Plotsklaps rijk

quote:hashi schreef op 09 december 2011 @ 00:40:

[...]





Ongeveer hoe ik er nu over denkNow we're talking. Zet de bloemen buiten. Schreeuw het niet van de daken (of je moet van bedelbrieven houden). En raak je toch een paar vrienden kwijt... so be it. Leef en ontdek!

Ik moet naar bed... morgen gewoon weer werken...



Hashi, sorry dat ik zei dat de liefde diep zat. Echt stom. Ben op het forum soms wat kinderachtig.



Succes!

@hashi: doen dan! Iedereen zou dit anders doen dan hoe jij dit gaat doen, om 100 andere beweegredenen. Ik zou het ook zeker mijn beste vrienden vertellen, juist zodat we normaal met elkaar om kunnen blijven gaan. En persoonlijk zou ik met vrienden geen zaken doen, in mijn eigen ervaring ben ik daar niet vrolijker van geworden of verder mee gekomen. Luisteren naar je intuitie en open zijn (kwetsbaar en open zijn niet noodzakelijk hetzelfde). Welk advies zou je jezelf geven?

quote:hashi schreef op 09 december 2011 @ 01:03:

@secr Zo duidelijk is dat niet als buitenstaander. Wij wisten zelf niet eens hoeveel we zouden erven (tonnen of miljoenen), hoe zouden vrienden dat dan moeten weten? Ze weten uiteraard wel dat het koophuis verkocht gaat worden en dat we gaan erven, maar natuurlijk niet in hoeverre er hypotheek op dat huis zit, of er ook schulden zijn etc. Ik heb het nooit met vrienden over verdere bezittingen gehad denk ik.



Verder raak je precies een gevoelig punt: het zijn goede vrienden, ik kan alles bij ze kwijt, maar dit dus niet, blijkens meeste advies op dit topic, waar ik me ook wel in kan vinden.



Ah ok. Duidelijk! En inderdaad....als je je afvraagt waarom je het je beste vrienden niet kan/wil vertellen, dan zit daar vast en zeker een reden achter. Denk je dat die vrienden mee willen delen in de winst? Of heb je juist vrienden die het financieel niet zo goed hebben en wil je ze niet in verlegenheid brengen?



Ik heb ook een erfenis gekregen van een oudtante. Ik ben geen miljonair, maar kan financieel meer dan sommigen van mijn vrienden. Ik heb mijn huis verbouwd, in fases zodat er niets achter gezocht kan worden. Ik trakteer ze soms op een etentje onder het mom van 'ik heb nog ergens geld staan van mijn oudtante en ik wil er wat gezelligs mee doen'. Ik koop wel mooie kleren (ook/juist voor mijn kinderen) en we gaan vaak weekendjes weg en lux met vakantie. Ik krijg daar nooit vragen over, ze vinden het leuk dat ik het financieel goed heb.



Zo kijk ik ook naar mijn vrienden. Sommigen hebben het (ook) heel goed, ben daar blij om en vraag mij eigenlijk nooit af hoe ze dingen eigenlijk kunnen betalen....



Dat zijn mijn zaken niet, ook al zijn het mijn beste vrienden!

Doe ik morgen!! Nu zzzzzzz

En toch is het een vreemd en ongeloofwaardig verhaal.



Mensen met een vermogen en ondernemingen zullen vroeg of laat altijd hun kinderen betrekken om ze niet in het diepe te gooien en het vermogen veilig te stellen. Dat zal ook een vermogensbeheerder altijd aanraden. En waar zijn ineens alle ondernemingen gebleven waar het geld mee is verdiend?



Dus dat TO van niets wist is heel erg ongeloofwaardig.

