Doorslikken Microgynon 20

Als je de pil om welke reden dan ook doorslikt, wordt aangeraden om dit niet langer dan 3 opvolgende maanden te doen. Je lichaam kan daar dus blijkbaar niet tegen en laat dit nu ook blijken.

Ik moest vroeger de pil van de dokter doorslikken omdat ik elke maand blaasonsteking kreeg tijdens de menstruatie. Maar ik moest dus na 3 maanden wel een stopweek inlassen.



Ik zou gewoon de strip afmaken en dan een stopweek.

Het kan nooit kwaad, maar sommige mensen krijgen wel last of lichte bloedingen. Ik slik dezelfde pil, na vijf weken moet ik echt stoppen. Ik heb dan echt het gevoel dat ik op springen sta... Voel me dan ook altijd weer stukken beter als de ellende eruit komt.

Ik slik zolang door totdat er een 'spot' verschijnt en dat is het teken om te stoppen. Kan geen kwaad, zover ik weet.

Het ligt een beetje aan je eigen lijf, ik ging altijd door totdat ik last van spotting kreeg. En dat gebeurde pas na 6 maanden ongeveer. Maar dat is bij iedereen anders. Geen stopweek inlassen kan geen kwaad.

Ik slik de mycrogynon 30, al bijna 10 jaar. Bij mij gaat het erg makkelijk het doorslikken. Ik doe het dan ook regelmatig, maar meestal max 3 maanden. Als het ook maar enigszins niet goed uitkomt, ivm vakantie of iets dergelijk slik ik hem door. Ik heb verder nooit last van tussentijdse bloedingen of zo

Ja klopt. En je mag wel doorslikken bij spotting, maar je blijft dan gewoon bloed verliezen tot je een stopweek inlast. Niet erg handig dus.

quote:everose schreef op 01 september 2009 @ 22:41:

Als je de pil om welke reden dan ook doorslikt, wordt aangeraden om dit niet langer dan 3 opvolgende maanden te doen.

Is dat zo? Want ik slik 'm (microgynon 30, in mijn geval) vaak tot zes maanden door. Pas als ik een doorbraakbloeding krijg of spotting die echt meer dan twee weken ofzo aanhoudt, stop ik een paar dagen. Mijn huisarts vindt dat ik mezelf gelukkig mag prijzen dat ik zonder problemen zo lang door kán slikken, en daarom het feit dat ik in mijn stopweek écht behoorlijk ziek ben, daarom maar voor lief moet nemen. Immers twee keer per jaar een paar dagen kreunend van ellende boven het toilet hangen is al veeel beter dan eens in de.. oh, 3-7 weken die ik eerst ongesteld werd.



Nu heb ik me wel eens afgevraagd of het feit dat ik tijdens een onttrekkingsbloeding zo ziek ben, misschien iets te maken heeft met het feit dat ik de pil zo lang doorslik. Maar ik heb om eerlijk te zijn geen zin om dat uit te proberen. Daarbij had ik vóór ik aan de pil ging ook al erge klachten, die evengoed zo'n beetje per menstruatie erger leken te worden. Dus het kan net zo goed een natuurlijke ontwikkeling zijn.



Maar is het echt beter om wat vaker een stopweek te houden? Ik was namelijk in de veronderstelling dat dat geen bal uitmaakt, maar dat het puur is hoe je eigen lijf reageert en of je veel last hebt van doorbraakbloedingen.

Nee hoor, je hoeft echt niet elke 3 maanden een stopweek inlassen. Dat is gewoon niet waar, heb ik hierboven ook al gezegd. Je eigen veronderstelling was de juiste!



Het is volkomen veilig om de pil een half jaar, een jaar of nog langer door te slikken zonder stopweek. Pas bij doorbraakbloedingen is het handig om even een stopweek te houden, of iets eerder, om doorbraakbloedingen te voorkomen.



