Gezondheid
alle pijlers
door de pijn heen
zaterdag 5 juni 2010 om 13:58
Na maanden van therapie voor mijn psychische problemen ben ik er eindelijk. De therapeut is door mijn weerstand heen gebroken en o mijn god, wat doet dat pijn . Waar ik het erg moeilijk mee heb: een gigantische huilbui krijgen en dan na een nieuwe afspraak gemaakt te hebben ('tot over twee weken' en weg is de therapeut), weer op straat te staan. En daar sta je dan nog midden in de pijn die je voelt. Hoe ga ik daarmee om?
zaterdag 5 juni 2010 om 14:19
Ondanks dat het pijn doet, wat goed dat je zo ver al bent met therapie!
Heb zelf niet echt ervaring hiermee, en misschien heel 'gewoontjes', maar is het niet iets om jezelf toch even te belonen na zo'n sessie? IJsje kopen, nieuw leuk tijdschrift uitzoeken, een zak snoep...
ik mag van mezelf altijd naar het tuincentrum als ik van de tandarts kom (ben bang vd tandarts en hou erg van plantjes en rommelen in de tuin). Even mijn aandacht op heel iets anders met zo'n nog nagalmende verdoofde mond maakt me dan even afgeleid en weer wat blijer...
Heb zelf niet echt ervaring hiermee, en misschien heel 'gewoontjes', maar is het niet iets om jezelf toch even te belonen na zo'n sessie? IJsje kopen, nieuw leuk tijdschrift uitzoeken, een zak snoep...
ik mag van mezelf altijd naar het tuincentrum als ik van de tandarts kom (ben bang vd tandarts en hou erg van plantjes en rommelen in de tuin). Even mijn aandacht op heel iets anders met zo'n nog nagalmende verdoofde mond maakt me dan even afgeleid en weer wat blijer...
zaterdag 5 juni 2010 om 14:26
zaterdag 5 juni 2010 om 14:27
zaterdag 5 juni 2010 om 15:05
quote:Supersmollie1 schreef op 05 juni 2010 @ 14:27:
Bedoelt to niet dat ze midden in een gevoel zit en dan ineens buiten staat, waar de zon schijnt, mensen op een brommer voorbij scheuren en kinderen op wk toeters toeteren terwijl haar wereld nog een beetje stil staat?
Ja, dat dacht ik ook. Zoals ik al zei, verwachtte ik van de therapeut dat hij haar een beetje opving.
Ik ben het wel met anderen eens dat afleiding zoeken goed is.
Bedoelt to niet dat ze midden in een gevoel zit en dan ineens buiten staat, waar de zon schijnt, mensen op een brommer voorbij scheuren en kinderen op wk toeters toeteren terwijl haar wereld nog een beetje stil staat?
Ja, dat dacht ik ook. Zoals ik al zei, verwachtte ik van de therapeut dat hij haar een beetje opving.
Ik ben het wel met anderen eens dat afleiding zoeken goed is.
World of Warcraft: Legion
zaterdag 5 juni 2010 om 15:12
Ik vind dit een beetje eng. Doet me denken aan therapieën en workshops waarbij iemand publiekelijk helemaal met de billen bloot moet, geconfronteerd wordt met gebeurtenissen in het verleden en dan alles, zelfs z'n decorum verliest.
Alleen mensen die eigenlijk niet veel mankeren, die dus veel ankers hebben in hun huidige leven, en alleen maar wat kleine probleemptjes hebben worden hier beter van. De rest zal zeer veel moeite hebben om dit onprofessionele gerakel in het verleden teboven te komen.
Alleen mensen die eigenlijk niet veel mankeren, die dus veel ankers hebben in hun huidige leven, en alleen maar wat kleine probleemptjes hebben worden hier beter van. De rest zal zeer veel moeite hebben om dit onprofessionele gerakel in het verleden teboven te komen.
zaterdag 5 juni 2010 om 16:35
Groll wat bedoel je met 'dit'? Dat TO het forum gebruikt?
TO de therapie heeft eindelijk wat losgemaakt. Wat voor therapie krijg je? Als de boel ineens loskomt, kan je je enorm rauw en verwond voelen. Alsof al je bescherming verdwenen is en dat is precies wat er is gebeurd. Wees er niet bang voor. Je hebt er toch lang genoeg tegen gevochten. Als je hier goed doorheen komt, kan je er heel veel van leren voor jezelf.