Ik vind het helemaal niet ongeloofwaardig dat ze niet wist hoeveel ze ging erven, ze stelt toch dat ze wist dat ze zou erven en dat het veel zou zijn maar niet hoeveel? To is nog jong, wanneer je begin twintig bent en je ouders ook nog jong dan hou je je daar toch helemaal niet mee bezig vaak? Bovendien lijkt het een beetje of de jeugd/relaties niet altijd helemaal vrij waren van obstakels. En toen haar moeder ziek werd is het soms ook geen gespreksonderwerp voor de zieke en of naasten en misschien is ze wel nog betrekkelijk onverwacht overleden.

ik heb ook geen iddee wat ik zou erven (dr is geen eiigen onderneming maaar in de zin van wat voor hypotheek er op het huis zit enzo.. En een eigen onderneming is toch niet meteen duidelijk dat je miljoen erft? Dr kunnen toch schulden op zitten of achterstallige belasting rekeningen of andere dingen.

quote:framb00sjes schreef op 08 december 2011 @ 22:20:

Sparen is nu ook niet voordelig aangezien de rente extreem laag is , niet opweegt tegen inflatie en het enige wat je dan doet ieder jaar belasting betalen over het gespaarde bedrag is. Zou dus mijn inziens zonde zijn om alles te sparen.



Met investeren bedoel ik 1) onroerend goed 2) eventueel eigen bedrijdje 3) eventueel aandelen ( wel grondstoffen, eventueel lange termijn investeringen in bedrijven, geen obligaties en andere risicovolle financiele constructies. Dus gespreid investeren.Maar dat is inderdaad wel veel werk.



"geen obligaties en andere risicovolle financiële constructies".....

en dan wel aandelen?

Wat een slecht advies. Aandelen zijn risicovoller hoor. Tenzij je in obligaties gaat van 't eerste het beste zeer arme corrupte land dat 20% rente biedt natuurlijk.

Gewoon even alles laten bezinken, tegen niemand wat zeggen, erfenis afhandelen, en dan alles op een rijtje zetten.

Gewoon door blijven werken, gewoon je dagelijkse dingen doen, geen bakken met geld uitgeven.

Maar je hoofd koel houden.

Mensen die de staatsloterij hebben gewonnen krijgen ook vaak daarbij "adviseurs "toegewezen doordat ze spontaan zoveel geld hebben.

Om hoeveel miljoen gaat het? Van 1 miljoen kan je niet rentenieren. Ik zou als ik het geld had mijn vaste lasten afkopen. Dus een huis zonder hypotheek. Dat is dan van jou. En dan wel blijven werken maar dan echt alleen omdat je het leuk vind, en ook niet fulltime.

Daarnaast niet te gek, gewoon net iets meer en makkelijker dan je nu doet.

Eerste advies: geen financiële adviezen aannemen van de mensen hier op het forum, tenzij het goede financiële adviezen zijn natuurlijk . Je geld niet bij één bank zetten maar verspreiden over een klein aantal grootbanken (weinig kans dat die omvallen). Goed advies inwinnen en zo tot een goede risicospreiding van je geld komen. Een combi van sparen en beleggen, de verdeling tussen die twee en de verdeling in je beleggingsportefeuille laten afhangen van je eigen risicobereidheid.

Ik las hier nog iemand die zei 'vooral niet te beleggen' want haar ouders 'waren na 3 jaar heel veel kwijt'. Beleggingen zijn in principe een lange termijn investering. Er zijn wel mensen die (soms heel geslaagd) handelen op (zeer) korte termijn, dat is echter ook (zeer) risicovol. De waarde van je aandelenportefeuille kan door de dagen en jaren heen bijzonder fluctueren. Zorgen dat je dat dus doet met geld dat je niet snel nodig hebt.



Qua vrienden: ik zou aan echt close vrienden persoonlijk wel vermelden dat ik een erfenis heb gehad of een flink bedrag heb gewonnen, maar de precieze hoogte van het bedrag zou ik denk ik wel in het midden laten of flink naar beneden afzwakken. Ik zou namelijk wel willen dat ze weten waarom ik misschien een keer extra op vakantie ga, een grote aankoop doe of ze eens mee uit eten neem (straks worden ze nog bezorgd of ik me niet vreselijk in de schulden stort met extra vakanties)

Ik zou één vriend het wellicht gedetailleerder vertellen, aangezien hij in dezelfde (financiële ) sector werkt als ik en we beiden heel open zijn naar elkaar over onze financiën.