Wel kan het zijn dat je na 6 maanden een stopweek houdt, je wat zieker bent van je onttrekkingsbloeding dan na 2 maanden. Maar je moet dat zelf maar uitproberen en zelf afwegen wat jou beter bevalt

Oh, dank je, Singalala. Ik ging even twijfelen omdat een vriendin van mij hetzelfde advies (minstens eens per drie maanden een stopweek) kreeg van haar gynaecoloog, maar dat is uiteraard een advies dat geldt in haar specifieke situatie. Maar omdat ik het vaker tegenkwam, begon ik me af te vragen of het mischien een algemene stelregel was ofzo.quote:singalala schreef op 04 september 2009 @ 23:47:

Wel kan het zijn dat je na 6 maanden een stopweek houdt, je wat zieker bent van je onttrekkingsbloeding dan na 2 maanden. Maar je moet dat zelf maar uitproberen en zelf afwegen wat jou beter bevaltDat kan dus wel? Maar zoals gezegd was mijn eigen menstruatie ook ziekmakend en werd ook dat steeds erger, dus veel zal het niet schelen. Maar ik kan mijzelf niet verschonen en niet zonder hulp naar het toilet, dus ik word gewoon het liefst zo min mogelijk ongesteld. Misschien dat ik het eens uitprobeer als mijn armfunctie weer wat beter is, maar dan nóg vermijd ik die ellende liever.

Hallo Sent



Ben het helemaal eens met singalala. Die drie maanden onzin. Staat wat mij betreft gelijk aan de onzin dat doorslikken slecht zou zijn.



Ik denk alleen niet dat je zieker wordt bij ontr. bloeding doordat je doorslikt. Ik denk zelfs eerder andersom. Dat het nog 10 keer erger was geweest als je niet door zou slikken. (zoals je zelf ook zegt daarvoor was je er ook al ziek van)

Vraag me ook af of weleens onderzocht is waardoor het komt dat je er zo beroerd van bent. Maar dat is even een zijweggetje. (maar lijkt me niet onbelangrijk, is niet normaal namelijk als je er zo ziek van wordt..van een gewone menstruatie of doorbr. bloeding maakt niet uit)



Als je je toch af blijft vragen of het door het lange doorslikken komt, dan zou je het eens uit kunnen proberen natuurlijk. (wat eerder een stopweek inlassen) Maar ik vermoed dat het helemaal niets uitmaakt. (en misschien zelfs nog erger maakt, als je vaker zou stoppen)



Slik ook de pil altijd door, ben ook beroerd bij een doorbraakbloeding. Heb ook het geluk dat dit maar 1 of 2 keer in het jaar is. Was nog veel beroerder toen ik niet doorslikte.



Barbie, ik denk inderdaad (weet eigenlijk wel bijna zeker) dat je van mic. 20 eerder doorbraakbloedingen krijgt dan van mc. 30.

quote:loek2 schreef op 05 september 2009 @ 21:51:

Vraag me ook af of weleens onderzocht is waardoor het komt dat je er zo beroerd van bent. Maar dat is even een zijweggetje. (maar lijkt me niet onbelangrijk, is niet normaal namelijk als je er zo ziek van wordt..van een gewone menstruatie of doorbr. bloeding maakt niet uit)

Nee, dat is nooit onderzocht. Maar omdat ik nu slechts 2 keer per jaar een onttrekkingsbloeding heb, is dat ook niet zo erg. Waarschijnlijk wordt er geen oorzaak gevonden, en de behandeling is volgens mij altijd het doorslikken van de pil of andere hormonale anticonceptie.



Ik ben ooit bij de gynaecoloog geweest voor iets heel anders, we hebben het toen wel even kort over mijn onregelmatige menstruatie gehad. Ik werd meestal eens in de zeven weken ofzo ongesteld, maar de variatie was enorm. Soms had ik een cyclus van drie weken, soms van negen. Soms was ik weken achter elkaar ongesteld, dat soort werk. Hij mompelde toen iets over dat ik waarschijnlijk niet goed ovuleerde, dat kon hij meen ik ook afleiden uit de dikte van het baarmoederslijmvlies. Maar ook daar ben ik verder niet op ingegaan, want zolang ik niet zwanger probeer te worden, lijkt mij het weinig relevant of ik nu een goede eisprong heb of niet.



