Geld & Recht
alle pijlers
Erfenis vader, probleem.
donderdag 6 oktober 2011 om 11:44
Niet echt een leuk onderwerp, maar ik wil graag proberen erachter te komen hoe of wat....
Mijn vader ligt in het ziekenhuis, is 83, en de kans dat hij het niet gaat halen wordt groter met de dag.
De situatie: Ik ben enigs kind van mijn vader. Bij overlijden zou ik dus enig erfgenaam zijn. Er valt alleen niets te erven, en doordat iemand waarin hij vertrouwen heeft ook nog met zn financien loopt te knoeien, zou er zelfs een schuld achter kunnen blijven.
De erfenis aanvaarden, dat risico kan ik niet nemen. Ik zou kunnen weigeren, maar ik heb 2 minderjarige kinderen en ik heb begrepen dat ik voor hen niet zo maar kan weigeren.
Dan is er nog een optie ' beneficair aanvaarden' , maar t enige wat ik daarover kan terug vinden is dat het een hele romslomp is. Wat precies, daar kom ik niet achter. Zelfs de notaris telefoon die ik heb gebeld kan mij geen duidelijk antwoord geven op mijn vragen.
Hoewel het vervelend is er nu al over te moeten denken, ben ik bang dat als pa inderdaad overlijdt ik zo van slag ben, dat ik dan helemaal niet meer helder ben en het nog moeilijker is dit soort dingen uit te zoeken.
Mss heeft iemand hier iets vergelijkbaars meegemaakt, of zijn er deskundigen op dit gebied hier op t forum.
Is er iemand die mij helderheid kan verschaffen? Wat zou de beste optie zijn en wat komt daar allemaal bij kijken?
Bij voorbaat dank!
Mijn vader ligt in het ziekenhuis, is 83, en de kans dat hij het niet gaat halen wordt groter met de dag.
De situatie: Ik ben enigs kind van mijn vader. Bij overlijden zou ik dus enig erfgenaam zijn. Er valt alleen niets te erven, en doordat iemand waarin hij vertrouwen heeft ook nog met zn financien loopt te knoeien, zou er zelfs een schuld achter kunnen blijven.
De erfenis aanvaarden, dat risico kan ik niet nemen. Ik zou kunnen weigeren, maar ik heb 2 minderjarige kinderen en ik heb begrepen dat ik voor hen niet zo maar kan weigeren.
Dan is er nog een optie ' beneficair aanvaarden' , maar t enige wat ik daarover kan terug vinden is dat het een hele romslomp is. Wat precies, daar kom ik niet achter. Zelfs de notaris telefoon die ik heb gebeld kan mij geen duidelijk antwoord geven op mijn vragen.
Hoewel het vervelend is er nu al over te moeten denken, ben ik bang dat als pa inderdaad overlijdt ik zo van slag ben, dat ik dan helemaal niet meer helder ben en het nog moeilijker is dit soort dingen uit te zoeken.
Mss heeft iemand hier iets vergelijkbaars meegemaakt, of zijn er deskundigen op dit gebied hier op t forum.
Is er iemand die mij helderheid kan verschaffen? Wat zou de beste optie zijn en wat komt daar allemaal bij kijken?
Bij voorbaat dank!
donderdag 6 oktober 2011 om 12:58
Breezer, dat spijt me oprecht voor je. Zo'n plotseling overlijden heeft een grote impact op je. Dat is niet te bevatten he? Niks voorbereiden op iemands dood, het is zo maar over.
Alleen, TO heeft nog 'even de tijd' tot haar vader komt te overlijden. Ik vind het juist goed dat ze nu al probeert de zaken op orde te krijgen. Dat kan je toch wel snappen? Helaas hoort het huis leeghalen daar óók bij.
En ik weet wat heel plotselinge sterfgevallen kan doen. Vorig jaar in maart binnen 4 dagen mijn zwager overleden en in augustus na 2 dagen mijn schoonvader. Wat een gekkenhuis was die tijd. Je zit met al je verdriet en dan moet er zoveel uitgezocht worden en geregeld. Nee, 2010 was niet ons beste jaar...
Alleen, TO heeft nog 'even de tijd' tot haar vader komt te overlijden. Ik vind het juist goed dat ze nu al probeert de zaken op orde te krijgen. Dat kan je toch wel snappen? Helaas hoort het huis leeghalen daar óók bij.
En ik weet wat heel plotselinge sterfgevallen kan doen. Vorig jaar in maart binnen 4 dagen mijn zwager overleden en in augustus na 2 dagen mijn schoonvader. Wat een gekkenhuis was die tijd. Je zit met al je verdriet en dan moet er zoveel uitgezocht worden en geregeld. Nee, 2010 was niet ons beste jaar...
donderdag 6 oktober 2011 om 13:02
quote:Pixiedust schreef op 06 oktober 2011 @ 12:18:
[...]
Heerlijk is dat he, oordelen?
Ooit wel eens gehoord van het feit dat ieder anders om gaat met zijn/haar emoties? Sommige mensen worden op dit soort momenten juist enorm praktisch als een soort coping en zullen pas later aan de emotie toe komen. Different strokes for different folks. Staat geheel los van hoeveel iemand van zijn of haar ouders houdt.
Of doe eens gek; stel je toch eens voor! Iemand is al enorm emotioneel onder het ziek zijn van haar vader, voorziet een sterven, hikt daar tegen aan en zit aan de emotionele tax. Dan kan een enorme onbekende rompslomp zoals het afhandelen van een erfenis de welbekende druppel zijn. Stel je nog verder voor; deze persoon heeft zoveel zelfkennis dat zij dit van zichzelf weet en die druppel probeert te verkleinen door kennis over die rompslomp te vergaren vóór het zover is en de emotionele emmer vol over haar uitgegooid wordt die vrij komt bij het overlijden van.
Hear, hear!
[...]
Heerlijk is dat he, oordelen?
Ooit wel eens gehoord van het feit dat ieder anders om gaat met zijn/haar emoties? Sommige mensen worden op dit soort momenten juist enorm praktisch als een soort coping en zullen pas later aan de emotie toe komen. Different strokes for different folks. Staat geheel los van hoeveel iemand van zijn of haar ouders houdt.
Of doe eens gek; stel je toch eens voor! Iemand is al enorm emotioneel onder het ziek zijn van haar vader, voorziet een sterven, hikt daar tegen aan en zit aan de emotionele tax. Dan kan een enorme onbekende rompslomp zoals het afhandelen van een erfenis de welbekende druppel zijn. Stel je nog verder voor; deze persoon heeft zoveel zelfkennis dat zij dit van zichzelf weet en die druppel probeert te verkleinen door kennis over die rompslomp te vergaren vóór het zover is en de emotionele emmer vol over haar uitgegooid wordt die vrij komt bij het overlijden van.
Hear, hear!
donderdag 6 oktober 2011 om 13:03
quote:Danayla schreef op 06 oktober 2011 @ 12:19:
T is ook zo makkelijk oordelen als je verder nergens vanaf weet!
Zit uren in t ziekenhuis en ben aan de oxa om me staande te houden. Vreselijk dit, vooral omdat het zo plotseling ineens slecht gaat. Hij was nog aardig te pas, iig lichamelijk. Nu doen zn nieren het ineens nauwelijks meer, en ze kunnen niet achter de oorzaak komen. Ik zit te janken dit schrijvende, hoor.
Heel veel sterkte, de komende periode.
T is ook zo makkelijk oordelen als je verder nergens vanaf weet!
Zit uren in t ziekenhuis en ben aan de oxa om me staande te houden. Vreselijk dit, vooral omdat het zo plotseling ineens slecht gaat. Hij was nog aardig te pas, iig lichamelijk. Nu doen zn nieren het ineens nauwelijks meer, en ze kunnen niet achter de oorzaak komen. Ik zit te janken dit schrijvende, hoor.
Heel veel sterkte, de komende periode.
donderdag 6 oktober 2011 om 13:08
quote:breezerananas schreef op 06 oktober 2011 @ 12:48:
Mijn vader is onlangs heel onverwachts overleden. Van het een op het andere moment. Heb hem overdag nog gezien en dezelfde nacht was hij dood. Het steekt mij enorm dat mensen zich dan nu al zorgen maken om dit soort randzaken (zo noem ik ze nog steeds ja).
A) het zijn voor jóu randzaken en dat mag, maar veroordeel daar een ander niet naar.
je veroordeelt dus uit eigen pijn. Uit jouw pijn haal je uit naar een ander die in een gruwelijk zware tijd zit, veel pijn heeft en er nog genoeg over zich heen zal krijgen als vader inderdaad overlijdt. Hoe begrijpelijk ook dat jij liever een moment van afscheid had gehad, dat geeft je niet het recht om uit te halen naar een ander. Het mag steken, maar Danayla is daar niet verantwoordelijk voor. Sterker nog; er zullen weer andere mensen zijn die liever geen duidelijk stervensbed hadden willen meemaken. Wat als het hen zou steken dat jij dat met vader wel ervaren hebt. Mogen zij dan naar jou uithalen als jij gepost had over iets wat zij als randzaken bestempelen?
We maken allemaal uitglijders, en soms grote blunders. Het zou je sieren als je in zou zien en toegeven dat de opmerking die je maakte niet gepast was en eerder een uiting van jouw eigen pijn dan dat het ook maar iets écht met Danayla te maken heeft. Al was het alleen al voor Danayla.
Mijn vader is onlangs heel onverwachts overleden. Van het een op het andere moment. Heb hem overdag nog gezien en dezelfde nacht was hij dood. Het steekt mij enorm dat mensen zich dan nu al zorgen maken om dit soort randzaken (zo noem ik ze nog steeds ja).
