Geld & Recht
alle pijlers
Partner alimentatie in de praktijk
woensdag 27 oktober 2021 19:06
Ik heb een vraag over alimentatie. Ik weet dat ik daarvoor naar een notaris of advocaat moet, maar misschien kan het Viva forum alvast wat uitleg geven.
De situatie is als volgt. Ik heb een relatie met mijn vriend en we overwegen te trouwen, op huwelijkse voorwaarden. We hebben ook een kind van 2 jaar oud. We begrijpen dat partner alimentatie betaalt moet worden totdat ons kind 12 jaar oud is. De hoogte van het bedrag wordt vastgesteld met behulp van een berekening en de alimentatie dient om dezelfde levensstijl te kunnen behouden.
Ik heb mijn baan opgezegd nadat ons kind is geboren. Mijn vriend heeft een zeer goed betaalde baan en we genieten hier op het moment volop van. We gaan vaak op luxe vakanties, we rijden een fijne auto en ik ga regelmatig naar een beautysalon voor behandelingen, massages etc.
Nu vragen we ons dus af wat wordt bedoeld met het "behouden van dezelfde levensstijl". Want het lijkt mij logisch dat ik niet meer dit leven kan leiden als wij uit elkaar zouden gaan en ik zou me eigenlijk zelfs bezwaard voelen om daarvoor geld van hem te krijgen.
Kan iemand uitleggen hoe dit er in de praktijk aan toe gaat?
De situatie is als volgt. Ik heb een relatie met mijn vriend en we overwegen te trouwen, op huwelijkse voorwaarden. We hebben ook een kind van 2 jaar oud. We begrijpen dat partner alimentatie betaalt moet worden totdat ons kind 12 jaar oud is. De hoogte van het bedrag wordt vastgesteld met behulp van een berekening en de alimentatie dient om dezelfde levensstijl te kunnen behouden.
Ik heb mijn baan opgezegd nadat ons kind is geboren. Mijn vriend heeft een zeer goed betaalde baan en we genieten hier op het moment volop van. We gaan vaak op luxe vakanties, we rijden een fijne auto en ik ga regelmatig naar een beautysalon voor behandelingen, massages etc.
Nu vragen we ons dus af wat wordt bedoeld met het "behouden van dezelfde levensstijl". Want het lijkt mij logisch dat ik niet meer dit leven kan leiden als wij uit elkaar zouden gaan en ik zou me eigenlijk zelfs bezwaard voelen om daarvoor geld van hem te krijgen.
Kan iemand uitleggen hoe dit er in de praktijk aan toe gaat?
vrijdag 29 oktober 2021 12:11
Natuurlijk kan dat wel, hulptroepen kunnen ingehuurd worden. Nanny's ed.Parella schreef: ↑29-10-2021 10:13
Ik vind het bijzonder knap als je dan beiden een topbaan kan hebben met bijbehorende uren en verantwoordelijkheden. Wij hebben met 4 dagen per week werken behoorlijke goede banen, maar verdere stappen maken kan pas als de kinderen beiden op school zitten en lekker gaan op de bso enzo. En dan nog zal beiden 5 dagen werken zeker ten koste gaan van de kinderen.
de vraag is alleen: of de ouders dit willen en wat zij het beste voor hun kinderen vinden. bij niet willen: ook prima, maar gooi het dan niet op het argument: het is onmogelijk.
hoi
vrijdag 29 oktober 2021 12:13
Er is een verschil tussen beiden een topbaan, of 1 persoon een topbaan en de ander een gewone baan.Parella schreef: ↑29-10-2021 10:13Nee hoor, heb je er ervaring mee? Wij hebben elke maand wel een ziek kind thuis (of studiedag of bso geen personeel, of coronadingen waardoor ze thuis zitten). Daarnaast zit kind op hockey (en nee, je kan niet kiezen dat je dat in het weekend wil, die trainingen liggen gewoon vast), zwemles en wil het af en toe met andere kinderen spelen, er zijn kinderfeestjes te organiseren, cadeautjes te kopen, kleren te kopen, kappersbezoeken, doktersbezoeken, activiteiten op school. De jongste zit op het kdv maar meer dan 3 dagen gaat ten koste van haar welzijn.
We hebben geen ouders of familie die kan helpen, dus het is wij samen en kinderopvang en bso.
