Geld & Recht
alle pijlers
Plotsklaps rijk
donderdag 8 december 2011 om 21:57
Helaas is mijn moeder iets meer dan een half jaar geleden na een ernstige ziekte overleden - dat, terwijl ze nog helemaal niet misbaar is voor mij. Zou daar topics mee kunnen vullen, maar daar gaat dit topic nu niet over:
Wat dan wel? Mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder komt uit een vrij gegoede familie. Daarnaast was ze een succesvol ondernemer met divers onroerend goed. Haar nalatenschap is dientengevolge enorm groot. De afwikkeling loopt nog en daadwerkelijke uitkering kan nog wel maanden / meer dan een jaar duren. Echter, bij de daadwerkelijke uitkering worden mijn 2 zussen en ik allemaal plots miljonair. Vind het raar om zo zwart-op-wit op te schrijven, want ik woon nu net als mijn vrienden in een huur-appartement, werk 40 uur per week, en ben "rijk" door heel veel andere dingen dan geld (liefdevolle vriendengroep, veel belangstellingen, ambities in mijn werk), etc. Ik ben 26 en dus nog met andere dingen bezig dan "een grote boerderij kopen met een moestuin en rentenieren".
Daarom juist dit topic! Ik vraag me af of anderen hier dit hebben meegemaakt? Erfenis of misschien via loterij? Wat hebben jullie met zo'n enorm grote som geld gedaan? Uiteraard ga ik het door een professional laten beheren, maar dan nog kan ik er zelf mijn leven mee veraangenamen natuurlijk. Waar zijn jullie tegenaan gelopen?
Ik wil mijn leven niet radicaal veranderen. Ik vind nog steeds dezelfde mensen, waarden en dingen belangrijk, maar het prikkelt me wel er dingen mee te gaan doen. Ook misschien wel in leuke plannen met vrienden die we altijd al hadden. Maar is dat wel verstandig? Kan dat relaties niet ten slechte veranderen?
Of zijn er misschien mensen die plotsklaps miljonairvrienden hadden, en hoe vonden jullie dat? Overigens weet mijn vriendenkring deels wel dat ik ga erven omdat ze situatie van mijn moeder kenden, maar niet hoe veel, en dat ga ik ook niet vertellen.
Kortom: omdat ik het zo onwerkelijk vind, maar het wel veel door mijn hoofd speelt, ben ik benieuwd naar wat anderen hierover te zeggen hebben!
Wat dan wel? Mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder komt uit een vrij gegoede familie. Daarnaast was ze een succesvol ondernemer met divers onroerend goed. Haar nalatenschap is dientengevolge enorm groot. De afwikkeling loopt nog en daadwerkelijke uitkering kan nog wel maanden / meer dan een jaar duren. Echter, bij de daadwerkelijke uitkering worden mijn 2 zussen en ik allemaal plots miljonair. Vind het raar om zo zwart-op-wit op te schrijven, want ik woon nu net als mijn vrienden in een huur-appartement, werk 40 uur per week, en ben "rijk" door heel veel andere dingen dan geld (liefdevolle vriendengroep, veel belangstellingen, ambities in mijn werk), etc. Ik ben 26 en dus nog met andere dingen bezig dan "een grote boerderij kopen met een moestuin en rentenieren".
Daarom juist dit topic! Ik vraag me af of anderen hier dit hebben meegemaakt? Erfenis of misschien via loterij? Wat hebben jullie met zo'n enorm grote som geld gedaan? Uiteraard ga ik het door een professional laten beheren, maar dan nog kan ik er zelf mijn leven mee veraangenamen natuurlijk. Waar zijn jullie tegenaan gelopen?
Ik wil mijn leven niet radicaal veranderen. Ik vind nog steeds dezelfde mensen, waarden en dingen belangrijk, maar het prikkelt me wel er dingen mee te gaan doen. Ook misschien wel in leuke plannen met vrienden die we altijd al hadden. Maar is dat wel verstandig? Kan dat relaties niet ten slechte veranderen?
Of zijn er misschien mensen die plotsklaps miljonairvrienden hadden, en hoe vonden jullie dat? Overigens weet mijn vriendenkring deels wel dat ik ga erven omdat ze situatie van mijn moeder kenden, maar niet hoe veel, en dat ga ik ook niet vertellen.
Kortom: omdat ik het zo onwerkelijk vind, maar het wel veel door mijn hoofd speelt, ben ik benieuwd naar wat anderen hierover te zeggen hebben!
donderdag 8 december 2011 om 23:23
donderdag 8 december 2011 om 23:24
@hashi
Ik lijk blijkbaar op mijn ouders, heb altijd ook een appeltje voor de dorst willen hebben (mijn eigen spaargeld).
Mijn ouders dus ook , maar als je nooit iets uitgeeft en niet zoveel geeft om dure dingen, hou je op het eind veel, heel veel geld over.....
En dat geld is nu dus voor ons. Ik geef ook niet zoveel om dure spullen, dus had ook niet direct de wens om het geld te besteden aan dingen die altijd al had gewild. Daarom is het geld ondergebracht en nemen wij de tijd om te bedenken of we er wat mee willen en wat dat dan zou moeten zijn.
Ik ben tevreden met mijn huidige leven en heb het geld dan ook niet direct nodig om allerlei onvervulde wensen te vervullen.
Ik lijk blijkbaar op mijn ouders, heb altijd ook een appeltje voor de dorst willen hebben (mijn eigen spaargeld).
Mijn ouders dus ook , maar als je nooit iets uitgeeft en niet zoveel geeft om dure dingen, hou je op het eind veel, heel veel geld over.....
En dat geld is nu dus voor ons. Ik geef ook niet zoveel om dure spullen, dus had ook niet direct de wens om het geld te besteden aan dingen die altijd al had gewild. Daarom is het geld ondergebracht en nemen wij de tijd om te bedenken of we er wat mee willen en wat dat dan zou moeten zijn.
Ik ben tevreden met mijn huidige leven en heb het geld dan ook niet direct nodig om allerlei onvervulde wensen te vervullen.
donderdag 8 december 2011 om 23:26
donderdag 8 december 2011 om 23:27
Duet, je zegt dat je nog niks heb aangeraakt omdat jouw ouders er zo hard voor hebben gespaard maar wat heb je aan spaargeld als je er niks mee doet? Nu zet jij de traditie eigenlijk voort, ik zeg niet dat je het over de balk moet smijten maar een iets duurdere vakantie of net die nieuwe auto is toch ook prettig? Of spaar je het voor jouw kinderen die vervolgens ook weer verder sparen...
donderdag 8 december 2011 om 23:28
donderdag 8 december 2011 om 23:31
@Amygdala ik blijf mezelf wel, maar dat is inderdaad belangrijk. Stilstaan bij de wensen die ik altijd al had voor mezelf, en niet ineens doordraaien door allerlei nieuwe mogelijkheden
@Nummerzoveel oja, dat soort opmerkingen heeft bijna iets denigrerends ofzo.
@Janna_ Van rijke(re) kennissen verwachtte ik nooit dat zij het rondje zouden betalen. Ik realiseer me ineens dat dat vooral om "peers" gaat, dus vrienden met wie je je identificeert. Als mijn vroegere baas een etentje betaalde vond ik dat wel prettig (maar ging er niet vanuit dat het zou gebeuren). Maar ik ga ook met mensen om omdat ik ze leuk vind, en ik kan een patatje in de nacht eten net zo leuk vinden als avondvullend in een sterrenrestaurant eten.
@Nummerzoveel oja, dat soort opmerkingen heeft bijna iets denigrerends ofzo.
@Janna_ Van rijke(re) kennissen verwachtte ik nooit dat zij het rondje zouden betalen. Ik realiseer me ineens dat dat vooral om "peers" gaat, dus vrienden met wie je je identificeert. Als mijn vroegere baas een etentje betaalde vond ik dat wel prettig (maar ging er niet vanuit dat het zou gebeuren). Maar ik ga ook met mensen om omdat ik ze leuk vind, en ik kan een patatje in de nacht eten net zo leuk vinden als avondvullend in een sterrenrestaurant eten.
donderdag 8 december 2011 om 23:33
Ja, ergens voelt het nog steeds niet als mijn geld. Het is gewoon heel dubbel.
