
Schoonouders en geld

donderdag 22 september 2011 om 10:48
Heb even gedacht of ik er wel of niet een topic over moet openen, maar ik moet dit toch even kwijt.
Mijn vriend en ik willen volgend jaar een huis kopen en hebben besloten dat het dan wel handig is om al het geld op 1 hoop te gooien. Zo hebben we makkelijk en snel een overzicht wat we gespaard hebben en sparen we naar onze mening ook meer en sneller. Een paar weken geleden hebben we al een overzicht gemaakt van de inkomsten en uitgaven. Voor heen regelde mijn schoonvader altijd de financien van mijn vriend. Iets wat voor mij al raar is, maar goed, in Italie is de cultuur nu eenmaal anders. Nu is mijn vriend gisteren naar de bank gegaan om zijn eigen huidige rekening te sluiten. De bank zet alle automatisch betalingen dan over naar onze gezamenlijke rekening. En nu kwam hij er achter dat zijn ouders zo’n 4 maanden geleden de nieuwe bank hebben gekocht op afbetaling op mijn vriend zijn rekening. Bijna 100 euro per maand. Aangezien alles bij ons nu van de grote hoop afgaat, betekent dat, dat ik ook aan die bank meebetaal. Al met al moet er nog ongeveer 400 euro betaald worden. Ik ben daar dus boos om geworden. En eigenlijk vind ik dat mijn schoonouders ons het geld terug moeten geven voor de toekomstige afschrijvingen. Mijn vriend vindt van niet, hij ziet dit als zijn ouders helpen en dat doet hij graag.
Aangezien mijn schoonfamilie een hele moeilijke periode heeft doorgemaakt en nog doormaakt (verlies van hun jongste dochter) ga ik er niets van zeggen. Maar toch zit het me dwars en dat komt omdat zij als gezin alles jaren op 1 grote hoop hebben gegooid, er kwam dus heel veel geld binnen. En waar is dat geld nu denk ik dan? Waarom moet mijn vriend hun bank betalen? Waarom moest de begrafenis van mijn schoonzusje van het kleine beetje spaargeld van mijn vriend betaald worden? Ik weet wat ze aan hypotheek betalen, dus daar kan het geld niet zijn heen gegaan. En als ze de dingen werkelijk niet kunnen betalen, dan vind ik dat ze best wat luxe dingen kunnen laten (lees grote auto, 2 geheel afbetaalde huizen in een ander gedeelte van het land), i.p.v. meubels op afbetaling te gaan aanschaffen.
Wat ik met dit topic wil? Gewoon even van mij afschrijven en jullie mening horen. Is het gek dat ik dit raar en moeilijk vind? Is het normaal dat ik ergens ook boos ben omdat wij nu ¤ 400 nog moeten betalen voor een bank van mijn schoonouders, terwijl wij zelf zoveel mogelijk willen sparen om een huis te kopen en een gezin te stichten?
Overigens hebben we dus nog even hele duidelijke afspraken gemaakt dat dit soort dingen niet weer voorkomen. Zijn ouders werken allebei, dus financieel moeten ze zichzelf zien te redden.
Mijn vriend en ik willen volgend jaar een huis kopen en hebben besloten dat het dan wel handig is om al het geld op 1 hoop te gooien. Zo hebben we makkelijk en snel een overzicht wat we gespaard hebben en sparen we naar onze mening ook meer en sneller. Een paar weken geleden hebben we al een overzicht gemaakt van de inkomsten en uitgaven. Voor heen regelde mijn schoonvader altijd de financien van mijn vriend. Iets wat voor mij al raar is, maar goed, in Italie is de cultuur nu eenmaal anders. Nu is mijn vriend gisteren naar de bank gegaan om zijn eigen huidige rekening te sluiten. De bank zet alle automatisch betalingen dan over naar onze gezamenlijke rekening. En nu kwam hij er achter dat zijn ouders zo’n 4 maanden geleden de nieuwe bank hebben gekocht op afbetaling op mijn vriend zijn rekening. Bijna 100 euro per maand. Aangezien alles bij ons nu van de grote hoop afgaat, betekent dat, dat ik ook aan die bank meebetaal. Al met al moet er nog ongeveer 400 euro betaald worden. Ik ben daar dus boos om geworden. En eigenlijk vind ik dat mijn schoonouders ons het geld terug moeten geven voor de toekomstige afschrijvingen. Mijn vriend vindt van niet, hij ziet dit als zijn ouders helpen en dat doet hij graag.
Aangezien mijn schoonfamilie een hele moeilijke periode heeft doorgemaakt en nog doormaakt (verlies van hun jongste dochter) ga ik er niets van zeggen. Maar toch zit het me dwars en dat komt omdat zij als gezin alles jaren op 1 grote hoop hebben gegooid, er kwam dus heel veel geld binnen. En waar is dat geld nu denk ik dan? Waarom moet mijn vriend hun bank betalen? Waarom moest de begrafenis van mijn schoonzusje van het kleine beetje spaargeld van mijn vriend betaald worden? Ik weet wat ze aan hypotheek betalen, dus daar kan het geld niet zijn heen gegaan. En als ze de dingen werkelijk niet kunnen betalen, dan vind ik dat ze best wat luxe dingen kunnen laten (lees grote auto, 2 geheel afbetaalde huizen in een ander gedeelte van het land), i.p.v. meubels op afbetaling te gaan aanschaffen.
Wat ik met dit topic wil? Gewoon even van mij afschrijven en jullie mening horen. Is het gek dat ik dit raar en moeilijk vind? Is het normaal dat ik ergens ook boos ben omdat wij nu ¤ 400 nog moeten betalen voor een bank van mijn schoonouders, terwijl wij zelf zoveel mogelijk willen sparen om een huis te kopen en een gezin te stichten?
Overigens hebben we dus nog even hele duidelijke afspraken gemaakt dat dit soort dingen niet weer voorkomen. Zijn ouders werken allebei, dus financieel moeten ze zichzelf zien te redden.