A) het zijn voor jóu randzaken en dat mag, maar veroordeel daar een ander niet naar.
je veroordeelt dus uit eigen pijn. Uit jouw pijn haal je uit naar een ander die in een gruwelijk zware tijd zit, veel pijn heeft en er nog genoeg over zich heen zal krijgen als vader inderdaad overlijdt. Hoe begrijpelijk ook dat jij liever een moment van afscheid had gehad, dat geeft je niet het recht om uit te halen naar een ander. Het mag steken, maar Danayla is daar niet verantwoordelijk voor. Sterker nog; er zullen weer andere mensen zijn die liever geen duidelijk stervensbed hadden willen meemaken. Wat als het hen zou steken dat jij dat met vader wel ervaren hebt. Mogen zij dan naar jou uithalen als jij gepost had over iets wat zij als randzaken bestempelen? We maken allemaal uitglijders, en soms grote blunders. Het zou je sieren als je in zou zien en toegeven dat de opmerking die je maakte niet gepast was en eerder een uiting van jouw eigen pijn dan dat het ook maar iets écht met Danayla te maken heeft. Al was het alleen al voor Danayla.
when you wish upon a star...
donderdag 6 oktober 2011 om 13:12
Een heel moeilijk onderwerp dit.
Let ook goed op of je vader ook verzekerd is voor een begrafenis.
Het is een moeilijke periode dit, ga in overleg met eventueel familie.
( ooms tantens?)
Lees deze link goed door.
http://begraven-cremeren.maakjestart.nl/
Let ook goed op of je vader ook verzekerd is voor een begrafenis.
Het is een moeilijke periode dit, ga in overleg met eventueel familie.
( ooms tantens?)
Lees deze link goed door.
http://begraven-cremeren.maakjestart.nl/
donderdag 6 oktober 2011 om 13:16
quote:redband schreef op 06 oktober 2011 @ 13:12:
Een heel moeilijk onderwerp dit.
Let ook goed op of je vader ook verzekerd is voor een begrafenis.
Het is een moeilijke periode dit, ga in overleg met eventueel familie.
( ooms tantes?)
Lees deze link goed door.
http://begraven-cremeren.maakjestart.nl/
Sorry, wilde eigenlijk alleen bericht wijzigen
Sterkte met alles.
Een heel moeilijk onderwerp dit.
Let ook goed op of je vader ook verzekerd is voor een begrafenis.
Het is een moeilijke periode dit, ga in overleg met eventueel familie.
( ooms tantes?)
Lees deze link goed door.
http://begraven-cremeren.maakjestart.nl/
Sorry, wilde eigenlijk alleen bericht wijzigen
Sterkte met alles.
donderdag 6 oktober 2011 om 13:25
quote:breezerananas schreef op 06 oktober 2011 @ 12:00:
Sorry hoor....je lijkt je meer zorgen te maken om de randzaken dan om het daadwerkelijk overlijden van je vader !!!
Het is heel prima dat ze juist NU gaat kijken hoe alles werkt, lees soms mensen die meer schulden overhouden na het overlijden door alles rechtstreeks te aanvaarden.
Of maar aan te kijken en later te gaan roepen maar dat wist ik helemaal niet dat erfenis zo in elkaar zat.
Sorry hoor....je lijkt je meer zorgen te maken om de randzaken dan om het daadwerkelijk overlijden van je vader !!!
Het is heel prima dat ze juist NU gaat kijken hoe alles werkt, lees soms mensen die meer schulden overhouden na het overlijden door alles rechtstreeks te aanvaarden.
Of maar aan te kijken en later te gaan roepen maar dat wist ik helemaal niet dat erfenis zo in elkaar zat.
donderdag 6 oktober 2011 om 13:29
Hoi Danayla,
daar ben ik weer!
Een tijdje geleden is mijn zwager t.g.v. een heftig ongeval overleden, geheel plotseling was hij er niet meer en niemand wist precies hoe het met zijn bankzaken, activa, etc zat. Mijn man en schoonouders waren met z'n drieen erfgenaam (omdat hij geen vrouw en kinderen had), ieder voor 1/3e gedeelte.
Omdat wij niet wisten of hij schulden had (dat dachten man en ik), hij een eigen bedrijf had met net een nieuwe auto en omdat mijn schoonmoeder geen afstand kon nemen, hebben wij er destijds voor gekozen om de erfenis beneficiair te aanvaarden.
We zijn hiervoor naar een notaris geweest die de verdere correspondentie naar de kantonrechter gedaan heeft en mijn man is voorlopig bewindvoerder geworden.
Verder wist de notaris ook niet precies wat er gedaan moest worden maar hij zei wel herhaaldelijk dat we ons niet als erfgenaam moesten opstellen - dus niet zomaar het huis leeghalen en alle post afhandelen en bijvoorbeeld zijn auto verkopen. We moesten afwachten tot we de brief van de kantonrechter kregen en toen konden we pas verder.
In de maanden erna kwamen we erachter dat hij diverse schulden had, heel veel schuldeisers waren al naar hem op zoek en mijn schoonouders hadden intussen al aanmaningen gekregen etc. Mijn man en ik hebben toen in kaart gebracht wat zijn bezittingen en schulden waren en een voorlopige brief met daarin de uitleg van benificiaire aanvaarding gestuurd.
Al snel wisten we dat de bezittingen ongeveer 100K lager waren dan zijn schulden en toen hebben we zijn bezittingen verkocht. Dit moest volgens de notaris een zakelijke prijs zijn dus we hebben hiervan alle details bewaard - mocht de belastingdienst (de grootste schuldeiser) ooit bezwaar aantekenen dan konden we ons daarmee indekken.
