Gezondheid alle pijlers

Diabetesland

13-07-2011 20:17 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Welkom in Diabetesland waar al je medediabeten 100 jaar gaan worden. Waar je je 'gewoon' 'eventjes' aan je dieet gaat houden :puke: om te voorkomen dat je diabetische voeten of vingers gaat krijgen. Waar retinopathie, falende nieren of zenuwpijnen niet voorkomen en waar ongelimiteerd geklaagd en gezeurd mag worden. Jaja, óók over al die infernisten en dvk's die het –niet gehinderd door daadwerkelijke diabeteservaring- beter weten dan de aloude diabeet zelf.



Dat land waar genoeg ruimte is voor cynisme, sarcasme en flauwe grappen. Dat land waar meegeleefd wordt, waar ervaringsverhalen uitgebreid verteld mogen worden en waar altijd een luisterend oor of een welgemeende knuffel voorhanden is. Waar je gelijkgestemde zielen in het 'diabetesdwars' vindt.



Dus wil je steun en knuffels of wil je 'gewoon' 'even' je verhaal kwijt, doe het dan hier. Iedereen is welkom, want hoe meer zielen hoe meer vreugd!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
quote:setter schreef op 29 november 2012 @ 11:15:



Truffel: ik heb werkelijk geen idee of het zo werkt. Inderdaad maar even voorleggen aan je huisarts, zoals Wokmok al zegt.

Ik weet wel dat ik weinig buikvet had -ik was net 30 kilo afgevallen- toen de diabetes ontdekt werd, dus op mij is die regel niet van toepassing. Nou heeft in ons gezin inmiddels iedereen diabetes, dus het is wel heel erg erfelijk bepaald bij ons.



Setter, kan niet zijn dat je hier een denkfout maakt, en dat je al veel eerder diabetes had, maar nog onontdekt? Sommige mensen, waaronder ik waarschijnlijk, hebben al tijden diabetes zonder al te veel klachten voordat het ontdekt wordt.



Ik denk dat het ook van de toestand van je alvleesklier afhangt of weghalen helpt, Truffel. Maar het lijkt me een uitdagend vraagstuk voor je HA, zeker doen. Succes!



Ris, hoe gaat het ermee? Nog pijn?
Alle reacties Link kopieren
Sri, ik werd al vanaf mijn 8e regelmatig gecontroleerd op diabetes en schildklierafwijkingen, en ik wist waar ik op moest letten. Ik ben bij het allereerste teken van diabetes naar de dokter gegaan en toen bleek dat ik het had. Tot die tijd had ik altijd tegen de grens aangezeten, op mijn bijna 31e bleek het definitief onafwendbaar te zijn. Helaas....

Bij mij (en mijn broers trouwens ook) bleek het een kwestie van 'wanneer' en niet van 'of' te zijn.



Dit kon jij niet weten uiteraard, dus ik neem je niks kwalijk hoor
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
Zat ik even goed mis, Setter, sorry.
Alle reacties Link kopieren
Geeft niets lieve Sri, je bedoelde het immers goed? Niks sorry hoor

Ben je mal
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
Jee, ben je er nog? Ik zit het ervan te nemen, want echtgenoot bivakkeert in het buitenland. Leker rustig de tijd om te forummen en zo. Kan zo lekker zijn, even de tijd voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Even tijd voor jezelf is niet alleen lekker, maar ook een levensbehoefte. Voor mij althans Niet een eerste levensbehoefte, maar wel 'een' levensbehoefte. Als ik een week lang geen tijd voor mezelf heb dan krijg ik weer burnoutverschijnselen. En dat willen we niet



Wanneer komt je wederhelft weer terug uit het buitenland?
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ons even weer van pagina 3 gehaald. Waar is iedereen???



