Gezondheid
alle pijlers
drugs-topic
zondag 22 augustus 2010 om 16:12
Ik heb hier op het forum gezocht, maar met uitzondering van het 'Wat vinden jullie van wappen?'-topic heb ik geen topic gevonden waar in het algemeen gesproken kan worden over soft- en harddrugs.
Ik open dit nieuwe topic naar aanleiding van een topic wat ik vorige week geopend heb, maar wat nu niet meer beschikbaar is op mijn verzoek. Dit ging over het drugsgebruik van mijzelf en mijn vriend. Ik besefte dat de manier waarop ik en mijn partner met drugs omgaan en de problemen die daaruit voortvloeien een zeer grote weerslag op ons en onze relatie hebben. Daarop opende ik hier op het forum een topic.
Dankzij dat topic en de forummers die op dat topic gereageerd hebben ben ik anders naar mijzelf gaan kijken. Ik wist wel dat ik verkeerd bezig was, maar had de spreekwoordelijke keiharde schop onder mijn kont nodig om actie te ondernemen.
Wil je ook je ervaringen en/of kennis delen? Gebruik je zelf? Heb je een partner/familie of vrienden die gebruiken? En wat doet dat met jou? Deel het met anderen, misschien kan je er iemand mee helpen of kan je zelf geholpen worden zoals ik hierdoor geholpen ben.
Ik open dit nieuwe topic naar aanleiding van een topic wat ik vorige week geopend heb, maar wat nu niet meer beschikbaar is op mijn verzoek. Dit ging over het drugsgebruik van mijzelf en mijn vriend. Ik besefte dat de manier waarop ik en mijn partner met drugs omgaan en de problemen die daaruit voortvloeien een zeer grote weerslag op ons en onze relatie hebben. Daarop opende ik hier op het forum een topic.
Dankzij dat topic en de forummers die op dat topic gereageerd hebben ben ik anders naar mijzelf gaan kijken. Ik wist wel dat ik verkeerd bezig was, maar had de spreekwoordelijke keiharde schop onder mijn kont nodig om actie te ondernemen.
Wil je ook je ervaringen en/of kennis delen? Gebruik je zelf? Heb je een partner/familie of vrienden die gebruiken? En wat doet dat met jou? Deel het met anderen, misschien kan je er iemand mee helpen of kan je zelf geholpen worden zoals ik hierdoor geholpen ben.
dinsdag 12 oktober 2010 om 11:04
Ik snap wel wat je bedoelt. Ik heb ook erg veel ervaring met stappen met xtc. Ik heb feesten gehad waarbij ik koekwaus was en die feesten heb ik zo intens beleefd, alsof ik in een andere wereld was. De muziek en de sfeer ging door merg en been, ik voelde het gewoon in m'n onderbuik. Zonder xtc op is dat echt niet mogelijk. Dat neemt niet weg dat ik zonder xtc het niet naar m'n zin zou kunnen hebben.
Feesten zoals sensation, mistery land e.d. bezoek ik nu niet meer. Ik vind het té gevaarlijk, ik zou zo gaan hunkeren naar een pilletje (denk ik). Ik heb die tijd overigens ook wel gehad (ik ben nu 34) en ik heb echt hele toffe jaren gehad en dingen meegemaakt. Ik zou ook niet meer op vakantie gaan naar Lloret de mar ofzo. Wel gedaan en dat was fantastisch...toen ik 18 was.
Ik geniet nu van andere dingen. M'n huis, heerlijke strandwandelingen, concerten, andere genre muziek, vakanties en noem maar op.
Feesten zoals sensation, mistery land e.d. bezoek ik nu niet meer. Ik vind het té gevaarlijk, ik zou zo gaan hunkeren naar een pilletje (denk ik). Ik heb die tijd overigens ook wel gehad (ik ben nu 34) en ik heb echt hele toffe jaren gehad en dingen meegemaakt. Ik zou ook niet meer op vakantie gaan naar Lloret de mar ofzo. Wel gedaan en dat was fantastisch...toen ik 18 was.
Ik geniet nu van andere dingen. M'n huis, heerlijke strandwandelingen, concerten, andere genre muziek, vakanties en noem maar op.
dinsdag 12 oktober 2010 om 11:14
quote:DeWareJacoba schreef op 12 oktober 2010 @ 11:04:
Ik snap wel wat je bedoelt. Ik heb ook erg veel ervaring met stappen met xtc. Ik heb feesten gehad waarbij ik koekwaus was en die feesten heb ik zo intens beleefd, alsof ik in een andere wereld was. De muziek en de sfeer ging door merg en been, ik voelde het gewoon in m'n onderbuik. Zonder xtc op is dat echt niet mogelijk. Dat neemt niet weg dat ik zonder xtc het niet naar m'n zin zou kunnen hebben.
Feesten zoals sensation, mistery land e.d. bezoek ik nu niet meer. Ik vind het té gevaarlijk, ik zou zo gaan hunkeren naar een pilletje (denk ik). Ik heb die tijd overigens ook wel gehad (ik ben nu 34) en ik heb echt hele toffe jaren gehad en dingen meegemaakt. Ik zou ook niet meer op vakantie gaan naar Lloret de mar ofzo. Wel gedaan en dat was fantastisch...toen ik 18 was.
Ik geniet nu van andere dingen. M'n huis, heerlijke strandwandelingen, concerten, andere genre muziek, vakanties en noem maar op.Precies....zo is dit voor mij ook.
Ik snap wel wat je bedoelt. Ik heb ook erg veel ervaring met stappen met xtc. Ik heb feesten gehad waarbij ik koekwaus was en die feesten heb ik zo intens beleefd, alsof ik in een andere wereld was. De muziek en de sfeer ging door merg en been, ik voelde het gewoon in m'n onderbuik. Zonder xtc op is dat echt niet mogelijk. Dat neemt niet weg dat ik zonder xtc het niet naar m'n zin zou kunnen hebben.
Feesten zoals sensation, mistery land e.d. bezoek ik nu niet meer. Ik vind het té gevaarlijk, ik zou zo gaan hunkeren naar een pilletje (denk ik). Ik heb die tijd overigens ook wel gehad (ik ben nu 34) en ik heb echt hele toffe jaren gehad en dingen meegemaakt. Ik zou ook niet meer op vakantie gaan naar Lloret de mar ofzo. Wel gedaan en dat was fantastisch...toen ik 18 was.
Ik geniet nu van andere dingen. M'n huis, heerlijke strandwandelingen, concerten, andere genre muziek, vakanties en noem maar op.Precies....zo is dit voor mij ook.
dinsdag 12 oktober 2010 om 11:22
quote:Just Julie schreef op 12 oktober 2010 @ 10:32:
Ik snap overigens niet waarom je eigenlijk zo reageert, maar misschien is dat normaal hier.....
Je kunt ook gewoon vragen wat ik ermee bedoel.Hoezo? Wat vind je vervelend c.q. agressief aan mijn reactie? Ik onderbouw toch gewoon wat ik vind? Je schrijft dat je uitgaan niet meer leuk vindt/ kan vinden sinds je niet meer gebruikt. Dat gegeven vind ik armoe, omdat uitgaan een van de dingen is die dienen ter ontspanning, voor je plezier. Hiermee bedoel ik niet dat ik jou als persoon armoedig vind. Dus het opvatten als een belediging of als agressief is overdreven in mijn ogen. Ik ben behandelaar in de verslavingszorg, en daarvoor hoef ik zelf niet gebruikt te hebben. Heb inmiddels genoeg gehoord en gezien in 17 jaar. Ik behandel mensen die sinds ze gestopt zijn (dus zonder dope) geen plezier meer beleven aan sexualiteit, aan stappen of zelfs maar aan een goed gesprek. Dat is armoe, in mijn ogen. Dat wil niet zeggen dat ze van niks meer genieten.
Ik snap overigens niet waarom je eigenlijk zo reageert, maar misschien is dat normaal hier.....
Je kunt ook gewoon vragen wat ik ermee bedoel.Hoezo? Wat vind je vervelend c.q. agressief aan mijn reactie? Ik onderbouw toch gewoon wat ik vind? Je schrijft dat je uitgaan niet meer leuk vindt/ kan vinden sinds je niet meer gebruikt. Dat gegeven vind ik armoe, omdat uitgaan een van de dingen is die dienen ter ontspanning, voor je plezier. Hiermee bedoel ik niet dat ik jou als persoon armoedig vind. Dus het opvatten als een belediging of als agressief is overdreven in mijn ogen. Ik ben behandelaar in de verslavingszorg, en daarvoor hoef ik zelf niet gebruikt te hebben. Heb inmiddels genoeg gehoord en gezien in 17 jaar. Ik behandel mensen die sinds ze gestopt zijn (dus zonder dope) geen plezier meer beleven aan sexualiteit, aan stappen of zelfs maar aan een goed gesprek. Dat is armoe, in mijn ogen. Dat wil niet zeggen dat ze van niks meer genieten.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 12 oktober 2010 om 11:26
quote:Just Julie schreef op 12 oktober 2010 @ 10:32:
Het is dus geen armoe, of zielig, of wat dan ook.
Het een sluit het ander niet uit; het is gewoon 'leuk' en 'leuk met een plusje'.
Het woord "zielig" heb ik nergens gebruikt.
Verder schrijf je gisteren dat je uitgaan "nooit meer leuk" hebt gevonden. Nu maak je ervan "gewoon leuk maar zonder plusje". Dat vind ik heel begrijpelijk en daar zou ik nooit op gereageerd hebben.
Ik reageerde echter op "nooit meer leuk".
Het is dus geen armoe, of zielig, of wat dan ook.
Het een sluit het ander niet uit; het is gewoon 'leuk' en 'leuk met een plusje'.
Het woord "zielig" heb ik nergens gebruikt.
Verder schrijf je gisteren dat je uitgaan "nooit meer leuk" hebt gevonden. Nu maak je ervan "gewoon leuk maar zonder plusje". Dat vind ik heel begrijpelijk en daar zou ik nooit op gereageerd hebben.
Ik reageerde echter op "nooit meer leuk".
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:06
Ik vind dat je wel degelijk alleen kan begrijpen wat ik bedoel als je zelf het gevoel van stappen MET en zonder XTC hebt meegemaakt.
Het is voor mij ook prima dat je vraagt wat ik bedoel als het niet duidelijk of tegenstrijdig overkomt. Jij constateert alleen iets en gaat tegenstrijdigheden in mijn post benadrukken. Zonder te vragen hoe ik het dan eigenlijk bedoel.
Ik heb het bedoeld zoals ik het in mijn tweede post verwoord.
Ik zie nu dat het er in mijn eerste post inderdaad staat als 'niet meer leuk'.
Ik snap ook dat jij dat leest zoals je het leest (dus zoals het er staat: 'niet meer leuk') en vooral dat je dat vanuit jouw achtergrond dus echt op die manier opvat. Ik heb het altijd bedoelt als 'anders', 'leuk met een plus', maar voor mij zit er dan ook niet het beladen gevoel achter dat jij vanuit jouw achtergrond als behandelaar in de verslavingszorg wel hebt.
Ik heb het dus fout opgeschreven, maar me ook niet gerealiseerd dat het over kon komen zoals het nu overgekomen is.
Overigens wil ik wel even duidelijk maken dat ik het een groot, heel groot verschil vind of je het hebt over gebruik van partydrugs in de weekenden, terwijl je verder een normaal leven hebt, of mensen met wie jij waarschijnlijk te maken hebt.
Dat is niet vergelijkbaar, vind ik...
Dat zijn toch echt wel twee hele verschillende groepen. Partygebruik voor een bepaalde periode is toch echt niet te vergelijken daarmee.
Als mensen die terecht komen bij verslavingszorg het hebben over 'de lol in sex, stappen, een goed gesprek e.d. die voor altijd is verdwenen', dan heeft dat mijns inziens een hele andere lading en spreek je misschien inderdaad over armoe.
Mijn post is dus onbedoeld (door inderdaad foute woordkeuze) op die manier overgekomen.
Het is voor mij ook prima dat je vraagt wat ik bedoel als het niet duidelijk of tegenstrijdig overkomt. Jij constateert alleen iets en gaat tegenstrijdigheden in mijn post benadrukken. Zonder te vragen hoe ik het dan eigenlijk bedoel.
Ik heb het bedoeld zoals ik het in mijn tweede post verwoord.
Ik zie nu dat het er in mijn eerste post inderdaad staat als 'niet meer leuk'.
Ik snap ook dat jij dat leest zoals je het leest (dus zoals het er staat: 'niet meer leuk') en vooral dat je dat vanuit jouw achtergrond dus echt op die manier opvat. Ik heb het altijd bedoelt als 'anders', 'leuk met een plus', maar voor mij zit er dan ook niet het beladen gevoel achter dat jij vanuit jouw achtergrond als behandelaar in de verslavingszorg wel hebt.
Ik heb het dus fout opgeschreven, maar me ook niet gerealiseerd dat het over kon komen zoals het nu overgekomen is.
Overigens wil ik wel even duidelijk maken dat ik het een groot, heel groot verschil vind of je het hebt over gebruik van partydrugs in de weekenden, terwijl je verder een normaal leven hebt, of mensen met wie jij waarschijnlijk te maken hebt.
Dat is niet vergelijkbaar, vind ik...
Dat zijn toch echt wel twee hele verschillende groepen. Partygebruik voor een bepaalde periode is toch echt niet te vergelijken daarmee.
