Geld & Recht
alle pijlers
Erfenis vader, probleem.
donderdag 6 oktober 2011 om 11:44
Niet echt een leuk onderwerp, maar ik wil graag proberen erachter te komen hoe of wat....
Mijn vader ligt in het ziekenhuis, is 83, en de kans dat hij het niet gaat halen wordt groter met de dag.
De situatie: Ik ben enigs kind van mijn vader. Bij overlijden zou ik dus enig erfgenaam zijn. Er valt alleen niets te erven, en doordat iemand waarin hij vertrouwen heeft ook nog met zn financien loopt te knoeien, zou er zelfs een schuld achter kunnen blijven.
De erfenis aanvaarden, dat risico kan ik niet nemen. Ik zou kunnen weigeren, maar ik heb 2 minderjarige kinderen en ik heb begrepen dat ik voor hen niet zo maar kan weigeren.
Dan is er nog een optie ' beneficair aanvaarden' , maar t enige wat ik daarover kan terug vinden is dat het een hele romslomp is. Wat precies, daar kom ik niet achter. Zelfs de notaris telefoon die ik heb gebeld kan mij geen duidelijk antwoord geven op mijn vragen.
Hoewel het vervelend is er nu al over te moeten denken, ben ik bang dat als pa inderdaad overlijdt ik zo van slag ben, dat ik dan helemaal niet meer helder ben en het nog moeilijker is dit soort dingen uit te zoeken.
Mss heeft iemand hier iets vergelijkbaars meegemaakt, of zijn er deskundigen op dit gebied hier op t forum.
Is er iemand die mij helderheid kan verschaffen? Wat zou de beste optie zijn en wat komt daar allemaal bij kijken?
Bij voorbaat dank!
Mijn vader ligt in het ziekenhuis, is 83, en de kans dat hij het niet gaat halen wordt groter met de dag.
De situatie: Ik ben enigs kind van mijn vader. Bij overlijden zou ik dus enig erfgenaam zijn. Er valt alleen niets te erven, en doordat iemand waarin hij vertrouwen heeft ook nog met zn financien loopt te knoeien, zou er zelfs een schuld achter kunnen blijven.
De erfenis aanvaarden, dat risico kan ik niet nemen. Ik zou kunnen weigeren, maar ik heb 2 minderjarige kinderen en ik heb begrepen dat ik voor hen niet zo maar kan weigeren.
Dan is er nog een optie ' beneficair aanvaarden' , maar t enige wat ik daarover kan terug vinden is dat het een hele romslomp is. Wat precies, daar kom ik niet achter. Zelfs de notaris telefoon die ik heb gebeld kan mij geen duidelijk antwoord geven op mijn vragen.
Hoewel het vervelend is er nu al over te moeten denken, ben ik bang dat als pa inderdaad overlijdt ik zo van slag ben, dat ik dan helemaal niet meer helder ben en het nog moeilijker is dit soort dingen uit te zoeken.
Mss heeft iemand hier iets vergelijkbaars meegemaakt, of zijn er deskundigen op dit gebied hier op t forum.
Is er iemand die mij helderheid kan verschaffen? Wat zou de beste optie zijn en wat komt daar allemaal bij kijken?
Bij voorbaat dank!
donderdag 6 oktober 2011 om 12:08
Suze....is dat echt nodig ?
Nogmaals sorry....maar als mijn vader op sterven zou liggen zou ik me misschien een heeeel klein beetje zorgen maken over die erfenis. Maar om dan ook maar alvast na te gaan vragen hoe je het opruimen van zijn huis moet gaan regelen.....
Pffff.....zou me meer zorgen maken of mijn vader pijn gaat krijgen of hoe lang hij er nog is, wat ik nog tegen hem zou willen zeggen...dat soort zaken.
Nogmaals sorry....maar als mijn vader op sterven zou liggen zou ik me misschien een heeeel klein beetje zorgen maken over die erfenis. Maar om dan ook maar alvast na te gaan vragen hoe je het opruimen van zijn huis moet gaan regelen.....
