Gezondheid
alle pijlers
3 jaar na galblaasverwijdering weer klachten, huh?
dinsdag 12 november 2013 om 18:47
Bedankt alvast voor het lezen van mijn vraag 
Inleiding:
3 jaar geleden is mijn galblaas verwijderd dmv een laproscopie. Dit vanwege aanhoudende klachten als: misselijk zijn, braken, obstipatie, continue zeurderige, schrijnende pijn rechtsboven in mijn buik. Net onder de ribben. Boeren en moe zijn. In die maanden viel ik veel af, want ik lustte of verdroeg practisch geen eten en drinken ging ook moeizaam. Verder had ik geregeld urenlsnge koliekachtige pijnaanvallen. Vreselijk is dat. De eerste vijf maanden dacht de ha aan een maagzweer en op advies slikte ik daarom een maagzuurremmer. Op mijn verzoek werd er in de 2e maand van de klachten een echoscopisch onderzoek van mijn buik gemaakt omdat ik zelf vermoedde dat het weleens om galstenen kon gaan ipv om een maagzweer alleen. Het hebben van een maagzweer was me al vaker gebeurd nl. De ha liet tegelijkertijd een bloedonderzoek uitvoeren bij me.
Uit het echo-onderzoek kwam niets naar voren. De bloedwaarden lieten een afwijkend beeld zien vd leverwaarden, maar niets ernstigs zei hij. De ha hield vast aan de uitslagen van het echo-onderzoek en de bloedwaarden. Ik moest er maar mee leren leven en niet zo piekeren ('psychisch hè?). De klachten bleven echter en de pijnaanvallen kwamen vaker.
Na 5 maanden liet ik me, onder begeleiding van een diepe zucht, doorverwijzen door mijn ha naar een internist.
Lang verhaal...
Mijn darmen zaten echt helemaal vol met ontlasting (te zien op röntgen) en ik was inmiddels 25 kg afgevallen door niet kunnen eten en pijn etc. Laxerende middelen van boven en van onderen zorgden ervoor dat mijn darmen zich weer leegden goddank. De internist stuurde me ook meteen door voor een nieuw echo-onderzoek, ondanks de eerdere echo iov mijn ha drie maanden ervoor.
Tijdens het nieuwe echo-onderzoek waren er al gauw stenen en gruis zichtbaar. Dit moet er al langere tijd gezeten hebben en volgens de echografiste per ongeluk gemist bij het vorige onderzoek. Kan gebeuren natuurlijk!
Maar dat mijn ha zich blind staarde op de eerdere verkeerde uitslagen...
In de maatschap zat gelukkig sinds kort een andere ha. Een vrouwelijke. Na de uitslag vh echo-onderzoek kreeg ik van haar excuses, uit haar zelf. Dat vind ik echt heel netjes en ik voelde me oprecht serieus genomen! Van mijn oorspronkelijke ha heb ik nooit meer iets vernomen, maar soit.
Er volgde al snel een laproscopische operatie waarin de galblaas vol met galstenen en gruis werden verwijderd. Echt, de operatie en het herstel erna was een plakje cake.
Na 7 maanden dag en nacht ellende en pijn was ik bevrijd van die nachtmerrie. Heerlijk!
Binnen twee weken kon ik alles weer, zelfs lange wandelingen maken en normaal werken.
Sindsdien is het altijd goed gebleven op een soort korte koliekpijn, zo eens per jaar na. Op en neer springen en paracetamolinname helpt. Dus heb echt geen klagen...tot nu ;-(
Twee week geleden dacht ik weer een maagzweer te hebben. (Vanwege anti- migraïnemiddelen is de maagwand en slokdarm wat gevoeliger ondanks een maagbeschwrmer tijdens een migraïneaanval). Daarom wat extra maagzuurremmers genomen. Maar een zeurende pijn linksboven in mijn buik, richting mijn middel blijft. 'Normaal'
Heb ik maagpijn in mijn maaggebied.
Afgelopen weekend had ik een EUREKA-ervaring: het voelt als de schrijnende, zeurderige pijn van drie jaar geleden en niet als maagpijn ook ben ik misselijk en moet ik erg veel boeren. Net als toen. En ja, de obstipatie is weer back.
