Geld & Recht
alle pijlers
Woedend en in tranen na UWV ziektewet gesprek !
woensdag 5 oktober 2011 om 14:03
waarop de arts zegt volgens de wet ben je verplicht om aan je herstel te werken en dat heb je niet gedaan sinds je ziekmelding 10 maanden terug !, ik ben sinds dat ik weer ben gaan werken constant in contact met de arbodokter geweest en had eindelijk een geschikte pschyloog gevonden waarbij ik met therapie zou starten totdat mijn werkgever niks meer van zich liet horen !! de pschyloog zei dat als ik alsnog wou komen voor therapie per sessie zelf een deel moest betalen, ik kreeg zelfs een forse rekening van de pschyloog achteraf opgestuurd wat normaal gesproken mijn werkgever moest betalen maar aangezien hij er nu niet meer was moest ik dat maar betalen dus vanaf de 1ste maand zat ik al in de financiele problemen aangezien de loon van mijn man net genoeg is voor de vaste lasten, maar de extra lasten zoals dus de pschyloog en in mei toevallig energierekening en dergelijke,zelfs boodschappen geld moesten we bij familie lenen 6 MAANDEN LANG !
Dit is waardoor je problemen hebt met het uwv? Dat ze denken dat je er niets aan hebt gedaan?
Waarom benader je niet psyq, weet niet of het voor jou kan helpen maar het wordt vergoed door de verzekering en wellicht ook het probleem bij uwv verhelpen?
Dit is waardoor je problemen hebt met het uwv? Dat ze denken dat je er niets aan hebt gedaan?
Waarom benader je niet psyq, weet niet of het voor jou kan helpen maar het wordt vergoed door de verzekering en wellicht ook het probleem bij uwv verhelpen?
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 5 oktober 2011 om 14:07
Jouw verplichting om er alles aan te doen om zsm weer beter te worden, begint niet als je een uitkering aanvraagt maar al op de dag dat jij je ziek meldt bij je werkgever. Google eens op 'wet Poortwachter', dan kun je daar meer info over vinden. De dame van het UWV heeft op dat punt dus wel gelijk.
Verder vind je jezelf wel heel erg zielig en zie je de wereld wel heel zwart. Dat is ook wel een kenmerk van een depressie, maar dat kan niemand voor je oplossen behalve jij zelf. Zoek dus hulp (dat hoeft helemaal geen geld te kosten!) om daar weer uit te komen. Daarmee wordt jouw leven al een stuk aangenamer.
Verder vind je jezelf wel heel erg zielig en zie je de wereld wel heel zwart. Dat is ook wel een kenmerk van een depressie, maar dat kan niemand voor je oplossen behalve jij zelf. Zoek dus hulp (dat hoeft helemaal geen geld te kosten!) om daar weer uit te komen. Daarmee wordt jouw leven al een stuk aangenamer.
woensdag 5 oktober 2011 om 14:07
Waarom zouden anderen moeten opdraaien voor jouw relatieproblemen?
Er zijn zat mensen die dat meemaken, en ook meer dan zat mensen met mentale problematiek van minderwaardigheidsgevoelens. Die werken ook gewoon.
Je zwelgt echt in zelfmedelijden en wentelt je er lekker in rond zodat je in een cirkel terecht bent gekomen.
Dat je geen geld hebt voor een psycholoog komt doordat je niet werkt. Maar jij draait het om: je werkt niet omdat je geen geld hebt voor een psycholoog.
Kom uit je droevenis en ga werken. Daar knap je van op, want je bent uit je cirkel van zelf aangeprate ellende.
Dus kortom : dramaqueen en schop onder je hol zoals eerder gepost.
Er zijn zat mensen die dat meemaken, en ook meer dan zat mensen met mentale problematiek van minderwaardigheidsgevoelens. Die werken ook gewoon.
Je zwelgt echt in zelfmedelijden en wentelt je er lekker in rond zodat je in een cirkel terecht bent gekomen.
Dat je geen geld hebt voor een psycholoog komt doordat je niet werkt. Maar jij draait het om: je werkt niet omdat je geen geld hebt voor een psycholoog.
Kom uit je droevenis en ga werken. Daar knap je van op, want je bent uit je cirkel van zelf aangeprate ellende.
Dus kortom : dramaqueen en schop onder je hol zoals eerder gepost.
woensdag 5 oktober 2011 om 14:08
Ook ik moet helaas concluderen dat ik je een enorme dramaqueen vind. In Nederland is het nou eenmaal normaal om te gaan werken. Als jij niet kan rondkomen, dan werk je. Jij bent echt niet de enige met problemen die niet 1 2 3 op te lossen zijn, maar als wij die allemaal een uitkering moeten geven, dan zouden de hardwerkende mensen wel heel veel belasting moeten gaan betalen. Ja, ik vind je lui. Ja, ik vind het ook zielig voor je dat je in een vervelende situatie terecht bent gekomen. Maar JIJ laat je meeslepen door je man. Je probeert een zelfmoord aandacht (om aandacht???), je man kijkt er niet eens naar om en twee weken later woon je weer samen? Ja inderdaad, dan ben je niet helemaal wijs. En natuurlijk had je al veel eerder werk kunnen zoeken. Je rechten betreft je werkgever waren dan misschien voor een deel vervallen, maar je had er wel heel veel meer centen voor teruggekregen.
Helaas wonen wij in een land waar 40 uur per week werken heel normaal, ook voor mensen met veel problemen. De UWV keurt mensen echt niet 1 2 3 af, maar kijkt naar de regels volgens Nederland. Dat kan soms niet helemaal eerlijk voelen, maar zo zijn de regels in Nederland nou eenmaal.
Volgens mij ga je juist heel erg opknappen van werken. Niet meer de hele dag thuis met je man & the big problems. Bovendien kun je dan ook die psycholoog weer betalen
Helaas wonen wij in een land waar 40 uur per week werken heel normaal, ook voor mensen met veel problemen. De UWV keurt mensen echt niet 1 2 3 af, maar kijkt naar de regels volgens Nederland. Dat kan soms niet helemaal eerlijk voelen, maar zo zijn de regels in Nederland nou eenmaal.
Volgens mij ga je juist heel erg opknappen van werken. Niet meer de hele dag thuis met je man & the big problems. Bovendien kun je dan ook die psycholoog weer betalen
woensdag 5 oktober 2011 om 14:09
Ik vind het absurd dat je verwacht dat je werkgever de psych betaald, en daarom niets hebt gedaan al die tijd. Je bent niet ziek door je werk, je bent ziek door thuissituatie. Het lijkt me dat je dan ook zelf aan je herstel werkt. Je spreekt over zelfmoordneigingen, maar blijkbaar zijn die niet meer zo accuut nu je werkgever niet meer betaald en je zelf een deel moet betalen????????????
woensdag 5 oktober 2011 om 14:09
Werken zorgt juist voor afleiding!
En dan hoef je geen veel te werken, als je maar iets doet, toch bezig bent..
Ik ben maar alste blij als ik eindelijk iets gevonden hebt. Je voelt je dan tenminste nuttig en belangrijk. Als je thuis gaat zitten niet.
En jij hebt de mogelijkheid dus pak hem gewoon. Desnoods werk je 18 uur per week en plan je elke week dat je iets leuks gaat doen en plan je die psycholoog sessies in!
En dan hoef je geen veel te werken, als je maar iets doet, toch bezig bent..
Ik ben maar alste blij als ik eindelijk iets gevonden hebt. Je voelt je dan tenminste nuttig en belangrijk. Als je thuis gaat zitten niet.
En jij hebt de mogelijkheid dus pak hem gewoon. Desnoods werk je 18 uur per week en plan je elke week dat je iets leuks gaat doen en plan je die psycholoog sessies in!
woensdag 5 oktober 2011 om 14:11
Ja zeg, dit zijn niet de reacties die ze wilde horen, je moet juist schrijven hoe oneerlijk alles is, dat het UWV geen begrip heeft dat ze problemen heeft met haar man en dat het logisch is dat ze niet kan werken.
TO, zoek een baan en hulp,maar hou op met zelfmedelijden. Jij hebt alles in de hand en het is niet de schuld van anderen
TO, zoek een baan en hulp,maar hou op met zelfmedelijden. Jij hebt alles in de hand en het is niet de schuld van anderen
woensdag 5 oktober 2011 om 14:11
"ik kreeg zelfs een forse rekening van de pschyloog achteraf opgestuurd wat normaal gesproken mijn werkgever moest betalen"
Euh, waarom zou jouw werkgever de psycholoog moeten betalen? Daar heb ik echt nog nooit van gehoord.... het is toch niet zijn schuld dat jouw relatie over was en dat je daardoor de hand aan je zelf hebt geslagen???
Euh, waarom zou jouw werkgever de psycholoog moeten betalen? Daar heb ik echt nog nooit van gehoord.... het is toch niet zijn schuld dat jouw relatie over was en dat je daardoor de hand aan je zelf hebt geslagen???
woensdag 5 oktober 2011 om 14:11
"ik weet het zoals ik al zij het is een superlang verhaal maar ik kijk graag uit naar jullie reacties zonder te oordelen en geen gemene reacties aub sommige reacties dat ik hier op het forum lees kunnen echt kwetsen , ik weet gewoon niet wat ik moet doen 
(("
Ik denk dat je, als je zo je post afsluit, dus zelf allang weet wat je te doen staat, anders zou je niet bang zijn voor kwetsende reacties!
Wat wil je dan wel voor reacties? Medelijden? Wordt het daarmee opgelost? Ik weet zeker van niet! Zoals je zelf ook zegt: het is niet leuk als je 24 bent en dit allemaal moet meemaken, ik snap dat je heel veel hebt meegemaakt en dat er heel veel gebeurt is waardoor jij nu zo reageert! Maar, er is er maar 1 die jou problemen kan oplossen en dat ben jij zelf!!!!
Schouders eronder en ga ervoor, vecht voor jezelf!
(("Ik denk dat je, als je zo je post afsluit, dus zelf allang weet wat je te doen staat, anders zou je niet bang zijn voor kwetsende reacties!
Wat wil je dan wel voor reacties? Medelijden? Wordt het daarmee opgelost? Ik weet zeker van niet! Zoals je zelf ook zegt: het is niet leuk als je 24 bent en dit allemaal moet meemaken, ik snap dat je heel veel hebt meegemaakt en dat er heel veel gebeurt is waardoor jij nu zo reageert! Maar, er is er maar 1 die jou problemen kan oplossen en dat ben jij zelf!!!!
Schouders eronder en ga ervoor, vecht voor jezelf!
woensdag 5 oktober 2011 om 14:13
quote:fossiel schreef op 05 oktober 2011 @ 13:57:
Ik heb je verhaal niet helemaal gelezen maar heb toch wat tips.
Loop je bij een particuliere psycholoog? Misschien kan je een doorverwijzing naar GGNet krijgen. Daar loop ik ook en ik heb nog nooit een rekening gehad.
Wat betreft het UWV kan je denk ik niets anders doen dan wachten. Je kan je er wel druk om maken maar dat helpt niet en je hebt er alleen jezelf mee. Ik snap je frustratie trouwens wel.
Ik denk dat je de reacties hier niet helemaal kan sturen. Mensen nemen hier inderdaad geen blad voor hun mond. Ik heb gemerkt dat dit soms erg prettig en soms erg vervelend kan zijn.
Sterkte.dankjewel voor je reactie en tip , ik ga dat meteen even googlen
Ik heb je verhaal niet helemaal gelezen maar heb toch wat tips.
Loop je bij een particuliere psycholoog? Misschien kan je een doorverwijzing naar GGNet krijgen. Daar loop ik ook en ik heb nog nooit een rekening gehad.
Wat betreft het UWV kan je denk ik niets anders doen dan wachten. Je kan je er wel druk om maken maar dat helpt niet en je hebt er alleen jezelf mee. Ik snap je frustratie trouwens wel.
Ik denk dat je de reacties hier niet helemaal kan sturen. Mensen nemen hier inderdaad geen blad voor hun mond. Ik heb gemerkt dat dit soms erg prettig en soms erg vervelend kan zijn.
Sterkte.dankjewel voor je reactie en tip , ik ga dat meteen even googlen
woensdag 5 oktober 2011 om 14:14
Ben er bang voor dat de OP zo weg is. TO hoort denk ik niet wat ze graag wil horen. Hoe zielig en sneu ze wel niet is en dat we allemaal medelijden met haar hebben.
TO geef je zelf een flinke schop onder je hol, ga werken aan je problemen en leg niet steeds het probleem bij anderen neer. Je bent verantwoordelijk voor je eigen leven, niemand anders!
TO geef je zelf een flinke schop onder je hol, ga werken aan je problemen en leg niet steeds het probleem bij anderen neer. Je bent verantwoordelijk voor je eigen leven, niemand anders!
woensdag 5 oktober 2011 om 14:14
quote:blop schreef op 05 oktober 2011 @ 14:03:
Ik denk inderdaad dat jij op 24 jarige leeftijd liever je hand ophoudt dan aan de slag gaat, ja! Moet iedereen die ooit is gedumpt door een vent jankend thuis gaan zitten en een uitkering beuren?? Wat maakt het ene fuck uit dat je werd gedumpt na drie maanden huwelijk?? Anderen worden na 25 jaar aan de kant gezet en maken ook wat van hun leven.
Wat een fijne en vooral hartverwarmende reactie..........echt 'blop' jouw empathie spat er gewoon vanaf.
Ik werd vooral geraakt door jouw inlevingsvermogen. Echt heel bijzonder.
Ik denk inderdaad dat jij op 24 jarige leeftijd liever je hand ophoudt dan aan de slag gaat, ja! Moet iedereen die ooit is gedumpt door een vent jankend thuis gaan zitten en een uitkering beuren?? Wat maakt het ene fuck uit dat je werd gedumpt na drie maanden huwelijk?? Anderen worden na 25 jaar aan de kant gezet en maken ook wat van hun leven.
Wat een fijne en vooral hartverwarmende reactie..........echt 'blop' jouw empathie spat er gewoon vanaf.
Ik werd vooral geraakt door jouw inlevingsvermogen. Echt heel bijzonder.
woensdag 5 oktober 2011 om 14:17
woensdag 5 oktober 2011 om 14:19
quote:lieff2 schreef op 05 oktober 2011 @ 13:44:
Beste Forumleden,
Dit wordt waarschijnlijk een langdradig verhaal maar ik moet het echt van mij afschrijven !
in september 2010 ben ik getrouwd met mijn grote liefde met vele dromen, we hebben een koophuis gekocht en een mooie bruiloft kunnen geven. mijn man die woonde een uur bij mij vandaan noord holland-zuid holland afstand maar we gingen toch voor zuid-holland omdat de woningen hier relatief goedkoper zijn, ik moest intussentijd wel elke dag 1,5 heen en 1,5 terug reizen voor mijn werk !... dankzij mijn schoonfamilie die de hele tijd met ons bemoeide kregen wij in december 2010 een knallende ruzie waarop mijn man aangaf na 3 maanden huwelijk te willen scheiden !! maar ook de manier waarop deed mij zo pijn, woorden zoals ik haat je ,je ziet eruit als de duivel ik heb voor niks zoveel gespaard en een bruiloft gegeven je bent niks waard etc. ( mijn man wordt altijd heel snel kwaad en kan dan enorm kwetsend zijn, zegt altijd dat hij niet weet wat hij zegt en het niet meent als hij zo boos is).... hierna is hij uit ons huis vertrokken en heb ik een zelfdmoorgpoging gedaan(gelukkig was vriendin en politie op tijd) ook zijn familie en hijzelf was hiervan op de hoogte maar niemand kwam of maakte zich gerust om mij behalve vrienden en mijn eigen fam. enfin na een periode van 2 weken uit elkaar zijn we weer bij elkaar gekomen ( velen van jullie zullen mij dom vinden maar ik hou echt zielsveel van hem) anyway proberen weer iets op te bouwen gelukkig gaat het nu goed tussen ons (nog steeds bemoeinde schoonfamilie maar wat kan ik daaraandoen ?)
oke nu over op mijn echte vraag/probleem, sinds december was ik dus ziekgemeld bij mijn ex-werkgever vanwege zelfdmoordpoging 16 januari ofzo ben ik weer gaan werken via een reintregratieproces arbo arts,, eerst 2x4 uur daarna 3x4 en als laatst heb ik 3x6 uur ofzo gewerkt was dus de bedoeling langzaam opbouwen en therapie volgen, allereerst werd ik door de arbo dokter verwezen naar online pschylogisch hulp dat zou wellicht wat beter voor mij helpen volgens haar omdat ik niet echt durf over mijn problemen te praten en altijd veel moet huilen etc... die pschyloog vondt dat ik niet geschikt was voor online therapie en intensievere hulp nodig had, vervolgens werd ik naar een andere pschyloog doorgestuurd waar ik een intake gesprek heb gehad en bij mij depressie werd geconstateerd ik zou beginnen met therapie totdat iedereen op kantoor door mijn ex-werkgever naar huis werdt gestuurd omdat ze niet zeker wisten of ze ons aan het einde van de maand konden uit betalen of niet ( sinds december ging het al slecht op kantoor) ik was die dag toevallig niet eens op kantoor mijn collegas werden naar huis gestuurd en ik werd gebeld dat ik de volgende dag niet hoefte te komen en dat er ontslagvergunningen waren aangevraagd, die zijn nooit goedgekeurd door het uwv omdat ik destijds dus ziek was en een vast contract had , hierna heeft werkgever gewoon niks meer gedaan ! ik en mijn collegas zaten dus zonder geld en ook geen geld om een advocaat in te schakelen , gelukkig had ik een rechtbijstandverzekering en hebben wij via die weg onze werkgever failliet laten verklaren.... let op 16 maart 2010 zaten we thuis... in juni is het faillesement verklaard... en 17 augustus ben ik ''officieel'' uit dienst gegaan. 18 augustus ben ik automatisch door afdelingen faillesementen van het uwv ziekgemeld bij het uwv.
ik kreeg een brief dat het 4 weken duurde totdat ik uitslag kreeg(krijg ik ziektewet of niet) en 6 weken totdat mijn eerste betaling binnenkomt, na een week werd ik enkel door een medewerker van het uwv gebeld en er werd gevraag wat heb je etc, en dat ik binnenkort werdt uitgenodigd voor een gesprek... inmiddels is dit al 7 weken geleden en ben ik pas vandaag op mijn aandringen !)dagelijks uwv bellen hoe staat het ermee ik zit zonder geld etc) op gesprek geweest met een verzekeringarts.
nou aan de arts ook vanaf het begin alles vertelt ook nog een paar dingen over ex werkgever die nu nog spelen (kan helaas niet zeggen vanwege vertrouwelijkheid geeft mij wel extra stress en angst voor gevolgen) ze vroeg om mijn klachten nou ik heb pschylogische klachten ja wat voor dan was de vraag ook zo lekker bot ! mijn klachten zij als volgt ; ik zie meestal het leven niet meer zo zitten heb mijn zelfmoordpoging nog niet eens kunnen verwerken en denk er nog vaak aan ! ik heb minderwaardigheidsproblemen ik heb totaal geen zelfvertrouwen meer door problemen met man en ex werkgever,, zelden durf ik de deur uit te gaan en met vreemden in contact te komen als ik naar buiten ga voelt het netalsof iedereen mij aankijkt en over mij praat ! ik heb geen vertrouwen in niemand meer en ben erg achterdochtig en wantrouwerig, ik ben ook altijd zo negatief over mezelf over het leven over van alles eigenlijk, ik heb altijd wel problemen in mijn karakter gehad maar na zelfdmoordpoging is dit meer naar voren gekomen.enfin kan nog lang doorgaan maar wil niet hierover teveel doorgaan.
hierna zegt die mevrouw doodleuk in jouw situatie wat je me nu verteld kan je gewoon je werk weer hervatten ? dus ik pardon ik zeg net dat ik sucidiale gedachten heb en ik kan mijn werk hervatten ? waarop de arts zegt volgens de wet ben je verplicht om aan je herstel te werken en dat heb je niet gedaan sinds je ziekmelding 10 maanden terug !, ik ben sinds dat ik weer ben gaan werken constant in contact met de arbodokter geweest en had eindelijk een geschikte pschyloog gevonden waarbij ik met therapie zou starten totdat mijn werkgever niks meer van zich liet horen !! de pschyloog zei dat als ik alsnog wou komen voor therapie per sessie zelf een deel moest betalen, ik kreeg zelfs een forse rekening van de pschyloog achteraf opgestuurd wat normaal gesproken mijn werkgever moest betalen maar aangezien hij er nu niet meer was moest ik dat maar betalen dus vanaf de 1ste maand zat ik al in de financiele problemen aangezien de loon van mijn man net genoeg is voor de vaste lasten, maar de extra lasten zoals dus de pschyloog en in mei toevallig energierekening en dergelijke,zelfs boodschappen geld moesten we bij familie lenen 6 MAANDEN LANG !
waarop de arts alsnog zegt je hebt je verplichtingen en die heb je geweigeird zo te horen waarop ik op dit moment helemaal flip net alsof ze de hele tijd niet naar mij heeft zitten te luisteren ? weigeren ? ik wou juist geholpen worden maar als ik nog niets eens geld om voor boodschappen hoe stel je dan voor dat ik dat moet gaan betalen vroeg ik haar, ja moeilijk moeilijk ik zeg niks moeilijk geef dan voorbeeld wat had ik kunnen doen ? een andere baan zoeken was geen optie want ik was tot augustus nog officieel in dienst en mijn advocaat was bezig met het faillesement als ik ergens anders was aangenomen waren al mijn rechten bij mijn oude werkgever vervallen... het leek wel netalsof de arts mij express gek probeerde te maken want hierna bleef ze alsnog zeggen je hebt geweigerd etc etc waarop ik zeg wil u het niet zo noemen ik heb NIET geweigerd het was onmacht ik had geen rooie cent waarop de arts zei oke ik ga het met mijn collega bespreken wellicht dat er in u geval een maatregel moet worden genomen en uw uitkering met een aantal procent wordt ingekort omdat ik niet weet in hoeverre wij u aansprakelijk kunnen stellen voor het weigeren van hulp door uw financiele situatie.
