelf veranderen. Je hebt geen invloed op het gedrag van andere mensen, maar wel op hoe je daar zelf mee omgaat.
anoniem_65537e7f5e90c wijzigde dit bericht op 21-05-2020 19:28
0.23% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Meprim schreef:
21-05-2020 19:20
Ik bedoel het meer als: Verwachting is de moeder van de teleurstelling.

Vrienden van mij heb ik al weken niet meer gezien, want zij zijn niet voorzichtig. Ik verwacht niet dat zij rekening houden met mijn gezondheid of die van anderen. Had ik wel gewild, maar ze doen het niet. Dan ga ik mijn hoop daar dus niet op zetten. En met hun wil ik dus ook geen 1,5 meter afspraak in plannen. De kans is groot dat zij zich daar niet aan houden namelijk.
Want die vrienden zijn ziek en hebben corona? 17.450.000 mensen zijn volgens de cijfers NIET besmet, dus de kans dat je een wél besmet iemand tegenkomt én ook nog eens dusdanig ziek wordt dat je op de IC terechtkomt (de meeste mensen hebben gewoon wat milde klachten hooguit), is verdomde klein zo niet nihil.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Je moeder vraagt of jij het bezoek wilt uitstellen omdat jij bang bent voor besmetting. Ik vind het wel een logische gedachte van haar. Jij vindt de risico's te groot, dus het zal jou wellicht een fijner gevoel geven als je nog even niemand ziet. Je moeder heeft wellicht het idee dat jij nog niet toe bent aan bezoek.
Alle reacties Link kopieren
Marana schreef:
21-05-2020 19:36
Je moeder vraagt of jij het bezoek wilt uitstellen omdat jij bang bent voor besmetting. Ik vind het wel een logische gedachte van haar. Jij vindt de risico's te groot, dus het zal jou wellicht een fijner gevoel geven als je nog even niemand ziet. Je moeder heeft wellicht het idee dat jij nog niet toe bent aan bezoek.
En toch snap ik dan nog steeds niet waarom ze niet vraagt; vind je het fijner als ik een andere keer bij zus ga eten?
Want onze afspraak stond al 1,5 week. Het zou dan niet in mijn gedachten zijn gekomen dat als eerste te vragen.
Selina88 schreef:
21-05-2020 19:43
En toch snap ik dan nog steeds niet waarom ze niet vraagt; vind je het fijner als ik een andere keer bij zus ga eten?
Want onze afspraak stond al 1,5 week. Het zou dan niet in mijn gedachten zijn gekomen dat als eerste te vragen.
Lees je de reacties wel? Je blijft je kop in het zand steken.
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
21-05-2020 19:25
Ik raad je aan dit aan te pakken met een coach of iets dergelijks. Dit gaat niet vanzelf veranderen. Je hebt geen invloed op het gedrag van andere mensen, maar wel op hoe je daar zelf mee omgaat.
Hier ben ik het wel mee eens.
Vind trouwens zeker niet dat je je aanstelt.. maar als dit al patronen zijn van jaren moet je jezelf afvragen of je daar nog energie in wil steken.

Je hebt geen invloed op wat anderen doen en dat zorgt alleen voor meer frustratie. Blijf ook vooral bij jezelf, (zeker in deze situatie en iedereen die er weer anders instaat) dus als je liever niet afspreekt nu, niet doen. Dan creeert het maar een afstand, altijd beter dat en bij jezelf blijven, dat gaat op langer termijn het beste voelen en verder, richt je op de dingen waar je wel fijne energie van krijgt.
(Gelijk een goed advies voor mezelf dit ;-D )
yesss wijzigde dit bericht op 21-05-2020 20:00
9.59% gewijzigd
Selina88 schreef:
21-05-2020 19:43
En toch snap ik dan nog steeds niet waarom ze niet vraagt; vind je het fijner als ik een andere keer bij zus ga eten?
Want onze afspraak stond al 1,5 week. Het zou dan niet in mijn gedachten zijn gekomen dat als eerste te vragen.


