Geld & Recht
alle pijlers
Ik heb een groot probleem.
woensdag 28 maart 2012 om 22:46
Ik ben woedend. Mijn dochter van 19 woont bij mij en is helemaal los geslagen.
Ze heeft voor 489 euro aan dingen besteld bij zalando op mijn naam, eerste keer voor 129 euro en toen na 4 dagen weer voor 360 euro. Ze heeft denk ik de acceptgiro onderschept telkens. Vandaag dus niet. Een herinnering. Ik leef momenteel van de bijstand mijn dochter heeft zelf geen enkel inkomen, weigert te werken en studeren dus die kan ook niks betalen. Sterker nog die heeft haar spullen gepakt en is naar haar vriend gegaan omdat ik boos ben geworden.
De spullen zijn al gedragen en het is inmiddels 6 weken geleden dat ze die besteld heeft terug sturen is dus ook geen optie.
Wat moet ik doen?
Ze heeft voor 489 euro aan dingen besteld bij zalando op mijn naam, eerste keer voor 129 euro en toen na 4 dagen weer voor 360 euro. Ze heeft denk ik de acceptgiro onderschept telkens. Vandaag dus niet. Een herinnering. Ik leef momenteel van de bijstand mijn dochter heeft zelf geen enkel inkomen, weigert te werken en studeren dus die kan ook niks betalen. Sterker nog die heeft haar spullen gepakt en is naar haar vriend gegaan omdat ik boos ben geworden.
De spullen zijn al gedragen en het is inmiddels 6 weken geleden dat ze die besteld heeft terug sturen is dus ook geen optie.
Wat moet ik doen?
woensdag 28 maart 2012 om 23:47
De enige manier om dit op te lossen, is grenzen stellen aan je dochter. Dus: zelf haar schulden af laten betalen, laat ze zelf maar uitzoeken hoe. En als ze dat niet doet, dan inderdaad maar gewoon haar spullen op marktplaats. Jammer dan. Had ze maar na moeten denken. Dit is niet "oeps, foutje" hoor. Dit is moedwillig je moeder oplichten. Daar mag best een fikse sanctie tegenover staan.
woensdag 28 maart 2012 om 23:49
quote:amand1969 schreef op 28 maart 2012 @ 23:13:
[...]
TO moet gewoon de rekening van Zalando terugsturen en verklaren dat ze niets besteld heeft (dat is namelijk precies wat er aan de hand is).Dat zou op zich een goed idee zijn, maar dat doe je natuurlijk door ook de spullen ongebruikt terug te sturen normaal. En dat gaat hier niet.
[...]
TO moet gewoon de rekening van Zalando terugsturen en verklaren dat ze niets besteld heeft (dat is namelijk precies wat er aan de hand is).Dat zou op zich een goed idee zijn, maar dat doe je natuurlijk door ook de spullen ongebruikt terug te sturen normaal. En dat gaat hier niet.
woensdag 28 maart 2012 om 23:51
Ik denk dat de meeste mensen die hier hard roepen aangifte doen, zelf geen kinderen hebben, want dat kan echt je verdere leven negatief beinvloeden en dat wil je je kinderen ondanks dit soort streken, niet aandoen. En nee, je kan een aangifte niet zomaar intrekken. En je kinderen helpen door ze op "hun bek" laten gaan is soms geen foute keuze, maar ik denk dat in dit geval helpen beter lukt door grenzen te stellen, zorgen dat ze geen misbruik meer kan maken (lees er niet meer woont) en haar wel helpen met zorgen dat ze uit huis gaat, een kamer vindt en op eigen benen gaan staan.
woensdag 28 maart 2012 om 23:58
quote:zonnetje59 schreef op 28 maart 2012 @ 23:51:
Ik denk dat de meeste mensen die hier hard roepen aangifte doen, zelf geen kinderen hebben, want dat kan echt je verdere leven negatief beinvloeden en dat wil je je kinderen ondanks dit soort streken, niet aandoen. En nee, je kan een aangifte niet zomaar intrekken. En je kinderen helpen door ze op "hun bek" laten gaan is soms geen foute keuze, maar ik denk dat in dit geval helpen beter lukt door grenzen te stellen, zorgen dat ze geen misbruik meer kan maken (lees er niet meer woont) en haar wel helpen met zorgen dat ze uit huis gaat, een kamer vindt en op eigen benen gaan staan.
Ik ging mijn dochter echt niet nog met van alles helpen als ze me net even voor bijna 500 euro heeft opgelicht.
Dan stel je toch een duidelijke grens lijkt me.
Ik denk dat de meeste mensen die hier hard roepen aangifte doen, zelf geen kinderen hebben, want dat kan echt je verdere leven negatief beinvloeden en dat wil je je kinderen ondanks dit soort streken, niet aandoen. En nee, je kan een aangifte niet zomaar intrekken. En je kinderen helpen door ze op "hun bek" laten gaan is soms geen foute keuze, maar ik denk dat in dit geval helpen beter lukt door grenzen te stellen, zorgen dat ze geen misbruik meer kan maken (lees er niet meer woont) en haar wel helpen met zorgen dat ze uit huis gaat, een kamer vindt en op eigen benen gaan staan.
Ik ging mijn dochter echt niet nog met van alles helpen als ze me net even voor bijna 500 euro heeft opgelicht.
Dan stel je toch een duidelijke grens lijkt me.
donderdag 29 maart 2012 om 00:02
Het lijkt me dat dit verhaal een voorgeschiedenis heeft. Dochters plegen niet ineens zomaar uit het niets te gaan stelen en frauderen. Kan het zijn dat het begonnen is met kruimelwerk? Met kleine overtredinkjes die niet zo erg leken, of die na een flinke preek met de mantel der liefde bedekt werden?
Evengoed is de kans groot dat het hiermee niet ophoudt. Wie haar moeder oplicht voor 500 euro en ermee wegkomt, doet het de volgende keer voor 10.000 euro.
Stel dat het inderdaad op die lijn voortgaat, en je ziet jezelf over tien jaar, wat zou je dan als toekomstige zelf tegen je nu-zelf willen zeggen? Zie het nog een tijdje aan, betaal zelf de schade, geef haar een preek en neem haar weer in huis? OF trek nu de grens, laat haar zelf de schade vergoeden en accepteer niet dat ze zonder werk in hotel mama zit?
Ik zeg niet dat het makkelijk is, wel dat het waarschijnlijk niet hiermee begonnen is en ook niet hiermee gaat eindigen.
Evengoed is de kans groot dat het hiermee niet ophoudt. Wie haar moeder oplicht voor 500 euro en ermee wegkomt, doet het de volgende keer voor 10.000 euro.
Stel dat het inderdaad op die lijn voortgaat, en je ziet jezelf over tien jaar, wat zou je dan als toekomstige zelf tegen je nu-zelf willen zeggen? Zie het nog een tijdje aan, betaal zelf de schade, geef haar een preek en neem haar weer in huis? OF trek nu de grens, laat haar zelf de schade vergoeden en accepteer niet dat ze zonder werk in hotel mama zit?
Ik zeg niet dat het makkelijk is, wel dat het waarschijnlijk niet hiermee begonnen is en ook niet hiermee gaat eindigen.
donderdag 29 maart 2012 om 00:07
quote:zonnetje59 schreef op 28 maart 2012 @ 23:51:
Ik denk dat de meeste mensen die hier hard roepen aangifte doen, zelf geen kinderen hebben, want dat kan echt je verdere leven negatief beinvloeden en dat wil je je kinderen ondanks dit soort streken, niet aandoen. En nee, je kan een aangifte niet zomaar intrekken. En je kinderen helpen door ze op "hun bek" laten gaan is soms geen foute keuze, maar ik denk dat in dit geval helpen beter lukt door grenzen te stellen, zorgen dat ze geen misbruik meer kan maken (lees er niet meer woont) en haar wel helpen met zorgen dat ze uit huis gaat, een kamer vindt en op eigen benen gaan staan.
Ik heb 5 kinderen en reken maar dat ik aangifte doe als ze me zoiets zouden flikken. Gaat me niet eens om het geld, ik bulk van het geld, maar om het principe. Als mijn kinderen zo ver over mijn grenzen gaan dan moeten ze maar met de gevolgen leven. Eigen schuld, dikke, vette bult.
Kan me overigens niet voorstellen dat ze zoiets zouden flikken. Daar kennen ze me veel te goed voor...
Ik denk dat de meeste mensen die hier hard roepen aangifte doen, zelf geen kinderen hebben, want dat kan echt je verdere leven negatief beinvloeden en dat wil je je kinderen ondanks dit soort streken, niet aandoen. En nee, je kan een aangifte niet zomaar intrekken. En je kinderen helpen door ze op "hun bek" laten gaan is soms geen foute keuze, maar ik denk dat in dit geval helpen beter lukt door grenzen te stellen, zorgen dat ze geen misbruik meer kan maken (lees er niet meer woont) en haar wel helpen met zorgen dat ze uit huis gaat, een kamer vindt en op eigen benen gaan staan.
Ik heb 5 kinderen en reken maar dat ik aangifte doe als ze me zoiets zouden flikken. Gaat me niet eens om het geld, ik bulk van het geld, maar om het principe. Als mijn kinderen zo ver over mijn grenzen gaan dan moeten ze maar met de gevolgen leven. Eigen schuld, dikke, vette bult.
Kan me overigens niet voorstellen dat ze zoiets zouden flikken. Daar kennen ze me veel te goed voor...
donderdag 29 maart 2012 om 00:11
Je bent financieel verantwoordelijk voor je kind wat betreft bijdrage aan opleiding en levensonderhoud tot het kind 21 jaar is. Je bent boven de 18 als ouder niet verantwoordelijk voor de schulden die je kind maakt, dat is het kind namelijk zelf.
Verder heb ik er een beetje moeite mee dat TO veroordeeld wordt over de opvoeding van haar kind.
Ik heb ook zo'n nietsnut gehad. Wilde op zijn 19e ook ineens niet meer naar school of werken. Dit lag toch echt niet aan onze opvoeding. Wij hebben duidelijk onze grenzen aangegeven en gesteld dat hij of weer naar school moest of weer gaan werken.Uiteindelijk had hij een baantje van een paar uur per week.
Hij heeft lange tijd thuis gezeten, heeft ook foute dingen gedaan zoals ons bestolen. Ik heb meerdere malen op het punt gestaan om het huis uit te zetten, maar inmiddels is het tij gekeerd. Hij volgt nu succesvol een opleiding en heeft daarbij ook een weekendbaantje. ik ben achteraf blij dat ik hem thuis gehouden heb, ook al heeft dat veel van ons gevergd. Anders had hij nou die opleiding niet kunnen volgen en wij waren ervan overtuigd dat het dan helemaal verkeerd met hem zou aflopen, nu hadden we nog enigzins zicht op hetgeen wat hij wel of niet deed.Wij werden ook met de nek aangekeken dat het aan onze opvoeding zou liggen, maar wij wisten wel beter.
Dat zie ik wel aan onze andere zoon, die werkt al vanaf zijn 14e met een bijbaantje in de horeca.
Verder heb ik er een beetje moeite mee dat TO veroordeeld wordt over de opvoeding van haar kind.
Ik heb ook zo'n nietsnut gehad. Wilde op zijn 19e ook ineens niet meer naar school of werken. Dit lag toch echt niet aan onze opvoeding. Wij hebben duidelijk onze grenzen aangegeven en gesteld dat hij of weer naar school moest of weer gaan werken.Uiteindelijk had hij een baantje van een paar uur per week.
Hij heeft lange tijd thuis gezeten, heeft ook foute dingen gedaan zoals ons bestolen. Ik heb meerdere malen op het punt gestaan om het huis uit te zetten, maar inmiddels is het tij gekeerd. Hij volgt nu succesvol een opleiding en heeft daarbij ook een weekendbaantje. ik ben achteraf blij dat ik hem thuis gehouden heb, ook al heeft dat veel van ons gevergd. Anders had hij nou die opleiding niet kunnen volgen en wij waren ervan overtuigd dat het dan helemaal verkeerd met hem zou aflopen, nu hadden we nog enigzins zicht op hetgeen wat hij wel of niet deed.Wij werden ook met de nek aangekeken dat het aan onze opvoeding zou liggen, maar wij wisten wel beter.
Dat zie ik wel aan onze andere zoon, die werkt al vanaf zijn 14e met een bijbaantje in de horeca.
donderdag 29 maart 2012 om 00:11
Als je het hard wil spelen is dit ook misschien nog een optie.
Ga naar haar kamer, haal er alles wat enigszins iets op marktplaats opbrengt naar beneden, zet het op de foto en breng het bij een vriendin/ buurvrouw/ vader, in ieder geval ergen waar dochter het niet weet en niet kan ophalen.
Alles op marktplaats zetten, met datum erbij in de advertentie. Alles wordt bij opbod verkocht op bijv. 10 april.
Als dochter vóór die tijd inzet toont en goed de handen uit de mouwen steekt en minimaal de helft van het bedrag heeft teruggegeven haal je de helft van de spullen er af en zet je de rest er nogmaals op met nieuwe datum.
Niet terugkrabbelen, als dochter denk ermee weg te komen zet je jezelf echt te kakken. Dus geen geld, dan alle spullen weg naar de hoogste bieder.
Ga naar haar kamer, haal er alles wat enigszins iets op marktplaats opbrengt naar beneden, zet het op de foto en breng het bij een vriendin/ buurvrouw/ vader, in ieder geval ergen waar dochter het niet weet en niet kan ophalen.
Alles op marktplaats zetten, met datum erbij in de advertentie. Alles wordt bij opbod verkocht op bijv. 10 april.
Als dochter vóór die tijd inzet toont en goed de handen uit de mouwen steekt en minimaal de helft van het bedrag heeft teruggegeven haal je de helft van de spullen er af en zet je de rest er nogmaals op met nieuwe datum.
Niet terugkrabbelen, als dochter denk ermee weg te komen zet je jezelf echt te kakken. Dus geen geld, dan alle spullen weg naar de hoogste bieder.
donderdag 29 maart 2012 om 00:14
quote:Beauke schreef op 28 maart 2012 @ 23:58:
[...]
Ik ging mijn dochter echt niet nog met van alles helpen als ze me net even voor bijna 500 euro heeft opgelicht.
Dan stel je toch een duidelijke grens lijkt me.
Toch moet TO aan het geld komen, want het staat op haar naam. Zou dochter ook niet helpen, maar dan wordt de rekening niet betaald en krijgt TO grote problemen. ALs moeder betaalt is het probleem qua geld voor beiden opgelost, maar dan heeft dochter haar zin; spullen op kosten van moeder en moeder een rotgevoel.
Zou idd haar of dwingen aan het werk te gaan (lijkt me kleine kans want ze zit nu bij vriend, dus 'hoeft' ze niets als moeder dreigt haar niet meer te onderhouden) of ervoor zorgen dat misschien de vader kan helpen: eventueel het geld voorschieten en zorgen dat dochter met hem regelt hoe er terugbetaald wordt. Het zijn immers kosten van zijn kind, niet van de moeder zelf. Maar ligt er ook aan hoe vader tegenover dochter staat, als het zon kerel is van 'laat maar liefje, is gewoon een kado van mij om de problemen op te lossen' leert ze het nooit.
Dus haar idd voor de keuze stellen: of werken tot ze in september naar school gaat, proberen te regelen met Zalando dat je uitstel van betaling kan krijgen en de situatie uitleggen. Of vader vragen voor het geld en er dan voor zorgen dat ze het terugbetaald.
Zou haar persoonlijk ook uit huis trappen, maar ze zit al bij haar vriend. Is vriend een beetje een redelijk persoon? Kan hij haar motiveren om van haar kont af te komen en haar laten inzien dat ze gewoon gestolen heeft?
Vind het heel erg dat ze dit haar moeder aandoet. Ze zit thuis en neem aan dat moeder haar praktisch onderhoudt. En dan ook nog jatten. Als ze betrapt wordt boos worden (!) en naar vriend vertrekken. Wat een rotwijf! (sorry TO, maar is gewoon mijn mening)
[...]
Ik ging mijn dochter echt niet nog met van alles helpen als ze me net even voor bijna 500 euro heeft opgelicht.
Dan stel je toch een duidelijke grens lijkt me.
Toch moet TO aan het geld komen, want het staat op haar naam. Zou dochter ook niet helpen, maar dan wordt de rekening niet betaald en krijgt TO grote problemen. ALs moeder betaalt is het probleem qua geld voor beiden opgelost, maar dan heeft dochter haar zin; spullen op kosten van moeder en moeder een rotgevoel.
Zou idd haar of dwingen aan het werk te gaan (lijkt me kleine kans want ze zit nu bij vriend, dus 'hoeft' ze niets als moeder dreigt haar niet meer te onderhouden) of ervoor zorgen dat misschien de vader kan helpen: eventueel het geld voorschieten en zorgen dat dochter met hem regelt hoe er terugbetaald wordt. Het zijn immers kosten van zijn kind, niet van de moeder zelf. Maar ligt er ook aan hoe vader tegenover dochter staat, als het zon kerel is van 'laat maar liefje, is gewoon een kado van mij om de problemen op te lossen' leert ze het nooit.
Dus haar idd voor de keuze stellen: of werken tot ze in september naar school gaat, proberen te regelen met Zalando dat je uitstel van betaling kan krijgen en de situatie uitleggen. Of vader vragen voor het geld en er dan voor zorgen dat ze het terugbetaald.
Zou haar persoonlijk ook uit huis trappen, maar ze zit al bij haar vriend. Is vriend een beetje een redelijk persoon? Kan hij haar motiveren om van haar kont af te komen en haar laten inzien dat ze gewoon gestolen heeft?
Vind het heel erg dat ze dit haar moeder aandoet. Ze zit thuis en neem aan dat moeder haar praktisch onderhoudt. En dan ook nog jatten. Als ze betrapt wordt boos worden (!) en naar vriend vertrekken. Wat een rotwijf! (sorry TO, maar is gewoon mijn mening)
donderdag 29 maart 2012 om 00:14
donderdag 29 maart 2012 om 00:16
donderdag 29 maart 2012 om 00:19
quote:MissMartine schreef op 29 maart 2012 @ 00:16:
[...]
Ik kan je even niet meer volgen! Zal wel aan mij liggen, tijd om te gaan slapen! Dag dag!Oh, ik dacht dat de grap was, dat Abraham Lincoln ergens in de 19e eeuw leefde en dus van zn leven niet iets over Internet gezegd kan hebben. Maar wellicht dan wel niet
[...]
Ik kan je even niet meer volgen! Zal wel aan mij liggen, tijd om te gaan slapen! Dag dag!Oh, ik dacht dat de grap was, dat Abraham Lincoln ergens in de 19e eeuw leefde en dus van zn leven niet iets over Internet gezegd kan hebben. Maar wellicht dan wel niet
donderdag 29 maart 2012 om 00:20
quote:daisymadelief schreef op 29 maart 2012 @ 00:11:
Je bent financieel verantwoordelijk voor je kind wat betreft bijdrage aan opleiding en levensonderhoud tot het kind 21 jaar is. Je bent boven de 18 als ouder niet verantwoordelijk voor de schulden die je kind maakt, dat is het kind namelijk zelf.
Verder heb ik er een beetje moeite mee dat TO veroordeeld wordt over de opvoeding van haar kind.
Ik heb ook zo'n nietsnut gehad. Wilde op zijn 19e ook ineens niet meer naar school of werken. Dit lag toch echt niet aan onze opvoeding. Wij hebben duidelijk onze grenzen aangegeven en gesteld dat hij of weer naar school moest of weer gaan werken.Uiteindelijk had hij een baantje van een paar uur per week.
Hij heeft lange tijd thuis gezeten, heeft ook foute dingen gedaan zoals ons bestolen. Ik heb meerdere malen op het punt gestaan om het huis uit te zetten, maar inmiddels is het tij gekeerd. Hij volgt nu succesvol een opleiding en heeft daarbij ook een weekendbaantje. ik ben achteraf blij dat ik hem thuis gehouden heb, ook al heeft dat veel van ons gevergd. Anders had hij nou die opleiding niet kunnen volgen en wij waren ervan overtuigd dat het dan helemaal verkeerd met hem zou aflopen, nu hadden we nog enigzins zicht op hetgeen wat hij wel of niet deed.Wij werden ook met de nek aangekeken dat het aan onze opvoeding zou liggen, maar wij wisten wel beter.
Dat zie ik wel aan onze andere zoon, die werkt al vanaf zijn 14e met een bijbaantje in de horeca.
Mijn broertje was er ook zo eentje.. Na afronden opleiding en enkele onsuccesvolle sollicitaties heeft hij 3 maanden wat ge-xboxt en rondgehangen. Begint nu een beetje wakker te worden, ziet zelf ook wel in dat het zo niets wordt. Hij gaat ook weer een opleiding doen waar wel meer baankans is. En hij klust wat bij bij wat kleine bedrijfjes. Heb me er ook heel erg zorgen over gemaakt (moeder liet over zich heen lopen, mn vader (ouders zijn gescheiden) was woest. Na enkele goede gesprekken begint hij nu eindelijk te veranderen. Ben blij dat mn moeder hem niet uit huis heeft gezet, denk dat hij het echt niet alleen had gered. Hij is echt zon type van 'we zien het wel', dat gaat niet echt samen met een eigen huis/kamer en constante kosten.
Kwam bij ons ook niet door de opvoeding.. Andere kinderen zijn wel allemaal heel ondernemend en heb van huis uit mee gekregen dat je moet werken voor je centen en altijd moet proberen zelfstandig te zijn, of je nou alleen woont of samenwoont. Denk dat het bij hem ook aan zijn situatie lag, na zijn opleiding wou hij graag aan het werk maar werd met bullshit redenen afgewezen. Zat dus ook een groot stuk onzekerheid bij bij hem, 5 keer achter elkaar weggestuurd worden terwijl je wel de juiste papieren hebt (en grote motivatie op dat moment:P) gaat je niet in de kouwe kleren zitten. Blij dat hij nu weer op gang komt.
Je bent financieel verantwoordelijk voor je kind wat betreft bijdrage aan opleiding en levensonderhoud tot het kind 21 jaar is. Je bent boven de 18 als ouder niet verantwoordelijk voor de schulden die je kind maakt, dat is het kind namelijk zelf.
Verder heb ik er een beetje moeite mee dat TO veroordeeld wordt over de opvoeding van haar kind.
Ik heb ook zo'n nietsnut gehad. Wilde op zijn 19e ook ineens niet meer naar school of werken. Dit lag toch echt niet aan onze opvoeding. Wij hebben duidelijk onze grenzen aangegeven en gesteld dat hij of weer naar school moest of weer gaan werken.Uiteindelijk had hij een baantje van een paar uur per week.
Hij heeft lange tijd thuis gezeten, heeft ook foute dingen gedaan zoals ons bestolen. Ik heb meerdere malen op het punt gestaan om het huis uit te zetten, maar inmiddels is het tij gekeerd. Hij volgt nu succesvol een opleiding en heeft daarbij ook een weekendbaantje. ik ben achteraf blij dat ik hem thuis gehouden heb, ook al heeft dat veel van ons gevergd. Anders had hij nou die opleiding niet kunnen volgen en wij waren ervan overtuigd dat het dan helemaal verkeerd met hem zou aflopen, nu hadden we nog enigzins zicht op hetgeen wat hij wel of niet deed.Wij werden ook met de nek aangekeken dat het aan onze opvoeding zou liggen, maar wij wisten wel beter.
Dat zie ik wel aan onze andere zoon, die werkt al vanaf zijn 14e met een bijbaantje in de horeca.
Mijn broertje was er ook zo eentje.. Na afronden opleiding en enkele onsuccesvolle sollicitaties heeft hij 3 maanden wat ge-xboxt en rondgehangen. Begint nu een beetje wakker te worden, ziet zelf ook wel in dat het zo niets wordt. Hij gaat ook weer een opleiding doen waar wel meer baankans is. En hij klust wat bij bij wat kleine bedrijfjes. Heb me er ook heel erg zorgen over gemaakt (moeder liet over zich heen lopen, mn vader (ouders zijn gescheiden) was woest. Na enkele goede gesprekken begint hij nu eindelijk te veranderen. Ben blij dat mn moeder hem niet uit huis heeft gezet, denk dat hij het echt niet alleen had gered. Hij is echt zon type van 'we zien het wel', dat gaat niet echt samen met een eigen huis/kamer en constante kosten.
Kwam bij ons ook niet door de opvoeding.. Andere kinderen zijn wel allemaal heel ondernemend en heb van huis uit mee gekregen dat je moet werken voor je centen en altijd moet proberen zelfstandig te zijn, of je nou alleen woont of samenwoont. Denk dat het bij hem ook aan zijn situatie lag, na zijn opleiding wou hij graag aan het werk maar werd met bullshit redenen afgewezen. Zat dus ook een groot stuk onzekerheid bij bij hem, 5 keer achter elkaar weggestuurd worden terwijl je wel de juiste papieren hebt (en grote motivatie op dat moment:P) gaat je niet in de kouwe kleren zitten. Blij dat hij nu weer op gang komt.
donderdag 29 maart 2012 om 00:56
donderdag 29 maart 2012 om 01:07
quote:leentjedb schreef op 29 maart 2012 @ 00:07:
[...]
Ik heb 5 kinderen en reken maar dat ik aangifte doe als ze me zoiets zouden flikken. Gaat me niet eens om het geld, ik bulk van het geld, maar om het principe. Als mijn kinderen zo ver over mijn grenzen gaan dan moeten ze maar met de gevolgen leven. Eigen schuld, dikke, vette bult.
Kan me overigens niet voorstellen dat ze zoiets zouden flikken. Daar kennen ze me veel te goed voor...Pubers kunnen soms dingen doen die je absoluut niet van ze had verwacht enj je ze zeer zeker zelf niet geleerd hebt, maar sommige pubers (duurt inmiddels tot 24 jaar vlg de wetenschap zijn soms het spoor een beetje bijster En dan aangifte doen betekent dat dat voor een behoorlijk deel, zo niet hun hele leven beinvloedt, is dus wel heel ingrijpend.
[...]
Ik heb 5 kinderen en reken maar dat ik aangifte doe als ze me zoiets zouden flikken. Gaat me niet eens om het geld, ik bulk van het geld, maar om het principe. Als mijn kinderen zo ver over mijn grenzen gaan dan moeten ze maar met de gevolgen leven. Eigen schuld, dikke, vette bult.
Kan me overigens niet voorstellen dat ze zoiets zouden flikken. Daar kennen ze me veel te goed voor...Pubers kunnen soms dingen doen die je absoluut niet van ze had verwacht enj je ze zeer zeker zelf niet geleerd hebt, maar sommige pubers (duurt inmiddels tot 24 jaar vlg de wetenschap zijn soms het spoor een beetje bijster En dan aangifte doen betekent dat dat voor een behoorlijk deel, zo niet hun hele leven beinvloedt, is dus wel heel ingrijpend.
donderdag 29 maart 2012 om 05:04
donderdag 29 maart 2012 om 08:10
Misschien heb ik erover heen gelezen, maar ik zie veel mensen ervoor pleiten dat dochter moet gaan werken. Maar is het sinds dit jaar niet zo dat moeder dan op haar uitkering gekort wordt?
Niet dat ik dochter afraad om te werken, maar qua saldo schiet niemand er iets mee op (ws heeft TO dan nog minder te besteden, want dochter zal -terecht- vinden dat ze van haar zelfverdiende geld mag doen wat ze wil).
Dochter zal uit huis moeten (is ook een prima leeftijd, 19, om op jezelf te gaan wonen)
Niet dat ik dochter afraad om te werken, maar qua saldo schiet niemand er iets mee op (ws heeft TO dan nog minder te besteden, want dochter zal -terecht- vinden dat ze van haar zelfverdiende geld mag doen wat ze wil).
Dochter zal uit huis moeten (is ook een prima leeftijd, 19, om op jezelf te gaan wonen)
donderdag 29 maart 2012 om 08:11
