Gezondheid
alle pijlers
Ik heb kanker en niks meer aan te doen ben pas 37
vrijdag 3 november 2017 00:50
Hallo
2 weken geleden is er lymfeklierkanker bij mij geconstateerd en uit onderzoek is dus gebleken dat er niks meer aan te doen is.
Ik ben pas 37 en alleenstaande vader van 3 schatten van kinderen ik ben zo verdrietig en probeer mij tegenover mijn kinderen groot te houden wat erg moeilijk is.
Mijn oudste 2 zijn 11 en 13 jaar die weten het sinds een paar dagen en oh wat heb ik gehuild toen ik het vertelde.
Mijn jongste zoon is pas 2 die zal mij dus nooit kunnen herrinneren.
Ik weet niet wat mij is overkomen maar ik ga de komende tijd veel met mijn kinderen ondernemen en van hun genieten nu het nog kan.
Gr verdrietige papa
2 weken geleden is er lymfeklierkanker bij mij geconstateerd en uit onderzoek is dus gebleken dat er niks meer aan te doen is.
Ik ben pas 37 en alleenstaande vader van 3 schatten van kinderen ik ben zo verdrietig en probeer mij tegenover mijn kinderen groot te houden wat erg moeilijk is.
Mijn oudste 2 zijn 11 en 13 jaar die weten het sinds een paar dagen en oh wat heb ik gehuild toen ik het vertelde.
Mijn jongste zoon is pas 2 die zal mij dus nooit kunnen herrinneren.
Ik weet niet wat mij is overkomen maar ik ga de komende tijd veel met mijn kinderen ondernemen en van hun genieten nu het nog kan.
Gr verdrietige papa
zondag 5 november 2017 23:15
Ik heb (gelukkig) geen ervaring met de moeilijke keuzes die jij moet maken. Andere forummers (Anna en pieps) wel. Je kunt mensen ook een privé bericht sturen als je het fijn vindt om met mensen te praten zonder dat heel het WWW meeleest.
Wil je vertellen waarom je toch wat draait in je mening? Voor mij als leek klinkt 10% teveel om te laten schieten en de moeite waard. Maar ik kan natuurlijk totaal niet inschatten wat je kunt verwachten. Zo’n beslissing kan je alleen zelf nemen.
Wil je vertellen waarom je toch wat draait in je mening? Voor mij als leek klinkt 10% teveel om te laten schieten en de moeite waard. Maar ik kan natuurlijk totaal niet inschatten wat je kunt verwachten. Zo’n beslissing kan je alleen zelf nemen.
maandag 6 november 2017 00:15
Waar ben je bang voor, bij chemo? Ik was ook heel bang voor de behandelingen (in mijn geval gelukkig wel met de intentie om te genezen), dus ik heb me heel goed laten informeren door de artsen. Een voor een heb ik mijn angsten voorgelegd en stuk voor stuk bleek dat de werkelijkheid een hoogstwaarschijnlijk stuk minder angstig zou gaan verlopen dan ik me in mijn hoofd had gehaald.
Het beeld wat ik had, van uitgemergelde chemopatiënt die alleen nog maar in innige omhelzing met de pot z'n ingewanden eruit kotste, bleek helemaal niet (meer) zo realistisch te zijn en eigenlijk ook volstrekt niet van toepassing op de kuur die ik kreeg. En een heleboel andere zaken waar ik bang voor was, bleken dus niet te kloppen.
Uiteindelijk heb ik 11 chemokuren gehad, drie maanden lang wekelijks. De laatste kuur heb ik niet meer gekregen omdat ik wel teveel last kreeg van een vervelende bijwerking. Omdat ik zo goed op de kuren reageerde, kon ik me dat permitteren zonder dat ze dachten dat het nadelige gevolgen voor me had.