Je denk misschien dat je ons kunt vragen hoe de pijn nu weer verdwijnt, maar dat weet je al. Je weet heel goed hoe je de pijn kunt verstoppen dus daar hoeven we je niet mee te helpen.
Ik zou je adviseren een veilige plek te zoeken en mensen om je heen waar je je veilig bij voelt. En niks hoeven. laat het maar komen. Ik weet uit ervaring dat je in de put kunt zitten, maar dat dat ook een bron kan zijn om uit te putten. Behalve als je ertegen vecht, dan blijf je steeds halverwege hangen.
TO de therapie heeft eindelijk wat losgemaakt. Wat voor therapie krijg je? Als de boel ineens loskomt, kan je je enorm rauw en verwond voelen. Alsof al je bescherming verdwenen is en dat is precies wat er is gebeurd. Wees er niet bang voor. Je hebt er toch lang genoeg tegen gevochten. Als je hier goed doorheen komt, kan je er heel veel van leren voor jezelf.
Je denk misschien dat je ons kunt vragen hoe de pijn nu weer verdwijnt, maar dat weet je al. Je weet heel goed hoe je de pijn kunt verstoppen dus daar hoeven we je niet mee te helpen.
Ik zou je adviseren een veilige plek te zoeken en mensen om je heen waar je je veilig bij voelt. En niks hoeven. laat het maar komen. Ik weet uit ervaring dat je in de put kunt zitten, maar dat dat ook een bron kan zijn om uit te putten. Behalve als je ertegen vecht, dan blijf je steeds halverwege hangen.
zaterdag 5 juni 2010 om 17:28
quote:Yaksha schreef op 05 juni 2010 @ 16:35:
Groll wat bedoel je met 'dit'? Dat TO het forum gebruikt?
TO de therapie heeft eindelijk wat losgemaakt. Wat voor therapie krijg je? Als de boel ineens loskomt, kan je je enorm rauw en verwond voelen. Alsof al je bescherming verdwenen is en dat is precies wat er is gebeurd. Wees er niet bang voor. Je hebt er toch lang genoeg tegen gevochten. Als je hier goed doorheen komt, kan je er heel veel van leren voor jezelf.
Je denk misschien dat je ons kunt vragen hoe de pijn nu weer verdwijnt, maar dat weet je al. Je weet heel goed hoe je de pijn kunt verstoppen dus daar hoeven we je niet mee te helpen.
Ik zou je adviseren een veilige plek te zoeken en mensen om je heen waar je je veilig bij voelt. En niks hoeven. laat het maar komen. Ik weet uit ervaring dat je in de put kunt zitten, maar dat dat ook een bron kan zijn om uit te putten. Behalve als je ertegen vecht, dan blijf je steeds halverwege hangen.
Yaksa, ik lees uit jouw reactie dat je een beetje begrijpt wat ik doormaak. De therapeut is nog wel even teruggelopen om te zeggen dat als ik hem eerder nodig heb, ik kan bellen.
Ik kom al zo'n anderhalf jaar bij hem (haptotherapie) en heb al mijn verdedigingsmechanismen ingezet (mensen die ook een diepe innerlijke pijn kennen herkennen dit misschien). Maar afgelopen keer werd ik zo geraakt dat ik ineens brak. De timing was niet handig (einde van de sessie) en mensen die ook wel eens in therapie zijn geweest weten dat het beter is voor de client als de sessies niet teveel uitlopen, er is behoefte aan een duidelijk begin en einde. Maar het gevoel van eenzaamheid en verlating was zo sterk dat ik er nu dagen later nog last van heb. Ik voel me inderdaad verwond en dat heb ik nou al die tijd proberen te voorkomen. Ik kan er gelukkig wel met mijn man over praten, hij heeft me gerustgesteld en zegt ook dat dit de weg is die ik moet gaan en dat ik er beter uitkom. Maar het doet niks af aan de rauwe pijn waarmee eigenlijk niemand je kan helpen. Het doet gewoon fysiek pijn .
Groll wat bedoel je met 'dit'? Dat TO het forum gebruikt?
TO de therapie heeft eindelijk wat losgemaakt. Wat voor therapie krijg je? Als de boel ineens loskomt, kan je je enorm rauw en verwond voelen. Alsof al je bescherming verdwenen is en dat is precies wat er is gebeurd. Wees er niet bang voor. Je hebt er toch lang genoeg tegen gevochten. Als je hier goed doorheen komt, kan je er heel veel van leren voor jezelf.