Ik vind het bijzonder knap als je dan beiden een topbaan kan hebben met bijbehorende uren en verantwoordelijkheden. Wij hebben met 4 dagen per week werken behoorlijke goede banen, maar verdere stappen maken kan pas als de kinderen beiden op school zitten en lekker gaan op de bso enzo. En dan nog zal beiden 5 dagen werken zeker ten koste gaan van de kinderen.
Die man mag in zijn handjes knijpen dat zijn vrouw (TO) zegt: ik doe al die dingen wel, kook 's avonds, doe boodschappen, zorg voor de kinderen in de breedste zin, hun sporten, hun sociaal leven, zorg dat ze kunnen zwemmen, hou me bezig met school en opvang.
Ik doe dat niet, ik zeg: ik wil ook werken dus we moeten dit samen doen. Gevolg: mijn man werkt nu 4 dagen en moet geregeld schuiven en thuis blijven als er weer een kind ziek is of er een verjaardagsfeestje georganiseerd moet worden. Als TO dat zou zeggen tegen haar man dan zal hij moeten inleveren op zijn topbaan. Zo simpel is het.
Dat laatste heb ik ervaring mee en dan kan betaalde hulp wel degelijk een uitkomst zijn, anders komt er te veel neer op beide ouders en krijg je stress en wrevel. Onze oppas is er doordeweek voor de trainingen zwemlessen, speelafspraakjes en studiedagen.
De rest doen wij (1 fulltimer en 1 vier dagen, 3 kinderen).
Ontopic: als je er voor kiest om langdurig niet te werken zou ik goeie afspraken maken buiten het wettelijk kader om over vermogen dat aan jou toevalt en op jouw naam staat en een duidelijke voortgezette onderhoudsverplichting.
Alleen een onderhoudsverplichting beschermt je niet tegen een situatie waarin je ex ineens weinig meer binnenbrengt. Van een kale kip kun je niet plukken je bent zoals mijn oma ooit zei ‘een piklengte verwijderd van de bijstand’. Ik zou dus zorgen dat je vermogen opbouwt (en wellicht ga je sws weer werken, dan heb je lekker allebei).
vrijdag 29 oktober 2021 12:17
Ik zou een plan maken hoe je rond wil komen als jullie uit elkaar gaan. Dat kan deels natuurlijk gewoon doordat je weer gaat werken. Deels ook door vermogen op te bouwen op jouw naam (altijd handig als je gewoon een huis kan kopen na de scheiding zonder eerst langs te bank te moeten met onzekere inkomsten). En als laatste de PA.
vrijdag 29 oktober 2021 12:27
Hetismogelijk schreef: ↑29-10-2021 11:18Wat een onzin. Wie zegt dat ze niet wil werken? Ze gaat er gewoon een paar jaar tussenuit voor haar kind(eren). Heb ik ook 5 jaar gedaan. Heeft niks te maken met je opleidingsniveau of je arbeidsethos. Ik heb 5 jaar volledig voor onze kinderen gezorgd, in die periode was ik ook mantelzorger voor mijn (inmiddels overleden) moeder, deed daarnaast wat vrijwilligerswerk in mijn sector en volgde een paar cursussen. Een hele waardevolle periode in mijn leven, die ik niet had willen missen. Heb mezelf daardoor ook veel beter leren kennen en sta sinds die periode ook veel steviger in mijn schoenen.
Waren we precies in die periode gaan scheiden, dan had ik ook alimentatie nodig gehad, zodat ik tijd had gehad om toch een baan te vinden en mijn leven opnieuw in te richten. Gelukkig is dat niet gebeurd en zijn we nog steeds gelukkig samen. Met onze pubers en onze banen.
Ik vind het anno 2021 juist heel normaal dat mensen werken (de ratrace) niet altijd op 1 zetten, maar ook periodes in hun leven minder of niet (in loondienst) werken. Om voor je kinderen te zorgen, mantelzorger te zijn, jezelf te ontwikkelen, een extra studie te doen, een eigen bedrijf op te starten, een wereldreis te maken of om gewoon even lekker tot rust te komen. Er is zoveel meer in het leven dan werk, ook als je hoogopgeleid bent. En dat voorbeeld geven wij ook graag aan onze kinderen![😉]()
Dat is jouw verhaal.
TO's verhaal kennen we helemaal niet. Ik maak uit haar OP niet op dat het een welbewuste tijdelijke 'break' is en dat ze voornemens is om binnen 5 jaar ofzo weer te gaan werken. Ook niet dat ze dat niet wil. Ze stelt enkel een vraag over alimentatie.
