Gezondheid
alle pijlers
21 weken zwanger van 2-ling bmm 1,5 cm en ontsluiting
maandag 16 september 2013 om 20:54
Hoi allemaal,
Inmiddels ben ik 21 dagen zwanger van 2 jongens. Ik ben zwanger geworden door middel van clomid, ze hebben beide hun eigen placenta etc dus gaan ze er van uit dat het twee eig is.
Omdat ik vorig jaar een lysexie heb gehad was de kans op vroeg geboorte al groter plus het feit dat het er twee zijn.
Hierdoor werd ik al scherp in de gaten gehouden en nu hebben ze 2 maanden geleden voor het eerst gemeten dat mijn baarmoeder mond dunner was.
Op dat moment was hij 2,7 cm toen hebben ze een pessarium geplaatst en nu, na een hoop stress is hij 1,5 cm.
toen ik dinsdag binnenkwam op de sehv met licht bloed verlies, menstruatie pijn en hematurie hebben ze die dus gemeten en ook direct gevoeld. De baarmoedermond leek dus al een beetje open te staan echter durven ze niet verder te voelen om dat ze bang zijn daarmee meer kwaad te doen dan goed. De onderste jongen ligt erg laag en met zn voetjes bij de uitgang.
omdat ik pas 21 weken zwanger ben kunnen ze nu niets voor mij doen, opnemen doen ze niet omdat het nog te vroeg is.
Ik krijg niet echt een duidelijk advies in wat ik wel en niet kan en mag doen, de ene gyn zegt zoveel mogelijk liggen de ander zegt weer dat zitten en liggen prima is zolang ik niet teveel loop.
zijn er mensen die dit mee hebben gemaakt en zo ja wat zijn jullie ervaringen?
Verder zoek ik me suf op internet om te zoeken of ze nu niets kunnen doen en zo ja wat maar het lijkt er toch op dat ze tot 24 weken niets doen. Dring er nu wel op aan dat ze me met 24 weken opnemen en alvast preventief een longrijpingsprik geven.
Helaas is volledige bedrust verdomde lastig aangezien ik er sinds een maand alleen voor sta. We zijn heel bewust samen zwanger geworden in het ziekenhuis, en na een aantal flinke ruzies heeft mijn vriend mij met 16 weken zwangerschap zonder pardon op straat gezet. Rechten schijn ik niet te hebben omdat zijn woning geen huurwoning is en ik nog geen twee jaar stond ingeschreven in de gemeente kom ik ook niet voor urgentie in aanmerking.
Ik leef nu dus al een aantal weken van bank naar bank en aan het eind van de maand zou ik niet meer weten waar ik nog terecht kan. Meneer zoekt geen contact uit zich zelf, neemt heel soms op als ik hem bel en begint dan over dat het niet uit maakt hoeveel babys ik in mijn buik heb, ik kom er bij hem niet meer in.
De bedrust schiet er dus eigenlijk volledig bij in, niet dat ik het niet belangrijk vind maar als je elke nacht op een andere bank ligt gaat dat gewoon niet.
Emotioneel is het op het moment allemaal veel te zwaar voor me, elke ochtend dat ik wakker word lijkt het of de wereld een donkere plek is en maak ik me druk over waar ik de volgende nacht slaap en of mijn jongens nog blijven zitten waar ze zitten. Het gaat zelfs zo ver dat ik, de persoon die er lang over heeft gedaan om zwanger te worden, vorige week een afspraak had met het FIOM over het beindigen van de zwangerschap, ik ben zo depressief dat ik niet meer helder denk en een klein moment dacht ik dus dat het voor de babys eerlijker was om de zwangerschap te beindigen. Al bij het eerste gesprek bleek voor mij dat het geen optie was, wat ik nu ik weer wat helder kan na denken eigenlijk altijd al heb geweten.
Elke nacht word ik wakker, als ik uiteindelijk in slaap gevallen ben, zwetend en angstig omdat ik nog geen plekje heb waar ik twee wiegjes kan neer zetten. Helaas gebeurd het ook nog bijna elke ochtend vooral als ik weer even in slaap dommel dat ik droom over ''"de vader" wat natuurlijk ook niet echt mee werkt.
Heb in het ziekenhuis met een medisch maatschappelijk werker gesproken, echt geen zak aan gehad helaas. Bleef doorgaan over waar de vader in dit verhaal was, tja als ik dat eens wist..