Je denk misschien dat je ons kunt vragen hoe de pijn nu weer verdwijnt, maar dat weet je al. Je weet heel goed hoe je de pijn kunt verstoppen dus daar hoeven we je niet mee te helpen.
Ik zou je adviseren een veilige plek te zoeken en mensen om je heen waar je je veilig bij voelt. En niks hoeven. laat het maar komen. Ik weet uit ervaring dat je in de put kunt zitten, maar dat dat ook een bron kan zijn om uit te putten. Behalve als je ertegen vecht, dan blijf je steeds halverwege hangen.
Yaksa, ik lees uit jouw reactie dat je een beetje begrijpt wat ik doormaak. De therapeut is nog wel even teruggelopen om te zeggen dat als ik hem eerder nodig heb, ik kan bellen.
Ik kom al zo'n anderhalf jaar bij hem (haptotherapie) en heb al mijn verdedigingsmechanismen ingezet (mensen die ook een diepe innerlijke pijn kennen herkennen dit misschien). Maar afgelopen keer werd ik zo geraakt dat ik ineens brak. De timing was niet handig (einde van de sessie) en mensen die ook wel eens in therapie zijn geweest weten dat het beter is voor de client als de sessies niet teveel uitlopen, er is behoefte aan een duidelijk begin en einde. Maar het gevoel van eenzaamheid en verlating was zo sterk dat ik er nu dagen later nog last van heb. Ik voel me inderdaad verwond en dat heb ik nou al die tijd proberen te voorkomen. Ik kan er gelukkig wel met mijn man over praten, hij heeft me gerustgesteld en zegt ook dat dit de weg is die ik moet gaan en dat ik er beter uitkom. Maar het doet niks af aan de rauwe pijn waarmee eigenlijk niemand je kan helpen. Het doet gewoon fysiek pijn .
zaterdag 5 juni 2010 om 17:37
@ Stipjesbeest: ik moet volgende week ook nog naar de tandarts, twee kiezen vullen en ik ben net zo'n angsthaas als jij. Als ik bij de tandarts ben geweest hoef ik geen beloning meer, dat het achter de rug is is al beloning genoeg .
Na de therapiesessies verwende ik mezelf ook vaak met iets lekkers (chocola of zo ), maar deze keer helpt dat helemaal niks.
@ meds: been there done that, niet genoeg.
@Groll: de therapeut heeft me tot nu toe altijd met veel respect behandeld en ik heb er al zoveel geleerd.
Na de therapiesessies verwende ik mezelf ook vaak met iets lekkers (chocola of zo ), maar deze keer helpt dat helemaal niks.
@ meds: been there done that, niet genoeg.
@Groll: de therapeut heeft me tot nu toe altijd met veel respect behandeld en ik heb er al zoveel geleerd.
zaterdag 5 juni 2010 om 19:43
Ja het doet fysiek pijn. maar je komt hier wel doorheen. En je komt echt beter eruit dan je erin gegaan bent. Cliché maar het is echt zo.
Heb je je verdedigingsmechanismen aangezet om je tegen de therapie te verdedigen of bedoel dat je door je therapie ontdekte dat je dat gedaan hebt om je staande te houden?
Ik ken het, ben ook heel diep gegaan en weet dus dat je er echt beter van wordt. Daarom ben je ook in therapie gegaan
Heb je je verdedigingsmechanismen aangezet om je tegen de therapie te verdedigen of bedoel dat je door je therapie ontdekte dat je dat gedaan hebt om je staande te houden?
Ik ken het, ben ook heel diep gegaan en weet dus dat je er echt beter van wordt. Daarom ben je ook in therapie gegaan
zaterdag 5 juni 2010 om 21:04
Haptotherapie??? sjezus daar was ik al bang voor. Dit is geen therapie maar een alternatieve therapie, het is niet bewezen effectief. Zomaar bij "iemand iets losmaken" is niet constructief. Oude wonden opentrekken of oude pijn herbeleven helpt niet bij verwerken van leed of je beter voelen in de toekomst. Integendeel, je voelt je kut en dat gevoel blijft. Wat wel helpt is op cognitieve wijze je gedachten en emoties herprogrammeren en nieuw gedrag aanleren
zaterdag 5 juni 2010 om 22:19
Sorry hoor Meds, maar nu zie je het toch echt verkeerd. Je onderschat me wel en ik vind je commentaar nogal kwetsend. Dit is een hele gedegen keuze geweest. Ik heb een hele goede huisarts die mij heeft doorverwezen. Bovendien is het in samenspraak met de psychiater gegaan, die ook vond dat het mij goed deed. De haptotherapeut is een fysiotherapeut die aanvullend haptonomie heeft gestudeerd. Ook wordt er terug gerapporteerd naar de huisarts die mijn medicatie voorschrijft. Ik heb hiervoor al een lange weg doorgemaakt (helemaal niet in het alternatieve circuit, ik ga niet zomaar wat uitproberen) en weet echt wel waar ik over praat.