Overigens vind ik wat jij schetst iets anders dan fulltime huismoederschap voor onbepaalde tijd.
Zeker als dat laatste in 90% van de gevallen de vrouw betreft terwijl de man onafgebroken 5 dagen per week blijft werken, dan praat je gewoon over huismoederschap en een scheve verdeling zorg/werk. En dat vind ik geen goed voorbeeld voor kinderen.
Ik neem aan dat in jouw geëmancipeerde, genuanceerde goede voorbeeld je man ook af en toe een break van zijn werk heeft genomen en de kids laat zien dat er meer is in het leven? Of is dat alleen aan de vrouw?
anoniem_639dcde78f69d wijzigde dit bericht op 29-10-2021 12:28
0.33% gewijzigd
vrijdag 29 oktober 2021 12:27
Heel praktisch! Ik kan me voorstellen dat de minstverdienende van ons tweeën bij scheiding zou willen:DS1971 schreef: ↑29-10-2021 12:17Ik zou een plan maken hoe je rond wil komen als jullie uit elkaar gaan. Dat kan deels natuurlijk gewoon doordat je weer gaat werken. Deels ook door vermogen op te bouwen op jouw naam (altijd handig als je gewoon een huis kan kopen na de scheiding zonder eerst langs te bank te moeten met onzekere inkomsten). En als laatste de PA.
- co-ouderschap
- worden uitgekocht uit huis
- voldoende geld bovenop uitkoopsom om een appt te kopen met lage lasten
- helft aandelenportfolio
PA zou dan niet nodig zijn.
vrijdag 29 oktober 2021 12:29
MadameJean schreef: ↑29-10-2021 12:27Heel praktisch! Ik kan me voorstellen dat de minstverdienende van ons tweeën bij scheiding zou willen:
- co-ouderschap
- worden uitgekocht uit huis
- voldoende geld bovenop uitkoopsom om een appt te kopen met lage lasten
- helft aandelenportfolio
PA zou dan niet nodig zijn.
Waarom zou je bij voorbaat het huis opgeven waar je kinderen thuis zijn?
vrijdag 29 oktober 2021 12:32
Dit is mijn persoonlijke hypothetische scheidingsanalyse. Waarom neem je aan dat ik zou verhuizen?
Mijn man zou willen verhuizen. Ik ben de meestverdienende en zou hier graag willen blijven wonen. Bij co-ouderschap blijven de kinderen doorgaans sws 50% in het huis dus alleen 1 ouder geeft het op.
Kan natuurlijk ook andersom, maar minstverdienende kan vaak de lasten van het huis niet dragen tenzij PA.
vrijdag 29 oktober 2021 13:37
vrijdag 29 oktober 2021 16:45
Ik vind de toon in jouw bericht niet prettig. Het geeft me het gevoel dat ik me moet verdedigen en daar houd ik niet van. Komt jouw reactie voort uit onvrede met je eigen situatie of ervaring?Parella schreef: ↑29-10-2021 12:27Dat is jouw verhaal.
TO's verhaal kennen we helemaal niet. Ik maak uit haar OP niet op dat het een welbewuste tijdelijke 'break' is en dat ze voornemens is om binnen 5 jaar ofzo weer te gaan werken. Ook niet dat ze dat niet wil. Ze stelt enkel een vraag over alimentatie.
Overigens vind ik wat jij schetst iets anders dan fulltime huismoederschap voor onbepaalde tijd.
Zeker als dat laatste in 90% van de gevallen de vrouw betreft terwijl de man onafgebroken 5 dagen per week blijft werken, dan praat je gewoon over huismoederschap en een scheve verdeling zorg/werk. En dat vind ik geen goed voorbeeld voor kinderen.
Ik neem aan dat in jouw geëmancipeerde, genuanceerde goede voorbeeld je man ook af en toe een break van zijn werk heeft genomen en de kids laat zien dat er meer is in het leven? Of is dat alleen aan de vrouw?
TO schrijft in een van haar eerste reacties:
'ik ben zeker van plan om weer te gaan werken als ons kind naar school gaat. Ik ben hoog opgeleid en heb altijd gewerkt.'
Dat nam ik mee in mijn reactie.
Ja, mijn man heeft ook een break gehad en ging toen studeren, terwijl ik werkte. Nu werken we beide 4 dagen. Hij werkt 2 dagen op kantoor en 2 dagen thuis. Op de woensdag is hij altijd vrij, omdat de kinderen op woensdagmiddag vrij waren.
Hij hoeft gelukkig (nog) niet te mantelzorgen voor zijn ouders, maar gaat dat tzt vast wel doen. Hij doet nu regelmatig vrijwilligerstaken bij zijn sportclub. Zelf doe ik ook geen mantelzorg meer, omdat mijn ouders inmiddels zijn overleden. Ik vind wel dat hij ook aan onze kinderen laat zien dat er meer is in het leven dan alleen werk.
Maar ik weet niet waarom 'wat mijn man wel en niet doet' relevant is voor dit topic?
vrijdag 29 oktober 2021 17:07
Meestal is alleen de meestverdienende degene die de woning nog alleen kan betalen.
Uiteindelijk gaat het er niet om wat je regelt, maar dat je iets goed regelt wat een solide basis geeft. Het is echt een luxe om uit een huwelijk te kunnen stappen in een andere woning zonder dat je daarvoor naar een bank moet. Want een eigen stek geeft gewoon rust.
Zo kan dat op een ander niveau ook bereikt worden door voldoende inschrijfduur natuurlijk, maar ik begrijp dat to haar situatie anders is.
Mits je lage woonlasten hebt en dus met een normaal salaris rond kan komen is het ook vaak prima mogelijk om binnen afzienbare tijd een baan te vinden. Dan ben je niet afhankelijk van de ander.
vrijdag 29 oktober 2021 18:06
Zonder vermogen om een huis te kopen heb je meer inkomen nodig voor hypotheek (lastig) of huur en ik dat laatste geval gaat je pa/inkomen dus met name naar de huurbaas.
Als ik TO zou zijn (plat gezegd een vrouw met een rijke vent) zou ik niet alleen genieten van wat hij nu binnenbrengt maar zorgen dat er wordt geinvesteerd in iets op jouw naam (appartement, aandelen wat dan ook) voor na scheiding
Als ik TO zou zijn (plat gezegd een vrouw met een rijke vent) zou ik niet alleen genieten van wat hij nu binnenbrengt maar zorgen dat er wordt geinvesteerd in iets op jouw naam (appartement, aandelen wat dan ook) voor na scheiding
dinsdag 2 november 2021 13:20
Misschien mosterd:
De partneralimentatie bedraagt maximaal 5 jaar. Of korter, als het huwelijk of geregistreerd partnerschap minder dan 10 jaar duurde. Dan ontvangt een ex-partner alimentatie voor de helft van de tijd dat het huwelijk of partnerschap duurde. Bent u bijvoorbeeld 8 jaar getrouwd geweest, dan moet u of uw ex-partner 4 jaar partneralimentatie betalen.
Er zijn 3 uitzonderingen op de nieuwe regels:
1. Als u samen kinderen heeft, stopt partneralimentatie pas als het jongste kind 12 jaar is geworden.
2. Heeft het huwelijk of geregistreerd partnerschap minimaal 15 jaar geduurd? En krijgt de ex-partner die alimentatie ontvangt, binnen 10 jaar AOW? Dan duurt de alimentatieplicht totdat de ontvanger AOW krijgt.
3. Bent u geboren op of voor 1 januari 1970? Duurde uw huwelijk of geregistreerd partnerschap langer dan 15 jaar? En krijgt u over meer dan 10 jaar pas AOW? Dan is de alimentatieduur 10 jaar.
De partneralimentatie bedraagt maximaal 5 jaar. Of korter, als het huwelijk of geregistreerd partnerschap minder dan 10 jaar duurde. Dan ontvangt een ex-partner alimentatie voor de helft van de tijd dat het huwelijk of partnerschap duurde. Bent u bijvoorbeeld 8 jaar getrouwd geweest, dan moet u of uw ex-partner 4 jaar partneralimentatie betalen.
Er zijn 3 uitzonderingen op de nieuwe regels:
1. Als u samen kinderen heeft, stopt partneralimentatie pas als het jongste kind 12 jaar is geworden.
2. Heeft het huwelijk of geregistreerd partnerschap minimaal 15 jaar geduurd? En krijgt de ex-partner die alimentatie ontvangt, binnen 10 jaar AOW? Dan duurt de alimentatieplicht totdat de ontvanger AOW krijgt.