Begrijp me niet verkeerd hoor: het was geen feestje. Maar het viel me wel heel erg mee, die chemo. Als ik nog eens mocht kiezen tussen chemo of bestraling, dan zou ik eerder aan de chemo gaan dan nog een keer bestraling ondergaan bijvoorbeeld. (De bestraling viel me wel heel erg tegen
) Maar goed, die keuze is niet aan de orde en zou die wel aan de orde zijn, dan zou ik beide behandelingen met liefde nog een keer ondergaan om wat langer bij mijn kind te kunnen zijn.
Wat zijn bij jou de perspectieven van behandeling? 10% kans op genezing? Dan moet je wel heel bang zijn voor de behandeling, als je dat tijdelijke ongemak zo erg lijkt dat je die 10% genezingskans ervoor laat liggen.
Mijn advies: schrijf je angsten allemaal op en bespreek ze. Waar ben je bang voor, welke dingen heb je gehoord of gelezen waar je je zorgen om maakt en wat zorgt ervoor dat je er niet eens aan wil beginnen?
En bedenk je dan dat je altijd nog kunt stoppen. Als je het echt te zwaar vindt, dan stop je gewoon en dan laat je het daarbij. Maar dan heb je het tenminste geprobeerd. En misschien valt het wel gewoon mee allemaal. Dat kan ook.
Ik hoop dat de arts je angsten weg kan nemen.
Het beeld wat ik had, van uitgemergelde chemopatiënt die alleen nog maar in innige omhelzing met de pot z'n ingewanden eruit kotste, bleek helemaal niet (meer) zo realistisch te zijn en eigenlijk ook volstrekt niet van toepassing op de kuur die ik kreeg. En een heleboel andere zaken waar ik bang voor was, bleken dus niet te kloppen.
Uiteindelijk heb ik 11 chemokuren gehad, drie maanden lang wekelijks. De laatste kuur heb ik niet meer gekregen omdat ik wel teveel last kreeg van een vervelende bijwerking. Omdat ik zo goed op de kuren reageerde, kon ik me dat permitteren zonder dat ze dachten dat het nadelige gevolgen voor me had.
Begrijp me niet verkeerd hoor: het was geen feestje. Maar het viel me wel heel erg mee, die chemo. Als ik nog eens mocht kiezen tussen chemo of bestraling, dan zou ik eerder aan de chemo gaan dan nog een keer bestraling ondergaan bijvoorbeeld. (De bestraling viel me wel heel erg tegen
) Maar goed, die keuze is niet aan de orde en zou die wel aan de orde zijn, dan zou ik beide behandelingen met liefde nog een keer ondergaan om wat langer bij mijn kind te kunnen zijn.Wat zijn bij jou de perspectieven van behandeling? 10% kans op genezing? Dan moet je wel heel bang zijn voor de behandeling, als je dat tijdelijke ongemak zo erg lijkt dat je die 10% genezingskans ervoor laat liggen.
Mijn advies: schrijf je angsten allemaal op en bespreek ze. Waar ben je bang voor, welke dingen heb je gehoord of gelezen waar je je zorgen om maakt en wat zorgt ervoor dat je er niet eens aan wil beginnen?
En bedenk je dan dat je altijd nog kunt stoppen. Als je het echt te zwaar vindt, dan stop je gewoon en dan laat je het daarbij. Maar dan heb je het tenminste geprobeerd. En misschien valt het wel gewoon mee allemaal. Dat kan ook.
Ik hoop dat de arts je angsten weg kan nemen.
anoniem_346366 wijzigde dit bericht op 06-11-2017 10:23
0.09% gewijzigd
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
maandag 6 november 2017 06:34
Als je wilt mag je me inderdaad een privebericht sturen. De functie via het forum werkt niet meer, maar je kan me mailen op vivaannac @ gmail.com (maar dan zonder de spaties).
Wat bij mij trouwens ook erg heeft geholpen is het aanvragen van een second opinion bij het avl. Ik weet niet bij welk ziekenhuis je nu zit, maar dat zij uitspraken dat ik bij mijn lokale ziekenhuis echt in goede handen was en dat zij ook echt geen andere mogelijkheden zagen, heeft bij mij wel erg geholpen in het accepteren van de situatie.
En inderdaad, ik had ook dat beeld dat ik uitgemergeld boven de wcpot zou hangen, maar in plaats daarvan kreeg ik juist enorme honger van de chemo. Na elke chemo wilde ik friet en chinees en chocola en.... goed, je snapt wel waarom ik juist 10 kilo ben aangekomen. Niks uitgemergeld hier.
Wat bij mij trouwens ook erg heeft geholpen is het aanvragen van een second opinion bij het avl. Ik weet niet bij welk ziekenhuis je nu zit, maar dat zij uitspraken dat ik bij mijn lokale ziekenhuis echt in goede handen was en dat zij ook echt geen andere mogelijkheden zagen, heeft bij mij wel erg geholpen in het accepteren van de situatie.
En inderdaad, ik had ook dat beeld dat ik uitgemergeld boven de wcpot zou hangen, maar in plaats daarvan kreeg ik juist enorme honger van de chemo. Na elke chemo wilde ik friet en chinees en chocola en.... goed, je snapt wel waarom ik juist 10 kilo ben aangekomen. Niks uitgemergeld hier.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 6 november 2017 10:30
Heel veel sterkte voor jou en je kinderen! Heel veel dikke knuffels!
Ik weet ook niet zo goed wat te zeggen, maar het eerste wat me te binnenschiet. Maak nu nog zoveel mogelijk herinneren en mooie momenten tot zover dat mogelijk is. En misschien een idee om dat ook vast te leggen, een fotoshoot doen? Of juist iets met een polaroid, wegwerpcamera. En dat je dat allemaal vastlegt in boeken voor je kinderen? Sorry weet niet of je erop zit te wachten maar wilde het toch even zeggen.
Ik weet ook niet zo goed wat te zeggen, maar het eerste wat me te binnenschiet. Maak nu nog zoveel mogelijk herinneren en mooie momenten tot zover dat mogelijk is. En misschien een idee om dat ook vast te leggen, een fotoshoot doen? Of juist iets met een polaroid, wegwerpcamera. En dat je dat allemaal vastlegt in boeken voor je kinderen? Sorry weet niet of je erop zit te wachten maar wilde het toch even zeggen.
maandag 6 november 2017 10:53
Ik heb even speciaal een account aangemaakt om op deze post te reageren (tot voor kort alleen aan het lezen, niet reageren), en om je te zeggen hoe vreselijk ik dit nieuws voor je vind. Het lijkt me heel moeilijk, en ik bewonder je kracht om zo veel mogelijk nog van je kindjes te genieten en in het moment te leven.
Ik heb zelf ook de diagnose non-hodgkins lymfoom, voor de kenner primair mediastinaal b-cellymfoom, maar bij mij is het gelukkig heel vroeg ontdekt dus mijn prognose is heel gunstig. Omdat je schrijft dat het bij jou ook in/tussen je longen zit, dacht ik dat het bij jou wellicht hetzelfde is begonnen. Omdat je ook schrijft dat je denkt heel ziek te worden van de chemo, wilde ik je even laten weten hoe mijn ervaringen met R-CHOP (de chemo die ik krijg) tot nu toe heel erg meevallen. Ik voel me echt maar 1 dag echt rot, en dan een paar dagen opgefokt/moe/stemmingswisselingen van de prednison in de kuur, en daarna echt al best heel prima snel. Van elke cyclus van 3 weken voel ik me 2 weken eigenlijk helemaal prima. Dat zijn mijn ervaringen, en geen garantie, maar het schijnt dat dit bij relatief veel met name jonge mensen zo gaat.
