
hartoperatie , ervaringen?

dinsdag 3 november 2009 om 12:24
Hallo allemaal,
Na een periode van veel (pijn)klachten en ziekenhuisopnames is er vandaag duidelijk geworden dat mijn moeder een bypassoperatie en een hartklepvervanging moet ondergaan.
Ik ben best geschrokken van dit bericht en ben daarom opzoek naar mensen die dit ook in hun omgeving hebben meegemaakt. Mijn moeder is bijna 80, longpatiente en heeft suikerziekte en ik ben erg bang dat ze de hele ingreep niet overleefd. Mijn moeder is zelf ook best geschrokken van dit bericht terwijl ze normaal hartstikke positief, optimistisch en sterk is.
Ik ben alleen , dwz geen broers/zussen en andere familie (wel vrienden) en ervaar de zorg en dit hele traject (moeder ligt al paar weken in het ziekenhuis) ontzettend zwaar. Ik zoek dus ook een beetje steun hier , naast wellicht verhalen van mensen die dit ook van nabij hebben meegemaakt.
Alvast enorm bedankt!
(heb later deze week gesprek met arts, dan wordt wellicht ook meer duidelijk)
Na een periode van veel (pijn)klachten en ziekenhuisopnames is er vandaag duidelijk geworden dat mijn moeder een bypassoperatie en een hartklepvervanging moet ondergaan.
Ik ben best geschrokken van dit bericht en ben daarom opzoek naar mensen die dit ook in hun omgeving hebben meegemaakt. Mijn moeder is bijna 80, longpatiente en heeft suikerziekte en ik ben erg bang dat ze de hele ingreep niet overleefd. Mijn moeder is zelf ook best geschrokken van dit bericht terwijl ze normaal hartstikke positief, optimistisch en sterk is.
Ik ben alleen , dwz geen broers/zussen en andere familie (wel vrienden) en ervaar de zorg en dit hele traject (moeder ligt al paar weken in het ziekenhuis) ontzettend zwaar. Ik zoek dus ook een beetje steun hier , naast wellicht verhalen van mensen die dit ook van nabij hebben meegemaakt.
Alvast enorm bedankt!
(heb later deze week gesprek met arts, dan wordt wellicht ook meer duidelijk)

zondag 6 december 2009 om 10:07
Ja mijn moeder heeft plastabletten. Oh ik dacht dat jouw vader longpatient is maar dan is het iemand anders die hier schreef. Maar jouw vader heeft het mss ook wel eens benauwd gezien zijn hartfalen of niet?
Ze is nu aan het bijkomen van het douchen en is minder benauwd. Ik weet niet in hoeverre die benauwdheid er bij hoort ja of nee.
Ze is nu aan het bijkomen van het douchen en is minder benauwd. Ik weet niet in hoeverre die benauwdheid er bij hoort ja of nee.


