Gezondheid alle pijlers

Hersenbloeding op jonge leeftijd

24-07-2007 13:57 31 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb op jonge leeftijd (32 jaar) een hersenbloeding gehad.. Dit is inmiddels alweer bijna 8 jaar geleden.. Ik wil graag weten of er meer vrouwen of mannen zijn die dit op jonge leeftijd hebben meegemaakt..  Met mij zelf is alles goed gekomen, ik heb nu nog alleen gauw last van vermoeidheid en ik kan niet meer zoveel dingen doen als eerder.. Ik moet vaker een pauze inlassen..

Ik sta nu ook anders in het leven en ik leef per dag en ik geniet van elk moment die me gegeven is.. Ik ben benieuwd naar reacties van mensen die dit ook hebben meegemaakt en hoe ze er weer uitgekomen zijn?.. en hoe ze nu in het leven staan?
Hoi gentleman,

Wat heftig! 6 maanden geleden ook hersenbloeding gehad. Geen last van mijn darmen. Wel 4 maanden lang veel maagzuur en overgeven maar dat is niets vergeleken bij jou.
Alle reacties Link kopieren
kennis van me was 36 n kreeg 3 tias n herseninfarct links volledig verlamd. .begin rolstoelgebonden. been redelijk hersteld arm niet pakt hij goed op maar heeft moeite dat iedereen hem liet stikken vrienden partner .echt iedereen. best aso. ik help hem wanneer ik kan. beetje in huis n wat aanspraak n geef hem soms 5 of 10 euro. want hij zit nu in wsnp. n leeft zwaar onder armoedegrens. hij stond altijd voor iedereen klaar,n nu laat iedereen hem barsten.echt heel sneu. heeft van de week te horen gekregen dat ie darmkanker heeft met 30 cm uitzaaiing naar lever toe. alsof t al niet genoeg was. n heeft aangegeven dat ie zich niet laat behandelen, hij is er echt klaar mee n arts heeft aangegeven dat ie ongeveer nog twee jaar te leven heeft. berust hij in maar baalt dat ie zo gevochten heeft voor herstel n t nu voor niets is geweest. zijn ex houdt ook nog zijn zoontje bij hem weg n dat heeft hem zijn vechtlust gekost. ik weet dat hij anders er toch zelf een einde aan had gemaakt. had alles al in huis zei hij mij. hij zit in compleet sociaal isolement. n zit hele dagen in zijn eentje dit te verwerken. hij voelt zich schuldig naar zijn zoontje toe van 9 jaar. ik was van de week bij hem om wat te helpen n klein boodschapje gebracht maar ik breek dan echt als ik hem zie zitten. was altijd sterke sportman. zooooo sneu want is echt goede vent. hijis stiekem al afscheid aan t nemen legt ie overstuur uit. probeert zoveel mogelijk met bepaalde mensen af te spreken maar mensen kunnen nooit. n t lelijke is dat hij vrijwel geen tijd met zijn zoontje door kan brengen door toedoen ex die dwarsligt n hem niet eens te woord staat als hij vraagt of ze ff keer uurtje tijd kan maken. had hem graag wat geld gegeven dat ie nog keer op vakantie kon want dat wilde hij zo graag. nog keertje duiken in mexico met haaienwas zijn grootste wens net als nog keertje de crossbaan op met zijn motor,en met zijn zoontje op vakantie maar mijn man n ik hebben net ander huis gekocht.. mijn hart breekt altijd als ik hem zie. was jeugdvriend van mijn man.n intussen ook goede vriend van mij. ben benieuwd wie er wel tijd hebben voor zijn begrafenis. hij heeft al veel op papier gezet kwa muziek enzo n wat hij aanwilt voor kleding. heeft mij laten lezenn dan zitten we met zijn tweeen te janken. hij is zo teleurgesteld in mensen om hem heen. dit verdiende hij absoluut niet. n toch mij dan opvrolijken met zijn galgenhumor. wat een vent. n hoeveel pech kun je hebben n aan in je uppie. nou zoveel dus :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry:
Dat gebeurd idd vaak. Mensen denken ook dat je na een paar maanden wel weer okay bent en dan hoor je niets meer. Bij mij ook gebeurd.
Alle reacties Link kopieren
Je wordt er inderdaad niet vrolijker van als zoiets gebeurt en als het net gebeurd is, zijn mensen nog geschrokken en komen ze wel op bezoek, maar al snel rennen ze gewoon verder in hun eigen volgeplande leventje.
PTSS komt vaak voor na cva, maar liefst 1 op de 4 en dat kan jaren duren. Daar weet ik helaas alles van.
Alle reacties Link kopieren
-
anoniem_362113 wijzigde dit bericht op 22-11-2018 16:30
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dat is me inderdaad wel duidelijk geworden: Als je dit niet hebt meegemaakt, dan snap je het niet. Doodziek word ik van die “goede” adviezen die beginnen met “Je moet gewoon (niet)......”. Als het zo simpel was, waarom heb ik het dan niet al lang gedaan? Trauma zit in het niet-rationele deel van het brein en daar kun je heel lang over ouwehoeren, maar zolang je in een toestand van hyperarousal of hypoarousal zit, kun je niet leren van nieuwe ervaringen. Alles draait dan om overleven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven