Geld & Recht
alle pijlers
Onvoorstelbare gierige acties II
donderdag 30 augustus 2012 om 21:56
Nou, dat er zoveel verhalen zouden zijn, had ik nooit kunnen vermoeden, wat een gierigheid, geslepenheid en onbeschoft gedrag heb ik de laatste tijd gelezen.
Gelukkig hebben we er nu wel plezier om . Krijg je toch nog iets terug.....
Deel 2 dus.
Ik zou heel graag de ergste acties op een rij willen zetten, maar helaas heb ik daar de tijd niet voor.
Maar, spui verder! En laat ons meegenieten van het leed dat gierigheid heet.
Hier is deel 1: Hilarische gierige acties deel 1
Gelukkig hebben we er nu wel plezier om . Krijg je toch nog iets terug.....
Deel 2 dus.
Ik zou heel graag de ergste acties op een rij willen zetten, maar helaas heb ik daar de tijd niet voor.
Maar, spui verder! En laat ons meegenieten van het leed dat gierigheid heet.
Hier is deel 1: Hilarische gierige acties deel 1
woensdag 19 september 2012 om 22:07
Als je een cadeau niet wilt hebben, en de gever heeft zelf gezegd dat ze het zelf ook een mooie tas/ketting/vaas whatever vindt, dan is het wel aardig om aan te bieden het terug te geven.
Ik heb wel eens een vrij dure schaal aan iemand gegeven, en die nooit meer zien staan. Had erbij gezegd dat we 'm zelf erg mooi vonden. Tuurlijk was het haar goed recht om 'm weg te geven of naar de kringloop te brengen, maar voor dat geld had ik het ook leuk gevonden als ze had gevraagd of we er zelf nog belangstelling voor hadden.
Dat is het risico van dure smaakgevoelige cadeaus, en ik zal dat ook niet snel meer doen. Toch zonde als je 80 euro uitgeeft aan een ding dat linea recta naar de kringloop gaat.
Maar om er een vriendschap om te verbreken vind ik dan ook weer overtrokken.
Toevoeging: ik vind dus _niet_ dat je dan als gever recht hebt op het geld als iemand 'm weggedaan heeft (zoals bij die tas). Het gaat me er puur om dat ik het zonde vind om iets duurs weg te geven dat ik zelf ook heel mooi vond, als het vervolgens voor een habbekrats verpatst wordt.
Ik heb wel eens een vrij dure schaal aan iemand gegeven, en die nooit meer zien staan. Had erbij gezegd dat we 'm zelf erg mooi vonden. Tuurlijk was het haar goed recht om 'm weg te geven of naar de kringloop te brengen, maar voor dat geld had ik het ook leuk gevonden als ze had gevraagd of we er zelf nog belangstelling voor hadden.
Dat is het risico van dure smaakgevoelige cadeaus, en ik zal dat ook niet snel meer doen. Toch zonde als je 80 euro uitgeeft aan een ding dat linea recta naar de kringloop gaat.
Maar om er een vriendschap om te verbreken vind ik dan ook weer overtrokken.
Toevoeging: ik vind dus _niet_ dat je dan als gever recht hebt op het geld als iemand 'm weggedaan heeft (zoals bij die tas). Het gaat me er puur om dat ik het zonde vind om iets duurs weg te geven dat ik zelf ook heel mooi vond, als het vervolgens voor een habbekrats verpatst wordt.
woensdag 19 september 2012 om 22:32
Tsja, als je een cadeau krijgt van een kennis vriend of zo en je kunt er niets mee, dan kan ik me er iets bij voorstellen dat je het doorverkoopt/weggeeft of wat dan ook, omdat omdat je niet meteen zegt 'jeetje wat een stom cadeau', maar als je dochter zomaar met iets aan komt, kun je toch meteen eerlijk zeggen: niet mijn smaak, zet maar op marktplaats of zeggen: hey dochter, ik doe niks met die tas, wat doen we ermee? maar nu heeft zij geld aan die tas verdiend en dat niet verteld. Ik zou zoiets nooit doen.
woensdag 19 september 2012 om 22:34
quote:ginevra schreef op 19 september 2012 @ 22:07:
Toevoeging: ik vind dus _niet_ dat je dan als gever recht hebt op het geld als iemand 'm weggedaan heeft (zoals bij die tas). Het gaat me er puur om dat ik het zonde vind om iets duurs weg te geven dat ik zelf ook heel mooi vond, als het vervolgens voor een habbekrats verpatst wordt.Dat is het inderdaad. Als wij op marktplaats voor die tas 25 euro hadden kunnen krijgen, hadden we er samen van kunnen gaan lunchen, nu is die tas voor een paar euro in een kringloop verkocht. Daar krijg je dan 40 procent van. Het gaat mij niet om die paar euro die zij dus uiteindelijk aan die tas heeft verdiend, maar tis gewoon zonde.