Als mensen die terecht komen bij verslavingszorg het hebben over 'de lol in sex, stappen, een goed gesprek e.d. die voor altijd is verdwenen', dan heeft dat mijns inziens een hele andere lading en spreek je misschien inderdaad over armoe.
Mijn post is dus onbedoeld (door inderdaad foute woordkeuze) op die manier overgekomen.
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:13
JJ, ik moet het toch echt doen met wat ik hier lees, en als ik lees "nooit meer leuk" dan is dat voor mij duidelijk. Als ik had gelezen "soms leuk onder bep. omstandigheden" had ik kunnen vragen, o, welke dan? Nooit meer leuk is nooit meer leuk, en dan bekruipt mij een gevoel van armoe, verlies, hoe je het noemen wil, en dat geef ik dan weer. Dat mag hier namelijk, op een forum. Als je dan naderhand denkt, o maar zo bedoelde ik het niet, dan kom je daar op terug, en ga je niet de ander verwijten dat ie door had moeten vragen
Overigens schijt ik (sorry voor de woordkeuze) van de opmerking die ik toch minstens wekelijks hoor, dat ik dingen pas écht goed begrijp als ik ooit zelf gebruikt zou hebben. Onzin. Ze komen naar mij voor objectieve informatie en adviezen, anders hadden ze hun vriendjes in de scene wel kunnen raadplegen, die weten precies hoe het voelt. Je hoeft ook geen schulden te hebben (gehad) om een goede schuldhulpverlener te zijn, of ziek te zijn (geweest) om een goede arts te zijn.
Voor de rest begrijp ik je verhaal, het is mij bekend dat het zo kan voelen.
Overigens schijt ik (sorry voor de woordkeuze) van de opmerking die ik toch minstens wekelijks hoor, dat ik dingen pas écht goed begrijp als ik ooit zelf gebruikt zou hebben. Onzin. Ze komen naar mij voor objectieve informatie en adviezen, anders hadden ze hun vriendjes in de scene wel kunnen raadplegen, die weten precies hoe het voelt. Je hoeft ook geen schulden te hebben (gehad) om een goede schuldhulpverlener te zijn, of ziek te zijn (geweest) om een goede arts te zijn.
Voor de rest begrijp ik je verhaal, het is mij bekend dat het zo kan voelen.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:17
quote:Just Julie schreef op 12 oktober 2010 @ 12:06:
Overigens wil ik wel even duidelijk maken dat ik het een groot, heel groot verschil vind of je het hebt over gebruik van partydrugs in de weekenden, terwijl je verder een normaal leven hebt, of mensen met wie jij waarschijnlijk te maken hebt.
Dat is niet vergelijkbaar, vind ik...
Hoe weet jij met wie ik waarschijnlijk te maken heb? Daar kun je toch over doorvragen? (geintje, even als voorbeeld van er gebeurt nu).
Maar om het ongevraagd toch even uit te leggen; de verslavingszorg van tegenwoordig richt zich echt al tijden niet meer op de hardcore gebruikers. Ik behandel zakenmannen, studenten, huisvrouwen, noem maar op, die niet tevreden zijn met hun patronen, op wat voor manier dan ook, en die ondersteunen we bij het reduceren c.q. stoppen van hun gebruik.
Overigens wil ik wel even duidelijk maken dat ik het een groot, heel groot verschil vind of je het hebt over gebruik van partydrugs in de weekenden, terwijl je verder een normaal leven hebt, of mensen met wie jij waarschijnlijk te maken hebt.
Dat is niet vergelijkbaar, vind ik...
Hoe weet jij met wie ik waarschijnlijk te maken heb? Daar kun je toch over doorvragen? (geintje, even als voorbeeld van er gebeurt nu).
Maar om het ongevraagd toch even uit te leggen; de verslavingszorg van tegenwoordig richt zich echt al tijden niet meer op de hardcore gebruikers. Ik behandel zakenmannen, studenten, huisvrouwen, noem maar op, die niet tevreden zijn met hun patronen, op wat voor manier dan ook, en die ondersteunen we bij het reduceren c.q. stoppen van hun gebruik.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:22
Ik heb je verhaal echter net zo gelezen zoals je het werkelijk hebt bedoelt Just Julie. Misschien begrijp ik het beter omdat ik mijzelf ontzettend in je verhaal herken. Ik ben er zelf ook van overtuigd dat je het meeste begrijpt/snapt als je het zelf heb meegemaakt.
Net als veel andere dingen zoals, een kind verliezen, genezen zijn van kanker of iets anders. Natuurlijk zijn dit geen vergelijkingen met verslaving maar het gaat om het gevoel, je kunt het pas écht goed begrijpen wanneer je het zelf hebt meegemaakt.
Ik zou zelf best graag in de verslavingszorg willen werken. Ik denk dat ik er 'geknipt' voor zou zijn. Juist omdat ik weet hoe de mensen zich voelen. Ik heb ooit eens begrepen dat je minstens 5 jaar clean moet zijn om als hulpverlener in de GGZ te mogen werken.
Net als veel andere dingen zoals, een kind verliezen, genezen zijn van kanker of iets anders. Natuurlijk zijn dit geen vergelijkingen met verslaving maar het gaat om het gevoel, je kunt het pas écht goed begrijpen wanneer je het zelf hebt meegemaakt.
Ik zou zelf best graag in de verslavingszorg willen werken. Ik denk dat ik er 'geknipt' voor zou zijn. Juist omdat ik weet hoe de mensen zich voelen. Ik heb ooit eens begrepen dat je minstens 5 jaar clean moet zijn om als hulpverlener in de GGZ te mogen werken.
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:28
Eh, ja inderdaad, ik heb er een klein beetje overheen gelezen, je schrijft dan je stappen daarna nooit meer leuk hebt gevonden.
Bedoel je daarmee te zeggen dat je stappen echt niks meer aan vindt, of stap je anders? Zoals ik al eerder aangaf, ik ga niet meer naar dance-evenementen omdat dan de 'gevoelens' van vroeger weer naar boven komen en dat voelt voor mij erg onaangenaam. Maar van een concert kan ik enorm genieten!
Bedoel je daarmee te zeggen dat je stappen echt niks meer aan vindt, of stap je anders? Zoals ik al eerder aangaf, ik ga niet meer naar dance-evenementen omdat dan de 'gevoelens' van vroeger weer naar boven komen en dat voelt voor mij erg onaangenaam. Maar van een concert kan ik enorm genieten!
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:31
quote:Very Cherry schreef op 12 oktober 2010 @ 12:13:
Overigens schijt ik (sorry voor de woordkeuze) van de opmerking die ik toch minstens wekelijks hoor, dat ik dingen pas écht goed begrijp als ik ooit zelf gebruikt zou hebben. Onzin. Ze komen naar mij voor objectieve informatie en adviezen, anders hadden ze hun vriendjes in de scene wel kunnen raadplegen, die weten precies hoe het voelt. Je hoeft ook geen schulden te hebben (gehad) om een goede schuldhulpverlener te zijn, of ziek te zijn (geweest) om een goede arts te zijn.
Voor de rest begrijp ik je verhaal, het is mij bekend dat het zo kan voelen.
Hoi very cherry,
Ik bedoel ook niet dat je geen goede hulpverlener kunt zijn als je zelf niet gebruikt hebt. Absoluut niet zelfs.
Ik bedoel dat je mijn woorden anders uitgelegd zou hebben als je zelf het gevoel kende van stappen met en zonder XTC. Dan had je 'niet meer leuk' anders opgepakt of het zelfs niet eens opgemerkt.
Maar je hebt gelijk; het staat er zoals het er staat en dat is mijn fout.
Overigens schijt ik (sorry voor de woordkeuze) van de opmerking die ik toch minstens wekelijks hoor, dat ik dingen pas écht goed begrijp als ik ooit zelf gebruikt zou hebben. Onzin. Ze komen naar mij voor objectieve informatie en adviezen, anders hadden ze hun vriendjes in de scene wel kunnen raadplegen, die weten precies hoe het voelt. Je hoeft ook geen schulden te hebben (gehad) om een goede schuldhulpverlener te zijn, of ziek te zijn (geweest) om een goede arts te zijn.
Voor de rest begrijp ik je verhaal, het is mij bekend dat het zo kan voelen.
Hoi very cherry,
Ik bedoel ook niet dat je geen goede hulpverlener kunt zijn als je zelf niet gebruikt hebt. Absoluut niet zelfs.
Ik bedoel dat je mijn woorden anders uitgelegd zou hebben als je zelf het gevoel kende van stappen met en zonder XTC. Dan had je 'niet meer leuk' anders opgepakt of het zelfs niet eens opgemerkt.
Maar je hebt gelijk; het staat er zoals het er staat en dat is mijn fout.
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:32
quote:DeWareJacoba schreef op 12 oktober 2010 @ 12:22:
Ik ben er zelf ook van overtuigd dat je het meeste begrijpt/snapt als je het zelf heb meegemaakt.
....het gaat om het gevoel, je kunt het pas écht goed begrijpen wanneer je het zelf hebt meegemaakt.
Ik denk dat ik er 'geknipt' voor zou zijn. Juist omdat ik weet hoe de mensen zich voelen. Ik heb ooit eens begrepen dat je minstens 5 jaar clean moet zijn om als hulpverlener in de GGZ te mogen werken.
Ik denk dat je de waarde van ervaringsdeskundigheid niet moet uitvlakken maar ook zeker niet moet overschatten. De tendens is juist steeds meer zo, dat je niet meer ervaringsdeskundig MAG zijn om in de verslavingszorg te werken. Dit omdat je dan minder objectief kan zijn. Plus ik had op een gegeven moment collega's (in totaal 8 keer meegemaakt in 17 jaar) die terugvielen. Zelfs na 10 jaar clean te zijn geweest. Aangetoond is; eens verslaafd blijft verslaafd, ook al gebruikt je niet meer. Daar kunnen we over discussieren maar dit zijn de feiten.
Buiten dat; wij als hulpverleners zijn ook mensen, en niets menselijks is ons vreemd, om die reden. Wij weten, uit eigen ervaring, hoe het voelt om verstrikt te raken in patronen, en deze willen veranderen, en hoe moeilijk dat kan zijn. Je kan een hulpverlener niet met een dooddoener in de hoek zetten : "Jij weet niet waar je over praat als je niet gebruikt hebt". Weet je hoe diskwalificerend dat voelt? Sta je daar wel bij stil? Denk je dat wij in een vacuum leven, ofzo? Alsof wij niet weten hoe het voelt om ongelukkig, eenzaam, vastgelopen of de grip kwijt te zijn?
Ik ben er zelf ook van overtuigd dat je het meeste begrijpt/snapt als je het zelf heb meegemaakt.
....het gaat om het gevoel, je kunt het pas écht goed begrijpen wanneer je het zelf hebt meegemaakt.
Ik denk dat ik er 'geknipt' voor zou zijn. Juist omdat ik weet hoe de mensen zich voelen. Ik heb ooit eens begrepen dat je minstens 5 jaar clean moet zijn om als hulpverlener in de GGZ te mogen werken.
Ik denk dat je de waarde van ervaringsdeskundigheid niet moet uitvlakken maar ook zeker niet moet overschatten. De tendens is juist steeds meer zo, dat je niet meer ervaringsdeskundig MAG zijn om in de verslavingszorg te werken. Dit omdat je dan minder objectief kan zijn. Plus ik had op een gegeven moment collega's (in totaal 8 keer meegemaakt in 17 jaar) die terugvielen. Zelfs na 10 jaar clean te zijn geweest. Aangetoond is; eens verslaafd blijft verslaafd, ook al gebruikt je niet meer. Daar kunnen we over discussieren maar dit zijn de feiten.
Buiten dat; wij als hulpverleners zijn ook mensen, en niets menselijks is ons vreemd, om die reden. Wij weten, uit eigen ervaring, hoe het voelt om verstrikt te raken in patronen, en deze willen veranderen, en hoe moeilijk dat kan zijn. Je kan een hulpverlener niet met een dooddoener in de hoek zetten : "Jij weet niet waar je over praat als je niet gebruikt hebt". Weet je hoe diskwalificerend dat voelt? Sta je daar wel bij stil? Denk je dat wij in een vacuum leven, ofzo? Alsof wij niet weten hoe het voelt om ongelukkig, eenzaam, vastgelopen of de grip kwijt te zijn?
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:36
quote:Very Cherry schreef op 12 oktober 2010 @ 12:17:
[...]
Hoe weet jij met wie ik waarschijnlijk te maken heb? Daar kun je toch over doorvragen? (geintje, even als voorbeeld van er gebeurt nu).
Maar om het ongevraagd toch even uit te leggen; de verslavingszorg van tegenwoordig richt zich echt al tijden niet meer op de hardcore gebruikers. Ik behandel zakenmannen, studenten, huisvrouwen, noem maar op, die niet tevreden zijn met hun patronen, op wat voor manier dan ook, en die ondersteunen we bij het reduceren c.q. stoppen van hun gebruik.
Hoe dan ook; ik heb het gevoel (maar weet dat inderdaad niet...) dat de mensen over wie jij spreekt, de ervaringen die jij hebt vanuit jouw achtergrond, gaan over hele andere mensen dan ik. Ik zie mezelf niet eens als een verslaafde. Veel mensen (zoals ik ook) die partygebruikers zijn komen niet bij de verslavingszorg terecht. Die stoppen er gewoon mee als de lol er vanaf is.
Dat vind ik een verschil; of je spreekt over 'verslaafden' of 'partygebruikers'. Een partygebruiker KAN ook verslaafd zijn en problemen hebben of zo ver zijn dat het alles in zijn leven beinvloedt en hij/zij baan, relatie e.d. kwijtraakt. Maar in heel veel gevallen is dit niet zo.
In veel gevallen (niet alle gevallen) zijn mensen die bij verslavingszorg terecht komen wel wat verder dan de gemiddelde partygebruiker.
En ik zie mezelf dus niet als een ex-verslaafde.
[...]
Hoe weet jij met wie ik waarschijnlijk te maken heb? Daar kun je toch over doorvragen? (geintje, even als voorbeeld van er gebeurt nu).
Maar om het ongevraagd toch even uit te leggen; de verslavingszorg van tegenwoordig richt zich echt al tijden niet meer op de hardcore gebruikers. Ik behandel zakenmannen, studenten, huisvrouwen, noem maar op, die niet tevreden zijn met hun patronen, op wat voor manier dan ook, en die ondersteunen we bij het reduceren c.q. stoppen van hun gebruik.
Hoe dan ook; ik heb het gevoel (maar weet dat inderdaad niet...) dat de mensen over wie jij spreekt, de ervaringen die jij hebt vanuit jouw achtergrond, gaan over hele andere mensen dan ik. Ik zie mezelf niet eens als een verslaafde. Veel mensen (zoals ik ook) die partygebruikers zijn komen niet bij de verslavingszorg terecht. Die stoppen er gewoon mee als de lol er vanaf is.
Dat vind ik een verschil; of je spreekt over 'verslaafden' of 'partygebruikers'. Een partygebruiker KAN ook verslaafd zijn en problemen hebben of zo ver zijn dat het alles in zijn leven beinvloedt en hij/zij baan, relatie e.d. kwijtraakt. Maar in heel veel gevallen is dit niet zo.
In veel gevallen (niet alle gevallen) zijn mensen die bij verslavingszorg terecht komen wel wat verder dan de gemiddelde partygebruiker.
En ik zie mezelf dus niet als een ex-verslaafde.
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:38
Bovendien; 99% van de mensen komt niet naar mij voor bevestiging hoe moeilijk en lastig het allemaal is, en te horen hoe fijn gebruiken eigenlijk is. Ze hebben namelijk, voordat ze naar mij komen, besloten het over een andere boeg te gooien. Ze weten namelijk al hoe prettig het voelt, dat hoeven ze van mij niet meer te horen, en ook weten ze al hoe moeilijk het is om af te kicken, want dat hebben ze zonder uitzondering al minstens een paar keer op eigen houtje geprobeerd. Dat hoeven ze dus niet nog eens bevestig te zien, door mij.
Ik werk om die reden met zeer klantvriendelijke, kleine, haalbare stappen (de CRA methode) die door de client zelf geformuleerd worden, en dit alles overgoten met een sausje van positieve bekrachtiging en uitgaande van de mogelijkheden. Hoe begripvol kun je zijn?? Moeten we dan ook nog gaan gebruiken, omdat we dan pas écht goed ons werk kunnen doen? Dacht het niet
Zo, even een lans breken voor de niet-verslaafde hulpverlener hoor. Was ik even aan toe.
Ik werk om die reden met zeer klantvriendelijke, kleine, haalbare stappen (de CRA methode) die door de client zelf geformuleerd worden, en dit alles overgoten met een sausje van positieve bekrachtiging en uitgaande van de mogelijkheden. Hoe begripvol kun je zijn?? Moeten we dan ook nog gaan gebruiken, omdat we dan pas écht goed ons werk kunnen doen? Dacht het niet
Zo, even een lans breken voor de niet-verslaafde hulpverlener hoor. Was ik even aan toe.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:39
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:41
Verycherry, ik kan je in ieder geval vertellen wat mijn ervaringen zijn met sommige hulpverleners. Ik heb zelf nl. ook een aantal keren in een kliniek gezeten en ik kan je vertellen dat ik daar in ieder geval niet door ben geholpen. Ik voelde me onbegrepen. Sterker nog, als ik aangaf wat mijn wensen waren (een psycholoog, testen e.d.) dan kreeg ik dat niet. Ik moest meedoen aan lessen zoals terugvalpreventie en sociale vaardigheden en wat we daar dan leerden was dat vitamines goed voor ons zijn en dat je daarnaast veel moet sporten. Sorry maar dat leerde ik al toen ik op de basisschool zal.
Ik wil hiermee absoluut niet zeggen dat jij geen goede hulpverlener zal zijn en ik ken ook wél goede hulpverleners maar die zaten niet in GGZ Bouman. Ik heb zelf echt goed verder moeten zoeken voordat ik bij de juiste instelling terecht kwam en ze liggen echt niet voor het oprapen.
Ik wil hiermee absoluut niet zeggen dat jij geen goede hulpverlener zal zijn en ik ken ook wél goede hulpverleners maar die zaten niet in GGZ Bouman. Ik heb zelf echt goed verder moeten zoeken voordat ik bij de juiste instelling terecht kwam en ze liggen echt niet voor het oprapen.
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:42
quote:DeWareJacoba schreef op 12 oktober 2010 @ 12:22:
Ik heb je verhaal echter net zo gelezen zoals je het werkelijk hebt bedoelt Just Julie. Misschien begrijp ik het beter omdat ik mijzelf ontzettend in je verhaal herken. Ik ben er zelf ook van overtuigd dat je het meeste begrijpt/snapt als je het zelf heb meegemaakt.
Net als veel andere dingen zoals, een kind verliezen, genezen zijn van kanker of iets anders. Natuurlijk zijn dit geen vergelijkingen met verslaving maar het gaat om het gevoel, je kunt het pas écht goed begrijpen wanneer je het zelf hebt meegemaakt.
Ik zou zelf best graag in de verslavingszorg willen werken. Ik denk dat ik er 'geknipt' voor zou zijn. Juist omdat ik weet hoe de mensen zich voelen. Ik heb ooit eens begrepen dat je minstens 5 jaar clean moet zijn om als hulpverlener in de GGZ te mogen werken.
Fijn dat je mij (ondanks woordkeuze) wel hebt begrepen zoals ik het bedoeld heb. Ik denk dat dat er idd mee te maken heeft dat je het 'gevoel' zelf hebt ervaren.
Maar ik begrijp ook dat VC het gewoon heeft gelezen zoals het er staat (immers kun je ook weinig anders dan iets lezen zoals het er staat...)
Over jouw tweede alinea weet ik het niet. Ik denk zelf dat het niet een voordeel hoeft te zijn dat je er zelf ervaring mee hebt.
Ik denk zelfs dat het misschien juist wel beter is dat je er alleen vanuit theorie en ervaring met patiënten veel van weet.
Maar kan dat niet echt onderbouwen.... dat is gewoon mijn gevoel.
Ik heb je verhaal echter net zo gelezen zoals je het werkelijk hebt bedoelt Just Julie. Misschien begrijp ik het beter omdat ik mijzelf ontzettend in je verhaal herken. Ik ben er zelf ook van overtuigd dat je het meeste begrijpt/snapt als je het zelf heb meegemaakt.
Net als veel andere dingen zoals, een kind verliezen, genezen zijn van kanker of iets anders. Natuurlijk zijn dit geen vergelijkingen met verslaving maar het gaat om het gevoel, je kunt het pas écht goed begrijpen wanneer je het zelf hebt meegemaakt.
Ik zou zelf best graag in de verslavingszorg willen werken. Ik denk dat ik er 'geknipt' voor zou zijn. Juist omdat ik weet hoe de mensen zich voelen. Ik heb ooit eens begrepen dat je minstens 5 jaar clean moet zijn om als hulpverlener in de GGZ te mogen werken.
Fijn dat je mij (ondanks woordkeuze) wel hebt begrepen zoals ik het bedoeld heb. Ik denk dat dat er idd mee te maken heeft dat je het 'gevoel' zelf hebt ervaren.
Maar ik begrijp ook dat VC het gewoon heeft gelezen zoals het er staat (immers kun je ook weinig anders dan iets lezen zoals het er staat...)
Over jouw tweede alinea weet ik het niet. Ik denk zelf dat het niet een voordeel hoeft te zijn dat je er zelf ervaring mee hebt.
Ik denk zelfs dat het misschien juist wel beter is dat je er alleen vanuit theorie en ervaring met patiënten veel van weet.
Maar kan dat niet echt onderbouwen.... dat is gewoon mijn gevoel.
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:44
quote:DeWareJacoba schreef op 12 oktober 2010 @ 12:28:
Eh, ja inderdaad, ik heb er een klein beetje overheen gelezen, je schrijft dan je stappen daarna nooit meer leuk hebt gevonden.
Bedoel je daarmee te zeggen dat je stappen echt niks meer aan vindt, of stap je anders? Zoals ik al eerder aangaf, ik ga niet meer naar dance-evenementen omdat dan de 'gevoelens' van vroeger weer naar boven komen en dat voelt voor mij erg onaangenaam. Maar van een concert kan ik enorm genieten!
Dat laatste..
Stappen vind ik nog steeds leuk, maar stappen MET was 'leuk met een plus'. Het was gewoon anders.
Maar ik stap idd anders en van die andere vormen van stappen kan ik zeker genieten: uit eten, concert e.d.
Housefeesten e.d. vind ik niet meer veel aan (ook door leeftijd en andere muziekkeuze....op een gegeven moment heb je dat wel gezien).
Eh, ja inderdaad, ik heb er een klein beetje overheen gelezen, je schrijft dan je stappen daarna nooit meer leuk hebt gevonden.
Bedoel je daarmee te zeggen dat je stappen echt niks meer aan vindt, of stap je anders? Zoals ik al eerder aangaf, ik ga niet meer naar dance-evenementen omdat dan de 'gevoelens' van vroeger weer naar boven komen en dat voelt voor mij erg onaangenaam. Maar van een concert kan ik enorm genieten!
Dat laatste..
Stappen vind ik nog steeds leuk, maar stappen MET was 'leuk met een plus'. Het was gewoon anders.
Maar ik stap idd anders en van die andere vormen van stappen kan ik zeker genieten: uit eten, concert e.d.
Housefeesten e.d. vind ik niet meer veel aan (ook door leeftijd en andere muziekkeuze....op een gegeven moment heb je dat wel gezien).
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:51
quote:Very Cherry schreef op 12 oktober 2010 @ 12:38:
Bovendien; 99% van de mensen komt niet naar mij voor bevestiging hoe moeilijk en lastig het allemaal is, en te horen hoe fijn gebruiken eigenlijk is. Ze hebben namelijk, voordat ze naar mij komen, besloten het over een andere boeg te gooien. Ze weten namelijk al hoe prettig het voelt, dat hoeven ze van mij niet meer te horen, en ook weten ze al hoe moeilijk het is om af te kicken, want dat hebben ze zonder uitzondering al minstens een paar keer op eigen houtje geprobeerd. Dat hoeven ze dus niet nog eens bevestig te zien, door mij.
Ik werk om die reden met zeer klantvriendelijke, kleine, haalbare stappen (de CRA methode) die door de client zelf geformuleerd worden, en dit alles overgoten met een sausje van positieve bekrachtiging en uitgaande van de mogelijkheden. Hoe begripvol kun je zijn?? Moeten we dan ook nog gaan gebruiken, omdat we dan pas écht goed ons werk kunnen doen? Dacht het niet
Zo, even een lans breken voor de niet-verslaafde hulpverlener hoor. Was ik even aan toe.
VC, zie mijn post van 12.31 uur op blz. 4.
Ik denk dit juist helemaal niet, dat je geen goede hulpverlener kunt zijn als je zelf niet gebruikt hebt. In tegendeel.
Mensen die hulp zoeken komen idd niet bij jou om te horen hoe fijn het is om te gebruiken.
Anders zou een psychiater ook nooit iemand met een persoonlijkheidsstoornis kunnen behandelen, omdat hij die zelf niet heeft. Dat slaat nergens op.
Misschien is het juist wel beter dat je er idd 'objectief' naar kijkt, zoals jij zegt.
Bovendien; 99% van de mensen komt niet naar mij voor bevestiging hoe moeilijk en lastig het allemaal is, en te horen hoe fijn gebruiken eigenlijk is. Ze hebben namelijk, voordat ze naar mij komen, besloten het over een andere boeg te gooien. Ze weten namelijk al hoe prettig het voelt, dat hoeven ze van mij niet meer te horen, en ook weten ze al hoe moeilijk het is om af te kicken, want dat hebben ze zonder uitzondering al minstens een paar keer op eigen houtje geprobeerd. Dat hoeven ze dus niet nog eens bevestig te zien, door mij.
Ik werk om die reden met zeer klantvriendelijke, kleine, haalbare stappen (de CRA methode) die door de client zelf geformuleerd worden, en dit alles overgoten met een sausje van positieve bekrachtiging en uitgaande van de mogelijkheden. Hoe begripvol kun je zijn?? Moeten we dan ook nog gaan gebruiken, omdat we dan pas écht goed ons werk kunnen doen? Dacht het niet
Zo, even een lans breken voor de niet-verslaafde hulpverlener hoor. Was ik even aan toe.
VC, zie mijn post van 12.31 uur op blz. 4.
Ik denk dit juist helemaal niet, dat je geen goede hulpverlener kunt zijn als je zelf niet gebruikt hebt. In tegendeel.
Mensen die hulp zoeken komen idd niet bij jou om te horen hoe fijn het is om te gebruiken.
Anders zou een psychiater ook nooit iemand met een persoonlijkheidsstoornis kunnen behandelen, omdat hij die zelf niet heeft. Dat slaat nergens op.
Misschien is het juist wel beter dat je er idd 'objectief' naar kijkt, zoals jij zegt.
dinsdag 12 oktober 2010 om 12:55
quote:Very Cherry schreef op 12 oktober 2010 @ 12:39:
[...]
Ik ook niet. Heb ik dat gezegd dan, ergens? Ik ga even teruglezen hoor, want nu twijfel ik aan mezelf.
Nee, dat heb je niet gezegd.
Maar jouw ervaringen, jouw posts zijn deels wel gekleurd door jouw achtergrond en door de mensen die jij meemaakt in jouw beroep. En dat is een heel andere groep gebruikers. Dat bedoel ik te zeggen.
Mensen die in de verslavingszorg terecht komen zijn in veel gevallen veel verder dan de gemiddelde partygebruiker.
Maar goed....laten we nu maar ophouden met uitleggen over waarom we zo hebben gereageerd als we gereageerd hebben en verantwoording.
Ik heb iets verkeerd opgeschreven en daar is jouw reactie op gebaseerd.
[...]
Ik ook niet. Heb ik dat gezegd dan, ergens? Ik ga even teruglezen hoor, want nu twijfel ik aan mezelf.
Nee, dat heb je niet gezegd.
Maar jouw ervaringen, jouw posts zijn deels wel gekleurd door jouw achtergrond en door de mensen die jij meemaakt in jouw beroep. En dat is een heel andere groep gebruikers. Dat bedoel ik te zeggen.
Mensen die in de verslavingszorg terecht komen zijn in veel gevallen veel verder dan de gemiddelde partygebruiker.
Maar goed....laten we nu maar ophouden met uitleggen over waarom we zo hebben gereageerd als we gereageerd hebben en verantwoording.
Ik heb iets verkeerd opgeschreven en daar is jouw reactie op gebaseerd.
dinsdag 12 oktober 2010 om 13:35
ik denk dat ex verslaafden in de verslavingszorg zich beter kunnen inleven in de verslaafden. met alle respect voor de 'gewone' zorger.
de ex verslaafde berijpt het proces beter die de verslaafde meemaakt.
ik heb ook veel gekke dingen gedaan in het leven, begon op mijn 18e maar zelfs op dat moment wist ik dat ik niet eeuwig zo wilde blijven.
nu ben ik 34 en ga 1x per jaar op stap naar een groot feest met pil!
manlief ex verslaafde gebruikt niet! en dat zorgt ervoor dat hij mij in de gaten houdt want anders ga ik helemaal los en zijn mijn remmingen weg qua gebruik dan. slik er zo 4 weg maar dat is nu nus gewoon 2.
de dag erna voel ik me helemaal top omdat ik me waanzinnig heb kunnen uitleven, lekker dansen en gek doen.
heb doordat ik het zo weinig doe ook geen last van depressieve buien.
heel soms mis ik het gekke leventje wel met nachten op stap enzo maar je wordt gewoon ouder en rustiger..en het blijft een uitputtingsslag zo een feest, lichamelijk dan.. dus om dat nog elk weekend te doen.... aub niet meer..
al ben ik nog steeds mijn wilde haren niet kwijt na al die jaren nog.. whahahahaha
de ex verslaafde berijpt het proces beter die de verslaafde meemaakt.
ik heb ook veel gekke dingen gedaan in het leven, begon op mijn 18e maar zelfs op dat moment wist ik dat ik niet eeuwig zo wilde blijven.
nu ben ik 34 en ga 1x per jaar op stap naar een groot feest met pil!
manlief ex verslaafde gebruikt niet! en dat zorgt ervoor dat hij mij in de gaten houdt want anders ga ik helemaal los en zijn mijn remmingen weg qua gebruik dan. slik er zo 4 weg maar dat is nu nus gewoon 2.
de dag erna voel ik me helemaal top omdat ik me waanzinnig heb kunnen uitleven, lekker dansen en gek doen.
heb doordat ik het zo weinig doe ook geen last van depressieve buien.
heel soms mis ik het gekke leventje wel met nachten op stap enzo maar je wordt gewoon ouder en rustiger..en het blijft een uitputtingsslag zo een feest, lichamelijk dan.. dus om dat nog elk weekend te doen.... aub niet meer..
al ben ik nog steeds mijn wilde haren niet kwijt na al die jaren nog.. whahahahaha
dinsdag 12 oktober 2010 om 13:58
quote:DeWareJacoba schreef op 12 oktober 2010 @ 12:41:
Ik heb zelf nl. ook een aantal keren in een kliniek gezeten en ik kan je vertellen dat ik daar in ieder geval niet door ben geholpen. Sterker nog, als ik aangaf wat mijn wensen waren (een psycholoog, testen e.d.) dan kreeg ik dat niet. Ik moest meedoen aan lessen zoals terugvalpreventie en sociale vaardigheden en wat we daar dan leerden was dat vitamines goed voor ons zijn en dat je daarnaast veel moet sporten. Sorry maar dat leerde ik al toen ik op de basisschool zal.
Waarom zou je een psycholoog willen, of een psychologisch onderzoek? Gewoon even een vraag hoor.
Hebben ze je ook uitgelegd dat dat pas mogelijk is na een aantal maanden clean zijn? Voor die tijd heeft het geen zin, dan komt er een vertekend beeld naar voren. Gebruik vertroebelt je vermogen om helder een eerlijk naar je eigen handelen en voelen te kijken.
Bovendien is een PO alleen geindiceerd (lees; nodig) als de behandeling om wat voor reden stagneert, of als jij en/of je hulpverleners klachten signaleren die buiten de "geijkte" afkickverschijnselen (lichamelijk en geestelijk) vallen.
Een PO geeft bijv. uitsluitsel over o.a. draagkracht, trauma, persoonlijkheid, AD(H)D. Denk je dat er bij jou meer aan de hand is?
Ik heb zelf nl. ook een aantal keren in een kliniek gezeten en ik kan je vertellen dat ik daar in ieder geval niet door ben geholpen. Sterker nog, als ik aangaf wat mijn wensen waren (een psycholoog, testen e.d.) dan kreeg ik dat niet. Ik moest meedoen aan lessen zoals terugvalpreventie en sociale vaardigheden en wat we daar dan leerden was dat vitamines goed voor ons zijn en dat je daarnaast veel moet sporten. Sorry maar dat leerde ik al toen ik op de basisschool zal.
Waarom zou je een psycholoog willen, of een psychologisch onderzoek? Gewoon even een vraag hoor.
Hebben ze je ook uitgelegd dat dat pas mogelijk is na een aantal maanden clean zijn? Voor die tijd heeft het geen zin, dan komt er een vertekend beeld naar voren. Gebruik vertroebelt je vermogen om helder een eerlijk naar je eigen handelen en voelen te kijken.
Bovendien is een PO alleen geindiceerd (lees; nodig) als de behandeling om wat voor reden stagneert, of als jij en/of je hulpverleners klachten signaleren die buiten de "geijkte" afkickverschijnselen (lichamelijk en geestelijk) vallen.
Een PO geeft bijv. uitsluitsel over o.a. draagkracht, trauma, persoonlijkheid, AD(H)D. Denk je dat er bij jou meer aan de hand is?
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 12 oktober 2010 om 16:03
dinsdag 12 oktober 2010 om 17:20
quote:Very Cherry schreef op 12 oktober 2010 @ 13:58:
[...]
Waarom zou je een psycholoog willen, of een psychologisch onderzoek? Gewoon even een vraag hoor.
Hebben ze je ook uitgelegd dat dat pas mogelijk is na een aantal maanden clean zijn? Voor die tijd heeft het geen zin, dan komt er een vertekend beeld naar voren. Gebruik vertroebelt je vermogen om helder een eerlijk naar je eigen handelen en voelen te kijken.
Bovendien is een PO alleen geindiceerd (lees; nodig) als de behandeling om wat voor reden stagneert, of als jij en/of je hulpverleners klachten signaleren die buiten de "geijkte" afkickverschijnselen (lichamelijk en geestelijk) vallen.
Een PO geeft bijv. uitsluitsel over o.a. draagkracht, trauma, persoonlijkheid, AD(H)D. Denk je dat er bij jou meer aan de hand is?
VC, het is allemaal 'was'. Inmiddels is het al ruim 4 jaar geleden dat ik in de kliniek ben geweest. In 2006 ben ik met 3.4 promille binnen gebracht en in een separeer terecht gekomen. Ik weet niet meer zo goed hoe dat allemaal gegaan is want ik was aardig van het padje af. Ik weet wel dat ik gek werd toen ik daar 's morgens wakker werd en zo'n vreselijke dorst had. Maar goed, daarna ben ik 4 weken op de gesloten psychiatrische afdeling gebleven en daarna werd ik overgeplaatst naar afdeling psychiatrie. Ik wilde graag onderzocht worden omdat ikzelf niet goed wist waar mijn verslaving vandaan kwam. Misschien had ik wel borderline, depressief, ik wist het niet. Ik heb dt onderzoek daar nooit gekregen. Mijn verslaving was ook anders dan de gemiddelde alcoholist. Ik dronk in mijn eentje 4 weken lang dag in, dag uit, tot ik niet meer kon lopen en iemand mij uit huis, uit m'n vuil kwam halen en opnam in zijn of haar huis om 'af te kicken'. Dit heb ik jarenlang gedaan. Na het afkicken kon ik maanden nuchter blijven en dan begon het weer opnieuw.
In de kliniek heb ik 4 weken een IBS gehad (In Bewaring Stelling en ik ben er in totaal 4 maanden op vrijwillige basis gebleven. (2 maanden psychatrie en 2 maanden Rehab). Al die tijd hebben we lessen gehad die je op de basisschool ook krijgt maar dan verslavingsgericht. Het eerste wat ik alle keren heb gedaan toen ik thuis kwam was een paar flessen wijn kopen.
Ik vond dat er in de kliniek behoorlijk werd gegeneraliseerd. Alles zat door elkaar, van medicijnenverslaafd, alcohol, heroine, THC. Ik vind dat nog steeds vreemd want een heroineverslaafde veleefd in zijn hoofd hele andere dingen dan iemand die aan diazepam verslaafd is.
Maar goed, ik heb samen met iemand die samenwerkt met UWV en BAVO een goede hulpverlener gevonden en ik ben inmiddels ruim 2 jaar helemaal clean.
[...]
Waarom zou je een psycholoog willen, of een psychologisch onderzoek? Gewoon even een vraag hoor.
Hebben ze je ook uitgelegd dat dat pas mogelijk is na een aantal maanden clean zijn? Voor die tijd heeft het geen zin, dan komt er een vertekend beeld naar voren. Gebruik vertroebelt je vermogen om helder een eerlijk naar je eigen handelen en voelen te kijken.
Bovendien is een PO alleen geindiceerd (lees; nodig) als de behandeling om wat voor reden stagneert, of als jij en/of je hulpverleners klachten signaleren die buiten de "geijkte" afkickverschijnselen (lichamelijk en geestelijk) vallen.
Een PO geeft bijv. uitsluitsel over o.a. draagkracht, trauma, persoonlijkheid, AD(H)D. Denk je dat er bij jou meer aan de hand is?
VC, het is allemaal 'was'. Inmiddels is het al ruim 4 jaar geleden dat ik in de kliniek ben geweest. In 2006 ben ik met 3.4 promille binnen gebracht en in een separeer terecht gekomen. Ik weet niet meer zo goed hoe dat allemaal gegaan is want ik was aardig van het padje af. Ik weet wel dat ik gek werd toen ik daar 's morgens wakker werd en zo'n vreselijke dorst had. Maar goed, daarna ben ik 4 weken op de gesloten psychiatrische afdeling gebleven en daarna werd ik overgeplaatst naar afdeling psychiatrie. Ik wilde graag onderzocht worden omdat ikzelf niet goed wist waar mijn verslaving vandaan kwam. Misschien had ik wel borderline, depressief, ik wist het niet. Ik heb dt onderzoek daar nooit gekregen. Mijn verslaving was ook anders dan de gemiddelde alcoholist. Ik dronk in mijn eentje 4 weken lang dag in, dag uit, tot ik niet meer kon lopen en iemand mij uit huis, uit m'n vuil kwam halen en opnam in zijn of haar huis om 'af te kicken'. Dit heb ik jarenlang gedaan. Na het afkicken kon ik maanden nuchter blijven en dan begon het weer opnieuw.
In de kliniek heb ik 4 weken een IBS gehad (In Bewaring Stelling en ik ben er in totaal 4 maanden op vrijwillige basis gebleven. (2 maanden psychatrie en 2 maanden Rehab). Al die tijd hebben we lessen gehad die je op de basisschool ook krijgt maar dan verslavingsgericht. Het eerste wat ik alle keren heb gedaan toen ik thuis kwam was een paar flessen wijn kopen.
Ik vond dat er in de kliniek behoorlijk werd gegeneraliseerd. Alles zat door elkaar, van medicijnenverslaafd, alcohol, heroine, THC. Ik vind dat nog steeds vreemd want een heroineverslaafde veleefd in zijn hoofd hele andere dingen dan iemand die aan diazepam verslaafd is.
Maar goed, ik heb samen met iemand die samenwerkt met UWV en BAVO een goede hulpverlener gevonden en ik ben inmiddels ruim 2 jaar helemaal clean.