donderdag 22 september 2011 om 11:15
quote:elninjoo schreef op 22 september 2011 @ 11:11:
Ik vind dat je in elk geval niets over je schoonouders te vertellen hebt. Zolang je vriend maar genoeg geld kan bijdragen aan het gezamenlijk huishouden en jullie gezamenlijke pleziertjes, is het aan hem wat ie met de rest van z'n geld doet. En niet nu zeuren over die lening, maar wel over 'n paar jaar geld aannemen van schoonouders die jullie misschien ook wel 'n bijdrage geven voor jullie huis o.i.d.Dat geld is er niet, dus daar ben ik niet bang voor. Ik hou er sowieso meer van om kinderen zelfstandig te maken. Dus volwassen en thuis wonen betekent kostgeld betalen en zelf verantwoordelijk om te sparen voor je toekomst. En dus niet alles thuis afgeven...
Ik vind dat je in elk geval niets over je schoonouders te vertellen hebt. Zolang je vriend maar genoeg geld kan bijdragen aan het gezamenlijk huishouden en jullie gezamenlijke pleziertjes, is het aan hem wat ie met de rest van z'n geld doet. En niet nu zeuren over die lening, maar wel over 'n paar jaar geld aannemen van schoonouders die jullie misschien ook wel 'n bijdrage geven voor jullie huis o.i.d.Dat geld is er niet, dus daar ben ik niet bang voor. Ik hou er sowieso meer van om kinderen zelfstandig te maken. Dus volwassen en thuis wonen betekent kostgeld betalen en zelf verantwoordelijk om te sparen voor je toekomst. En dus niet alles thuis afgeven...

donderdag 22 september 2011 om 11:16
quote:oki07 schreef op 22 september 2011 @ 11:11:
Van zijn geld is de bruiloft van zijn zus betaald? Goh, zo'n broer wil ik ook. En als hij wil trouwen, is er dus geen spaargeld meer? Vreemde gang van zaken. Overigens vind ik het ook heel raar om als volwassen man je bankzaken door je vader te laten regelen. Ben blij voor je dat dat afgelopen is.
Volgens mij de begrafenis van schoonzus. Wel een groot verschil.
TO, kennelijk is dat hun cultuur. En zoals jij verwacht dat je vriend openstaat voor jouw cultuur dien je dat uiteraard ook voor zijn cultuur te doen. En dus zul dit moeten respecteren.
Ik vind dit wel een vreemde situatie en zal er ook niet gelukkig van worden. Zeker als schoonouders prima in staat zijn zichzelf te onderhouden. Wel zal ik het normaal vinden als je vriend kostgeld betaald aan zijn ouders, hij woont nog thuis begrijp ik. Ik weet niet of het een het ander compenseerd.
Open een gezamelijk rekening voor de vaste lasten, een gezamelijke spaarrekening lijkt mij ook handig in dit geval en houdt beide een eigen betaal rekening. Zo kan hij naar eigen inzicht zijn geld besteden.
Van zijn geld is de bruiloft van zijn zus betaald? Goh, zo'n broer wil ik ook. En als hij wil trouwen, is er dus geen spaargeld meer? Vreemde gang van zaken. Overigens vind ik het ook heel raar om als volwassen man je bankzaken door je vader te laten regelen. Ben blij voor je dat dat afgelopen is.
Volgens mij de begrafenis van schoonzus. Wel een groot verschil.
TO, kennelijk is dat hun cultuur. En zoals jij verwacht dat je vriend openstaat voor jouw cultuur dien je dat uiteraard ook voor zijn cultuur te doen. En dus zul dit moeten respecteren.
Ik vind dit wel een vreemde situatie en zal er ook niet gelukkig van worden. Zeker als schoonouders prima in staat zijn zichzelf te onderhouden. Wel zal ik het normaal vinden als je vriend kostgeld betaald aan zijn ouders, hij woont nog thuis begrijp ik. Ik weet niet of het een het ander compenseerd.
Open een gezamelijk rekening voor de vaste lasten, een gezamelijke spaarrekening lijkt mij ook handig in dit geval en houdt beide een eigen betaal rekening. Zo kan hij naar eigen inzicht zijn geld besteden.
donderdag 22 september 2011 om 11:16