Vraagstelling: kan het zijn dat ik weer een of meerdere galstenen heb ondanks de galblaasverwijdering? Zo ja: zitten ze dan ik de galweg? Wat kan ik er zelf aan doen? Zijn koliepijnaanvallen weer te verwachten? Wat is normaal gezien het beleid bij mijn klachten? Zijn er hier mensen die mijn verhaal bekend in de oren klinkt?
Ik verwacht geen medisch bindende antwoorden hoor. Maar ik zit een beetje in de piepzak nu...
Bedankt voor het aanlezen van mij
Inleiding:
3 jaar geleden is mijn galblaas verwijderd dmv een laproscopie. Dit vanwege aanhoudende klachten als: misselijk zijn, braken, obstipatie, continue zeurderige, schrijnende pijn rechtsboven in mijn buik. Net onder de ribben. Boeren en moe zijn. In die maanden viel ik veel af, want ik lustte of verdroeg practisch geen eten en drinken ging ook moeizaam. Verder had ik geregeld urenlsnge koliekachtige pijnaanvallen. Vreselijk is dat. De eerste vijf maanden dacht de ha aan een maagzweer en op advies slikte ik daarom een maagzuurremmer. Op mijn verzoek werd er in de 2e maand van de klachten een echoscopisch onderzoek van mijn buik gemaakt omdat ik zelf vermoedde dat het weleens om galstenen kon gaan ipv om een maagzweer alleen. Het hebben van een maagzweer was me al vaker gebeurd nl. De ha liet tegelijkertijd een bloedonderzoek uitvoeren bij me.
Uit het echo-onderzoek kwam niets naar voren. De bloedwaarden lieten een afwijkend beeld zien vd leverwaarden, maar niets ernstigs zei hij. De ha hield vast aan de uitslagen van het echo-onderzoek en de bloedwaarden. Ik moest er maar mee leren leven en niet zo piekeren ('psychisch hè?). De klachten bleven echter en de pijnaanvallen kwamen vaker.
Na 5 maanden liet ik me, onder begeleiding van een diepe zucht, doorverwijzen door mijn ha naar een internist.
Lang verhaal...
Mijn darmen zaten echt helemaal vol met ontlasting (te zien op röntgen) en ik was inmiddels 25 kg afgevallen door niet kunnen eten en pijn etc. Laxerende middelen van boven en van onderen zorgden ervoor dat mijn darmen zich weer leegden goddank. De internist stuurde me ook meteen door voor een nieuw echo-onderzoek, ondanks de eerdere echo iov mijn ha drie maanden ervoor.
Tijdens het nieuwe echo-onderzoek waren er al gauw stenen en gruis zichtbaar. Dit moet er al langere tijd gezeten hebben en volgens de echografiste per ongeluk gemist bij het vorige onderzoek. Kan gebeuren natuurlijk!
Maar dat mijn ha zich blind staarde op de eerdere verkeerde uitslagen...
In de maatschap zat gelukkig sinds kort een andere ha. Een vrouwelijke. Na de uitslag vh echo-onderzoek kreeg ik van haar excuses, uit haar zelf. Dat vind ik echt heel netjes en ik voelde me oprecht serieus genomen! Van mijn oorspronkelijke ha heb ik nooit meer iets vernomen, maar soit.
Er volgde al snel een laproscopische operatie waarin de galblaas vol met galstenen en gruis werden verwijderd. Echt, de operatie en het herstel erna was een plakje cake.
Na 7 maanden dag en nacht ellende en pijn was ik bevrijd van die nachtmerrie. Heerlijk!
Binnen twee weken kon ik alles weer, zelfs lange wandelingen maken en normaal werken.
Sindsdien is het altijd goed gebleven op een soort korte koliekpijn, zo eens per jaar na. Op en neer springen en paracetamolinname helpt. Dus heb echt geen klagen...tot nu ;-(
Twee week geleden dacht ik weer een maagzweer te hebben. (Vanwege anti- migraïnemiddelen is de maagwand en slokdarm wat gevoeliger ondanks een maagbeschwrmer tijdens een migraïneaanval). Daarom wat extra maagzuurremmers genomen. Maar een zeurende pijn linksboven in mijn buik, richting mijn middel blijft. 'Normaal'
Heb ik maagpijn in mijn maaggebied.
Afgelopen weekend had ik een EUREKA-ervaring: het voelt als de schrijnende, zeurderige pijn van drie jaar geleden en niet als maagpijn ook ben ik misselijk en moet ik erg veel boeren. Net als toen. En ja, de obstipatie is weer back.
Vraagstelling: kan het zijn dat ik weer een of meerdere galstenen heb ondanks de galblaasverwijdering? Zo ja: zitten ze dan ik de galweg? Wat kan ik er zelf aan doen? Zijn koliepijnaanvallen weer te verwachten? Wat is normaal gezien het beleid bij mijn klachten? Zijn er hier mensen die mijn verhaal bekend in de oren klinkt?
Ik verwacht geen medisch bindende antwoorden hoor. Maar ik zit een beetje in de piepzak nu...
Bedankt voor het aanlezen van mij
Niets menselijks is mij vreemd.
zondag 4 januari 2015 om 23:50
maandag 5 januari 2015 om 00:10
maandag 5 januari 2015 om 00:19
Ik ben geen dokter en kan ook niet door het beeldscherm kijken... Ik kan je alleen advies geven adhv mijn eigen ervaringen.
Ik zou voor nu de hap bellen en vragen of ze iets willen voorschrijven tegen de pijn. En morgen je ha bellen, of even langs gaan en vragen of hij niet kan bemiddelen om je afspraak naar voren te halen.
Ik zou voor nu de hap bellen en vragen of ze iets willen voorschrijven tegen de pijn. En morgen je ha bellen, of even langs gaan en vragen of hij niet kan bemiddelen om je afspraak naar voren te halen.
vrijdag 30 januari 2015 om 21:41
inmiddels bij mdl arts geweest. die denkt niet dat het galstenen zijn, want theoretisch zou het kunnen, maar komt amper voor dat er na zoveel jaar nog zwerven. daarbij hebben ze ong 3 jaar terug mijn galweg ingesneden, dus zou niks moeten kunnen blijven hangen. lijkt me vaag dat er geen stenen meet kunnen zwerven, aangezien ik op forums genoeg zie, die dat zelfs na 10 jaar nog hebben. en kan die galweg inmiddels niet dicht gegroeid zijn?heb weer foto's laten maken van de ribben kant. as maandag uitslag. indien daar niks te zien is, wil hij een spuit in mijn zij laten zetten,omdat ie denkt dat er dan misschien wel een zenuw vast zit. slaat die spuit aan ( pijn weg) dan wil hij die zenuw plat leggen.
vrijdag 30 januari 2015 om 21:47
nu durf ik het bijna niet te zeggen en hoort ook eigenlijk niet in deze forum, maar nu heb ik redelijk pijn rechtsonderin sinds ruim een week.geen koorts ofzo,wel misselijk met vlagen.ik d8 aan blaasontsteking,maar dat is het niet.op dit moment is het best wel auw, zeg maar.ik durf ook niet weer naar de eerste hulp, ben bang voor afgang .vraag me ook af of ik hoge pijngrens heb( ik hoor bij mensen met galblaas ontsteking die rollen over de grond. ik dus niet bv)mijn man denkt aan blinde darm, en zegt dat ik niet te lang moet w8en.ik denk dan: ik heb geen koorts, vlieg niet tegen de muur op.... zucht word gek van mezelf ook omdat ik me een hypochonder voel
vrijdag 30 januari 2015 om 22:28
Hoi,
Ik lees net je verhaal. Je mdl praat poep! Ik heb 20 jr geen last gehad en daarna jaarlijks vol met stenen en modder. Mijn galwegen zijn meerdere keren al ingesneden en toch nog steeds last.
Rechts onderin is wel klassiek voor blinde darm er hoort dan ook uitstraling rond de navel bij. Anders HAP bellen? Of (weer) buscopan nemen?
Sterkte maar weer!
X
Ik lees net je verhaal. Je mdl praat poep! Ik heb 20 jr geen last gehad en daarna jaarlijks vol met stenen en modder. Mijn galwegen zijn meerdere keren al ingesneden en toch nog steeds last.
Rechts onderin is wel klassiek voor blinde darm er hoort dan ook uitstraling rond de navel bij. Anders HAP bellen? Of (weer) buscopan nemen?
Sterkte maar weer!
X
vrijdag 30 januari 2015 om 22:49
Hier ook een ervaringsdeskundige. Ellende die kolieken.
Het kan wel kolieken na de verwijdering. Heb het zelf ook gehad, maar nu al jaren klachtenvrij. Wel chronische diarree. Ik weet precies wat ik wel en niet kan eten en als ik 'verboden' voeding neem weet ik ook de consequenties ervan.
Misschien eens heel goed bijhouden wanneer de kolieken optreden en je voeding aanpassen?
Het kan wel kolieken na de verwijdering. Heb het zelf ook gehad, maar nu al jaren klachtenvrij. Wel chronische diarree. Ik weet precies wat ik wel en niet kan eten en als ik 'verboden' voeding neem weet ik ook de consequenties ervan.
Misschien eens heel goed bijhouden wanneer de kolieken optreden en je voeding aanpassen?
zaterdag 7 maart 2015 om 17:47
Ik heb precies dezelfde klachten. 3 jaar geleden galblaas verwijderd na een vakantie in tunesie. Operatie is goed gegaan in tunesie. Gisteren weer een aanval gehad. Vandaag heel veel last van mijn darmen / buik. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Al 2 jaar lang geregeld last alle onderzoeken al ondergaan. Echo / maagonderzoek echt alles. Iemand nog tips. Zit nu aan de diclofinac / oxzespan / buscupan
zondag 8 maart 2015 om 23:03
Beste allemaal,
Wat herken ik veel van jullie verhalen! Mijn galblaas is er na helse pijnen te hebben gelijd, ruim 2 jaar geleden uitgehaalt. Na een aantal weken kreeg ook ik terugkerende koliekaanvallen en heb daarvoor diverse ercp's ondergaan. Er is bij mij ook een stent geplaatst. Waarna de klachten verdwenen. Tot afgelopen weken. Weinig eetlust, wat resulteerde in ongewenst afvallen en veel pijn en misselijkheid. Heb al diverse malen gewoon 112 moeten bellen omdat het niet meer uit te houden was. Helaas zit ik bij een ziekenhuis, terwijl ze mn hele medische historie kennen, waar je maar een nummertje bent. En ben steeds naar huis gestuurd met de conclusie: je hebt vast een virusje. Ik voel me totaal niet serieus genomen en ben ook bang om hulp in te schakelen. Afgelopen vrijdagavond weer bij de HAP beland. Waar eindelijk eens een ha zat die luisterde. Meissie ik denk dat jij gewoon weer stenen hebt zitten. Terwijl mn eigen ha donderdag nog dacht aan een maagzweer ivm t afvallen. Terwijl de klachten t zelfde zijn als toen. Inmiddels een afspraak gemaakt bij mn MDL-arts alleen moet ik het wel even zien vol te houden met een combi van pantozol-buscopan-paracetamol tot 3 april. Hijs fijn. Ik heb geleerd altijd naar mn lichaam te luisteren alleen is het zo jammer dat de mensen die je zouden moeten helpen niet naar jou luisteren.
Voor allemaal veel sterkte en hou vol!
Groetjes
Wat herken ik veel van jullie verhalen! Mijn galblaas is er na helse pijnen te hebben gelijd, ruim 2 jaar geleden uitgehaalt. Na een aantal weken kreeg ook ik terugkerende koliekaanvallen en heb daarvoor diverse ercp's ondergaan. Er is bij mij ook een stent geplaatst. Waarna de klachten verdwenen. Tot afgelopen weken. Weinig eetlust, wat resulteerde in ongewenst afvallen en veel pijn en misselijkheid. Heb al diverse malen gewoon 112 moeten bellen omdat het niet meer uit te houden was. Helaas zit ik bij een ziekenhuis, terwijl ze mn hele medische historie kennen, waar je maar een nummertje bent. En ben steeds naar huis gestuurd met de conclusie: je hebt vast een virusje. Ik voel me totaal niet serieus genomen en ben ook bang om hulp in te schakelen. Afgelopen vrijdagavond weer bij de HAP beland. Waar eindelijk eens een ha zat die luisterde. Meissie ik denk dat jij gewoon weer stenen hebt zitten. Terwijl mn eigen ha donderdag nog dacht aan een maagzweer ivm t afvallen. Terwijl de klachten t zelfde zijn als toen. Inmiddels een afspraak gemaakt bij mn MDL-arts alleen moet ik het wel even zien vol te houden met een combi van pantozol-buscopan-paracetamol tot 3 april. Hijs fijn. Ik heb geleerd altijd naar mn lichaam te luisteren alleen is het zo jammer dat de mensen die je zouden moeten helpen niet naar jou luisteren.