Omdat je moeder denkt dat het niet om de volgorde gaat, maar om het feit dat jij eigenlijk nog helemaal niet aan bezoek toe bent. Omdat je zo angstig bent voor bezoek.
Jij vult (waarschijnlijk al jaren) in dat jouw moeder jouw zus liever heeft dan jou. Terwijl dat niet zo is. Als je moeder tegen anderen vertelt dat jij houteriger bent dan je zus, dan kan ze ook gewoon een feit vertellen. Niets wijst erop dat ze liever de lenige dochter heeft dan de houterige.
Alle reacties Link kopieren
Meprim schreef:
21-05-2020 19:20
Ik bedoel het meer als: Verwachting is de moeder van de teleurstelling.

Vrienden van mij heb ik al weken niet meer gezien, want zij zijn niet voorzichtig. Ik verwacht niet dat zij rekening houden met mijn gezondheid of die van anderen. Had ik wel gewild, maar ze doen het niet. Dan ga ik mijn hoop daar dus niet op zetten. En met hun wil ik dus ook geen 1,5 meter afspraak in plannen. De kans is groot dat zij zich daar niet aan houden namelijk.
Groot gelijk.
Alle reacties Link kopieren
RikM schreef:
21-05-2020 16:46
Draai het om. Eerst bij jou, volgende dag bij je zus.
Goed idee!
Alle reacties Link kopieren
Het gaat niet om de tijd van afspreken, zoals jij het nu wel ziet (ik was eerst dus ik mag). Je moeder wil jou en je zus zien. Alleen, jij vindt het niet fijn om je moeder te zien als ze jouw zus heeft gezien dus vraagt je moeder of ze jouw bezoek moet uitstellen. Je zus heeft nergens problemen mee dus waarom zou ze die uitstellen? Sowieso bizar als ze aan jou zou gaan vragen of ze het bezoek aan haar andere dochter kan doen of niet.

Het had natuurlijk wel van inlevingsvermogen getuigd als ze bedacht had dat ze beter eerst naar jou kon en daarna pas naar je zus. Maar het lijkt alsof ze daar niet bij stil heeft gestaan, kan gebeuren.
Alle reacties Link kopieren
Selina88 schreef:
21-05-2020 19:15
Je hebt gelijk en ik doe hard m'n best. Maar dit voelt echt als een soort druppel. Er is zoveel gebeurd wat me pijn heeft gedaan en telkens als ik denk dat het lekker gaat gebeurd er weer iets wat me verdrietig maakt. En dit is niet eens zo erg, maar het gaat gewoon om jarenlange kleineringen, mij zusje met mij vergelijken. Zij was volgens mijn moeder slimmer (terwijl we precies dezelfde citoscore hadden), sportiever en minder 'houterig'. Allemaal letterlijk door haar gezegd tegen anderen waar wij beiden bij waren. Er zit nog zoveel verdriet wat door deze ene gebeurtenis weer eens omhoog komt
Ik heb zoveel van die druppels gehad... Ik snap wel dat je er mee zit, ook al lijkt het misschien iets onzinnigs.
Alle reacties Link kopieren
Selina88 schreef:
21-05-2020 16:40
Wil je een eerlijk antwoord van mij?

Ik vindt dat je de afspraak gewoon moet afzeggen en niet zo moet doen ''oh en mijn dochtertje'', je wilt toch niet dat zij COVID-19 krijgt of wel soms?
moderatorviva wijzigde dit bericht op 22-05-2020 20:16
Reden: quoten volledige OP is niet toegestaan
78.27% gewijzigd
S-Groot schreef:
21-05-2020 17:15
Als ze vanavond bij zus eten en morgen bij jou komen is dat dus gewoon veilig, ze kunnen namelijk morgen echt niet al virus uitstoten in het geval dat ze vanavond besmet worden.
Inderdaad. Wat een gezeur om niets.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven