Geld & Recht
alle pijlers
Besteding alimentatie
maandag 8 maart 2010 om 12:37
Mijn exman vindt dat ik de alimentatie niet naar behoren uitgeef.
Zijn idee is dat het geld alleen naar \ voor het kind is. ( nieuwe kleding , schoolgeld e.d. ) Hij stelt dat ik het bedrag uit moet geven aan onze dochter. En dan aantoonbaar. Ik zou dus bijv. bonnen van kleding moeten bewaren, rekeningen van schoolmelk , bonnen van cadeau's enz. enz. Volgens hem mag ik bijv. geen 2e hands kleding aan mijn kind geven. ( .. ... )
( Lastig uit te leggen, ik weet ook dat het geld voor mijn dochter is, maar ik vind niet dat ik aan hem moet verantwoorden hoe het geld besteed wordt )
Volgens hem horen de vaste lasten daar niet bij.
Elke maand komt het geld binnen op de betaalrekening, waar dus boodschappen , rekeningen ( ook schoolgeld, schoolmelk, uitstapjes, kleding ect. ) e.d vanaf gaan. Zakgeld wordt er ook van betaald.
Op de grote hoop dus.
Alimentatie wordt betaald voor de kosten en lasten van het kind.
Nou staat dat heel goed helder beschreven, en van de week had ik dat artikel gevonden, maar nu ik een brief schrijf en dat nodig heb, kan ik het nergens meer vinden ( )
Is er een googlelaar die het kan vinden voor mij ?
Zijn idee is dat het geld alleen naar \ voor het kind is. ( nieuwe kleding , schoolgeld e.d. ) Hij stelt dat ik het bedrag uit moet geven aan onze dochter. En dan aantoonbaar. Ik zou dus bijv. bonnen van kleding moeten bewaren, rekeningen van schoolmelk , bonnen van cadeau's enz. enz. Volgens hem mag ik bijv. geen 2e hands kleding aan mijn kind geven. ( .. ... )
( Lastig uit te leggen, ik weet ook dat het geld voor mijn dochter is, maar ik vind niet dat ik aan hem moet verantwoorden hoe het geld besteed wordt )
Volgens hem horen de vaste lasten daar niet bij.
Elke maand komt het geld binnen op de betaalrekening, waar dus boodschappen , rekeningen ( ook schoolgeld, schoolmelk, uitstapjes, kleding ect. ) e.d vanaf gaan. Zakgeld wordt er ook van betaald.
Op de grote hoop dus.
Alimentatie wordt betaald voor de kosten en lasten van het kind.
Nou staat dat heel goed helder beschreven, en van de week had ik dat artikel gevonden, maar nu ik een brief schrijf en dat nodig heb, kan ik het nergens meer vinden ( )
Is er een googlelaar die het kan vinden voor mij ?
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
dinsdag 9 maart 2010 om 21:24
Twinkeling , ik denk dat je jezelf een groot plezier doet door deze dingen los te laten.
Aangezien de strijd net zo min gaat om de kleren als om de 180 euro kan je hem gewoon niet winnen. Jij, met je blik vol moederliefde en je perspectief vrij van wrok kijkt op zo'n heldere, nuchtere manier tegen de situatie aan. Belang van Tut voorop, wie zou het in zijn hóófd halen om dat anders te doen? Nou, hij dus.
Tut gaat schoon gewassen en in verzorgde kleding (schoon en geen gaten) naar haar vader (neem ik aan). Dan heb je je moedertaken dus prima vervuld. Want laten we wel wezen, als je morgen een Burberry jasje koopt voor tut en een hele outfit van Oilily en een flitsend paar Lelly Kelly schoentjes d'r bij... dan is dat na één keer wassen óók 'gedragen kleding'.
Als je kiest voor de outfit van haar vader (wel wijs hoor, is die ook mooi weer aan zijn kant) dan is het argument waarom dàt niet goed is zó te bedenken. Dat je nu helemáál geen geld meer uit hebt gegeven aan kleding en dat hij al-tijd de (fatsoenlijke) kleding koopt. Dat je hem het bloed onder zijn nagels vandaan wil halen en haar daarom 'zijn' kleren hebt aangetrokken. Dat hij nu op kan draaien voor het wassen. Of Joost mag weten wat, je kunt het zelf waarschijnlijk ook zo invullen.
Leg je neer bij het feit dat hij altijd zal zeggen dat het niet goed is. Wat fundamenteel anders is dan dat het niet goed zou zijn. Daarmee maak je zijn gedrag de oorzaak van het gemor in plaats van jouw keuzes. Dan ligt de bal waar hij hoort, en is het waarschijnlijk een stuk makkelijker voor jou om er over in de lach te schieten zodra hij uit het zicht is .
De kans dat hij er echt 'uit' wil komen bij de mediator acht ik ook nihil (sorry ). Hij is niet klaar om jullie relatie los te laten. Maar het hoogst haalbare voor hem is nu alleen nog jouw reactie op zijn gezeur.
Als je echt iets van hem wil (meer alimentatie bijvoorbeeld, of een convenant waarin zwart op wit staat wat jullie bezoekregeling nu is of wat dan ook) dan zul jij moeten beslissen dat jij dat wil, en zul jij moeten doen wat er nodig is om dat voor jou te regelen. In het geval van een verhoging van de alimentatie betekent dat dus een advocaat in de arm nemen en deze de opdracht geven dat voor je te regelen.
Jullie zijn gescheiden. Hij gebruikt jouw verlangen naar een harmonieuze omgang in het belang van Tut om zelf de kantjes er vanaf te kunnen lopen in zijn vaderlijke verplichtingen. Dat is geen gesprekspartner voor bij een mediator aan tafel. Gun jezelf minder kopzorgen!
Aangezien de strijd net zo min gaat om de kleren als om de 180 euro kan je hem gewoon niet winnen. Jij, met je blik vol moederliefde en je perspectief vrij van wrok kijkt op zo'n heldere, nuchtere manier tegen de situatie aan. Belang van Tut voorop, wie zou het in zijn hóófd halen om dat anders te doen? Nou, hij dus.
Tut gaat schoon gewassen en in verzorgde kleding (schoon en geen gaten) naar haar vader (neem ik aan). Dan heb je je moedertaken dus prima vervuld. Want laten we wel wezen, als je morgen een Burberry jasje koopt voor tut en een hele outfit van Oilily en een flitsend paar Lelly Kelly schoentjes d'r bij... dan is dat na één keer wassen óók 'gedragen kleding'.
Als je kiest voor de outfit van haar vader (wel wijs hoor, is die ook mooi weer aan zijn kant) dan is het argument waarom dàt niet goed is zó te bedenken. Dat je nu helemáál geen geld meer uit hebt gegeven aan kleding en dat hij al-tijd de (fatsoenlijke) kleding koopt. Dat je hem het bloed onder zijn nagels vandaan wil halen en haar daarom 'zijn' kleren hebt aangetrokken. Dat hij nu op kan draaien voor het wassen. Of Joost mag weten wat, je kunt het zelf waarschijnlijk ook zo invullen.
Leg je neer bij het feit dat hij altijd zal zeggen dat het niet goed is. Wat fundamenteel anders is dan dat het niet goed zou zijn. Daarmee maak je zijn gedrag de oorzaak van het gemor in plaats van jouw keuzes. Dan ligt de bal waar hij hoort, en is het waarschijnlijk een stuk makkelijker voor jou om er over in de lach te schieten zodra hij uit het zicht is .
De kans dat hij er echt 'uit' wil komen bij de mediator acht ik ook nihil (sorry ). Hij is niet klaar om jullie relatie los te laten. Maar het hoogst haalbare voor hem is nu alleen nog jouw reactie op zijn gezeur.
Als je echt iets van hem wil (meer alimentatie bijvoorbeeld, of een convenant waarin zwart op wit staat wat jullie bezoekregeling nu is of wat dan ook) dan zul jij moeten beslissen dat jij dat wil, en zul jij moeten doen wat er nodig is om dat voor jou te regelen. In het geval van een verhoging van de alimentatie betekent dat dus een advocaat in de arm nemen en deze de opdracht geven dat voor je te regelen.
Jullie zijn gescheiden. Hij gebruikt jouw verlangen naar een harmonieuze omgang in het belang van Tut om zelf de kantjes er vanaf te kunnen lopen in zijn vaderlijke verplichtingen. Dat is geen gesprekspartner voor bij een mediator aan tafel. Gun jezelf minder kopzorgen!
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
dinsdag 9 maart 2010 om 21:24
"Leg je neer bij het feit dat hij altijd zal zeggen dat het niet goed is."
En die verandering kun je uitsluitend en alleen bij jezelf teweeg brengen! Op alles en iedereen komt er commentaar, hoe-dan-ook! En dat heeft niets met waar of niet waar, eerlijk of niet eerlijk te maken. Dat heeft te maken met het feit dat jouw Ex op de één of andere manier nog wil laten blijken dat hij invloed uit kan oefenen op jouw leven. Daar niet op in gaan, is de beste remedie: zo geef je hem geen stok om mee te slaan (of het spreekwoordelijke eerder genoemde grassprietje).
Heus, loslaten dat idee dat je met hem een gezamelijke oplossing kunt zoeken! Jullie doelen zijn totaal verschillend: jij wil het beste voor Het Grut, hij wil bij jou in de picture blijven.
Kan hier boeken, bòeken volschrijven over de streken van Ex (en ook hoe dom, dom, dom dat die zijn) en wat voor effect ze op de kinderen hadden.
Uit je verhaal maak ik wel op, dat je je vertrouwen zet op een mediator. Ikzelf heb in 2006 een mediationtraject bewandelt wat tot helemaal niets leidde. Mijn argumenten en motivering waren uiterst steekhoudend, maar helaas, de plaat voor den kop was zò dik, zo standvast... geen doorkomen aan.
Trouwens, wie betaalt die mediation? Wij moesten beide de kosten delen.... Ra ra wie dààr weer de schuld van kreeg! Juistja, en toch was het mijn schuld dat hij weer diep, heel diep in de buidel moest tasten... Tja, niet tegen op te redeneren dus!
Mijn tip: laat alle afspraken DUIDELIJK vastleggen, beperk je tot de nodige communicatie en is er gedonder? Hou het kort en zakelijk en laat de advocaat, mediator, rechtbank het uitvechten voor je. Jij bent nou eenmaal een niet neutrale partij voor hem... Eigenlijk ben je gewoon een énorme grote rode lap!
En hé, potdomme, dat ben ik òòk ('t kwartje valt as we tik)! Duh!
En die verandering kun je uitsluitend en alleen bij jezelf teweeg brengen! Op alles en iedereen komt er commentaar, hoe-dan-ook! En dat heeft niets met waar of niet waar, eerlijk of niet eerlijk te maken. Dat heeft te maken met het feit dat jouw Ex op de één of andere manier nog wil laten blijken dat hij invloed uit kan oefenen op jouw leven. Daar niet op in gaan, is de beste remedie: zo geef je hem geen stok om mee te slaan (of het spreekwoordelijke eerder genoemde grassprietje).
Heus, loslaten dat idee dat je met hem een gezamelijke oplossing kunt zoeken! Jullie doelen zijn totaal verschillend: jij wil het beste voor Het Grut, hij wil bij jou in de picture blijven.
Kan hier boeken, bòeken volschrijven over de streken van Ex (en ook hoe dom, dom, dom dat die zijn) en wat voor effect ze op de kinderen hadden.
Uit je verhaal maak ik wel op, dat je je vertrouwen zet op een mediator. Ikzelf heb in 2006 een mediationtraject bewandelt wat tot helemaal niets leidde. Mijn argumenten en motivering waren uiterst steekhoudend, maar helaas, de plaat voor den kop was zò dik, zo standvast... geen doorkomen aan.
Trouwens, wie betaalt die mediation? Wij moesten beide de kosten delen.... Ra ra wie dààr weer de schuld van kreeg! Juistja, en toch was het mijn schuld dat hij weer diep, heel diep in de buidel moest tasten... Tja, niet tegen op te redeneren dus!
Mijn tip: laat alle afspraken DUIDELIJK vastleggen, beperk je tot de nodige communicatie en is er gedonder? Hou het kort en zakelijk en laat de advocaat, mediator, rechtbank het uitvechten voor je. Jij bent nou eenmaal een niet neutrale partij voor hem... Eigenlijk ben je gewoon een énorme grote rode lap!
En hé, potdomme, dat ben ik òòk ('t kwartje valt as we tik)! Duh!
woensdag 10 maart 2010 om 11:21
woensdag 10 maart 2010 om 13:06
quote:borodini schreef op 09 maart 2010 @ 18:55:
Oef, dat gekort worden door vakantie ken ik ook. Maar dan anders om.
Hij ging op vakantie met zijn moeder. Tut werd ook mee genomen. ( Vond ik overigens heel fijn voor Tut, zij heeft een hele goede band met mijn exschoonmoeder, en ik ook. ) Kreeg ik 1 week minder alimentatie omdat Tut die week neit thuis was geweest
.
Hier nog sterker: Kinderen gingen vaste dagen naar Ex. Een keer gingen ze op zijn verzoek een dagje eerder naar hem (oma werd... 100, de heks). Wat denk je: word ik voor één dag gekort (900 : 30 = heul veul euro). Tja, wat doe je dan? Natuurlijk het slimste dit te negeren en die 9,999 euro verlies maar voor lief te nemen.
Maar godverdegodver, van bìnnen!
Oef, dat gekort worden door vakantie ken ik ook. Maar dan anders om.
Hij ging op vakantie met zijn moeder. Tut werd ook mee genomen. ( Vond ik overigens heel fijn voor Tut, zij heeft een hele goede band met mijn exschoonmoeder, en ik ook. ) Kreeg ik 1 week minder alimentatie omdat Tut die week neit thuis was geweest
.
Hier nog sterker: Kinderen gingen vaste dagen naar Ex. Een keer gingen ze op zijn verzoek een dagje eerder naar hem (oma werd... 100, de heks). Wat denk je: word ik voor één dag gekort (900 : 30 = heul veul euro). Tja, wat doe je dan? Natuurlijk het slimste dit te negeren en die 9,999 euro verlies maar voor lief te nemen.
Maar godverdegodver, van bìnnen!
anoniem_96367 wijzigde dit bericht op 26-03-2010 17:37
Reden: bedragen opgeleukt ivm herkenning
Reden: bedragen opgeleukt ivm herkenning
% gewijzigd
woensdag 10 maart 2010 om 14:15
Ach meid, topje, ijsberg...
Nope, Ex snapt er wer-ke-lijk niets van!
En dat baart me gelijk zo'n zorgen om Borodini: Sommigen snappen het gewoon niet, willen het niet snappen, zijn misschien domweg wel te achterlijk (lees: narcistisch) om überhaupt iets te snappen... En daar kan zelfs geen mediation tegen op!
Tja, hoe leg je dat dan uit...
Nope, Ex snapt er wer-ke-lijk niets van!
En dat baart me gelijk zo'n zorgen om Borodini: Sommigen snappen het gewoon niet, willen het niet snappen, zijn misschien domweg wel te achterlijk (lees: narcistisch) om überhaupt iets te snappen... En daar kan zelfs geen mediation tegen op!
Tja, hoe leg je dat dan uit...
anoniem_96367 wijzigde dit bericht op 26-03-2010 17:38
Reden: meelezers die ik niet wil!
Reden: meelezers die ik niet wil!
% gewijzigd
vrijdag 12 maart 2010 om 00:02
Boro, met het risico dat ik mosterd ben, want ik ben nog maar halverwege je topic: het gaat dus niet om de besteding van de alimentatie, dat is alleen een afleidingsmanoeuvre die je ex keer op keer inzet omdat hij weet dat die werkt. Niet op ingaan dus. Je bent wettelijk niet verplicht aan hem verantwoording af te leggen over je uitgaven. Als hij (aantoonbare) redenen heeft om daaraan te twijfelen, dan mag hij die aan de rechter voorleggen. Met het risico dat de alimentatie dan natuurlijk fiks verhoogd wordt.
Als ik het goed begrijp, hoef jij nu helemaal niets te doen. Jij hebt de alimentatie ontvangen die je moet ontvangen. Je ex heeft een probleem met de bank, daar heb jij verder niets mee te maken. Als hij geld van jou wil, dan zal hij (hij!) moeten aantonen dat je te veel geld ontvangen hebt. En als hij (hij dus!) dat wil, kan hij voorstellen om met een mediator om de tafel te gaan zitten.
Wat de haatmails betreft, dat is wel een probleem voor jou en daar zou ik dan ook korte metten mee maken. Je kunt hem eenmaal duidelijk te kennen geven dat je niet van een (dreigende/hatelijke/...) toon gediend bent en mails met een dergelijke toon in het vervolg ongelezen zult deleten.
Je kunt natuurlijk ook fijntjes te kennen geven dat je hoopt dat jullie verstandhouding in het belang van jullie kind goed kan blijven en dat dit onder andere de reden is waarom je tot dusver de rechter niet om verhoging van de alimentatie hebt verzocht. Of zoiets.
Als ik het goed begrijp, hoef jij nu helemaal niets te doen. Jij hebt de alimentatie ontvangen die je moet ontvangen. Je ex heeft een probleem met de bank, daar heb jij verder niets mee te maken. Als hij geld van jou wil, dan zal hij (hij!) moeten aantonen dat je te veel geld ontvangen hebt. En als hij (hij dus!) dat wil, kan hij voorstellen om met een mediator om de tafel te gaan zitten.
Wat de haatmails betreft, dat is wel een probleem voor jou en daar zou ik dan ook korte metten mee maken. Je kunt hem eenmaal duidelijk te kennen geven dat je niet van een (dreigende/hatelijke/...) toon gediend bent en mails met een dergelijke toon in het vervolg ongelezen zult deleten.
Je kunt natuurlijk ook fijntjes te kennen geven dat je hoopt dat jullie verstandhouding in het belang van jullie kind goed kan blijven en dat dit onder andere de reden is waarom je tot dusver de rechter niet om verhoging van de alimentatie hebt verzocht. Of zoiets.
Ga in therapie!
vrijdag 12 maart 2010 om 07:58
[quote][message=5460185,noline]
Wat de haatmails betreft, dat is wel een probleem voor jou en daar zou ik dan ook korte metten mee maken. Je kunt hem eenmaal duidelijk te kennen geven dat je niet van een (dreigende/hatelijke/...) toon gediend bent en mails met een dergelijke toon in het vervolg ongelezen zult deleten.
HUH??? Dit kan toch gewoon niet?? Je weet toch pas of het een haatmail is NADAT je die hebt gelezen???
Wel er mee eens dat je het vervolgens kunt negeren en er vooral niet op in moet gaan.
Wat de haatmails betreft, dat is wel een probleem voor jou en daar zou ik dan ook korte metten mee maken. Je kunt hem eenmaal duidelijk te kennen geven dat je niet van een (dreigende/hatelijke/...) toon gediend bent en mails met een dergelijke toon in het vervolg ongelezen zult deleten.
HUH??? Dit kan toch gewoon niet?? Je weet toch pas of het een haatmail is NADAT je die hebt gelezen???
Wel er mee eens dat je het vervolgens kunt negeren en er vooral niet op in moet gaan.
vrijdag 12 maart 2010 om 08:57
@Borodini: Net je topic nog een keer doorgescrollt en de tranen schieten in m'n ogen: zò herkenbaar! Dat van dat co-ouderschap naar weekendschap... Hier kwam Ex op hoge poten aan de deur dat dat co-ouderschap toch niet kon want ja, hij moest naar het buitenland!
Zucht...
Ik dus m'n hele schema omgegooid, minder gaan werken om voor de kinderen te zorgen en nu?
Ben erg benieuwd hoe het jou vergaat...
Zucht...
Ik dus m'n hele schema omgegooid, minder gaan werken om voor de kinderen te zorgen en nu?
Ben erg benieuwd hoe het jou vergaat...
vrijdag 12 maart 2010 om 09:44
quote:benmamma schreef op 12 maart 2010 @ 07:58:
[quote][message=5460185,noline]
HUH??? Dit kan toch gewoon niet?? Je weet toch pas of het een haatmail is NADAT je die hebt gelezen???
Je kunt - dat is wat preciezer - ook aangeven dat je op dergelijke mails niet zult reageren. Hij weet dan dat als hij een reactie wil krijgen op een verzoek/commando/vraag hij de hele mail op fatsoenlijke toon moet opstellen.
Nog even terugkomend op het wetsartikel dat je zoekt, Boro: jij hoeft niet aan te tonen dat jij niet verplicht bent inzage in je rekeningen te geven. Het is aan je ex om aan te tonen dat hij recht op inzage heeft. Zo'n wetsartikel bestaat niet en dus heeft hij dat recht niet. In de wet is alleen het recht op alimentatie vastgelegd en waarschijnlijk bevat de echtscheidingsbeschikking enkele uitvoeringsbepalingen, bv. dat het bedrag maandelijks op jouw rekening moet worden overgemaakt. Dat is een plicht voor jouw ex.
Jij hebt als plicht dit geld te besteden voor de verzorging en opvoeding van je dochter, maar niet de plicht dit te bewijzen. Als je ex vermoedt dat je de alimentatie daar niet aan besteedt (m.a.w. dat je dochter te kort komt), zal hij daarmee naar de rechter moeten gaan en dit vermoeden onderbouwen. Dat zal hij zeker niet doen (veel te riskant voor hemzelf) en als hij het doet, komt hij echt niet ver met argumenten als "tweedehands kleren".
Kortom: je ex heeft geen poot om op te staan, laat je niet intimideren.
[quote][message=5460185,noline]
HUH??? Dit kan toch gewoon niet?? Je weet toch pas of het een haatmail is NADAT je die hebt gelezen???
Je kunt - dat is wat preciezer - ook aangeven dat je op dergelijke mails niet zult reageren. Hij weet dan dat als hij een reactie wil krijgen op een verzoek/commando/vraag hij de hele mail op fatsoenlijke toon moet opstellen.
Nog even terugkomend op het wetsartikel dat je zoekt, Boro: jij hoeft niet aan te tonen dat jij niet verplicht bent inzage in je rekeningen te geven. Het is aan je ex om aan te tonen dat hij recht op inzage heeft. Zo'n wetsartikel bestaat niet en dus heeft hij dat recht niet. In de wet is alleen het recht op alimentatie vastgelegd en waarschijnlijk bevat de echtscheidingsbeschikking enkele uitvoeringsbepalingen, bv. dat het bedrag maandelijks op jouw rekening moet worden overgemaakt. Dat is een plicht voor jouw ex.
Jij hebt als plicht dit geld te besteden voor de verzorging en opvoeding van je dochter, maar niet de plicht dit te bewijzen. Als je ex vermoedt dat je de alimentatie daar niet aan besteedt (m.a.w. dat je dochter te kort komt), zal hij daarmee naar de rechter moeten gaan en dit vermoeden onderbouwen. Dat zal hij zeker niet doen (veel te riskant voor hemzelf) en als hij het doet, komt hij echt niet ver met argumenten als "tweedehands kleren".
Kortom: je ex heeft geen poot om op te staan, laat je niet intimideren.
Ga in therapie!
vrijdag 12 maart 2010 om 12:12
quote:Zizia schreef op 09 maart 2010 @ 16:24:
[...]
Clubjes en verenigingen tellen volgens mij officieel niet mee als iets wat besteed mag worden met alimentatie (weet ik niet zeker), en kinderopvang (weet ik wel zeker) bijvoorbeeld ook niet. Dit zijn de geen "noodzakelijke" kosten dus voor de rekening van de verzorgende ouder. Dit mag ook niet meegerekend worden als zijnde maandelijkse kosten voor de moeder in de alimentatiebereking.
Ik heb de 'strijd' om alimentatie net afgerond na twee jaar (lees verzoek schrift ligt bij de rechtbank dus met een beetje geluk krijg ik vanaf mei eindelijk alimentatie)
Heb keer op keer een kostenplaatje moeten maken en overleggen. Heb het keer op keer nagevraagd, maar de kosten voor de kinderopvang zijn, in de meeste gevallen, wel degelijk noodzakelijk. Daarbij komt dat wanneer ik die kosten niet mag opvoeren en dus niet kan/mag maken ik ook niet kan werken en ik dus partneralimentatie eis.
Of dat hij fijn 5 dagen in de week voor onze dochter zorgt en ik ga werken, dat wilde hij liever ook niet. Mijn ex is van mening dat ik de zorgende ouder moet zijn, hij vind het maar een gedoe.(en ik ben de vrouw, zijn woorden!) En wenst dus niet meer dan 4 dagen per maand voor zijn kind te zorgen en geen dag meer. Ook niet als zij ziek is door zijn toedoen (bijvoorbeeld door haar toch lactose te geven, in de winter zonder jas buiten laten spelen)
Toen dat kwartje viel bij mijn ex heeft hij me opgebeld en mij zo`n beetje gecommandeerd om toch maar zo hoog mogelijke kinderopvangkosten te maken (we wisten beide dat ik ook heel veel kinderopvangtoeslag krijg en dat het dus in theorie weinig uitmaakt of dochterlief 1,2,3 of 4 dagen gaat)
Voor de alimentatieberekening maakt het ook weinig uit of het geld dat je aan je kind uit geeft direct (eten/drinken/luiers/kleding etc) of indirect (opvang) voor de verzorging van je kind is. Feit is dat je het erop mag zetten. Zo mag je ook reiskosten erop zetten zolang je die maar in het belang van je kind maakt (dus van en naar de creche/school, van en naar pappa etc)
[...]
Clubjes en verenigingen tellen volgens mij officieel niet mee als iets wat besteed mag worden met alimentatie (weet ik niet zeker), en kinderopvang (weet ik wel zeker) bijvoorbeeld ook niet. Dit zijn de geen "noodzakelijke" kosten dus voor de rekening van de verzorgende ouder. Dit mag ook niet meegerekend worden als zijnde maandelijkse kosten voor de moeder in de alimentatiebereking.
Ik heb de 'strijd' om alimentatie net afgerond na twee jaar (lees verzoek schrift ligt bij de rechtbank dus met een beetje geluk krijg ik vanaf mei eindelijk alimentatie)
Heb keer op keer een kostenplaatje moeten maken en overleggen. Heb het keer op keer nagevraagd, maar de kosten voor de kinderopvang zijn, in de meeste gevallen, wel degelijk noodzakelijk. Daarbij komt dat wanneer ik die kosten niet mag opvoeren en dus niet kan/mag maken ik ook niet kan werken en ik dus partneralimentatie eis.
Of dat hij fijn 5 dagen in de week voor onze dochter zorgt en ik ga werken, dat wilde hij liever ook niet. Mijn ex is van mening dat ik de zorgende ouder moet zijn, hij vind het maar een gedoe.(en ik ben de vrouw, zijn woorden!) En wenst dus niet meer dan 4 dagen per maand voor zijn kind te zorgen en geen dag meer. Ook niet als zij ziek is door zijn toedoen (bijvoorbeeld door haar toch lactose te geven, in de winter zonder jas buiten laten spelen)
Toen dat kwartje viel bij mijn ex heeft hij me opgebeld en mij zo`n beetje gecommandeerd om toch maar zo hoog mogelijke kinderopvangkosten te maken (we wisten beide dat ik ook heel veel kinderopvangtoeslag krijg en dat het dus in theorie weinig uitmaakt of dochterlief 1,2,3 of 4 dagen gaat)
Voor de alimentatieberekening maakt het ook weinig uit of het geld dat je aan je kind uit geeft direct (eten/drinken/luiers/kleding etc) of indirect (opvang) voor de verzorging van je kind is. Feit is dat je het erop mag zetten. Zo mag je ook reiskosten erop zetten zolang je die maar in het belang van je kind maakt (dus van en naar de creche/school, van en naar pappa etc)
Erger u niet, verwonder u slechts!
zaterdag 13 maart 2010 om 16:20
Nee, overwaaien doet het niet.
Dat co ouderschap is ook zo iets om woest van te kunnen worden. We gingen uit elkaar en mijn exman vond het heel erg dat hij zijn dochter dan "dus" minder zou zien.
Dus ik heb een co ouderschap voor gesteld. Daar was hij heel blij mee , en het eerste jaar liep als een trein. De weken waren goed verdeeeld, de vakantie's. Dagen en\of weekenden ruilen is van beide kanten nooit een probleem geweest.
Kortom de meest ideale situatie als je gaat scheiden.
Tot er een vriendin om de hoek kwam kijken en zij het allemaal maar lastig vond. Ze vond bijv. dat hij te veel tijd met zijn kind doorbracht .. lang verhaal kort, co ouderschap is niet meer. Bij godsgratie halen ze haar 1x per 14 dagen op zaterdag op om haar zondag in de middag alweer terug te brengen.
Dit weekend is ook weer zo'n typisch voorbeeld. We (ik) heb een weekend geruild. In mijn logica zou hij dan , aangezien ze vorige week hier was en niet bij hem, haar vandaag halen. Om het weekend in te halen zeg maar.
Maar nee hoor, een weekend ruilen betekend gewoon dat je het weekend overslaat en je je kind 3 weken niet ziet.
Het lastige is dat mijn dochter het ook begint te merken. Die ziet ook dat er steeds minder tijd vrij is e.d.
( T wordt wel een beetje een ander onderwerp Maar dat maakt mij niet uit
)
Dat co ouderschap is ook zo iets om woest van te kunnen worden. We gingen uit elkaar en mijn exman vond het heel erg dat hij zijn dochter dan "dus" minder zou zien.
Dus ik heb een co ouderschap voor gesteld. Daar was hij heel blij mee , en het eerste jaar liep als een trein. De weken waren goed verdeeeld, de vakantie's. Dagen en\of weekenden ruilen is van beide kanten nooit een probleem geweest.
Kortom de meest ideale situatie als je gaat scheiden.
Tot er een vriendin om de hoek kwam kijken en zij het allemaal maar lastig vond. Ze vond bijv. dat hij te veel tijd met zijn kind doorbracht .. lang verhaal kort, co ouderschap is niet meer. Bij godsgratie halen ze haar 1x per 14 dagen op zaterdag op om haar zondag in de middag alweer terug te brengen.
Dit weekend is ook weer zo'n typisch voorbeeld. We (ik) heb een weekend geruild. In mijn logica zou hij dan , aangezien ze vorige week hier was en niet bij hem, haar vandaag halen. Om het weekend in te halen zeg maar.
Maar nee hoor, een weekend ruilen betekend gewoon dat je het weekend overslaat en je je kind 3 weken niet ziet.
Het lastige is dat mijn dochter het ook begint te merken. Die ziet ook dat er steeds minder tijd vrij is e.d.
( T wordt wel een beetje een ander onderwerp Maar dat maakt mij niet uit
)
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zaterdag 13 maart 2010 om 17:41
Oww herkenbaar!!
Niet van dat co-ouderschap dan. Want hoewel ik het heb voorgesteld was zijn antwoord letterlijk: Ik denk dat het beter is als ze bij jou gaat wonen want ik heb niet zoveel met dat verzorgen van babies (dochter was 9 maanden toen we uit elkaar gingen) Nouja op zich vond ik dat ook goed en dus gaat ze een keer in de 14 dagen een weekeind naar haar vader. Op zaterdagochtend breng ik haar en dan komt ze zondag aan het begin van de avond weer terug.
Toen we net uit elkaar gingen haalde hij haar ook vaan uit het kdv op als hij eerder vrij was en soms ging ze tussendoor een nachtje bij pappa slapen.
Nu heeft hij een vriendin. Die 'gestolen' uurtjes heeft hij afgeschaft omdat hij ook quality time wil met zijn vriendin. En als we een weekeind ruilen, is het geen ruilen maar gewoon een weekeind minder. Dus idd ziet ze dan drie weken haar vader niet. ze is nu ruim 2 en begint door te krijgen dat haar vader haar gewoon af en toe niet wil zien. Maar owee als ik eens wil ruilen dan is de wereld te klein!
Niet van dat co-ouderschap dan. Want hoewel ik het heb voorgesteld was zijn antwoord letterlijk: Ik denk dat het beter is als ze bij jou gaat wonen want ik heb niet zoveel met dat verzorgen van babies (dochter was 9 maanden toen we uit elkaar gingen) Nouja op zich vond ik dat ook goed en dus gaat ze een keer in de 14 dagen een weekeind naar haar vader. Op zaterdagochtend breng ik haar en dan komt ze zondag aan het begin van de avond weer terug.
Toen we net uit elkaar gingen haalde hij haar ook vaan uit het kdv op als hij eerder vrij was en soms ging ze tussendoor een nachtje bij pappa slapen.
Nu heeft hij een vriendin. Die 'gestolen' uurtjes heeft hij afgeschaft omdat hij ook quality time wil met zijn vriendin. En als we een weekeind ruilen, is het geen ruilen maar gewoon een weekeind minder. Dus idd ziet ze dan drie weken haar vader niet. ze is nu ruim 2 en begint door te krijgen dat haar vader haar gewoon af en toe niet wil zien. Maar owee als ik eens wil ruilen dan is de wereld te klein!
Erger u niet, verwonder u slechts!
zaterdag 13 maart 2010 om 23:42
Ruilen is inderdaad niet hetzelfde als afzeggen. Als je met wederzijdse instemming ruilt, dan wordt er dus meteen een ander weekend afgesproken. Als er eenzijdig een weekend wordt afgezegd, dan is dat geen ruilen. Je kunt er dan ook niet van uitgaan dat dat weekend wel wordt ingehaald. Mooi als het wel gebeurt, maar geen vanzelfsprekendheid. Als je zekerheid en duidelijkheid wil, moet je daar ook duidelijke afspraken over maken. Dan kun je ook duidelijk zijn tegenover je kind. Nu lijkt het alsof vader zijn kind niet wil zien als moeder een weekend heeft afgezegd.
Ga in therapie!
zondag 14 maart 2010 om 01:58
nee dubiootje zo is het (bij mij) niet. Als ik een weekeind wil ruilen is het antwoord standaard nee dan moet je maar beter/anders plannen. Uiteindelijk na veel aandringen en uitleggen word er dan geruild.