donderdag 22 september 2011 om 11:17
quote:elninjoo schreef op 22 september 2011 @ 11:14:
Ik vind het onverstandig om een huwelijk in gemeenschap van goederen aan te gaan. Tenzij je met 'n rijke erfgenaam trouwt natuurlijk. En ook als je beiden je eigen rekeningen houdt en een gezamenlijke neemt voor de gezamenlijke kosten, kun je alles prima regelen. Ik zou er als ik je vriend was, in elk geval al genoeg van hebben dat je nu al zeurt over hoe ie z'n eigen geld wil besteden. Het is toch hartstikke benauwend als je partner zich met jouw financieen gaat bemoeien?Hij ziet het dus als onze financien. Dat zegt hij zelf ook. Ik had bv wat spaargeld en dat is ook gewoon van ons samen nu. Doe ik ook niet moeilijk over, van dat is van mij.
Ik vind het onverstandig om een huwelijk in gemeenschap van goederen aan te gaan. Tenzij je met 'n rijke erfgenaam trouwt natuurlijk. En ook als je beiden je eigen rekeningen houdt en een gezamenlijke neemt voor de gezamenlijke kosten, kun je alles prima regelen. Ik zou er als ik je vriend was, in elk geval al genoeg van hebben dat je nu al zeurt over hoe ie z'n eigen geld wil besteden. Het is toch hartstikke benauwend als je partner zich met jouw financieen gaat bemoeien?Hij ziet het dus als onze financien. Dat zegt hij zelf ook. Ik had bv wat spaargeld en dat is ook gewoon van ons samen nu. Doe ik ook niet moeilijk over, van dat is van mij.
donderdag 22 september 2011 om 11:18

donderdag 22 september 2011 om 11:19
Ik begrijp de gevoelens van TO wel. Wel drie huizen hebben maar geen geld voor een bank. Ik vind dat raar.
Ik begrijp echter iets niet, je vriend kwam er zelf achter. Maar heeft hij niet een akkoord gegeven? Je kunt toch zomaar niet iets op afbetaling kopen en dan het rekeningnummer geven van iemand anders?
Als ze het niet gevraagd hebben aan je vriend vind ik het echt a-sociaal.
Ik begrijp echter iets niet, je vriend kwam er zelf achter. Maar heeft hij niet een akkoord gegeven? Je kunt toch zomaar niet iets op afbetaling kopen en dan het rekeningnummer geven van iemand anders?
Als ze het niet gevraagd hebben aan je vriend vind ik het echt a-sociaal.

donderdag 22 september 2011 om 11:22
quote:italiagirl schreef op 22 september 2011 @ 11:15:
[...]
Dat geld is er niet, dus daar ben ik niet bang voor. Ik hou er sowieso meer van om kinderen zelfstandig te maken. Dus volwassen en thuis wonen betekent kostgeld betalen en zelf verantwoordelijk om te sparen voor je toekomst. En dus niet alles thuis afgeven...Als je schoonouders geen geld meer hebben en ze nu al ongevraagd geld lenen van je vriend, zou ik dus écht niet voor die gezamenlijke rekening gaan, want je kunt er donder op zeggen dat je vriend dan van jullie gezamenlijk geld zijn ouders gaat onderhouden als ze daar om vragen. Dat gaat voor ruzies zorgen en als je dan uit elkaar gaat en ook nog 'ns je eigen spaargeld kwijt bent omdat je zo naief bent geweest voor gemeenschap van goederen te gaan, dan sta je daar, berooid en wel. Hou lekker je eigen rekening en spaarpotje en laat hem 't zelfde doen.
[...]
Dat geld is er niet, dus daar ben ik niet bang voor. Ik hou er sowieso meer van om kinderen zelfstandig te maken. Dus volwassen en thuis wonen betekent kostgeld betalen en zelf verantwoordelijk om te sparen voor je toekomst. En dus niet alles thuis afgeven...Als je schoonouders geen geld meer hebben en ze nu al ongevraagd geld lenen van je vriend, zou ik dus écht niet voor die gezamenlijke rekening gaan, want je kunt er donder op zeggen dat je vriend dan van jullie gezamenlijk geld zijn ouders gaat onderhouden als ze daar om vragen. Dat gaat voor ruzies zorgen en als je dan uit elkaar gaat en ook nog 'ns je eigen spaargeld kwijt bent omdat je zo naief bent geweest voor gemeenschap van goederen te gaan, dan sta je daar, berooid en wel. Hou lekker je eigen rekening en spaarpotje en laat hem 't zelfde doen.
donderdag 22 september 2011 om 11:22
quote:zusenzoo schreef op 22 september 2011 @ 11:18:
[...]
Ik vind je heel lief, maar ontzettend naief.
Om niet te zeggen: dom.
Ik vind het sowieso al niet slim om onder het mom van 'ik hou van jou en ik blijf je trouw' alles op 1 hoop te gooien; klinkt misschien wel romantisch, maar verstandig is het niet.
Als je daarnaast heel anders denkt over geldzaken is het helemaal niet aan te raden.
Het valt met trouwens op dat er de laatste tijd wel erg veel topics opduiken waarin mensen menen steun te moeten vinden over wat (schoon)ouders met hun geld doen. Ik snap dat echt niet: hun geld, hun zaken.
[...]
Ik vind je heel lief, maar ontzettend naief.
Om niet te zeggen: dom.
Ik vind het sowieso al niet slim om onder het mom van 'ik hou van jou en ik blijf je trouw' alles op 1 hoop te gooien; klinkt misschien wel romantisch, maar verstandig is het niet.
Als je daarnaast heel anders denkt over geldzaken is het helemaal niet aan te raden.
Het valt met trouwens op dat er de laatste tijd wel erg veel topics opduiken waarin mensen menen steun te moeten vinden over wat (schoon)ouders met hun geld doen. Ik snap dat echt niet: hun geld, hun zaken.