In de maanden daarna bleven diverse schuldeisers ons achtervolgen...pff, ik was soms bijna bang dat ze hier op de stoep zouden staan. Toen de boedelbeschrijving - dus na verkoop van de activa - definitief was hebben we dit naar de rechtbank gestuurd en zij hebben ons hiervan een bevestiging gestuurd. Met deze bevestiging hebben we alle schuldeisers aangeschreven, de preferente schuldeiser (de belastingdienst) is betaald met het restant van alle bankrekeningen (duurde ook zeker 5 briefwisselingen) en de rest hebben we laten bevestigen dat ze de schuld zouden kwijtschelden.
Dit proces is nu zo'n 3 jaar geleden opgestart en pas 1 maand geleden afgerond. Mijn man en ik zijn beiden erg goed financieel onderlegd - accountant en controller - maar het kostte ons toch echt wel bloed, zweet en tranen.
Ik post dit even en stuur de rest in een ander bericht.
PS: graag niets hiervan kopieren omdat ik ivm herkenbaarheid wellicht een deel ervan wil weghalen.
daar ben ik weer!
Een tijdje geleden is mijn zwager t.g.v. een heftig ongeval overleden, geheel plotseling was hij er niet meer en niemand wist precies hoe het met zijn bankzaken, activa, etc zat. Mijn man en schoonouders waren met z'n drieen erfgenaam (omdat hij geen vrouw en kinderen had), ieder voor 1/3e gedeelte.
Omdat wij niet wisten of hij schulden had (dat dachten man en ik), hij een eigen bedrijf had met net een nieuwe auto en omdat mijn schoonmoeder geen afstand kon nemen, hebben wij er destijds voor gekozen om de erfenis beneficiair te aanvaarden.
We zijn hiervoor naar een notaris geweest die de verdere correspondentie naar de kantonrechter gedaan heeft en mijn man is voorlopig bewindvoerder geworden.
Verder wist de notaris ook niet precies wat er gedaan moest worden maar hij zei wel herhaaldelijk dat we ons niet als erfgenaam moesten opstellen - dus niet zomaar het huis leeghalen en alle post afhandelen en bijvoorbeeld zijn auto verkopen. We moesten afwachten tot we de brief van de kantonrechter kregen en toen konden we pas verder.
In de maanden erna kwamen we erachter dat hij diverse schulden had, heel veel schuldeisers waren al naar hem op zoek en mijn schoonouders hadden intussen al aanmaningen gekregen etc. Mijn man en ik hebben toen in kaart gebracht wat zijn bezittingen en schulden waren en een voorlopige brief met daarin de uitleg van benificiaire aanvaarding gestuurd.
Al snel wisten we dat de bezittingen ongeveer 100K lager waren dan zijn schulden en toen hebben we zijn bezittingen verkocht. Dit moest volgens de notaris een zakelijke prijs zijn dus we hebben hiervan alle details bewaard - mocht de belastingdienst (de grootste schuldeiser) ooit bezwaar aantekenen dan konden we ons daarmee indekken.
In de maanden daarna bleven diverse schuldeisers ons achtervolgen...pff, ik was soms bijna bang dat ze hier op de stoep zouden staan. Toen de boedelbeschrijving - dus na verkoop van de activa - definitief was hebben we dit naar de rechtbank gestuurd en zij hebben ons hiervan een bevestiging gestuurd. Met deze bevestiging hebben we alle schuldeisers aangeschreven, de preferente schuldeiser (de belastingdienst) is betaald met het restant van alle bankrekeningen (duurde ook zeker 5 briefwisselingen) en de rest hebben we laten bevestigen dat ze de schuld zouden kwijtschelden.
Dit proces is nu zo'n 3 jaar geleden opgestart en pas 1 maand geleden afgerond. Mijn man en ik zijn beiden erg goed financieel onderlegd - accountant en controller - maar het kostte ons toch echt wel bloed, zweet en tranen.
Ik post dit even en stuur de rest in een ander bericht.
PS: graag niets hiervan kopieren omdat ik ivm herkenbaarheid wellicht een deel ervan wil weghalen.
donderdag 6 oktober 2011 om 13:39
Achteraf zeggen we allemaal: hadden we maar meteen alles verworpen, dan had de staat alles moeten regelen en waren wij niet betrokken geweest bij alle toestanden/schuldeisers met dreigbrieven/etc.
Ik weet niet hoe de situatie bij jouw vader is maar als je zeker weet dat hij op een aantal plaatsen schulden heeft is het zeker de moeite waard om het alvast een beetje uit te zoeken. En waar je dus ook voor moet waken is het doen van handelingen als erfgenaam - dan kunnen schuldeisers jou dus als erfgenaam beschouwen en dit later via de rechter op enige manier aantonen.
Nog even ter geruststelling: misschien is het bij je vader lang niet zo erg als je denkt, de situatie bij mijn zwager was wel een van de ergste 'gevallen' die je kunt hebben denk ik. Wat we daar allemaal terug hebben gevonden en gezien....
Omdat ik er het meest nuchtere instond heb ik alles naar met toegetrokken en afgehandeld - ongeveer 300 brieven naar diverse instanties.
Verder weet ik niet genoeg van het overerven door jouw kinderen, als er geen andere erfgenaam is dan zou het naar jouw kinderen gaan. Ik zag ergens (ook al in een linkje hierboven genoemd) dat je het voor hen ook kan verwerpen, ineens als hele familie dus. Wellicht is het handig om alvast met een notaris te bellen, mocht de eerste het niet weten -> bel naar de volgende. In principe staan hier dus geen kosten tegenover en het is wel erg belangrijk om een goede te krijgen die je ook echt kan helpen.
Mocht je nog meer vragen hebben: laat het me maar weten!
Ik weet niet hoe de situatie bij jouw vader is maar als je zeker weet dat hij op een aantal plaatsen schulden heeft is het zeker de moeite waard om het alvast een beetje uit te zoeken. En waar je dus ook voor moet waken is het doen van handelingen als erfgenaam - dan kunnen schuldeisers jou dus als erfgenaam beschouwen en dit later via de rechter op enige manier aantonen.
Nog even ter geruststelling: misschien is het bij je vader lang niet zo erg als je denkt, de situatie bij mijn zwager was wel een van de ergste 'gevallen' die je kunt hebben denk ik. Wat we daar allemaal terug hebben gevonden en gezien....
Omdat ik er het meest nuchtere instond heb ik alles naar met toegetrokken en afgehandeld - ongeveer 300 brieven naar diverse instanties.
Verder weet ik niet genoeg van het overerven door jouw kinderen, als er geen andere erfgenaam is dan zou het naar jouw kinderen gaan. Ik zag ergens (ook al in een linkje hierboven genoemd) dat je het voor hen ook kan verwerpen, ineens als hele familie dus. Wellicht is het handig om alvast met een notaris te bellen, mocht de eerste het niet weten -> bel naar de volgende. In principe staan hier dus geen kosten tegenover en het is wel erg belangrijk om een goede te krijgen die je ook echt kan helpen.
Mocht je nog meer vragen hebben: laat het me maar weten!
donderdag 6 oktober 2011 om 13:48
quote:choca schreef op 06 oktober 2011 @ 13:41:
Volgens mij kun je ook nog via een notaris je laten onterven als je vader dit nog kan en wil tekenen zou dat misschien ook nog kunnen...
Een kind kan nimmer volledig onterft worden, het blijft altijd het kindsdeel erven. Of althans; in 2009 was dat geen optie. Mijn opa heeft de notaris alle mogelijkheden laten uitspitten omdat hij een kind wilde onterven, maar niet mogelijk. Enige optie zou zijn wanneer kind "spoorloos" is en gedurende 5 jaar lang na overlijden zichzelf niet meldt bij de notaris en/of executeur testementair. Daarna vervalt het kindsdeel aan de in testament genoemde erfgenaam/erfgenamen.
Overigens Choca; bedankt dat je jullie ervaring hebt willen posten. Hopelijk zet dit een hoop mensen aan het denken. Hieruit blijkt maar weer eens duidelijk hoe belangrijk het is om te weten wat wel en niet te doen en hoe snel je al in een bepaalde hoek gedrukt zou kunnen worden, je van geen kwaad bewust zijnde. Hopelijk kunnen veel mensen er hun profijt mee doen en veegt het ook meteen maar uit de wereld dat het een oordeel zou vellen over relaties als sommigen zich hier wel actief mee bezig houden alvorens een daadwerkelijk overleden.
Volgens mij kun je ook nog via een notaris je laten onterven als je vader dit nog kan en wil tekenen zou dat misschien ook nog kunnen...
Een kind kan nimmer volledig onterft worden, het blijft altijd het kindsdeel erven. Of althans; in 2009 was dat geen optie. Mijn opa heeft de notaris alle mogelijkheden laten uitspitten omdat hij een kind wilde onterven, maar niet mogelijk. Enige optie zou zijn wanneer kind "spoorloos" is en gedurende 5 jaar lang na overlijden zichzelf niet meldt bij de notaris en/of executeur testementair. Daarna vervalt het kindsdeel aan de in testament genoemde erfgenaam/erfgenamen.
Overigens Choca; bedankt dat je jullie ervaring hebt willen posten. Hopelijk zet dit een hoop mensen aan het denken. Hieruit blijkt maar weer eens duidelijk hoe belangrijk het is om te weten wat wel en niet te doen en hoe snel je al in een bepaalde hoek gedrukt zou kunnen worden, je van geen kwaad bewust zijnde. Hopelijk kunnen veel mensen er hun profijt mee doen en veegt het ook meteen maar uit de wereld dat het een oordeel zou vellen over relaties als sommigen zich hier wel actief mee bezig houden alvorens een daadwerkelijk overleden.
when you wish upon a star...
donderdag 6 oktober 2011 om 13:51
pixiedust...ik zie mijn opmerking niet als een uitglijder of blunder. Het is mijn mening en daar sta ik nog steeds achter.
