Gezondheid
alle pijlers
Diabetesland
woensdag 13 juli 2011 om 20:17
Welkom in Diabetesland waar al je medediabeten 100 jaar gaan worden. Waar je je 'gewoon' 'eventjes' aan je dieet gaat houden :puke: om te voorkomen dat je diabetische voeten of vingers gaat krijgen. Waar retinopathie, falende nieren of zenuwpijnen niet voorkomen en waar ongelimiteerd geklaagd en gezeurd mag worden. Jaja, óók over al die infernisten en dvk's die het –niet gehinderd door daadwerkelijke diabeteservaring- beter weten dan de aloude diabeet zelf.
Dat land waar genoeg ruimte is voor cynisme, sarcasme en flauwe grappen. Dat land waar meegeleefd wordt, waar ervaringsverhalen uitgebreid verteld mogen worden en waar altijd een luisterend oor of een welgemeende knuffel voorhanden is. Waar je gelijkgestemde zielen in het 'diabetesdwars' vindt.
Dus wil je steun en knuffels of wil je 'gewoon' 'even' je verhaal kwijt, doe het dan hier. Iedereen is welkom, want hoe meer zielen hoe meer vreugd!
Dat land waar genoeg ruimte is voor cynisme, sarcasme en flauwe grappen. Dat land waar meegeleefd wordt, waar ervaringsverhalen uitgebreid verteld mogen worden en waar altijd een luisterend oor of een welgemeende knuffel voorhanden is. Waar je gelijkgestemde zielen in het 'diabetesdwars' vindt.
Dus wil je steun en knuffels of wil je 'gewoon' 'even' je verhaal kwijt, doe het dan hier. Iedereen is welkom, want hoe meer zielen hoe meer vreugd!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
donderdag 13 september 2012 om 22:25
Hey Choco super van je!!!! geweldig resultaat!!
en ik wilde jullie even bedanken voor jullie reacties!!
sorry ik was de hele avond in slaap gevallen tijdens het tv kijken (gezellig achter mn ogen tv gekeken). Ik denk dat de vit. B12 uitgewerkt is, ben de hele week al zo dood- en doodmoe....... lig ik zo in bed kan ik niet meer slapen, ja dat krijg je er dan van.
en ik wilde jullie even bedanken voor jullie reacties!!
sorry ik was de hele avond in slaap gevallen tijdens het tv kijken (gezellig achter mn ogen tv gekeken). Ik denk dat de vit. B12 uitgewerkt is, ben de hele week al zo dood- en doodmoe....... lig ik zo in bed kan ik niet meer slapen, ja dat krijg je er dan van.
vrijdag 14 september 2012 om 18:01
Settertje, ben je alweer veilig thuis? Is het toch tegengevallen? Wat jammer! Of toch heimwee gekregen?
Waarschijnlijk waren/zijn G&S uitzinnig dat jullie er weer zijn! Ik kan me herinneren dat onze toenmalige hond bijna door het plafond ging toen we na twee weken weer thuiskwamen.
Ik blijf me verbazen over die Nederlands-Franse verhoudingen. Ook jij blijkt er moeite mee te hebben. Waarom vond je ze zo vervelend? Waren ze chagrijnig? Weinig service? En waar gebeurde dat? Camping, winkels, markt, tolpoorten (die zijn berucht!). Sorry hoor, maar ik knap gewoon van nieuwsgierigheid. Maar je antwoordt maar een keer als je er zin in hebt hoor. Laat alleen maar even horen (please?) als je weer veilig thuis bent.
Choco, dank voor je , wordt zeer gewaardeerd.
Ris, het is toch niet te filmen, hoe er met onderzoeksaanvragen wordt omgegaan? Kan je inderdaad nog eens 2 uur zitten wachten op zo'n ergonomisch verantwoord stoeltje .
Aan de andere kant is zo'n systeem van check en doublecheck natuurlijk wel heel goed.
Verder heb ik een baalvrijdag. Zo'n dag die begint met krakende hoofdpijn (en normaal gesproken weet ik niet eens hoe je dat woord spelt!). Is nu gelukkig wel weggetrokken.
Echtgenoot krijgt binnenkort een nogal ingrijpend darmonderzoek, heeft daarnaast waarschijnlijk hooikoorts opgelopen en vertoont allerlei rare lichamelijke verschijnselen waar de ha geen raad mee weet: "joh, wat gek, van die combinatie heb ik nog nooit gehoord. A hoort hoog te zijn en B laag (of zoiets) , maar dat klopt helemaal niet...".
We maken ons maar geen zorgen voor de tijd daar is, maar je wordt er niet blij van. Nou ja, wat ik ook al tegen Choco zei: this too shall pass. Ik denk dat ik daar mijn levensmotto maar van maak.
Waarschijnlijk waren/zijn G&S uitzinnig dat jullie er weer zijn! Ik kan me herinneren dat onze toenmalige hond bijna door het plafond ging toen we na twee weken weer thuiskwamen.
Ik blijf me verbazen over die Nederlands-Franse verhoudingen. Ook jij blijkt er moeite mee te hebben. Waarom vond je ze zo vervelend? Waren ze chagrijnig? Weinig service? En waar gebeurde dat? Camping, winkels, markt, tolpoorten (die zijn berucht!). Sorry hoor, maar ik knap gewoon van nieuwsgierigheid. Maar je antwoordt maar een keer als je er zin in hebt hoor. Laat alleen maar even horen (please?) als je weer veilig thuis bent.
Choco, dank voor je , wordt zeer gewaardeerd.
Ris, het is toch niet te filmen, hoe er met onderzoeksaanvragen wordt omgegaan? Kan je inderdaad nog eens 2 uur zitten wachten op zo'n ergonomisch verantwoord stoeltje .
Aan de andere kant is zo'n systeem van check en doublecheck natuurlijk wel heel goed.
Verder heb ik een baalvrijdag. Zo'n dag die begint met krakende hoofdpijn (en normaal gesproken weet ik niet eens hoe je dat woord spelt!). Is nu gelukkig wel weggetrokken.
Echtgenoot krijgt binnenkort een nogal ingrijpend darmonderzoek, heeft daarnaast waarschijnlijk hooikoorts opgelopen en vertoont allerlei rare lichamelijke verschijnselen waar de ha geen raad mee weet: "joh, wat gek, van die combinatie heb ik nog nooit gehoord. A hoort hoog te zijn en B laag (of zoiets) , maar dat klopt helemaal niet...".
We maken ons maar geen zorgen voor de tijd daar is, maar je wordt er niet blij van. Nou ja, wat ik ook al tegen Choco zei: this too shall pass. Ik denk dat ik daar mijn levensmotto maar van maak.
vrijdag 14 september 2012 om 19:48
Hallo allemaal , we zijn sinds gisteravond weer thuis. We hebben de honden direct nog opgehaald bij onze vrienden en G heeft wel 5 minuten gejammerd van blijdschap
Ze zijn stokverwend, maar ze zagen er prima uit. Vooral S was helemaal op de man van het stel, ze zat helemaal tegen hem aan te kwijlen, prachtig
Het was aan ze te zien dat ze het heel erg goed hebben gehad, en dat is altijd prettig om te weten.
Ik ga eerst met mijn voetjes omhoog, ik kom een andere keer nog wel wat meer vertellen over die malle fransozen. Gaaaapppp.... tjonge, ik kan de hele dag wel slapen!
Ze zijn stokverwend, maar ze zagen er prima uit. Vooral S was helemaal op de man van het stel, ze zat helemaal tegen hem aan te kwijlen, prachtig
Het was aan ze te zien dat ze het heel erg goed hebben gehad, en dat is altijd prettig om te weten.
Ik ga eerst met mijn voetjes omhoog, ik kom een andere keer nog wel wat meer vertellen over die malle fransozen. Gaaaapppp.... tjonge, ik kan de hele dag wel slapen!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 15 september 2012 om 11:36
Dank je wel Ris! Het leukste van vakantie is voor mij nog altijd het thuiskomen, raar maar waar. Het allerheerlijkste is het weerzien met de honden, heerlijk om die weer om me heen te hebben
Hoe is het met jou, met je rug? Hou je het een beetje vol allemaal?
Hoe is het met jou, met je rug? Hou je het een beetje vol allemaal?
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 15 september 2012 om 13:32
Sorry Ris, dat was wel een hele domme vraag van mij, lees ik nu Het gaat helemaal niet goed met jou of met je rug. Tjongejonge, wat een tegenslag meis
Choco, wat knap van je dat je afgevallen bent. Ga zo door
Qwerttu: goed verhaal, lekker duidelijk. Ik ga hem opslaan in mijn dagboek, kan ik hem nog eens overlezen
Sri, hoe is het met je hoofdpijn? Oh, en ik heb je gemaild!
Choco, wat knap van je dat je afgevallen bent. Ga zo door
Qwerttu: goed verhaal, lekker duidelijk. Ik ga hem opslaan in mijn dagboek, kan ik hem nog eens overlezen
Sri, hoe is het met je hoofdpijn? Oh, en ik heb je gemaild!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 15 september 2012 om 14:12
quote:sri schreef op 14 september 2012 @ 18:01:
Settertje, ben je alweer veilig thuis? Is het toch tegengevallen? Wat jammer! Of toch heimwee gekregen?
Ik blijf me verbazen over die Nederlands-Franse verhoudingen. Ook jij blijkt er moeite mee te hebben. Waarom vond je ze zo vervelend? Waren ze chagrijnig? Weinig service? En waar gebeurde dat? Camping, winkels, markt, tolpoorten (die zijn berucht!). Sorry hoor, maar ik knap gewoon van nieuwsgierigheid.
De vakantie is niet tegengevallen hoor, dat gelukkig niet Maar het was daar waaaaarmmmmm en daar houden we niet zo van. Wij vinden het heerlijk als het overdag een graadje of 20, en 's nachts een graadje of 5 is. Zoals we in Noorwegen hadden, een paar jaar geleden. Het was nu elke dag overdag 29-30 graden, en 's avonds koelde het maar nauwelijks af. Het bleef rond de 25 graden hangen, dus je dreef 's nachts je tent uit, pfff...