Toevoeging: ik vind dus _niet_ dat je dan als gever recht hebt op het geld als iemand 'm weggedaan heeft (zoals bij die tas). Het gaat me er puur om dat ik het zonde vind om iets duurs weg te geven dat ik zelf ook heel mooi vond, als het vervolgens voor een habbekrats verpatst wordt.Dat is het inderdaad. Als wij op marktplaats voor die tas 25 euro hadden kunnen krijgen, hadden we er samen van kunnen gaan lunchen, nu is die tas voor een paar euro in een kringloop verkocht. Daar krijg je dan 40 procent van. Het gaat mij niet om die paar euro die zij dus uiteindelijk aan die tas heeft verdiend, maar tis gewoon zonde.
woensdag 19 september 2012 om 23:04
Ik zou het ook niet doen en mijn moeder ook niet! Ik zou als moeder zeggen 'joh het was heel lief van je maar ik gebruik die tas eigenlijk nooit, wil je hem zelf hebben of vind je het anders erg als ik hem naar de Kringloop breng?'
Technisch gezien mag je met een cadeau natuurlijk doen wat je wilt maar dit zou ik wel een nettere manier vinden.
Technisch gezien mag je met een cadeau natuurlijk doen wat je wilt maar dit zou ik wel een nettere manier vinden.
donderdag 20 september 2012 om 10:27
quote:Soley schreef op 19 september 2012 @ 21:30:
[...]
Ehm, had je dan echt iets wat je aan je moeder kado hebt gedaan, terughebben, zodat jij het op marktplaats kan zetten?! Ze mag inderdaad zelf weten wat ze ermee doet, het was niet meer jouw tas zodra je hem aan haar gaf. Dan had je erbij moeten zeggen dat je hem terugwilde als zij hem niet ging gebruiken.Nee nee, als je je moeder iets cadeau doet, dan kan ze m niet zomaar dumpen bij de kringloop of op marktplaats zetten. Ja, misschien na vijf jaar ofzo, maar dan nog. Het is echt raar, deze actie van de moeder van Carpe. Overleg dan met je dochter of ze het oke vindt dat ze de tas wegdoet. Dit is kwetsend en zeer onsympathiek. Maar dat zijn eigenschappen die vrekken blijkbaar niet interesseren.
[...]
Ehm, had je dan echt iets wat je aan je moeder kado hebt gedaan, terughebben, zodat jij het op marktplaats kan zetten?! Ze mag inderdaad zelf weten wat ze ermee doet, het was niet meer jouw tas zodra je hem aan haar gaf. Dan had je erbij moeten zeggen dat je hem terugwilde als zij hem niet ging gebruiken.Nee nee, als je je moeder iets cadeau doet, dan kan ze m niet zomaar dumpen bij de kringloop of op marktplaats zetten. Ja, misschien na vijf jaar ofzo, maar dan nog. Het is echt raar, deze actie van de moeder van Carpe. Overleg dan met je dochter of ze het oke vindt dat ze de tas wegdoet. Dit is kwetsend en zeer onsympathiek. Maar dat zijn eigenschappen die vrekken blijkbaar niet interesseren.
donderdag 20 september 2012 om 15:31
Er schieten me nog een hoop te binnen:
Paar jaar geleden, ik was jarig en een vriendin zegt: 'Ik vind het leuker om je mee uit eten te nemen dan een cadeautje te kopen'. Prima, ik ben gek op uit eten gaan, hartstikke leuk. Allebei student dus goedkoop gerecht gepakt (hetzelfde als zij) en een frisje. Toen ging ze afrekenen... voor zichzelf. Bied het dan ook niet aan he...
Andere vriendin: voor mijn verjaardag kreeg ik een zelfgemaakte tegoedbon voor een dagje surfen. Wow wat een tof cadeau!
We zijn natuurlijk nooit wezen surfen. Ze is er nooit meer op terug gekomen.