En dan nog even ontopic: ik sta de laatste dagen op met steeds mooiere suikers Gister een 7.7, vanochtend een 6.7
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
Alle reacties Link kopieren
Heeeeel goed! Ik ben de laatste paar dagen ook weer aan het worstelen met de suikers. Gisterochtend werd ik wakker met een 6.4 om 12 uur zat ik weer op 12. Vanochtend begon ik met 16.8 en vanmiddag 12 uur zat ik op 4.1....ofwel er valt geen pijl op te trekken... gruwel
Alle reacties Link kopieren
Vreselijk he Wokmok, als het zo op en neer gaat dat je niet meer weet wat je er mee moet....



Set wat super dat jij zo goed gaat!



Pix; ik heb je gemaild, met een vraagje...



Ik was voorbereid op erg stuiterende suikers na mijn lidocaine-shot vorige week, maar het valt heel erg mee. Het lijkt soms ook net of ik geen hernia meer heb Is natuurlijk wel zo hoor, maar eindelijk heb ik zoveel minder pijn dat ik weer wat normale kan functioneren. Ik ga elke dag een stuk wandelen, nou ja stuk..... een minuut of 10-15 en dat ga ik maar uitbreiden. Nadeel is dat het zo koud is en ik kan niet goed zelf mijn laarzen aandoen...

Verder hoef ik niet meer de hele dag te liggen om het vol te houden. Dus ik lees op de bank, schilder het poppenhuis van Ella aan tafel, sta in de keuken om te koken etc. 's middags ben ik dan wel klaar hoor... dan moet ik toch wel gaan liggen om bij te komen en 's avonds ook. Gelukkig maar!



Morgen gaan we hier Sinterklaas vieren en Zwarte Piet komt langs! Donderdag zijn beide kindjes vrij en vrijdag hoeft alleen Ella naar school, heb ik een dagje met Gijs. Dat is lang geleden!

Langzaam ga ik ook weer wat leuke dingen plannen; volgende week dinsdag gaan we (mijn man, onze moeders en ik) naar Ottersum voor een (kerst)concert van Venice; heerlijk! En de 14e ga ik naar de kapper, kijken of ik dat vol houd. 's Avonds is er een kerstactiviteit op mijn werk, daar ga ik ook naar toe, hopelijk



Maandag moet ik naar de arbo en daarna naar de fyiso, kijken of hij nog wat tips en oefeningen heeft voor me.



Lief; hoe is het met je poep-en-kak? Ben je al bij de huisarts geweest?

Sri; is je wederhelft weer in den lande? Ik vind ook dat je af en toe tijd alleen moet hebben, ik kan daar echt van genieten!

Ted how are you? Suikers weer in orde met andere ampullen?



Kusjes!

Alle reacties Link kopieren
Maagoperatie zorgt niet voor genezing van diabetes





Een maagverkleiningsoperatie bij mensen met ernstig overgewicht leidt bij ongeveer twee derde van hen ook tot het verdwijnen van hun diabetes (suikerziekte).



Echter bij een groot deel van deze mensen komt de diabetes na enke­le jaren toch weer terug. Dat blijkt uit een Amerikaanse studie onder ruim 4.000 mensen die lij­den aan diabetes.



Stond vandaag bij ons in de krant; is dat een antwoord op jouw vraag Truffel? (of ging die over vet wegzuigen... weet het even niet meer )
Alle reacties Link kopieren
Dag dames,



Ik kom me voorzichtig aanmelden... ik had altijd type 2 maar voelde me prima met metformine. Nu ben ik zwanger (jippie) en aan het spuiten geslagen. Ik hoop dat dat over zeg, 7,5 maand weer klaar is maar tot die tijd moet ik ermee dealen.

Ergens heb ik wel de berusting... en het lukt me heel goed om geen snoepjes/koekjes en andersoortige rommel te eten want het is voor een goed doel. Maar toch vind ik het soms ingewikkeld wat ik dan wel en niet kan eten, mijn lijf lijkt het amper aan te voelen (voelde me prima met een waarde van 18).