zondag 6 juni 2010 om 01:04
een fysiotherapeut is geen psycholoog. Dat je huisarts jou doorverwijst naar een alternatieve therapeut vind ik onbegrijpelijk.
Het zal best dat je een lang weg hebt afgelegd, maar een oplossing zal je in de alternatieve hoek niet vinden. En dat blijkt, zo'n man roep emoties bij je op en zet je vervolgens op straat. Lijkt me niet zo zorgvuldig.
Het zal best dat je een lang weg hebt afgelegd, maar een oplossing zal je in de alternatieve hoek niet vinden. En dat blijkt, zo'n man roep emoties bij je op en zet je vervolgens op straat. Lijkt me niet zo zorgvuldig.
zondag 6 juni 2010 om 12:13
Joh, wat vervelend. Gaat het alweer iets beter?
Helaas kan een therapeut niet altijd na de sessie nog tijd inbouwen. Dit soort dingen kan ook gebeuren bij een 'normale' psychiater of psychotherapeut. Als dan de volgende klant al zit te wachten, zit er weinig anders op. Een vriend van me is gespecialiseerd in traumaverwerking (psychotherapeut), en heeft een zelfstandige praktijk en heeft dit probleem ook wel eens. Hij geeft dan ook altijd aan dat er gebeld kan worden.
Probeer voor je zelf met iemand af te spreken dat je even langs kunt gaan of bellen o.i.d. na de therapiesessie.
TO: als Meds het niet kent, begrijpt of te alternatief vindt mag het allemaal niet en wordt er onmiddellijk fors gehakt. Want zij 'weet altijd zeker dat'.... Dat gebeurt hier bijna standaard. Trek het je niet aan.
Helaas kan een therapeut niet altijd na de sessie nog tijd inbouwen. Dit soort dingen kan ook gebeuren bij een 'normale' psychiater of psychotherapeut. Als dan de volgende klant al zit te wachten, zit er weinig anders op. Een vriend van me is gespecialiseerd in traumaverwerking (psychotherapeut), en heeft een zelfstandige praktijk en heeft dit probleem ook wel eens. Hij geeft dan ook altijd aan dat er gebeld kan worden.
Probeer voor je zelf met iemand af te spreken dat je even langs kunt gaan of bellen o.i.d. na de therapiesessie.
TO: als Meds het niet kent, begrijpt of te alternatief vindt mag het allemaal niet en wordt er onmiddellijk fors gehakt. Want zij 'weet altijd zeker dat'.... Dat gebeurt hier bijna standaard. Trek het je niet aan.
zondag 6 juni 2010 om 12:28
quote:Melpomene schreef op 06 juni 2010 @ 12:13:
Helaas kan een therapeut niet altijd na de sessie nog tijd inbouwen. Dit soort dingen kan ook gebeuren bij een 'normale' psychiater of psychotherapeut. Als dan de volgende klant al zit te wachten, zit er weinig anders op. Een vriend van me is gespecialiseerd in traumaverwerking (psychotherapeut), en heeft een zelfstandige praktijk en heeft dit probleem ook wel eens. Hij geeft dan ook altijd aan dat er gebeld kan worden.
Probeer voor je zelf met iemand af te spreken dat je even langs kunt gaan of bellen o.i.d. na de therapiesessie.
Is het dan niet beter dat de therapeut extra tijd inruimt voor de patiënt in kwestie, zodat hij ook tijd heeft om haar op te vangen, i.p.v. "Sorry, de tijd zit erop." Dat hij bijv. een uur reserveert i.p.v. een half uur? Ik weet niet of dat reëel is...
Ik heb het eerlijk gezegd ook niet veel op met alternatieve geneeswijzen, zowel lichamelijk als psychisch. Ik geloof ook alleen in de reguliere geneeskunst.