Pffff.....zou me meer zorgen maken of mijn vader pijn gaat krijgen of hoe lang hij er nog is, wat ik nog tegen hem zou willen zeggen...dat soort zaken.
donderdag 6 oktober 2011 om 12:09
Vader was sowieso al niet helemaal helder meer, maar nu is het nog erger. Hij weet na een uur al niet meer dat ik had gebveld. Met hem praten is dus niet mogelijk. Iig niet hierover.
Elninjoo, als ik weiger zijn mijn kinderen erfgenaam en dan kan ik niet anders dan benificair aanvaarden voor hen. Dus ben ik nog de verantwoordelijke, natuurlijk.
Wiesdie, het was geen romslomp... Heeft de notaris alles geregeld voor jullie? Hebben jullie het huis leeg moeten halen en dat soort dingen?
Elninjoo, als ik weiger zijn mijn kinderen erfgenaam en dan kan ik niet anders dan benificair aanvaarden voor hen. Dus ben ik nog de verantwoordelijke, natuurlijk.
Wiesdie, het was geen romslomp... Heeft de notaris alles geregeld voor jullie? Hebben jullie het huis leeg moeten halen en dat soort dingen?
donderdag 6 oktober 2011 om 12:13
Hoi Danayla, heel veel sterkte allereerst in deze moeilijke tijd!
Helaas heb ik ervaring met beneficiair aanvaarden, hier heeft de afhandeling - naast heel veel tranen - mij ook heeeeeel veel tijd/geld/moeite gekost. Ik wil hier straks wel even verder wat over uitweiden maar dat kan ik pas na de lunch doen.
Hier was er een onzekere situatie over het saldo en een schoonmoeder die de spullen van haar zoon (= mijn zwager die plotseling als gevolg van heftig ongeluk overleden is) niet zomaar kon afstaan. Achteraf gezien had het ons 2,5 jaar gedoe, mede dankzij diverse schulden/eigen onderneming/auto/etc, gescheeld als we het meteen verworpen hadden. De notaris wist in ons geval ook niet veel en we hebben heel veel zelf moeten uitzoeken
Graag niets hiervan copy/pasten want ivm herkenbaarheid wil ik het misschien nog wel aanpassen. Ik ben straks terug en kan je dan misschien nog wel verder helpen als je wil.
Helaas heb ik ervaring met beneficiair aanvaarden, hier heeft de afhandeling - naast heel veel tranen - mij ook heeeeeel veel tijd/geld/moeite gekost. Ik wil hier straks wel even verder wat over uitweiden maar dat kan ik pas na de lunch doen.
Hier was er een onzekere situatie over het saldo en een schoonmoeder die de spullen van haar zoon (= mijn zwager die plotseling als gevolg van heftig ongeluk overleden is) niet zomaar kon afstaan. Achteraf gezien had het ons 2,5 jaar gedoe, mede dankzij diverse schulden/eigen onderneming/auto/etc, gescheeld als we het meteen verworpen hadden. De notaris wist in ons geval ook niet veel en we hebben heel veel zelf moeten uitzoeken
Graag niets hiervan copy/pasten want ivm herkenbaarheid wil ik het misschien nog wel aanpassen. Ik ben straks terug en kan je dan misschien nog wel verder helpen als je wil.
donderdag 6 oktober 2011 om 12:13
donderdag 6 oktober 2011 om 12:14
quote:breezerananas schreef op 06 oktober 2011 @ 12:08:
Nogmaals sorry....maar als mijn vader op sterven zou liggen zou ik me misschien een heeeel klein beetje zorgen maken over die erfenis. Maar om dan ook maar alvast na te gaan vragen hoe je het opruimen van zijn huis moet gaan regelen.....
Pffff.....zou me meer zorgen maken of mijn vader pijn gaat krijgen of hoe lang hij er nog is, wat ik nog tegen hem zou willen zeggen...dat soort zaken.
Fijn dat jij zo goed weet hoe het hoort. En nu maar hopen dat je voorlopig niet zelf mag meemaken wat er allemaal tegelijk op je afkomt bij ziekte en overlijden.
Danayla, sterkte. Moeilijk dat je het allemaal alleen moet doen.
Nogmaals sorry....maar als mijn vader op sterven zou liggen zou ik me misschien een heeeel klein beetje zorgen maken over die erfenis. Maar om dan ook maar alvast na te gaan vragen hoe je het opruimen van zijn huis moet gaan regelen.....
Pffff.....zou me meer zorgen maken of mijn vader pijn gaat krijgen of hoe lang hij er nog is, wat ik nog tegen hem zou willen zeggen...dat soort zaken.
Fijn dat jij zo goed weet hoe het hoort. En nu maar hopen dat je voorlopig niet zelf mag meemaken wat er allemaal tegelijk op je afkomt bij ziekte en overlijden.
Danayla, sterkte. Moeilijk dat je het allemaal alleen moet doen.
donderdag 6 oktober 2011 om 12:16
donderdag 6 oktober 2011 om 12:17
quote:NouEvenNiet schreef op 06 oktober 2011 @ 12:14:
[...]
Fijn dat jij zo goed weet hoe het hoort. En nu maar hopen dat je voorlopig niet zelf mag meemaken wat er allemaal tegelijk op je afkomt bij ziekte en overlijden.
Danayla, sterkte. Moeilijk dat je het allemaal alleen moet doen.
Zou het misschien niet zo kunnen zijn dat ik dat juist helaas heb mee moeten maken en dat ik daarom niet zo goed snap dat TO zich voordat vader nog maar overleden is, zich al zorgen gaat maken hoe ze zijn huis straks leegkrijgt !!!!!
Alsof je meteen een dag na z'n overlijden al moet bepalen over die erfenis of dat het huis na 1 dag leeg moet zijn. Kom op....in deze situatie zou ik me meer met m'n vader zelf bemoeien dan met dingen die later ook nog kunnen.
[...]
Fijn dat jij zo goed weet hoe het hoort. En nu maar hopen dat je voorlopig niet zelf mag meemaken wat er allemaal tegelijk op je afkomt bij ziekte en overlijden.
Danayla, sterkte. Moeilijk dat je het allemaal alleen moet doen.
Zou het misschien niet zo kunnen zijn dat ik dat juist helaas heb mee moeten maken en dat ik daarom niet zo goed snap dat TO zich voordat vader nog maar overleden is, zich al zorgen gaat maken hoe ze zijn huis straks leegkrijgt !!!!!
Alsof je meteen een dag na z'n overlijden al moet bepalen over die erfenis of dat het huis na 1 dag leeg moet zijn. Kom op....in deze situatie zou ik me meer met m'n vader zelf bemoeien dan met dingen die later ook nog kunnen.
donderdag 6 oktober 2011 om 12:18
quote:breezerananas schreef op 06 oktober 2011 @ 12:00:
Sorry hoor....je lijkt je meer zorgen te maken om de randzaken dan om het daadwerkelijk overlijden van je vader !!!
Heerlijk is dat he, oordelen?
Ooit wel eens gehoord van het feit dat ieder anders om gaat met zijn/haar emoties? Sommige mensen worden op dit soort momenten juist enorm praktisch als een soort coping en zullen pas later aan de emotie toe komen. Different strokes for different folks. Staat geheel los van hoeveel iemand van zijn of haar ouders houdt.
Of doe eens gek; stel je toch eens voor! Iemand is al enorm emotioneel onder het ziek zijn van haar vader, voorziet een sterven, hikt daar tegen aan en zit aan de emotionele tax. Dan kan een enorme onbekende rompslomp zoals het afhandelen van een erfenis de welbekende druppel zijn. Stel je nog verder voor; deze persoon heeft zoveel zelfkennis dat zij dit van zichzelf weet en die druppel probeert te verkleinen door kennis over die rompslomp te vergaren vóór het zover is en de emotionele emmer vol over haar uitgegooid wordt die vrij komt bij het overlijden van.
TO; laat je door dit soort reacties s.v.p. niet beïnvloeden, dergelijke mensen zijn van de ratten besnuffeld. Niets in jouw postings straalt iets uit wat riekt naar lijkenpikkerij. Informatie kan hierin macht zijn. Zoek die echter niet hier, maar praat met vader indien dat nog kan over wat hij geregeld heeft en hoe (of wat niet). Wellicht kan het juridisch loket (is gratis) je meer vertellen over de algemene wetgeving hierin. Is nog steeds geen specifiek persoonlijk advies, maar dat blijft lastig zolang als de papieren niet geopend zijn. Een andere optie is het raadplegen van een notaris, maar is niet zonder kosten.
Rondom het overlijden van mijn opa heeft opa samen alles met mijn vader geregeld en ben ik overal ook nauw bij betrokken. Wij hebben voor het overlijden alle vragen kunnen stellen, wisten hoe en wat. In onze situatie was dat mogelijk doordat opa sowieso notaris aan zijn bed wilde om e.e.a. te regelen en daarin de vragen meegenomen zijn. Zelf heb ik geen cent georven (geen bloedverwanten, alhoewel we zielsfamilie waren) en dat heeft me nooit kunnen bekoren. Nee, zíjn erfenis is zíjn wens en enige wat telde was dat het zou gaan zoals hij wilde en we wisten wat mogelijke gevolgen zouden kunnen zijn en hoe wel of niet te handelen. Juist die kennis heeft enorm goed gedaan op het moment dat het overlijden daar was. Sterker nog; het heeft ons nog dichter bij elkaar gebracht. Ik heb hem hierin op een punt zo intiem mogen meemaken en hij vertrouwt me zo diep (had nooit verwacht dat hij mij zou aanwijzen om in de komende jaren zijn nalatenschap in goede banen te laten lopen), het heeft een extra dimensie geschapen. Het deed niets af aan onze band, tijd samen of verdriet. Het heeft hooguit nog voor een hoop bijzondere momenten en gevoelens gezorgd.
Sterkte!!
Sorry hoor....je lijkt je meer zorgen te maken om de randzaken dan om het daadwerkelijk overlijden van je vader !!!
Heerlijk is dat he, oordelen?
Ooit wel eens gehoord van het feit dat ieder anders om gaat met zijn/haar emoties? Sommige mensen worden op dit soort momenten juist enorm praktisch als een soort coping en zullen pas later aan de emotie toe komen. Different strokes for different folks. Staat geheel los van hoeveel iemand van zijn of haar ouders houdt.
Of doe eens gek; stel je toch eens voor! Iemand is al enorm emotioneel onder het ziek zijn van haar vader, voorziet een sterven, hikt daar tegen aan en zit aan de emotionele tax. Dan kan een enorme onbekende rompslomp zoals het afhandelen van een erfenis de welbekende druppel zijn. Stel je nog verder voor; deze persoon heeft zoveel zelfkennis dat zij dit van zichzelf weet en die druppel probeert te verkleinen door kennis over die rompslomp te vergaren vóór het zover is en de emotionele emmer vol over haar uitgegooid wordt die vrij komt bij het overlijden van.
TO; laat je door dit soort reacties s.v.p. niet beïnvloeden, dergelijke mensen zijn van de ratten besnuffeld. Niets in jouw postings straalt iets uit wat riekt naar lijkenpikkerij. Informatie kan hierin macht zijn. Zoek die echter niet hier, maar praat met vader indien dat nog kan over wat hij geregeld heeft en hoe (of wat niet). Wellicht kan het juridisch loket (is gratis) je meer vertellen over de algemene wetgeving hierin. Is nog steeds geen specifiek persoonlijk advies, maar dat blijft lastig zolang als de papieren niet geopend zijn. Een andere optie is het raadplegen van een notaris, maar is niet zonder kosten.
Rondom het overlijden van mijn opa heeft opa samen alles met mijn vader geregeld en ben ik overal ook nauw bij betrokken. Wij hebben voor het overlijden alle vragen kunnen stellen, wisten hoe en wat. In onze situatie was dat mogelijk doordat opa sowieso notaris aan zijn bed wilde om e.e.a. te regelen en daarin de vragen meegenomen zijn. Zelf heb ik geen cent georven (geen bloedverwanten, alhoewel we zielsfamilie waren) en dat heeft me nooit kunnen bekoren. Nee, zíjn erfenis is zíjn wens en enige wat telde was dat het zou gaan zoals hij wilde en we wisten wat mogelijke gevolgen zouden kunnen zijn en hoe wel of niet te handelen. Juist die kennis heeft enorm goed gedaan op het moment dat het overlijden daar was. Sterker nog; het heeft ons nog dichter bij elkaar gebracht. Ik heb hem hierin op een punt zo intiem mogen meemaken en hij vertrouwt me zo diep (had nooit verwacht dat hij mij zou aanwijzen om in de komende jaren zijn nalatenschap in goede banen te laten lopen), het heeft een extra dimensie geschapen. Het deed niets af aan onze band, tijd samen of verdriet. Het heeft hooguit nog voor een hoop bijzondere momenten en gevoelens gezorgd.
Sterkte!!
when you wish upon a star...
donderdag 6 oktober 2011 om 12:18
Het advies dat ik tot nu toe bij twee verschillende notarissen heb gehad, is ALTIJD beneficiair aanvaarden. Verwerpen heeft niet zoveel zin, dan zadel je je kinderen er mee op.
Breezerananas... als je ooit in de situatie komt, dan pas weet je hoe je handelt. Daar kun je nu geen zinnig woord over zeggen en ik vind dat je TO onterecht aanvalt. Dit zijn nou eenmaal dingen die je helaas ook moet regelen. Was het maar zo dat je eerst een aantal maanden, jaren verdriet kon hebben alvorens de praktische zaken te regelen. Dat kan echter niet en dan is het alleen maar verstandig om hier nu alvast bij stil te staan en te doen wat je kunt doen. Er komt na een overlijden namelijk zoveel op je af, dat alles wat je nu kunt doen 'scheelt' in de draaglast later.
Breezerananas... als je ooit in de situatie komt, dan pas weet je hoe je handelt. Daar kun je nu geen zinnig woord over zeggen en ik vind dat je TO onterecht aanvalt. Dit zijn nou eenmaal dingen die je helaas ook moet regelen. Was het maar zo dat je eerst een aantal maanden, jaren verdriet kon hebben alvorens de praktische zaken te regelen. Dat kan echter niet en dan is het alleen maar verstandig om hier nu alvast bij stil te staan en te doen wat je kunt doen. Er komt na een overlijden namelijk zoveel op je af, dat alles wat je nu kunt doen 'scheelt' in de draaglast later.
donderdag 6 oktober 2011 om 12:19
quote:breezerananas schreef op 06 oktober 2011 @ 12:08:
Suze....is dat echt nodig ?
Nogmaals sorry....maar als mijn vader op sterven zou liggen zou ik me misschien een heeeel klein beetje zorgen maken over die erfenis. Maar om dan ook maar alvast na te gaan vragen hoe je het opruimen van zijn huis moet gaan regelen.....
Pffff.....zou me meer zorgen maken of mijn vader pijn gaat krijgen of hoe lang hij er nog is, wat ik nog tegen hem zou willen zeggen...dat soort zaken.
Je verdient een nobelprijs, held.
Dat je daarnaast een bijna autistisch gebrek aan inlevingsvermogen toont mag de pret niet drukken natuurlijk.
