Gezondheid
alle pijlers
Help!! Mijn vader heeft kanker!!
dinsdag 24 november 2009 om 19:29
lieve allemaal!!
18 nov is mijn grote nachtmerrie begonnen!!
Mijn vader "mijn maatje door dik en dun" heeft leverkanker...
ik weet gewoon niet waar ik met mezelf en mijn gevoelens heen moet!!! ik ben een grote en zelfstandige meid van 28 maar voel me nu o zo klein!!
ik ben zo vreselijk bang voor wat mij/ons staat te wachten.. zo bang mijn allergrootste vriend kwijt te raken!! zo vreselijk bang..
mijn vader en ik hebben samen een grote passie, motor rijden, we hebben zoveel plezier gehad, even alles om je heen vergeten en gewoon genieten!! af en toe een bakkie koffie en even kletsen en dan weer verder...
wie wil met mij mee praten, wie heeft hier ervaring mee en kan mij een beetje de weg wijzen, ik ben de weg totaal kwijt!!!
18 nov is mijn grote nachtmerrie begonnen!!
Mijn vader "mijn maatje door dik en dun" heeft leverkanker...
ik weet gewoon niet waar ik met mezelf en mijn gevoelens heen moet!!! ik ben een grote en zelfstandige meid van 28 maar voel me nu o zo klein!!
ik ben zo vreselijk bang voor wat mij/ons staat te wachten.. zo bang mijn allergrootste vriend kwijt te raken!! zo vreselijk bang..
mijn vader en ik hebben samen een grote passie, motor rijden, we hebben zoveel plezier gehad, even alles om je heen vergeten en gewoon genieten!! af en toe een bakkie koffie en even kletsen en dan weer verder...
wie wil met mij mee praten, wie heeft hier ervaring mee en kan mij een beetje de weg wijzen, ik ben de weg totaal kwijt!!!
zondag 29 november 2009 om 20:26
etentje was super, genoten en erg gelachen!!!
ff er tussen uit en niet na denken over alle ellende wat op mijn rug hangt!!
papa ligt op bed, komt er al bijna niet meer vanaf, bizar wat gaat dat snel zeg ongelooflijk!!
mijn kleine meisje net naar ze toe gebrach mijn moeder past maandag altijd op!! kan ze morgen hoop ik even met opa spelen en hem even alles doen vergeten!! en oma alle liefde geven die ze nu nodig heef!
mijn vader riep mij, ik even heen, zegt ie ik vind het zo fijn dat mijn kleine meisje hier is, ik ga morgen van haar genieten, zij doe mij alles even vergeten en door haar zie ik de zon weer schijnen!! fijn...............
ik ben ook super gesteld op mijn ouders, ze staan dag en nacht voor me[mijn zusje] klaar en doen alles voor iedereen!! heb echt super ouders...... schatten die ik niet missen kan!!
ff er tussen uit en niet na denken over alle ellende wat op mijn rug hangt!!
papa ligt op bed, komt er al bijna niet meer vanaf, bizar wat gaat dat snel zeg ongelooflijk!!
mijn kleine meisje net naar ze toe gebrach mijn moeder past maandag altijd op!! kan ze morgen hoop ik even met opa spelen en hem even alles doen vergeten!! en oma alle liefde geven die ze nu nodig heef!
mijn vader riep mij, ik even heen, zegt ie ik vind het zo fijn dat mijn kleine meisje hier is, ik ga morgen van haar genieten, zij doe mij alles even vergeten en door haar zie ik de zon weer schijnen!! fijn...............
ik ben ook super gesteld op mijn ouders, ze staan dag en nacht voor me[mijn zusje] klaar en doen alles voor iedereen!! heb echt super ouders...... schatten die ik niet missen kan!!
zondag 29 november 2009 om 21:24
Koe, wat fijn dat je genoten heb, en nog fijner dat je heerlijk gelachen heb.
En er spreekt zo ontzettend veel liefde voor je ouders uit wat je schrijft, ik krijg van het lezen alleen al een heel warm gevoel.
Je vader heeft in elk geval wilskracht en vechtlust, ook al zal dat niet altijd meevallen als hij zich beroerd voelt. Inderdaad zoveel mogelijk van ze genieten en hopen/bidden/duimen dat ie nog lang bij jullie mag blijven
En er spreekt zo ontzettend veel liefde voor je ouders uit wat je schrijft, ik krijg van het lezen alleen al een heel warm gevoel.