Gelukkig heb ik die pieken niet meer, kreeg er wel stress van namelijk.
Setter, wat heerlijk van je mooie waarden! ik ben helemaal blij voor je.



Voor jou is het weer een stuk minder, Wokmok. Ik duim dat het gauw beter met je gaat.



Ris, wat ontzettend fijn dat je zoveel minder pijn hebt. Heerlijk is dat hè? Na iedere jichtaanval denk ik altijd: er is niets zó heerlijk in het leven als geen pijn meer. Zover ben je nog niet helemaal, maar ik kan me zomaar voorstellen dat je je stukken beter en vrolijker voelt. Daar zullen man en kindjes ook de zoete vruchten wel van plukken. Maar ga je niet gelijk overdrijven?



Lief, hoe gaan de ingewanden?



Carmencita, het lijkt me niet meevallen om van de metformine (slik ik ook) ineens over te moeten gaan op spuiten. 18 lijkt me ook best hoog, maar ik ben verre van een expert op dat gebied.

Ik wens je in elk geval een verder fijne en voorspoedige zwangerschap toe.



Ris, echtgenoot is inderdaad weer in den lande, het was maar een minitripje van twee dagen. Heerlijk genoten van allerlei Sri-dingen.

Paar jaar geleden zat hij twee maanden in Indonesië en een week of drie daarna weer een maand. Was wel lang, maar die tweede keer ben ik wel meegegaan .



Lieve Choco en Teddeke, doen jullie rustig aan?



Tot gauw, lieverds!
Hier ook een man in het buitenland maar door verschillende andere redenen weinig me-time. Jammer, jammer. Moet ik dan maar even uitstellen. Sri, ik wil ook wel mee naar het buitenland maar dat mag ik nooit Dan heb jij het beter bekeken.



Suikers hier ook weer zwaar k*. Vanmiddag geluncht (3 bruin brood en daarna 1 handje (echt niet meer) pepernoten gehad) en voor het avondeten zit ik op 17. Wel een hoop stress. Dat zal dan wel de oorzaak zijn. Maar ik baal er zo van. Alle motivatie verdwijnt ook als sneeuw voor de zon op die manier. Maar goed, ik tel nu af tot de volgende afspraak.



Kortom, even niks leuks bij te dragen hier. Setter, ik ben blij dat het met jou goed gaat. Ris, klinkt ook hoopgevend. Dat van niet zelf je laarzen aan kunnen trekken, kan ik me nog herinneren van de laatste dagen van mijn zwangerschap. Vreselijk!



Hopelijk binnenkort leukere berichten!

voor allemaal!
Alle reacties Link kopieren
Hoi!

Welkom Carmencita! En gefeliciteerd met je zwangerschap! Begrijp ik het goed dat je nog metformine slikte voordat je zwanger bent geworden of was je al over gestapt op spuiten? In mijn herinnering mag je met orale medicatie namelijk niet zwanger worden. Een zwangerschap is wel een goede motivatie om het spuiten onder de knie te krijgen! Hebben ze ook gezegd of je daarna terug kan naar pillen? Misschien wil je dat niet eens, hihi. Je lichaam is door je zwangerschapshormonen totaal onvoorspelbaar als het gaat om je glucose... heel herkenbaar. Hoewel ik me nooit goed voelde bij een hoge suiker, daar was ik vreselijk blegh van altijd. Goed blijven meten, dan voorkom je gekke dingen! Mocht je vragen hebben, stel ze gerust. Ik ben wel ervaringsdeskundige als het gaat om zwanger zijn met diabetes



Het is al veel te laat, ik ga maar eens slapen...