Helaas kan een therapeut niet altijd na de sessie nog tijd inbouwen. Dit soort dingen kan ook gebeuren bij een 'normale' psychiater of psychotherapeut. Als dan de volgende klant al zit te wachten, zit er weinig anders op. Een vriend van me is gespecialiseerd in traumaverwerking (psychotherapeut), en heeft een zelfstandige praktijk en heeft dit probleem ook wel eens. Hij geeft dan ook altijd aan dat er gebeld kan worden.
Probeer voor je zelf met iemand af te spreken dat je even langs kunt gaan of bellen o.i.d. na de therapiesessie.
Is het dan niet beter dat de therapeut extra tijd inruimt voor de patiënt in kwestie, zodat hij ook tijd heeft om haar op te vangen, i.p.v. "Sorry, de tijd zit erop." Dat hij bijv. een uur reserveert i.p.v. een half uur? Ik weet niet of dat reëel is...
Ik heb het eerlijk gezegd ook niet veel op met alternatieve geneeswijzen, zowel lichamelijk als psychisch. Ik geloof ook alleen in de reguliere geneeskunst.
World of Warcraft: Legion
zondag 6 juni 2010 om 12:37
Is het dan niet beter dat de therapeut extra tijd inruimt voor de patiënt in kwestie, zodat hij ook tijd heeft om haar op te vangen, i.p.v. "Sorry, de tijd zit erop." Dat hij bijv. een uur reserveert i.p.v. een half uur? Ik weet niet of dat reëel is...
Ok, maar als de therapeut extra tijd inruimt en de "uitbarsting" komt dan alsnog tijdens het einde van de sessie? Dat lost het probleem toch niet op?
Ik vind de reactie van meds erg negatief, voegt voor to niets toe. Zij "gelooft" wel in de haptotherapie en ervaart dat haar barricades langzaamaan afgebroken worden. Waar eerst scheurtjes in de muur zaten, is nu de muur doorgebroken. Wat al eerder geschreven is: dat doet nu allejezus veel pijn maar brengt straks een hoop ruimte. Er wordt nu verwerkt! En dat voelt alsof er een jas uitgedaan is, een jas die niet meer past. Een nieuwe jas is er echter nog niet. Die wordt nog uitgezocht. Dat duurt even, kan ik -jammergenoeg- uit eigen ervaring zeggen.
TO: succes met "jassen passen"!
Ok, maar als de therapeut extra tijd inruimt en de "uitbarsting" komt dan alsnog tijdens het einde van de sessie? Dat lost het probleem toch niet op?
Ik vind de reactie van meds erg negatief, voegt voor to niets toe. Zij "gelooft" wel in de haptotherapie en ervaart dat haar barricades langzaamaan afgebroken worden. Waar eerst scheurtjes in de muur zaten, is nu de muur doorgebroken. Wat al eerder geschreven is: dat doet nu allejezus veel pijn maar brengt straks een hoop ruimte. Er wordt nu verwerkt! En dat voelt alsof er een jas uitgedaan is, een jas die niet meer past. Een nieuwe jas is er echter nog niet. Die wordt nog uitgezocht. Dat duurt even, kan ik -jammergenoeg- uit eigen ervaring zeggen.
TO: succes met "jassen passen"!
zondag 6 juni 2010 om 12:54
quote:hans66 schreef op 06 juni 2010 @ 12:28:
[...]
Is het dan niet beter dat de therapeut extra tijd inruimt voor de patiënt in kwestie, zodat hij ook tijd heeft om haar op te vangen, i.p.v. "Sorry, de tijd zit erop." Dat hij bijv. een uur reserveert i.p.v. een half uur? Ik weet niet of dat reëel is...
Ik heb het eerlijk gezegd ook niet veel op met alternatieve geneeswijzen, zowel lichamelijk als psychisch. Ik geloof ook alleen in de reguliere geneeskunst.
TO is al een half jaar onder behandeling. Je kunt toch niet elke keer extra tijd inruimen voor het geval dat?
Ik ben zelf niet per definitie een aanhanger van 'alternatief'. Heb zelf wel EMDR gehad voor een traumatische gebeurtenis van een paar jaar geleden, en dat heeft me ongelooflijk goed geholpen. Volgens velen ook niet regulier en niet bewezen. Dat zal mij mijn reet roesten, eigenlijk. Ben daarvoor bij een 'reguliere' psychologe geweest, en zij stelde voor, mijn hele doopceel vanaf mijn geboorte weer eens te lichten. Naar mijn gevoel zat het daar helemaal niet in, en dat heb ik dus niet gedaan. En gelukkig maar, dan was ik jaren verder geweest zónder oplossing.
Wat er met mij tijdens EMDR gebeurd is, is voor mij ook heel duidelijk 'meetbaar': de angsten die ik had voordat ik de therapie onderging waren in een zeer specifieke situatie wurgend. Daarna waren ze vrijwel geheel verdwenen. En toch weet ik, dat er heel veel mensen zijn, die met de grootste stelligheid zullen beweren dat het allemaal onzin is. Ik was zelf voor de behandeling ook zeer skeptisch.
Ik ben niet goedgelovig, ga graag van feiten en onderzoek uit. Maar dat neemt niet weg, dat een 'alternatieve' geneeswijze soms een aanvulling kan zijn.
Als ik altijd naar mijn huisarts had geluisterd, was ik letterlijk al een paar keer gestorven. Wat dat betreft 'geloof' ik ook niet altijd in reguliere geneeskunde.
Ik vind het heel erg vervelend als mensen op dit forum stelligheden deponeren zoals het ook in dit topic weer gebeurt.
Er heeft onlangs iemand een permanente ban gehad, omdat hij zichzelf profileerde als 'expert'. Het verbaast me dan ook altijd dat er hier nog altijd zelfverkozen experts (zonder medische opleiding) keer op keer weer hun 'gietijzeren mening' mogen ventileren. Niet met de opmerking 'ik denk, ik vind' e.d., maar als vaststaand feit.
[...]
Is het dan niet beter dat de therapeut extra tijd inruimt voor de patiënt in kwestie, zodat hij ook tijd heeft om haar op te vangen, i.p.v. "Sorry, de tijd zit erop." Dat hij bijv. een uur reserveert i.p.v. een half uur? Ik weet niet of dat reëel is...
Ik heb het eerlijk gezegd ook niet veel op met alternatieve geneeswijzen, zowel lichamelijk als psychisch. Ik geloof ook alleen in de reguliere geneeskunst.
TO is al een half jaar onder behandeling. Je kunt toch niet elke keer extra tijd inruimen voor het geval dat?
Ik ben zelf niet per definitie een aanhanger van 'alternatief'. Heb zelf wel EMDR gehad voor een traumatische gebeurtenis van een paar jaar geleden, en dat heeft me ongelooflijk goed geholpen. Volgens velen ook niet regulier en niet bewezen. Dat zal mij mijn reet roesten, eigenlijk. Ben daarvoor bij een 'reguliere' psychologe geweest, en zij stelde voor, mijn hele doopceel vanaf mijn geboorte weer eens te lichten. Naar mijn gevoel zat het daar helemaal niet in, en dat heb ik dus niet gedaan. En gelukkig maar, dan was ik jaren verder geweest zónder oplossing.
Wat er met mij tijdens EMDR gebeurd is, is voor mij ook heel duidelijk 'meetbaar': de angsten die ik had voordat ik de therapie onderging waren in een zeer specifieke situatie wurgend. Daarna waren ze vrijwel geheel verdwenen. En toch weet ik, dat er heel veel mensen zijn, die met de grootste stelligheid zullen beweren dat het allemaal onzin is. Ik was zelf voor de behandeling ook zeer skeptisch.
Ik ben niet goedgelovig, ga graag van feiten en onderzoek uit. Maar dat neemt niet weg, dat een 'alternatieve' geneeswijze soms een aanvulling kan zijn.
Als ik altijd naar mijn huisarts had geluisterd, was ik letterlijk al een paar keer gestorven. Wat dat betreft 'geloof' ik ook niet altijd in reguliere geneeskunde.
Ik vind het heel erg vervelend als mensen op dit forum stelligheden deponeren zoals het ook in dit topic weer gebeurt.
Er heeft onlangs iemand een permanente ban gehad, omdat hij zichzelf profileerde als 'expert'. Het verbaast me dan ook altijd dat er hier nog altijd zelfverkozen experts (zonder medische opleiding) keer op keer weer hun 'gietijzeren mening' mogen ventileren. Niet met de opmerking 'ik denk, ik vind' e.d., maar als vaststaand feit.
zondag 6 juni 2010 om 14:11
quote:Melpomene schreef op 06 juni 2010 @ 12:13:
Joh, wat vervelend. Gaat het alweer iets beter?