op dit moment was ik zo kwaad dat ik echt niks meer kon zeggen ik kon mezelf zoiezo niet kalmeren en was de hele tijd aan het huilen ze heeft gezegdt dat ze ook extra informatie bij de huisarts gaat inwinnen en dan deze week nog met haar collega gaat bespreken en dat ik wordt gebeld door haar assistente.
echt nog steeds ben ik aan het huilen wat snappen mensen niet aan ik heb geen rooie cent en ik zie het leven niet meer zitten ? moet ik perse nog een zelfmoordpoging doen ofzo totdat ze inzien hoe zwaar ik het heb ? denken ze dat ik het leuk vind om op 24 jarige leeftijd bij het uwv om geld zit te bedelen want zo voelt dit aan ! en het lijkt gewoon wel netalsof we ze een doel hebben want eerst begon ze met ja en nu dan je krijgt geen uitkering achtige reactie en toen ineens met ja we gaan kijken of je volledig krijgt of niet, wat is het nou krijgt ik wel of niet of een deel of alles ? volgens mij als ik gewoon niks had gezegd werd ik lekker naar huis gestuurd en dan aan mijn lot overgelaten ! overigens ben ik ook van mijn mening ik was in december tot 16 maart bij mijn werkgever ziekgemeld ik had niks met het uwv te maken kreeg ook gewoon mijn geld nog van mijn werkgever !, daarna helemaal niks ontvangen geen loon geen uitkering, nou heeft de arts erover dat ik sinds december bij de ziektewet ben en dus sinds december een verplichting heb om met mijn herstel mee te werken waarop ik antwoorde ik heb geen geld van jullie gekregen tot nu toe dus dan is er toch ook geen sprake van een verplichting ? in mijn oog is mijn verplichting op 17 augustus ingegaan en sindsien bel ik elke dag met het uwv om langs te kunnen komen zodat ik geholpen kan worden en hun verplichtingen dan er staat in de brief en op hun website dat ze 4 weken de tijd krijgen om te reageren of ik een uitkering krijg of ik niet en 6 weken om te betalen het is inmiddels al 7 weken geleden, 1,5 maand zit ik zonder geld en probeer het weer met 1 salaris te redden. als ik dit zeg zegt de arts dat het heel druk is en dat ik er begrip voor moeten tonen en begrip voor mijn situtatie dan ???
ik weet het zoals ik al zij het is een superlang verhaal maar ik kijk graag uit naar jullie reacties zonder te oordelen en geen gemene reacties aub sommige reacties dat ik hier op het forum lees kunnen echt kwetsen , ik weet gewoon niet wat ik moet doen((
Kun je dit misschien in wat korte en heldere alinea's samenvatten?
Wellicht krijg je dan meer tips and trics.
Beste Forumleden,
Dit wordt waarschijnlijk een langdradig verhaal maar ik moet het echt van mij afschrijven !
in september 2010 ben ik getrouwd met mijn grote liefde met vele dromen, we hebben een koophuis gekocht en een mooie bruiloft kunnen geven. mijn man die woonde een uur bij mij vandaan noord holland-zuid holland afstand maar we gingen toch voor zuid-holland omdat de woningen hier relatief goedkoper zijn, ik moest intussentijd wel elke dag 1,5 heen en 1,5 terug reizen voor mijn werk !... dankzij mijn schoonfamilie die de hele tijd met ons bemoeide kregen wij in december 2010 een knallende ruzie waarop mijn man aangaf na 3 maanden huwelijk te willen scheiden !! maar ook de manier waarop deed mij zo pijn, woorden zoals ik haat je ,je ziet eruit als de duivel ik heb voor niks zoveel gespaard en een bruiloft gegeven je bent niks waard etc. ( mijn man wordt altijd heel snel kwaad en kan dan enorm kwetsend zijn, zegt altijd dat hij niet weet wat hij zegt en het niet meent als hij zo boos is).... hierna is hij uit ons huis vertrokken en heb ik een zelfdmoorgpoging gedaan(gelukkig was vriendin en politie op tijd) ook zijn familie en hijzelf was hiervan op de hoogte maar niemand kwam of maakte zich gerust om mij behalve vrienden en mijn eigen fam. enfin na een periode van 2 weken uit elkaar zijn we weer bij elkaar gekomen ( velen van jullie zullen mij dom vinden maar ik hou echt zielsveel van hem) anyway proberen weer iets op te bouwen gelukkig gaat het nu goed tussen ons (nog steeds bemoeinde schoonfamilie maar wat kan ik daaraandoen ?)
oke nu over op mijn echte vraag/probleem, sinds december was ik dus ziekgemeld bij mijn ex-werkgever vanwege zelfdmoordpoging 16 januari ofzo ben ik weer gaan werken via een reintregratieproces arbo arts,, eerst 2x4 uur daarna 3x4 en als laatst heb ik 3x6 uur ofzo gewerkt was dus de bedoeling langzaam opbouwen en therapie volgen, allereerst werd ik door de arbo dokter verwezen naar online pschylogisch hulp dat zou wellicht wat beter voor mij helpen volgens haar omdat ik niet echt durf over mijn problemen te praten en altijd veel moet huilen etc... die pschyloog vondt dat ik niet geschikt was voor online therapie en intensievere hulp nodig had, vervolgens werd ik naar een andere pschyloog doorgestuurd waar ik een intake gesprek heb gehad en bij mij depressie werd geconstateerd ik zou beginnen met therapie totdat iedereen op kantoor door mijn ex-werkgever naar huis werdt gestuurd omdat ze niet zeker wisten of ze ons aan het einde van de maand konden uit betalen of niet ( sinds december ging het al slecht op kantoor) ik was die dag toevallig niet eens op kantoor mijn collegas werden naar huis gestuurd en ik werd gebeld dat ik de volgende dag niet hoefte te komen en dat er ontslagvergunningen waren aangevraagd, die zijn nooit goedgekeurd door het uwv omdat ik destijds dus ziek was en een vast contract had , hierna heeft werkgever gewoon niks meer gedaan ! ik en mijn collegas zaten dus zonder geld en ook geen geld om een advocaat in te schakelen , gelukkig had ik een rechtbijstandverzekering en hebben wij via die weg onze werkgever failliet laten verklaren.... let op 16 maart 2010 zaten we thuis... in juni is het faillesement verklaard... en 17 augustus ben ik ''officieel'' uit dienst gegaan. 18 augustus ben ik automatisch door afdelingen faillesementen van het uwv ziekgemeld bij het uwv.
ik kreeg een brief dat het 4 weken duurde totdat ik uitslag kreeg(krijg ik ziektewet of niet) en 6 weken totdat mijn eerste betaling binnenkomt, na een week werd ik enkel door een medewerker van het uwv gebeld en er werd gevraag wat heb je etc, en dat ik binnenkort werdt uitgenodigd voor een gesprek... inmiddels is dit al 7 weken geleden en ben ik pas vandaag op mijn aandringen !)dagelijks uwv bellen hoe staat het ermee ik zit zonder geld etc) op gesprek geweest met een verzekeringarts.