De (in mijn ogen extreme) menstruatiepijn heb ik natuurlijk wel verschillende keren met mijn huisarts besproken. Die schreef me af en toe een andere pijnstiller voor, en daarmee was het dusdanig houdbaar dat ik op school bijvoorbeeld maar twee of drie dagen hoefde te missen wanneer ik ongesteld was. Soms zelfs maar één. Sinds ik de pil gebruik heb ik het probleem nog één keer besproken met m'n huisarts, omdat ik tijdens m'n laatste onttrekkingsbloeding zó ziek was, dat ik echt het idee had -en zo kwam ik dan ook op het spreekuur- "dit is toch niet normaal meer". Maar dat was hij niet met me eens. Dus het hoort er gewoon een beetje bij, denk ik. Sommige vrouwen hebben nergens last van, anderen hebben wat meer pech. En laten we eerlijk zijn: hij hééft natuurlijk gelijk als hij vindt dat ik allang geluk heb met het feit dat ik zo lang door kan slikken zonder doorbraakbloedingen. Dus we hebben afgesproken dat ik contact op kan nemen als ik tijdens een volgende onttrekkingsbloeding wéér zo beroerd ben, zodat hij misschien nog iets kan 'bijsturen', danwel hormonaal, danwel met pijnstillers. Maar voorlopig slik ik gewoon door, en hoop ik maar dat de volgende bloeding nog héél lang op zich laat wachten.

Wat ik bij mezelf merkte dat als ik mijn menstruatie een maand of 8 uitstelde ipv ionlasssen na 2 maanden oid, dat ik wat meer bloed verloor. Maar persoonlijk ben ik een lucky muts die nooit pijn heeft bij menstruaties, dus meer pijn deed het niet. Wel moest ik iets vaker mijn tampon vervangen en duurde het een dagje langer voordat de bloeding stopte.

Maar in jouw geval Sent, als je jezelf door je berperkingen nu niet zelf kunt verschonen ed, dan zou ik het maar zo min mogelijk houden. Ziek wordt je zo te lezen toch wel, maar ik denk dat de ernst van je pijn niet gehalveerd wordt als je elke 3 maanden een stopweek inlast. (Volg je het nog?)

En bij microgynon 20 zul je meestal eerder dan bij microgynon 30 last heben van doorbraakbloedingen. Het is een pil die minder oestrogenen bevat immers.

Tijdens een college (verpleegkunde) werd verteld dat een stopweek is bedoeld is om de gewone cyclus na te bootsen en medisch gezien niet nodig is.

quote:singalala schreef op 06 september 2009 @ 14:30:

Maar in jouw geval Sent, als je jezelf door je berperkingen nu niet zelf kunt verschonen ed, dan zou ik het maar zo min mogelijk houden. Ziek wordt je zo te lezen toch wel, maar ik denk dat de ernst van je pijn niet gehalveerd wordt als je elke 3 maanden een stopweek inlast. (Volg je het nog?)Ja hoor, volg je heel goed. Ook mijn overweging. Zo min mogelijk vieze zooi

Ik had een berichtje geplaatst..dacht ik maar zie hem. Nog maar een keer met het risico dat het er direct 2 keer staat....



Sent, Ik wilde alleen even zeggen. Dagen (of 1 dag) missen van school i.v.m pijn door je menstruatie is niet normaal. Laat je niets wijs maken, vertrouw op je eigen gevoel, en neem dat ook serieus!

(de topic endometriose is misschien een interessante voor je. Of anders even op internet zoeken. Als je dat wilt natuurlijk. Is helemaal aan jou.....Maar houd iniedergeval in de gaten dat mocht het erger worden, of niet eens, dat je gewoon weer eens dat: 'dit is niet normaal stemmetje krijgt' vraag dat gewoon een doorverwijzing. Je moet jezelf serieus nemen...maar je huisarts moet dat ook zeker!)