Nogmaals, alleen jij kan de beste afweging voor jezelf maken, en ik respecteer absoluut je keuze en je moet doen wat het beste voelt voor jezelf en je gezin, en vooral ook genieten van ieder moment. Maar ik wilde je deze informatie toch niet onthouden. Weet dat je niet alleen bent, en je hoeft niet alles gelijk te besluiten. Een dag tegelijk. In ieder geval heel veel sterkte gewenst, en voel vrij me te PM-en mocht je daar behoefte aan hebben.
Ik heb zelf ook de diagnose non-hodgkins lymfoom, voor de kenner primair mediastinaal b-cellymfoom, maar bij mij is het gelukkig heel vroeg ontdekt dus mijn prognose is heel gunstig. Omdat je schrijft dat het bij jou ook in/tussen je longen zit, dacht ik dat het bij jou wellicht hetzelfde is begonnen. Omdat je ook schrijft dat je denkt heel ziek te worden van de chemo, wilde ik je even laten weten hoe mijn ervaringen met R-CHOP (de chemo die ik krijg) tot nu toe heel erg meevallen. Ik voel me echt maar 1 dag echt rot, en dan een paar dagen opgefokt/moe/stemmingswisselingen van de prednison in de kuur, en daarna echt al best heel prima snel. Van elke cyclus van 3 weken voel ik me 2 weken eigenlijk helemaal prima. Dat zijn mijn ervaringen, en geen garantie, maar het schijnt dat dit bij relatief veel met name jonge mensen zo gaat.
Nogmaals, alleen jij kan de beste afweging voor jezelf maken, en ik respecteer absoluut je keuze en je moet doen wat het beste voelt voor jezelf en je gezin, en vooral ook genieten van ieder moment. Maar ik wilde je deze informatie toch niet onthouden. Weet dat je niet alleen bent, en je hoeft niet alles gelijk te besluiten. Een dag tegelijk. In ieder geval heel veel sterkte gewenst, en voel vrij me te PM-en mocht je daar behoefte aan hebben.
zaterdag 11 november 2017 02:58
Hallo iedereen
Deze week ben ik in het st antonius ziekenhuis in nieuwegein geweest en samen met de arts heb ik toch besloten om mij te laten behandelen.
Er word een combinatie van chemotherapie en/of immunotherapie.
Toegepast.
20 november gaat de behandeling beginnen en ik ben er van overtuigd dat ik dit ga overleven hoe klein de kans ook is ik ga er voor vechten tot het bittere eind.
Ben net thuis van een super gezellige avond met een paar hele goede kameraden dit geeft me kracht en heel veel vertrouwen door de steun die ik op dit moment krijg.
Ook wil ik iedereen bedanken voor de opbeurende berichten en advies.
Slaap lekker en ik hou jullie op de hoogte.
Gr waarom-ik
Deze week ben ik in het st antonius ziekenhuis in nieuwegein geweest en samen met de arts heb ik toch besloten om mij te laten behandelen.
Er word een combinatie van chemotherapie en/of immunotherapie.
Toegepast.
20 november gaat de behandeling beginnen en ik ben er van overtuigd dat ik dit ga overleven hoe klein de kans ook is ik ga er voor vechten tot het bittere eind.
Ben net thuis van een super gezellige avond met een paar hele goede kameraden dit geeft me kracht en heel veel vertrouwen door de steun die ik op dit moment krijg.
Ook wil ik iedereen bedanken voor de opbeurende berichten en advies.
Slaap lekker en ik hou jullie op de hoogte.
Gr waarom-ik
zaterdag 11 november 2017 14:43
zaterdag 11 november 2017 17:39
Waarom-Ik,heb je hele topic zitten lezen en ja het is een rotbericht om te krijgen. Ik ben blij om te lezen dat je toch de behandeling wilt ondergaan. Ik vind je erg
dapper en wens je alle goeds toe. Dat je nog zo lang mogelijk mag genieten van je
kinderen en zoveel mogelijk van ieder mooi moment !
dapper en wens je alle goeds toe. Dat je nog zo lang mogelijk mag genieten van je
kinderen en zoveel mogelijk van ieder mooi moment
!
anoniem_2815 wijzigde dit bericht op 11-11-2017 18:18
1.47% gewijzigd
zaterdag 11 november 2017 17:48
Lieve Karin,wat ben ik blij om dat te lezen. Het is je gegund nog vele jarenkarin12345 schreef: ↑03-11-2017 17:56Na heel veel vijven en zessen ( 4 maanden maar liefst) bleken ze er goddank naast te zitten.