nou aan de arts ook vanaf het begin alles vertelt ook nog een paar dingen over ex werkgever die nu nog spelen (kan helaas niet zeggen vanwege vertrouwelijkheid geeft mij wel extra stress en angst voor gevolgen) ze vroeg om mijn klachten nou ik heb pschylogische klachten ja wat voor dan was de vraag ook zo lekker bot ! mijn klachten zij als volgt ; ik zie meestal het leven niet meer zo zitten heb mijn zelfmoordpoging nog niet eens kunnen verwerken en denk er nog vaak aan ! ik heb minderwaardigheidsproblemen ik heb totaal geen zelfvertrouwen meer door problemen met man en ex werkgever,, zelden durf ik de deur uit te gaan en met vreemden in contact te komen als ik naar buiten ga voelt het netalsof iedereen mij aankijkt en over mij praat ! ik heb geen vertrouwen in niemand meer en ben erg achterdochtig en wantrouwerig, ik ben ook altijd zo negatief over mezelf over het leven over van alles eigenlijk, ik heb altijd wel problemen in mijn karakter gehad maar na zelfdmoordpoging is dit meer naar voren gekomen.enfin kan nog lang doorgaan maar wil niet hierover teveel doorgaan.
hierna zegt die mevrouw doodleuk in jouw situatie wat je me nu verteld kan je gewoon je werk weer hervatten ? dus ik pardon ik zeg net dat ik sucidiale gedachten heb en ik kan mijn werk hervatten ? waarop de arts zegt volgens de wet ben je verplicht om aan je herstel te werken en dat heb je niet gedaan sinds je ziekmelding 10 maanden terug !, ik ben sinds dat ik weer ben gaan werken constant in contact met de arbodokter geweest en had eindelijk een geschikte pschyloog gevonden waarbij ik met therapie zou starten totdat mijn werkgever niks meer van zich liet horen !! de pschyloog zei dat als ik alsnog wou komen voor therapie per sessie zelf een deel moest betalen, ik kreeg zelfs een forse rekening van de pschyloog achteraf opgestuurd wat normaal gesproken mijn werkgever moest betalen maar aangezien hij er nu niet meer was moest ik dat maar betalen dus vanaf de 1ste maand zat ik al in de financiele problemen aangezien de loon van mijn man net genoeg is voor de vaste lasten, maar de extra lasten zoals dus de pschyloog en in mei toevallig energierekening en dergelijke,zelfs boodschappen geld moesten we bij familie lenen 6 MAANDEN LANG !
waarop de arts alsnog zegt je hebt je verplichtingen en die heb je geweigeird zo te horen waarop ik op dit moment helemaal flip net alsof ze de hele tijd niet naar mij heeft zitten te luisteren ? weigeren ? ik wou juist geholpen worden maar als ik nog niets eens geld om voor boodschappen hoe stel je dan voor dat ik dat moet gaan betalen vroeg ik haar, ja moeilijk moeilijk ik zeg niks moeilijk geef dan voorbeeld wat had ik kunnen doen ? een andere baan zoeken was geen optie want ik was tot augustus nog officieel in dienst en mijn advocaat was bezig met het faillesement als ik ergens anders was aangenomen waren al mijn rechten bij mijn oude werkgever vervallen... het leek wel netalsof de arts mij express gek probeerde te maken want hierna bleef ze alsnog zeggen je hebt geweigerd etc etc waarop ik zeg wil u het niet zo noemen ik heb NIET geweigerd het was onmacht ik had geen rooie cent waarop de arts zei oke ik ga het met mijn collega bespreken wellicht dat er in u geval een maatregel moet worden genomen en uw uitkering met een aantal procent wordt ingekort omdat ik niet weet in hoeverre wij u aansprakelijk kunnen stellen voor het weigeren van hulp door uw financiele situatie.
op dit moment was ik zo kwaad dat ik echt niks meer kon zeggen ik kon mezelf zoiezo niet kalmeren en was de hele tijd aan het huilen ze heeft gezegdt dat ze ook extra informatie bij de huisarts gaat inwinnen en dan deze week nog met haar collega gaat bespreken en dat ik wordt gebeld door haar assistente.
echt nog steeds ben ik aan het huilen wat snappen mensen niet aan ik heb geen rooie cent en ik zie het leven niet meer zitten ? moet ik perse nog een zelfmoordpoging doen ofzo totdat ze inzien hoe zwaar ik het heb ? denken ze dat ik het leuk vind om op 24 jarige leeftijd bij het uwv om geld zit te bedelen want zo voelt dit aan ! en het lijkt gewoon wel netalsof we ze een doel hebben want eerst begon ze met ja en nu dan je krijgt geen uitkering achtige reactie en toen ineens met ja we gaan kijken of je volledig krijgt of niet, wat is het nou krijgt ik wel of niet of een deel of alles ? volgens mij als ik gewoon niks had gezegd werd ik lekker naar huis gestuurd en dan aan mijn lot overgelaten ! overigens ben ik ook van mijn mening ik was in december tot 16 maart bij mijn werkgever ziekgemeld ik had niks met het uwv te maken kreeg ook gewoon mijn geld nog van mijn werkgever !, daarna helemaal niks ontvangen geen loon geen uitkering, nou heeft de arts erover dat ik sinds december bij de ziektewet ben en dus sinds december een verplichting heb om met mijn herstel mee te werken waarop ik antwoorde ik heb geen geld van jullie gekregen tot nu toe dus dan is er toch ook geen sprake van een verplichting ? in mijn oog is mijn verplichting op 17 augustus ingegaan en sindsien bel ik elke dag met het uwv om langs te kunnen komen zodat ik geholpen kan worden en hun verplichtingen dan er staat in de brief en op hun website dat ze 4 weken de tijd krijgen om te reageren of ik een uitkering krijg of ik niet en 6 weken om te betalen het is inmiddels al 7 weken geleden, 1,5 maand zit ik zonder geld en probeer het weer met 1 salaris te redden. als ik dit zeg zegt de arts dat het heel druk is en dat ik er begrip voor moeten tonen en begrip voor mijn situtatie dan ???
ik weet het zoals ik al zij het is een superlang verhaal maar ik kijk graag uit naar jullie reacties zonder te oordelen en geen gemene reacties aub sommige reacties dat ik hier op het forum lees kunnen echt kwetsen , ik weet gewoon niet wat ik moet doen
((Kun je dit misschien in wat korte en heldere alinea's samenvatten?
Wellicht krijg je dan meer tips and trics.
woensdag 5 oktober 2011 om 14:19
woensdag 5 oktober 2011 om 14:19
quote:lieff2 schreef op 05 oktober 2011 @ 13:44:
Beste Forumleden,
Dit wordt waarschijnlijk een langdradig verhaal maar ik moet het echt van mij afschrijven !
in september 2010 ben ik getrouwd met mijn grote liefde met vele dromen, we hebben een koophuis gekocht en een mooie bruiloft kunnen geven. mijn man die woonde een uur bij mij vandaan noord holland-zuid holland afstand maar we gingen toch voor zuid-holland omdat de woningen hier relatief goedkoper zijn, ik moest intussentijd wel elke dag 1,5 heen en 1,5 terug reizen voor mijn werk !... dankzij mijn schoonfamilie die de hele tijd met ons bemoeide kregen wij in december 2010 een knallende ruzie waarop mijn man aangaf na 3 maanden huwelijk te willen scheiden !! maar ook de manier waarop deed mij zo pijn, woorden zoals ik haat je ,je ziet eruit als de duivel ik heb voor niks zoveel gespaard en een bruiloft gegeven je bent niks waard etc. ( mijn man wordt altijd heel snel kwaad en kan dan enorm kwetsend zijn, zegt altijd dat hij niet weet wat hij zegt en het niet meent als hij zo boos is).... hierna is hij uit ons huis vertrokken en heb ik een zelfdmoorgpoging gedaan(gelukkig was vriendin en politie op tijd) zelfmoordpoging omdat je man wil scheiden? ook zijn familie en hijzelf was hiervan op de hoogte maar niemand kwam of maakte zich gerust om mij behalve vrienden en mijn eigen fam. Ze zagen al dat je een dramqueen bent enfin na een periode van 2 weken uit elkaar zijn we weer bij elkaar gekomen ( velen van jullie zullen mij dom vinden maar ik hou echt zielsveel van hem) anyway proberen weer iets op te bouwen gelukkig gaat het nu goed tussen ons (nog steeds bemoeinde schoonfamilie maar wat kan ik daaraandoen ?)
oke nu over op mijn echte vraag/probleem, sinds december was ik dus ziekgemeld bij mijn ex-werkgever vanwege zelfdmoordpoging 16 januari ofzo ben ik weer gaan werken via een reintregratieproces arbo arts,, eerst 2x4 uur daarna 3x4 en als laatst heb ik 3x6 uur ofzo gewerkt was dus de bedoeling langzaam opbouwen en therapie volgen, allereerst werd ik door de arbo dokter verwezen naar online pschylogisch hulp dat zou wellicht wat beter voor mij helpen volgens haar omdat ik niet echt durf over mijn problemen te praten en altijd veel moet huilen etc... die pschyloog vondt dat ik niet geschikt was voor online therapie en intensievere hulp nodig had, vervolgens werd ik naar een andere pschyloog doorgestuurd waar ik een intake gesprek heb gehad en bij mij depressie werd geconstateerd ik zou beginnen met therapie totdat iedereen op kantoor door mijn ex-werkgever naar huis werdt gestuurd omdat ze niet zeker wisten of ze ons aan het einde van de maand konden uit betalen of niet ( sinds december ging het al slecht op kantoor) ik was die dag toevallig niet eens op kantoor mijn collegas werden naar huis gestuurd en ik werd gebeld dat ik de volgende dag niet hoefte te komen en dat er ontslagvergunningen waren aangevraagd, die zijn nooit goedgekeurd door het uwv omdat ik destijds dus ziek was en een vast contract had , hierna heeft werkgever gewoon niks meer gedaan ! ik en mijn collegas zaten dus zonder geld en ook geen geld om een advocaat in te schakelen , gelukkig had ik een rechtbijstandverzekering en hebben wij via die weg onze werkgever failliet laten verklaren.... let op 16 maart 2010 zaten we thuis... in juni is het faillesement verklaard... en 17 augustus ben ik ''officieel'' uit dienst gegaan. 18 augustus ben ik automatisch door afdelingen faillesementen van het uwv ziekgemeld bij het uwv.
ik kreeg een brief dat het 4 weken duurde totdat ik uitslag kreeg(krijg ik ziektewet of niet) en 6 weken totdat mijn eerste betaling binnenkomt, na een week werd ik enkel door een medewerker van het uwv gebeld en er werd gevraag wat heb je etc, en dat ik binnenkort werdt uitgenodigd voor een gesprek... inmiddels is dit al 7 weken geleden en ben ik pas vandaag op mijn aandringen !)dagelijks uwv bellen hoe staat het ermee ik zit zonder geld etc) op gesprek geweest met een verzekeringarts.
nou aan de arts ook vanaf het begin alles vertelt ook nog een paar dingen over ex werkgever die nu nog spelen (kan helaas niet zeggen vanwege vertrouwelijkheid geeft mij wel extra stress en angst voor gevolgen) ze vroeg om mijn klachten nou ik heb pschylogische klachten ja wat voor dan was de vraag ook zo lekker bot !IIs dat bot, vragen wat je klachten zijn? mijn klachten zij als volgt ; ik zie meestal het leven niet meer zo zitten heb mijn zelfmoordpoging nog niet eens kunnen verwerken en denk er nog vaak aan ! Dat heb je echt zelf gedaan ik heb minderwaardigheidsproblemen ik heb totaal geen zelfvertrouwen meer door problemen met man en ex werkgever,, zelden durf ik de deur uit te gaan en met vreemden in contact te komen als ik naar buiten ga voelt het netalsof iedereen mij aankijkt en over mij praat ! ik heb geen vertrouwen in niemand meer en ben erg achterdochtig en wantrouwerig, ik ben ook altijd zo negatief over mezelf over het leven over van alles eigenlijk, ik heb altijd wel problemen in mijn karakter gehad maar na zelfdmoordpoging is dit meer naar voren gekomen.enfin kan nog lang doorgaan maar wil niet hierover teveel doorgaan.
hierna zegt die mevrouw doodleuk in jouw situatie wat je me nu verteld kan je gewoon je werk weer hervatten ? dus ik pardon ik zeg net dat ik sucidiale gedachten heb en ik kan mijn werk hervatten ? Dat hebben wel meer mensen hoor waarop de arts zegt volgens de wet ben je verplicht om aan je herstel te werken en dat heb je niet gedaan sinds je ziekmelding 10 maanden terug !, ik ben sinds dat ik weer ben gaan werken constant in contact met de arbodokter geweest en had eindelijk een geschikte pschyloog gevonden waarbij ik met therapie zou starten totdat mijn werkgever niks meer van zich liet horen !! de pschyloog zei dat als ik alsnog wou komen voor therapie per sessie zelf een deel moest betalen, ik kreeg zelfs een forse rekening van de pschyloog achteraf opgestuurd wat normaal gesproken mijn werkgever moest betalen maar aangezien hij er nu niet meer was moest ik dat maar betalen waarom zou je werkgever jouw psycholoog moeten betalen? Is het zijn schuld dat jij een halfslachtige zelfmoordpoging deed waarbij je je vriendin eerst op de hoogte hebt gesteld? dus vanaf de 1ste maand zat ik al in de financiele problemen aangezien de loon van mijn man net genoeg is voor de vaste lasten, maar de extra lasten zoals dus de pschyloog en in mei toevallig energierekening en dergelijke,zelfs boodschappen geld moesten we bij familie lenen 6 MAANDEN LANG ! Bij de familie die zo bemoeizuchtig was?
waarop de arts alsnog zegt je hebt je verplichtingen en die heb je geweigeird zo te horen waarop ik op dit moment helemaal flip net alsof ze de hele tijd niet naar mij heeft zitten te luisteren ? weigeren ? ik wou juist geholpen worden maar als ik nog niets eens geld om voor boodschappen hoe stel je dan voor dat ik dat moet gaan betalen vroeg ik haar, ja moeilijk moeilijk ik zeg niks moeilijk geef dan voorbeeld wat had ik kunnen doen ? een andere baan zoeken was geen optie want ik was tot augustus nog officieel in dienst en mijn advocaat was bezig met het faillesement als ik ergens anders was aangenomen waren al mijn rechten bij mijn oude werkgever vervallen... het leek wel netalsof de arts mij express gek probeerde te maken want hierna bleef ze alsnog zeggen je hebt geweigerd etc etc waarop ik zeg wil u het niet zo noemen ik heb NIET geweigerd het was onmacht ik had geen rooie cent ach gut, dramaqueen, als je werkelijk wilde kostte het je alleen 10 euro per gesprek aan eigen bijdrage waarop de arts zei oke ik ga het met mijn collega bespreken wellicht dat er in u geval een maatregel moet worden genomen en uw uitkering met een aantal procent wordt ingekort omdat ik niet weet in hoeverre wij u aansprakelijk kunnen stellen voor het weigeren van hulp door uw financiele situatie.
op dit moment was ik zo kwaad dat ik echt niks meer kon zeggen ik kon mezelf zoiezo niet kalmeren en was de hele tijd aan het huilen ze heeft gezegdt dat ze ook extra informatie bij de huisarts gaat inwinnen en dan deze week nog met haar collega gaat bespreken en dat ik wordt gebeld door haar assistente.
echt nog steeds ben ik aan het huilen wat snappen mensen niet aan ik heb geen rooie cent en ik zie het leven niet meer zitten ? moet ik perse nog een zelfmoordpoging doen ofzo totdat ze inzien hoe zwaar ik het heb ? dramaqueen denken ze dat ik het leuk vind om op 24 jarige leeftijd bij het uwv om geld zit te bedelen want zo voelt dit aan ! ja, dat vind je denk ik wel lekker makkelijk om je hand op te houden en het lijkt gewoon wel netalsof we ze een doel hebben want eerst begon ze met ja en nu dan je krijgt geen uitkering achtige reactie en toen ineens met ja we gaan kijken of je volledig krijgt of niet, wat is het nou krijgt ik wel of niet of een deel of alles ? volgens mij als ik gewoon niks had gezegd werd ik lekker naar huis gestuurd en dan aan mijn lot overgelaten ! overigens ben ik ook van mijn mening ik was in december tot 16 maart bij mijn werkgever ziekgemeld ik had niks met het uwv te maken kreeg ook gewoon mijn geld nog van mijn werkgever !, zie wet poortwachter daarna helemaal niks ontvangen geen loon geen uitkering, nou heeft de arts erover dat ik sinds december bij de ziektewet ben en dus sinds december een verplichting heb om met mijn herstel mee te werken waarop ik antwoorde ik heb geen geld van jullie gekregen tot nu toe dus dan is er toch ook geen sprake van een verplichting ? in mijn oog is mijn verplichting op 17 augustus ingegaan en sindsien bel ik elke dag met het uwv om langs te kunnen komen zodat ik geholpen kan worden en hun verplichtingen dan er staat in de brief en op hun website dat ze 4 weken de tijd krijgen om te reageren of ik een uitkering krijg of ik niet en 6 weken om te betalen het is inmiddels al 7 weken geleden, 1,5 maand zit ik zonder geld en probeer het weer met 1 salaris te redden. als ik dit zeg zegt de arts dat het heel druk is en dat ik er begrip voor moeten tonen en begrip voor mijn situtatie dan ???
ik weet het zoals ik al zij het is een superlang verhaal maar ik kijk graag uit naar jullie reacties zonder te oordelen en geen gemene reacties aub sommige reacties dat ik hier op het forum lees kunnen echt kwetsen , ik weet gewoon niet wat ik moet doen((je wil meehuilers, dan zit je hier fout, het is je eigen schuld en jij bent de enige die wat aan de situatie kunt veranderen, zoek werk en geef jezelf een schop onder je kont.
Beste Forumleden,
Dit wordt waarschijnlijk een langdradig verhaal maar ik moet het echt van mij afschrijven !
in september 2010 ben ik getrouwd met mijn grote liefde met vele dromen, we hebben een koophuis gekocht en een mooie bruiloft kunnen geven. mijn man die woonde een uur bij mij vandaan noord holland-zuid holland afstand maar we gingen toch voor zuid-holland omdat de woningen hier relatief goedkoper zijn, ik moest intussentijd wel elke dag 1,5 heen en 1,5 terug reizen voor mijn werk !... dankzij mijn schoonfamilie die de hele tijd met ons bemoeide kregen wij in december 2010 een knallende ruzie waarop mijn man aangaf na 3 maanden huwelijk te willen scheiden !! maar ook de manier waarop deed mij zo pijn, woorden zoals ik haat je ,je ziet eruit als de duivel ik heb voor niks zoveel gespaard en een bruiloft gegeven je bent niks waard etc. ( mijn man wordt altijd heel snel kwaad en kan dan enorm kwetsend zijn, zegt altijd dat hij niet weet wat hij zegt en het niet meent als hij zo boos is).... hierna is hij uit ons huis vertrokken en heb ik een zelfdmoorgpoging gedaan(gelukkig was vriendin en politie op tijd) zelfmoordpoging omdat je man wil scheiden? ook zijn familie en hijzelf was hiervan op de hoogte maar niemand kwam of maakte zich gerust om mij behalve vrienden en mijn eigen fam. Ze zagen al dat je een dramqueen bent enfin na een periode van 2 weken uit elkaar zijn we weer bij elkaar gekomen ( velen van jullie zullen mij dom vinden maar ik hou echt zielsveel van hem) anyway proberen weer iets op te bouwen gelukkig gaat het nu goed tussen ons (nog steeds bemoeinde schoonfamilie maar wat kan ik daaraandoen ?)
oke nu over op mijn echte vraag/probleem, sinds december was ik dus ziekgemeld bij mijn ex-werkgever vanwege zelfdmoordpoging 16 januari ofzo ben ik weer gaan werken via een reintregratieproces arbo arts,, eerst 2x4 uur daarna 3x4 en als laatst heb ik 3x6 uur ofzo gewerkt was dus de bedoeling langzaam opbouwen en therapie volgen, allereerst werd ik door de arbo dokter verwezen naar online pschylogisch hulp dat zou wellicht wat beter voor mij helpen volgens haar omdat ik niet echt durf over mijn problemen te praten en altijd veel moet huilen etc... die pschyloog vondt dat ik niet geschikt was voor online therapie en intensievere hulp nodig had, vervolgens werd ik naar een andere pschyloog doorgestuurd waar ik een intake gesprek heb gehad en bij mij depressie werd geconstateerd ik zou beginnen met therapie totdat iedereen op kantoor door mijn ex-werkgever naar huis werdt gestuurd omdat ze niet zeker wisten of ze ons aan het einde van de maand konden uit betalen of niet ( sinds december ging het al slecht op kantoor) ik was die dag toevallig niet eens op kantoor mijn collegas werden naar huis gestuurd en ik werd gebeld dat ik de volgende dag niet hoefte te komen en dat er ontslagvergunningen waren aangevraagd, die zijn nooit goedgekeurd door het uwv omdat ik destijds dus ziek was en een vast contract had , hierna heeft werkgever gewoon niks meer gedaan ! ik en mijn collegas zaten dus zonder geld en ook geen geld om een advocaat in te schakelen , gelukkig had ik een rechtbijstandverzekering en hebben wij via die weg onze werkgever failliet laten verklaren.... let op 16 maart 2010 zaten we thuis... in juni is het faillesement verklaard... en 17 augustus ben ik ''officieel'' uit dienst gegaan. 18 augustus ben ik automatisch door afdelingen faillesementen van het uwv ziekgemeld bij het uwv.
ik kreeg een brief dat het 4 weken duurde totdat ik uitslag kreeg(krijg ik ziektewet of niet) en 6 weken totdat mijn eerste betaling binnenkomt, na een week werd ik enkel door een medewerker van het uwv gebeld en er werd gevraag wat heb je etc, en dat ik binnenkort werdt uitgenodigd voor een gesprek... inmiddels is dit al 7 weken geleden en ben ik pas vandaag op mijn aandringen !)dagelijks uwv bellen hoe staat het ermee ik zit zonder geld etc) op gesprek geweest met een verzekeringarts.
nou aan de arts ook vanaf het begin alles vertelt ook nog een paar dingen over ex werkgever die nu nog spelen (kan helaas niet zeggen vanwege vertrouwelijkheid geeft mij wel extra stress en angst voor gevolgen) ze vroeg om mijn klachten nou ik heb pschylogische klachten ja wat voor dan was de vraag ook zo lekker bot !IIs dat bot, vragen wat je klachten zijn? mijn klachten zij als volgt ; ik zie meestal het leven niet meer zo zitten heb mijn zelfmoordpoging nog niet eens kunnen verwerken en denk er nog vaak aan ! Dat heb je echt zelf gedaan ik heb minderwaardigheidsproblemen ik heb totaal geen zelfvertrouwen meer door problemen met man en ex werkgever,, zelden durf ik de deur uit te gaan en met vreemden in contact te komen als ik naar buiten ga voelt het netalsof iedereen mij aankijkt en over mij praat ! ik heb geen vertrouwen in niemand meer en ben erg achterdochtig en wantrouwerig, ik ben ook altijd zo negatief over mezelf over het leven over van alles eigenlijk, ik heb altijd wel problemen in mijn karakter gehad maar na zelfdmoordpoging is dit meer naar voren gekomen.enfin kan nog lang doorgaan maar wil niet hierover teveel doorgaan.
hierna zegt die mevrouw doodleuk in jouw situatie wat je me nu verteld kan je gewoon je werk weer hervatten ? dus ik pardon ik zeg net dat ik sucidiale gedachten heb en ik kan mijn werk hervatten ? Dat hebben wel meer mensen hoor waarop de arts zegt volgens de wet ben je verplicht om aan je herstel te werken en dat heb je niet gedaan sinds je ziekmelding 10 maanden terug !, ik ben sinds dat ik weer ben gaan werken constant in contact met de arbodokter geweest en had eindelijk een geschikte pschyloog gevonden waarbij ik met therapie zou starten totdat mijn werkgever niks meer van zich liet horen !! de pschyloog zei dat als ik alsnog wou komen voor therapie per sessie zelf een deel moest betalen, ik kreeg zelfs een forse rekening van de pschyloog achteraf opgestuurd wat normaal gesproken mijn werkgever moest betalen maar aangezien hij er nu niet meer was moest ik dat maar betalen waarom zou je werkgever jouw psycholoog moeten betalen? Is het zijn schuld dat jij een halfslachtige zelfmoordpoging deed waarbij je je vriendin eerst op de hoogte hebt gesteld? dus vanaf de 1ste maand zat ik al in de financiele problemen aangezien de loon van mijn man net genoeg is voor de vaste lasten, maar de extra lasten zoals dus de pschyloog en in mei toevallig energierekening en dergelijke,zelfs boodschappen geld moesten we bij familie lenen 6 MAANDEN LANG ! Bij de familie die zo bemoeizuchtig was?
waarop de arts alsnog zegt je hebt je verplichtingen en die heb je geweigeird zo te horen waarop ik op dit moment helemaal flip net alsof ze de hele tijd niet naar mij heeft zitten te luisteren ? weigeren ? ik wou juist geholpen worden maar als ik nog niets eens geld om voor boodschappen hoe stel je dan voor dat ik dat moet gaan betalen vroeg ik haar, ja moeilijk moeilijk ik zeg niks moeilijk geef dan voorbeeld wat had ik kunnen doen ? een andere baan zoeken was geen optie want ik was tot augustus nog officieel in dienst en mijn advocaat was bezig met het faillesement als ik ergens anders was aangenomen waren al mijn rechten bij mijn oude werkgever vervallen... het leek wel netalsof de arts mij express gek probeerde te maken want hierna bleef ze alsnog zeggen je hebt geweigerd etc etc waarop ik zeg wil u het niet zo noemen ik heb NIET geweigerd het was onmacht ik had geen rooie cent ach gut, dramaqueen, als je werkelijk wilde kostte het je alleen 10 euro per gesprek aan eigen bijdrage waarop de arts zei oke ik ga het met mijn collega bespreken wellicht dat er in u geval een maatregel moet worden genomen en uw uitkering met een aantal procent wordt ingekort omdat ik niet weet in hoeverre wij u aansprakelijk kunnen stellen voor het weigeren van hulp door uw financiele situatie.
op dit moment was ik zo kwaad dat ik echt niks meer kon zeggen ik kon mezelf zoiezo niet kalmeren en was de hele tijd aan het huilen ze heeft gezegdt dat ze ook extra informatie bij de huisarts gaat inwinnen en dan deze week nog met haar collega gaat bespreken en dat ik wordt gebeld door haar assistente.
echt nog steeds ben ik aan het huilen wat snappen mensen niet aan ik heb geen rooie cent en ik zie het leven niet meer zitten ? moet ik perse nog een zelfmoordpoging doen ofzo totdat ze inzien hoe zwaar ik het heb ? dramaqueen denken ze dat ik het leuk vind om op 24 jarige leeftijd bij het uwv om geld zit te bedelen want zo voelt dit aan ! ja, dat vind je denk ik wel lekker makkelijk om je hand op te houden en het lijkt gewoon wel netalsof we ze een doel hebben want eerst begon ze met ja en nu dan je krijgt geen uitkering achtige reactie en toen ineens met ja we gaan kijken of je volledig krijgt of niet, wat is het nou krijgt ik wel of niet of een deel of alles ? volgens mij als ik gewoon niks had gezegd werd ik lekker naar huis gestuurd en dan aan mijn lot overgelaten ! overigens ben ik ook van mijn mening ik was in december tot 16 maart bij mijn werkgever ziekgemeld ik had niks met het uwv te maken kreeg ook gewoon mijn geld nog van mijn werkgever !, zie wet poortwachter daarna helemaal niks ontvangen geen loon geen uitkering, nou heeft de arts erover dat ik sinds december bij de ziektewet ben en dus sinds december een verplichting heb om met mijn herstel mee te werken waarop ik antwoorde ik heb geen geld van jullie gekregen tot nu toe dus dan is er toch ook geen sprake van een verplichting ? in mijn oog is mijn verplichting op 17 augustus ingegaan en sindsien bel ik elke dag met het uwv om langs te kunnen komen zodat ik geholpen kan worden en hun verplichtingen dan er staat in de brief en op hun website dat ze 4 weken de tijd krijgen om te reageren of ik een uitkering krijg of ik niet en 6 weken om te betalen het is inmiddels al 7 weken geleden, 1,5 maand zit ik zonder geld en probeer het weer met 1 salaris te redden. als ik dit zeg zegt de arts dat het heel druk is en dat ik er begrip voor moeten tonen en begrip voor mijn situtatie dan ???
ik weet het zoals ik al zij het is een superlang verhaal maar ik kijk graag uit naar jullie reacties zonder te oordelen en geen gemene reacties aub sommige reacties dat ik hier op het forum lees kunnen echt kwetsen , ik weet gewoon niet wat ik moet doen
((je wil meehuilers, dan zit je hier fout, het is je eigen schuld en jij bent de enige die wat aan de situatie kunt veranderen, zoek werk en geef jezelf een schop onder je kont.
woensdag 5 oktober 2011 om 14:20