Als dat hard overkomt....so be it. Ik weet van mezelf dat ik geen naar mens ben, heel medelevend, behulpzaam, geïnteresseerd. Nogmaals....ik vind het heel erg voor TO dat ze haar vader binnenkort moet missen, maar ik denk over dit onderwerp nu eenmaal anders dan de meesten hier.
Het enige dat ik mezelf kwalijk kan nemen is dat ik door niet inhoudelijk te reageren op haar vraag off-topic ben gegaan. Maar dat zie ik in bijna elk topic wel gebeuren.
Als dat hard overkomt....so be it. Ik weet van mezelf dat ik geen naar mens ben, heel medelevend, behulpzaam, geïnteresseerd. Nogmaals....ik vind het heel erg voor TO dat ze haar vader binnenkort moet missen, maar ik denk over dit onderwerp nu eenmaal anders dan de meesten hier.
Het enige dat ik mezelf kwalijk kan nemen is dat ik door niet inhoudelijk te reageren op haar vraag off-topic ben gegaan. Maar dat zie ik in bijna elk topic wel gebeuren.
donderdag 6 oktober 2011 om 13:54
Danaya, wil je even sterkte wensen voor nu en de komende tijd.
Het feit dat je als enig kind er alleen voor staat maakt het er niet gemakkelijker op. Ik kan me gezien de situatie best voorstellen dat je al met bepaalde zaken bezig bent om het uit te zoeken, zodat je zometeen niet voor vervelende verrassingen komt te staan.
Iedereen zal in zo'n situatie als jij zit anders kunnen handelen,
ieder kiest wat het beste bij hem/haar past.
Daarbij of je nu wel of niet met dit soort zaken bezig bent,
het doet niets af aan het houden van je vader.
Breezer, vervelend voor je dat je vader onverwachts is overleden,
maar probeer begrip te hebben, voor hoe een ander met een (naderend) overlijden van iemand om gaat.
.
Het feit dat je als enig kind er alleen voor staat maakt het er niet gemakkelijker op. Ik kan me gezien de situatie best voorstellen dat je al met bepaalde zaken bezig bent om het uit te zoeken, zodat je zometeen niet voor vervelende verrassingen komt te staan.
Iedereen zal in zo'n situatie als jij zit anders kunnen handelen,
ieder kiest wat het beste bij hem/haar past.
Daarbij of je nu wel of niet met dit soort zaken bezig bent,
het doet niets af aan het houden van je vader.
Breezer, vervelend voor je dat je vader onverwachts is overleden,
maar probeer begrip te hebben, voor hoe een ander met een (naderend) overlijden van iemand om gaat.
.
donderdag 6 oktober 2011 om 13:57
Is t.z.t. een opkoper geen optie voor de inboedel? Die komt met een grote vrachtwagen en neemt werkelijk alles mee dat los kan, tot de lege bloempotjes toe.In een paar uurtjes ben je klaar. En je krijgt er nog een klein bedragje voor ook, maar daar was het niet om te doen. Dit hebben wij 16 jaar geleden gedaan toen mijn moeder overleed.
Wat we wel zelf moesten doen was de vloerbedekking verwijderen.
TO, ik wil je sterkte toewensen in deze verdrietige periode. Het lijkt me heel zwaar om er helemaal alleen voor te staan in dergelijke situaties.
Wat we wel zelf moesten doen was de vloerbedekking verwijderen.
TO, ik wil je sterkte toewensen in deze verdrietige periode. Het lijkt me heel zwaar om er helemaal alleen voor te staan in dergelijke situaties.
donderdag 6 oktober 2011 om 13:57
Volgens mij heb je inderdaad altijd recht op je kindsdeel maar is het niet andersom automatisch toegewezen. Als ik me niet vergis zou je dit mogen opeisen als je het WIL, maar is het geen verplichting om het te doen. Wellicht is dat nog een optie TO? Anders misschien zeker de moeite waard om na te vragen.
donderdag 6 oktober 2011 om 13:59
Wat toevallig dat dit onderwerp hier net aan de orde is, ik heb me zojuist de hele ochtend hoofdpijn gebeld hierover met diverse instanties.
Mijn vader is een aantal weken geleden overleden. Hij had nauwelijks bezittingen, gelukkig geen schulden en net genoeg geld op zijn bankrekening om de begrafenis van te betalen. In al mijn naïviteit ben ik toen begonnen met het afhandelen van de administratieve zaken rondom zijn overlijden: huur opzeggen, autootje verkopen, huis leeghalen etc.
Nu heeft de woningbouwvereniging echter het huis geïnspecteerd, en is tot de conclusie gekomen dat er voor een godsvermogen aan vertimmerd moet worden om het weer leefbaar te maken (vader had de boel nogal verwaarloosd). Dat geld heeft hij niet, en ik ook niet.
Ik wil de erfenis dus gaan verwerpen. Gelukkig kan dat nog, omdat ik de hierboven beschreven handelingen niet heb verricht met het oog op mijn persoonlijk gewin. Wel is het zo, dat als ik de erfenis verwerp, de schulden op mijn (minderjarige!) kinderen kunnen worden verhaald. De oplossing hiervoor is dat de kantonrechter in ons ressort een machtiging verstrekt waarmee de kinderen hun erfenis verwerpen. Vervolgens moet ik weer met die machtiging naar de rechtbank in het ressort van mijn vader om daar de erfenis voor mezelf & de kinderen te verwerpen.