3. Bent u geboren op of voor 1 januari 1970? Duurde uw huwelijk of geregistreerd partnerschap langer dan 15 jaar? En krijgt u over meer dan 10 jaar pas AOW? Dan is de alimentatieduur 10 jaar.
dinsdag 2 november 2021 13:32
Laten we eerlijk zijn; in het huidige rechtssysteem is de scheidende vader degene met de kwetsbare positie. Ik ben er voor onze kinderen met mijn exman goed uitgekomen maar als ik had gewild, had hij financieel moeten bloeden en zijn kinderen nauwelijks meer gezien.Positivevibes schreef: ↑29-10-2021 06:48Dit!
Er wordt natuurlijk weer meteen geroepen dat PA onzin is blabla.
Maar feit is gewoon dat je in een hele kwetsbare positie zit met veel nadelen.
dinsdag 2 november 2021 13:41
Nou, dat zie ik dan weer heel anders.Pioen00 schreef: ↑02-11-2021 13:32Laten we eerlijk zijn; in het huidige rechtssysteem is de scheidende vader degene met de kwetsbare positie. Ik ben er voor onze kinderen met mijn exman goed uitgekomen maar als ik had gewild, had hij financieel moeten bloeden en zijn kinderen nauwelijks meer gezien.
Degene die de meeste zorg voor de kinderen heeft (zoals: altijd. Of altijd, behalve 1 weekend per maand), díe is het meest kwetsbaar.
En dat is statistisch gezien meestal de vrouw.
Het is niet raar om voor je kinderen te betalen na je scheiding. Ik herhaal: het is niet raar om voor je kinderen te betalen na je scheiding. We kunnen het niet vaak genoeg zeggen.
dinsdag 2 november 2021 13:47
Degene die zijn/haar kinderen nauwelijks meer te zien krijgt, een verwaarloosbare rol in de opvoeding heeft en die rol door een stiefmoeder/vader vervuld ziet worden, zie ik echt als de kwetsbare hoor. Helemaal als je daar nog PA voor mag betalen ook.ludwina schreef: ↑02-11-2021 13:41Nou, dat zie ik dan weer heel anders.
Degene die de meeste zorg voor de kinderen heeft (zoals: altijd. Of altijd, behalve 1 weekend per maand), díe is het meest kwetsbaar.
En dat is statistisch gezien meestal de vrouw.
Het is niet raar om voor je kinderen te betalen na je scheiding. Ik herhaal: het is niet raar om voor je kinderen te betalen na je scheiding. We kunnen het niet vaak genoeg zeggen.
We hebben het helemaal niet over het betalen voor de kinderen, dat staat buiten elke discussie.
dinsdag 2 november 2021 13:50
Pioen00 schreef: ↑02-11-2021 13:32Laten we eerlijk zijn; in het huidige rechtssysteem is de scheidende vader degene met de kwetsbare positie. Ik ben er voor onze kinderen met mijn exman goed uitgekomen maar als ik had gewild, had hij financieel moeten bloeden en zijn kinderen nauwelijks meer gezien.
Jemig wat ben jij gebrainwasht..
Het uitgangspunt bij een scheiding is tegenwoordig co-ouderschap en het is normaal dat je als ouders de kosten voor de kinderen naar draagkracht deelt. Dat deed je tenslotte tijdens het huwelijk ook, dus waarom zou dat bij een scheiding veranderen?
dinsdag 2 november 2021 13:56
Als je je kinderen wilt zien, dan regel je co-ouderschap. Er moet behoorlijk wat aan de hand zijn wil een rechter daar niet in mee gaan.Pioen00 schreef: ↑02-11-2021 13:47Degene die zijn/haar kinderen nauwelijks meer te zien krijgt, een verwaarloosbare rol in de opvoeding heeft en die rol door een stiefmoeder/vader vervuld ziet worden, zie ik echt als de kwetsbare hoor. Helemaal als je daar nog PA voor mag betalen ook.
We hebben het helemaal niet over het betalen voor de kinderen, dat staat buiten elke discussie.
Ik vermoed dat gescheiden vaders statistisch gezien vaker en sneller een nieuwe partner hebben dan gescheiden moeders.
