3 jaar na galblaasverwijdering weer klachten, huh?

Bedankt alvast voor het lezen van mijn vraag



Inleiding:

3 jaar geleden is mijn galblaas verwijderd dmv een laproscopie. Dit vanwege aanhoudende klachten als: misselijk zijn, braken, obstipatie, continue zeurderige, schrijnende pijn rechtsboven in mijn buik. Net onder de ribben. Boeren en moe zijn. In die maanden viel ik veel af, want ik lustte of verdroeg practisch geen eten en drinken ging ook moeizaam. Verder had ik geregeld urenlsnge koliekachtige pijnaanvallen. Vreselijk is dat. De eerste vijf maanden dacht de ha aan een maagzweer en op advies slikte ik daarom een maagzuurremmer. Op mijn verzoek werd er in de 2e maand van de klachten een echoscopisch onderzoek van mijn buik gemaakt omdat ik zelf vermoedde dat het weleens om galstenen kon gaan ipv om een maagzweer alleen. Het hebben van een maagzweer was me al vaker gebeurd nl. De ha liet tegelijkertijd een bloedonderzoek uitvoeren bij me.

Uit het echo-onderzoek kwam niets naar voren. De bloedwaarden lieten een afwijkend beeld zien vd leverwaarden, maar niets ernstigs zei hij. De ha hield vast aan de uitslagen van het echo-onderzoek en de bloedwaarden. Ik moest er maar mee leren leven en niet zo piekeren ('psychisch hè?). De klachten bleven echter en de pijnaanvallen kwamen vaker.



Na 5 maanden liet ik me, onder begeleiding van een diepe zucht, doorverwijzen door mijn ha naar een internist.

Lang verhaal...

Mijn darmen zaten echt helemaal vol met ontlasting (te zien op röntgen) en ik was inmiddels 25 kg afgevallen door niet kunnen eten en pijn etc. Laxerende middelen van boven en van onderen zorgden ervoor dat mijn darmen zich weer leegden goddank. De internist stuurde me ook meteen door voor een nieuw echo-onderzoek, ondanks de eerdere echo iov mijn ha drie maanden ervoor.

Tijdens het nieuwe echo-onderzoek waren er al gauw stenen en gruis zichtbaar. Dit moet er al langere tijd gezeten hebben en volgens de echografiste per ongeluk gemist bij het vorige onderzoek. Kan gebeuren natuurlijk!

Maar dat mijn ha zich blind staarde op de eerdere verkeerde uitslagen...



In de maatschap zat gelukkig sinds kort een andere ha. Een vrouwelijke. Na de uitslag vh echo-onderzoek kreeg ik van haar excuses, uit haar zelf. Dat vind ik echt heel netjes en ik voelde me oprecht serieus genomen! Van mijn oorspronkelijke ha heb ik nooit meer iets vernomen, maar soit.



Er volgde al snel een laproscopische operatie waarin de galblaas vol met galstenen en gruis werden verwijderd. Echt, de operatie en het herstel erna was een plakje cake.

Na 7 maanden dag en nacht ellende en pijn was ik bevrijd van die nachtmerrie. Heerlijk!



Binnen twee weken kon ik alles weer, zelfs lange wandelingen maken en normaal werken.



Sindsdien is het altijd goed gebleven op een soort korte koliekpijn, zo eens per jaar na. Op en neer springen en paracetamolinname helpt. Dus heb echt geen klagen...tot nu ;-(



Twee week geleden dacht ik weer een maagzweer te hebben. (Vanwege anti- migraïnemiddelen is de maagwand en slokdarm wat gevoeliger ondanks een maagbeschwrmer tijdens een migraïneaanval). Daarom wat extra maagzuurremmers genomen. Maar een zeurende pijn linksboven in mijn buik, richting mijn middel blijft. 'Normaal'

Heb ik maagpijn in mijn maaggebied.



Afgelopen weekend had ik een EUREKA-ervaring: het voelt als de schrijnende, zeurderige pijn van drie jaar geleden en niet als maagpijn ook ben ik misselijk en moet ik erg veel boeren. Net als toen. En ja, de obstipatie is weer back.



Vraagstelling: kan het zijn dat ik weer een of meerdere galstenen heb ondanks de galblaasverwijdering? Zo ja: zitten ze dan ik de galweg? Wat kan ik er zelf aan doen? Zijn koliepijnaanvallen weer te verwachten? Wat is normaal gezien het beleid bij mijn klachten? Zijn er hier mensen die mijn verhaal bekend in de oren klinkt?



Ik verwacht geen medisch bindende antwoorden hoor. Maar ik zit een beetje in de piepzak nu...



Bedankt voor het aanlezen van mij

Edit: de pijn zit en zat RECHTSBOVEN in mijn buik en niet links.

Bedankt voor het reageren! Het kan dus tóch! Al die tijd ben ik zo goed als compleet klachtenvrij geweest. Dat ik bijv. sinaasappelsap niet meer verdraag sindsdien dat hoort nu gewoon bij me en zie ik niet als onoverkomelijk.



Bléh, ik zie een beetje tegen het circus op dat me misschien te wachten staat



Zal deze week idd toch maar even een afspraak plannen bij de vrouwelijke ha. Zij is kúndig en erg aardig. Maar kom gewoonweg niet graag bij artsen in het algemeen ( oa borstkankergeschiedenis) en wil het liefst 'gewoon' doorleven.



Heeft iemand hier dezelfde ervaringen op galsteengebied als hierboven?

Paperclip, wat vervelend en pijnlijk voor je!



In tegenstelling tot 3 jaar geleden heb ik dus geen koliekaanvallen, gelukkig.

Sterkte met de onderzoeken paperclip, ik hoop dat de koliekaanvallen bij jou gauw tot het verleden mogen gaan horen! Wat doen die zeer hè? Net als jij ben ik er ook eens op de hap mee beland. Je kunt niet stilzitten of stilliggen van de pijn...

Bedankt weer voor de reacties, super.



Wow, dat is wel even slikken, wat hebben jullie veel galsteenobstakels op jullie pad gehad...



Goede tips van jullie, die neem ik zeker mee.

Voor mezelf heb ik besloten om volgende week woensdag de afspraak bij de ha te hebben voor de verwijzing naar de MDL-arts waar ik 3 jaar geleden geweest ben.



Ik wil het een week aanzien/voelen dus.



Je kunt dus dezelfde koliekpijnen krijgen als mét galblaas? Ik dacht dat de kolieken te maken hadden met het samentrekken van de galblaas doordat de uitgang is verstopt door gruis of steen...

Zal morgenochtend mijn medicijnvoorraad checken of er nog diclofenac supps. zijn en of ze nog houdbaar zijn. Mijn lief heeft nierstenen gehad voor anderhalf jaar terug, dus wie weet hebben we nog wat liggen. iets op voorraad nu lijkt me een slim idee.



Oeps, spoelen door de neus van de galwegen klinkt niet mals.



Beterschap en sterkte allemaal. Dikke knuffel van mij.