En deze is van een vriendin:
Mijn vriendin studeert in Spanje en ging met haar klas uit eten, tapas uiteraard want ja.. Spanje! Tapas waren helemaal niet duur en ze waren met 10 man. Was exact 10 euro per persoon. Iedereen legt n tientje neer en er wordt afgerekend. 90 euro ligt er op tafel ... Ehm, wie is er vergeten te betalen? Nee.. niemand natuurlijk. 1 jongen wilde dus dat iedereen dan maar n euro meer betaalde maar wat een onzin, 1 iemand betaalt gewoon niet. Dus die jongen legt n tientje bij en klaar. Volgende dag als ze weer gaan eten komt t hoge woord eruit. "Andere jongen: Ja mijn vriendin Angela eet geen vis, daarom heeft ze ook gisteren niet betaalt." Wel van alle groenten, vlees en andere tapas lopen kanen en gedronken en gewoon niet betalen en dat gerechtvaardigd vinden. Dat snapt een mens toch niet! Nouja na het lezen van dit topic verbaast t me iets minder... Blijkbaar zijn er een hoop vrekken op aard. Ook in Spanje.
Paar jaar geleden, ik was jarig en een vriendin zegt: 'Ik vind het leuker om je mee uit eten te nemen dan een cadeautje te kopen'. Prima, ik ben gek op uit eten gaan, hartstikke leuk. Allebei student dus goedkoop gerecht gepakt (hetzelfde als zij) en een frisje. Toen ging ze afrekenen... voor zichzelf. Bied het dan ook niet aan he...
Andere vriendin: voor mijn verjaardag kreeg ik een zelfgemaakte tegoedbon voor een dagje surfen. Wow wat een tof cadeau!
We zijn natuurlijk nooit wezen surfen. Ze is er nooit meer op terug gekomen.
En deze is van een vriendin:
Mijn vriendin studeert in Spanje en ging met haar klas uit eten, tapas uiteraard want ja.. Spanje! Tapas waren helemaal niet duur en ze waren met 10 man. Was exact 10 euro per persoon. Iedereen legt n tientje neer en er wordt afgerekend. 90 euro ligt er op tafel ... Ehm, wie is er vergeten te betalen? Nee.. niemand natuurlijk. 1 jongen wilde dus dat iedereen dan maar n euro meer betaalde maar wat een onzin, 1 iemand betaalt gewoon niet. Dus die jongen legt n tientje bij en klaar. Volgende dag als ze weer gaan eten komt t hoge woord eruit. "Andere jongen: Ja mijn vriendin Angela eet geen vis, daarom heeft ze ook gisteren niet betaalt." Wel van alle groenten, vlees en andere tapas lopen kanen en gedronken en gewoon niet betalen en dat gerechtvaardigd vinden. Dat snapt een mens toch niet! Nouja na het lezen van dit topic verbaast t me iets minder... Blijkbaar zijn er een hoop vrekken op aard. Ook in Spanje.
donderdag 20 september 2012 om 16:34
Ach, ik heb ooit een vriendje gehad waarvan de ouders miljonair waren. Ik had ze een leuk cadeau gegeven. Een ontbijtpakket helemaal afgestemd op voedselallergie van de moeder.
Kreeg ik een overgebleven zelf-knutsel-maak geval dat mislukt was. Nou, die ligt nog steeds bij dat vriendje of is al door de verbrandingsoven heen gegaan. Al was het maar een klein bosje bloemen of potplantje geweest.
Vriendlief kreeg een cadeau toen ik even naar het toilet was en dat had wel grote waarde. Ik vond dat een verschrikkelijk ding en dat wist ze. Stond totaal niet bij de inrichting van de woonkamer. Kwam thuis pas uit zijn tas. Ik had het in die winkel waar hij met glimoogjes naar dat ding had gekeken ook al gemist. Ik had toen wel gezegd het niet mooi te vinden. Ik dacht dat alleen zij het mooi vond.
(Maar ik begreep het wel. Ze hadden net een keuken van 75.000 gulden laten plaatsen.... )
Kreeg ik een overgebleven zelf-knutsel-maak geval dat mislukt was. Nou, die ligt nog steeds bij dat vriendje of is al door de verbrandingsoven heen gegaan. Al was het maar een klein bosje bloemen of potplantje geweest.
Vriendlief kreeg een cadeau toen ik even naar het toilet was en dat had wel grote waarde. Ik vond dat een verschrikkelijk ding en dat wist ze. Stond totaal niet bij de inrichting van de woonkamer. Kwam thuis pas uit zijn tas. Ik had het in die winkel waar hij met glimoogjes naar dat ding had gekeken ook al gemist. Ik had toen wel gezegd het niet mooi te vinden. Ik dacht dat alleen zij het mooi vond.
