Eten
alle pijlers
Moeilijke eters
vrijdag 14 december 2018 16:52
Naar aanleiding van een ander topic.
Wie is er een moeilijke eter in de zin dat hij of zij veel dingen niet lust of om andere redenen (geloof, principe, lijn) veel dingen niet eet?
TO trapt af: Ik eet alles, alleen havermoutpap staat me sterk tegen, al vanaf mijn babytijd. Verder had ik een veganistische vriendin. Lastig, maar ik leerde wel creatief in de keuken te zijn. Daarna een lange relatie gehad met een vegetarische vriendin, minder lastig, behalve bij uit eten gaan in notoire vleeslanden.
Wie is er een moeilijke eter in de zin dat hij of zij veel dingen niet lust of om andere redenen (geloof, principe, lijn) veel dingen niet eet?
TO trapt af: Ik eet alles, alleen havermoutpap staat me sterk tegen, al vanaf mijn babytijd. Verder had ik een veganistische vriendin. Lastig, maar ik leerde wel creatief in de keuken te zijn. Daarna een lange relatie gehad met een vegetarische vriendin, minder lastig, behalve bij uit eten gaan in notoire vleeslanden.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
zaterdag 15 december 2018 18:49
zaterdag 15 december 2018 19:15
De mensch is zoveel meer dan zijn gewicht en zijn omvang.
Ik vind het zo verschrikkelijk kortzichtig om mensen met overgewicht of ondergewicht/zwart/blank en alles ertussen in in een hokje te plaatsen.
Denk je nou werkelijk dat mensen met overgewicht voor de lol te dik zijn?
Al komt het door een tekort aan discipline, geen grenzen kennen of weet ik wat. So what, laat iedereen in zijn/haar waarde en kijk aub voorbij dat uiterlijk.
Ik vind het zo verschrikkelijk kortzichtig om mensen met overgewicht of ondergewicht/zwart/blank en alles ertussen in in een hokje te plaatsen.
Denk je nou werkelijk dat mensen met overgewicht voor de lol te dik zijn?
Al komt het door een tekort aan discipline, geen grenzen kennen of weet ik wat. So what, laat iedereen in zijn/haar waarde en kijk aub voorbij dat uiterlijk.
zaterdag 15 december 2018 20:04
zaterdag 15 december 2018 20:56
zaterdag 15 december 2018 21:05
En niet iedereen kan sporten of werken en afleiding kan helpen, maar dan nog. Het is geen kwestie van zo nu en dan trek hebben, maar dag en nacht. Wilskracht is leuk, maar daar komt ooit een einde aan.Koffiekop1 schreef: ↑15-12-2018 20:56Ja. Dan ga ik sporten, werken, forummen, handwerken, een vriendin bellen. Het blijft een keuze om dan niet te gaan eten.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 15 december 2018 21:09
Ik lust bijna alles. Kan nu even niet zo snel verzinnen wat ik echt vies vind smaken.
Nou ja ik eet geen sprinkhanen en meelwormen. Ik heb het geprobeerd een paar maanden terug, alleen dat kreeg ik er nog niet in. Maar ik geef het niet op. Ik kan niet accepteren dat ik wel garnalen eet maar geen sprinkhanen
Ik vind moeilijke eters vaak ook vooral irritant. Ik heb een nichtje dat al 10 jaar geen hapje appel heeft gegeten en zegt dat ze geen appels lust.. Als je niet regelmatig dingen opnieuw probeert kan je toch niet zeggen dat je iets niet lekker vind?
Nou ja ik eet geen sprinkhanen en meelwormen. Ik heb het geprobeerd een paar maanden terug, alleen dat kreeg ik er nog niet in. Maar ik geef het niet op. Ik kan niet accepteren dat ik wel garnalen eet maar geen sprinkhanen
Ik vind moeilijke eters vaak ook vooral irritant. Ik heb een nichtje dat al 10 jaar geen hapje appel heeft gegeten en zegt dat ze geen appels lust.. Als je niet regelmatig dingen opnieuw probeert kan je toch niet zeggen dat je iets niet lekker vind?
zaterdag 15 december 2018 21:09
Tuurlijk.Koffiekop1 schreef: ↑15-12-2018 20:56Ja. Dan ga ik sporten, werken, forummen, handwerken, een vriendin bellen. Het blijft een keuze om dan niet te gaan eten.
Ben jij de zus van Ikigai?
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 15 december 2018 21:13
Daar ben ik heilig van overtuigd. Mijn zoontje heeft de eetlust van zijn vader helaas. Het jongetje is veel te slank, maar hoe lekker hij dingen ook vind hij zal zichzelf nóóit overeten. Ik daarentegen ben al sinds ik een baby ben gek op eten, en ook mijn dochter van 1 loopt al te neuriën als ze iets lekkers eetZenzeo schreef: ↑15-12-2018 14:46Er zit wel iets erfelijks in eetlust, vermoed ik.
Mijn oma was net als ik. Echt verzot op eten. Lustte ook alles. Op haar sterfbed genoot ze nog van de potjes Olvarit, die ze toen kreeg.
Dat ging met smaak naar binnen.
Maar mijn broer en zusjes zijn normale, matige eters. Geen smulpapen.
zaterdag 15 december 2018 22:46
Ik eet praktisch alles, maar ben allergisch voor schaal- en schelpdieren. Vind ik jammer want ik vind het wel erg lekker. Maar raak in een anafylactische shock als ik het binnenkrijg. EPI pen is dan ook altijd bij de hand. Laatst op werk hadden we zalm als avondeten, die had dus naast de kreeft op de snijplank gelegen. Ziek dat ik was! Ik vind het dus wel belangrijk dat men dit serieus neemt, net zoals ik in mijn beroep (horeca) de dieetwensen van anderen serieus neem.
Wel irritant als iemand zegt coeliakie te hebben, en je alle moeite doet voor glutenvrij brood, nieuwe rekjes in de oven etc. en dat die persoon dan met droge ogen gnocchi besteld. Dat sommige ‘allergieën’ een hype worden helpt niet voor de mensen die echt allergisch zijn.
Weinig lusten heb ik niet echt een oordeel over, maar het lijkt me wel een ontzettende beperking. Wat ik irritanter vind zijn mensen die bij voorbaat denken dat ze iets niet lekker vinden en dus ook niks proberen.
Maar het hangt er ook vanaf hoe belangrijk je het vind, koken is mijn grootste hobby, eten ook wel
. Ik ga zeker twee keer per week uit eten en probeer alle keukens uit, gewoon omdat ik dat leuk vind. Als je eten niet zo belangrijk vind dan is weinig lusten ook niet zo’n grote beperking.
Wel irritant als iemand zegt coeliakie te hebben, en je alle moeite doet voor glutenvrij brood, nieuwe rekjes in de oven etc. en dat die persoon dan met droge ogen gnocchi besteld. Dat sommige ‘allergieën’ een hype worden helpt niet voor de mensen die echt allergisch zijn.
Weinig lusten heb ik niet echt een oordeel over, maar het lijkt me wel een ontzettende beperking. Wat ik irritanter vind zijn mensen die bij voorbaat denken dat ze iets niet lekker vinden en dus ook niks proberen.
Maar het hangt er ook vanaf hoe belangrijk je het vind, koken is mijn grootste hobby, eten ook wel
. Ik ga zeker twee keer per week uit eten en probeer alle keukens uit, gewoon omdat ik dat leuk vind. Als je eten niet zo belangrijk vind dan is weinig lusten ook niet zo’n grote beperking.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
zondag 16 december 2018 00:36
Ben nu op einde blz 11 met lezen, maar bedenk me ineens nog iets.
Er zijn veel mensen die iets wat ze niet lekker vinden, bestempelen als "niet lusten". Wanneer je dingen echt niet lust, dus je er naar gevoel bij krijgt, vooral niet eten!
Maar er zijn best veel dingen waar je me geen plezier mee doet omdat ik ze niet lekker vind. Maar ik lust ze wel, dus bij anderen hou ik daar mijn mond over en eet ik het op. Want daar over zeiken vind ik zeikerds AKA moeilijke eters. (Nogmaals: vanuit serveerkant gezien).
Er zijn veel mensen die iets wat ze niet lekker vinden, bestempelen als "niet lusten". Wanneer je dingen echt niet lust, dus je er naar gevoel bij krijgt, vooral niet eten!
Maar er zijn best veel dingen waar je me geen plezier mee doet omdat ik ze niet lekker vind. Maar ik lust ze wel, dus bij anderen hou ik daar mijn mond over en eet ik het op. Want daar over zeiken vind ik zeikerds AKA moeilijke eters. (Nogmaals: vanuit serveerkant gezien).
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
zondag 16 december 2018 00:50
Het eeuwige hongergevoel (zelfs na 2 volle borden avondeten) is echt de hel.... Ik kreeg door medicijngebruik dat seintje dat je verzadigd bent niet meer door. Wanhopig werd ik daarvan! En dik ook ja.
Heb jij dat altijd? Is er geen medicijn wat dat seintje wel doorgeeft aan je hersenen? Of zeg ik nu iets heel stoms.
Ik ben sinds anderhalf jaar gestopt met die medicijnen en oh wat voelt het fantastisch om genoeg gegeten te hebben.
Het is echt een lichamelijke aandoening die dat seintje niet doorgeeft.
Daarnaast heb je ook geestelijke aandoening die het moeilijk danwel onmogelijk maken te stoppen. Verslaving.
Als jij nooit het gevoel hebt verzadigd te zijn... dat vind ik echt heel naar voor je. Dat is echt een KUTgevoel
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
zondag 16 december 2018 01:02
Dan zou je denken dat ik de smaak wel zou moeten lusten, aangezien ik het als kind wel dronk (met suiker en koffiemelk).
Ik hoorde laatst ergens dat er echte thee- en echte koffiemensen zijn en dat is een genetisch ding. Overigens vind ik gemalen droge koffie wel heel lekker ruiken, maar zodra er heet water bij komt, blegh.
Maar goed, lekker belangrijk. Ik heb wel een goed cupjeskoffiezetding gekocht, omdat ik het fijn vind om bezoek te kunnen voorzien van lekkere koffie.
Stressed is just desserts spelled backwards
zondag 16 december 2018 06:47
Ik heb twee jaar geleden een maagverkleining gehad.wiezel schreef: ↑16-12-2018 00:50Het eeuwige hongergevoel (zelfs na 2 volle borden avondeten) is echt de hel.... Ik kreeg door medicijngebruik dat seintje dat je verzadigd bent niet meer door. Wanhopig werd ik daarvan! En dik ook ja.
Heb jij dat altijd? Is er geen medicijn wat dat seintje wel doorgeeft aan je hersenen? Of zeg ik nu iets heel stoms.
Ik ben sinds anderhalf jaar gestopt met die medicijnen en oh wat voelt het fantastisch om genoeg gegeten te hebben.
Het is echt een lichamelijke aandoening die dat seintje niet doorgeeft.
Daarnaast heb je ook geestelijke aandoening die het moeilijk danwel onmogelijk maken te stoppen. Verslaving.
Als jij nooit het gevoel hebt verzadigd te zijn... dat vind ik echt heel naar voor je. Dat is echt een KUTgevoel
Sindsdien lijkt mijn hongergevoel genormaliseerd, mijn verzadigingsgevoel blijft lastig, maar doordat mijn hongergevoel niet meer continu aanwezig is lukt het aardig om normale porties te eten.
Het zal de rest van mijn leven een dingetje blijven, maar hopelijk zal het niet meer leiden tot morbide obesitas.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zondag 16 december 2018 08:17
Werkte voor mij ook prima, gewoon eten en 3 maal per week sporten, tot ik 40 werd. En toen kwam er toch een kledingmaat bij. En nu ben ik niet meer slank, maar net te zwaar. En dan kan wat zo makkelijk en simpel leek opeens toch niet zo makkelijk zijn.
zondag 16 december 2018 14:20
Knap dat je kan stoppen als je nog niet echt verzadigd bent!Solomio schreef: ↑16-12-2018 06:47Ik heb twee jaar geleden een maagverkleining gehad.
Sindsdien lijkt mijn hongergevoel genormaliseerd, mijn verzadigingsgevoel blijft lastig, maar doordat mijn hongergevoel niet meer continu aanwezig is lukt het aardig om normale porties te eten.
Het zal de rest van mijn leven een dingetje blijven, maar hopelijk zal het niet meer leiden tot morbide obesitas.
Gelukkig geen echte honger meer.
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
