Spreekt Peter R. de Vries Zweeds?

Het volgende is het geval.
Na het overlijden van mijn moeder acht jaar geleden heb ik haar ring geërfd. Een gouden ring met 5 diamantjes.
Ik heb zelf niet veel met juwelen, maar ben hem na een tijd toch gaan dragen. Zo ook tijdens een campervakantie eind oktober 2016. Geen onverdeeld succes trouwens met man en vier zoons in een krappe camper terwijl het regent dat het giet . Op een ochtend voelde ik een 'rukje' aan mijn vinger en jawel...diamantje verdwenen! Gelukkig lag ik nog in bed (of wat daarvoor doorging) en vond mijn man de diamant zowaar weer. In een pleister geplakt en na de vakantie naar een juwelier gebracht in het dichtsbijzijnde stadje hier in Zweden.
Na een dikke maand mochten we de ring ophalen. De juwelier keek wel wat moeilijk en zei dat hij geen garantie gaf omdat het een 'rare constructie' was. Het kostte 1000 SEK (ongeveer 100 euro) en voor dat bedrag was de ring ook schoongemaakt.

Oktober 2019 ontdekte ik dat het diamantje er wéér uit was. Hele huis doorzocht met al in mijn achterhoofd dat we hem nooit meer ging vinden, zo klein, maar...uiteindelijk in de stofzuigerzak tussen de hondenharen, daar was ie weer!!

Het leek ons verstandig nu naar een andere juwelier te gaan, dus toen we in december in Nederland op familiebezoek waren de ring én de diamant (in een nieuwe pleister) bij de plaatselijke, betrouwbare juwelier gebracht.
Die belde een paar dagen later met de verbijsterende mededeling dat de losse diamant geen diamant was maar een strass-steentje.
Op mijn logische vraag of de andere vier ook nepperds waren, kon hij zo geen antwoord geven. Een uurtje later bleek van wel.
Nog vreemder was dat de juwelier zei dat het strass-steentje waarschijnlijk niet uit de ring kwam omdat ie een beetje groter was.
Volgens hem was het puur toeval dat het steentje in de stofzuigerzak zat, zou van een riem, tas of trui afgevallen kunnen zijn.
Dit lijkt mij onwaarschijnlijk, zo niet onmogelijk omdat ik nog minder met glitterdingen heb dan met juwelen.

Ik kan alleen maar bedenken dat de Zweedse juwelier die nepperd erin gedaan heeft, maar dat ga ik natuurlijk nooit kunnen bewijzen.
En ik vind het ook moeilijk te geloven dat iemand dat zou doen.
Als ik hem in mijn (niet zo) beste Zweeds zou vragen of hij een idee heeft wat er gebeurd kan zijn, zegt hij waarschijnlijk 'nej!' en ben ik uitgepraat.

De ring wordt inmiddels gerepareerd voor €385, een flink bedrag, al zit daar dan wel een garantie van twee jaar bij in.

Wat zouden jullie doen? Mijn man wil gewoon ons verlies nemen, maar mij zit het niet lekker.

Misschien kan je het beter alvast aan je schoondochter vertellen, @ reizigster! Dat scheelt een boel gespeculeer later.

Ik denk dat ik Peter R. maar niet moet gaan lastigvallen, jammer! Misschien had ie het wel leuk gevonden, ter afwisseling. Net als de brandweer die het ook leuk blijkt te vinden af en toe uit te rukken voor een kat in een boom tussen al het levens redden door.

Het klinkt supereigenwijs, ik weet het, maar ik blijf ervan overtuigd dat het diamantje omgewisseld is. Mijn moeder was niet mobiel en zou dan mijn zus hebben ingeschakeld om de ring te laten repareren. Niet gebeurd. Ook stonden de diamantjes symbool voor de 5 kinderen, het idee dat ze dan 1 kind gedegradeerd zou hebben van een diamant naar een waardeloos strass-steentje is best sneu, haha!
En dan heeft de Zweedse juwelier wel een steek laten vallen door de nepperd er zonder iets van te zeggen in te zetten.

Misschien is de Zweed het echte steentje kwijtgeraakt. En probeerde hij door de 'geen garantie' te voorkomen dat we ooit verhaal kwamen halen.
Met vreemde constructie bedoelde hij trouwens dat de diamantjes in een soort kleine grijpertjes (?) zitten op de ring ipv. erin verzonken. Maar dat is volgens de Nederlandse juwelier een gebruikelijke zetting, hij wees er zo een paar aan in de vitrine.

Bedankt voor de inbreng, dames!