Donorweek

quote:christiane schreef op zaterdag 12 oktober 2013 16:01 @gelukkigleven

Je denkt het, maar je weet het niet zeker.

Ik kan iig voor mezelf spreken en weet dat ik dan zal zeggen: bedankt, maar nee bedankt.



En ws heeft het volgende ook niets te maken met deze discussie, maar weet je dat er ook genoeg mensen zijn die niet blij zijn geweest gereanimeerd te zijn. In denk dat je denkt dat je nee zal zeggen.

Dat als mensen zelf geen donor zijn, maar wel willen ontvangen.. of dat eerlijk/hypocriet is of niet.

Ik WEET dat ik nee zal zeggen.

Dat is zeer hypocriet heliosje, wie niet geeft moet ook niet nemen.

Van mij mogen ze alles hebben na mijn dood, ik ben al jaren donor. Ik begrijp ook eigenlijk niet dat veel mensen het niet willen zijn. Iemand die geen donor is, zou ik ook best willen helpen met mijn organen, maar ik ben wel van mening dat degenen die zelf donor zijn voorrang moeten hebben.

Nou dan zijn we het toch eens?

Ik weet dat jij denkt te weten dat je nee zult zeggen.



Bijzonder dat jij in de toekomst kunt kijken. Zaken kunnen veranderen, jij kunt ineens andere angsten ontwikkelen. Angst voor de dood bijvoorbeeld.

Dan komt alles in een heel ander perspectief. Maar ik kan niet in de toekomst kijken. Ik weet het dus niet.

gl, neem nou maar gewoon van mij aan dat ik weet hoe ik denk en zal denken.



is het nou klaar wat dat betreft?

quote:christiane schreef op 12 oktober 2013 @ 16:13:

gl, neem nou maar gewoon van mij aan dat ik weet hoe ik denk en zal denken.



is het nou klaar wat dat betreft?Jij misschien wel, maar ik weet zeker dat er veel mensen zijn die geen donor zijn maar wel zouden staan te springen om een donororgaan als ze dat nodig vinden. Mijn eigen ouders bijvoorbeeld: ik had laatst een lange discussie met ze over dit onderwerp, ze zijn allebei geen donor. Op een gegeven moment waren ze het helemaal met me eens en besloten ze dat ze ook hun donorcodicil gingen regelen. Nou, uiteindelijk zijn we maanden verder, zijn ze nog steeds geen donor en hebben ze besloten het toch maar niet te doen. Maar straks wel vooraan in de rij staan als ze zelf wat nodig hebben. Ik snap dat echt niet.

quote:christiane schreef op zaterdag 12 oktober 2013 15:42 Waarom kan je niet gewoon accepteren dat mensen angsten kunnen hebben en die niet zomaar even weg kunnen leggen?

Als iemand nou bijv. denkt dat hij naar een volgend leven gaat en daar al zijn ingewanden mee naartoe wil nemen, wie ben jij dan om te zeggen dat dat pure nonsens zijn.



En ga eens in op wat ik al eerder zei dat niemand hier van de niet donors ook maar wat dan ook van een ander wil hebben.



Ik ging in op je laatste stukje. Want dat vroeg je.

Nou, zo denk ik dus over niet-donors die zeggen niets van een ander te willen hebben.

Dat had ik niet tegen jou gl, maar tegen heliosje. Maar aangezien jij voor haar antwoorde gaf ik dus ook mijn reactie daarop hoe ik denk en weet. Helaas ga jij dan door ja maar ik denk dat jij denkt te weten wat jij zal denken etc etc.

quote:christiane schreef op zaterdag 12 oktober 2013 16:31 Dat had ik niet tegen jou gl, maar tegen heliosje. Maar aangezien jij voor haar antwoorde gaf ik dus ook mijn reactie daarop hoe ik denk en weet. Helaas ga jij dan door ja maar ik denk dat jij denkt te weten wat jij zal denken etc etc.



Ik was me er even niet van bewust dat het een dialoog was tussen jullie. Mijn fout...

Verder was het klaar, toch?

quote:heliosje schreef op 12 oktober 2013 @ 16:02:

[...]





Joh jij gaat helemaal nergens op in en blijft herhalen en nieuwe emotionele argumenten erbij verzinnen. En idd, bar weinig mensen zullen als ze in zo'n vreselijke situatie terecht komen standvastig zijn en 'nee' zeggen.



En ik vind dat niet eerlijk. Jij wel?



Indien ze wel nee zeggen, dan vind ik het prima dat ze geen donor willen zijn. Geen enkel probleem nee. Het gaat mij namelijk puur om de eventuele hypocrisie.



Net als ingewanden voor het hienamaals... moeten dat dan je eigen ingewanden zijn of is dat met donororganen ook ok?



Jij blijft toch ook alleen je eigen standpunt herhalen. En juist het gegeven dat jij de 'emotionele argumenten' van anderen geen argument vindt, maakt een discussie onmogelijk. Dan ga je alleen uit van overtuigen. Dat noem ik kortzichtig. En nee, daar hoeven wij het helemaal niet over eens te zijn.



En is het eerlijk en hypocriet? Zo wil je het bekijken, prima, jouw keuze. Het is in ieder geval niet mijn keuze.

En daarbij, iedereen draagt bij aan de mogelijkheid tot donaties. Iedereen betaalt nl. mee aan de ziektekosten die dat met zich meebrengt. En veel mensen doneren ook nog eens geld om allemaal onderzoek en dergelijke mogelijk te maken. Mogen de mensen die bewust niet-donor zijn dan ook nog bewust voor afwijzing van andermans organen kiezen, kiezen waaraan hun ziektekosten premies opgaan?

@LadyZiva, kortzichtig? Nouja, dat is ook een mening natuurlijk



Je mag van mij bewust niet donor zijn wat je wilt. Maar als je wel organen van een ander wil en kan accepteren heb je wat mij betreft wel een aardige dubbele moraal.



We betalen met veel mensen (niet iedereen is zo netjes om zorgpremie af te dragen) voor onze AWBZ zorg etc. Maar je mag gewoon je mening geven over bepaalde aspecten. En nee dan hoef je het niet altijd met elkaar eens te zijn. Jouw mening verandert blijkbaar niet, die van mij ook niet.



En hoe zorgsystemen werken in Nederland, daar heb je verder bar weinig over te zeggen. Jij niet, ik niet. Dat is tussen de politiek en de zorgverzekeringen.

quote:sabbaticalmeds schreef op 11 oktober 2013 @ 20:07:

[...]



een ander registratiesysteem is geen dwang. Het is niet niks om over je eigen dood na te moeten denken, maar mensen moeten zich goed realiseren dat het een luxe is om dit niet te willen.

Ik had het over mensen die geregistreerd niet-donor zijn omdat ze het idee heel eng vinden, of bepaalde ideeën hebben over de procedure die niet juist zijn. Ik ben zelf voor een opt-out systeem.

Ik ben overigens níet voor een 'je mag alleen organen krijgen als je zelf donor bent systeem'. Geen arts zou daar aan mee mogen werken, want dat gaat tegen de artseneed in. Iedereen heeft hetzelfde recht om geholpen te worden. Bovendien dient dat donorregister alleen geraadpleegd te worden op het moment dat de patiënt en potentiële donor niet meer gered kan worden. Tot die tijd is het privé-informatie van iedere burger waar niemand zomaar in mag neuzen.



quote:chirpy schreef op 11 oktober 2013 @ 19:59:

[...]

Ik sta nu geregistreerd als niet-donor voor mijn organen maar wil dit over een aantal jaar als ik zelf ook wat ouder ben wel veranderen naar wel alles doneren. Ik vind het nu een naar idee dat mijn ouders en familie afscheid moet nemen van een vel met daarin bijna niets meer maar opgestopt met plastic o.i.d. Als mijn ouders er niet meer zijn en mijn toekomstige kinderen zijn zelf ook al volwassen, kan ik het wel en kan het me allemaal niet meer zo veel schelen.

Eigenlijk klinkt het wel een beetje krom zo, haha. Later doneer ik me wel aan de wetenschap en kunnen ze zich daar op me uitleven. Op sterk water staan lijkt me ook wel wat, het is alleen jammer dat ze die mensen nooit kleren aan geven. Ze hoeven me in ieder geval niet te begraven of te verbranden als ik oud ben.

Dat valt wel mee hoor met die 'gevulde sokpop' die jij omschrijft. Besef je ook dat je organen sowieso al in verval zijn op het moment dat jouw nabestaanden in de kist kijken om afscheid van je te nemen? Het bloed is al lang en breed weggezakt uit je aderen. De bacteriën en schimmels in je darmwand zijn vast bezig om zich een slag in de rondte te consumeren. De begrafenisondernemer heeft dat letterlijk lijkbleke gezicht van je met wat make up toonbaar gemaakt. Er zit een plasticje tegen je kin aan om te voorkomen dat je mond weer openzakt. Je ogen zijn gesloten, want je ogen zelf zijn ook niet echt toonbaar meer, etc...



Het feit dat je organen, die met uitstek de weke delen zijn, als eerste vergaan, is voor mij júist een reden om orgaandonor te willen zijn. Lijkt mij een fantastisch idee dat iets van mij waar ik plezier aan heb gehad dat binnen no time helemaal vergaan zou zijn, een ander een hele hoop levensgeluk gaat geven. En je familie zal het verschil niet kunnen zien tussen of je wel of niet orgaandonor bent geweest. Dat is het mooie ervan.



Overigens, als je je lichaam aan de wetenschap doneert, komt er helemaal geen begrafenis of crematie meer.



quote:rosanna08 schreef op 11 oktober 2013 @ 23:00:

[...]

En verder zou ik graag willen dat mijn familie niet de mogelijkheid zou hebben om het tegen te houden. Mijn moeder is geen probleem, doe denkt er net over, maar van anderen weet ik het nietAls jij bang bent dat je familie het tegenhoudt, dan moet je je moeder aanwijzen als degene die beslist na je leven. Want je familie kan het dus wel degelijk tegenhouden. Tenzij je ze nu allemaal meldt dat je orgaandonor wilt zijn en ze daarmee akkoord gaan.

Ik denk overigens dat we ons niet moeten vergissen in hoeveel mensen in Nederland geloven in 'iets na de dood'. Pim van Lommel, een voormalig cardioloog, heeft een boek (dat overigens vol onzin staat) geschreven waarin hij beweert dat er een leven is na de dood, waardoor hij zijn vraagtekens zet bij orgaandonatie en dat heeft grif aftrek gevonden. Het is heel lastige materie voor mensen die denken dat er 'meer' is.



Zelf ben ik van mening dat als er een leven is na de dood, ik niks moet hebben van een entiteit die het afstaan van je organen uit 'naastenliefde' afkeurt.

quote:heliosje schreef op 12 oktober 2013 @ 17:39:

@LadyZiva, kortzichtig? Nouja, dat is ook een mening natuurlijk



Je mag van mij bewust niet donor zijn wat je wilt. Maar als je wel organen van een ander wil en kan accepteren heb je wat mij betreft wel een aardige dubbele moraal.



We betalen met veel mensen (niet iedereen is zo netjes om zorgpremie af te dragen) voor onze AWBZ zorg etc. Maar je mag gewoon je mening geven over bepaalde aspecten. En nee dan hoef je het niet altijd met elkaar eens te zijn. Jouw mening verandert blijkbaar niet, die van mij ook niet.



En hoe zorgsystemen werken in Nederland, daar heb je verder bar weinig over te zeggen. Jij niet, ik niet. Dat is tussen de politiek en de zorgverzekeringen.



Mijn mening ten aanzien van wat veranderd niet?

De enige mening die ik hierover heb is dat ik enorm voor eigen keuzevrijheid heb. In Nederland hebben we deze. Daarnaast heeft ieder mens recht op zijn mening.

Daarnaast vind ik het huidige systeem sowieso tekort schieten. Als de overheid nu eens zou beginnen met de keuze van de bewuste donor ook te respecteren. Dus niet veranderbaar door nabestaanden, dan zou er ook al een vooruitgang zijn (denk ik, hier heb ik geen cijfers over, alleen maar horen zeggen).

Donor zijn heeft alleen zin als of die keuze wordt gerespecteerd in juridische vorm of als de nabestaanden heel goed op de hoogte zijn en hun eigen emoties en wensen ondergeschikt kunnen maken aan die van de donor.

quote:LadyZiva schreef op 12 oktober 2013 @ 18:23:

[...]





Mijn mening ten aanzien van wat veranderd niet?

De enige mening die ik hierover heb is dat ik enorm voor eigen keuzevrijheid heb. In Nederland hebben we deze. Daarnaast heeft ieder mens recht op zijn mening.

Daarnaast vind ik het huidige systeem sowieso tekort schieten. Als de overheid nu eens zou beginnen met de keuze van de bewuste donor ook te respecteren. Dus niet veranderbaar door nabestaanden, dan zou er ook al een vooruitgang zijn (denk ik, hier heb ik geen cijfers over, alleen maar horen zeggen).

Donor zijn heeft alleen zin als of die keuze wordt gerespecteerd in juridische vorm of als de nabestaanden heel goed op de hoogte zijn en hun eigen emoties en wensen ondergeschikt kunnen maken aan die van de donor.

Das toch gek dat jij daar geen cijfers van hebt, want ik heb ze in dit topic gegeven met link en al. Het gaat om 8% van de geregistreerde donoren die in aanmerking komen voor orgaandonatie, maar uiteindelijk geen donor worden omdat de familie het niet wil.

Daar kan de overheid ook niet veel aan doen, want als jij niet meer wilsbekwaam bent, heeft eerst je wettelijke levenspartner en daarna je directe familie zeggenschap over jou en je behandeling. En die behandeling houdt ook in of je wel of geen donor bent.

Dat komt omdat donor zijn een actieve handeling is. Als jij hebt aangegeven géén donor te willen zijn, of bvb niet behandeld te willen worden als je hersendood in coma ligt, of niet gereanimeerd te willen worden, dan zijn dat passieve handelingen: er wordt juist niks gedaan. Dan gaat jouw voorkeur wel voor. Maar als jij een euthanasieverklaring hebt en dement wordt, dan kan de arts geen euthanasie meer uitvoeren als jij niet meer kan aangeven dat je dat wilt. Ook al staat het zwart op wit. Wederom actieve handeling.



Dat is allemaal heel lastig en ingewikkelde ethiek waar de overheid niet zomaar wetgeving voor kan maken, omdat de overheid hier niet de enige speler in is.

Link gemist, dank voor de opsomming! Het gaat hier dus al om 8%. En ja, nu kan het niet, ik kan me wel voorstellen dat dit anders geregeld kan worden. Al roept de overheid een soort van 'beschermheer' in het leven. Dat als jij, met je volle verstand en van mijn part 2 getuigen deze keuze maakt, dat je deze beschermheer kunt machtigen om deze keuze tot uitvoer te brengen.

Debora: Zelf ben ik van mening dat als er een leven is na de dood, ik niks moet hebben van een entiteit die het afstaan van je organen uit 'naastenliefde' afkeurt.



Daarmee zeg je dus ook dat je nu al niets moet hebben van de mensen die niet willen doneren.





Heb daar verder geen probleem mee, iedereen moet zelf weten met wie die om wil gaan of niet.