Toen we afg. week een dagje naar Spanje gingen was het daar ver boven de 30 graden. Heerlijk voor mensen die van warmte houden, maar het is niet echt ons ding
Daar kwam nog bij dat de radiateur van onze camper op zijn laatste loodjes bleek te lopen. Daar kwamen we achter toen we bergop reden richting Spanje, midden in een haarspeldbocht ging de motor bijna aan de kook Gevolg was dat we de kachel vol open moesten zetten en beide aanjagers (voor en achter) aan moesten zetten. Het werd een graadje of 45 binnen in de camper! Gelukkig kunnen er 9 ramen open, anders hou je het niet vol. Onze stoelen waren drijfnat toen we weer terug waren op de camping, later die middag.
Maarrrr, onze stoere oldtimer camper heeft ons zonder morren naar huis gebracht. Met die bijna kapotte radiateur 1500 km naar huis terug moeten rijden geeft wat stress, maar gelukkig werd het richting het noorden kouder en kouder en dan hoeft hij minder hard te werken.
Met de heimwee viel het gelukkig mee deze keer. De honden hadden het goed, we hadden contact met onze vrienden die op ze pasten en G bleek maar één dagje een beetje in de war te zijn geweest. Dat stelde me gerust, ze hadden het hartstikke goed daar.
Wat die rare fransozen betreft: ze zijn onbeleefd, chauvinistisch (goh, wat gek, je verwachthetniethèèè? ) en ze doen geen bek tegen je open zodra ze zien dat je geen fransoos bent. Ze spreken maar één taal en dat is het Heilige Frans, als je hun taal niet spreekt ben je maar dom, en als je het wel probeert maar even niet op een woord komt word je meewarig aangekeken.
Ze rijden als zwijnen, richtingaanwijzers zijn optioneel op vrijwel elke auto met een frans nummerbord, en groeten is òf heel erg duur òf het doet pijn. En het is daar stinkendstervensduur. En toeristisch. En ze eten op een niet diabetisch verantwoorde tijd
Dit alles had ik kunnen weten als ik rondgevraagd had, of gegoogled had, of logisch nagedacht had. Mijn moeder was nl. dól op Frankrijk en de fransozen, en ik snap nu waarom: ze was net zo onhebbelijk En soort zoekt soort tenslotte.....
In Noord-Frankrijk hebben we één nacht gestaan, en die campingeigenaar was juist het tegenovergestelde: heel vriendelijk, sprak een paar woorden Duits en Engels, en hij was heel relaxed. Op de terugreis weer een nacht op een camping in Beaune gestaan en ook daar was de eigenaar heel vriendelijk. Onze buren op de camping in het zuiden waren ook Fransen, en ook zij waren heel vriendelijk. Voor ons gevoel waren dat de uitzonderingen.
Het pad waar we aan stonden bleek een soort algemene doorlooproute richting het strand te zijn, dus hele volksstammen liepen voor onze tent langs. Wij zijn nogal van de groeterige, maar de enigen die teruggroetten waren niet-Fransen. Er was er eentje, zo'n poepiebruine strak-in-het-pak afgetrainde fransoos die 5 keer per dag langsliep, een stukje zwom en dan weer terugliep. Hij keek elke keer naar ons, wij groetten en hij gaf een miniatuurknikje. En dat dus 10 keer per dag (5 keer heen, 5 keer terug). Op dag 5 bleek de man toch over een paar stembanden te beschikken, want er kwam zowáár een hele bescheiden 'bonjour' uit Daarna weer een paar keer niks, tot de volgende avond: 'bonsoir madame', vergezeld van een vriendelijke glimlach
Bizar, die fransen. Ik hoef de eerstkomende jaren echt even niet naar Frankrijk toe. Geef mij maar de wat noordelijkere landen of Duitsland, daar zijn ze supervriendelijk en beleefd en daar waarderen ze het dat je hun taal probeert te spreken. Ons favoriete woord deze vakantie was 'stinkfransoos', we gebruikten het meerdere keren per dag. Niet netjes misschien, maar het geeft wel weer hoe wij de sfeer daar vonden.
Mijn vader vond het heerlijk om er weer te zijn, hij heeft lekker gezwommen en liggen bakken op het strand (goed voor zijn huid). Hij zei dat hij het naar zijn zin gehad had, en dat was voor ons ook heel belangrijk. Al met al hebben we best een goed gevoel over de vakantie, maar we zijn ook heel blij dat we weer thuis zijn. Lekker nog een weekje thuis vakantie houden
Settertje, ben je alweer veilig thuis? Is het toch tegengevallen? Wat jammer! Of toch heimwee gekregen?
Ik blijf me verbazen over die Nederlands-Franse verhoudingen. Ook jij blijkt er moeite mee te hebben. Waarom vond je ze zo vervelend? Waren ze chagrijnig? Weinig service? En waar gebeurde dat? Camping, winkels, markt, tolpoorten (die zijn berucht!). Sorry hoor, maar ik knap gewoon van nieuwsgierigheid.
De vakantie is niet tegengevallen hoor, dat gelukkig niet Maar het was daar waaaaarmmmmm en daar houden we niet zo van. Wij vinden het heerlijk als het overdag een graadje of 20, en 's nachts een graadje of 5 is. Zoals we in Noorwegen hadden, een paar jaar geleden. Het was nu elke dag overdag 29-30 graden, en 's avonds koelde het maar nauwelijks af. Het bleef rond de 25 graden hangen, dus je dreef 's nachts je tent uit, pfff...
Toen we afg. week een dagje naar Spanje gingen was het daar ver boven de 30 graden. Heerlijk voor mensen die van warmte houden, maar het is niet echt ons ding
Daar kwam nog bij dat de radiateur van onze camper op zijn laatste loodjes bleek te lopen. Daar kwamen we achter toen we bergop reden richting Spanje, midden in een haarspeldbocht ging de motor bijna aan de kook Gevolg was dat we de kachel vol open moesten zetten en beide aanjagers (voor en achter) aan moesten zetten. Het werd een graadje of 45 binnen in de camper! Gelukkig kunnen er 9 ramen open, anders hou je het niet vol. Onze stoelen waren drijfnat toen we weer terug waren op de camping, later die middag.
Maarrrr, onze stoere oldtimer camper heeft ons zonder morren naar huis gebracht. Met die bijna kapotte radiateur 1500 km naar huis terug moeten rijden geeft wat stress, maar gelukkig werd het richting het noorden kouder en kouder en dan hoeft hij minder hard te werken.
Met de heimwee viel het gelukkig mee deze keer. De honden hadden het goed, we hadden contact met onze vrienden die op ze pasten en G bleek maar één dagje een beetje in de war te zijn geweest. Dat stelde me gerust, ze hadden het hartstikke goed daar.
Wat die rare fransozen betreft: ze zijn onbeleefd, chauvinistisch (goh, wat gek, je verwachthetniethèèè? ) en ze doen geen bek tegen je open zodra ze zien dat je geen fransoos bent. Ze spreken maar één taal en dat is het Heilige Frans, als je hun taal niet spreekt ben je maar dom, en als je het wel probeert maar even niet op een woord komt word je meewarig aangekeken.
Ze rijden als zwijnen, richtingaanwijzers zijn optioneel op vrijwel elke auto met een frans nummerbord, en groeten is òf heel erg duur òf het doet pijn. En het is daar stinkendstervensduur. En toeristisch. En ze eten op een niet diabetisch verantwoorde tijd
Dit alles had ik kunnen weten als ik rondgevraagd had, of gegoogled had, of logisch nagedacht had. Mijn moeder was nl. dól op Frankrijk en de fransozen, en ik snap nu waarom: ze was net zo onhebbelijk En soort zoekt soort tenslotte.....
In Noord-Frankrijk hebben we één nacht gestaan, en die campingeigenaar was juist het tegenovergestelde: heel vriendelijk, sprak een paar woorden Duits en Engels, en hij was heel relaxed. Op de terugreis weer een nacht op een camping in Beaune gestaan en ook daar was de eigenaar heel vriendelijk. Onze buren op de camping in het zuiden waren ook Fransen, en ook zij waren heel vriendelijk. Voor ons gevoel waren dat de uitzonderingen.
Het pad waar we aan stonden bleek een soort algemene doorlooproute richting het strand te zijn, dus hele volksstammen liepen voor onze tent langs. Wij zijn nogal van de groeterige, maar de enigen die teruggroetten waren niet-Fransen. Er was er eentje, zo'n poepiebruine strak-in-het-pak afgetrainde fransoos die 5 keer per dag langsliep, een stukje zwom en dan weer terugliep. Hij keek elke keer naar ons, wij groetten en hij gaf een miniatuurknikje. En dat dus 10 keer per dag (5 keer heen, 5 keer terug). Op dag 5 bleek de man toch over een paar stembanden te beschikken, want er kwam zowáár een hele bescheiden 'bonjour' uit Daarna weer een paar keer niks, tot de volgende avond: 'bonsoir madame', vergezeld van een vriendelijke glimlach
Bizar, die fransen. Ik hoef de eerstkomende jaren echt even niet naar Frankrijk toe. Geef mij maar de wat noordelijkere landen of Duitsland, daar zijn ze supervriendelijk en beleefd en daar waarderen ze het dat je hun taal probeert te spreken. Ons favoriete woord deze vakantie was 'stinkfransoos', we gebruikten het meerdere keren per dag. Niet netjes misschien, maar het geeft wel weer hoe wij de sfeer daar vonden.
Mijn vader vond het heerlijk om er weer te zijn, hij heeft lekker gezwommen en liggen bakken op het strand (goed voor zijn huid). Hij zei dat hij het naar zijn zin gehad had, en dat was voor ons ook heel belangrijk. Al met al hebben we best een goed gevoel over de vakantie, maar we zijn ook heel blij dat we weer thuis zijn. Lekker nog een weekje thuis vakantie houden
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
maandag 17 september 2012 om 14:40
quote:setter schreef op 17 september 2012 @ 12:18:
Heb ik iedereen nu weggejaagd met mijn ellenlange verhaal?
Welnee, malle troel! Je hebt inmiddels een flinke mail terug.
Ik ben erg blij dat het toch niet tegengevallen is, ondanks de Fransen zelf. Ze zijn inderdaad een beetje bijzonder, maar (zoals ook al geschreven), wij hebben er nooit echt last van gehad.
Tegenwerkende campers zijn een gruwel. Oh, die angst voor een kokende motor: en maar met argusogen naar die meter zitten staren of alles nog binnen de lijntjes blijft, en of er nergens rook uit komt. Iiieeeekss!
Wij zijn ooit met een camper van 8 meter lang een smal weggetje opgereden, waar ineens na een meter of 100 een bordje stond: verboden voor campers van meer dan 6 meter (dat was trouwens in Duitsland). Dat bleek een zich vrij steil omhoogslingerend bergweggetje met haarspeldbochten te zijn . Voor ons reed een Porsche die bij een bepaalde bocht al moest steken om eromheen te komen. Ik heb echtgenoot nog nooit bang of onzeker gezien achter het stuur, maar toen heeft hij bloed zitten zweten. Ik ook trouwens. En van teruggaan was natuurlijk geen sprake.
We hebben het schadevrij gehaald, maar op de eerstvolgende parkeerplaats hebben we zeker een halfuur lang staan uithijgen van schrik . Ik kan me jou dus helemaal voorstellen, Setter!
Heb ik iedereen nu weggejaagd met mijn ellenlange verhaal?
Welnee, malle troel! Je hebt inmiddels een flinke mail terug.
Ik ben erg blij dat het toch niet tegengevallen is, ondanks de Fransen zelf. Ze zijn inderdaad een beetje bijzonder, maar (zoals ook al geschreven), wij hebben er nooit echt last van gehad.
Tegenwerkende campers zijn een gruwel. Oh, die angst voor een kokende motor: en maar met argusogen naar die meter zitten staren of alles nog binnen de lijntjes blijft, en of er nergens rook uit komt. Iiieeeekss!
Wij zijn ooit met een camper van 8 meter lang een smal weggetje opgereden, waar ineens na een meter of 100 een bordje stond: verboden voor campers van meer dan 6 meter (dat was trouwens in Duitsland). Dat bleek een zich vrij steil omhoogslingerend bergweggetje met haarspeldbochten te zijn . Voor ons reed een Porsche die bij een bepaalde bocht al moest steken om eromheen te komen. Ik heb echtgenoot nog nooit bang of onzeker gezien achter het stuur, maar toen heeft hij bloed zitten zweten. Ik ook trouwens. En van teruggaan was natuurlijk geen sprake.
We hebben het schadevrij gehaald, maar op de eerstvolgende parkeerplaats hebben we zeker een halfuur lang staan uithijgen van schrik . Ik kan me jou dus helemaal voorstellen, Setter!
maandag 17 september 2012 om 14:56
Ben ik weer.
Vraagje: Moet je zelf in de gaten houden wanneer de 3 maanden (nuchter prikken in het ziekenhuis) om zijn?
Want dan moet ik ff heel gauw gaan bellen met de dokter. Er zijn nml al langer dan 3 maanden voorbij sinds ik voor het laatst geprikt ben. En ik dacht (sorry), dat je bericht kreeg van de dokter/DVK dat het weer tijd was.
Vraagje: Moet je zelf in de gaten houden wanneer de 3 maanden (nuchter prikken in het ziekenhuis) om zijn?
Want dan moet ik ff heel gauw gaan bellen met de dokter. Er zijn nml al langer dan 3 maanden voorbij sinds ik voor het laatst geprikt ben. En ik dacht (sorry), dat je bericht kreeg van de dokter/DVK dat het weer tijd was.
maandag 17 september 2012 om 15:10
Wat choco zegt truffel. Zelf in de gaten houden. Ik ben ooit in een langdurige aanval van diabetesdwars bijna drie jaar niet geweest. Nog een godswonder dat alles nog steeds goed was, maar als ik jou was zou ik slimmer zijn (wat niet zo moeilijk is ).
Ik ben benieuwd choco, ik ben dol op kampeerverhalen!
Ik ben benieuwd choco, ik ben dol op kampeerverhalen!
maandag 17 september 2012 om 16:32
Hier hetzelfde als Sri. Ik heb ooit ook zo'n diabetesdwarse periode gehad (jaar of 2) waarin ik niet ging prikken. Geen haan die ernaar kraaide hoor! Toen ik aan de insuline ging moesten ze mijn dossier uit het archief in de kelder halen, vertelde mijn dvk
Herkenbaar verhaal Sri. Zo'n weggetje hadden wij in Noorwegen. Na 200 meter ineens een hek met een groot slot erop, en met een bord waarop iets stond van 'verboden voor onbevoegden' of iets dergelijks (tja, Noors hè?).
Afijn, ik stapte uit op verzoek van manlief, ik moest maar even niet kijken, vond hij, want hij ging keren op dat smalle bergweggetje. In de haarspeldbocht dus dat was eng. En aangezien ik al urenlang om de haverklap 'oooeeeehhhh!!!' had zitten gillen bij het zien van wéér een ravijn aan mijn kant van de weg over de Hardangervidda, leek het hem beter als ik vooral even met mijn gezicht richting het hek bleef staan.