(Maar ik begreep het wel. Ze hadden net een keuken van 75.000 gulden laten plaatsen.... )
donderdag 20 september 2012 om 16:59
quote:ginevra schreef op 19 september 2012 @ 22:07:
Als je een cadeau niet wilt hebben, en de gever heeft zelf gezegd dat ze het zelf ook een mooie tas/ketting/vaas whatever vindt, dan is het wel aardig om aan te bieden het terug te geven.
Ik heb wel eens een vrij dure schaal aan iemand gegeven, en die nooit meer zien staan. Had erbij gezegd dat we 'm zelf erg mooi vonden. Tuurlijk was het haar goed recht om 'm weg te geven of naar de kringloop te brengen, maar voor dat geld had ik het ook leuk gevonden als ze had gevraagd of we er zelf nog belangstelling voor hadden.
Dat is het risico van dure smaakgevoelige cadeaus, en ik zal dat ook niet snel meer doen. Toch zonde als je 80 euro uitgeeft aan een ding dat linea recta naar de kringloop gaat.
Maar om er een vriendschap om te verbreken vind ik dan ook weer overtrokken.
Toevoeging: ik vind dus _niet_ dat je dan als gever recht hebt op het geld als iemand 'm weggedaan heeft (zoals bij die tas). Het gaat me er puur om dat ik het zonde vind om iets duurs weg te geven dat ik zelf ook heel mooi vond, als het vervolgens voor een habbekrats verpatst wordt.
Volstrekt niet mee eens. Het is ontzettend onfatsoenlijk om een cadeau terug te geven omdat je het niet mooi vindt.
Je wijst daarmee niet alleen het cadeau maar ook de gevers (en hun smaak) af. Voor een cadeau hoor je hartelijk te bedanken. Mensen hebben hun best gedaan.
Met een cadeau mag je vervolgens idd doen wat je wil (op zolder zetten, weggooien, verkopen) maar je zorgt er wel voor dat de gulle gevers daar als het even kan niets van weten. En gulle gevers doen er dus ook goed aan om niet meer te informeren naar gegeven cadeau's, en daarmee de ander in verlegenheid te brengen. Te onbelangrijk idd.
Als je iets heel mooi vindt koop je het lekker voor jezelf.
Als je een cadeau niet wilt hebben, en de gever heeft zelf gezegd dat ze het zelf ook een mooie tas/ketting/vaas whatever vindt, dan is het wel aardig om aan te bieden het terug te geven.
Ik heb wel eens een vrij dure schaal aan iemand gegeven, en die nooit meer zien staan. Had erbij gezegd dat we 'm zelf erg mooi vonden. Tuurlijk was het haar goed recht om 'm weg te geven of naar de kringloop te brengen, maar voor dat geld had ik het ook leuk gevonden als ze had gevraagd of we er zelf nog belangstelling voor hadden.
Dat is het risico van dure smaakgevoelige cadeaus, en ik zal dat ook niet snel meer doen. Toch zonde als je 80 euro uitgeeft aan een ding dat linea recta naar de kringloop gaat.
Maar om er een vriendschap om te verbreken vind ik dan ook weer overtrokken.
Toevoeging: ik vind dus _niet_ dat je dan als gever recht hebt op het geld als iemand 'm weggedaan heeft (zoals bij die tas). Het gaat me er puur om dat ik het zonde vind om iets duurs weg te geven dat ik zelf ook heel mooi vond, als het vervolgens voor een habbekrats verpatst wordt.
Volstrekt niet mee eens. Het is ontzettend onfatsoenlijk om een cadeau terug te geven omdat je het niet mooi vindt.
Je wijst daarmee niet alleen het cadeau maar ook de gevers (en hun smaak) af. Voor een cadeau hoor je hartelijk te bedanken. Mensen hebben hun best gedaan.
Met een cadeau mag je vervolgens idd doen wat je wil (op zolder zetten, weggooien, verkopen) maar je zorgt er wel voor dat de gulle gevers daar als het even kan niets van weten. En gulle gevers doen er dus ook goed aan om niet meer te informeren naar gegeven cadeau's, en daarmee de ander in verlegenheid te brengen. Te onbelangrijk idd.