Voor allemaal veel sterkte en hou vol!
Groetjes
dinsdag 31 maart 2015 om 16:46
Ik heb ook recentelijk mijn galblaas laten verwijderen. Wat was ik blij dat ik geen aanvallen meer kon verwachten maar ik heb nu last van andere symptomen. Ik kan dus nog steeds geen pizza eten en andere vet want dan kots ik alles eruit. Ik heb last van maagzuur en ook rare gevoel in me maag/buik. Ik zie er ook heel erg tegenop om weer naar de Huisarts te gaan en aan te horen dat ik straks weer geopereerd moet worden aan wat dan ook. Hebben meer mensen last van misselijkheid/duizelig soms? Maagzuur en niks kunnen eten dan groente en alles wat gezond is? Ik ben ook veel afgevallen laatste maanden.
zondag 3 december 2017 om 16:55
Beste, het is al een tijdje dat dit gepost is, maar momenteel ervaar ik ongeveer hetzelfde. Een klein jaar geleden is mijn galblaas verwijderd en na een aantal maanden zijn de klachten er stilletjes weer ingeslopen. Vorige werk is het begonnen met veel rugpijn en een opgeblazen gevoel. momenteel ben ik zeer misselijk en heb ik geen eetlust meer. Allemaal zeer herkenbaar. De pijn Komt en gaat, maar echte kolieken heb ik nog niet gehad. Morgen heb ik terug afspraak bij de huisarts. Binnen 10 dagen afspraak in het ziekenhuis.madammemoulin schreef: ↑12-11-2013 18:47Bedankt alvast voor het lezen van mijn vraag
Inleiding:
3 jaar geleden is mijn galblaas verwijderd dmv een laproscopie. Dit vanwege aanhoudende klachten als: misselijk zijn, braken, obstipatie, continue zeurderige, schrijnende pijn rechtsboven in mijn buik. Net onder de ribben. Boeren en moe zijn. In die maanden viel ik veel af, want ik lustte of verdroeg practisch geen eten en drinken ging ook moeizaam. Verder had ik geregeld urenlsnge koliekachtige pijnaanvallen. Vreselijk is dat. De eerste vijf maanden dacht de ha aan een maagzweer en op advies slikte ik daarom een maagzuurremmer. Op mijn verzoek werd er in de 2e maand van de klachten een echoscopisch onderzoek van mijn buik gemaakt omdat ik zelf vermoedde dat het weleens om galstenen kon gaan ipv om een maagzweer alleen. Het hebben van een maagzweer was me al vaker gebeurd nl. De ha liet tegelijkertijd een bloedonderzoek uitvoeren bij me.
Uit het echo-onderzoek kwam niets naar voren. De bloedwaarden lieten een afwijkend beeld zien vd leverwaarden, maar niets ernstigs zei hij. De ha hield vast aan de uitslagen van het echo-onderzoek en de bloedwaarden. Ik moest er maar mee leren leven en niet zo piekeren ('psychisch hè?). De klachten bleven echter en de pijnaanvallen kwamen vaker.
Na 5 maanden liet ik me, onder begeleiding van een diepe zucht, doorverwijzen door mijn ha naar een internist.
Lang verhaal...
Mijn darmen zaten echt helemaal vol met ontlasting (te zien op röntgen) en ik was inmiddels 25 kg afgevallen door niet kunnen eten en pijn etc. Laxerende middelen van boven en van onderen zorgden ervoor dat mijn darmen zich weer leegden goddank. De internist stuurde me ook meteen door voor een nieuw echo-onderzoek, ondanks de eerdere echo iov mijn ha drie maanden ervoor.
Tijdens het nieuwe echo-onderzoek waren er al gauw stenen en gruis zichtbaar. Dit moet er al langere tijd gezeten hebben en volgens de echografiste per ongeluk gemist bij het vorige onderzoek. Kan gebeuren natuurlijk!
Maar dat mijn ha zich blind staarde op de eerdere verkeerde uitslagen...
In de maatschap zat gelukkig sinds kort een andere ha. Een vrouwelijke. Na de uitslag vh echo-onderzoek kreeg ik van haar excuses, uit haar zelf. Dat vind ik echt heel netjes en ik voelde me oprecht serieus genomen! Van mijn oorspronkelijke ha heb ik nooit meer iets vernomen, maar soit.
Er volgde al snel een laproscopische operatie waarin de galblaas vol met galstenen en gruis werden verwijderd. Echt, de operatie en het herstel erna was een plakje cake.
Na 7 maanden dag en nacht ellende en pijn was ik bevrijd van die nachtmerrie. Heerlijk!
Binnen twee weken kon ik alles weer, zelfs lange wandelingen maken en normaal werken.
Sindsdien is het altijd goed gebleven op een soort korte koliekpijn, zo eens per jaar na. Op en neer springen en paracetamolinname helpt. Dus heb echt geen klagen...tot nu ;-(
Twee week geleden dacht ik weer een maagzweer te hebben. (Vanwege anti- migraïnemiddelen is de maagwand en slokdarm wat gevoeliger ondanks een maagbeschwrmer tijdens een migraïneaanval). Daarom wat extra maagzuurremmers genomen. Maar een zeurende pijn linksboven in mijn buik, richting mijn middel blijft. 'Normaal'
Heb ik maagpijn in mijn maaggebied.
Afgelopen weekend had ik een EUREKA-ervaring: het voelt als de schrijnende, zeurderige pijn van drie jaar geleden en niet als maagpijn ook ben ik misselijk en moet ik erg veel boeren. Net als toen. En ja, de obstipatie is weer back.
Vraagstelling: kan het zijn dat ik weer een of meerdere galstenen heb ondanks de galblaasverwijdering? Zo ja: zitten ze dan ik de galweg? Wat kan ik er zelf aan doen? Zijn koliepijnaanvallen weer te verwachten? Wat is normaal gezien het beleid bij mijn klachten? Zijn er hier mensen die mijn verhaal bekend in de oren klinkt?
Ik verwacht geen medisch bindende antwoorden hoor. Maar ik zit een beetje in de piepzak nu...
Bedankt voor het aanlezen van mij
Wat is het uiteindelijk bij jou geworden? Was dat gruis in de galwegen? Ik probeer gewoon wat rustiger te worden.
zondag 3 december 2017 om 17:34
Hoi, de pijn die jij omschrijft is dat soms ook een stekende pijn onder ribbenboog? Gisteren heb ik de ganse dag aanhoudende pijn gehad en 's avonds niks meer. Wel zeer misselijk en eten maakt het niet beter. Ook heb ik veel last van galreflux.ModuleX schreef: ↑02-01-2015 01:09Hoi Felisje,
Klinkt bekend hoor, ook ik ben vaak misselijk en heb ik pijn. Bloedwaardes zijn normaal. Mijn MDL-arts neemt me gelukkig serieus en wilde met de inwendige echo kijken, omdat bloed en gewone echo niets opleverde, Een half uur voor de echo nog bloedgeprikt en ze bekeek de uitslag terwijl ik op de tafel lag. Je raadt het al: geen afwijkingen. Tijdens de echo zag ze dus wel de stenen die mijn klachten veroorzaakten en is er gelijk ook een ERCP gedaan om de boel weer schoon te maken.
Dus laat je doorsturen, klachten zijn er niet zomaar. Arts zei ook tegen mij: bij jou ga ik voortaan op klachten af, niet op de onderzoeken.
Pijn zit trouwens bij mij recht en links, ik weet niet meer wat de bron is op den duur, alles doet zeer.
Ik slik nu trouwens een medicijn dat stenen kan oplossen, dit werkt niet bij iedereen maar is het proberen waard!
Sterkte!
X
Hoelang na je galblaas verwijdering zijn bij jou de klachten teruggekeerd?
zondag 3 december 2017 om 20:18
Bij mij heeft het 25 jr geduurd voor ik weer klachten kreeg.Gallisch schreef: ↑03-12-2017 17:34Hoi, de pijn die jij omschrijft is dat soms ook een stekende pijn onder ribbenboog? Gisteren heb ik de ganse dag aanhoudende pijn gehad en 's avonds niks meer. Wel zeer misselijk en eten maakt het niet beter. Ook heb ik veel last van galreflux.
Hoelang na je galblaas verwijdering zijn bij jou de klachten teruggekeerd?
Maar de pijn zit idd rechts onder de ribbenboog met uistraling naar mijn rug