Oh ja.... over slapen gesproken. Met welke waarde gaan de spuiters en Set (pompie) slapen? 8 voor de nacht of gaan jullie daar wat flexibeler mee om? Soms heb ik rond half 10 geprikt en wat gegeten en als ik dan voor het slapen weer prik en lager zit dan 8, eet ik niks meer (6-7, bij een 5 of lager eet ik zeker wel). Gewoon nieuwsgierig!
Alle reacties Link kopieren
Dank voor de welkomst-groeten! En zwangerfelicitaties natuurlijk.

Soms voelde het alsof het spuiten meer aandacht kreeg dan de rijstkorrel in mijn leven maar ik merk dat ik toch ook wel heel blij ben dat ik de afgelopen week wel mooie waardes heb. Nuchter rond de 5 a 6 en kom niet meer boven de 8 uit.

Ben idd met metformine zwanger geraakt, lang verhaal over hoe dat heeft kunnen gebeuren en internist is er boos om (op huisarts) maar ik heb van de gyneacoloog begrepen dat in het andere ziekenhuis in de stad ook proeven lopen met metformine gedurende de hele zwangerschap. Huisarts maakt zich amper zorgen en de internist wil haar zorgen ongeveer elke afspraak benadrukken (naast die gewoonte is het een kil en naar mens). Ik kan nu niet meer dan zorgen dat het nu goed is en vertrouwen dat mijn rijstkorrel mooi en ongeschonden is. (Ben nu 6 weken zwanger en hij krijgt zijn voedingstoffen uit het dooierzakje dus nog geen bloedband lijkt me).

Stress is hoe dan ook niet goed dus daar laat ik me niet toe verleiden. Volgende week een echo



Heb nu een enigzins saai dieet en hou me aan de basis, dan is het al best gedoe om te zorgen dat ik alle fruit, groenten, brood en zuivel binnenkrijg op een dag. Als ik voor het slapen ga wat lager zit (meestal) ga ik rekenen en kom ik meestal uit op een glas melk, zwanger en wel moet je 450 ml zuivel binnenkrijgen.



Vind het vooral lastig omdat niet veel mensen het weten, we willen het met kerst aan de familie vertellen en nu is op het werk alleen mijn manager en de bhv (mocht ik een hypo krijgen) op de hoogte. Dus elke keer stiekum met tas naar de wc en doen alsof ik lijn met alle taart en pepernoten.

Vorig weekend in de stad gelunched en dan weet ik gewoon niet wat ik moet bestellen, heb met honger de andere helft van het broodje laten staan... thuis zijn 2 bruine boterhammen toch echt makkelijker. Qua waarde had ik de rest ook niet moeten eten. Hoe doen jullie dat?
Komt even zwaaien en voorlopig afscheid nemen. Heb net jaarcontrole gehad. Alle uitslagen van bloed prikken vorige week waren binnen, zijn als van een jonge meid, terwijl ik deze maand 51 word. De vpk vond mij door het afgelopen jaar heen een twijfelgeval. Er zijn een paar risicofactoren verdwenen en je kunt me nu echt geen diabetes-patiënt meer noemen.

Laatste nuchtere waarde was 5.5, hba1c 6.0 . . . . Ben ook nog eens 12kg afgevallen (door vervelende oorzaken, maar dat laten we maar even buiten beschouwing, het resultaat telt! ) Ik kan weer kleding kopen in een normale winkel. Wil nog wat gewicht kwijt, naar de 75 kg, maar niet minder want dan ben ik mezelf niet meer . . . .

De vpk was helemaal tevreden, en ik ben ook ontzettend blij . . . .

Allemaal veel sterkte met alle toestanden die er bij diabetes horen, misschien tot ooit!
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Ben nieuw hier maar wil me toch graag in de disussies mengen.

Mijn excuses voor het lange verhaal.

Diabetes type 1 vanaf mijn 2,5 jaar, nu 28 jaar.



Heb sinds 1,5 jaar behoorlijke pijn die steeds erger en vooral ondraaglijk wordt. Het is ooit begonnen in mijn hoofd maar inmiddels is het overal en constant).