Maar als hij wil ruilen dan vind hij ook dat hij de enige is die inspraak heeft als het gaat om welk weekeind ze dan wel komt (ervoor of erna dus) en als zijn voorgestelde weekeind dan niet kan omdat ik dan bijvoorbeeld al afspraken heb staan dan zegt hij af en vind hij het ook niet nodig om een ander weekeind daarv oor terug te 'krijgen'
Dus dan komt het op mijn dochter over alsof zij dan even niet belangrijk is voor pappa en hij haar niet wilt zien. Ik ga daar dan niet in mee, maar ja ze ziet het dus wel zo.
Maar als hij wil ruilen dan vind hij ook dat hij de enige is die inspraak heeft als het gaat om welk weekeind ze dan wel komt (ervoor of erna dus) en als zijn voorgestelde weekeind dan niet kan omdat ik dan bijvoorbeeld al afspraken heb staan dan zegt hij af en vind hij het ook niet nodig om een ander weekeind daarv oor terug te 'krijgen'
Dus dan komt het op mijn dochter over alsof zij dan even niet belangrijk is voor pappa en hij haar niet wilt zien. Ik ga daar dan niet in mee, maar ja ze ziet het dus wel zo.
Erger u niet, verwonder u slechts!
zondag 14 maart 2010 om 07:59
quote:borodini schreef op 13 maart 2010 @ 16:20:
Nee, overwaaien doet het niet.
Dat co ouderschap is ook zo iets om woest van te kunnen worden. We gingen uit elkaar en mijn exman vond het heel erg dat hij zijn dochter dan "dus" minder zou zien.
Dus ik heb een co ouderschap voor gesteld. Daar was hij heel blij mee , en het eerste jaar liep als een trein. De weken waren goed verdeeeld, de vakantie's. Dagen en\of weekenden ruilen is van beide kanten nooit een probleem geweest.
Kortom de meest ideale situatie als je gaat scheiden.
Tot er een vriendin om de hoek kwam kijken en zij het allemaal maar lastig vond. Ze vond bijv. dat hij te veel tijd met zijn kind doorbracht .. lang verhaal kort, co ouderschap is niet meer. Bij godsgratie halen ze haar 1x per 14 dagen op zaterdag op om haar zondag in de middag alweer terug te brengen.
Dit weekend is ook weer zo'n typisch voorbeeld. We (ik) heb een weekend geruild. In mijn logica zou hij dan , aangezien ze vorige week hier was en niet bij hem, haar vandaag halen. Om het weekend in te halen zeg maar.
Maar nee hoor, een weekend ruilen betekend gewoon dat je het weekend overslaat en je je kind 3 weken niet ziet.
Het lastige is dat mijn dochter het ook begint te merken. Die ziet ook dat er steeds minder tijd vrij is e.d.
( T wordt wel een beetje een ander onderwerp Maar dat maakt mij niet uit )
Nu is de situatie hier zo, dat hij mij een k*twijf vind omdat ik om geld zit te zeuren. Dat gevoel van hem, wordt ook keer op keer op de kinderen over gebracht. Altijd maar zeuren!
Wordt er nog pissing om als ik het zo allemaal weer voor de geest haal. En ook heel verdrietig...
Nee, overwaaien doet het niet.
Dat co ouderschap is ook zo iets om woest van te kunnen worden. We gingen uit elkaar en mijn exman vond het heel erg dat hij zijn dochter dan "dus" minder zou zien.
Dus ik heb een co ouderschap voor gesteld. Daar was hij heel blij mee , en het eerste jaar liep als een trein. De weken waren goed verdeeeld, de vakantie's. Dagen en\of weekenden ruilen is van beide kanten nooit een probleem geweest.
Kortom de meest ideale situatie als je gaat scheiden.
Tot er een vriendin om de hoek kwam kijken en zij het allemaal maar lastig vond. Ze vond bijv. dat hij te veel tijd met zijn kind doorbracht .. lang verhaal kort, co ouderschap is niet meer. Bij godsgratie halen ze haar 1x per 14 dagen op zaterdag op om haar zondag in de middag alweer terug te brengen.
Dit weekend is ook weer zo'n typisch voorbeeld. We (ik) heb een weekend geruild. In mijn logica zou hij dan , aangezien ze vorige week hier was en niet bij hem, haar vandaag halen. Om het weekend in te halen zeg maar.
Maar nee hoor, een weekend ruilen betekend gewoon dat je het weekend overslaat en je je kind 3 weken niet ziet.
Het lastige is dat mijn dochter het ook begint te merken. Die ziet ook dat er steeds minder tijd vrij is e.d.
( T wordt wel een beetje een ander onderwerp Maar dat maakt mij niet uit
)Nu is de situatie hier zo, dat hij mij een k*twijf vind omdat ik om geld zit te zeuren. Dat gevoel van hem, wordt ook keer op keer op de kinderen over gebracht. Altijd maar zeuren!
Wordt er nog pissing om als ik het zo allemaal weer voor de geest haal. En ook heel verdrietig...
