Geld & Recht
alle pijlers
Onvoorstelbare gierige acties II
donderdag 30 augustus 2012 om 21:56
Nou, dat er zoveel verhalen zouden zijn, had ik nooit kunnen vermoeden, wat een gierigheid, geslepenheid en onbeschoft gedrag heb ik de laatste tijd gelezen.
Gelukkig hebben we er nu wel plezier om . Krijg je toch nog iets terug.....
Deel 2 dus.
Ik zou heel graag de ergste acties op een rij willen zetten, maar helaas heb ik daar de tijd niet voor.
Maar, spui verder! En laat ons meegenieten van het leed dat gierigheid heet.
Hier is deel 1: Hilarische gierige acties deel 1
Gelukkig hebben we er nu wel plezier om . Krijg je toch nog iets terug.....
Deel 2 dus.
Ik zou heel graag de ergste acties op een rij willen zetten, maar helaas heb ik daar de tijd niet voor.
Maar, spui verder! En laat ons meegenieten van het leed dat gierigheid heet.
Hier is deel 1: Hilarische gierige acties deel 1
vrijdag 14 september 2012 om 00:26
vrijdag 14 september 2012 om 00:31
Maar even een stevig gesprek gaan voeren. Oh en hij spaart, ik niet (houd minder over en geef 't allemaal uit). Hij zegt te sparen voor ons, voor de toekomstige verhuizing. Maar sja, als hij mij morgen op straat zet, krijg ik waarschijnlijk niet 50% mee als zakcentje (van zijn spaargeld mede mogelijk gemaakt door moi)?!
vrijdag 14 september 2012 om 00:34
vrijdag 14 september 2012 om 00:40
Maar het gaat er gewoon niet in bij hem dat ik het oneerlijk vind op deze manier. Hij vindt het juist oneerlijk dat hij meer moet betalen voor bijv. de eettafel, terwijl ik er net zoveel aan zit als hij. Of wanneer we naar de bios gaan dat hij dus in feite meebetaalt aan mijn kaartje, als we dus die naar rato-verdeling in alles doorvoeren.
Kan iemand dit ook begrijpen? Ik namelijk wel. Vooral in dat laatste geval. Maar van die tafel... sja... Waar ligt de grens hè? Lastig vind ik het.
Kan iemand dit ook begrijpen? Ik namelijk wel. Vooral in dat laatste geval. Maar van die tafel... sja... Waar ligt de grens hè? Lastig vind ik het.
vrijdag 14 september 2012 om 00:42
vrijdag 14 september 2012 om 01:06
Nee, ik vind het niet redelijk om wanneer je al jaren in een relatie zit dat je degene die 1000 pm verdient net zoveel te laten betalen aan elk uitje als degene die 2000 verdient....
Terwijl je wel zijn studie betaalt, terwijl dat zorgt voor zijn hogere inkomen. Een studie meebetalen is best een goed gezamenlijk doel, maar dan ga je er wel vanuit dat je ook gezamenlijk zal profiteren door het hogere inkomen na de studie bv. En dat laat hij niet echt toe.
Waar de grens ligt? dat jullie allebei een redelijk bedrag overhouden om te sparen en van te leven. En zo te horen kun jij nu niet sparen en hij wel.... Ik gok dat dit bij je verhuizing wel een punt wordt van hem, als hij nu al moeilijk doet over dat hij meer moet betalen aan een meubelstuk.....
Wat wij eerder hadden is alle gezamenlijke dingen, dus ook benzine, gezamenlijke uitjes, extra onverwachte kosten voor het huis ed naar rato gingen. Na een aantal jaar gooiden we dat om en gooien we ons inkomen op een grote hoop en hebben we een bedrag van 300 persoonlijk zakgeld, dus voor kleding, sporten, eigen mobiel, hobbies, cadeaus voor eigen familie en vrienden, uitgaan met vrienden enzo.
Terwijl je wel zijn studie betaalt, terwijl dat zorgt voor zijn hogere inkomen. Een studie meebetalen is best een goed gezamenlijk doel, maar dan ga je er wel vanuit dat je ook gezamenlijk zal profiteren door het hogere inkomen na de studie bv. En dat laat hij niet echt toe.
Waar de grens ligt? dat jullie allebei een redelijk bedrag overhouden om te sparen en van te leven. En zo te horen kun jij nu niet sparen en hij wel.... Ik gok dat dit bij je verhuizing wel een punt wordt van hem, als hij nu al moeilijk doet over dat hij meer moet betalen aan een meubelstuk.....
Wat wij eerder hadden is alle gezamenlijke dingen, dus ook benzine, gezamenlijke uitjes, extra onverwachte kosten voor het huis ed naar rato gingen. Na een aantal jaar gooiden we dat om en gooien we ons inkomen op een grote hoop en hebben we een bedrag van 300 persoonlijk zakgeld, dus voor kleding, sporten, eigen mobiel, hobbies, cadeaus voor eigen familie en vrienden, uitgaan met vrienden enzo.
vrijdag 14 september 2012 om 01:16
quote:carrotsandpeas schreef op 14 september 2012 @ 00:40:
Maar het gaat er gewoon niet in bij hem dat ik het oneerlijk vind op deze manier. Hij vindt het juist oneerlijk dat hij meer moet betalen voor bijv. de eettafel, terwijl ik er net zoveel aan zit als hij. Of wanneer we naar de bios gaan dat hij dus in feite meebetaalt aan mijn kaartje, als we dus die naar rato-verdeling in alles doorvoeren.
Kan iemand dit ook begrijpen? Ik namelijk wel. Vooral in dat laatste geval. Maar van die tafel... sja... Waar ligt de grens hè? Lastig vind ik het.
Die grens was bij mij allang overschreden geweest en had ik niet zoveel met hem meegemaakt als jij nu, hij had allang exit geweest.
Ik kan het niet begrijpen dat iemand zich zo laat behandelen als jij dat toestaat.
Maar het gaat er gewoon niet in bij hem dat ik het oneerlijk vind op deze manier. Hij vindt het juist oneerlijk dat hij meer moet betalen voor bijv. de eettafel, terwijl ik er net zoveel aan zit als hij. Of wanneer we naar de bios gaan dat hij dus in feite meebetaalt aan mijn kaartje, als we dus die naar rato-verdeling in alles doorvoeren.
Kan iemand dit ook begrijpen? Ik namelijk wel. Vooral in dat laatste geval. Maar van die tafel... sja... Waar ligt de grens hè? Lastig vind ik het.
Die grens was bij mij allang overschreden geweest en had ik niet zoveel met hem meegemaakt als jij nu, hij had allang exit geweest.
Ik kan het niet begrijpen dat iemand zich zo laat behandelen als jij dat toestaat.
vrijdag 14 september 2012 om 09:19
Ik begrijp niets van zo'n financiële verhouding. Toen ik nog op de Havo zat kocht Snoezeman een huis, waar we SAMEN gingen wonen. Hij betaalde toen alles totdat ik klaar was met school.
Toen ik ging werken moest ik van hem 30% van mijn salaris sparen omdat ik anders geen kapitaalopbouw had en hij wel, vanwege het huis. Verder betaalde ik de boodschappen en mijn eigen spulletjes. Hij betaalde de vaste lasten.
15 jaar later kochten we een nieuw huis, nu wel van ons samen en gaat het sparen iets minder hard omdat we een kind hebben.
Toen ik ging werken moest ik van hem 30% van mijn salaris sparen omdat ik anders geen kapitaalopbouw had en hij wel, vanwege het huis. Verder betaalde ik de boodschappen en mijn eigen spulletjes. Hij betaalde de vaste lasten.
15 jaar later kochten we een nieuw huis, nu wel van ons samen en gaat het sparen iets minder hard omdat we een kind hebben.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
vrijdag 14 september 2012 om 09:44
Ik ook 1 van mezelf..
Forumvriendin had voor verjaardag van zoon een prachtige taart gemaakt. Ik vroeg wat ze ervoor wilde hebben, maar ik moest zelf maar kijken wat ik wilde geven. Materiaalkosten waren geloof ik 12,50 ofzo. Heb ik haar 15 euro gegeven
Pas toen ik zelf een keer een marsepeinentaart had gemaakt kwam ik erachter dat je (nou ja ik dan ) úren mee bezig bent en dat ze voor haar harde werk wel 2,50 heeft gekregen
Forumvriendin had voor verjaardag van zoon een prachtige taart gemaakt. Ik vroeg wat ze ervoor wilde hebben, maar ik moest zelf maar kijken wat ik wilde geven. Materiaalkosten waren geloof ik 12,50 ofzo. Heb ik haar 15 euro gegeven
Pas toen ik zelf een keer een marsepeinentaart had gemaakt kwam ik erachter dat je (nou ja ik dan ) úren mee bezig bent en dat ze voor haar harde werk wel 2,50 heeft gekregen
vrijdag 14 september 2012 om 12:17
quote:carrotsandpeas schreef op 14 september 2012 @ 00:40:
Maar het gaat er gewoon niet in bij hem dat ik het oneerlijk vind op deze manier. Hij vindt het juist oneerlijk dat hij meer moet betalen voor bijv. de eettafel, terwijl ik er net zoveel aan zit als hij. Of wanneer we naar de bios gaan dat hij dus in feite meebetaalt aan mijn kaartje, als we dus die naar rato-verdeling in alles doorvoeren.
Kan iemand dit ook begrijpen? Ik namelijk wel. Vooral in dat laatste geval. Maar van die tafel... sja... Waar ligt de grens hè? Lastig vind ik het.
Dat geldt dan toch voor het gehele "naar rato" gebeuren, als hij bv. meer betaalt aan de huur/hypotheek terwijl jij er evenveel woont als hij?
En waarom is het niet oneerlijk dat jij meebetaalt aan zijn studie, terwijl alleen HIJ (want zijn inkomen) ervan profiteert?
Hij is niet alleen gierig, hij is een profiteur die jou het gevoel geeft van hem te profiteren.
Maar het gaat er gewoon niet in bij hem dat ik het oneerlijk vind op deze manier. Hij vindt het juist oneerlijk dat hij meer moet betalen voor bijv. de eettafel, terwijl ik er net zoveel aan zit als hij. Of wanneer we naar de bios gaan dat hij dus in feite meebetaalt aan mijn kaartje, als we dus die naar rato-verdeling in alles doorvoeren.
Kan iemand dit ook begrijpen? Ik namelijk wel. Vooral in dat laatste geval. Maar van die tafel... sja... Waar ligt de grens hè? Lastig vind ik het.
Dat geldt dan toch voor het gehele "naar rato" gebeuren, als hij bv. meer betaalt aan de huur/hypotheek terwijl jij er evenveel woont als hij?
En waarom is het niet oneerlijk dat jij meebetaalt aan zijn studie, terwijl alleen HIJ (want zijn inkomen) ervan profiteert?
Hij is niet alleen gierig, hij is een profiteur die jou het gevoel geeft van hem te profiteren.
vrijdag 14 september 2012 om 12:35
Carrotsandpeas, ik nomineer jouw verhaal nu tot nummer 1 gierigheid van beide topics. Nog boven de vriendin van Djoels, hoor ik nou de kraan en het dubbeltjes verhaal. Mijn hemel meid, niet meer in mee gaan hoor!
Vrouwke Theelepel zegt het heel goed, hij is een profiteur die jou het gevoel geeft dat jij van hem profiteerd.
Mijn vriend verdiend ook meer dan ik. Maar geen haar op zijn en mijn hoofd die er aan denkt om te gaan zeiken over wat ik of hij heeft gekocht en wat dat heeft gekost. Hij heeft 2 kinderen, nog 1 op school. Ik betaal dus ook mee aan haar schoolgeld. Ons geld is van ONS. Wat is anders de meerwaarde van je relatie? Dan ben je toch niet samen? Dan woon je toevallig in het zelfde huis. Ja, daar lijkt hij op, op een zeikerige huisgenoot in een studentenhuis. Ik was er rap klaar mee.
Vrouwke Theelepel zegt het heel goed, hij is een profiteur die jou het gevoel geeft dat jij van hem profiteerd.
Mijn vriend verdiend ook meer dan ik. Maar geen haar op zijn en mijn hoofd die er aan denkt om te gaan zeiken over wat ik of hij heeft gekocht en wat dat heeft gekost. Hij heeft 2 kinderen, nog 1 op school. Ik betaal dus ook mee aan haar schoolgeld. Ons geld is van ONS. Wat is anders de meerwaarde van je relatie? Dan ben je toch niet samen? Dan woon je toevallig in het zelfde huis. Ja, daar lijkt hij op, op een zeikerige huisgenoot in een studentenhuis. Ik was er rap klaar mee.
vrijdag 14 september 2012 om 13:24
vrijdag 14 september 2012 om 13:54
quote:carrotsandpeas schreef op 14 september 2012 @ 00:22:
Ja Nellaaa, beetje wel. Maar ik ben dus ook medeplichtig, soms laat ik het ook gebeuren. Maar wil ook niet het gevoel hebben te profiteren op zijn zak zeg maar, aangezien hij al meer verdient (ook meer werkt...) en dus meer betaalt.
oooh ik zou zo moe worden om op deze manier met geld om te gaan. Dat je bij alles na moet denken of het uit de gezamenlijke pot moet of niet.
Gelukkig is mijn man nogal makkelijk en zodra wij gingen samenwonen was ons geld gewoon van ons samen. We hebben nog wel allebei onze eigen rekening maar kunnen daar net zo goed 1 rekening van maken. Wij hebben geen regeltjes wie wat betaalt. We zijn nu met een verbouwing bezig en omdat mn man alles regelt betaalt hij ook alles. Dat houdt dus in dat hij op het moment weinig spaart, maar ik spaar wel. Maar dat is dus uiteraard ook gewoon zijn spaargeld. Gaan we over een tijdje op vakantie, dan zal dat waarschijnlijk van mijn rekening gaan. Misschien is het niet slim ofzo hoor, zoals wij dat doen, maar ik vind dat als je een relatie met elkaar hebt, dan geef je om elkaar en dan gun je elkaar toch een goed leven. Als je vriendin dan paracetamol nodig heeft dan koop je dat toch gewoon en ga je daar toch niet moeilijk over doen of dat wel of niet uit een gezamenlijke pot moet? Jullie maken het jezelf zo moeilijk.
En wij hebben nooit gekeken naar het feit dat hij meer verdient. Hij wil met mij een relatie dus accepteert het ook dat ik minder verdien. Ik hoef dan echt geen slechter leven te hebben omdat ik minder verdien en dus minder uit mag geven aan leuke dingen. Stel hij verdient 2000 euro en ik 1000, dan hebben wij samen gewoon 3000 te besteden elke maand, aan vaste lasten en aan leuke dingen. Er wordt hier nooit maar dan ook echt nooit iets verrekend of gezegd: dat mag jij niet omdat jij minder verdient.
Ja Nellaaa, beetje wel. Maar ik ben dus ook medeplichtig, soms laat ik het ook gebeuren. Maar wil ook niet het gevoel hebben te profiteren op zijn zak zeg maar, aangezien hij al meer verdient (ook meer werkt...) en dus meer betaalt.
oooh ik zou zo moe worden om op deze manier met geld om te gaan. Dat je bij alles na moet denken of het uit de gezamenlijke pot moet of niet.
Gelukkig is mijn man nogal makkelijk en zodra wij gingen samenwonen was ons geld gewoon van ons samen. We hebben nog wel allebei onze eigen rekening maar kunnen daar net zo goed 1 rekening van maken. Wij hebben geen regeltjes wie wat betaalt. We zijn nu met een verbouwing bezig en omdat mn man alles regelt betaalt hij ook alles. Dat houdt dus in dat hij op het moment weinig spaart, maar ik spaar wel. Maar dat is dus uiteraard ook gewoon zijn spaargeld. Gaan we over een tijdje op vakantie, dan zal dat waarschijnlijk van mijn rekening gaan. Misschien is het niet slim ofzo hoor, zoals wij dat doen, maar ik vind dat als je een relatie met elkaar hebt, dan geef je om elkaar en dan gun je elkaar toch een goed leven. Als je vriendin dan paracetamol nodig heeft dan koop je dat toch gewoon en ga je daar toch niet moeilijk over doen of dat wel of niet uit een gezamenlijke pot moet? Jullie maken het jezelf zo moeilijk.
En wij hebben nooit gekeken naar het feit dat hij meer verdient. Hij wil met mij een relatie dus accepteert het ook dat ik minder verdien. Ik hoef dan echt geen slechter leven te hebben omdat ik minder verdien en dus minder uit mag geven aan leuke dingen. Stel hij verdient 2000 euro en ik 1000, dan hebben wij samen gewoon 3000 te besteden elke maand, aan vaste lasten en aan leuke dingen. Er wordt hier nooit maar dan ook echt nooit iets verrekend of gezegd: dat mag jij niet omdat jij minder verdient.
vrijdag 14 september 2012 om 14:02
quote:carrotsandpeas schreef op 14 september 2012 @ 00:40:
Maar het gaat er gewoon niet in bij hem dat ik het oneerlijk vind op deze manier. Hij vindt het juist oneerlijk dat hij meer moet betalen voor bijv. de eettafel, terwijl ik er net zoveel aan zit als hij. Of wanneer we naar de bios gaan dat hij dus in feite meebetaalt aan mijn kaartje, als we dus die naar rato-verdeling in alles doorvoeren.
Kan iemand dit ook begrijpen? Ik namelijk wel. Vooral in dat laatste geval. Maar van die tafel... sja... Waar ligt de grens hè? Lastig vind ik het.
Maar jullie wonen nu dus samen begrijp ik?
Dat van die tafel. Tja, dat ging bij ons ook gewoon heel makkelijk hoor. Toen wij ons huis kochten en we gingen meubels uitzoeken, tja dan betaalde gewoon degene die eerst aan de kassa stond of degene als eerste zijn portemonnee had gepakt. En dan in de volgende winkel betaalde diegene misschien weer wel, of misschien toevallig de ander. Dat weet ik echt niet meer. Maakt hier allemaal geen bal uit. Geen moment over nagedacht dat hij meer zou moeten betalen aan de meubels omdat hij meer verdient. En naar de bios, geen idee hoe we dat deden. Zodra we samenwoonden betaalde 1 van ons 2en gewoon. Voordat we samenwoonden, dat weet ik niet eens meer, misschien om de beurt ofzo? Maar er zijn in ieder geval nooit woorden over gevallen. Zeker nu we getrouwd zijn en een kind hebben vind ik het niet meer dan normaal en logisch om gewoon 1 pot te hebben. Is anders niet te doen toch? Dat je moet gaan rekenen waar het geld voor kleding voor je kind vandaan moet komen, wie dat moet betalen. En ik werk nu parttime en verdien dus veel minder. Maar ja, dat is ook in zijn beland, want ik ben dan thuis voor ons kind. Zou er hoofdpijn van krijgen om allemaal uit te zoeken wie wat verdient en wat moet betalen en wat er in een gezamenlijke pot moet en wat je aan zakgeld krijgt.
Maar het gaat er gewoon niet in bij hem dat ik het oneerlijk vind op deze manier. Hij vindt het juist oneerlijk dat hij meer moet betalen voor bijv. de eettafel, terwijl ik er net zoveel aan zit als hij. Of wanneer we naar de bios gaan dat hij dus in feite meebetaalt aan mijn kaartje, als we dus die naar rato-verdeling in alles doorvoeren.
Kan iemand dit ook begrijpen? Ik namelijk wel. Vooral in dat laatste geval. Maar van die tafel... sja... Waar ligt de grens hè? Lastig vind ik het.
Maar jullie wonen nu dus samen begrijp ik?