"Oppervlakkiger vrienden" met wie ik toch al nooit over financiën spreek zou ik sowieso niets vertellen.

quote:Mac123 schreef op 09 december 2011 @ 08:34:

Om hoeveel miljoen gaat het? Van 1 miljoen kan je niet rentenieren. .Het ligt eraan wat je levensstandaard is. Ik zou van een miljoen best kunnen rentenieren.

Ik ken toevallig iemand die in jouw positie zit, bakken met geld binnen gekregen, woont in een prachtig huis, geeft de leukste feesten en soms word je uitgenodigd om mee te gaan met hun op vakantie.



Verder zie of voel je er niets van. Geen jaloezie, geen bedelbrieven, geen enorme overdreven luxe, zij en haar gezin lopen in kwaliteitskleding en ja ze hebben een Bentley (hobby) in een garage. Beide werken, hij fulltime en zij parttime.



Maar het zijn leuke mensen, zeker niet waar het geld vanaf druipt. Ik weet wel dat zij meer met hun financiën bezig zijn dan wij, alleen al omdat het zo enorm veel is.



* se sijn so leuk gewoon gebleven *

Hashi, ik heb een kennis die ook erg rijk is. Geen idee hoeveel geld hij precies heeft, daar praat hij niet over, maar je kunt wel duidelijk merken dat hij veel geld heeft (veel huizen, veel betalen voor iedereen etc.). Het is echt een hele aardige man, heel vriendelijk, heel spontaan etc.

MAAR, ik vraag me af hoeveel echte vrienden hij heeft. Ik moet tot mijn spijt bekennen dat ik daar ook niet onder val. Zal even uitleggen wat ik daarmee bedoel.

Ik ken hem uit het buitenland (ik woonde daar en hij woonde daar parttime), hij nodigde me uit voor allerlei feestjes, etentjes etc (en samen met mij nog tig mensen). Het was altijd heel erg gezellig, we zagen elkaar regelmatig (3 a 4 keer in de week, soms zelfs dagelijks). Ik had overigens erg weinig geld, af en toe nodigde ik hem bij mij thuis uit om wat te komen eten of namen ik en mijn man hem mee op 'toer'.

Je zou zeggen, dat klinkt toch als een goede vriendschap, dat dacht ik toen zelf eigenlijk ook... Het is dus niet zo dat ik bewust van hem profiteerde, ik probeerde op mijn manier ook echt wat terug te doen.

Maar nu ik (alweer een hele tijd) in NL woon, merk ik dat het weinig voorstelde, we hebben bijna geen contact meer, hij is nog een paar keer hier in nederland geweest en betaald dan hotel en restaurant en ik liet hem Nederland zien....en daar blijft het bij.

De andere (arme) vrienden die ik daar heb gemaakt, daar heb ik nog steeds heel veel contact mee, natuurlijk is het anders geworden door de afstand, maar we bezoeken elkaar nog een paar keer per jaar, we mailen regelmatig en bellen af en toe.



Als ik er nu op terugkijk was de vriendschap met miljonair (om het zo maar even te zeggen) alleen een vriendschap, omdat hij mij voor allerlei dingen uitnodigde (waar ik zelf het geld niet voor had/voor over had) en die betaalde. Het stomme is dat ik dat toen helemaal niet door had; ik wist dat hij veel meer betaalde dan ik, maar ik probeerde de ' vriendschap' wel soort van gelijk te houden, door dingen terug te doen, misschien niet direct in geld, maar in andere zaken. (we hebben hem bijv. midden in de nacht naar het ziekenhuis gebracht, omdat hij ontzettende pijn in zijn buik had (nierstenen bleek achteraf).

Toen mijn man z'n nichtje ineens ernstig ziek werd (ook midden in de nacht) hebben we hem gebeld of we zijn auto konden lenen om haar naar het ziekenhuis te brengen. Dat was geen enkel probleem, 5 minuten nadat we belden stond hij met zijn auto voor ons huis. Dat zijn toch dingen die je als echte vrienden voor elkaar doet?