Als je iets heel mooi vindt koop je het lekker voor jezelf.
donderdag 20 september 2012 om 17:19
Dat vind ik eraan liggen om wie het gaat. Als je close bent met je moeder, dan kom je er vroeg of laat toch wel achter dat een cadeau is verdwenen en dan kun je als moeder maar beter gewoon open kaart spelen, dat is minder lullig.
Dat is anders dan met iemand die je maar 1x per jaar ziet. Dan kom je er toch nooit achter en is het dus ook niet zo erg als een cadeau wordt doorverkocht. Vaak is dat cadeau ook met minder zorg uitgezocht. Vind ik ook wel wat uitmaken.
Dat is anders dan met iemand die je maar 1x per jaar ziet. Dan kom je er toch nooit achter en is het dus ook niet zo erg als een cadeau wordt doorverkocht. Vaak is dat cadeau ook met minder zorg uitgezocht. Vind ik ook wel wat uitmaken.
donderdag 20 september 2012 om 17:34
quote:hiltje schreef op 20 september 2012 @ 16:59:
[...]Volstrekt niet mee eens. Het is ontzettend onfatsoenlijk om een cadeau terug te geven omdat je het niet mooi vindt.
Jeutje, wat stel je dat absoluut. Ont-zet-tend onfatsoenlijk nog wel. Het lijkt wel of je er boos van wordt.
Ik heb met mijn moeder een dusdanige relatie dat we in alle liefde en vriendelijkheid elkaar kunnen zeggen als we iets niet zo mooi vinden, en dat gaat dan ongeveer zo:
"ik heb een hele leuke tas voor je gekocht, maar hij is wel heel paars. Ik vind 'm zelf heel leuk dus als je 'm niet zo mooi vindt dan hou ik 'm graag zelf"
"Dank je wel mam, wat lief van je. Ik vind het een leuk model maar de kleur is iets te knal voor mij. Ik denk dat je er zelf meer plezier van zult hebben dan ik".
Ik zie niet in wat hier zo ontzettend onbeschoft aan is. En al helemaal niet dat het wél beleefd is om 'm aan te pakken en voor een tiende van de prijs op MP te verpatsen, en onbeleefd is om haar er zelf van te laten genieten.
Natuurlijk doe je dat niet bij iedereen. Bij mensen die wat verder van je af staan neem je beleefd iets aan en zet je het in de kast.
Maar nogmaals, ik zie niet in waarom bovenstaande manier van doen niet zou kunnen, vooral niet als de gever het zelf ook heel mooi vind. Jemig, als je zo'n relatie hebt dat je dat tegen elkaar kunt zeggen dan is het toch doodzonde om zulke dure cadeaus in de kast te laten verdwijnen omdat je ze niet mooi vindt?
[...]Volstrekt niet mee eens. Het is ontzettend onfatsoenlijk om een cadeau terug te geven omdat je het niet mooi vindt.
Jeutje, wat stel je dat absoluut. Ont-zet-tend onfatsoenlijk nog wel. Het lijkt wel of je er boos van wordt.
Ik heb met mijn moeder een dusdanige relatie dat we in alle liefde en vriendelijkheid elkaar kunnen zeggen als we iets niet zo mooi vinden, en dat gaat dan ongeveer zo:
"ik heb een hele leuke tas voor je gekocht, maar hij is wel heel paars. Ik vind 'm zelf heel leuk dus als je 'm niet zo mooi vindt dan hou ik 'm graag zelf"
"Dank je wel mam, wat lief van je. Ik vind het een leuk model maar de kleur is iets te knal voor mij. Ik denk dat je er zelf meer plezier van zult hebben dan ik".
Ik zie niet in wat hier zo ontzettend onbeschoft aan is. En al helemaal niet dat het wél beleefd is om 'm aan te pakken en voor een tiende van de prijs op MP te verpatsen, en onbeleefd is om haar er zelf van te laten genieten.
Natuurlijk doe je dat niet bij iedereen. Bij mensen die wat verder van je af staan neem je beleefd iets aan en zet je het in de kast.
Maar nogmaals, ik zie niet in waarom bovenstaande manier van doen niet zou kunnen, vooral niet als de gever het zelf ook heel mooi vind. Jemig, als je zo'n relatie hebt dat je dat tegen elkaar kunt zeggen dan is het toch doodzonde om zulke dure cadeaus in de kast te laten verdwijnen omdat je ze niet mooi vindt?
donderdag 20 september 2012 om 20:09
Kijk, in de relatie met je aller dierbaarsten (ouders, partner idd) gelden al die etiquette-regels natuurlijk een stuk minder. Dus wat kan dat kan en dan is dan dus niet onfatsoenlijk.