Op mijn vraag of ze dan niet bij m'n man kunnen aankloppen (wij zijn immers in gemeenschap van goederen getrouwd, dus beiden aansprakelijk voor schulden) heeft niemand me nog een antwoord kunnen geven...
Mijn vader is een aantal weken geleden overleden. Hij had nauwelijks bezittingen, gelukkig geen schulden en net genoeg geld op zijn bankrekening om de begrafenis van te betalen. In al mijn naïviteit ben ik toen begonnen met het afhandelen van de administratieve zaken rondom zijn overlijden: huur opzeggen, autootje verkopen, huis leeghalen etc.
Nu heeft de woningbouwvereniging echter het huis geïnspecteerd, en is tot de conclusie gekomen dat er voor een godsvermogen aan vertimmerd moet worden om het weer leefbaar te maken (vader had de boel nogal verwaarloosd). Dat geld heeft hij niet, en ik ook niet.
Ik wil de erfenis dus gaan verwerpen. Gelukkig kan dat nog, omdat ik de hierboven beschreven handelingen niet heb verricht met het oog op mijn persoonlijk gewin. Wel is het zo, dat als ik de erfenis verwerp, de schulden op mijn (minderjarige!) kinderen kunnen worden verhaald. De oplossing hiervoor is dat de kantonrechter in ons ressort een machtiging verstrekt waarmee de kinderen hun erfenis verwerpen. Vervolgens moet ik weer met die machtiging naar de rechtbank in het ressort van mijn vader om daar de erfenis voor mezelf & de kinderen te verwerpen.
Op mijn vraag of ze dan niet bij m'n man kunnen aankloppen (wij zijn immers in gemeenschap van goederen getrouwd, dus beiden aansprakelijk voor schulden) heeft niemand me nog een antwoord kunnen geven...
donderdag 6 oktober 2011 om 14:00
quote:valentinamaria schreef op 06 oktober 2011 @ 13:58:
je kan de erfenis ook voor je kinderen verwerpen.
maar dan gaan ze wel op zoek naar verdere verwanten.Inderdaad, als ik de erfenis voor mij en mijn kinderen verwerp, gaan ze in eerste instantie aankloppen bij mijn broers/zussen. Zij zullen de erfenis dus zelf ook weer moeten verwerpen.
je kan de erfenis ook voor je kinderen verwerpen.
maar dan gaan ze wel op zoek naar verdere verwanten.Inderdaad, als ik de erfenis voor mij en mijn kinderen verwerp, gaan ze in eerste instantie aankloppen bij mijn broers/zussen. Zij zullen de erfenis dus zelf ook weer moeten verwerpen.
donderdag 6 oktober 2011 om 14:02
quote:breezerananas schreef op 06 oktober 2011 @ 13:51:
pixiedust...ik zie mijn opmerking niet als een uitglijder of blunder. Het is mijn mening en daar sta ik nog steeds achter.
Als dat hard overkomt....so be it. Ik weet van mezelf dat ik geen naar mens ben, heel medelevend, behulpzaam, geïnteresseerd. Nogmaals....ik vind het heel erg voor TO dat ze haar vader binnenkort moet missen, maar ik denk over dit onderwerp nu eenmaal anders dan de meesten hier.
Het enige dat ik mezelf kwalijk kan nemen is dat ik door niet inhoudelijk te reageren op haar vraag off-topic ben gegaan. Maar dat zie ik in bijna elk topic wel gebeuren.
Ongelooflijk! Zie je dan echt niet dat het niet gaat om jouw al dan niet belangrijke mening, maar waarop je die verkondigd in combinatie met het moment en de plaats waar je die verkondigd?Jouw mening is helaas belangrijker dan eens even achter de oren te krabben en zeggen "joh Danayla, sorry, ik had je niet die trap onder de gordel willen geven. Ik snap het niet allemaal, maar zo'n opmerking heb je niet verdient op dit moment".
Je had elke gelegenheid om die mening te behouden maar te erkennen dat het niet nodig is om Danayla nog even een trap na te geven, uit jouw eigen onvermogen om te gaan met jouw eigen pijn. Had je niet alleen je gezicht niet verloren voor wat betreft "ik heb de mening die ik heb", maar menige forummer kennende had je dan ook nog eens behoorlijk krediet opgebouwd voor het hebben van de ballen om gewoon sorry te zeggen waar gepast.
Jouw mening verkondigen is kennelijk belangrijker dan gewoon je mening mogen hebben maar oog hebben voor de onnodige rottrap die je daarmee uitdeelt door de manier waarop je het verkondigd. Of op zijn minst het inzicht hebben wanneer en waar je een mening wel of niet verkondigd. Ik gun het je oprecht dat niemand jou ooit zo'n rottrap verkoopt op een moment als je wereld zo op de grondvesten staat te schudden. Wat voor mens je bent; geen idee. Dit is in elk geval een zeer nare gedraging naar mijn zeer bescheiden mening.
pixiedust...ik zie mijn opmerking niet als een uitglijder of blunder. Het is mijn mening en daar sta ik nog steeds achter.
Als dat hard overkomt....so be it. Ik weet van mezelf dat ik geen naar mens ben, heel medelevend, behulpzaam, geïnteresseerd. Nogmaals....ik vind het heel erg voor TO dat ze haar vader binnenkort moet missen, maar ik denk over dit onderwerp nu eenmaal anders dan de meesten hier.
Het enige dat ik mezelf kwalijk kan nemen is dat ik door niet inhoudelijk te reageren op haar vraag off-topic ben gegaan. Maar dat zie ik in bijna elk topic wel gebeuren.
Ongelooflijk! Zie je dan echt niet dat het niet gaat om jouw al dan niet belangrijke mening, maar waarop je die verkondigd in combinatie met het moment en de plaats waar je die verkondigd?Jouw mening is helaas belangrijker dan eens even achter de oren te krabben en zeggen "joh Danayla, sorry, ik had je niet die trap onder de gordel willen geven. Ik snap het niet allemaal, maar zo'n opmerking heb je niet verdient op dit moment".
Je had elke gelegenheid om die mening te behouden maar te erkennen dat het niet nodig is om Danayla nog even een trap na te geven, uit jouw eigen onvermogen om te gaan met jouw eigen pijn. Had je niet alleen je gezicht niet verloren voor wat betreft "ik heb de mening die ik heb", maar menige forummer kennende had je dan ook nog eens behoorlijk krediet opgebouwd voor het hebben van de ballen om gewoon sorry te zeggen waar gepast.
Jouw mening verkondigen is kennelijk belangrijker dan gewoon je mening mogen hebben maar oog hebben voor de onnodige rottrap die je daarmee uitdeelt door de manier waarop je het verkondigd. Of op zijn minst het inzicht hebben wanneer en waar je een mening wel of niet verkondigd. Ik gun het je oprecht dat niemand jou ooit zo'n rottrap verkoopt op een moment als je wereld zo op de grondvesten staat te schudden. Wat voor mens je bent; geen idee. Dit is in elk geval een zeer nare gedraging naar mijn zeer bescheiden mening.
when you wish upon a star...
donderdag 6 oktober 2011 om 14:04
Hier staat een rijtje, voor TO zou dus waarschijnlijk alles naar de NL staat gaan.
http://financieel.infonu. ... 22-erfenis-verwerpen.html
http://financieel.infonu. ... 22-erfenis-verwerpen.html
donderdag 6 oktober 2011 om 14:21
quote:redband schreef op 06 oktober 2011 @ 14:13:
Mocht je besluiten de erfenis te verwerpen en de andere familieleden zijn het er mee eens, is het goedkoper om met zijn alle een akte op te laten maken bij de notaris voor verwerpen van de erfenis.
Dank voor je tip Redband!
@Valentinamaria: ik meende begrepen te hebben dat het verwerpen 103 euro kostte, maar misschien is dat per machtiging (dan zou het in mijn geval 3x103 euro zijn, voor mijzelf & 2 kinderen). In dat laatste geval zou ik me kunnen voorstellen dat het goedkoper is om het met de hele familie (dus inclusief broers/zussen en hun kinderen) via een notaris te laten doen.
Mocht je besluiten de erfenis te verwerpen en de andere familieleden zijn het er mee eens, is het goedkoper om met zijn alle een akte op te laten maken bij de notaris voor verwerpen van de erfenis.
Dank voor je tip Redband!
@Valentinamaria: ik meende begrepen te hebben dat het verwerpen 103 euro kostte, maar misschien is dat per machtiging (dan zou het in mijn geval 3x103 euro zijn, voor mijzelf & 2 kinderen). In dat laatste geval zou ik me kunnen voorstellen dat het goedkoper is om het met de hele familie (dus inclusief broers/zussen en hun kinderen) via een notaris te laten doen.
donderdag 6 oktober 2011 om 14:26
Danayla, compliment dat je je kop erbij houdt en rationeel kunt blijven denken in een crisissituatie.
Trek je niks aan van mensen die denken dat hun copingstrategie de enige juiste is, en die het nodig vinden om je daarom te veroordelen. Het is moreel echt niet beter of hoogstaander om alleen maar huilend aan het bed van je vader te zitten en alle praktische zaken op de lange baan te schuiven. Je hebt nu te dealen met de situatie zoals-ie is, je staat er alleen voor, en volgens mij doe je het prima.
Ik heb geen verstand van erfrecht dus heb inhoudelijk weinig toe te voegen, maar ik wens je veel sterkte.
Trek je niks aan van mensen die denken dat hun copingstrategie de enige juiste is, en die het nodig vinden om je daarom te veroordelen. Het is moreel echt niet beter of hoogstaander om alleen maar huilend aan het bed van je vader te zitten en alle praktische zaken op de lange baan te schuiven. Je hebt nu te dealen met de situatie zoals-ie is, je staat er alleen voor, en volgens mij doe je het prima.
Ik heb geen verstand van erfrecht dus heb inhoudelijk weinig toe te voegen, maar ik wens je veel sterkte.