TO: als Meds het niet kent, begrijpt of te alternatief vindt mag het allemaal niet en wordt er onmiddellijk fors gehakt. Want zij 'weet altijd zeker dat'.... Dat gebeurt hier bijna standaard. Trek het je niet aan.
wie zegt dat ik het niet ken?
Wie spreekt er hier over fors inhakken?
Wat een kleinzielig persoonlijke aanval. Ik had je anders ingeschat
Joh, wat vervelend. Gaat het alweer iets beter?
TO: als Meds het niet kent, begrijpt of te alternatief vindt mag het allemaal niet en wordt er onmiddellijk fors gehakt. Want zij 'weet altijd zeker dat'.... Dat gebeurt hier bijna standaard. Trek het je niet aan.
wie zegt dat ik het niet ken?
Wie spreekt er hier over fors inhakken?
Wat een kleinzielig persoonlijke aanval. Ik had je anders ingeschat
zondag 6 juni 2010 om 14:14
quote:sjur schreef op 06 juni 2010 @ 12:37:
Is het dan niet beter dat de therapeut extra tijd inruimt voor de patiënt in kwestie, zodat hij ook tijd heeft om haar op te vangen, i.p.v. "Sorry, de tijd zit erop." Dat hij bijv. een uur reserveert i.p.v. een half uur? Ik weet niet of dat reëel is...
Ok, maar als de therapeut extra tijd inruimt en de "uitbarsting" komt dan alsnog tijdens het einde van de sessie? Dat lost het probleem toch niet op?
Ik vind de reactie van meds erg negatief, voegt voor to niets toe. Zij "gelooft" wel in de haptotherapie en ervaart dat haar barricades langzaamaan afgebroken worden. Waar eerst scheurtjes in de muur zaten, is nu de muur doorgebroken. Wat al eerder geschreven is: dat doet nu allejezus veel pijn maar brengt straks een hoop ruimte. Er wordt nu verwerkt! En dat voelt alsof er een jas uitgedaan is, een jas die niet meer past. Een nieuwe jas is er echter nog niet. Die wordt nog uitgezocht. Dat duurt even, kan ik -jammergenoeg- uit eigen ervaring zeggen.
TO: succes met "jassen passen"!Je kan geloven wat je wil, toch is haptonomie niet behulpzaam bij verwerken van psychisch leed. Er is nulkommanul effect aantoonbaar. Je ziet wat er gebeurt, iemand zonder enige psychologische achtergrond gaat zitten wroeten met de emoties van een kwetsbaar persoon, en vervolgens is er geen enkele handleiding voor de patiënt om met de gevolgen om te gaan. Een psychotherapeut zou daar anders mee om gaan
Is het dan niet beter dat de therapeut extra tijd inruimt voor de patiënt in kwestie, zodat hij ook tijd heeft om haar op te vangen, i.p.v. "Sorry, de tijd zit erop." Dat hij bijv. een uur reserveert i.p.v. een half uur? Ik weet niet of dat reëel is...
Ok, maar als de therapeut extra tijd inruimt en de "uitbarsting" komt dan alsnog tijdens het einde van de sessie? Dat lost het probleem toch niet op?
Ik vind de reactie van meds erg negatief, voegt voor to niets toe. Zij "gelooft" wel in de haptotherapie en ervaart dat haar barricades langzaamaan afgebroken worden. Waar eerst scheurtjes in de muur zaten, is nu de muur doorgebroken. Wat al eerder geschreven is: dat doet nu allejezus veel pijn maar brengt straks een hoop ruimte. Er wordt nu verwerkt! En dat voelt alsof er een jas uitgedaan is, een jas die niet meer past. Een nieuwe jas is er echter nog niet. Die wordt nog uitgezocht. Dat duurt even, kan ik -jammergenoeg- uit eigen ervaring zeggen.
TO: succes met "jassen passen"!Je kan geloven wat je wil, toch is haptonomie niet behulpzaam bij verwerken van psychisch leed. Er is nulkommanul effect aantoonbaar. Je ziet wat er gebeurt, iemand zonder enige psychologische achtergrond gaat zitten wroeten met de emoties van een kwetsbaar persoon, en vervolgens is er geen enkele handleiding voor de patiënt om met de gevolgen om te gaan. Een psychotherapeut zou daar anders mee om gaan