Maar dat dat dan ook even duidelijk is, en dat je oa mij dus veracht. Om het zo maar te noemen.

quote:LadyZiva schreef op 12 oktober 2013 @ 18:41:

Link gemist, dank voor de opsomming! Het gaat hier dus al om 8%. En ja, nu kan het niet, ik kan me wel voorstellen dat dit anders geregeld kan worden. Al roept de overheid een soort van 'beschermheer' in het leven. Dat als jij, met je volle verstand en van mijn part 2 getuigen deze keuze maakt, dat je deze beschermheer kunt machtigen om deze keuze tot uitvoer te brengen.

Dat zou wel een mooie oplossing zijn ja. Dat je aangeeft donor te willen zijn en dat indien je directe nabestaanden 'nee' zeggen, je een derde persoon hebt aangewezen die het laatste woord heeft.

Dan maar hopen dat die derde persoon ook vóór kiest.

Dat moet dus bij voorkeur iemand zijn die verder niks met je familie heeft, het niet erg vindt als 'ie niet naar je begrafenis of crematie kan omdat ie uitgesloten is door je familie, etc... etc...



Reken maar dat artsen hun uiterste best doen om familieleden over te halen toch de wens van hun nabestaande te respecteren.

Ik las ergens het verhaal van een vrouw die overleden was van wie het tienjarige zoontje niet wilde dat ze orgaandonor werd. De vader en de andere familieleden waren voor. Maar omdat het kind helemaal hysterisch werd, is toch besloten het niet te doen.

quote:christiane schreef op 12 oktober 2013 @ 18:54:

Debora: Zelf ben ik van mening dat als er een leven is na de dood, ik niks moet hebben van een entiteit die het afstaan van je organen uit 'naastenliefde' afkeurt.



Daarmee zeg je dus ook dat je nu al niets moet hebben van de mensen die niet willen doneren.





Heb daar verder geen probleem mee, iedereen moet zelf weten met wie die om wil gaan of niet.

Maar dat dat dan ook even duidelijk is, en dat je oa mij dus veracht. Om het zo maar te noemen.

Nee hoor, als jij wel rekening wilt houden met die entiteit, dan snap ik dat volledig. En als jij voor je gevoel 'intact' je reis naar de andere zijde moet maken (en je dus niet in een hoger wezen gelooft), dan respecteer ik dat ook.

En als iemand geen donor wil zijn 'voor de zekerheid', maar verder niet wil nadenken (uit angst) wat de dood dan precies inhoudt, dan snap ik dat ook.



Maar ik heb dus géén respect voor een hoger wezen dat zijn/haar onderdanen dwingt om iets wat voor mij een daad van naastenliefde is, van die daad af te zien omdat die entiteit dat nu eenmaal gebiedt.



(En ter achtergrondinfo: ik kom uit een streng gelovig milieu en ik veracht geen van de mensen die ik daar ken, ik respecteer ook dat zij wel geloven, maar persoonlijk vind ik die God niet zo aardig. Maar dat anderen wel vreugde, levensgeluk en geborgenheid halen uit iets waar ik dat niet uit haal, dat respecteer ik. Zoveel mensen, zoveel wensen)

O, en voor de duidelijkheid christiane: ik geloof wel dat jij geen orgaan zou accepteren. Wat ik begrijp is dat jij een bijna dood ervaring hebt gehad of in een situatie bent geweest waarbij je de dood hebt geaccepteerd en je niet meer 'bang' bent voor de dood, zoals anderen dat soms wel zijn. En dat als de dood zich dus aandient, jij dat meer als een natuurlijk overgang ziet dan als iets waar je tegen moet vechten. Correct me if I'm wrong...

Ja nu ik je nog een keer lees snap ik dat je het heel anders bedoelde!

Mijn fout.



En ik geloof zelf niet in een leven na de dood, ik zou het ook absoluut niet willen. En ja ik was ooit half dood, maar heb niks van een andere wereld meegemaakt. Alleen het grote besef dat ze me hadden mogen laten gaan. Maar helaas viel er weinig tegen te stribbelen als ze je vol pillen en slangen stoppen

En dat ik het dus met je eens ben over wat ik eerst totaal verkeerd las!