Maar ik zou bijvoorbeeld zelfs bij mijn beste vrienden me lullig voelen als ze een speciaal uitgezocht cadeau afkeuren en teruggeven. Dan liever een leugentje om bestwil.
(En dan gaat het om cadeau's voor normale bedragen. Als ik voor heel speciale gelegenheden iets heel duurs zou kopen dan zou ik een specifieke wensenlijst willen of diegene meevragen om een cadeau uit te zoeken. Juist om dat te voorkomen)
Maar ik zou bijvoorbeeld zelfs bij mijn beste vrienden me lullig voelen als ze een speciaal uitgezocht cadeau afkeuren en teruggeven. Dan liever een leugentje om bestwil.
(En dan gaat het om cadeau's voor normale bedragen. Als ik voor heel speciale gelegenheden iets heel duurs zou kopen dan zou ik een specifieke wensenlijst willen of diegene meevragen om een cadeau uit te zoeken. Juist om dat te voorkomen)
donderdag 20 september 2012 om 20:24
quote:nellaaa schreef op 20 september 2012 @ 17:08:
Helemaal mee eens Hiltje! Ik zou echt not amused zijn als ik een gegeven cadeau wegens "niet zo leuk" weer terug zou krijgen.Dat klopt, en dat ben ik ook eens met Nellaa en Hiltje. Maar als het toch je moeder is....dan is dat net even anders. Die kan open kaart spelen en zeggen; wil je het terug of zal ik het verkopen en dat we samen wat leuks doen van het geld, etc. etc. Van mijn moeder zou ik het kunnen hebben, en zij van mij. En wij zijn echt niet elkaars beste vriendinnen ofzo.
Helemaal mee eens Hiltje! Ik zou echt not amused zijn als ik een gegeven cadeau wegens "niet zo leuk" weer terug zou krijgen.Dat klopt, en dat ben ik ook eens met Nellaa en Hiltje. Maar als het toch je moeder is....dan is dat net even anders. Die kan open kaart spelen en zeggen; wil je het terug of zal ik het verkopen en dat we samen wat leuks doen van het geld, etc. etc. Van mijn moeder zou ik het kunnen hebben, en zij van mij. En wij zijn echt niet elkaars beste vriendinnen ofzo.
donderdag 20 september 2012 om 20:59
quote:ginevra schreef op 19 september 2012 @ 22:07:
Ik heb wel eens een vrij dure schaal aan iemand gegeven, en die nooit meer zien staan. Had erbij gezegd dat we 'm zelf erg mooi vonden.
.En daar zit gelijk de clou, mensen geven vaak een kado wat zelf erg mooi vinden, maar vragen zich helemaal niet af of het de smaak van de ontvanger is...
Ik heb wel eens een vrij dure schaal aan iemand gegeven, en die nooit meer zien staan. Had erbij gezegd dat we 'm zelf erg mooi vonden.
.En daar zit gelijk de clou, mensen geven vaak een kado wat zelf erg mooi vinden, maar vragen zich helemaal niet af of het de smaak van de ontvanger is...
donderdag 20 september 2012 om 22:17
quote:pearle schreef op 20 september 2012 @ 20:59:
[...]
En daar zit gelijk de clou, mensen geven vaak een kado wat zelf erg mooi vinden, maar vragen zich helemaal niet af of het de smaak van de ontvanger is...
Dat is dan weer jóuw conclusie he. Ik heb uren gezocht naar een schaal waarvan ik dácht dat zij hem mooi zou vonden, en die ik zelf óók mooi vond. En er veel geld voor betaald. Omdat ik echt dacht dat zij het ook een mooie schaal zou vinden, en dan had ik dat geld er graag voor over.
Maar dat heb ik dus verkeerd ingeschat. Jammer voor haar, omdat ze een cadeau kreeg dat niet naar haar zin was, en jammer voor mij, omdat ik zinloos geld en tijd gespendeerd heb.
Kijk, dat vind ik nou onaardig: omdat iemand een inschattingsfout maakt, er dan gemakshalve van uit gaan dat diegene alleen maar egoistisch aan zichzelf heeft gedacht
[...]
En daar zit gelijk de clou, mensen geven vaak een kado wat zelf erg mooi vinden, maar vragen zich helemaal niet af of het de smaak van de ontvanger is...