Je vader heeft in elk geval wilskracht en vechtlust, ook al zal dat niet altijd meevallen als hij zich beroerd voelt. Inderdaad zoveel mogelijk van ze genieten en hopen/bidden/duimen dat ie nog lang bij jullie mag blijven
maandag 30 november 2009 om 11:37
Koe, heel erg veel sterkte.
Er klinkt inderdaad ongelofelijk veel liefde uit je mail, heerlijk om te lezen. Je vader mag trots zijn op zo'n lieve dochter (is hij natuurlijk ook).
Moeilijk is dat afwachten hé. Het is haast onmenselijk. Ik denk aan jullie en hoop echt dat jullie straks echt iets voor je vader kunnen doen.
Dikke knuffel.
Er klinkt inderdaad ongelofelijk veel liefde uit je mail, heerlijk om te lezen. Je vader mag trots zijn op zo'n lieve dochter (is hij natuurlijk ook).
Moeilijk is dat afwachten hé. Het is haast onmenselijk. Ik denk aan jullie en hoop echt dat jullie straks echt iets voor je vader kunnen doen.
Dikke knuffel.
dinsdag 1 december 2009 om 09:56
dinsdag 1 december 2009 om 10:08
Wat zijn er toch veel mensen die te maken hebben (gehad) met deze kloteziekte. Een voor iedereen die het nodig heeft.
Hier helaas een ervaringsdeskundige. Ik heb bijna 15 jaar geleden mijn vader verloren aan longkanker. Hij was 64. Bijna 6 jaar geleden is mijn moeder overleden, ook longkanker. Ik was op mijn 34-ste beide ouders kwijt.
Het is hard, maar je leert ermee te leven. Ik vergelijk het met het opbouwen van een nieuw leven op de gebroken fundamenten van je oude leven. Wat je dierbaar is neem je in je hart mee in je nieuwe leven. Maar het wordt nooit meer zoals het was.
Op een gegeven moment merk je dat ke ook weer kunt lachen, lief kunt hebben en plezier hebt in het leven, maar het is wel anders. En op onverwachte momenten verlang je terug naar een stuk troost en liefde die je alleen van je ouders kunt krijgen. Heel onverwacht overvalt zoiets je.
Mijn man werd afgelopen maand 40 en werd door zijn ouders gebeld om hem te feliciteren. Ik wordt komend jaar 40, maar ik zal geen telefoontje van mijn ouders krijgen. Zelfs na 15 en 6 jaar doet dat pijn.
Ik wens iedereen heel veel sterkte. Hou vol, houd moed. Leef alsof iedere dag de laatste is. En kijk niet om in spijt.
Hier helaas een ervaringsdeskundige. Ik heb bijna 15 jaar geleden mijn vader verloren aan longkanker. Hij was 64. Bijna 6 jaar geleden is mijn moeder overleden, ook longkanker. Ik was op mijn 34-ste beide ouders kwijt.
Het is hard, maar je leert ermee te leven. Ik vergelijk het met het opbouwen van een nieuw leven op de gebroken fundamenten van je oude leven. Wat je dierbaar is neem je in je hart mee in je nieuwe leven. Maar het wordt nooit meer zoals het was.
Op een gegeven moment merk je dat ke ook weer kunt lachen, lief kunt hebben en plezier hebt in het leven, maar het is wel anders. En op onverwachte momenten verlang je terug naar een stuk troost en liefde die je alleen van je ouders kunt krijgen. Heel onverwacht overvalt zoiets je.
Mijn man werd afgelopen maand 40 en werd door zijn ouders gebeld om hem te feliciteren. Ik wordt komend jaar 40, maar ik zal geen telefoontje van mijn ouders krijgen. Zelfs na 15 en 6 jaar doet dat pijn.
Ik wens iedereen heel veel sterkte. Hou vol, houd moed. Leef alsof iedere dag de laatste is. En kijk niet om in spijt.
dinsdag 1 december 2009 om 19:09
zo he he!! vanmiddag zo'n leuke middag gehad,voel me goed!!
bij mijn ouders geweest, papa voelde zich goed, dan voel ik me ook goed!!
mijn moeder wilde ff de stad in, papa ging slapen dus ik ff mee shoppen!! heerlijk even eruit en niet nadenken over alle ellende... deed mjin ma ook goed, we kletsten ook even over de gewone dingen, even niet over ziek zijn en papa!!
fijn zo'n middagje..........
bij mijn ouders geweest, papa voelde zich goed, dan voel ik me ook goed!!
mijn moeder wilde ff de stad in, papa ging slapen dus ik ff mee shoppen!! heerlijk even eruit en niet nadenken over alle ellende... deed mjin ma ook goed, we kletsten ook even over de gewone dingen, even niet over ziek zijn en papa!!
fijn zo'n middagje..........
donderdag 3 december 2009 om 09:23
Hey meid,
ik heb met veel mensen geleeft die ook aan kanker leden.
natuurlijk het verschrikkelijkste wat je kan overkomen.
dan ga je stressen en weet je niet meer wat je moet.
maar wij hebben afgesproken, hoe moeilijk het ook is.
positief te denken, en altijd in je hoofd te houden,
dat elke weg die komt, de weg is zoals het moest,
en dat we het met zen allen moete accepteren.
maar nooit moeten vergeten.
elke traan die jij laat vangt hij op een een emmer vol geluk, waneer de emmer overloopt zou hij bij je zijn.
wij geloven dat als je echt van iemand houd, zijn geest in jou voort kan leven, dus treur niet meid, hoe lastig dat ook is. maak hem trots!
suc6 en sterkte met veel medeleven van ons
Xx
ik heb met veel mensen geleeft die ook aan kanker leden.
natuurlijk het verschrikkelijkste wat je kan overkomen.
dan ga je stressen en weet je niet meer wat je moet.
maar wij hebben afgesproken, hoe moeilijk het ook is.
positief te denken, en altijd in je hoofd te houden,
dat elke weg die komt, de weg is zoals het moest,
en dat we het met zen allen moete accepteren.
maar nooit moeten vergeten.
elke traan die jij laat vangt hij op een een emmer vol geluk, waneer de emmer overloopt zou hij bij je zijn.
wij geloven dat als je echt van iemand houd, zijn geest in jou voort kan leven, dus treur niet meid, hoe lastig dat ook is. maak hem trots!
suc6 en sterkte met veel medeleven van ons
Xx
donderdag 3 december 2009 om 16:51
Ik heb gisteravond te horen gekregen dat mn moeder kanker heeft. De plek waar het zit zeg ik liever niet, omdat het in combinatie met mn nick dan gelijk well heel herkenbaar zou zijn, maar ook ik ben nog steeds compleet van de wereld.
Vandaag is ze, samen met mn vader, in het ziekenhuis geweest. De arts daar had het idee dat ze er vroeg bij was, maar 17 december krijgen we pas meer duidelijkheid.
Ze is zelf heel duidelijk in wat ze wel aan behandeling zou willen en wat niet, maar ik word op dit moment gewoon helemaal gek van het idee dat de mogelijkheid bestaat dat ze er straks niet meer is. Gevoelens die voor iedereen hier waarschijnlijk enorm herkenbaar zijn.
Koe26, sorry dat ik zo op je topic inbreek, maar een beetje schrijven lucht wel op.....
Vandaag is ze, samen met mn vader, in het ziekenhuis geweest. De arts daar had het idee dat ze er vroeg bij was, maar 17 december krijgen we pas meer duidelijkheid.
Ze is zelf heel duidelijk in wat ze wel aan behandeling zou willen en wat niet, maar ik word op dit moment gewoon helemaal gek van het idee dat de mogelijkheid bestaat dat ze er straks niet meer is. Gevoelens die voor iedereen hier waarschijnlijk enorm herkenbaar zijn.
Koe26, sorry dat ik zo op je topic inbreek, maar een beetje schrijven lucht wel op.....
donderdag 3 december 2009 om 19:52
niesie, heey meid, wat erg zeg!! jemig, een knuffel van mij!!
joh dat geeft toch niet schrijf maar met me mee, hebben we miss wat steun aan elkaar!!...
morgen is voor ons DE DAG!! morgen ochtend moet papa om 8uur in het ziekenhuis zijn, mijn moeder, zusje en ik gaan mee!! even met elkaar, om er voor elkaar te zijn en ellkaar te steunen in deze super moeilijke tijd..
mijn pa voelt zich vandaag super goed, krijgt weer kracht in de benen en zin om weer wat te ondernemen...bijzonder!! maar ik zit daar in tegen vol vragen, waarom voelt hij zich ineens zo sterk???.. zie als een berg tegen morgen op!!! maar goed we moeten erdoor heen!!
vandaag veel gepraat met mijn lieve collega's die slepen mij erdoor heen op het werk dag na dag!! klasse!!
ik hoop dat ik morgen met een klein licht puntje hier kom krabbelen!!! wie weet, de wonderen zijn de wereld zeker nog niet uit!!
joh dat geeft toch niet schrijf maar met me mee, hebben we miss wat steun aan elkaar!!...
morgen is voor ons DE DAG!! morgen ochtend moet papa om 8uur in het ziekenhuis zijn, mijn moeder, zusje en ik gaan mee!! even met elkaar, om er voor elkaar te zijn en ellkaar te steunen in deze super moeilijke tijd..
mijn pa voelt zich vandaag super goed, krijgt weer kracht in de benen en zin om weer wat te ondernemen...bijzonder!! maar ik zit daar in tegen vol vragen, waarom voelt hij zich ineens zo sterk???.. zie als een berg tegen morgen op!!! maar goed we moeten erdoor heen!!
vandaag veel gepraat met mijn lieve collega's die slepen mij erdoor heen op het werk dag na dag!! klasse!!
ik hoop dat ik morgen met een klein licht puntje hier kom krabbelen!!! wie weet, de wonderen zijn de wereld zeker nog niet uit!!
vrijdag 4 december 2009 om 19:40
Koe, hoop ook op een beetje goed nieuws van jou kant.
Lief dat jullie zo lief zijn. Het is inderdaad leven tussen hoop en vrees. Vooral omdat het in het geval van mn moeder echt heel erg mee kan vallen (redelijk klein plekje wat ontdekt is) maar door de uitzaaiingen waarvan we dus nog niet weten of die er zijn ook heel erg tegen kan vallen.
Merk dat ik toch redelijk positief ingesteld ben op dit moment. Heb het op mn werk alleen nog aan mn manager verteld, omdat ik nog zo weinig kan zeggen over het hoe en het wat, en ik het ook wel lekker vind om er op mn werk er even niet aan te denken.
Lief dat jullie zo lief zijn. Het is inderdaad leven tussen hoop en vrees. Vooral omdat het in het geval van mn moeder echt heel erg mee kan vallen (redelijk klein plekje wat ontdekt is) maar door de uitzaaiingen waarvan we dus nog niet weten of die er zijn ook heel erg tegen kan vallen.
Merk dat ik toch redelijk positief ingesteld ben op dit moment. Heb het op mn werk alleen nog aan mn manager verteld, omdat ik nog zo weinig kan zeggen over het hoe en het wat, en ik het ook wel lekker vind om er op mn werk er even niet aan te denken.
zaterdag 5 december 2009 om 20:05
hoi,
sorry voor de late reactie!! had het even helemaal gehad... de uitslag is eigenlijk bizar slecht... zijn lever is meer kanker dan kanker vrij!! ze willen proberen om via chemo zijn leven te verlengen, met een paar week/maand niemand die dat weet!
als papa geen chemo zou doen dan was zjin tijdlimiet ongeveer tot de feestdagen, veel langer zal hij dan niet meer bij ons zijn.......ik geloof het niet, ben compleet in de war!!! de hele wereld kan me gestolen worden!! moet nu volop genieten van pap hoe moelijk dat ook is!!
intens verdrietig en vol vragen.............
sorry voor de late reactie!! had het even helemaal gehad... de uitslag is eigenlijk bizar slecht... zijn lever is meer kanker dan kanker vrij!! ze willen proberen om via chemo zijn leven te verlengen, met een paar week/maand niemand die dat weet!
als papa geen chemo zou doen dan was zjin tijdlimiet ongeveer tot de feestdagen, veel langer zal hij dan niet meer bij ons zijn.......ik geloof het niet, ben compleet in de war!!! de hele wereld kan me gestolen worden!! moet nu volop genieten van pap hoe moelijk dat ook is!!
intens verdrietig en vol vragen.............
zaterdag 5 december 2009 om 20:43
zaterdag 5 december 2009 om 22:07
zondag 6 december 2009 om 22:37
Big hug for you koe....wat zul je je verdrietig voelen! Probeer je vader zoveel mogelijk te steunen en steun te zoeken bij elkaar, je familie...
Mijn moeder moet komende week haar 2e chemokuur krijgen ivm eierstokkanker...ze hoopt ervan te genezen, wat in principe de bdoeling is, maar ook bij haar is er altijd een kans dat het terugkomt.
Kanker is echt een K&^*^&%$ ziekte....
Nogmaals sterkte!
Mijn moeder moet komende week haar 2e chemokuur krijgen ivm eierstokkanker...ze hoopt ervan te genezen, wat in principe de bdoeling is, maar ook bij haar is er altijd een kans dat het terugkomt.
Kanker is echt een K&^*^&%$ ziekte....
Nogmaals sterkte!
maandag 7 december 2009 om 09:34