Verder heb ik een afspraak gehad bij een instantie via het ggz voor moeders met een prenatale depressie, deze maakte me eigenlijk alleen maar bang omdat ze vertelde dat als ik geen dak boven mijn hoofd heb als de kinderen geboren worden ( god weet hoelang dat nog duurt of hoe kort) ze mij niet uit het ziekenhuis laten gaan (logisch) en jeugdzorg moet ingrijpen... uhm ja ik ben geen alcolist of gokverslaafde, ik ben alleen op straat gezet en kan het me financiel niet veroorloven om in de vrije sector te huren.
Ik maak me veel en vaak zorgen, ben bang dat ik de jongens verlies en bij elke harde buik schiet ik behoorlijk in de stres, helemaal omdat ik nu steeds vaker krampen krijg. De harde buiken heb ik de hele dag door.
Alle ervaringen zijn meer dan welkom!!!
Sorry voor het hele verhaal, ik begrijp dat het veel is..
liefs iemand die momenteel even behoorlijk in de put zit
Inmiddels ben ik 21 dagen zwanger van 2 jongens. Ik ben zwanger geworden door middel van clomid, ze hebben beide hun eigen placenta etc dus gaan ze er van uit dat het twee eig is.
Omdat ik vorig jaar een lysexie heb gehad was de kans op vroeg geboorte al groter plus het feit dat het er twee zijn.
Hierdoor werd ik al scherp in de gaten gehouden en nu hebben ze 2 maanden geleden voor het eerst gemeten dat mijn baarmoeder mond dunner was.
Op dat moment was hij 2,7 cm toen hebben ze een pessarium geplaatst en nu, na een hoop stress is hij 1,5 cm.
toen ik dinsdag binnenkwam op de sehv met licht bloed verlies, menstruatie pijn en hematurie hebben ze die dus gemeten en ook direct gevoeld. De baarmoedermond leek dus al een beetje open te staan echter durven ze niet verder te voelen om dat ze bang zijn daarmee meer kwaad te doen dan goed. De onderste jongen ligt erg laag en met zn voetjes bij de uitgang.
omdat ik pas 21 weken zwanger ben kunnen ze nu niets voor mij doen, opnemen doen ze niet omdat het nog te vroeg is.
Ik krijg niet echt een duidelijk advies in wat ik wel en niet kan en mag doen, de ene gyn zegt zoveel mogelijk liggen de ander zegt weer dat zitten en liggen prima is zolang ik niet teveel loop.
zijn er mensen die dit mee hebben gemaakt en zo ja wat zijn jullie ervaringen?
Verder zoek ik me suf op internet om te zoeken of ze nu niets kunnen doen en zo ja wat maar het lijkt er toch op dat ze tot 24 weken niets doen. Dring er nu wel op aan dat ze me met 24 weken opnemen en alvast preventief een longrijpingsprik geven.
Helaas is volledige bedrust verdomde lastig aangezien ik er sinds een maand alleen voor sta. We zijn heel bewust samen zwanger geworden in het ziekenhuis, en na een aantal flinke ruzies heeft mijn vriend mij met 16 weken zwangerschap zonder pardon op straat gezet. Rechten schijn ik niet te hebben omdat zijn woning geen huurwoning is en ik nog geen twee jaar stond ingeschreven in de gemeente kom ik ook niet voor urgentie in aanmerking.
Ik leef nu dus al een aantal weken van bank naar bank en aan het eind van de maand zou ik niet meer weten waar ik nog terecht kan. Meneer zoekt geen contact uit zich zelf, neemt heel soms op als ik hem bel en begint dan over dat het niet uit maakt hoeveel babys ik in mijn buik heb, ik kom er bij hem niet meer in.
De bedrust schiet er dus eigenlijk volledig bij in, niet dat ik het niet belangrijk vind maar als je elke nacht op een andere bank ligt gaat dat gewoon niet.
Emotioneel is het op het moment allemaal veel te zwaar voor me, elke ochtend dat ik wakker word lijkt het of de wereld een donkere plek is en maak ik me druk over waar ik de volgende nacht slaap en of mijn jongens nog blijven zitten waar ze zitten. Het gaat zelfs zo ver dat ik, de persoon die er lang over heeft gedaan om zwanger te worden, vorige week een afspraak had met het FIOM over het beindigen van de zwangerschap, ik ben zo depressief dat ik niet meer helder denk en een klein moment dacht ik dus dat het voor de babys eerlijker was om de zwangerschap te beindigen. Al bij het eerste gesprek bleek voor mij dat het geen optie was, wat ik nu ik weer wat helder kan na denken eigenlijk altijd al heb geweten.
Elke nacht word ik wakker, als ik uiteindelijk in slaap gevallen ben, zwetend en angstig omdat ik nog geen plekje heb waar ik twee wiegjes kan neer zetten. Helaas gebeurd het ook nog bijna elke ochtend vooral als ik weer even in slaap dommel dat ik droom over ''"de vader" wat natuurlijk ook niet echt mee werkt.
Heb in het ziekenhuis met een medisch maatschappelijk werker gesproken, echt geen zak aan gehad helaas. Bleef doorgaan over waar de vader in dit verhaal was, tja als ik dat eens wist..
Verder heb ik een afspraak gehad bij een instantie via het ggz voor moeders met een prenatale depressie, deze maakte me eigenlijk alleen maar bang omdat ze vertelde dat als ik geen dak boven mijn hoofd heb als de kinderen geboren worden ( god weet hoelang dat nog duurt of hoe kort) ze mij niet uit het ziekenhuis laten gaan (logisch) en jeugdzorg moet ingrijpen... uhm ja ik ben geen alcolist of gokverslaafde, ik ben alleen op straat gezet en kan het me financiel niet veroorloven om in de vrije sector te huren.
Ik maak me veel en vaak zorgen, ben bang dat ik de jongens verlies en bij elke harde buik schiet ik behoorlijk in de stres, helemaal omdat ik nu steeds vaker krampen krijg. De harde buiken heb ik de hele dag door.
Alle ervaringen zijn meer dan welkom!!!
Sorry voor het hele verhaal, ik begrijp dat het veel is..
liefs iemand die momenteel even behoorlijk in de put zit
vrijdag 27 september 2013 om 10:31
vrijdag 27 september 2013 om 11:06
Overweeg je abortus? Serieus?
Ik heb niets tegen abortus, maar wel op de manier hoe jij hier mee omgaat. Je bent bewust zwanger geworden, je wilde het zo graag dat je daar ook medische hulp bij hebt gehad. En dan abortus??
Ik heb het idee dat dit veel meer geschiedenis heeft dan je ons verteld. Sterkte met alles. Je kinderen verdienen het allerbeste, maar vooral een stabiele omgeving.
Ik heb niets tegen abortus, maar wel op de manier hoe jij hier mee omgaat. Je bent bewust zwanger geworden, je wilde het zo graag dat je daar ook medische hulp bij hebt gehad. En dan abortus??
Ik heb het idee dat dit veel meer geschiedenis heeft dan je ons verteld. Sterkte met alles. Je kinderen verdienen het allerbeste, maar vooral een stabiele omgeving.
vrijdag 27 september 2013 om 11:14
quote:Splinter_ schreef op 27 september 2013 @ 10:31:
Is het omdat je toch twijfelt, dat je je verhaal hebt weggehaald? Ik denk eerder dat je in paniek bent en er doorheen zit.
Ga goed praten met een arts en probeer heel praktisch te denken. Overal zijn oplossingen voor en die hoeven echt niet gelijk zo drastisch te zijn. Sterkte. Dit
Is het omdat je toch twijfelt, dat je je verhaal hebt weggehaald? Ik denk eerder dat je in paniek bent en er doorheen zit.
Ga goed praten met een arts en probeer heel praktisch te denken. Overal zijn oplossingen voor en die hoeven echt niet gelijk zo drastisch te zijn. Sterkte. Dit
.
vrijdag 27 september 2013 om 11:15
http://www.rijksoverheid. ... ortus/voorwaarden-abortus
Maar ga praten met een maatschappelijk werker of zoek hulp. Dit is niet wat je wil als ik je eerdere reacties lees.
in OP staat trouwens 21 dagen maar je bedoelt 21 weken zwanger neem ik aan?
Maar ga praten met een maatschappelijk werker of zoek hulp. Dit is niet wat je wil als ik je eerdere reacties lees.
in OP staat trouwens 21 dagen maar je bedoelt 21 weken zwanger neem ik aan?
.
vrijdag 27 september 2013 om 14:50
Beste 1+1
Abortus? Nee! Niet doen. Ik weet dat je het nu heel moeilijk hebt, maar dat is echt geen goede reden om je kindjes weg te laten halen. Echt geloof mij.... Er is licht aan het einde van tunnel. Ook ik had een zeer moeilijke 2 ling zwangerschap. Ook ik stond alleen, maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en bijn ik meer dan blij dat ik doorgezet heb.
Lieve TO.... Bedenkt heel goed wat je wil....
Abortus? Nee! Niet doen. Ik weet dat je het nu heel moeilijk hebt, maar dat is echt geen goede reden om je kindjes weg te laten halen. Echt geloof mij.... Er is licht aan het einde van tunnel. Ook ik had een zeer moeilijke 2 ling zwangerschap. Ook ik stond alleen, maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en bijn ik meer dan blij dat ik doorgezet heb.
Lieve TO.... Bedenkt heel goed wat je wil....
dinsdag 1 oktober 2013 om 22:40
quote:mamavan123 schreef op 27 september 2013 @ 14:57:
Jou kindjes vechten voor hun leven. Waarom jij niet voor hun?
Pff inderdaad...
Abortus... ik heb twee keer in het ziekenhuis gelegen met een verstreken baarmoederhals, nouja met twee zwangerschappen. Beide keren zou ik er een moord voor hebben gedaan dat mijn kindjes bleven zitten. Helaas ben ik na een paar dagen bevallen van 2 volmaakte kindjes en zijn ze overleden. Oh al had ik nog een week lang weeën moeten doorstaan, al had ik maanden plat moeten liggen. Dat iemand in dezelfde situatie aan abortus denkt daar gaan echt mijn nekharen van overeind staan.
Ik weet dat je in een klote situatie zit, maar je voelt je kindjes hoogstwaarschijnlijk schoppen. je bent bewust zwanger geraakt, en ze zijn waarschijnlijk beide volmaakt met alles erop en eraan. En kunnen je al horen praten en voelen..
Jou kindjes vechten voor hun leven. Waarom jij niet voor hun?
Pff inderdaad...
Abortus... ik heb twee keer in het ziekenhuis gelegen met een verstreken baarmoederhals, nouja met twee zwangerschappen. Beide keren zou ik er een moord voor hebben gedaan dat mijn kindjes bleven zitten. Helaas ben ik na een paar dagen bevallen van 2 volmaakte kindjes en zijn ze overleden. Oh al had ik nog een week lang weeën moeten doorstaan, al had ik maanden plat moeten liggen. Dat iemand in dezelfde situatie aan abortus denkt daar gaan echt mijn nekharen van overeind staan.
Ik weet dat je in een klote situatie zit, maar je voelt je kindjes hoogstwaarschijnlijk schoppen. je bent bewust zwanger geraakt, en ze zijn waarschijnlijk beide volmaakt met alles erop en eraan. En kunnen je al horen praten en voelen..
maandag 21 oktober 2013 om 15:09
Hoi iedereen
Ik ken deze mevrouw. Ik vind het erg vreemd dat ze in dit verhaal verzwijgt dat ze ook nog 2 paarden heeft waar ze best veel geld aan uit geeft.. ook rookt zij meerdere sigaretten per dag en bedrust is ver te zoeken. Ik vertel jullie dit, omdat ik het niet helemaal eerlijk vind hoe ze haar verhaal verteld. Vergeet niet er zijn altijd twee kanten van het verhaal en deze jongen heeft meerdere kinderen waar hij wel voor zorgt. ..
Ik ken deze mevrouw. Ik vind het erg vreemd dat ze in dit verhaal verzwijgt dat ze ook nog 2 paarden heeft waar ze best veel geld aan uit geeft.. ook rookt zij meerdere sigaretten per dag en bedrust is ver te zoeken. Ik vertel jullie dit, omdat ik het niet helemaal eerlijk vind hoe ze haar verhaal verteld. Vergeet niet er zijn altijd twee kanten van het verhaal en deze jongen heeft meerdere kinderen waar hij wel voor zorgt. ..
maandag 21 oktober 2013 om 15:58
maandag 21 oktober 2013 om 16:43
quote:yonii16 schreef op 21 oktober 2013 @ 15:09:
Hoi iedereen
Ik ken deze mevrouw. Ik vind het erg vreemd dat ze in dit verhaal verzwijgt dat ze ook nog 2 paarden heeft waar ze best veel geld aan uit geeft.. ook rookt zij meerdere sigaretten per dag en bedrust is ver te zoeken. Ik vertel jullie dit, omdat ik het niet helemaal eerlijk vind hoe ze haar verhaal verteld. Vergeet niet er zijn altijd twee kanten van het verhaal en deze jongen heeft meerdere kinderen waar hij wel voor zorgt. ..Hoe weet je zo zeker dat je haar kent?
Hoi iedereen
Ik ken deze mevrouw. Ik vind het erg vreemd dat ze in dit verhaal verzwijgt dat ze ook nog 2 paarden heeft waar ze best veel geld aan uit geeft.. ook rookt zij meerdere sigaretten per dag en bedrust is ver te zoeken. Ik vertel jullie dit, omdat ik het niet helemaal eerlijk vind hoe ze haar verhaal verteld. Vergeet niet er zijn altijd twee kanten van het verhaal en deze jongen heeft meerdere kinderen waar hij wel voor zorgt. ..Hoe weet je zo zeker dat je haar kent?