donderdag 22 september 2011 om 11:24
quote:oki07 schreef op 22 september 2011 @ 11:09:
Het is al gezegd, maar het lijkt mij, om problemen te voorkomen, beter om ieder een eigen én een gezamenlijke rekening te hebben. Spreek bv af dat je allebei 400 euro per maand op je eigen rekening zet en de rest op de gezamenlijke. Als hij zijn ouders wil helpen, moet het daarvan. Zelf hebben wij een gezamenlijke rekening waar we ieder een bedrag naar rato op storten tot het op is en dan storten we weer. Hij koopt surfplanken, gitaren en motor-spullen van zijn eigen geld en ik laarzen en tassen (bijvoorbeeld hè) van mijn eigen geld. Geen gezeur en wel zo makkelijk.Same here, gezamelijke rekening waar ieder een vast bedrag naar rato op stort elke maand. Daar gaan alle vaste lasten vanaf. Daarnaast nog een gezamelijke spaarrekening voor vakantie, kosten aan het huis, kosten van de auto etc. waarop we elke maand ieder een gelijk bedrag op storten. En we houden ieder evenveel over op onze eigen rekening waar we mee mogen doen wat we willen. Ik onderhoud daar mijn scooter van en koop er te dure laarzen voor bv, manlief onderhoud er zijn 2cv oldtimer van en koopt er gadgets voor enzo. Alles op 1 hoop geeft gezeik. Als jij een paar schoenen van 300 euro koopt van al dat gezamelijke geld, dan wil hij ook 300 euro voor zichzelf uitgeven lijkt me zo. Eerlijk verdelen is handiger dan je telkens te moeten verantwoorden voor aankopen voor jezelf. Als ik dure laarzen wil kopen heeft manlief daar niets over te zeggem. Het gaat niet van ons gezamelijke geld af, ik heb mijn vaste lasten betaald en het bedrag voor de spaarrekening. Wat ik met de rest doe mag ik zelf weten en voor dure laarzen spaar ik dus. Geen gezeik, heerlijk zo.
Over die 400 euro zou ik niet moeilijk gaan doen overigens. Je kan afspreken dat het vanaf nu anders moet, maar ik zou er geen heibel over maken. Het is iets tussen hem en zijn ouders, daar moet je niet tussen gaan zitten, anders wordt het probleem alleen maar groter en dat wil je niet.
Het is al gezegd, maar het lijkt mij, om problemen te voorkomen, beter om ieder een eigen én een gezamenlijke rekening te hebben. Spreek bv af dat je allebei 400 euro per maand op je eigen rekening zet en de rest op de gezamenlijke. Als hij zijn ouders wil helpen, moet het daarvan. Zelf hebben wij een gezamenlijke rekening waar we ieder een bedrag naar rato op storten tot het op is en dan storten we weer. Hij koopt surfplanken, gitaren en motor-spullen van zijn eigen geld en ik laarzen en tassen (bijvoorbeeld hè) van mijn eigen geld. Geen gezeur en wel zo makkelijk.Same here, gezamelijke rekening waar ieder een vast bedrag naar rato op stort elke maand. Daar gaan alle vaste lasten vanaf. Daarnaast nog een gezamelijke spaarrekening voor vakantie, kosten aan het huis, kosten van de auto etc. waarop we elke maand ieder een gelijk bedrag op storten. En we houden ieder evenveel over op onze eigen rekening waar we mee mogen doen wat we willen. Ik onderhoud daar mijn scooter van en koop er te dure laarzen voor bv, manlief onderhoud er zijn 2cv oldtimer van en koopt er gadgets voor enzo. Alles op 1 hoop geeft gezeik. Als jij een paar schoenen van 300 euro koopt van al dat gezamelijke geld, dan wil hij ook 300 euro voor zichzelf uitgeven lijkt me zo. Eerlijk verdelen is handiger dan je telkens te moeten verantwoorden voor aankopen voor jezelf. Als ik dure laarzen wil kopen heeft manlief daar niets over te zeggem. Het gaat niet van ons gezamelijke geld af, ik heb mijn vaste lasten betaald en het bedrag voor de spaarrekening. Wat ik met de rest doe mag ik zelf weten en voor dure laarzen spaar ik dus. Geen gezeik, heerlijk zo.
Over die 400 euro zou ik niet moeilijk gaan doen overigens. Je kan afspreken dat het vanaf nu anders moet, maar ik zou er geen heibel over maken. Het is iets tussen hem en zijn ouders, daar moet je niet tussen gaan zitten, anders wordt het probleem alleen maar groter en dat wil je niet.
donderdag 22 september 2011 om 11:25
En qua het geld zelf. Het is 400 euro, dus niet dramatisch, maar als daar jaren duizenden euro's zijn binnengekomen, waarvan mijn vriend het grootste deel heeft binnen gebracht en hij uiteindelijk na jaren werken 0 spaargeld heeft en we dan ook nog die bank moeten betalen, dat schiet mij gewoon in het verkeerde keelgat.
Ik kan me dat heel goed voorstellen! Ik moet zelf ook hard werken voor mijn geld en kan het echt niet over de balk gooien. Ik zou dus- als ik zou gaan samenwonen, wat ik niet doe of wil- 1 gezamenlijke rekening nemen voor de kosten van het huis etc. en elk een eigen rekening.
Ik kan me dat heel goed voorstellen! Ik moet zelf ook hard werken voor mijn geld en kan het echt niet over de balk gooien. Ik zou dus- als ik zou gaan samenwonen, wat ik niet doe of wil- 1 gezamenlijke rekening nemen voor de kosten van het huis etc. en elk een eigen rekening.
donderdag 22 september 2011 om 11:25
quote:waranaka schreef op 22 september 2011 @ 11:15:
[...]
Het gaat TO wel aan als zij en haar partner alle financiën op één hoop gooien en zij het hier niet mee eens is.
Ik zou de financiën dus (nog) apart houden.
Het gaat haar niets aan omdat dit is gebeurd voordat zij het geld op één hoop hebben gegooid. En ik begrijp dat haar vriend toen nog bij zijn ouders woonde. Ja zo gaat dat in Italië en hij was er zelf bij hoor, als hij het anders had gewild had hij het zelf moeten aangeven bij zijn ouders (en zelf zijn rekening in de gaten moeten houden). Ik snap werkelijk niet waar TO zich mee bemoeit. En dat ze de bruiloft van hun dochter betaald hebben is ook heel gebruikelijk, dat is gewoon traditie en het geldt niet voor een zoon. Als TO gaat trouwen dan horen haar ouders daaraan bij te dragen.
Trouwen in gemeenschap van goederen? Ojee, dat is vragen om moeilijkheden, zeker met de culturele verschillen die nu al opduiken.
[...]
Het gaat TO wel aan als zij en haar partner alle financiën op één hoop gooien en zij het hier niet mee eens is.
Ik zou de financiën dus (nog) apart houden.
Het gaat haar niets aan omdat dit is gebeurd voordat zij het geld op één hoop hebben gegooid. En ik begrijp dat haar vriend toen nog bij zijn ouders woonde. Ja zo gaat dat in Italië en hij was er zelf bij hoor, als hij het anders had gewild had hij het zelf moeten aangeven bij zijn ouders (en zelf zijn rekening in de gaten moeten houden). Ik snap werkelijk niet waar TO zich mee bemoeit. En dat ze de bruiloft van hun dochter betaald hebben is ook heel gebruikelijk, dat is gewoon traditie en het geldt niet voor een zoon. Als TO gaat trouwen dan horen haar ouders daaraan bij te dragen.
Trouwen in gemeenschap van goederen? Ojee, dat is vragen om moeilijkheden, zeker met de culturele verschillen die nu al opduiken.

donderdag 22 september 2011 om 11:26
Om onder woorden te brengen waar ik me echt aan erger is dat er jaren veel geld binnen kwam en daar vrij weinig van gespaard is. Ok hun zaak, prima. Vervolgens is de oudste zus geholpen met bruiloft en aanschaf huis. Ook hun zaak, prima. Daarna kwam er nog een aantal jaar veel geld binnen. Uiteraard hebben mijn schoonouders de begrafenis en het monument voor hun jongste dochter moeten betalen wat vreselijk is en ik heb daar ook absoluut geen moeite mee. Dat zie ik niet als gemist spaargeld oid. En iedere rotcent op aarde kan dat verlies nooit goed maken.
Maar om dan een bank te kopen op afbetaling, daar niet duidelijk over te communiceren dat irriteert mij. Als er geen geld is, koop je hem niet! En is die bank nodig, ook goed, maar dan koop je geen nieuwe tomtom.
Aan het feit kan ik niets veranderen. Dat kan alleen mijn vriend, maar als hij dat niet wil en dit is nog een "oude" afspraak, tja so be it.
Voor de toekomst hebben we wel duidelijke afspraken gemaakt. Als er geld geleend/geschonken wordt aan iemand, dan wordt dat eerst overlegd. Daar zijn wij het beiden mee eens.
Qua "eigen" geld, hebben wij beiden een even groot bedrag per maand te besteden. de rest gaar direct naar de spaar rekening aangezien voor een huis nu eenmaal veel geld nodig is.
Maar om dan een bank te kopen op afbetaling, daar niet duidelijk over te communiceren dat irriteert mij. Als er geen geld is, koop je hem niet! En is die bank nodig, ook goed, maar dan koop je geen nieuwe tomtom.
Aan het feit kan ik niets veranderen. Dat kan alleen mijn vriend, maar als hij dat niet wil en dit is nog een "oude" afspraak, tja so be it.
Voor de toekomst hebben we wel duidelijke afspraken gemaakt. Als er geld geleend/geschonken wordt aan iemand, dan wordt dat eerst overlegd. Daar zijn wij het beiden mee eens.
Qua "eigen" geld, hebben wij beiden een even groot bedrag per maand te besteden. de rest gaar direct naar de spaar rekening aangezien voor een huis nu eenmaal veel geld nodig is.

