Gezondheid
alle pijlers
Help!! Mijn vader heeft kanker!!
dinsdag 24 november 2009 om 19:29
lieve allemaal!!
18 nov is mijn grote nachtmerrie begonnen!!
Mijn vader "mijn maatje door dik en dun" heeft leverkanker...
ik weet gewoon niet waar ik met mezelf en mijn gevoelens heen moet!!! ik ben een grote en zelfstandige meid van 28 maar voel me nu o zo klein!!
ik ben zo vreselijk bang voor wat mij/ons staat te wachten.. zo bang mijn allergrootste vriend kwijt te raken!! zo vreselijk bang..
mijn vader en ik hebben samen een grote passie, motor rijden, we hebben zoveel plezier gehad, even alles om je heen vergeten en gewoon genieten!! af en toe een bakkie koffie en even kletsen en dan weer verder...
wie wil met mij mee praten, wie heeft hier ervaring mee en kan mij een beetje de weg wijzen, ik ben de weg totaal kwijt!!!
18 nov is mijn grote nachtmerrie begonnen!!
Mijn vader "mijn maatje door dik en dun" heeft leverkanker...
ik weet gewoon niet waar ik met mezelf en mijn gevoelens heen moet!!! ik ben een grote en zelfstandige meid van 28 maar voel me nu o zo klein!!
ik ben zo vreselijk bang voor wat mij/ons staat te wachten.. zo bang mijn allergrootste vriend kwijt te raken!! zo vreselijk bang..
mijn vader en ik hebben samen een grote passie, motor rijden, we hebben zoveel plezier gehad, even alles om je heen vergeten en gewoon genieten!! af en toe een bakkie koffie en even kletsen en dan weer verder...
wie wil met mij mee praten, wie heeft hier ervaring mee en kan mij een beetje de weg wijzen, ik ben de weg totaal kwijt!!!
zondag 24 januari 2010 om 10:22
hemalover, ik hoop dat je nog een mooie en waardevolle tijd met je vader mag hebben!! alsjeblieft geniet ervan!!!! heb ik ook proberen te doen ben heel veel bij hem geweest...
maar nu tja nu kan ik er niet meer voor hem zijn.. niet meer even kletsen met pap...god wat mis ik hem verschrikkelijk, nu al.....pffff!
maar nu tja nu kan ik er niet meer voor hem zijn.. niet meer even kletsen met pap...god wat mis ik hem verschrikkelijk, nu al.....pffff!
zondag 24 januari 2010 om 12:35
quote:HEMAlover schreef op 23 januari 2010 @ 21:47:
Hompeltje, hoe gaat t met jouw vader?
Heb me de laatste dagen bewust even stil gehouden omtrent mijn vader. Ik vond het niet zo gepast om nu over mijn eigen sores te praten.
Maar goed, om toch antwoord op je vraag te geven...
Vrijdag is de 24uurs hulp uit huis gezet (thuiszorg komt nu 3x per dag) en heeft papa een hele slechte dag gehad. Als hij al met al 2 uurtjes wakker is geweest dan is het veel. We dachten dat het snel gebeurd zou zijn. Gisteren daarentegen had hij een opleving. Hij is zelfs weer even een klein rondje met zijn scootmobiel gaan rijden! (we dachten dat hij die nooit meer zou gebruiken, hij was er al veel te slecht voor). Gisteren hebben we samen ook de adressenlijst grotendeels op orde gebracht. Hoe het vandaag gaat weet ik nog niet. Ik ben nog thuis en heb nog geen contact met ze gehad. Ik hoop net zo goed als gisteren.
Koe: hoe gaat het allemaal ? Moeten jullie nog veel regelen, of was het meeste regelwerk al gebeurd voor het overlijden? Is je vader nog thuis? Krijg je gelegenheid om veel bij hem te zijn nog? Of heb je daar geen behoefte aan? Oh wat kan ik me voorstellen dat je hem nu al mist. Wat moet het leeg voelen zonder hem. Nog maar weer eens een hele dikke knuffel meis!
Hompeltje, hoe gaat t met jouw vader?
Heb me de laatste dagen bewust even stil gehouden omtrent mijn vader. Ik vond het niet zo gepast om nu over mijn eigen sores te praten.
Maar goed, om toch antwoord op je vraag te geven...
Vrijdag is de 24uurs hulp uit huis gezet (thuiszorg komt nu 3x per dag) en heeft papa een hele slechte dag gehad. Als hij al met al 2 uurtjes wakker is geweest dan is het veel. We dachten dat het snel gebeurd zou zijn. Gisteren daarentegen had hij een opleving. Hij is zelfs weer even een klein rondje met zijn scootmobiel gaan rijden! (we dachten dat hij die nooit meer zou gebruiken, hij was er al veel te slecht voor). Gisteren hebben we samen ook de adressenlijst grotendeels op orde gebracht. Hoe het vandaag gaat weet ik nog niet. Ik ben nog thuis en heb nog geen contact met ze gehad. Ik hoop net zo goed als gisteren.
Koe: hoe gaat het allemaal ? Moeten jullie nog veel regelen, of was het meeste regelwerk al gebeurd voor het overlijden? Is je vader nog thuis? Krijg je gelegenheid om veel bij hem te zijn nog? Of heb je daar geen behoefte aan? Oh wat kan ik me voorstellen dat je hem nu al mist. Wat moet het leeg voelen zonder hem. Nog maar weer eens een hele dikke knuffel meis!
maandag 25 januari 2010 om 10:02
lieve allemaal!!
de kaarten waren gisteren klaar, erg mooi, precies zoals pap dat wilde....ben blij dat we dat allemaal nog voor HEM kunnen doen, we geven pap een waardig afscheid, zoals hij verdient.... zoals het nu een beetje lijkt word het een drukke crematie, fijn dat er zo veel mensen zijn die om hem en ons geven..fijn om te weten dat er zoveel mensen aan ons denken....
pap is thuis, kan zovaak naar hem toe als ik wil, erg fijn!! ben elke dag bij mijn ouders....en kwebbel dan ook nog even met pap....'t is zo onwerkelijk dat hij daar ligt, geen beweging, geen reactie niet evn een kleine glimlach, al denk ik af en toe dat hij een kleine glimlach op zijn gezicht toverd...... zo bijzonder!!!
ja ik mis hem, nu al en hij is nog een beetje bij ons, na donderdag zien we hem NOOIT meer, die gedachten maken me gek en onrustig, dan kan ik nooit meer wat tegen hem zeggen.....of ik het snap?? nee snap er niks van ben warrig en leef in een roes....besef, komt nog, nu moetn we sterk zijn en alles tot in de puntjes regelen voor donderdag...dat heeft hij verdient....
van de ene kant hoop ik dat het snel donderdag is, dan hebben we het gehad en kunnen we bezig met verwerken, van de andere kant hoop ik dat het nooit, nooit donderdag word, want dan is het voorgoed afscheid van MIJN KANJER!!...
lieve allemaal, 't is moeilijk, vreselijk moeilijk....maar ik heb beloofd vorige week donderdag aan pap, dat we ons er door heen slaan, en verder gaan met leven...dat we goed op elkaar passen en er voor elkaar zijn...dat we goed voor mam zorgen en sterk blijven!!! dus ik wil hemniet teleurstellen, ik moet straks de draad van mijn leven weer oppakken...ook al zal het vreselijk moeilijk zijn...en zie er als een berg tegenop en weet niet waar ik moet beginnen....maar hoe dan ook we komen er wel!!! ooit..................................
de kaarten waren gisteren klaar, erg mooi, precies zoals pap dat wilde....ben blij dat we dat allemaal nog voor HEM kunnen doen, we geven pap een waardig afscheid, zoals hij verdient.... zoals het nu een beetje lijkt word het een drukke crematie, fijn dat er zo veel mensen zijn die om hem en ons geven..fijn om te weten dat er zoveel mensen aan ons denken....
pap is thuis, kan zovaak naar hem toe als ik wil, erg fijn!! ben elke dag bij mijn ouders....en kwebbel dan ook nog even met pap....'t is zo onwerkelijk dat hij daar ligt, geen beweging, geen reactie niet evn een kleine glimlach, al denk ik af en toe dat hij een kleine glimlach op zijn gezicht toverd...... zo bijzonder!!!
ja ik mis hem, nu al en hij is nog een beetje bij ons, na donderdag zien we hem NOOIT meer, die gedachten maken me gek en onrustig, dan kan ik nooit meer wat tegen hem zeggen.....of ik het snap?? nee snap er niks van ben warrig en leef in een roes....besef, komt nog, nu moetn we sterk zijn en alles tot in de puntjes regelen voor donderdag...dat heeft hij verdient....
van de ene kant hoop ik dat het snel donderdag is, dan hebben we het gehad en kunnen we bezig met verwerken, van de andere kant hoop ik dat het nooit, nooit donderdag word, want dan is het voorgoed afscheid van MIJN KANJER!!...
lieve allemaal, 't is moeilijk, vreselijk moeilijk....maar ik heb beloofd vorige week donderdag aan pap, dat we ons er door heen slaan, en verder gaan met leven...dat we goed op elkaar passen en er voor elkaar zijn...dat we goed voor mam zorgen en sterk blijven!!! dus ik wil hemniet teleurstellen, ik moet straks de draad van mijn leven weer oppakken...ook al zal het vreselijk moeilijk zijn...en zie er als een berg tegenop en weet niet waar ik moet beginnen....maar hoe dan ook we komen er wel!!! ooit..................................
maandag 25 januari 2010 om 10:46
Koe, het gaat jullie lukken. Zo'n ingrijpend verlies slaat je fundament (deels) aan gruzelementen. Je zult zien dat na verloop van tijd de pijn verandert. In het begin scherp en stekend, later wat milder. Missen zul je je vader altijd.
Voor mij is het bijna 15 jaar geleden dat ik mijn vader heb verloren. Ruim 1/3 van mijn leven leef ik nu al zonder hem realiseerde ik me gisteren. En toch is hij in zekere zin altijd bij me. Hij is te vinden in hoe ik ben, de keuzes die ik maak, de dingen die ik zeg en denk. Hij heeft mij gevormd en in mij leeft hij verder. Zijn gevoel voor humor. Zijn driftigheid in het verkeer. Vanuit de spiegel kijken zijn ogen mij dagelijks aan. Vergeten zul je je vader nooit. Je hebt zijn ziel al moeten loslaten en zult zijn lichaam moeten loslaten, maar in je gedachten hou je hem altijd vast en dicht bij je.
Ik huil terwijl ik dit schrijf. Deze periode is moeilijk voor me. Mijn vader overleed in februari, mijn moeder in maart (nadat ze vanaf 1 februari doodziek was). Ik heb een hekel aan februari en maart. Ik heb een hekel aan mandjes met voorjaarsbollen. Voor mij symboliseren die een nadert einde in plaats van een nieuw begin. Alleen in de tuin kan ik ze nog waarderen.
Voor mij is het bijna 15 jaar geleden dat ik mijn vader heb verloren. Ruim 1/3 van mijn leven leef ik nu al zonder hem realiseerde ik me gisteren. En toch is hij in zekere zin altijd bij me. Hij is te vinden in hoe ik ben, de keuzes die ik maak, de dingen die ik zeg en denk. Hij heeft mij gevormd en in mij leeft hij verder. Zijn gevoel voor humor. Zijn driftigheid in het verkeer. Vanuit de spiegel kijken zijn ogen mij dagelijks aan. Vergeten zul je je vader nooit. Je hebt zijn ziel al moeten loslaten en zult zijn lichaam moeten loslaten, maar in je gedachten hou je hem altijd vast en dicht bij je.
Ik huil terwijl ik dit schrijf. Deze periode is moeilijk voor me. Mijn vader overleed in februari, mijn moeder in maart (nadat ze vanaf 1 februari doodziek was). Ik heb een hekel aan februari en maart. Ik heb een hekel aan mandjes met voorjaarsbollen. Voor mij symboliseren die een nadert einde in plaats van een nieuw begin. Alleen in de tuin kan ik ze nog waarderen.
dinsdag 26 januari 2010 om 08:13
ikbenanoniem, jemig zeg krijg er kippevel van, zijn je ouders zo dicht na elkaar overleden?? in hetzelfde jaar?? wat een verschrikking zeg... waaraan zijn ze overleden...ondanks dat het zolang geleden is wil ik je een dikke knuffel geven,kan je vast gebruiken.......
vanmorgen komt de man van de uitvaart en de overbuurman [hij gaat de dienst leiden] met ons samen alle puntjes op de i zetten, en dan zijn we er klaar voor, nou ja op papier dan want in ons hart zijn we nooit klaar voor de crematie, afscheid nemen van pap, nee dat nooit, hij gaat wel weg maar verlaat ons niet... tja moeilijk, moeilijk!!! komt steeds dichter bij, zie er steeds meer tegenop...
maar hoort helaas bij het leven............
liefs Koe
vanmorgen komt de man van de uitvaart en de overbuurman [hij gaat de dienst leiden] met ons samen alle puntjes op de i zetten, en dan zijn we er klaar voor, nou ja op papier dan want in ons hart zijn we nooit klaar voor de crematie, afscheid nemen van pap, nee dat nooit, hij gaat wel weg maar verlaat ons niet... tja moeilijk, moeilijk!!! komt steeds dichter bij, zie er steeds meer tegenop...
maar hoort helaas bij het leven............
liefs Koe
dinsdag 26 januari 2010 om 09:57
Mijn vader is in 1995 overleden Koe, mijn moeder in 2004. Niet in hetzelfde jaar gelukkig. Maar beide waren ziek in deze periode. Ze hadden beide kanker. Mijn vader longkanker met uitzaaiingen in de hersenen. Mijn moeder longkanker en ze heeft een hele zware beroerte gehad.
Een "goede" dienst geeft wel een stukje vrede Koe. Het is een eerbetoon aan je vader, een manier van afscheid nemen die bij hem past.
Een "goede" dienst geeft wel een stukje vrede Koe. Het is een eerbetoon aan je vader, een manier van afscheid nemen die bij hem past.
dinsdag 26 januari 2010 om 13:46
ikbenanoniem, inderdaad je bent ze niet tegelijk in 1 jaar verloren maar daar maakt het niet minder erg om!! jemig allebei je ouders moeten misse, pfff moet er niet aan denken!!
vanmorgen alles door gesproken vanavond nog even puntjes op de i zetten en morgen dagje rust......als gezin bij elkaar morgen!!
we hebben nog een bijzonder moment, we gaan papa vanaf huis begeleiden met motoren naar het crematorium!!
2 broers van mijn moeder en 2 neven van mij rijden mee op de motor...en ik rij helemaal voorop, op papa zijn motor!! Ik ga hem zijn laatste ritje begeleiden per motor, ZIJN MOTOR!! word vast erg emotioneel, maar bijzonder moment om op terug te kijken!!
zal wel vreselijk koud zijn en ontzettend veel emotie en spanning, maar kijk er later met een glimlach op terug!! Papa en ik reden veel samen, zal tijdens die rit veel terug denken aan die mooie jaren samen ......................
een bijzondere dag met veel emotie en gevoel!!!
vanmorgen alles door gesproken vanavond nog even puntjes op de i zetten en morgen dagje rust......als gezin bij elkaar morgen!!
we hebben nog een bijzonder moment, we gaan papa vanaf huis begeleiden met motoren naar het crematorium!!
2 broers van mijn moeder en 2 neven van mij rijden mee op de motor...en ik rij helemaal voorop, op papa zijn motor!! Ik ga hem zijn laatste ritje begeleiden per motor, ZIJN MOTOR!! word vast erg emotioneel, maar bijzonder moment om op terug te kijken!!
zal wel vreselijk koud zijn en ontzettend veel emotie en spanning, maar kijk er later met een glimlach op terug!! Papa en ik reden veel samen, zal tijdens die rit veel terug denken aan die mooie jaren samen ......................
een bijzondere dag met veel emotie en gevoel!!!
dinsdag 26 januari 2010 om 14:16
Koe, ontzettend mooi en bijzonder zal dat zijn. Zeker ook heel emotioneel. (ik houd het bij het idee alleen al niet droog..) Ben zo blij dat ik donderdag bij kan zijn. Ook om jou even vast te houden en je echt te laten voelen dat ik met je mee leef en met je mee voel. Hoop je snel weer meer te zien en je te kunnen steunen waar mogelijk. Mis je om me heen als vriendin en collega.....
dinsdag 26 januari 2010 om 16:16
quote:koe26 schreef op 26 januari 2010 @ 13:46:
ikbenanoniem, inderdaad je bent ze niet tegelijk in 1 jaar verloren maar daar maakt het niet minder erg om!! jemig allebei je ouders moeten misse, pfff moet er niet aan denken!!
Voor mij is het al weer bijna 6 jaar de harde realiteit Koe. Maar moeilijk is het wel. Er zijn zo veel momenten waarop je wou dat je ze nog even kon zien, bellen of spreken. Ouderloos zijn op mijn 34-ste was ook niet helemaal wat ik zelf voor ogen had toen ik een jaar of 20 was. Maar ja, het gebeurt.
Je leert ermee leven. Op termijn kun je ook weer gelukkig zijn, lachen en plezier hebben. Alleen: anders dan eerst, want niks is ooit meer hetzelfde als je één of beide ouders verliest.
ikbenanoniem, inderdaad je bent ze niet tegelijk in 1 jaar verloren maar daar maakt het niet minder erg om!! jemig allebei je ouders moeten misse, pfff moet er niet aan denken!!
Voor mij is het al weer bijna 6 jaar de harde realiteit Koe. Maar moeilijk is het wel. Er zijn zo veel momenten waarop je wou dat je ze nog even kon zien, bellen of spreken. Ouderloos zijn op mijn 34-ste was ook niet helemaal wat ik zelf voor ogen had toen ik een jaar of 20 was. Maar ja, het gebeurt.
Je leert ermee leven. Op termijn kun je ook weer gelukkig zijn, lachen en plezier hebben. Alleen: anders dan eerst, want niks is ooit meer hetzelfde als je één of beide ouders verliest.
woensdag 27 januari 2010 om 10:18
Koetje, hoe gaat het vandaag? Kan me voorstellen dat je stikzenuwachtig én verdrietig bent bij de gedachte aan de uitvaart morgen. Heb je er wel een goed gevoel bij hoe jullie alles geregeld hebben?
Ik wil je alvast enorm veel sterkte wensen voor morgen, probeer echt te denken en voelen dat je vader in je hart, hoofd, lijf en genen is... voor altijd! In het topic nav het overlijden van mijn moeder (ook op psyche) staat een gedicht dat Pilous daar heeft geplaatst, heel mooi en heel toepasselijk. Kijk maar of je zin hebt om dat te gaan lezen.
Ik wil je alvast enorm veel sterkte wensen voor morgen, probeer echt te denken en voelen dat je vader in je hart, hoofd, lijf en genen is... voor altijd! In het topic nav het overlijden van mijn moeder (ook op psyche) staat een gedicht dat Pilous daar heeft geplaatst, heel mooi en heel toepasselijk. Kijk maar of je zin hebt om dat te gaan lezen.
woensdag 27 januari 2010 om 19:21
lieve allemaal!!!
morgen DE DAG, zo definitief morgen, voorgoed afscheid nemen van papa..........WAAROM??? waarom deze ellende, verschrikkelijk!!
pap word er niet mooier op dus word morgen voor hem ook tijd om te gaan, weg bij ons, uit zijn vertrouwde omgeving, weg bij de mensen die van hem houden en hem niet willen en kunnen missen...voorgoed uit ons leven, voor altijd in ons hart.......
meiden later meer, we gaan zo naar mijn pap en mam, ff als gezinnetje zonder visite............. laatste avond/nacht van papa in zijn huissie bij ons...........moeilijk!!
morgen DE DAG, zo definitief morgen, voorgoed afscheid nemen van papa..........WAAROM??? waarom deze ellende, verschrikkelijk!!
pap word er niet mooier op dus word morgen voor hem ook tijd om te gaan, weg bij ons, uit zijn vertrouwde omgeving, weg bij de mensen die van hem houden en hem niet willen en kunnen missen...voorgoed uit ons leven, voor altijd in ons hart.......
meiden later meer, we gaan zo naar mijn pap en mam, ff als gezinnetje zonder visite............. laatste avond/nacht van papa in zijn huissie bij ons...........moeilijk!!
vrijdag 29 januari 2010 om 13:31
lieve allemaal,
het afscheid van pap was zo bijzonder, precies zoals we in gedachten hadden en pap graag wilde.... niet teveel poespas maar vol emotie.....een moment om op terug te kijken!! een zware dag maar met een voldaan gevoel!! we hebben het goed gedaan en pap is trots op ons..dat kan niet anders! samen met mijn zusje hebben we elk ons eigen verhaal voorgelezen,
moeilijk maar werd sterk gemaakt door een hand op mijn schouder [papa] .....
het is goed, pap heeft zijn rust, moeilijk om te bevatten dat we hem nooit meer zien en horen...nooit meer even om advies vragen....zware tijden breken nu aan voor ons! maar weet zeker dat we met de kracht die we van pap krijgen er wel komen....
ons leven gaat door, nu zonder hem......... voor altijd een mooie herinnering!! pap was mijn kanjer, een vader uit duizenden......
het afscheid van pap was zo bijzonder, precies zoals we in gedachten hadden en pap graag wilde.... niet teveel poespas maar vol emotie.....een moment om op terug te kijken!! een zware dag maar met een voldaan gevoel!! we hebben het goed gedaan en pap is trots op ons..dat kan niet anders! samen met mijn zusje hebben we elk ons eigen verhaal voorgelezen,
moeilijk maar werd sterk gemaakt door een hand op mijn schouder [papa] .....
het is goed, pap heeft zijn rust, moeilijk om te bevatten dat we hem nooit meer zien en horen...nooit meer even om advies vragen....zware tijden breken nu aan voor ons! maar weet zeker dat we met de kracht die we van pap krijgen er wel komen....
ons leven gaat door, nu zonder hem......... voor altijd een mooie herinnering!! pap was mijn kanjer, een vader uit duizenden......
