Geld & Recht
alle pijlers
partner met BORDERLINE
vrijdag 11 november 2011 om 09:29
HNeeft hier iemand ervaring met een partner met borderline?
Mijn vriend(11 jr) heeft dit oa en ik kan zeggen dat dit verre van makkelijk is.
Nu hij medicijnen heeft gaat het wel beter maar is dit
wel een goede situatie om in de toekomst aan kinderen te beginnen???
Moerilijk moeilijk graag jullie ervaringen!
Liefs M
Mijn vriend(11 jr) heeft dit oa en ik kan zeggen dat dit verre van makkelijk is.
Nu hij medicijnen heeft gaat het wel beter maar is dit
wel een goede situatie om in de toekomst aan kinderen te beginnen???
Moerilijk moeilijk graag jullie ervaringen!
Liefs M
vrijdag 11 november 2011 om 13:35
ik heb zelf bordeline en ik zou niet graag een relatie met me zelf willen hebben de verstraining viel mij zwaar tegen , had er meer van verwacht
ik heb zelf geen kinderen. kan ze geen stabiele basis geven. plus bordeline is erfelijk wil je dit een kind aan doen>? autische is ook een bloedverwand van bordeline grote kans dat je kind dit ook krijgt
succes
ik heb zelf geen kinderen. kan ze geen stabiele basis geven. plus bordeline is erfelijk wil je dit een kind aan doen>? autische is ook een bloedverwand van bordeline grote kans dat je kind dit ook krijgt
succes
vrijdag 11 november 2011 om 13:45
Ja ja ja sorry dat ik een foutje maakte.
( Ik kan nu heeeeel boos enzo reageren whahahha, maar ik hou me in )
Maar ontopic:
Het ligt er aan of je man en jij er mee om kunnen gaan met de gebruikelijke BL dingen en een ' gewone' relatiedip ook kunnen herkennen. Je kan niet alles erop schuiven.
Respect moet beide kanten opgaan en niet alleen hij moet aan de BL werken maar jij op jou beurt ook. Hoe ga jij er mee om maar ook hoe gaat hij met jou om?
Dus mijn tip, laat het beide kanten opgaan en sommige dingen op zijn beloop gaan.
( Ik kan nu heeeeel boos enzo reageren whahahha, maar ik hou me in )
Maar ontopic:
Het ligt er aan of je man en jij er mee om kunnen gaan met de gebruikelijke BL dingen en een ' gewone' relatiedip ook kunnen herkennen. Je kan niet alles erop schuiven.
Respect moet beide kanten opgaan en niet alleen hij moet aan de BL werken maar jij op jou beurt ook. Hoe ga jij er mee om maar ook hoe gaat hij met jou om?
Dus mijn tip, laat het beide kanten opgaan en sommige dingen op zijn beloop gaan.
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
vrijdag 11 november 2011 om 15:45
Nou kinderen en ouders met borderline...dat kan best heftig zijn.
Mensen met een psychische stoornis moeten echt goed nadenken over hun keus om kinderen te willen. Kinderen kunnen er ontzettend veel last van krijgen. Ligt er uiteraard wel aan hoe de stoornis tot uiting komt en hoe goed iemand de controle hier over heeft.... maar genoeg boeken te vinden over hechtingsproblemathiek....
Mensen met een psychische stoornis moeten echt goed nadenken over hun keus om kinderen te willen. Kinderen kunnen er ontzettend veel last van krijgen. Ligt er uiteraard wel aan hoe de stoornis tot uiting komt en hoe goed iemand de controle hier over heeft.... maar genoeg boeken te vinden over hechtingsproblemathiek....
vrijdag 11 november 2011 om 17:20
vrijdag 11 november 2011 om 17:39
toen ik de diagnose BL kreeg en in groepstherapie ging hadden echt alle mensen met kinderen spijt dat ze kinderen hadden, je kunt niet tegen een kind zeggen:; papa heeft zijn dag niet dus wees stil of papa heeft zijn dag niet ga maar ergens anders spelen etc
maar een ander kan niet voor jou beslissen wat voor jullie verstandig is. ik weet niet hoe je vriend met drukte spanning stress etc omgaat en dat levert het wel op met een kind
maar een ander kan niet voor jou beslissen wat voor jullie verstandig is. ik weet niet hoe je vriend met drukte spanning stress etc omgaat en dat levert het wel op met een kind
vrijdag 11 november 2011 om 22:20
vrijdag 11 november 2011 om 22:49
Ik vind persoonlijk dat er erg negatief over mensen met bordeline gedaan wordt. Borderline is er in vele gradaties. Weet niet hoe erg jouw vriend het heeft. Ik weet zelf al 12 jaar dat ik BPS heb en heb inmiddels 2 kinderen en het gaat heel goed eigenlijk. Merk dat ik meer ritme heb nu ik kinderen heb waardoor het heel goed met mij gaat.