Dat is dan weer jóuw conclusie he. Ik heb uren gezocht naar een schaal waarvan ik dácht dat zij hem mooi zou vonden, en die ik zelf óók mooi vond. En er veel geld voor betaald. Omdat ik echt dacht dat zij het ook een mooie schaal zou vinden, en dan had ik dat geld er graag voor over.
Maar dat heb ik dus verkeerd ingeschat. Jammer voor haar, omdat ze een cadeau kreeg dat niet naar haar zin was, en jammer voor mij, omdat ik zinloos geld en tijd gespendeerd heb.
Kijk, dat vind ik nou onaardig: omdat iemand een inschattingsfout maakt, er dan gemakshalve van uit gaan dat diegene alleen maar egoistisch aan zichzelf heeft gedacht
vrijdag 21 september 2012 om 11:14
quote:Vicky schreef op 20 september 2012 @ 10:27:
[...] Dit is kwetsend en zeer onsympathiek. Maar dat zijn eigenschappen die vrekken blijkbaar niet interesseren.
Hmm... je beschouwt jezelf kennelijk niet als vrek.
Maar ik vind jou nu weer niet zo sympathiek om vrekken op deze manier af te schilderen. Of bedoel je soms de profiteurs waar het in dit topic over gaat?
[...] Dit is kwetsend en zeer onsympathiek. Maar dat zijn eigenschappen die vrekken blijkbaar niet interesseren.
Hmm... je beschouwt jezelf kennelijk niet als vrek.
Maar ik vind jou nu weer niet zo sympathiek om vrekken op deze manier af te schilderen. Of bedoel je soms de profiteurs waar het in dit topic over gaat?
vrijdag 21 september 2012 om 11:21
quote:carpediem90 schreef op 19 september 2012 @ 22:34:
[...]
Dat is het inderdaad. Als wij op marktplaats voor die tas 25 euro hadden kunnen krijgen, hadden we er samen van kunnen gaan lunchen, nu is die tas voor een paar euro in een kringloop verkocht. Daar krijg je dan 40 procent van. Het gaat mij niet om die paar euro die zij dus uiteindelijk aan die tas heeft verdiend, maar tis gewoon zonde.
Huh? Wat voor kringloop is dat?
Ik heb nog nooit iets gekregen voor die spullen die ik daar inleverde. Hoe zit dat?
[...]
Dat is het inderdaad. Als wij op marktplaats voor die tas 25 euro hadden kunnen krijgen, hadden we er samen van kunnen gaan lunchen, nu is die tas voor een paar euro in een kringloop verkocht. Daar krijg je dan 40 procent van. Het gaat mij niet om die paar euro die zij dus uiteindelijk aan die tas heeft verdiend, maar tis gewoon zonde.
Huh? Wat voor kringloop is dat?
Ik heb nog nooit iets gekregen voor die spullen die ik daar inleverde. Hoe zit dat?
vrijdag 21 september 2012 om 11:24
Klopt je hebt gelijk, kringloop breng je je spullen gratis naartoe. Dit is meer een soort tweedehandszaak (ook kleding/schoenen) en voor kleding en schoenen krijg je 40 procent prijs die zij ervoor vragen terug. Ik heb het voor het gemak een kringloop genoemd. Ik schat dat ze er in de winkel zo'n 10 euro voor hebben gekregen, dus kreeg m'n moeder 4 euro.
vrijdag 21 september 2012 om 11:26
Ah, dit topic zocht ik. Qua onvoorstelbaar gierige acties werd ik net toch wel op het toppunt gewezen:
Om een lang verhaal kort te maken:Pink Ribbon NL heeft in de afgelopen jaren circa 16 miljoen euro opgehaald en heeft daarvan 1,8% besteed aan kankeronderzoek. Die andere 98,2%? Uitgegeven aan eigen glorie, aan reclame voor Pink Ribbon, aan de organisatie zelf, aan sociaal-psychologische projecten, en aan niemand-weet-wat. Of stof vergarend op de bank.
Door Karin Spaink
Dan ga ik nu mijn onderkaak zoeken en weer vastlijmen... En daarna m'n schoonmoeder er van weerhouden haar zuurverdiende centen dit jaar weer aan Pink Ribbon uit te geven wegens het goede doel. Vindt ze zo'n armband/tijdschrift/whatever gewoon leuk voor de leuk, dan moet ze dan lekker kopen. Maar als het om het goede doel gaat kan ze beter wat overmaken naar KWF of een ander goed doel dat wel openheid van zaken geeft en waar in ieder geval heel wat minder geld aan de strijkstok blijft hangen.
Om een lang verhaal kort te maken:Pink Ribbon NL heeft in de afgelopen jaren circa 16 miljoen euro opgehaald en heeft daarvan 1,8% besteed aan kankeronderzoek. Die andere 98,2%? Uitgegeven aan eigen glorie, aan reclame voor Pink Ribbon, aan de organisatie zelf, aan sociaal-psychologische projecten, en aan niemand-weet-wat. Of stof vergarend op de bank.
Door Karin Spaink
Dan ga ik nu mijn onderkaak zoeken en weer vastlijmen... En daarna m'n schoonmoeder er van weerhouden haar zuurverdiende centen dit jaar weer aan Pink Ribbon uit te geven wegens het goede doel. Vindt ze zo'n armband/tijdschrift/whatever gewoon leuk voor de leuk, dan moet ze dan lekker kopen. Maar als het om het goede doel gaat kan ze beter wat overmaken naar KWF of een ander goed doel dat wel openheid van zaken geeft en waar in ieder geval heel wat minder geld aan de strijkstok blijft hangen.
vrijdag 21 september 2012 om 11:28
quote:nellaaa schreef op 20 september 2012 @ 17:08:
Helemaal mee eens Hiltje! Ik zou echt not amused zijn als ik een gegeven cadeau wegens "niet zo leuk" weer terug zou krijgen.Huh? Ik heb liever dat iemand eerlijk tegen me zegt, dat het echt zijn of haar smaak niet is, zeker als het een familielid is. Dat is toch geen probleem? Koop ik wat anders. Voel je je dan aangevallen of zoiets?
Helemaal mee eens Hiltje! Ik zou echt not amused zijn als ik een gegeven cadeau wegens "niet zo leuk" weer terug zou krijgen.Huh? Ik heb liever dat iemand eerlijk tegen me zegt, dat het echt zijn of haar smaak niet is, zeker als het een familielid is. Dat is toch geen probleem? Koop ik wat anders. Voel je je dan aangevallen of zoiets?
vrijdag 21 september 2012 om 11:30
quote:hiltje schreef op 20 september 2012 @ 20:09:
Maar ik zou bijvoorbeeld zelfs bij mijn beste vrienden me lullig voelen als ze een speciaal uitgezocht cadeau afkeuren en teruggeven. Dan liever een leugentje om bestwil.En er dan een tijdje later achterkomen, dat ze het een afschuwelijk ding vonden. Dat lijkt mij ook echt veel sympathieker. Not.
Maar ik zou bijvoorbeeld zelfs bij mijn beste vrienden me lullig voelen als ze een speciaal uitgezocht cadeau afkeuren en teruggeven. Dan liever een leugentje om bestwil.En er dan een tijdje later achterkomen, dat ze het een afschuwelijk ding vonden. Dat lijkt mij ook echt veel sympathieker. Not.
vrijdag 21 september 2012 om 11:32
quote:Melpomene schreef op 21 september 2012 @ 11:28:
[...]
Huh? Ik heb liever dat iemand eerlijk tegen me zegt, dat het echt zijn of haar smaak niet is, zeker als het een familielid is. Dat is toch geen probleem? Koop ik wat anders. Voel je je dan aangevallen of zoiets?Ik vind dat je een gegeven paard niet in de bek moet kijken Melpomene. Ik vind dat een cadeau over meer gaat dan alleen het cadeau opzich. Je hebt er veel tijd en moeite in gestoken om iets uit te zoeken wat bij die persoon past en dan krijg je de ondankbare opmerking dat het niet zo leuk is en dat je het wel weer terug mag hebben. Tsjah, dat vind ik voorbij gaan aan de intentie die erachter zit.
[...]
Huh? Ik heb liever dat iemand eerlijk tegen me zegt, dat het echt zijn of haar smaak niet is, zeker als het een familielid is. Dat is toch geen probleem? Koop ik wat anders. Voel je je dan aangevallen of zoiets?Ik vind dat je een gegeven paard niet in de bek moet kijken Melpomene. Ik vind dat een cadeau over meer gaat dan alleen het cadeau opzich. Je hebt er veel tijd en moeite in gestoken om iets uit te zoeken wat bij die persoon past en dan krijg je de ondankbare opmerking dat het niet zo leuk is en dat je het wel weer terug mag hebben. Tsjah, dat vind ik voorbij gaan aan de intentie die erachter zit.