Dat van die tafel. Tja, dat ging bij ons ook gewoon heel makkelijk hoor. Toen wij ons huis kochten en we gingen meubels uitzoeken, tja dan betaalde gewoon degene die eerst aan de kassa stond of degene als eerste zijn portemonnee had gepakt. En dan in de volgende winkel betaalde diegene misschien weer wel, of misschien toevallig de ander. Dat weet ik echt niet meer. Maakt hier allemaal geen bal uit. Geen moment over nagedacht dat hij meer zou moeten betalen aan de meubels omdat hij meer verdient. En naar de bios, geen idee hoe we dat deden. Zodra we samenwoonden betaalde 1 van ons 2en gewoon. Voordat we samenwoonden, dat weet ik niet eens meer, misschien om de beurt ofzo? Maar er zijn in ieder geval nooit woorden over gevallen. Zeker nu we getrouwd zijn en een kind hebben vind ik het niet meer dan normaal en logisch om gewoon 1 pot te hebben. Is anders niet te doen toch? Dat je moet gaan rekenen waar het geld voor kleding voor je kind vandaan moet komen, wie dat moet betalen. En ik werk nu parttime en verdien dus veel minder. Maar ja, dat is ook in zijn beland, want ik ben dan thuis voor ons kind. Zou er hoofdpijn van krijgen om allemaal uit te zoeken wie wat verdient en wat moet betalen en wat er in een gezamenlijke pot moet en wat je aan zakgeld krijgt.
vrijdag 14 september 2012 om 15:42
Carrotsandpeas, ik vind het echt niet ok van je vriend zoals hij ermee om gaat!
Een veel kleiner verhaal, over een ex. Niet enorm gierig maar ik vind het wel raar.
We deden niet zo heel erg vaak 'iets leuks'. Op een dag zouden we naar het centrum, shoppen en we hadden nog niet gelucht. Dus ik stelde voor om lekker in het centrum te gaan lunchen. Dat wilde hij niet, want hij had geen geld. Ik had wel geld (ik verdien iets meer) dus ik stelde voor te betalen. Splitten tussen man en vrouw vond hij nog wel ok, maar hij ging natuurlijk geen vrouw voor zich laten betalen. Hij maakte er een behoorlijk drama van (alsof ik iets heel ergs had gezegd) en had ik geen zin in, dus we hebben 2 boterhammen gesmeerd.
Op een nacht ging het uit. We waren op stap en het was allemaal nogal plotseling. Hij had de pot in zijn zak, er zat nog zo'n 20 euro van mij in. Die 20 euro heb ik nooit teruggezien. Toen het net uit was heb ik hem erop gewezen, ik 'zou het wel terug krijgen'. Dat ik het niet heb teruggekregen vind ik geen ramp maar het rijmt niet echt met zijn eerdere 'principes'.
Later kregen we weer wat contact en al zat een relatie er echt niet in, we gingen enigszins vriendschappelijk met elkaar om en op een avond gingen we samen naar de kroeg. In de kroeg betaalde hij het eerste rondje, bij het tweede rondje kreeg ik op een botte manier naar mijn hoofd geslingerd dat het mijn beurt was te betalen. Ik schoot door de botheid in de lach en flapte eruit dat hij me nog voor 20 euro aan rondjes kon geven. Na rondje 2 (dat hij heeft betaald) zijn we vertrokken.
Hij ging een tijdje later op reis naar de VS en ik had hem gevraagd iets voor mij mee te nemen. Hij nam 't mee en gaf me het bonnetje (in dollars natuurlijk), ik vroeg wat de wisselkoers ongeveer was en rekende uit mijn hoofd uit dat ie ongeveer 14 euro van me zou krijgen. Ik had geen cash bij me dus stelde voor 't volgende x te overhandigen. Ik kreeg een dag later een smsje, hij had het nog eens nagerekend en ik mocht 14,21 naar hem overmaken. Ja, en éénentwintig cent.
Ik heb nog overwogen om het fijntjes te verrekenen met de 20 euro minus 2 wijntjes en hem alleen die éénentwintig cent over te maken maar heb besloten dat ik het allemaal niet waard vond en heb netjes 14,21 overgemaakt.
Met de vriendschap is het ook niets geworden.
Een veel kleiner verhaal, over een ex. Niet enorm gierig maar ik vind het wel raar.
We deden niet zo heel erg vaak 'iets leuks'. Op een dag zouden we naar het centrum, shoppen en we hadden nog niet gelucht. Dus ik stelde voor om lekker in het centrum te gaan lunchen. Dat wilde hij niet, want hij had geen geld. Ik had wel geld (ik verdien iets meer) dus ik stelde voor te betalen. Splitten tussen man en vrouw vond hij nog wel ok, maar hij ging natuurlijk geen vrouw voor zich laten betalen. Hij maakte er een behoorlijk drama van (alsof ik iets heel ergs had gezegd) en had ik geen zin in, dus we hebben 2 boterhammen gesmeerd.
Op een nacht ging het uit. We waren op stap en het was allemaal nogal plotseling. Hij had de pot in zijn zak, er zat nog zo'n 20 euro van mij in. Die 20 euro heb ik nooit teruggezien. Toen het net uit was heb ik hem erop gewezen, ik 'zou het wel terug krijgen'. Dat ik het niet heb teruggekregen vind ik geen ramp maar het rijmt niet echt met zijn eerdere 'principes'.
Later kregen we weer wat contact en al zat een relatie er echt niet in, we gingen enigszins vriendschappelijk met elkaar om en op een avond gingen we samen naar de kroeg. In de kroeg betaalde hij het eerste rondje, bij het tweede rondje kreeg ik op een botte manier naar mijn hoofd geslingerd dat het mijn beurt was te betalen. Ik schoot door de botheid in de lach en flapte eruit dat hij me nog voor 20 euro aan rondjes kon geven. Na rondje 2 (dat hij heeft betaald) zijn we vertrokken.
Hij ging een tijdje later op reis naar de VS en ik had hem gevraagd iets voor mij mee te nemen. Hij nam 't mee en gaf me het bonnetje (in dollars natuurlijk), ik vroeg wat de wisselkoers ongeveer was en rekende uit mijn hoofd uit dat ie ongeveer 14 euro van me zou krijgen. Ik had geen cash bij me dus stelde voor 't volgende x te overhandigen. Ik kreeg een dag later een smsje, hij had het nog eens nagerekend en ik mocht 14,21 naar hem overmaken. Ja, en éénentwintig cent.
Ik heb nog overwogen om het fijntjes te verrekenen met de 20 euro minus 2 wijntjes en hem alleen die éénentwintig cent over te maken maar heb besloten dat ik het allemaal niet waard vond en heb netjes 14,21 overgemaakt.
Met de vriendschap is het ook niets geworden.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
vrijdag 14 september 2012 om 15:49
quote:carrotsandpeas schreef op 14 september 2012 @ 00:40:
Maar het gaat er gewoon niet in bij hem dat ik het oneerlijk vind op deze manier. Hij vindt het juist oneerlijk dat hij meer moet betalen voor bijv. de eettafel, terwijl ik er net zoveel aan zit als hij. Of wanneer we naar de bios gaan dat hij dus in feite meebetaalt aan mijn kaartje, als we dus die naar rato-verdeling in alles doorvoeren.
Kan iemand dit ook begrijpen? Ik namelijk wel. Vooral in dat laatste geval. Maar van die tafel... sja... Waar ligt de grens hè? Lastig vind ik het.Wat een afschuwelijke relatie en wat zou ik deze Dagobert Duck keihard dumpen. Dat je zo idioot krampachtig doet over geld, kan er bij mij niet in. Zoek alsjeblieft een leukere vent, dan kan dit exemplaar lekker verder met zijn grote liefde: Geld. Waarschijnlijk sterft ie 'rijk' (als in: met genoeg centen) en doodongelukkig.
Maar het gaat er gewoon niet in bij hem dat ik het oneerlijk vind op deze manier. Hij vindt het juist oneerlijk dat hij meer moet betalen voor bijv. de eettafel, terwijl ik er net zoveel aan zit als hij. Of wanneer we naar de bios gaan dat hij dus in feite meebetaalt aan mijn kaartje, als we dus die naar rato-verdeling in alles doorvoeren.
Kan iemand dit ook begrijpen? Ik namelijk wel. Vooral in dat laatste geval. Maar van die tafel... sja... Waar ligt de grens hè? Lastig vind ik het.Wat een afschuwelijke relatie en wat zou ik deze Dagobert Duck keihard dumpen. Dat je zo idioot krampachtig doet over geld, kan er bij mij niet in. Zoek alsjeblieft een leukere vent, dan kan dit exemplaar lekker verder met zijn grote liefde: Geld. Waarschijnlijk sterft ie 'rijk' (als in: met genoeg centen) en doodongelukkig.
zaterdag 15 september 2012 om 14:06