donderdag 22 september 2011 om 11:27
quote:roosje4 schreef op 22 september 2011 @ 11:19:
Ik begrijp de gevoelens van TO wel. Wel drie huizen hebben maar geen geld voor een bank. Ik vind dat raar.
Ik begrijp echter iets niet, je vriend kwam er zelf achter. Maar heeft hij niet een akkoord gegeven? Je kunt toch zomaar niet iets op afbetaling kopen en dan het rekeningnummer geven van iemand anders?
Als ze het niet gevraagd hebben aan je vriend vind ik het echt a-sociaal.Zijn vader beheerde zijn bankrekening, aangezien mijn vriend veel werkt daarin misschien een beetje lui was
Ik begrijp de gevoelens van TO wel. Wel drie huizen hebben maar geen geld voor een bank. Ik vind dat raar.
Ik begrijp echter iets niet, je vriend kwam er zelf achter. Maar heeft hij niet een akkoord gegeven? Je kunt toch zomaar niet iets op afbetaling kopen en dan het rekeningnummer geven van iemand anders?
Als ze het niet gevraagd hebben aan je vriend vind ik het echt a-sociaal.Zijn vader beheerde zijn bankrekening, aangezien mijn vriend veel werkt daarin misschien een beetje lui was
donderdag 22 september 2011 om 11:32
Ik snap niet hoe je schoonouders zomaar iets op afbetaling kunnen kopen van de rekening van hun zoon. Ze hebben blijkbaar net gedaan of dat hun eigen rekening was? Dat is dan gewoon fraude! Raar dat je vriend dat blijkbaar allemaal maar normaal vindt.
Verder vind ik het ook héél erg onverstandig om al het geld op 1 hoop te gooien, zeker als nu al blijkt dat jullie daar hele andere ideeën over hebben. Volgens mij ga jij het echt niet leuk vinden als jouw spaargeld aan zijn ouders uitgegeven gaat worden. Gewoon op huwelijkse voorwaarden trouwen lijkt me het beste (is toch altijd al verstandig als de een meer bezit heeft dan de ander), en dan allebei een eigen rekening houden, dat voorkomt een hoop ellende in de toekomst.
Verder vind ik het ook héél erg onverstandig om al het geld op 1 hoop te gooien, zeker als nu al blijkt dat jullie daar hele andere ideeën over hebben. Volgens mij ga jij het echt niet leuk vinden als jouw spaargeld aan zijn ouders uitgegeven gaat worden. Gewoon op huwelijkse voorwaarden trouwen lijkt me het beste (is toch altijd al verstandig als de een meer bezit heeft dan de ander), en dan allebei een eigen rekening houden, dat voorkomt een hoop ellende in de toekomst.

donderdag 22 september 2011 om 11:32
quote:hanZie schreef op 22 september 2011 @ 11:16:
Jij ziet dus eigenlijk het geld dat zijn ouders eerder van hem kregen/ van zijn rekening afschreven als geld van jou/jullie (of als gezamenlijk spaargeld dat jullie nu zijn misgelopen)? Dat is vlg mij het probleem. Dat is jouw geld niet.
En precies dit wordt ook het probleem als straks alles op 1 hoop gaat. Want wat nou als hij iets voor zichzelf koopt (iets duurs) van "jullie" geld? Want al het geld is van jullie samen toch? Moet je voor elke aankoop dan gaan overleggen? Of neem jij dan hetzelfde bedrag op van jullie grote hoop, zodat je dat ook uit kan geven later? Want tja, hij heeft ook een x bedrag uitgegeven dus dan mag jij dat toch ook? maar wat nou als hij meer verdient? Mag hij dan ook een groter bedrag uitgeven aan dure dingen of niet? Of mag jij zijn verdiende geld uitgeven aan kleding voor jezelf?
Ik vind dit soort dingen altijd zo onduidelijk. Ben zelf ook in gemeenschap van goederen getrouwd, maar ons geld is tot op zekere hoogte gescheiden. Als de vaste lasten betaald zijn en er is gespaard, mag je met de rest doen wat je zelf wil. Zonder overleg.
Jij ziet dus eigenlijk het geld dat zijn ouders eerder van hem kregen/ van zijn rekening afschreven als geld van jou/jullie (of als gezamenlijk spaargeld dat jullie nu zijn misgelopen)? Dat is vlg mij het probleem. Dat is jouw geld niet.
En precies dit wordt ook het probleem als straks alles op 1 hoop gaat. Want wat nou als hij iets voor zichzelf koopt (iets duurs) van "jullie" geld? Want al het geld is van jullie samen toch? Moet je voor elke aankoop dan gaan overleggen? Of neem jij dan hetzelfde bedrag op van jullie grote hoop, zodat je dat ook uit kan geven later? Want tja, hij heeft ook een x bedrag uitgegeven dus dan mag jij dat toch ook? maar wat nou als hij meer verdient? Mag hij dan ook een groter bedrag uitgeven aan dure dingen of niet? Of mag jij zijn verdiende geld uitgeven aan kleding voor jezelf?
Ik vind dit soort dingen altijd zo onduidelijk. Ben zelf ook in gemeenschap van goederen getrouwd, maar ons geld is tot op zekere hoogte gescheiden. Als de vaste lasten betaald zijn en er is gespaard, mag je met de rest doen wat je zelf wil. Zonder overleg.
donderdag 22 september 2011 om 11:32
quote:italiagirl schreef op 22 september 2011 @ 11:12:
[...]
Als je je zoon daarna niet meer kan helpen vind ik dat wel erg ja. Dat noem ik verschil maken tussen de kinderen.
En ik hoef helemaal geen geld van mijn schoonouders, maar ik kan er niet tegen om te zien dat de 1 overal mee geholpen is en de ander (of dat nu mijn vriend is of niet) moet alles zelf maar regelenMisschien heeft de een het wat meer nodig? Mijn zusje wordt ook met allerlei dingen geholpen en ik niet, maar zij heeft het dan ook nodig. Zou het belachelijk vinden als mijn ouders mijn boodschappen zouden betalen omdat ze dat voor haar ook doen, terwijl ik het niet nodig heb..
[...]
Als je je zoon daarna niet meer kan helpen vind ik dat wel erg ja. Dat noem ik verschil maken tussen de kinderen.
En ik hoef helemaal geen geld van mijn schoonouders, maar ik kan er niet tegen om te zien dat de 1 overal mee geholpen is en de ander (of dat nu mijn vriend is of niet) moet alles zelf maar regelenMisschien heeft de een het wat meer nodig? Mijn zusje wordt ook met allerlei dingen geholpen en ik niet, maar zij heeft het dan ook nodig. Zou het belachelijk vinden als mijn ouders mijn boodschappen zouden betalen omdat ze dat voor haar ook doen, terwijl ik het niet nodig heb..
donderdag 22 september 2011 om 11:32
quote:italiagirl schreef op 22 september 2011 @ 11:26:
Om onder woorden te brengen waar ik me echt aan erger is dat er jaren veel geld binnen kwam en daar vrij weinig van gespaard is. Ok hun zaak, prima. Je ergert je er echt aan en noemt het daarna meteen prima. Je vindt het niet prima want je ergert je er echt aan.
Om onder woorden te brengen waar ik me echt aan erger is dat er jaren veel geld binnen kwam en daar vrij weinig van gespaard is. Ok hun zaak, prima. Je ergert je er echt aan en noemt het daarna meteen prima. Je vindt het niet prima want je ergert je er echt aan.

donderdag 22 september 2011 om 11:34
quote:italiagirl schreef op 22 september 2011 @ 11:27:
[...]
Zijn vader beheerde zijn bankrekening, aangezien mijn vriend veel werkt daarin misschien een beetje lui wasWat valt er te beheren aan 'n bankrekening? Er komt automatisch geld op binnen en er gaat automatisch geld uit voor alle terugkerende vaste lasten.
[...]
Zijn vader beheerde zijn bankrekening, aangezien mijn vriend veel werkt daarin misschien een beetje lui wasWat valt er te beheren aan 'n bankrekening? Er komt automatisch geld op binnen en er gaat automatisch geld uit voor alle terugkerende vaste lasten.

donderdag 22 september 2011 om 11:35
quote:Ivetje schreef op 22 september 2011 @ 11:32:
[...]
En precies dit wordt ook het probleem als straks alles op 1 hoop gaat. Want wat nou als hij iets voor zichzelf koopt (iets duurs) van "jullie" geld? Want al het geld is van jullie samen toch? Moet je voor elke aankoop dan gaan overleggen? Of neem jij dan hetzelfde bedrag op van jullie grote hoop, zodat je dat ook uit kan geven later? Want tja, hij heeft ook een x bedrag uitgegeven dus dan mag jij dat toch ook? maar wat nou als hij meer verdient? Mag hij dan ook een groter bedrag uitgeven aan dure dingen of niet? Of mag jij zijn verdiende geld uitgeven aan kleding voor jezelf?
Ik vind dit soort dingen altijd zo onduidelijk. Ben zelf ook in gemeenschap van goederen getrouwd, maar ons geld is tot op zekere hoogte gescheiden. Als de vaste lasten betaald zijn en er is gespaard, mag je met de rest doen wat je zelf wil. Zonder overleg.Over grote uitgaven wordt inderdaad overlegd. Als ik bv. dure laarzen wil kopen, ja dan overleg ik dat. koop ze toch niet want daar ligt mijn interesse niet, maar bij wijze van Bovendien geven we nu echt minimaal uit om te sparen voor een huis. Qua uitgave patroon zitten we ongeveer gelijk.
[...]
En precies dit wordt ook het probleem als straks alles op 1 hoop gaat. Want wat nou als hij iets voor zichzelf koopt (iets duurs) van "jullie" geld? Want al het geld is van jullie samen toch? Moet je voor elke aankoop dan gaan overleggen? Of neem jij dan hetzelfde bedrag op van jullie grote hoop, zodat je dat ook uit kan geven later? Want tja, hij heeft ook een x bedrag uitgegeven dus dan mag jij dat toch ook? maar wat nou als hij meer verdient? Mag hij dan ook een groter bedrag uitgeven aan dure dingen of niet? Of mag jij zijn verdiende geld uitgeven aan kleding voor jezelf?
Ik vind dit soort dingen altijd zo onduidelijk. Ben zelf ook in gemeenschap van goederen getrouwd, maar ons geld is tot op zekere hoogte gescheiden. Als de vaste lasten betaald zijn en er is gespaard, mag je met de rest doen wat je zelf wil. Zonder overleg.Over grote uitgaven wordt inderdaad overlegd. Als ik bv. dure laarzen wil kopen, ja dan overleg ik dat. koop ze toch niet want daar ligt mijn interesse niet, maar bij wijze van Bovendien geven we nu echt minimaal uit om te sparen voor een huis. Qua uitgave patroon zitten we ongeveer gelijk.

donderdag 22 september 2011 om 11:36
quote:justme27 schreef op 22 september 2011 @ 11:32:
[...]
Misschien heeft de een het wat meer nodig? Mijn zusje wordt ook met allerlei dingen geholpen en ik niet, maar zij heeft het dan ook nodig. Zou het belachelijk vinden als mijn ouders mijn boodschappen zouden betalen omdat ze dat voor haar ook doen, terwijl ik het niet nodig heb..Denk dat ik daar toch wel moeite mee zou hebben. Ook al kan ik mezelf prima redden, als mijn ouders een sibling zouden sponsoren, zou ik het ook wel 'ns leuk vinden dat ze ook 'ns wat aan mij zouden uitgeven. Als je meerdere kinderen hebt, vind ik niet dat je er eentje voor kunt trekken.
[...]
Misschien heeft de een het wat meer nodig? Mijn zusje wordt ook met allerlei dingen geholpen en ik niet, maar zij heeft het dan ook nodig. Zou het belachelijk vinden als mijn ouders mijn boodschappen zouden betalen omdat ze dat voor haar ook doen, terwijl ik het niet nodig heb..Denk dat ik daar toch wel moeite mee zou hebben. Ook al kan ik mezelf prima redden, als mijn ouders een sibling zouden sponsoren, zou ik het ook wel 'ns leuk vinden dat ze ook 'ns wat aan mij zouden uitgeven. Als je meerdere kinderen hebt, vind ik niet dat je er eentje voor kunt trekken.
donderdag 22 september 2011 om 11:36
Ik vind het best vreemd dat er dingen gekocht worden op rekening. En dan ook nog op rekening van je zoon. Maar daar zullen in het verleden dan wel afspraken over gemaakt zijn.
Dus advies voor jou:
Open een nieuwe gezamenlijke rekening, waar jullie allebei iedere maand een bepaald bedrag naar toe storten. Dan kan je vriend zijn ouders blijven helpen zonder dat jij daar last van hebt en heb je ook geen onnodige onenigheid over de bestemming van jouw geld.
Dus advies voor jou:
Open een nieuwe gezamenlijke rekening, waar jullie allebei iedere maand een bepaald bedrag naar toe storten. Dan kan je vriend zijn ouders blijven helpen zonder dat jij daar last van hebt en heb je ook geen onnodige onenigheid over de bestemming van jouw geld.

donderdag 22 september 2011 om 11:37
quote:elninjoo schreef op 22 september 2011 @ 11:34:
[...]
Wat valt er te beheren aan 'n bankrekening? Er komt automatisch geld op binnen en er gaat automatisch geld uit voor alle terugkerende vaste lasten.In Italie werkt dit iets anders. Je krijgt hier ook vaak je loon in de vorm van een cheque. Aangezien mijn vriend werkt als de bank open is, regelde mijn schoonvader dat allemaal voor hem
[...]
Wat valt er te beheren aan 'n bankrekening? Er komt automatisch geld op binnen en er gaat automatisch geld uit voor alle terugkerende vaste lasten.In Italie werkt dit iets anders. Je krijgt hier ook vaak je loon in de vorm van een cheque. Aangezien mijn vriend werkt als de bank open is, regelde mijn schoonvader dat allemaal voor hem

donderdag 22 september 2011 om 11:37
Maar wat is nou het probleem? Je vriend vind het geen probleem om die 400 euro te betalen. En het is niet jouw geld waar het over gaat. Het is geld van ZIJN bankrekening en dus zijn geld. En daar ga je dus al met die grote hoop. Je hebt totaal geen overzicht van wat van hem is en wat van jouw. Maar toen deze afbetaling plaats vond was dat nog wel zo en ging het van zijn geld af. Je hebt er dus niks over te zeggen vind ik.