Ik wil je trouwens aanraden niet te veel van de Vers training te verwachten, gooi niet te veel hoop op die training. Ik heb die training ook gevolgd en heb er zelf niet veel aan gehad helaas. Het grote nadeel van die training blijf ik vinden dat je met allemaal mensen met BPS in een groep zit, er zitten mensen in met hele grote problemen en als je niet sterk bent laat je je daarin mee trekken is het gevaar heb ik gemerkt. Ik hoop datje vriend heel veel aan deze training gaat hebben maar ik wil je alleen waarschuwen dat je er niet te veel hoop op moet gooien.
Gebruikt je vriend medicatie?
Ik wens je veel sterkte en heb je vragen stel ze !
Ik wil je trouwens aanraden niet te veel van de Vers training te verwachten, gooi niet te veel hoop op die training. Ik heb die training ook gevolgd en heb er zelf niet veel aan gehad helaas. Het grote nadeel van die training blijf ik vinden dat je met allemaal mensen met BPS in een groep zit, er zitten mensen in met hele grote problemen en als je niet sterk bent laat je je daarin mee trekken is het gevaar heb ik gemerkt. Ik hoop datje vriend heel veel aan deze training gaat hebben maar ik wil je alleen waarschuwen dat je er niet te veel hoop op moet gooien.
Gebruikt je vriend medicatie?
Ik wens je veel sterkte en heb je vragen stel ze !
Als het niet kan zoals het moet
dan moet het maar zoals het kan !
dan moet het maar zoals het kan !
zaterdag 12 november 2011 om 07:50
quote:maggie03 schreef op 11 november 2011 @ 09:29:
HNeeft hier iemand ervaring met een partner met borderline?
--Ja en ook jarenlange ellende.
Mijn vriend(11 jr) heeft dit oa en ik kan zeggen dat dit verre van makkelijk is.
Nu hij medicijnen heeft gaat het wel beter maar is dit
wel een goede situatie om in de toekomst aan kinderen te beginnen???
--NEE. Zie Artikel Brunsting-Vertrouwensarts AMK, Blad Kind en Adolescent 2009.
Hoop dat u er wat aan hebt..
Voor de rest Labyrintinperspectief kijken bij agenda.
Voor omstanders.
Moerilijk moeilijk graag jullie ervaringen!
Liefs Mvr.gr. J.
HNeeft hier iemand ervaring met een partner met borderline?
--Ja en ook jarenlange ellende.
Mijn vriend(11 jr) heeft dit oa en ik kan zeggen dat dit verre van makkelijk is.
Nu hij medicijnen heeft gaat het wel beter maar is dit
wel een goede situatie om in de toekomst aan kinderen te beginnen???
--NEE. Zie Artikel Brunsting-Vertrouwensarts AMK, Blad Kind en Adolescent 2009.
Hoop dat u er wat aan hebt..
Voor de rest Labyrintinperspectief kijken bij agenda.
Voor omstanders.
Moerilijk moeilijk graag jullie ervaringen!
Liefs Mvr.gr. J.
zaterdag 12 november 2011 om 10:59
Natuurlijk zijn er gevallen waarin het niet slim is om aan kinderen te beginnen, maar ik wil duidelijk maken dat er zeker uitzonderingen zijn. Ik vind het jammer dat er vaak negatief gereageerd wordt als ik zeg dat ik bps heb en ook kids heb, mensen denken dat het dan vaak wel NIET goed moet gaan, jammer dat er zo negatief gedaan wordt want het kan ook wel goed gaan. Jammer dat mensen zo veroordelend zijn!
Als het niet kan zoals het moet
dan moet het maar zoals het kan !
dan moet het maar zoals het kan !
zaterdag 12 november 2011 om 14:54
Trietrie wat fijn voor je en vooral je kinderen dat het bij jou goed gaat! Helaas is het zo dat weinig mensen met bps in staat blijken om hun kinderen de veiligheid te bieden die het nodig heeft. Ik denk dat daar de negatieve reacties uit voort komen. Generaliseren hoort helaas bij de mens, gelukkig ben jij een uitzondering.
Computer says nooooo
zaterdag 12 november 2011 om 21:15
Het is heel naar dat generaliseren bij de mens hoort summer73, ik heb toen ik in verwachting was van mijn zoon hulp aangevraagd en gekregen, ik wist niet hoe ik ging reageren. Achteraf ging het allemaal heel goed, alleen nu blijkt mijn zoon een stoornis te hebben en nu wordt IK daar voor aangekeken, er wordt alleen maar gekeken naar het feit dat ik BPS heb, dat vind ik heel erg omdat er dus niet gekeken wordt naar wat mijn zoon heeft. Bps is overigens bij veel mensen goed te behandelen met medicatie en daar ben ik een voorbeeld van.
Als het niet kan zoals het moet
dan moet het maar zoals het kan !
dan moet het maar zoals het kan !
zaterdag 12 november 2011 om 21:31
Dat vind ik oprecht erg naar voor je, van je zoon. Wat ik heb geleerd is toch eigenlijk ook dat bps niet te genezen is. Maar nogmaals echt fijn dat het bij jou zo goed gaat. Helaas is dat in de praktijk meestal anders, daar zijn gewoon cijfers over. Niet iedereen reageert goed op medicatie, bovendien is de 'doorsnee' mens met bps niet erg medicatietrouw. Maargoed, Je klinkt iig erg betrokken bij je zoon.
Computer says nooooo
zondag 13 november 2011 om 16:26
NIET DOEN. Alle positieve verhalen hier ten spijt is het krijgen van kinderen in deze situatie niet aan te raden. Je geeft zelf al aan dat de relatie tussen jullie verre van makkelijk is. Vestig je hoop niet op therapie of medicatie (die hij nu ook al gebruikt). Een kind heeft een stabiele basis nodig met ouders waar hij/zij op kan vertouwen. Iemand met deze stoornis kan dat niet (volledig) bieden. Hoe graag hij/zij dat ook zou willen. BPS is niet te genezen, je kunt er (in het gunstigste geval) mee leren omgaan of het beheersbaar maken. Maar dan nog is er vaak sprake van heftige schommelingen in emoties en periodes dat het goed of juist heel slecht gaat. Een kind heeft stabiliteit nodig.
Er zijn veel onderzoeken gedaan en die cijfers zijn niet positief. Ook zie je heel vaak dat kinderen die opgroeien in zo'n situatie zelf een stoornis blijken te hebben (of erfelijk of door de omgeving). In dit geval kan jij als "gezond"persoon alles opvangen en regelen.
Er zijn veel onderzoeken gedaan en die cijfers zijn niet positief. Ook zie je heel vaak dat kinderen die opgroeien in zo'n situatie zelf een stoornis blijken te hebben (of erfelijk of door de omgeving). In dit geval kan jij als "gezond"persoon alles opvangen en regelen.
zondag 13 november 2011 om 19:34
Met borderline kan je een kind ook een stabiele basis geven!! Alle mensen zijn verschillend en mensen die borderline hebben kunnen ook heel erg verschillen.
Er zijn meer mensen met deze "ziekte" waarbij het allemal heel erg goed gaat omdat de meeste geregeld leven en daar ook voor kiezen.
Wellicht dat wanneer de therapie van de vriend van TO is afgerond hier ook goed aan bijdraagt.
Een geregeld en stabiel leven ( mocht hiervan nog geen sprake zijn)
Er zijn meer mensen met deze "ziekte" waarbij het allemal heel erg goed gaat omdat de meeste geregeld leven en daar ook voor kiezen.
Wellicht dat wanneer de therapie van de vriend van TO is afgerond hier ook goed aan bijdraagt.
Een geregeld en stabiel leven ( mocht hiervan nog geen sprake zijn)
dinsdag 15 november 2011 om 16:16
Ik zat dit topic even nog een keer te lezen en toen zag ik iets staan van iemand die zei dat mensen in therapie hadden gezegd dat ze spijt hadden dat ze kinderen hadden gekregen ... Dat deed pijn, dat vind ik heel pijnlijk dat mensen dat zeggen. Ik vraag me af hadden die mensen er vooraf dan niet goed over nagedacht, over het krijgen van kinderen, over de consequenties, wat nog wel en wat ook niet meer kan etc.? Wij hebben er tot in de treuren over gepraat, en gepraat en nog meer gepraat. Mijn partner zag zeker in dat het moeilijk zou worden en hij soms de kar zou moeten trekken als ik dat niet meer kon. Verder is hij een dag minder gaan werken zodat ik een dag voor mezelf heb ook al werk ik niet. Verder hebben wij een achterban opgebouwd die eventueel op onze kinderen kan passen mocht het niet gaan, maar eigenlijk gebeurd dat nooit.
Ik zou dan ook nooit zeggen dat ik spijt heb van het feit dat ik kinderen heb, soms denk ik wel eens op een hele slechte dag dat het beter geweest was als we ze niet gehad hadden maar als ik dan het geweldige lachje van mijn zoon of dochter zie dan is die gedachte snel weer weg. Ook al is het soms moeilijker om kinderen op te voeden als je een stoornis hebt( en het is al niet makkelijk) toch zou ik er weer voor kiezen want mijn kinderen geven aanvulling aan mijn leven , geven ritme aan mijn dag. Ik heb door mijn stoornis al zo veel moeten missen , zoveel wat ik niet kan en daarom ben ik zo blij dat ik nu mijn gezinnetje heb dat zou ik voor geen GOUD willen missen ! En wat mensen ook van me denken , ik ben een GOEDE moeder!
Ik zou dan ook nooit zeggen dat ik spijt heb van het feit dat ik kinderen heb, soms denk ik wel eens op een hele slechte dag dat het beter geweest was als we ze niet gehad hadden maar als ik dan het geweldige lachje van mijn zoon of dochter zie dan is die gedachte snel weer weg. Ook al is het soms moeilijker om kinderen op te voeden als je een stoornis hebt( en het is al niet makkelijk) toch zou ik er weer voor kiezen want mijn kinderen geven aanvulling aan mijn leven , geven ritme aan mijn dag. Ik heb door mijn stoornis al zo veel moeten missen , zoveel wat ik niet kan en daarom ben ik zo blij dat ik nu mijn gezinnetje heb dat zou ik voor geen GOUD willen missen ! En wat mensen ook van me denken , ik ben een GOEDE moeder!
Als het niet kan zoals het moet
dan moet het maar zoals het kan !
dan moet het maar zoals het kan !
dinsdag 15 november 2011 om 19:42
En voel je niet bezwaard. Ook mensen zonder stoornis denken af en toe hoe het zou zijn als ze er niet zijn geweest!
Kinderen zijn en blijven mooi maar je kan ze zeker wel zo nu en dan achter het behang plakken ( en dan vooral nu met Centenklaas )
Er zijn nog wel ergere dingen dan een vader of moeder met borderline te hebben!
dinsdag 15 november 2011 om 20:16
Trietrie: nu generaliseer je net zo, alleen misschien omgekeerd. Zo te lezen heb jij er heel over nagedacht of jullie kinderen moesten beginnen en zoja: hoe. Je relatie is stabiel en waarschijnlijk hebben jij en je man niet dusdanige ruzies dat een van jullie huilend het huis ontvlucht. Want dat is waar dit topic over gaat. Waarschijnlijk is dat dan een andere gradatie van de bps, wat ik -gemeend- heel erg fijn vind voor jou en je gezin.
Om ook in te haken op de afsluiter van kruisbekie: inderdaad heeft bps vele verschijningsvormen en kan het ook zomaar zo zijn dat vanuit het perspectief van het kind bezien weinig dingen erger zijn dan een ouder met bps.
Daarbij is de kans op oververving van een ps groot.
Om ook in te haken op de afsluiter van kruisbekie: inderdaad heeft bps vele verschijningsvormen en kan het ook zomaar zo zijn dat vanuit het perspectief van het kind bezien weinig dingen erger zijn dan een ouder met bps.
Daarbij is de kans op oververving van een ps groot.
Computer says nooooo