En tot slot zijn er volgens mij wel wat onderzoeken online te vinden waaruit blijkt dat gescheiden moeders een groter risico op armoede na de scheiding lopen dan gescheiden vaders.
aanvulling: zie hier https://www.parool.nl/nederland/vrouwen ... ~b4b07229/
anoniem_405122 wijzigde dit bericht op 02-11-2021 13:58
6.83% gewijzigd
dinsdag 2 november 2021 13:58
Dat uitgangspunt van co-ouderschap is prima en heb het zelf ook zo geregeld met mijn exman. Ik zie in de praktijk alleen nog steeds veel vaders met een weekendregeling eindigen omdat moeders verhuizen, het te druk vinden voor de kinderen, gewoon hun kinderen niet willen missen of hun ex niet vertrouwen of iets gunnen.puntillita schreef: ↑02-11-2021 13:50Jemig wat ben jij gebrainwasht..
Het uitgangspunt bij een scheiding is tegenwoordig co-ouderschap en het is normaal dat je als ouders de kosten voor de kinderen naar draagkracht deelt. Dat deed je tenslotte tijdens het huwelijk ook, dus waarom zou dat bij een scheiding veranderen?
Kinderalimentatie staat helemaal niet ter discussie dus geen idee waarom je daarover begint.
dinsdag 2 november 2021 14:06
In principe ben ik het met je eens, maar ik ben voor partneralimentatie na een verbroken relatie. Waarom zou de maatschappij moeten opdraaien voor de keuzes van partners binnen een relatie als deze stuk loopt. Nu kan een vrouw (of man) wel weer gaan werken na een verbroken relatie, maar dat moet ook nog maar direct lukken. Ik zie het in mijn omgeving ook gebeuren. Vrouw geen of een heel klein baantje, want ze wil zelf de kinderen opvoeden. Na de scheiding lukt het niet om (meer) werk te vinden en vrouw beland in bijstand met alimentatie en allerlei toeslagen. Waarom moet de maatschappij dit betalen. Laat de ex-partner dit betalen, zij hebben er zelf voor gekozen.Christiana schreef: ↑28-10-2021 22:19Onbegrijpelijk, anno 2021, zeggen hoogopgeleid te zijn, en baan opgegeven en afhankelijk te zijn van een partner. En als het huwelijk stuk loopt wil je partner alimentatie.. goed voorbeeld voor je kind, een geweldige arbeidsethos, en waarom hoogopgeleid als je toch niet wil werken?
dinsdag 2 november 2021 14:06
Helaas kan dat alleen als beide ouders daaraan willen meewerken. Daarbij ziet 1 op de 5 kinderen na een scheiding één van z'n ouders niet meer, in bijna alle gevallen de vader..
Nogmaals, ik ben echt voor 50/50 co-ouderschap, maar dat gaat in zoveel gevallen niet op.
dinsdag 2 november 2021 14:16
Maar dat gaat dan om geestelijke armoede, niet om partneralimentatie en niet om financiële armoede.Pioen00 schreef: ↑02-11-2021 14:06Helaas kan dat alleen als beide ouders daaraan willen meewerken. Daarbij ziet 1 op de 5 kinderen na een scheiding één van z'n ouders niet meer, in bijna alle gevallen de vader..
Nogmaals, ik ben echt voor 50/50 co-ouderschap, maar dat gaat in zoveel gevallen niet op.
Hoe dan ook: mijn kinderen zien hun vader niet. Hij houdt ook een heel zielig verhaal op naar anderen. Maar bij de rechtbank zegt hij dat dat hij ze niet wil zien.
dinsdag 2 november 2021 14:26
Helemaal dit.Dropdrop schreef: ↑27-10-2021 19:37Waarom zou je je bezwaard moeten voelen? Jullie hebben samen deze beslissing genomen. Je zit niet op je gat te niksen, jij zorgt dat JULLIE kind de jeugd krijgt die jullie beide voor ogen hadden.
Ten koste van jouw ontwikkeling/werkervaring/ carrièrekansen in jouw vakgebied. Ten koste van je pensioen waarschijnlijk.
Ik ken een stel dat buiten de wet om heeft afgesproken dat tot 12 jaar na hun huwelijk hun inkomen bij elkaar opgeteld en door de helft verdeeld zou worden.
Zij hadden samen besloten dat hij carrière mocht maken en zij thuis zou regelen, maar zij heeft zich niet financieel laten benadelen daarvoor.
Zij kreeg dus in het begin na de scheiding gewoon de helft van zijn inkomen. Ze ging uiteraard zelf ook weer werken en zich ontwikkelen, dus het aandeel dat hij moest betalen werd door de jaren steeds minder.
Sta op voor je rechten. Hij heeft er veel voordeel van dat jullie dit zo geregeld hebben, je bent geen golddigger
dinsdag 2 november 2021 14:34