Braaf als ik ben deed ik dat (baasje lijkt op haar mevrouwenhond, dat gebeurt vaker ), totdat ik de haren in mijn nek overeind voelde komen. Ik keek om, ik zag dat het achterwiel bijna over de rand het ravijn in ging, en ik zette het op een gillen Manlief trapte op de rem, keek mij boos aan en vroeg of ik alsjeblieft nu een keer wilde ophouden met gillen
Ik werd me toch een potje kwaad Ik riep hem toe dat hij geen cm verder achteruit had moeten rijden of hij was het ravijn ingestuiterd, en dat hij niet zo boos moest worden omdat ik hem het leven gered had
Afijn, hij de auto vooruit gereden, ik weer ingestapt, en na een half uur ijzige stilte is het uitgepraat en vonden we elkaar weer lief. Maar tot de dag van vandaag wil hij niet geloven dat hij op het randje heeft gestaan, de eigenwijze drol
Herkenbaar verhaal Sri. Zo'n weggetje hadden wij in Noorwegen. Na 200 meter ineens een hek met een groot slot erop, en met een bord waarop iets stond van 'verboden voor onbevoegden' of iets dergelijks (tja, Noors hè?).
Afijn, ik stapte uit op verzoek van manlief, ik moest maar even niet kijken, vond hij, want hij ging keren op dat smalle bergweggetje. In de haarspeldbocht dus dat was eng. En aangezien ik al urenlang om de haverklap 'oooeeeehhhh!!!' had zitten gillen bij het zien van wéér een ravijn aan mijn kant van de weg over de Hardangervidda, leek het hem beter als ik vooral even met mijn gezicht richting het hek bleef staan.
Braaf als ik ben deed ik dat (baasje lijkt op haar mevrouwenhond, dat gebeurt vaker ), totdat ik de haren in mijn nek overeind voelde komen. Ik keek om, ik zag dat het achterwiel bijna over de rand het ravijn in ging, en ik zette het op een gillen Manlief trapte op de rem, keek mij boos aan en vroeg of ik alsjeblieft nu een keer wilde ophouden met gillen
Ik werd me toch een potje kwaad Ik riep hem toe dat hij geen cm verder achteruit had moeten rijden of hij was het ravijn ingestuiterd, en dat hij niet zo boos moest worden omdat ik hem het leven gered had
Afijn, hij de auto vooruit gereden, ik weer ingestapt, en na een half uur ijzige stilte is het uitgepraat en vonden we elkaar weer lief. Maar tot de dag van vandaag wil hij niet geloven dat hij op het randje heeft gestaan, de eigenwijze drol
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
maandag 17 september 2012 om 18:33
quote:setter schreef op 17 september 2012 @ 16:32:
Afijn, hij de auto vooruit gereden, ik weer ingestapt, en na een half uur ijzige stilte is het uitgepraat en vonden we elkaar weer lief. Maar tot de dag van vandaag wil hij niet geloven dat hij op het randje heeft gestaan, de eigenwijze drol
Oh Set, wat herkenbaar! Ik ben van tijd tot tijd ook zo'n giller (heeft vast iets met hormonen te maken). Veel meer fantasie dan goed voor me is. In plaats dat ik nou gewoon denk: het is al 348 keer goed gegaan, dus nu ook.... Maar dat weggetje was wel een uitzondering. Brrrr, nooit meer!
Voor zo'n situatie hebben we sinds een paar jaar een speciale uitdrukking, verzonnen door een vriend van ons die met zijn vriend aan het kamperen was en alleen maar tegenslag ondervond. Daardoor een sfeer om te snijden en derhalve een langdurige periode van nijdig zwijgen. Zoals hij het zei: "Nou, je kent het wel hè: wel beeld, geen geluid". We hebben gebruld en die uitdrukking hebben we er sindsdien in gehouden.
Afijn, hij de auto vooruit gereden, ik weer ingestapt, en na een half uur ijzige stilte is het uitgepraat en vonden we elkaar weer lief. Maar tot de dag van vandaag wil hij niet geloven dat hij op het randje heeft gestaan, de eigenwijze drol
Oh Set, wat herkenbaar! Ik ben van tijd tot tijd ook zo'n giller (heeft vast iets met hormonen te maken). Veel meer fantasie dan goed voor me is. In plaats dat ik nou gewoon denk: het is al 348 keer goed gegaan, dus nu ook.... Maar dat weggetje was wel een uitzondering. Brrrr, nooit meer!
Voor zo'n situatie hebben we sinds een paar jaar een speciale uitdrukking, verzonnen door een vriend van ons die met zijn vriend aan het kamperen was en alleen maar tegenslag ondervond. Daardoor een sfeer om te snijden en derhalve een langdurige periode van nijdig zwijgen. Zoals hij het zei: "Nou, je kent het wel hè: wel beeld, geen geluid". We hebben gebruld en die uitdrukking hebben we er sindsdien in gehouden.
maandag 17 september 2012 om 22:50
Jee wat eng setter! Gadver, heb ik jullie al verteld dat ik visueel ingesteld ben? Ik zag het echt voor me brrr..