Loek: dat was jaren geleden hoor, dat ik op school zat en dat een probleem was. Zelfs wel eens de vraag gekregen hoe het toch mogelijk was dat ik altijd met de toetsweek ziek was. Tja. Had toen éven geen zin dat uitgebreid uit te leggen . Maar nu ik de pil gebruik komt het nog maar twee of drie keer per jaar voor, dus ik vind het een beetje overdreven om voor die paar dagen per jaar speciaal naar de gynaecoloog te gaan. Ik weet wel dat endometriose de meest voorkomende oorzaak is van extreme menstruatieklachten, maar aangezien ook daarbij de "behandeling" meestal bestaat uit het doorslikken van de pil, lijkt het mij weinig relevant om dat speciaal uit te gaan zoeken. Daarbij is menstruatiepijn ook gewoon een beetje iets dat hoort bij het vrouw-zijn, en kan het evengoed zijn dat er helemaal geen specifieke oorzaak voor is. En het is niet alarmerend ofzo, dus dan ga ik niet 'zeuren' als mijn huisarts van mening is dat het niet abnormaal is wat ik aan klachten ervaar. Er zijn natuurlijk veel meer vrouwen die dit soort klachten hebben en waarbij géén oorzaak wordt gevonden, dan die waarbij wél een specifieke oorzaak is. Dus wat dat betreft heeft hij groot gelijk, en is het inderdaad niet abnormaal.



Ik waardeer het erg dat je meedenkt hoor, maar aangezien ik toch de pil al vrij lang door kan slikken, zie ik het nut van verder onderzoek niet zo in. Of denk jij - vanuit jouw eigen ervaring - dat het wél nuttig zou zijn? Dan hoor ik dat uiteraard graag.

Sent,



Ik snap je gedachtegang en vind hem opzich ook kloppen. (over als het endo is, dan wordt het waarsc. toch pil doorslikken...tenminste als dat voldoende werkt en dat lijkt het bij jou te doen tot nu toe.....als het endo is)



Ik kan absoluut niet meegaan met je mening dat wat je hebt niet abnormaal is. Tenminste als ik het goed begrijp. Maar misschien kun je wat meer vertellen over wat je klachten zijn als je ongesteld was of nu een doorbraakbloeding hebt.

Toen school, nu werk maakt niet uit, ben je 'uitgeschakeld' als je ongesteld bent of een doorbraakbloeding hebt? Dat is niet normaal! Dat je huisarts van mening is dat het niet abnormaal is zegt me echt weinig tot niets. De meerderheid van de mensen die toch echt uieindelijk endometriose bleken te hebben worden in eerste instantie niet serieus genomen door de huisarts. (dat lijkt bijna bij de ziekte te horen haha. Je hoort er eigenlijk als endopatient niet bij als je huisarts je klachten meteen serieus neemt en herkend als evt endo )Er wordt inderdaad gezegd dat menstruatiepijn erbij hoort etc. etc.



" Quote Sent: Er zijn natuurlijk veel meer vrouwen die dit soort klachten hebben en waarbij géén oorzaak wordt gevonden, dan die waarbij wél een specifieke oorzaak is."



Nee hoor, sterker nog, ik durf serieus en stellig te beweren dat klachten tijdens je menstruatie die dusdanig ernstig zijn dat je daardoor niet normaal kunt functioneren, in de meerderheid van de gevallen betekend dat er een medische oorzaak is, en meestal (uiteraard ook afhankelijk van specifieke klachten) is die medische oorzaak, endometriose.



Over de vraag of je wel of niet onderzoek moet laten doen om er achter te komen of het endo is of niet....Vind ik een goede vraag. Laat ik ten eerste zeggen dat ik je nuchterheid heerlijk vind. Blijven houden ook! Maar....ik zou het wel willen weten in jouw geval.



Waarom? Daar moet ik even over nadenken. want zoals gezegd snap ik jouw gedachtegang hierover ook.