1,5 jaar geleden heb ik bij een Neuroloog (in Belgie omdat ik daar snel terecht kon) een scan gehad en daar is niets uitgekomen en de diagnose spierspanning vastgesteld. Echter is de pijn verergerd en ben ik bij de Neuroloog in Nederland inmiddels zo'n 5 keer geweest. Deze Neuroloog heeft eigenlijk niet echt een diagnose gesteld (is ook lastig) maar verschillende medicijnen geprobeerd (Lyrica, Amtryptiline, Carbamezepine, Neurontin... en nog een paar ik weet niet eens meer wat allemaal) zonder resultaat. Over 2 weken moet ik terug maar waarschijnlijk wordt er weer iets anders "geprobeerd" ik wordt er moedeloos van... Ik denk er aan terug naar Belgie te gaan maar de eerste info die ik op internet lees is dat dit met mijn zorgpakket niet meer vergoed wordt).



Soms is het lastig om de pijn die je hebt uit te leggen.

Dagelijks ervaar je die pijn maar anderen hebben geen idee.



Omdat ik dit keer goed voorbereid naar de neuroloog wil gaan heb ik onderstaande pijn in een opsomming gezet:



Hoofd

- Licht gevoel in het hoofd (constant)

- Tintelingen in het hoofd (met momenten, dagelijks)

- Steken vanuit benen met als gevolg extreme tintelingen in hoofd (met momenten, dagelijks)

- Dof gevoel en druk achter de ogen (constant, rechterkant gezicht)

- Trillerig gevoel van het hoofd / spasmes (constant)

- Zeurende, branderige pijn (constant, meer aan rechterkant gezicht)

- Dof gevoel en druk achter ogen (constant, meer aan rechterkant gezicht)

- Jeukend gevoel en trillingen rond neus (met momenten, dagelijks)

- Jeuk in rechteroog (met momenten, dagelijks, rechterkant gezicht)

- Trillende oogleden (met momenten)

- Hoofdpijn die afwijkt van ‘normale hoofdpijn’ (met momenten, dagelijks)

- Pijn en stijfheid rond kaakstreek (met momenten, dagelijks)

- Stijve nek en af en toe steken in de schouder (met momenten, dagelijks)



Borst/Armen/Middel

- Kortademig (soms)

- Trillingen, spasmes in armen/handen (constant)

Constant beweging en trillingen in armen, ook bij volledige ontspanning. Met momenten ineens spasmes van bijvoorbeeld een arm of vinger.

- Trillingen tussen penis en anus (met momenten, dagelijks)

- Trillende armen, ook bij volledige rust en wanneer er op gesteund wordt (constant)

- Zeurende pijn / tintelingen rond balzak (constant)

- Extreme steken bij elleboog (soms)

- Steken in hand/vingers (soms)

- Enorme pijn in de onderbuik (soms)

- Steken en trillingen rond de hartstreek (met momenten, dagelijks)

- De laatste tijd ineens schrale/droge handen



Benen/Voeten

- Trillingen, spasmes in benen (constant)

Constante beweging in boven en onderbeen

- Felle steken in bovenbeen met uitstraling naar het gehele lichaam (met momenten, dagelijks)

- Felle steken in kuit en scheenbeen (met momenten, dagelijks)

- Soms zijn mijn tenen enorm paarsig maar de andere keer (vaak na douchen bijvoorbeeld) zijn ze weer wit.

Als ik op de paarse plekken druk wordt de teen ook wit.



Algemeen

- Evenwichtsproblemen / Gevoel van flauwvallen

- Voldoende eetlust

- Aanrakingen of warm/koud water lokken de pijn niet uit

- Enorme vermoeidheid (ook na 10 uur slapen)

- Moeite met houden van erectie (erectiestoornis/vermoeidheid?)

- ’s ochtends na een nacht goed slapen lijkt het iets minder maar het komt na een uur al gelijk weer opzetten

- Sport/beweging, alcohol en slapen lijken tijdelijk te helpen maar daarna komt het net zo snel weer terug.