Het is heel raar als je ineens zo'n bedrag op je rekening hebt en je weet dat dit van jou is omdat je ouders dood zijn en het dus niet meer van hun kan zijn.
En zoals ik al zei, we hebben altijd redelijk eenvoudig/zuinig geleefd, zo ben ik opgevoed en dat leer je niet zomaar af.
Misschien is het later wel voor mijn kinderen, maar als we het eerder nodig hebben, zullen we er echt wat van besteden.
Het is heel raar als je ineens zo'n bedrag op je rekening hebt en je weet dat dit van jou is omdat je ouders dood zijn en het dus niet meer van hun kan zijn.
En zoals ik al zei, we hebben altijd redelijk eenvoudig/zuinig geleefd, zo ben ik opgevoed en dat leer je niet zomaar af.
Misschien is het later wel voor mijn kinderen, maar als we het eerder nodig hebben, zullen we er echt wat van besteden.
donderdag 8 december 2011 om 23:37
Laatste stukje @Janna_ misschien niet helemaal duidelijk geformuleerd. Ik bedoelde dus eigenlijk te zeggen dat ik mensen die in een ander levensstadium zouden zitten makkelijker iets voor zou betalen dan voor mijn eigen vrienden. Maar goed, dat zou ik denk ik ook doen zonder deze erfenis.
@Duet Ik wil ook wat overhouden voor mijn kinderen later. Maar geld vooral niet uitgeven maakt het voor mijn gevoel op een paradoxale manier ook belangrijker dan het is. Alsof je een voorrecht niet mag gebruiken. Aan de andere kant, als de dingen die je ermee kan doen echt 0% interesseren, dan is het logisch.
@Duet Ik wil ook wat overhouden voor mijn kinderen later. Maar geld vooral niet uitgeven maakt het voor mijn gevoel op een paradoxale manier ook belangrijker dan het is. Alsof je een voorrecht niet mag gebruiken. Aan de andere kant, als de dingen die je ermee kan doen echt 0% interesseren, dan is het logisch.
donderdag 8 december 2011 om 23:38
quote:mikiroos schreef op 08 december 2011 @ 23:35:
Nou ik ga slapen en dromen van " wat zou ik doen met een paar miljoen? Mmm leuke cabriolet kopen, bootje, huis in buitenland met zwembad... Lekker shoppen met vriendinnen in new York uiteraard trakteer ik dan.. Nou Sweet Dreams iedereen
Morgen een staatslot halen.
Weltrusten!
Nou ik ga slapen en dromen van " wat zou ik doen met een paar miljoen? Mmm leuke cabriolet kopen, bootje, huis in buitenland met zwembad... Lekker shoppen met vriendinnen in new York uiteraard trakteer ik dan.. Nou Sweet Dreams iedereen
Morgen een staatslot halen.
Weltrusten!
donderdag 8 december 2011 om 23:40
quote:duet schreef op 08 december 2011 @ 23:33:
Ja, ergens voelt het nog steeds niet als mijn geld. Het is gewoon heel dubbel. Het is heel raar als je ineens zo'n bedrag op je rekening hebt en je weet dat dit van jou is omdat je ouders dood zijn en het dus niet meer van hun kan zijn. Dit gevoel herken ik wel. Dat het niet meer voor hun kan zijn terwijl zij er wel over nagedacht hebben / ervoor gewerkt / er ideeen over hadden.
Ja, ergens voelt het nog steeds niet als mijn geld. Het is gewoon heel dubbel. Het is heel raar als je ineens zo'n bedrag op je rekening hebt en je weet dat dit van jou is omdat je ouders dood zijn en het dus niet meer van hun kan zijn. Dit gevoel herken ik wel. Dat het niet meer voor hun kan zijn terwijl zij er wel over nagedacht hebben / ervoor gewerkt / er ideeen over hadden.