Ik was helemaal niet zijn vriendin omdat hij geld had, dat interesseerde (nu nog niet) me helemaal niet.... En toch als ik nu terugkijk, was ik nooit zoveel met hem omgegaan als hij niet zoveel voor me betaald had...

Ik vind dat best wel erg, en dat bedoel ik ook met 'tot mijn spijt moet ik bekennen dat ik ook niet onder zijn echte vrienden val'.

(De andere kant is overigens ook wel, dat ik niets meer van hem hoor, behalve als hij bijv. naar Nederland komt).



Maar goed, dat is dus even een voorbeeld van hoe het niet moet (als je tenminste echt vrienden wilt hebben/houden).

Ik denk dat het komt daardat iemand alles betaald, leer je dat leuk te vinden en dat te waarderen ipv dat je de persoon waardeert.

Met die andere (arme!) vrienden heb ik een band opgebouwd om hun persoon en niet om andere zaken.



Het is net zoals kinderen belonen, nadat ze iets hebben gepresteerd...dat blijkt averechts te werken (als je het steeds doet). Na verloop van tijd gaat het kind denken dat ze het alleen hebben gedaan voor de beloning, ipv omdat ze het zelf wouden.



Oke, ontzettend lang verhaal geworden, maar dus heel erg oppassen hoe je met je geld omgaat in combinatie met andere mensen.



Overigens zou ik niet je hele levensstijl omgooien, maar wel genieten van je geld, misschien wat minder gaan werken, wat meer vakantiedagen kopen, een extra luxe vakantie?

Alles wat je nu doet, maar dan net wat extra's/meer.

Eens met Gamayun: geen adviezen aannemen van willekeurige forummers over hoe te beleggen.



Ik denk dat je jezelf een veel fundamentelere vragen moet stellen dan hoe je beleggingsportefeuille eruit ziet.



Geld geeft mogelijkheden die je eerst niet had. En ieder mens heeft wel bepaalde doelen of dromen waarbij soms (niet altijd) geld een beetje kan helpen om ze te verwezenlijken.



Ga na wat jouw doelen zijn en of dit vermogen eraan kan bijdragen om ze te realiseren.



Je maakt een nuchtere indruk en dat is denk ik goed. Geld moet nooit je leven beheersen, maar kan het wel een beetje prettiger maken als je er verstandig mee omgaat.

quote:whopper schreef op 09 december 2011 @ 09:09:

[...]



Het ligt eraan wat je levensstandaard is. Ik zou van een miljoen best kunnen rentenieren.Met de huidige rentestand (en als je het bedrag over tien banken hebt verdeeld)?

quote:Gamayun schreef op 09 december 2011 @ 08:36:

Eerste advies: geen financiële adviezen aannemen van de mensen hier op het forum, tenzij het goede financiële adviezen zijn natuurlijk . Je geld niet bij één bank zetten maar verspreiden over een klein aantal grootbanken (weinig kans dat die omvallen). Goed advies inwinnen en zo tot een goede risicospreiding van je geld komen. Een combi van sparen en beleggen, de verdeling tussen die twee en de verdeling in je beleggingsportefeuille laten afhangen van je eigen risicobereidheid.

Ik las hier nog iemand die zei 'vooral niet te beleggen' want haar ouders 'waren na 3 jaar heel veel kwijt'. Beleggingen zijn in principe een lange termijn investering. Er zijn wel mensen die (soms heel geslaagd) handelen op (zeer) korte termijn, dat is echter ook (zeer) risicovol. De waarde van je aandelenportefeuille kan door de dagen en jaren heen bijzonder fluctueren. Zorgen dat je dat dus doet met geld dat je niet snel nodig hebt.