zondag 6 december 2009 om 13:19
Het gaat weer beter , niet meer benauwd. Ik denk dat ik morgen even met de huisarts om te vragen of ze kan komen luisteren (vocht kun je horen toch?).
Wat wel echt verbijsterend is is dat ze sinds gisterenavond ineens veel makkelijker haar bed in komt. Het kost haar nog wel veel inspanning en 5 min kortademigheid maar gisterenmiddag was het nog een drama om er in te komen en gisterenavond ging het ineens heel vlot.
Ik ben zo paniekerig en bang. En ik ben zooo moe, onvoorstelbaar.
Wat wel echt verbijsterend is is dat ze sinds gisterenavond ineens veel makkelijker haar bed in komt. Het kost haar nog wel veel inspanning en 5 min kortademigheid maar gisterenmiddag was het nog een drama om er in te komen en gisterenavond ging het ineens heel vlot.
Ik ben zo paniekerig en bang. En ik ben zooo moe, onvoorstelbaar.
zondag 6 december 2009 om 16:13
Hoi Tjilla,
Mijn moeder had dezelfde klachten als jouw moeder, dat hoort er allemaal bij.
Pijn in haar borst, heel erg moe na elke inspanning, kortademig.
Zij werd ook zo moe in bed, omdat zij zich niet goed kon bewegen, vanwege haar pijnlijke borstbeen. Het is natuurlijk ook heel erg vermoeiend als je niet in je bed kunt liggen zoals je zelf wil. Mijn moeder klaagde ook zo dat ze niet op haar zij kon liggen. Alles ging haar zeer doen.
Vandaar dat jou moeder ook telkens wakker wordt, daarom was ik blij dat mijn moeder een goed slaapmiddel had om de nacht een beetje goed door te komen.
Ze gebruikte het slaapmiddel Zopiclon.
Dat werkte perfect bij haar. Natuurlijk had ze ook weleens een mindere nacht, maar lang niet zo erg als bij jou moeder nu het geval is.
We moeten natuurlijk niet vergeten dat je moeder nog maar een paar dagen thuis is, en alles nog vers en pijnlijk is.
Maar geloof me dat gaat straks elke dag een stukje beter hoor, vooral als haar borstbeen al wat meer genezen is, dan gaat ze ineens met sprongen vooruit... let maar op, je zal het zien.
Wat betreft het vocht vast houden, ons is nooit verteld dat mijn moeder regelmatig gewogen moest worden, dat is nieuw voor mij. Mijn moeder werd er pas op gecontroleerd toen ze voor het eerst naar het ziekenhuis moest voor controle.
Daar bleek dat zij inderdaad vocht achter haar longen had. Ze kreeg in eerste instantie ook plaspillen, maar die bleken niet voldoende te helpen omdat er te veel vocht zat, naar later bleek ongeveer 2 liter.
Dus toen moest het via een puctie weggehaald worden, daar heb ik je al eens eerder over verteld.
Daarom vindt ik het ook een goed idee om de huisarts even naar je moeder te laten kijken, wat betreft de kans op vocht achter haar longen. Want daar kan ze ook flinke last van hebben.
Iemand opperde hier ( ik weet even niet meer wie het was) dat je moeder ook mss wel eens last van een ontsteking ergens kon hebben. Dat is ook niet zo,n gek idee om even na te laten kijken, want mijn moeder heeft toen ze nog niet zolang thuis was een blaasontsteking gehad.
Dus als ik jou was zou ik toch even vragen of de huisarts even naar haar wil komen kijken, mss heeft ze geen van deze opgenoemde kwalen, maar dan weet je dat tenminste.
Beter voorkomen dan genezen toch?....
Groetjes en sterkte.
Mijn moeder had dezelfde klachten als jouw moeder, dat hoort er allemaal bij.
Pijn in haar borst, heel erg moe na elke inspanning, kortademig.
Zij werd ook zo moe in bed, omdat zij zich niet goed kon bewegen, vanwege haar pijnlijke borstbeen. Het is natuurlijk ook heel erg vermoeiend als je niet in je bed kunt liggen zoals je zelf wil. Mijn moeder klaagde ook zo dat ze niet op haar zij kon liggen. Alles ging haar zeer doen.
Vandaar dat jou moeder ook telkens wakker wordt, daarom was ik blij dat mijn moeder een goed slaapmiddel had om de nacht een beetje goed door te komen.
Ze gebruikte het slaapmiddel Zopiclon.
Dat werkte perfect bij haar. Natuurlijk had ze ook weleens een mindere nacht, maar lang niet zo erg als bij jou moeder nu het geval is.
We moeten natuurlijk niet vergeten dat je moeder nog maar een paar dagen thuis is, en alles nog vers en pijnlijk is.
Maar geloof me dat gaat straks elke dag een stukje beter hoor, vooral als haar borstbeen al wat meer genezen is, dan gaat ze ineens met sprongen vooruit... let maar op, je zal het zien.
Wat betreft het vocht vast houden, ons is nooit verteld dat mijn moeder regelmatig gewogen moest worden, dat is nieuw voor mij. Mijn moeder werd er pas op gecontroleerd toen ze voor het eerst naar het ziekenhuis moest voor controle.
Daar bleek dat zij inderdaad vocht achter haar longen had. Ze kreeg in eerste instantie ook plaspillen, maar die bleken niet voldoende te helpen omdat er te veel vocht zat, naar later bleek ongeveer 2 liter.
Dus toen moest het via een puctie weggehaald worden, daar heb ik je al eens eerder over verteld.
Daarom vindt ik het ook een goed idee om de huisarts even naar je moeder te laten kijken, wat betreft de kans op vocht achter haar longen. Want daar kan ze ook flinke last van hebben.
Iemand opperde hier ( ik weet even niet meer wie het was) dat je moeder ook mss wel eens last van een ontsteking ergens kon hebben. Dat is ook niet zo,n gek idee om even na te laten kijken, want mijn moeder heeft toen ze nog niet zolang thuis was een blaasontsteking gehad.
Dus als ik jou was zou ik toch even vragen of de huisarts even naar haar wil komen kijken, mss heeft ze geen van deze opgenoemde kwalen, maar dan weet je dat tenminste.
Beter voorkomen dan genezen toch?....
Groetjes en sterkte.

zondag 6 december 2009 om 16:21
Hoi Dark en Kanga,
Fijn dat jullie er weer zijn.
Was jouw moeder ook duizelig Dark? Mijn moeder is net weer even gaan liggen omdat ze licht in het hoofd is. Dat had ze in het ziekenhuis al aangegeven en de cardioloog zei dat dat er bij hoort maar ik ben nu bang dat haar hartritme zo in de war is dat ze daardoor zo duizelig is. Las net dat het ook bijwerkingen van de plaspillen en de metoprolol kunnen zijn, maar toch.
Als ik apart ga slapen dan ga ik elke 5 min bij haar kijken vandaar dat ik maar naast haar ben gaan liggen.
Bedankt weer meiden voor alle steun.
Fijn dat jullie er weer zijn.
Was jouw moeder ook duizelig Dark? Mijn moeder is net weer even gaan liggen omdat ze licht in het hoofd is. Dat had ze in het ziekenhuis al aangegeven en de cardioloog zei dat dat er bij hoort maar ik ben nu bang dat haar hartritme zo in de war is dat ze daardoor zo duizelig is. Las net dat het ook bijwerkingen van de plaspillen en de metoprolol kunnen zijn, maar toch.
Als ik apart ga slapen dan ga ik elke 5 min bij haar kijken vandaar dat ik maar naast haar ben gaan liggen.
Bedankt weer meiden voor alle steun.
zondag 6 december 2009 om 19:01
quote:tjilla schreef op 06 december 2009 @ 16:21:
Als ik apart ga slapen dan ga ik elke 5 min bij haar kijken vandaar dat ik maar naast haar ben gaan liggen.
Als je niet aan jezelf gaat denken mag je er straks echt naast gaan liggen omdat je letterlijk en figuurlijk bent ingestort. Je moeder redt zich nu wat beter in bed lees ik...Dus ga vannacht apart slapen. Neem zelf een oxazepam
Benauwdheid bij inspanning is normaal na zo'n grote operatie. Benauwdheid in rust hoort eigenlijk niet..Maar omdat je moeder COPD heeft en ik de gradatie niet weet..het kan ook zomaar haar COPD zijn wat opspeelt. Gebruikt ze inhalaties?
Huisarts kun je natuurlijk altijd even bellen voor de zekerheid. Maar goed luister ook naar de signalen van je moeder, vindt zij het nodig? Probeer je demonen onder controle te houden...Dat zal steeds moeilijker gaan aangezien je zelf geen rust neemt.
Succes vannacht!
Als ik apart ga slapen dan ga ik elke 5 min bij haar kijken vandaar dat ik maar naast haar ben gaan liggen.
Als je niet aan jezelf gaat denken mag je er straks echt naast gaan liggen omdat je letterlijk en figuurlijk bent ingestort. Je moeder redt zich nu wat beter in bed lees ik...Dus ga vannacht apart slapen. Neem zelf een oxazepam
Benauwdheid bij inspanning is normaal na zo'n grote operatie. Benauwdheid in rust hoort eigenlijk niet..Maar omdat je moeder COPD heeft en ik de gradatie niet weet..het kan ook zomaar haar COPD zijn wat opspeelt. Gebruikt ze inhalaties?
Huisarts kun je natuurlijk altijd even bellen voor de zekerheid. Maar goed luister ook naar de signalen van je moeder, vindt zij het nodig? Probeer je demonen onder controle te houden...Dat zal steeds moeilijker gaan aangezien je zelf geen rust neemt.
Succes vannacht!
zondag 6 december 2009 om 20:53
Gewoon morgenochtend de huisarts bellen omdat je moeder wisselend benauwd is. Laat weten dat jij je erg ongerust erom maakt en bijna naar het ziekenhuis wilde gaan. Dan komen ze echt wel langs hoor.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross

zondag 6 december 2009 om 23:36
Tjila, alsjeblieft, ik ben het met Enigme eens, doe er wat aan, dwing jezelf om in een andere ruimte te gaan slapen, neem een kalmeringmiddel oid, dit kan zo echt niet hoor. Ik vind het niet gek dat je op bent want je zit echt als een broedse kip bovenop je moeder. Ik snap dat je je bezorgd maakt, maar of doe wat aan die bezorgdheid, laat een huisarts of het ziekenhuis controleren of alles goed gaat, of doe wat aan jezelf, dwing jezelf het een tikje los te laten.
Door jullie verhalen over alle klachten komt er bij mij ook weer het een en ander boven wat ik vergeten was, de dikke voeten, het vocht vasthouden, duizeligheid (ik heb tot een jaar na de operatie ofzo niet durven autorijden omdat ik steeds zo'n wiebelig beeld had en me niet kon concentreren) het niet kunnen slapen zoals je wilt, wekenlang spierpijn, je druk maken om elk pijntje omdat je niet weet of het er wel of niet bijhoort.
Maar goed, herkenbare verhalen dus. Maar Tjila nogmaals, wij kunnen van hieraf niet bepalen wat "normale" benauwdheid is en wanneer je aan de bel moet trekken, ga ook op je moeder af, maakt zij zich zorgen?
Door jullie verhalen over alle klachten komt er bij mij ook weer het een en ander boven wat ik vergeten was, de dikke voeten, het vocht vasthouden, duizeligheid (ik heb tot een jaar na de operatie ofzo niet durven autorijden omdat ik steeds zo'n wiebelig beeld had en me niet kon concentreren) het niet kunnen slapen zoals je wilt, wekenlang spierpijn, je druk maken om elk pijntje omdat je niet weet of het er wel of niet bijhoort.
Maar goed, herkenbare verhalen dus. Maar Tjila nogmaals, wij kunnen van hieraf niet bepalen wat "normale" benauwdheid is en wanneer je aan de bel moet trekken, ga ook op je moeder af, maakt zij zich zorgen?

maandag 7 december 2009 om 08:37
Hoi meiden,
De nacht was weer een ramp. Wel beter omdat moeder niet meer in paniek is of angstig maar gewoon ieder uur wakker. Ze had een slaaptabletje genomen maar die hielp niet. Ze heeft pijn in haar rug en kan dan niet goed slapen.
Bij inspanning is ze benauwd maar verder niet echt. Wel kortademig, soms zelfs na een maaltijd. Ze vindt het zelf niet zo erg , die benauwdheid en noemt het onvergelijkbaar met de benauwdheid voor de operatie. Ik moet er wel bij zeggen dat benauwdheid een dingetje voor mij is. Mijn vader is overleden aan longemfyseem en dat was echt verschrikkelijk hoe hij benauwd kon zijn. Sindsdien ben ik bang voor alles wat benauwd is
en dan ook nog eens een moeder met copd.
Ik heb vannacht dus weer niet geslapen, ook als mijn moeder wel slaapt ben ik wakker dus ja, ik denk dat ik vannacht maar ergens anders ga slapen. Ik ben alleen zo erg bang dat ze valt als ze naar de wc gaat.
Ik heb trouwens sinds gisteren een weegschaal en ze weegt nog steeds hetzelfde als vorige week in het ziekienhuis. Zegt gewicht alles over vocht vast houden? Niet zwaarder = geen vocht? Ze heeft wel een beetje een dik been waar ze aan is geopereerd maar dat schijnt normaal te zijn.
Verder is er nog iets waar ik mee zit , echt weer mn demonen...We moeten eind januari terug naar Breda voor hercontrole bij de chirurg . De onderzoeken kunnen wel 2,5 uur in beslag nemen. En dan ben ik nu al bang dat er iets niet goed zit en ze weer geopereerd moet worden. Pfff.
Bedankt weer meiden. Ik heb het al vaker gezegd maar jullie steun doet me zo goed!
De nacht was weer een ramp. Wel beter omdat moeder niet meer in paniek is of angstig maar gewoon ieder uur wakker. Ze had een slaaptabletje genomen maar die hielp niet. Ze heeft pijn in haar rug en kan dan niet goed slapen.
Bij inspanning is ze benauwd maar verder niet echt. Wel kortademig, soms zelfs na een maaltijd. Ze vindt het zelf niet zo erg , die benauwdheid en noemt het onvergelijkbaar met de benauwdheid voor de operatie. Ik moet er wel bij zeggen dat benauwdheid een dingetje voor mij is. Mijn vader is overleden aan longemfyseem en dat was echt verschrikkelijk hoe hij benauwd kon zijn. Sindsdien ben ik bang voor alles wat benauwd is

Ik heb vannacht dus weer niet geslapen, ook als mijn moeder wel slaapt ben ik wakker dus ja, ik denk dat ik vannacht maar ergens anders ga slapen. Ik ben alleen zo erg bang dat ze valt als ze naar de wc gaat.
Ik heb trouwens sinds gisteren een weegschaal en ze weegt nog steeds hetzelfde als vorige week in het ziekienhuis. Zegt gewicht alles over vocht vast houden? Niet zwaarder = geen vocht? Ze heeft wel een beetje een dik been waar ze aan is geopereerd maar dat schijnt normaal te zijn.
Verder is er nog iets waar ik mee zit , echt weer mn demonen...We moeten eind januari terug naar Breda voor hercontrole bij de chirurg . De onderzoeken kunnen wel 2,5 uur in beslag nemen. En dan ben ik nu al bang dat er iets niet goed zit en ze weer geopereerd moet worden. Pfff.
Bedankt weer meiden. Ik heb het al vaker gezegd maar jullie steun doet me zo goed!

maandag 7 december 2009 om 08:37
Hoi meiden,
De nacht was weer een ramp. Wel beter omdat moeder niet meer in paniek is of angstig maar gewoon ieder uur wakker. Ze had een slaaptabletje genomen maar die hielp niet. Ze heeft pijn in haar rug en kan dan niet goed slapen.
Bij inspanning is ze benauwd maar verder niet echt. Wel kortademig, soms zelfs na een maaltijd. Ze vindt het zelf niet zo erg , die benauwdheid en noemt het onvergelijkbaar met de benauwdheid voor de operatie. Ik moet er wel bij zeggen dat benauwdheid een dingetje voor mij is. Mijn vader is overleden aan longemfyseem en dat was echt verschrikkelijk hoe hij benauwd kon zijn. Sindsdien ben ik bang voor alles wat benauwd is
en dan ook nog eens een moeder met copd.
Ik heb vannacht dus weer niet geslapen, ook als mijn moeder wel slaapt ben ik wakker dus ja, ik denk dat ik vannacht maar ergens anders ga slapen. Ik ben alleen zo erg bang dat ze valt als ze naar de wc gaat.
Ik heb trouwens sinds gisteren een weegschaal en ze weegt nog steeds hetzelfde als vorige week in het ziekienhuis. Zegt gewicht alles over vocht vast houden? Niet zwaarder = geen vocht? Ze heeft wel een beetje een dik been waar ze aan is geopereerd maar dat schijnt normaal te zijn.
Verder is er nog iets waar ik mee zit , echt weer mn demonen...We moeten eind januari terug naar Breda voor hercontrole bij de chirurg . De onderzoeken kunnen wel 2,5 uur in beslag nemen. En dan ben ik nu al bang dat er iets niet goed zit en ze weer geopereerd moet worden. Pfff.
Bedankt weer meiden. Ik heb het al vaker gezegd maar jullie steun doet me zo goed!
De nacht was weer een ramp. Wel beter omdat moeder niet meer in paniek is of angstig maar gewoon ieder uur wakker. Ze had een slaaptabletje genomen maar die hielp niet. Ze heeft pijn in haar rug en kan dan niet goed slapen.
Bij inspanning is ze benauwd maar verder niet echt. Wel kortademig, soms zelfs na een maaltijd. Ze vindt het zelf niet zo erg , die benauwdheid en noemt het onvergelijkbaar met de benauwdheid voor de operatie. Ik moet er wel bij zeggen dat benauwdheid een dingetje voor mij is. Mijn vader is overleden aan longemfyseem en dat was echt verschrikkelijk hoe hij benauwd kon zijn. Sindsdien ben ik bang voor alles wat benauwd is

Ik heb vannacht dus weer niet geslapen, ook als mijn moeder wel slaapt ben ik wakker dus ja, ik denk dat ik vannacht maar ergens anders ga slapen. Ik ben alleen zo erg bang dat ze valt als ze naar de wc gaat.
Ik heb trouwens sinds gisteren een weegschaal en ze weegt nog steeds hetzelfde als vorige week in het ziekienhuis. Zegt gewicht alles over vocht vast houden? Niet zwaarder = geen vocht? Ze heeft wel een beetje een dik been waar ze aan is geopereerd maar dat schijnt normaal te zijn.
Verder is er nog iets waar ik mee zit , echt weer mn demonen...We moeten eind januari terug naar Breda voor hercontrole bij de chirurg . De onderzoeken kunnen wel 2,5 uur in beslag nemen. En dan ben ik nu al bang dat er iets niet goed zit en ze weer geopereerd moet worden. Pfff.
Bedankt weer meiden. Ik heb het al vaker gezegd maar jullie steun doet me zo goed!

maandag 7 december 2009 om 08:41
maandag 7 december 2009 om 11:36
Welke inhalaties gebruikt ze? Atrovent/Ventolin/Seretide?
Het is beter om die pufjes niet te vaak in te nemen...Atrovent en Ventolin mag men max 6dd gebruiken. Seretide 1 a 2 keer dd. Zou je eens alle medicijnen die ze gebruikt willen noemen?
Fijn dat ze niet is aangekomen! Dat is prima. Dat wat dikkere been is te verklaren omdat er waarschijnlijk nog wondvocht inzit (omdat ze daar een ader voor de omleiding hebben uitgehaald). Dat zakt met de tijd vanzelf weer weg.
Dat je bang bent dat ze valt als ze naar het toilet loopt...Tja. Je moet haar toch een keer alleen gaan laten. Als je naar de winkel gaat kan ze ook vallen. Jij moet zelf gaan slapen. Dit hou je niet vol en je helpt je moeder er ook echt niet mee.
En je bent nu alweer bezig met eind januari? Schei eens uit joh Je verzint elke keer wel wat nieuws om je over op te winden...Ga eens aan jezelf denken voordat je er straks compleet aan ten onder gaat. Je bent destructief bezig...Kappen ermee!
Het is beter om die pufjes niet te vaak in te nemen...Atrovent en Ventolin mag men max 6dd gebruiken. Seretide 1 a 2 keer dd. Zou je eens alle medicijnen die ze gebruikt willen noemen?
Fijn dat ze niet is aangekomen! Dat is prima. Dat wat dikkere been is te verklaren omdat er waarschijnlijk nog wondvocht inzit (omdat ze daar een ader voor de omleiding hebben uitgehaald). Dat zakt met de tijd vanzelf weer weg.
Dat je bang bent dat ze valt als ze naar het toilet loopt...Tja. Je moet haar toch een keer alleen gaan laten. Als je naar de winkel gaat kan ze ook vallen. Jij moet zelf gaan slapen. Dit hou je niet vol en je helpt je moeder er ook echt niet mee.
En je bent nu alweer bezig met eind januari? Schei eens uit joh Je verzint elke keer wel wat nieuws om je over op te winden...Ga eens aan jezelf denken voordat je er straks compleet aan ten onder gaat. Je bent destructief bezig...Kappen ermee!

maandag 7 december 2009 om 12:08
Oke Enigme hier komt een waslijst 
- Metoprolol 3x daags 50mg
- Perindropil 1x daags 2mg
- Simvastatine 1x daags 20 mg
- Esomaprazol 1 x daags 40mg
- Acenoucamarol 1x daags 1mg (afhankelijk van de trombosedienst)
- Metformime 3x daags 500mg
- Furosemide 2x daags 40mg
- Paracetamol 4x daags 500mg
- Salbutamol aerosol 100microg/200ds zonodig 4x daags 2 pufjes
- Spiriva Respimat 1x daags 2 pufjes

- Metoprolol 3x daags 50mg
- Perindropil 1x daags 2mg
- Simvastatine 1x daags 20 mg
- Esomaprazol 1 x daags 40mg
- Acenoucamarol 1x daags 1mg (afhankelijk van de trombosedienst)
- Metformime 3x daags 500mg
- Furosemide 2x daags 40mg
- Paracetamol 4x daags 500mg
- Salbutamol aerosol 100microg/200ds zonodig 4x daags 2 pufjes
- Spiriva Respimat 1x daags 2 pufjes
maandag 7 december 2009 om 12:55
Die salbutamol moet ze zeker niet vaker dan die 4x per dag gebruiken...Het kan invloed hebben op haar hartritme.
Verder is het idd een 'waslijst' die ik veel vaker zie bij onze patientencategorie. Is ze nog met nieuwe medicijnen gestart tijdens haar ziekenhuisopname die ze voor opname niet had?
Hoe voelt je moeder zich vandaag?
Verder is het idd een 'waslijst' die ik veel vaker zie bij onze patientencategorie. Is ze nog met nieuwe medicijnen gestart tijdens haar ziekenhuisopname die ze voor opname niet had?
Hoe voelt je moeder zich vandaag?

maandag 7 december 2009 om 14:19
De bloedverdunners en de Furosemide zijn nieuw. De lijst is, ongelooflijk maar waar, zelfs bijna de helft korter dan voor de operatie. Alle nitraten zijn eraf en dat waren er nogal wat.
Tja, en die puffer gebruikt ze nu dus heel vaak. Wel 10x per dag (een pufje, niet twee). Heb al tig keer gezegd dat ze dat niet te vaak moet doen maar tja..
Mijn moeder voelt zich wel oke. Heeft vanmiddag geprobeerd te slapen maar is niet gelukt. Ze is al de hele dag op, zit aan de eettafel te lezen, belt wat mensen en heeft een beetje in de keuken gerommeld.
Tja, en die puffer gebruikt ze nu dus heel vaak. Wel 10x per dag (een pufje, niet twee). Heb al tig keer gezegd dat ze dat niet te vaak moet doen maar tja..
Mijn moeder voelt zich wel oke. Heeft vanmiddag geprobeerd te slapen maar is niet gelukt. Ze is al de hele dag op, zit aan de eettafel te lezen, belt wat mensen en heeft een beetje in de keuken gerommeld.
maandag 7 december 2009 om 14:57
Ik zal het je nogmaals zeggen: maar bel de huisarts nou eens over haar benauwdheid en vele puffergebruik. Waarom zo doorgaan terwijl ji hartstikke ongerust bent, terwijl je door een belletje en visite over dat punt weer geruster kunt zijn?
Je lijkt in sommige dingen wel niet gerust gesteld te willen worden en gaat al weer nieuwe problemen zoeken zoals "ze zal na de onderzoeken in januari toch niet weer geopereerd worden?"
Je lijkt in sommige dingen wel niet gerust gesteld te willen worden en gaat al weer nieuwe problemen zoeken zoals "ze zal na de onderzoeken in januari toch niet weer geopereerd worden?"
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
maandag 7 december 2009 om 16:45

maandag 7 december 2009 om 17:38
maandag 7 december 2009 om 19:05
Tjilla, dan zou ik maar naar je moeder luisteren, want zij weet het tenslotte het beste, hoe het nu met haar gaat.
Als zij zegt dat het nu stukken beter gaat dan voor de operatie, dan neem ik aan dat het ook zo is.
En de cardioloog geeft ook nog eens aan dat er niets aan de hand is. Dus probeer je wat minder druk te maken om alles.
Als er echt iets aan de hand zou zijn, dan trekt je moeder ook wel aan de bel hoor, want dan wordt ze zelf ook bang.
Als zij zegt dat het nu stukken beter gaat dan voor de operatie, dan neem ik aan dat het ook zo is.
En de cardioloog geeft ook nog eens aan dat er niets aan de hand is. Dus probeer je wat minder druk te maken om alles.
Als er echt iets aan de hand zou zijn, dan trekt je moeder ook wel aan de bel hoor, want dan wordt ze zelf ook bang.

maandag 7 december 2009 om 19:11
Ze werd net een beetje bang en begon te huilen. Dat vind ik toch wel echt heel heel erg akelig hoor. Als ik vraag waarom ze bang is dan zegt ze dat ze paniekerig wordt zomaar en niet weet waarom. Dat ze een beetje bang is om te gaan slapen. Dat wordt dus een fijne nacht...
Dark, ik ben soms bang dat ze dingen voor mij verzwijgt en zich beter voordoet dan ze is. Ik heb zelf niet het idee dat ze heel erg benauwd is maar dat kun je ook best verbergen natuurlijk.
Dark, ik ben soms bang dat ze dingen voor mij verzwijgt en zich beter voordoet dan ze is. Ik heb zelf niet het idee dat ze heel erg benauwd is maar dat kun je ook best verbergen natuurlijk.