Laat ik even vanuit mezelf denken, ik had altijd menstruatiepijn. Ook nooit over nagedacht, zelfs ook nooit ook paar 1 keer genoemd bij de huisarts. dacht helemaal dat het erbij hoorde. Toen kreeg ik pijn buiten de menstruatie, die toch dusdanig belemmerend was dat ik daarmee wel naar de huisarts ben gegaan. Huisarts nam het niet serieus. Uiteindelijk bleek (via andere huisarts die me wel serieus nam) en daarna de gyn dat ik een cyste had op mijn eierstok. Dit was voormoedelijk een endocyste en die moet operatief verwijderd worden. Tijdens de kijkoperatie is de diagnose meteen ook gesteld. Ik ben de pil gaan doorslikken en bij mij werkt dat ook goed. 3 jaar lang niets aan de hand (behalve af en toe doorbraakbloeding) vervolgens weer operatie en vlak daarna nog 1. Nu alweer 4 jaar niets an de hand (behalve...etc).



Maar wat als er nu niet een cyste te zien was op de echo. Verder was er niets te zien. Dan had de gyn op basis van mijn verhaal wel gedacht aan endo (misschien ook niet eens trouwens). Maar had hij waarsc. geadviseerd om de pil door te slikken (misschien wel niet eens).

Het gevolg als ik niet de pil was door gaan slikken wil ik niet eens weten.

Het gevolg als dat wel was gebeurd maar zonder diagnose. Was waarsch. vergelijkbaar met de gevolgen nu (even dus ervanuitgaande dat ik geen cyste had) . En ik zeg het niet vaak maar om heel eerlijk te zijn, die gevolgen zijn best heftig. Ik ben zo goed als onvruchtbaar geworden. Ik heb het enorme geluk dat ik 'geen' pijnklachten heb. Maar dat is zover de huidige wetenschap gaat, echt geluk en had heel anders kunnen zijn. Ik weet nu ook dat het chronisch is en dus ieder moment weer de kop op kan steken. Hoewel ik daar gelukkig echt niet mee bezig ben.



Wat ik het voordeel vind om het wel te weten is: dat ik weet dat als ik weer pijnklachten heb ik op de stoep van de gyn moet staan, en er vrijwel direct kan worden gehandeld. Ik weet dat ik niet gek ben en me niet aanstel.

En ik weet dat ik niet zelf moet proberen zwanger te worden. En hoef dan ook niet de hele gang te maken van twee jaar proberen, heel traject in met allerlei IUI's die geen nut hebben, en vervolgens pas bij de IVF te belanden.



Nog een reden om het te weten voor jou. Misschien heb je wel op veel plekken endo zitten die wel iedere keer bij een bloeding uitbreid. Misschien is een operatie wel nodig.

Misschien heb je heftigere medicijnen nodig. Ik ben altijd zelf ook zo eigenwijs geweest om de pil door te blijven slikken. Andere medicijnen waren misschien ook wel nodig om te voorkomen dat ik operatie 2 en 3 moest ondergaan.



In principe is de gedachte: als het endo is dan ben ik nu goed aan het behandelen, wel een redelijk goede. Als het bekend zou zijn dat je endo hebt, dan zou je nu kunnen stellen dat je hoort bij de gelukkige groep waarbij de pil helpt.

Ik reken me toch ook bij die groep.

Toch zit er een kronkel in die gedacht, want ik lag toch echt nog voor de tweede en derde keer op de operatietafel. Ondanks mijn minimale doorbraakbloedingen, was het toch uitgebreid.



Tja het blijft een lastige. Zoals ik in mijn vorige berichtje al ongeveer zei: ik denk dat het allebelangrijkste is dat je aan de bel trekt als het nodig is. (en dat is als je stemmetje je roept zeker bij zo'n nuchter persoon als jij....'stemmetjes' niet negeren!!!! Want je hebt niet zomaar een zo'n stemmetje!!!!...Oke dit verwoord ik weer hilarisch maar denk dat je wel begrijp wat ik bedoel)

En tja wel of niet weten, ik ga voor wel. Ik weet niet of ik goed heb kunnen uitleggen waarom. Is misschien vergelijkbaar met het willen weten of je een erfelijke ziekte hebt als je al weet dat je daar 70 procent kans op hebt (en je hebt al symptomen van die ziekte) Ik zou het toch willen weten denk ik.



Sorry voor dit hele boek wat ik zojuist heb geschreven



Ik hoop dat je er iets mee kunt.

Ik wil toch nog 1 ding zeggen om toch nog eens aan te geven dat het niet normaal is als je niet meer kunt functioneren van de pijn tijdens je menstruatie. Ik ben 1 keer in mijn leven naar huis gegaan door de pijn tijden werk (bijbaantje toen) 14 jaar geleden. Verder nooit ziek van school of werk om die reden. (wel vaak met een kilo pijnstillers achter de kiezen oke die geef ik je) Maarre....'zelfs' ik heb endo. En jouw klachten zijn dus blijkbaar erger!!!!!

Hé Loek,



Bedankt voor je zeer uitgebreide uitleg. Ik heb je stukje even aandachtig doorgelezen en probeer even voor mezelf samen te vatten wat je precies zegt.



In feite zeg je: 1. jouw klachten klinken voor mij niet normaal, 2. endo kán ernstiger gevolgen hebben, en 3. weten is vaak beter dan niet weten, al zou dat geen invloed hebben op de behandeling. Vat ik zo goed samen wat je bedoelt?



Ik zal ook even proberen wat meer informatie te geven. Je vraagt ergens naar mijn klachten. Ik heb tijdens mijn eerste menstruatie volgens mij nauwelijks pijn gehad, maar alle volgende wel, en dat werd steeds erger. Het gekke vind ik zelf dat ik eigenlijk weinig tot geen buikpijn heb, ik heb alleen een misselijkmakende rugpijn die uitstraalt naar benen en schouders. Eerst gebruikte ik paracetamol, toen dat niet meer voldoende werkte ibuprofen, en ik heb dit probleem pas aangekaart bij de huisarts toen ik als ik ongesteld was de dag nadat het begonnen was m'n bed niet meer uit kon komen, omdat de ibuprofen die ik dan 's avonds had genomen uitgewerkt was, en ik door de pijn zó kotsmisselijk wakker werd dat ik niet eens het slokje water waarmee ik de volgende pijnstiller in wilde nemen, binnen kon houden. Toen kreeg ik diclofenac retard, en dat werkte voldoende. Wél was ik nog altijd de eerste twee dagen van m'n menstruatie ziek thuis. Maar het was ook altijd wat wisselend: dacht ik op een keer "dit is écht niet leuk meer, ik ga naar de huisarts en wil aan de pil", dan viel het de keer daarop wel weer mee. Nou ja, ik kreeg nog een keer een andere pijnstiller die ik volgens hem best bovenop de diclo kon nemen en wat achteraf gezien niet zo slim was, maar ach. Ik slikte sowieso vaak meer pijnstillers dan mocht volgens de bijsluiter, maar wist tegelijk wel aardig wat écht niet kon en wat nog net veilig was. Ik heb trouwens heel lang en heel vaak gedacht tijdens m'n menstruatie "maar deze klachten kunnen daar niet door komen, ik zal er ook wel een buikgriepje bij hebben." Tot ik bedacht dat het niet zo logisch is als je dat bij iedere menstruatie hebt, dus dat het dan toch daarmee moest samenhangen. Dat waren trouwens klachten als misselijkheid, overgeven en diarree. En gewoon je zó beroerd voelen dat je in bed opgekruld ligt te kreunen, je jezelf heen en weer wiegt en gewoon niet wéét wat je in vredesnaam met jezelf aan moet. En dit is iets dat bijna iedereen van zichzelf zal zeggen en daarom op zich weinig betekenis heeft, maar ik ben écht niet kinderachtig met pijn, en er is HEEL wat voor nodig om mij op dat punt te krijgen.



Voor alle duidelijkheid: niet ál mijn menstruaties waren zo. Soms was het met pijnstillers redelijk te onderdrukken, en ik heb zelfs wel menstruaties gehad waarbij ik ook de eerste dagen wél kon functioneren. Met veel pijn, dat wel natuurlijk. Verder was ik altijd heel erg onregelmatig ongesteld, maar dat heeft volgens mij een andere oorzaak. Klachten als extreem bloedverlies heb ik nooit gehad.



Eigenlijk heb ik me nooit echt afgevraagd wat de oorzaak van mijn klachten kon zijn. Voor mij hoort het er gewoon bij, en in mijn omgeving ken ik ook redelijk wat vrouwen die veel menstruatieklachten hadden. Mijn zus bijvoorbeeld had ook altijd veel pijn, en is daarom op vrij jonge leeftijd begonnen met de pil. Maar ik had natuurlijk wél het geluk dat ik niet vaak ongesteld werd. Mijn cyclus was gemiddeld genomen bijna twee keer zo lang als die van de meeste vrouwen. Ik moet er ook niet aan dénken dat ik dat gedoe echt iedere maand gehad zou hebben, dat zou een verschrikking zijn.



Nou goed, op den duur begon ik met de pil, om een heel andere reden trouwens: ik kon mijzelf niet meer verschonen omdat mijn armfunctie achteruit ging. Ik probeer dus zolang mogelijk door te slikken, en bij de onttrekkingsbloedingen zijn mijn klachten ook wisselend: soms kan ik redelijk functioneren zolang ik goed op tijd extra pijnstilling slik, soms hang ik kreunend van ellende boven het toilet.



Ook al zo'n lang verhaal . Het tweede punt dat je noemt, zegt mij nog niet zo heel veel. Wel dat ik het voor jóu nogal heftig vind. Verder merk ik duidelijk dat ik er te weinig vanaf weet, want ik heb nooit echt nagedacht over mogelijk ándere gevolgen dan alleen de pijnklachten. Maar dat komt ook omdat ik nooit echt gedacht heb dat ik endo zou hébben, meer in m'n achterhoofd dat het een mogelijke verklaring zou kunnen zijn, terwijl ik er eigenlijk nog steeds vanuit ga dat er bij mij niets bijzonders aan de hand is, en ik gewoon één van die pechvogels ben die best veel menstruatieklachten heeft, dat dan zónder dat er een duidelijke oorzaak voor is. Maar jouw verhaal is daarom wel een aanzet voor mij om er wat meer over te gaan lezen. Niet dat ik verwacht ooit serieus aan kinderen te kunnen gaan denken, (met mijn aandoening zou dat zeer onverstandig zijn, daarnaast speelt er wel meer op gynaecologisch gebied) maar ik zou toch ook niet voor mezelf de mogelijkheid helemaal uit willen sluiten. Ik weet niet wat endo nog meer voor gevolgen zou kunnen hebben voor bijvoorbeeld de andere organen die in het kleine bekken liggen, maar ik zal het eens nazoeken. Daarmee zet je me dus zeker wel aan het denken.



Dan het derde punt, het willen weten. Ja, als ik héél eerlijk ben, zou ik het best fijn vinden om te weten dat er een verklaring is voor mijn klachten, en dat ik me al die jaren niet aangesteld heb. Maar eigenlijk verwacht ik dat áls ik me zou laten onderzoeken, er toch niets bijzonders uit zou komen, en dat zou dan misschien weer extra frustratie op kunnen roepen. Daarbij vind ik nog steeds dat het een beetje vergezocht is om een verwijzing naar de gyn te vragen terwijl ik maar twee keer per jaar die klachten heb. Dan had ik dat een paar jaar geleden moeten doen, toen ik de pil nog niet slikte. Maar je zet me wel aan het denken hoor, en ik denk dat ik er zéker nog aan terug zal denken de volgende keer dat ik weer zo mega-beroerd ben in de stopweek.