Hoop maar dat je nooit tot de ontdekking komt dat je een erfenis hebt aanvaard waar nog wat onverwachte brokken ellende in zaten.
Suze....is dat echt nodig ?
Nogmaals sorry....maar als mijn vader op sterven zou liggen zou ik me misschien een heeeel klein beetje zorgen maken over die erfenis. Maar om dan ook maar alvast na te gaan vragen hoe je het opruimen van zijn huis moet gaan regelen.....
Pffff.....zou me meer zorgen maken of mijn vader pijn gaat krijgen of hoe lang hij er nog is, wat ik nog tegen hem zou willen zeggen...dat soort zaken.
Je verdient een nobelprijs, held.
Dat je daarnaast een bijna autistisch gebrek aan inlevingsvermogen toont mag de pret niet drukken natuurlijk.
Hoop maar dat je nooit tot de ontdekking komt dat je een erfenis hebt aanvaard waar nog wat onverwachte brokken ellende in zaten.
donderdag 6 oktober 2011 om 12:19
T is ook zo makkelijk oordelen als je verder nergens vanaf weet!
Zit uren in t ziekenhuis en ben aan de oxa om me staande te houden. Vreselijk dit, vooral omdat het zo plotseling ineens slecht gaat. Hij was nog aardig te pas, iig lichamelijk. Nu doen zn nieren het ineens nauwelijks meer, en ze kunnen niet achter de oorzaak komen. Ik zit te janken dit schrijvende, hoor.
Zit uren in t ziekenhuis en ben aan de oxa om me staande te houden. Vreselijk dit, vooral omdat het zo plotseling ineens slecht gaat. Hij was nog aardig te pas, iig lichamelijk. Nu doen zn nieren het ineens nauwelijks meer, en ze kunnen niet achter de oorzaak komen. Ik zit te janken dit schrijvende, hoor.
donderdag 6 oktober 2011 om 12:21
Danayla, het is verschrikkelijk wat er nu gebeurt met je vader. Je hoeft je hier echt niet te verantwoorden hoor, of uit te leggen. Er is maar één reactie tot nu toe geweest die je veroordeelt. Ik vind het in elk geval erg verstandig dat je daar nu al over nadenkt. Je hebt genoeg aan je hoofd straks.
donderdag 6 oktober 2011 om 12:22
donderdag 6 oktober 2011 om 12:23
quote:breezerananas schreef op 06 oktober 2011 @ 12:17:
[...]
Zou het misschien niet zo kunnen zijn dat ik dat juist helaas heb mee moeten maken en dat ik daarom niet zo goed snap dat TO zich voordat vader nog maar overleden is, zich al zorgen gaat maken hoe ze zijn huis straks leegkrijgt !!!!!
Zou het misschien niet zo kunnen zijn dat mensen hier verschillend op reageren? De een huilt veel, de volgende richt zich op praktische zaken en er zijn zelfs mensen die vooral ruziezoeken.
Ik heb in mijn naaste omgeving al een paar keer meegemaakt dat een huis leeggehaald moet worden en het is gewoon zwaar, zelfs als je het met broers en zussen kunt doen en geen zorgen hebt over mogelijke schulden. Ik snap heel goed dat TO hier mee bezig is.
[...]
Zou het misschien niet zo kunnen zijn dat ik dat juist helaas heb mee moeten maken en dat ik daarom niet zo goed snap dat TO zich voordat vader nog maar overleden is, zich al zorgen gaat maken hoe ze zijn huis straks leegkrijgt !!!!!
Zou het misschien niet zo kunnen zijn dat mensen hier verschillend op reageren? De een huilt veel, de volgende richt zich op praktische zaken en er zijn zelfs mensen die vooral ruziezoeken.
Ik heb in mijn naaste omgeving al een paar keer meegemaakt dat een huis leeggehaald moet worden en het is gewoon zwaar, zelfs als je het met broers en zussen kunt doen en geen zorgen hebt over mogelijke schulden. Ik snap heel goed dat TO hier mee bezig is.