Ok mijn verhaal. Man en ik hadden een vouwwagen. 1e jaar heeft schoonvader ons gebracht en gehaald omdat wij nog aan het lessen waren, 2e jaar wilden we zelf rijden/was ons plan. Vakantie kwam eraan dus afgereden en gezakt. Grr.. Poging 2 was 2 weken voor we vrij hadden en geslaagd! Ik blij maar toch ook zenuwachtig.. Hoe moest dat nou als ik achteruit moest ivm scharen? (Auto hadden we inmiddels van opa overgenomen). Schoonpa wilde het me niet leren, ik moest het maar ondervinden.. Voeg hier lelijke woorden in.. Goed, man en ik (22 jaar) op pad. TomTom mocht ook niet mee van hem, nee man moest kaartlezen. Jullie kunnen je voorstellen wat een reis dat is geweest.. Man kaartlezend terwijl ie dat nooit had gedaan en ik kon niet achteruit rijden.. Goed, we komen in België aan en de auto doet gek. Radio gaat storen en ik kon niet harder dan 30 op de snelweg. Auto naar parkeerplaats gekregen, schoonpa opgebeld 'ja dat klopt hoor, die auto is het niet gewend zover te rijden want opa reed er nooit mee. Zet maar een half uur stil met motorkap open' Nou ok, zal wel. Nu achteraf denk ik wat een advies.. Maar ach, dat denk ik bij alles wat hij zegt tegenwoordig.. Zo gezegd, zo gedaan. Gaan daarna weer verder en weer he! Maar nu ook rook uit de motorkap. Ohjee.. Geen parkeerplek te vinden dus op de vluchtstrook. In de felle zon, hallelujah wat was het heet. Anwb gebeld en gewacht. Na een uur was die er.. Sprak ie alleen duits?! Heel apart.. Maargoed, man spreekt het dus die gingen kletsen met elkaar. Hij vroeg mij dingen en ik gaf antwoord. Vraagt ie 'schat, hoe heb je gereden?' Dus ik zeg 'wat ik dit nou voor kutvraag? Gewoon van 1 naar 2 naar 3 enzovoorts'. Dus die man lachen! Wat blijkt nou.. In de bergen moet je terugschakelen.. Helemaal met een vouwwagen erachter.. Motor bijna opgeblazen want ik reed gewoon 5.. Oeps
Nou goed, niks aan de hand, hij heeft iets met mn koppeling gedaan en ik kon weer. Heeft die man een half uur achter me aangereden om te kijken of het lukte
Komen we in Luxemburg aan in het dorpje van bestemming. Mooi, we zijn er bijna! Wij blij! We hebben het gered!
...
De weg werd inene heeeel smal. Nouja het moet maar. Ik dacht nog als er een tegenligger komt en het past niet dan stap ik uit en mag diegene mijn auto bestureb. Ik was er klaar mee haha! Dus ik ga rijden, kijk links, een dal! Help?! En alsof dat niet genoeg was, 42 haarspeldbochten voor we onderaan waren! Een helse rit!!
Dus met zweet tussen mn billen kwam ik op de camping aan. Plek gezocht, auto en wagen geparkeerd, remmen erop. Ik zeg 'mop ik weet het niet maar ik rij niet meer terug! Ga maar lessen hier ofzo, ik doe het niet meer'. Echt wat een rit.. Net 2 weken mn rijbewijs.. Na een week daar kwam er een vriend op bezoek. Die kwam aan en zei 'jeeeeezus chooc, heb jij dit gewoon gedaan? Wat goed van je!!' Maar jullie begrijpen wel dat toen hij na een week naar huis ging, ik vóór hem ging rijden
Maar ik moet zeggen, ik heb totaal geen angst in het verkeer. Ik heb dat overleefd en rij nu overal!
Trusten dames!
Ok mijn verhaal. Man en ik hadden een vouwwagen. 1e jaar heeft schoonvader ons gebracht en gehaald omdat wij nog aan het lessen waren, 2e jaar wilden we zelf rijden/was ons plan. Vakantie kwam eraan dus afgereden en gezakt. Grr.. Poging 2 was 2 weken voor we vrij hadden en geslaagd! Ik blij maar toch ook zenuwachtig.. Hoe moest dat nou als ik achteruit moest ivm scharen? (Auto hadden we inmiddels van opa overgenomen). Schoonpa wilde het me niet leren, ik moest het maar ondervinden.. Voeg hier lelijke woorden in.. Goed, man en ik (22 jaar) op pad. TomTom mocht ook niet mee van hem, nee man moest kaartlezen. Jullie kunnen je voorstellen wat een reis dat is geweest.. Man kaartlezend terwijl ie dat nooit had gedaan en ik kon niet achteruit rijden.. Goed, we komen in België aan en de auto doet gek. Radio gaat storen en ik kon niet harder dan 30 op de snelweg. Auto naar parkeerplaats gekregen, schoonpa opgebeld 'ja dat klopt hoor, die auto is het niet gewend zover te rijden want opa reed er nooit mee. Zet maar een half uur stil met motorkap open' Nou ok, zal wel. Nu achteraf denk ik wat een advies.. Maar ach, dat denk ik bij alles wat hij zegt tegenwoordig.. Zo gezegd, zo gedaan. Gaan daarna weer verder en weer he! Maar nu ook rook uit de motorkap. Ohjee.. Geen parkeerplek te vinden dus op de vluchtstrook. In de felle zon, hallelujah wat was het heet. Anwb gebeld en gewacht. Na een uur was die er.. Sprak ie alleen duits?! Heel apart.. Maargoed, man spreekt het dus die gingen kletsen met elkaar. Hij vroeg mij dingen en ik gaf antwoord. Vraagt ie 'schat, hoe heb je gereden?' Dus ik zeg 'wat ik dit nou voor kutvraag? Gewoon van 1 naar 2 naar 3 enzovoorts'. Dus die man lachen! Wat blijkt nou.. In de bergen moet je terugschakelen.. Helemaal met een vouwwagen erachter.. Motor bijna opgeblazen want ik reed gewoon 5.. Oeps
Nou goed, niks aan de hand, hij heeft iets met mn koppeling gedaan en ik kon weer. Heeft die man een half uur achter me aangereden om te kijken of het lukte
Komen we in Luxemburg aan in het dorpje van bestemming. Mooi, we zijn er bijna! Wij blij! We hebben het gered!
...
De weg werd inene heeeel smal. Nouja het moet maar. Ik dacht nog als er een tegenligger komt en het past niet dan stap ik uit en mag diegene mijn auto bestureb. Ik was er klaar mee haha! Dus ik ga rijden, kijk links, een dal! Help?! En alsof dat niet genoeg was, 42 haarspeldbochten voor we onderaan waren! Een helse rit!!
Dus met zweet tussen mn billen kwam ik op de camping aan. Plek gezocht, auto en wagen geparkeerd, remmen erop. Ik zeg 'mop ik weet het niet maar ik rij niet meer terug! Ga maar lessen hier ofzo, ik doe het niet meer'. Echt wat een rit.. Net 2 weken mn rijbewijs.. Na een week daar kwam er een vriend op bezoek. Die kwam aan en zei 'jeeeeezus chooc, heb jij dit gewoon gedaan? Wat goed van je!!' Maar jullie begrijpen wel dat toen hij na een week naar huis ging, ik vóór hem ging rijden
Maar ik moet zeggen, ik heb totaal geen angst in het verkeer. Ik heb dat overleefd en rij nu overal!
Trusten dames!
maandag 17 september 2012 om 22:56
Lieve schatten,
Ik moet erg lachen om jullie verhalen, kan er ook zo nog een paar in diezelfde categorie vertellen maar dat doe ik niet want het is hier stervensdruk en ik loop mezelf aan alle kanten voorbij en ik ben ongelooflijk diabetesdwars. En dat laatste wil ik even vasthouden - dwars - want ik moet binnenkort wéér op controle. En dan wil ik dat er spijkers met koppen geslagen gaan worden.
Ik houd jullie op de hoogte. Ris, heel veel sterkte met je rug en ik hoop dat een en ander snel opknapt. Voor de rest allemaal dikke en hopelijk ben ik binnenkort in staat meer te schrijven...
Ik moet erg lachen om jullie verhalen, kan er ook zo nog een paar in diezelfde categorie vertellen maar dat doe ik niet want het is hier stervensdruk en ik loop mezelf aan alle kanten voorbij en ik ben ongelooflijk diabetesdwars. En dat laatste wil ik even vasthouden - dwars - want ik moet binnenkort wéér op controle. En dan wil ik dat er spijkers met koppen geslagen gaan worden.
Ik houd jullie op de hoogte. Ris, heel veel sterkte met je rug en ik hoop dat een en ander snel opknapt. Voor de rest allemaal dikke en hopelijk ben ik binnenkort in staat meer te schrijven...
maandag 17 september 2012 om 23:07
"Met de kloten voor het blok" noemen we dat hier Chooc
Hoppa, in het diepe gegooid en je hebt het overleefd, en wat voel je je dan sterk hè?
Knappe meid
Sri, die term van jou is hier ook een gevleugeld gezegde hoor
We hebben nu met de buurvrouw (psychobitch, weet je nog?) ook 'wel beeld geen geluid'. Wel zo rustig
Hoppa, in het diepe gegooid en je hebt het overleefd, en wat voel je je dan sterk hè?
Knappe meid
Sri, die term van jou is hier ook een gevleugeld gezegde hoor
We hebben nu met de buurvrouw (psychobitch, weet je nog?) ook 'wel beeld geen geluid'. Wel zo rustig
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
woensdag 19 september 2012 om 15:39
woensdag 19 september 2012 om 19:35
quote:setter schreef op 19 september 2012 @ 15:39:
Tjongejonge, we hebben net een high tea gedaan met vrienden, zit ik niet op 17.3
Sorry, ik snap 'm niet. Had je daar dan op moeten zitten of zo? Zit je hoger of lager? Dat je na een high tea (oehh, gezellig!) hoger zit, zou ik me kunnen voorstellen, dus ik denk dat ik wat mis. Leg eens uit?
Tjongejonge, we hebben net een high tea gedaan met vrienden, zit ik niet op 17.3
Sorry, ik snap 'm niet. Had je daar dan op moeten zitten of zo? Zit je hoger of lager? Dat je na een high tea (oehh, gezellig!) hoger zit, zou ik me kunnen voorstellen, dus ik denk dat ik wat mis. Leg eens uit?