Qua vrienden: ik zou aan echt close vrienden persoonlijk wel vermelden dat ik een erfenis heb gehad of een flink bedrag heb gewonnen, maar de precieze hoogte van het bedrag zou ik denk ik wel in het midden laten of flink naar beneden afzwakken. Ik zou namelijk wel willen dat ze weten waarom ik misschien een keer extra op vakantie ga, een grote aankoop doe of ze eens mee uit eten neem (straks worden ze nog bezorgd of ik me niet vreselijk in de schulden stort met extra vakanties)

Ik zou één vriend het wellicht gedetailleerder vertellen, aangezien hij in dezelfde (financiële ) sector werkt als ik en we beiden heel open zijn naar elkaar over onze financiën.

"Oppervlakkiger vrienden" met wie ik toch al nooit over financiën spreek zou ik sowieso niets vertellen.



Eens. Kijk ook eens of het mogelijk is om een gedeelte vast te zetten in een lijfrentepolis. Deze kan je zo lang of kort vast zetten als je zelf wilt (nu beter kort, want de rente staat laag), mocht je iets overkomen en je hebt in de tussentijd de rest van je geld al opgemaakt, dan erven jouw nabestaanden een mooi bedrag.



Investeren in bijv. koninklijke olie-aandelen? Zijn volgens mij behoorlijk waardevast en leveren hoge dividenden op, als je er veel van hebt .

Nog gecondoleerd met het overlijden van je moeder TO.



Ik heb een keer ergens gelezen dat mensen die ineens miljonair worden met een loterij vaak als advies krijgen om aan vrienden en bekenden te laten weten dat ze een ton ( of zo iets) hebben gewonnen. Dit verklaart eventuele grotere aanschaffen die je anders niet zou hebben gedaan maar is ook een bedrag waardoor men niet ineens hele verwachtingen van je krijgt.



Misschien kun je hier iets mee, TO. Misschien ook niet.

quote:Oudzuid schreef op 08 december 2011 @ 23:15:

Toevallig staat er vandaag in twee landelijke kranten een voorbeeld van hoe het niet moet:



Miljonaire zonder tanden



Duitse tv-miljonaire heeft niks meer, zelfs geen tanden





hoe het niet moet.

wat een complete randdebiel is dat wijf.

1 miljoen euro is tegenwoordig niet meer genoeg om te rentenieren.

5 dure auto's, dure reisjes, onderhoud, huisje. dan is het geld ook zo op.



Wij leven ook niet luxe, gewoon wat we nodig hebben. het voordeel is wel dat ik niet gelimiteerd ben en bij bijvoorbeeld een kapotte laptop direct een nieuwe kan kopen.



een goede investering blijft altijd onroerend goed.

als je echt een leuk kapitaaltje hebt dan zou je bijvoorbeeld een paar huizen in studentensteden kunnen kopen. met de verhuur krijg je maandelijks inkomsten en je kapitaal blijft bestaan.

trouwens reken je nog niet rijk want de belastingdienst komt ook nog ff kijken...

dat tuig gaat nog eens extra flink heffen op geld waar al 6x belasting is geint.

met een beetje geluk heb je net als ons dat ze met kerst een mooie blauwe brief sturen. de eerste kerst die je doet zonder moeder.

Ik zou wel vertellen dat je geld hebt geerft, of 't huis, maar 't wel een stuk lager over laten komen dan het is en geen precieze bedragen noemen.



Iemand die ik ken is ook haar ouders verloren en heeft daardoor ook veel geld geerft. Ze heeft een nieuw huis gekocht ('t huis van haar ouders is verkocht) waar nu geen hypotheek op zit. En ze werkt minder uur per week, bij een baan die ze heel leuk vindt, maar die minder goed betaald wordt dan de baan die ze eerst had. Verder gaat ze heel vaak op vakantie en soms ook luxer dan ze eerst deed.

Niemand weet volgens mij hoeveel geld ze precies heeft, maar goed, dat weet ook niemand van mij, om maar wat te noemen... Ik vind het ook niet nodig om dat van haar te weten. Ik weet wel dat er al een keer iemand aan haar gevraagd heeft om hem geld te lenen (of geven), want zij 'kon het toch wel missen' en hij zat in de problemen...