Ze hebben ook hun excuses daarvoor aangeboden, dat ze te snel waren met hun diagnose.
Na twintig jaar leef ik nog steeds, hoezee!!
.
zaterdag 11 november 2017 17:52
Hoi fysiogirl,gecondoleerd met het verlies van je man! Dat is heel heftig. Ik wil je veel sterkte voor de komende tijd wensen. Vorig jaar september ben ik mijn vader aan kanker verloren en het jaar daarvoor mijn broer,2 mensen in 11 maanden tijd. Het gaat goed met de verwerking en ik heb een hoop dingen die me kracht en vreugde geven. Maar aan de andere kant heb ik er ook regelmaat verdriet van. Ik misfysiogirl schreef: ↑03-11-2017 19:04Heel veel sterkte gewenst in deze ongelooflijk moeilijke tijd.
Helaas heb ik het verhaal van de andere kant meegemaakt. Mijn man is iets meer dan een maand geleden overleden aan deze rotziekte. Ik ben achtergebleven met mijn twee schatten van 6 en 9.
Mijn man heeft tot het eind gevochten en haalde daar juist enorm veel energie en positiviteit uit, helaas heeft het niet mogen en is het heel onverwachts erg snel achteruit gegaan.
Hij heeft geen tijd meer gehad om zijn plannen en ideeën uit te werken, hij dacht deze tijd nog te hebben (dat dachten de artsen ook).
Mijn advies: stel dingen niet uit! Maar doe vooral dingen die voor jou op dat moment goed voelen. Houd niet teveel rekening met anderen, maar vooral met jezelf.
ze beiden heel erg. Dat zal jij ook hebben. Dus nogmaals sterkte Fysiogirl
!
zaterdag 11 november 2017 18:03
Ik ga zeker de tijd goed besteden met mijn kinderen volgende week ga ik met mijn kids en 2 exen naar Disneyland parijs mijn oudste 2 Willen daar zo graag heen en ik stiekem ook wel van kinds af aan al.
En die 10% kans op genezing zijn maar cijfers.
Ik heb van een kennis van mij een tip gekregen wat ook schijnt te helpen ik plak hier even een stukje onder over een vrucht.
Vrucht van de Graviolaboom
De zure Sop of vrucht van de Graviolaboom is een wonderlijke natuurlijke kankervernietiger, 10.000 keer sterker dan Chemotherapie.
Waarom weten we dat niet ? Omdat grote farmaceutische bedrijven hun geld terug willen verdienen na veel te hebben geïnvesteerd in onderzoek in een poging een synthetische variant te produceren voor de verkoop.
Deze vruchten zijn online te bestellen dus wie niet waagt wie niet win.
Meteen een hele doos besteld haha
En die 10% kans op genezing zijn maar cijfers.
Ik heb van een kennis van mij een tip gekregen wat ook schijnt te helpen ik plak hier even een stukje onder over een vrucht.
Vrucht van de Graviolaboom
De zure Sop of vrucht van de Graviolaboom is een wonderlijke natuurlijke kankervernietiger, 10.000 keer sterker dan Chemotherapie.
Waarom weten we dat niet ? Omdat grote farmaceutische bedrijven hun geld terug willen verdienen na veel te hebben geïnvesteerd in onderzoek in een poging een synthetische variant te produceren voor de verkoop.
Deze vruchten zijn online te bestellen dus wie niet waagt wie niet win.
Meteen een hele doos besteld haha