- Steeds slechter wordende conditie terwijl ik toch gewend ben 3x per week te sporten (momenteel wordt sporten echter steeds lastiger)

- Ik heb gedacht in eerste instantie aan burn-out (ook een drukke baan met veel verantwoordelijkheid) maar inmiddels geloof ik daar niet meer in. Ook in weken van rust (zoals op vakantie) houdt de pijn aan en dan ben ik totaal niet met werk bezig en volledig ontspannen.



Ik ben inmiddels radeloos en kan niet meer normaal functioneren door de dagelijkse pijn. Alles lijkt op zenuwschade maar de pijn in mijn handen/voeten is wel het minste.



Wat ik me bovendien afvraag: is zenuwpijn via een onderzoek (zoals een MRI scan) uberhaupt te traceren? Kunnen zenuwen zich herstellen zodat de pijn verdwijnt of is dit altijd een kwestie van het vinden van de juiste medicijnen en leren leven met de pijn?
Alle reacties Link kopieren
quote:Ris schreef op 05 december 2012 @ 23:30:

Oh ja.... over slapen gesproken. Met welke waarde gaan de spuiters en Set (pompie) slapen? 8 voor de nacht of gaan jullie daar wat flexibeler mee om? Soms heb ik rond half 10 geprikt en wat gegeten en als ik dan voor het slapen weer prik en lager zit dan 8, eet ik niks meer (6-7, bij een 5 of lager eet ik zeker wel). Gewoon nieuwsgierig!

Meestal meet ik niet eens... Maar ik zat net op 17 en dat finnik niet fijn dus heb even stevig bijgespoten.

Ik leerde vroeger altijd 8 voor de nacht maar heb nu geleerd dat met de huidige langwerkende insulines de piek van de insu veel minder hoog is en dus mag 6-7 ook. En dat werkt wel, voorzover ik weet want ik meet niet vaak 's avonds. Heb ook weinig hypo's 's nachts.
Alle reacties Link kopieren
quote:Carmencita schreef op 06 december 2012 @ 12:56:

Vorig weekend in de stad gelunched en dan weet ik gewoon niet wat ik moet bestellen, heb met honger de andere helft van het broodje laten staan... thuis zijn 2 bruine boterhammen toch echt makkelijker. Qua waarde had ik de rest ook niet moeten eten. Hoe doen jullie dat?

Hoi! Ik krijg een beetje het idee dat je zo min mogelijk khd eet? Is dat je geadviseerd? Ik heb geen enkele ervaring met diabetes en zwanger zijn, maar je moet toch goed eten om die rijstkorrel te voeden? En een half broodje (pistolet) is volgens mij maar 1 boterham waard dus voor twee boterhammen kan je toch 1 broodje eten?

Hoe doen jullie dat.... Nou, ikzelf varieer met de hoeveelheden die ik spuit, maar dat lijkt me voor jou niet zo verstandig omdat je het no maar kort doet en je ook nog een veranderend lichaam hebt. Daar moet Ris je maar over adviseren, over dat veranderende lichaam.

Geniet wel van je korreltje he!
Alle reacties Link kopieren
SLS, ik heb je niet gekwoot anders wordt het zo lang maar ik wil wel even reageren. Ik heb zelf nu 30 jaar diabetes, vanaf mijn 6e. Ik ervaar helemaal niets van jouw verhaal. Ik weet dat Setter wel eens zenuwpijnen heeft gehad, maar dat moet ze zelf maar zeggen. Is het wel zenuwpijn? Heb je ook andere specialisten ernaar laten kijken?
Alle reacties Link kopieren
Dag lief,



Van de dietiste moet ik mijn koolhydraten spreiden, dus bijv. 2 boterhammen bij de lunch en anderhalf uur later nog een boterham. En een uurtje later een sinaasappel en zo door.

Broodje met lunchen was een foccacia en heel dik.

Maar zal bij mijn volgende afspraak bij de dietiste gaan bespreken hoe ik dat moet doen, buiten de deur eten s avonds lijkt me minder ingewikkeld. Maar de feestdagen komen er ook aan en het plan is om met de kerst onze familie op de hoogte te stellen. Ik had al toegezegd het toetje te maken en als alles goed blijft gaan wil ik dan een hint geven met roze en blauwe muisjes... en wil ik toch ook wel 3 hapjes eten.



Tot nu toe komt rijstkorrel niet te kort, heb steeds erg veel zin in geprakte avocados op brood, walnoot en mandarijnen. Die krijg ik er ook prima ingepast gelukkig.
Alle reacties Link kopieren
Oh OK, ik snap het. Wel moeilijk zeg, aan de ene kant verandert je leven zo enorm, en dan kan/wil je het nog met niemand delen (wat ik wel begrijp overigens). Leuk idee van dat toetje! Jullie gaan vast een hele leuke kerst tegemoet.
Alle reacties Link kopieren
mijn darmen doen sinds gisteren ineens weer normaal... ssssttt... gewoon hopen dat het zo blijft!
Alle reacties Link kopieren
Carmencita, vervelend van je koele kikker internist... je moet met haar wel de zwangerschap door! Ik had aan de mijne ook niet zoveel tijdens mijn 1e zwangerschap, ze was toen zelf met verlof dus kreeg ik een vervanger. Die de legendarische eerste woorden sprak "het is wel gepland?" (ik had al bijna 2,5 jaar mijn suikers op orde voordat ik eindelijk zwanger was, ik had 'm wel aan zijn das over de tafel kunnen sleuren. Vervolgens zei hij dat hij niet de diabetes-specialist was (nee... dat was de mijne met verlof.... ). Ik heb veel meer gehad aan mijn gynaecoloog en mijn diabetes verpleegkundige.

Tip voor je volgende bezoek aan haar: Vraag hoeveel koolhydraten je kunt eten per eenheid insuline die je spuit. Dat maakt het makkelijker voor je om te berekenen wat je eet en moet spuiten. Aan de dietiste kun je een lijst vragen waarop levensmiddelen staan met hun koolhydraten per 100 gram en wat je uit dezelfde categorie kunt eten. Dus wat Lief zegt; een broodje is gelijk aan twee boterhammen, een cracker is gelijk aan een beschuit (weet ik niet eens zeker, maar is een voorbeeld). Ook dat kan je helpen bij het samenstellen van je maaltijden en tussendoortjes. En ze heeft misschien ook wel een paar menu's voor je die je met Kerst kunt eten/maken. En dat mag je ook gerust eten hoor!

Ik was dus super voorbereid op een zwangerschap (omdat het zo lang duurde voor het lukte) en toch was het heftig. Dat veranderende lijf, zo je best doen met opletten wat je eet en spuit, bewegen en dan nog onvoorspelbare waardes hebben. Puur hormonen.... de laatste 3 maanden waren het ergst bij mij. De eerste 3 maanden het spannendst... Hopelijk heb je er wat aan!



Lief; fijn dat het weer over is!
Alle reacties Link kopieren
Ris, op het moment (laatste week) zijn mijn suikers prima.

Maar volgens mij gaat ergens volgende week die enorme piek van hcg-hormoon komen. De dame van MoedersvoorMoeders vond al dat ik een enorm dikke streep had voor mijn krap aan 6 weken.

Ik mail zo ongeveer 2 keer per week mijn dagcurves naar de dvk (fijne dames) en test ook wel eens extra als ik twijfel over wat ik voel. Maar zal idd vragen over die hoeveelheid koolhydraten per insuline. Woensdag echo, internist en volgens mij ook dvk. Vrijdag weer naar de dietiste.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven