Gezondheid
alle pijlers
Help!! Mijn vader heeft kanker!!
dinsdag 24 november 2009 om 19:29
lieve allemaal!!
18 nov is mijn grote nachtmerrie begonnen!!
Mijn vader "mijn maatje door dik en dun" heeft leverkanker...
ik weet gewoon niet waar ik met mezelf en mijn gevoelens heen moet!!! ik ben een grote en zelfstandige meid van 28 maar voel me nu o zo klein!!
ik ben zo vreselijk bang voor wat mij/ons staat te wachten.. zo bang mijn allergrootste vriend kwijt te raken!! zo vreselijk bang..
mijn vader en ik hebben samen een grote passie, motor rijden, we hebben zoveel plezier gehad, even alles om je heen vergeten en gewoon genieten!! af en toe een bakkie koffie en even kletsen en dan weer verder...
wie wil met mij mee praten, wie heeft hier ervaring mee en kan mij een beetje de weg wijzen, ik ben de weg totaal kwijt!!!
18 nov is mijn grote nachtmerrie begonnen!!
Mijn vader "mijn maatje door dik en dun" heeft leverkanker...
ik weet gewoon niet waar ik met mezelf en mijn gevoelens heen moet!!! ik ben een grote en zelfstandige meid van 28 maar voel me nu o zo klein!!
ik ben zo vreselijk bang voor wat mij/ons staat te wachten.. zo bang mijn allergrootste vriend kwijt te raken!! zo vreselijk bang..
mijn vader en ik hebben samen een grote passie, motor rijden, we hebben zoveel plezier gehad, even alles om je heen vergeten en gewoon genieten!! af en toe een bakkie koffie en even kletsen en dan weer verder...
wie wil met mij mee praten, wie heeft hier ervaring mee en kan mij een beetje de weg wijzen, ik ben de weg totaal kwijt!!!
dinsdag 2 februari 2010 om 08:05
Goedemorgen allemaal.
@Hompeltjepompeltje.....heb je een beetje kunnen slapen?
@Wytske een heel dikke knuffel voor jou.
@Koetje....ja was je gaan zoeken om te kijken hoe met jou en de kleine meid was....en om je een (beetje verlaat) te feliciteren met d'r 1e verjaardag. en dan kom je zo'n verhaal tegen.
Ik heb respect voor je hoe je, je verhaal hier weet op te schrijven en dat je toch zo sterk bent om te blijven schrijven. Ik denk dat veel mensen er ook troost uit weten te halen door hier hun ervaring en verhaal op te kunnen schrijven te weten dat ze niet de enige zijn die door deze ellende gaan. Maar toch hun verhaal kwijt kunnen wanneer ze daar behoefte aan hebben.
Nogmaals een dikke en kom later nog wel eens langs.
@Hompeltjepompeltje.....heb je een beetje kunnen slapen?
@Wytske een heel dikke knuffel voor jou.
@Koetje....ja was je gaan zoeken om te kijken hoe met jou en de kleine meid was....en om je een (beetje verlaat) te feliciteren met d'r 1e verjaardag. en dan kom je zo'n verhaal tegen.
Ik heb respect voor je hoe je, je verhaal hier weet op te schrijven en dat je toch zo sterk bent om te blijven schrijven. Ik denk dat veel mensen er ook troost uit weten te halen door hier hun ervaring en verhaal op te kunnen schrijven te weten dat ze niet de enige zijn die door deze ellende gaan. Maar toch hun verhaal kwijt kunnen wanneer ze daar behoefte aan hebben.
Nogmaals een dikke en kom later nog wel eens langs.
dinsdag 2 februari 2010 om 08:13
Jullie verhalen zijn zo herkenbaar. Kanker is echt de meest kutterige kloteziekte die er bestaat (pardon my french). Een onverwachte dood door een hartaanval is erg, maar als nabestaande heb je nog de troost dat je geliefde niet heeft geleden. Bij kanker zie je mensen stukje bij beetje verdwijnen. Alle menselijke waardigheid wordt ze afgepakt. Je ziet hun angst, hun pijn, hun lijden. En dat hakt erin.
Dikke voor jullie allemaal.
Ik lig een aantal jaren op jullie voor en echt, het leven wordt weer leuk. Er komen ook weer goede dingen. De dood van één ouder of beide ouders laat wel een litteken achter op je ziel. Maar met littekens is te leven.
Koester je ouders zo lang je ze hebt. Geniet van de tijd samen. En gedenk de overledenen en hou ze levend in jullie hart.
Dikke voor jullie allemaal.
Ik lig een aantal jaren op jullie voor en echt, het leven wordt weer leuk. Er komen ook weer goede dingen. De dood van één ouder of beide ouders laat wel een litteken achter op je ziel. Maar met littekens is te leven.
Koester je ouders zo lang je ze hebt. Geniet van de tijd samen. En gedenk de overledenen en hou ze levend in jullie hart.
dinsdag 2 februari 2010 om 12:02
bianca ik heb slecht geslapen. Maar pa is gewoon weer wakker geworden. Het gaat heel erg slecht. Hij ademt heel diep en zwaar. En hij zei dat ik de groeten van mijn overleden oma kreeg. Zijn handen hebben blauwe vlekken. Heb het gevoel dat zijn laatste uren zijn ingegaan. Vandaag krijgt hij zuurstof en een morfine pomp. En ook een nieuw bed met luchtmatras. Ben benieuwd hoe dat zal gaan. Blijf in elk geval bij hem vandaag.
dinsdag 2 februari 2010 om 18:04
Lieve Hompel..
Het is niet leuk.. je weet dat het moment komt. Toch kan ik zeggen(achteraf natuurlijk) dat het voor ons een goed moment is geweest.. Hoop dat het voor jou net zo is.. we waren blij dat hij geen pijn meer had.. en dat hij nog een tijdje bij ons was voordat hij overleed.. het ging in fases.. het moment van afscheid nemen hadden we al gehad. Maar natuurlijk wil je dat moment zo lang mogelijk uitstellen. Blijft een dilemma..
Sterkte meis met alles.!
Marenthe
x
Het is niet leuk.. je weet dat het moment komt. Toch kan ik zeggen(achteraf natuurlijk) dat het voor ons een goed moment is geweest.. Hoop dat het voor jou net zo is.. we waren blij dat hij geen pijn meer had.. en dat hij nog een tijdje bij ons was voordat hij overleed.. het ging in fases.. het moment van afscheid nemen hadden we al gehad. Maar natuurlijk wil je dat moment zo lang mogelijk uitstellen. Blijft een dilemma..
Sterkte meis met alles.!
Marenthe
x
dinsdag 2 februari 2010 om 19:54
dinsdag 2 februari 2010 om 20:23
dinsdag 2 februari 2010 om 22:40
dank je wel voor al jullie reacties. Dat steunt me. Papa is tussendoor weer wakker geweest. Och arme man. Paniek, benauwdheid. Zijn kleren moesten uit. De arts moest 30km verderop vandaan komen. Dus het duurde en duurde maar. Uiteindelijk was hij weer rustig en weer aan het grappen maken. De bikkel. Niet zomaar onder de zoden te krijgen. Papa slaapt inmiddels weer. Blijf vannacht waken. Lieve knuffel voor al jullie schatten. Wat moest ik zonder jullie. Stom he? Maar het voelt zo goed. Mijn hart te luchten hier.
dinsdag 2 februari 2010 om 23:29
woensdag 3 februari 2010 om 07:30
lieve hompel, wat is het toch snel gegaan met je vader zeg!! krijg er kippevel van ...... wat fijn dat het afscheid goed was, heeft hij nog wat tegen jou/jullie gezegd??? mijn vader heeft ook heel bewust afscheid genomen, vind ik fijn, houd ik me ook veel aan vast!!
lieve hompel ik hoop dat je nog even je pap bij je mag houden..en ondanks alles nog van hem kan en mag genieten!!!....
't is natuurlijk vreselijk, maar we zitten ongeveer in het zelfde schuitje, weet dat je niet alleen staat....en dat er mensen zijn die aan je denken en met je mee leven......ik moet ook veel aan je denken, al ken ik je niet eens!! ik weet zo verschrikkelijk goed wat je doormaakt..... hou je taai en weet dat ik aan je denk en dat je altijd je verhaal hier kwijt kan!!!!
knuffel van koe!
lieve hompel ik hoop dat je nog even je pap bij je mag houden..en ondanks alles nog van hem kan en mag genieten!!!....
't is natuurlijk vreselijk, maar we zitten ongeveer in het zelfde schuitje, weet dat je niet alleen staat....en dat er mensen zijn die aan je denken en met je mee leven......ik moet ook veel aan je denken, al ken ik je niet eens!! ik weet zo verschrikkelijk goed wat je doormaakt..... hou je taai en weet dat ik aan je denk en dat je altijd je verhaal hier kwijt kan!!!!
knuffel van koe!
woensdag 3 februari 2010 om 07:36
tja vandaag zal wel een moeilijke dag worden, ga straks mijn kleine meisje naar de creche brengen en dan door mijn 't huis van mijn ouders..... dan gaan we, mam, zusje en ik, alle kleding enzo van pap opruimen...... zullen wel de nodige tranen vloeien..en er komen natuurlijk mooie herinneringen boven!!
kleding had pap niet zoveel mee, dus mam wil het ook niet bewaren , misschien op een trui oid na!! ik snap heel goed dat ze de kleding weg wil, elke dag ziet ze pap zijn kleding, elke dag weer die herinnering, die bevestiging dat hij er niet meer is... foto's zijn er, die hangen in de kamer, slaapkamer, als een dierbare herinnering aan mooie tijden!!! pap, is altijd in ons hart en zal daar zeker niet weg gaan.......'t besef komt met de dag een beetje meer...vooral als ik 's avonds op bed lig, dan denk ik veel heel veel aan hem, ook de leuke dingen van het leven met hem komen dan voorbij!! een lach en een traan......
Koe
kleding had pap niet zoveel mee, dus mam wil het ook niet bewaren , misschien op een trui oid na!! ik snap heel goed dat ze de kleding weg wil, elke dag ziet ze pap zijn kleding, elke dag weer die herinnering, die bevestiging dat hij er niet meer is... foto's zijn er, die hangen in de kamer, slaapkamer, als een dierbare herinnering aan mooie tijden!!! pap, is altijd in ons hart en zal daar zeker niet weg gaan.......'t besef komt met de dag een beetje meer...vooral als ik 's avonds op bed lig, dan denk ik veel heel veel aan hem, ook de leuke dingen van het leven met hem komen dan voorbij!! een lach en een traan......
Koe