Hoi Sent



Ja goede samenvatting haha. Waarom kan ik dat zelf niet zo kort? Met deze toevoeging: '... al zou het geen invloed hebben voor de behandeling...' Inderdaad! Maar daarbij heeft het misschien wel invloed op de behandeling. Ik vind toch dat een deskundig iemand dat moet bepalen. (in samenspraak met jezelf natuurlijk...vooral voor een af en toe eigenwijze patient als ik een belangrijke toevoeging )



Over je klachten de meerderheid van de vrouwen met endo zal (ook) buikpijn hebben. Maar heel veel vrouwen (ik incl.) herkennen ook de lage rugpijn met uitstraling naar benen. Uitstraling naar de schouders komt niet vaak voor bij endo. Waarbij ik toch even wil zeggen dat er een zeldzame vorm van endo is die pijn aan, voornamelijk de rechter, (vraag me niet waarom de rechter) schouder geeft namelijk endometriose op het middenrif.



Wat voor verder gyn problemen heb je als ik vragen mag?



Als ik mijn geld erop moest zetten, dat gokte ik op endo in jouw geval. Het is allemaal (buiten het 'missen' van buikpijn, en de schouderpijn na) erg herkenbaar voor mij persoonlijk. En in het algemeen, als je gewoon kijkt naar wat voor klachten en de ernst van klachten, endo geeft.



Op 1 of andere manier heb je blijkbaar de pech dat je veel vrouwen kent die ook deze pijn hebben. (overigens is dat ECHT zo? zitten al die vrouwen ook 'wiegend thuis'? Vraag het eens na. Vrouwen hebben namelijk wel de neiging om te klagen tijdens hun menstruatie....maar als je dan vraagt wat ze precies hebben...stelt dat niet heel veel voor!)



Dat je zus, (of misschien ook moeder en nichtjes?) ook vergelijkbare klachten hebben spreekt eerder voor endometriose dan tegen. Endometriose is in zekere mate (zover ze nu weten) erfelijk, je hebt meer kans op endo als je moeder een zus of een nichtje het ook heeft.



Misschien moet een vragen hier op het forum of iedereen wil reageren, mensen die geen of minimale pijn hebben, en mensen die wiegend in hun bed liggen. Geloof me die laatste groep is echt niet groot gelukkig. Dat is echt (ja sorry ik val in herhaling ECHT niet normaal! En van de mensen die 'wiegend in bed' liggen heeft dan ook daadwerkelijk zo'n 90 procent endo (even een statestiekje uit de losse pols he omdat ik het nog net niet wil wage om te zeggen 100 procent daarvan heeft het...maar eigenlijk )



(sorry dat ik dat wiegen er steeds bij haal is zo tekenend, en ja 'been there, done that'



Over andere gevolgen in het kleine bekken. Endo kan overal zitten. Meestal in 'de buik' (eierstokken, darmen, blaas, buikvlies) maar er zijn ook zeldzame (!) gevallen bekend op het middenrif, de navel, de neus, de longen en vast nog wel meer 'rare plekken'.



Over de frustratie dat er toch niets wordt gevonden. Ik snap het wel, en kan niet met zekerheid zeggen dat dit niet het heval zal zijn eerlijk gezegd. Omdat ze met echo eigenlijk alleen cystes zien, en als die er niet zitten (wat op zich vrij waarsch. is aangezien je buiten je menstruaties geen pijn hebt, en je dat met een endocyste vaak wel hebt) er dus niet zoveel te zien valt. Wel met een kijkoperatie maar daar zitten toch ook weer voors en tegens aan. En waarsch. zal een gyn door je verhaal wel degelijk denken aan endo trouwens. Maar dan heb je kans dat hij inderdad zegt, ga lekker door met de pil. Tja......

Toch zou ik het echt geen onzin vinden als je gaat.



Wat vervelend dat je door andere dingen misschien wel niet zwanger zou kunnen of 'willen' worden.

Misschien moet je toch eens stoppen met ziektes verzamelen Is wel erg hebberig hoor



Ja denk maar aan mij de volgende keer als je weer tegen jezelf verteld dat het erbij hoort (ik dacht dat ik eigenwijs was )