Gezondheid
alle pijlers
Leven met pijn: ongemakken, wilskracht en salamiworsten
zaterdag 28 januari 2012 om 15:03
Hier een topic waar we verder schrijven over het leven. Voor mensen die leven met pijn, en mensen die leven zonder pijn - maar die veel kunnen leren van hoe deze dames (of heren) in het leven staan.
We borduren voort op het vorige topic, maar gaan er hier en nu niet verder over discussiëren.
Dames, kom erin
We borduren voort op het vorige topic, maar gaan er hier en nu niet verder over discussiëren.
Dames, kom erin
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 28 januari 2012 om 15:24
Ah, ik zal het kort uitleggen. Het kwam voltens mij van Pixie.
Als je een salamiworst ziet kun je m in één keer opeten. Het kan, maar het is niet zo'n goed idee, want de kans is groot dat het niet lekker smaakt en dat je er misselijk van wordt.
Snijd je m echter in plakjes dan kun je af en toe een plakje nemen en is hij uiteindelijk ook op.
(Bijvoorbeeld: heb je het hele aanrecht vol met afwas dan is het misschien teveel om in één keer te doen, maar in 'plakjes' gaat het wel)
Ik hoop dat ik het goed uitleg. Was wel een bekend voorbeeld, begreep ik.
Als je een salamiworst ziet kun je m in één keer opeten. Het kan, maar het is niet zo'n goed idee, want de kans is groot dat het niet lekker smaakt en dat je er misselijk van wordt.
Snijd je m echter in plakjes dan kun je af en toe een plakje nemen en is hij uiteindelijk ook op.
(Bijvoorbeeld: heb je het hele aanrecht vol met afwas dan is het misschien teveel om in één keer te doen, maar in 'plakjes' gaat het wel)
Ik hoop dat ik het goed uitleg. Was wel een bekend voorbeeld, begreep ik.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 28 januari 2012 om 15:29
zaterdag 28 januari 2012 om 15:47
Ah als je die worst/afwas gelijk afwikkeld is het maar klaar ...
Ik heb constitutioneel exceem met een vorm dat ik allergies ben wat niet getest kan worden.
Om doodmoe van te worden.
Ben jaren gepest omdat ik er echt niet uitzag.
Ondertussen ben ik een adhd-er die nooit te moe is om te krabben...
Ik heb constitutioneel exceem met een vorm dat ik allergies ben wat niet getest kan worden.
Om doodmoe van te worden.
Ben jaren gepest omdat ik er echt niet uitzag.
Ondertussen ben ik een adhd-er die nooit te moe is om te krabben...
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
zaterdag 28 januari 2012 om 15:52
zaterdag 28 januari 2012 om 16:37
quote:Moonlight82 schreef op 28 januari 2012 @ 15:03:
Hier een topic waar we verder schrijven over het leven. Voor mensen die leven met pijn, en mensen die leven zonder pijn - maar die veel kunnen leren van hoe deze dames (of heren) in het leven staan.
We borduren voort op het vorige topic, maar gaan er hier en nu niet verder over discussiëren.
Dames, kom erin
Pijn is niet fijn. Een oude (?) maar ware spreuk.
Hopelijk komen hier wat tips enzo waar mensen wat aan hebben.
Ik lees ook mee; wie weet heb ik er wat aan.
Ik lust in ieder geval geen salami
Waar staat het vorige topic? Misschien kan ik daar ook al wat uithalen; wie weet. Dat topic kon ik met de zoekfunctie niet vinden
@Molly: heftig verhaal!
Hier een topic waar we verder schrijven over het leven. Voor mensen die leven met pijn, en mensen die leven zonder pijn - maar die veel kunnen leren van hoe deze dames (of heren) in het leven staan.
We borduren voort op het vorige topic, maar gaan er hier en nu niet verder over discussiëren.
Dames, kom erin
Pijn is niet fijn. Een oude (?) maar ware spreuk.
Hopelijk komen hier wat tips enzo waar mensen wat aan hebben.
Ik lees ook mee; wie weet heb ik er wat aan.
Ik lust in ieder geval geen salami
Waar staat het vorige topic? Misschien kan ik daar ook al wat uithalen; wie weet. Dat topic kon ik met de zoekfunctie niet vinden
@Molly: heftig verhaal!
zaterdag 28 januari 2012 om 18:16
Hoi, ik ben nieuw op dit topic, maar heb veel te maken met pijn en energiegebrek, dus ik herken het salamiverhaal erg goed! Vorig jaar ben ik een paar maanden onder behandeling geweest bij een revalidatiecentrum. Daar leerde ik bij de ergotherapie precies het zelfde! Terwijl mijn tactiek tot dan toe was: de hele worst opeten en dan drie dagen ziek... Als ik me aan de handleiding hou, gaat het nu best wel redelijk (al komt het nooit meer in de buurt van wat ik vroeger kon). Maar ik vind het soms erg moeilijk om mijn grenzen op tijd te herkennen. Hebben jullie dat ook?
zaterdag 28 januari 2012 om 18:22
Hoi,
Ook nieuw op dit topic.
@Molly, heftig verhaal.
Ik zal niet altijd/vaak kunnen reageren. Weet sinds vorige week vrijdag dat ik fibromyalgie/ME heb. Door de pijn in mijn handen kan ik daardoor niet lang of vaak achter de pc.
Maar misschien haal ik hier nog wel goede tips uit dit topic. In ieder geval herkenbaar die salami.
Ook nieuw op dit topic.
@Molly, heftig verhaal.
Ik zal niet altijd/vaak kunnen reageren. Weet sinds vorige week vrijdag dat ik fibromyalgie/ME heb. Door de pijn in mijn handen kan ik daardoor niet lang of vaak achter de pc.
Maar misschien haal ik hier nog wel goede tips uit dit topic. In ieder geval herkenbaar die salami.
zaterdag 28 januari 2012 om 18:27
Ik heb mijn pijn redelijk onder controle gekregen door per dag ieder half uur op te schijven wat ik had gedaan en mijn pijn en mijn krampen een nummer van 0 tot 10 te geven. (Ik heb posttraumatische dystrofie aan mijn rechter pols).
Na en paar dagen al, zag ik dat er een structuur in zat. Bij bepaalde bezigheden kreeg ik niet direct meer pijn maar pas later. Door op deze manier met mijn pijn te leren omgaan, kan ik zeggen dat het nu na een jaar opeens stukken beter gaat en ik zelf de medicijnen voor de krampen niet meer hoef in te nemen. Als alles zo goed blijft gaan, gaan we over een maand kijken of ik de andere medicijnen ook kan minderen. Met dank aan mijn fysiotherapeut.
Ik heb toen zelf een lijst gemaakt waarmee ik alles precies op kan schrijven omdat die van de fysio niet echt voldeed.
Na en paar dagen al, zag ik dat er een structuur in zat. Bij bepaalde bezigheden kreeg ik niet direct meer pijn maar pas later. Door op deze manier met mijn pijn te leren omgaan, kan ik zeggen dat het nu na een jaar opeens stukken beter gaat en ik zelf de medicijnen voor de krampen niet meer hoef in te nemen. Als alles zo goed blijft gaan, gaan we over een maand kijken of ik de andere medicijnen ook kan minderen. Met dank aan mijn fysiotherapeut.
Ik heb toen zelf een lijst gemaakt waarmee ik alles precies op kan schrijven omdat die van de fysio niet echt voldeed.
zaterdag 28 januari 2012 om 19:03
Maylea; die zul je nog tegenkomen in het boek als dat niet al gebeurd is. Een pijndagboek (en dan bij voorkeur bij te houden per activiteit versus achteraf invullen, i.v.m. optimaal houden van cijfers, emoties etc.) bijhouden is een van de basis handgrepen die voorbij komen.
Nieuw topic, ok. Weet niet of er behoefte is aan een voorstelronde gezien de vele nieuwe gezichten? Indien ja, dan hoor ik het wel en doe ik dat braaf. Ik hoop dat er hier ook plaats mag blijken voor een stuk(je) van de diepgang, ontwikkeling en enorme openheid en (soms pijnlijke) eerlijkheid en introspectie zoals er was in het helaas inmiddels verwijderde topic.
Voor wie dat niet gevolgd hebben, heel kort samengevat was daar een hele discussie over de rol die je zelf speelt qua gedrag, emoties, en noem het allemaal maar op, in pijnuiting, pijnervaring etc.
In het kader van salami's (schijnt hoofdonderwerp van de middag te zijn ); net terug na het in een klap verorberen van 3 van die krengen. Best oncourant met mijn voedingspatroon. Resultaat zou wel eens kunnen zijn dat ik te veel ga posten op het forum en niet altijd even geweldig te volgen ben. Ik verander op dit soort momenten altijd in een kruizing tussen zombi en hyperactieve Duracellbatterij-konijn met speed in de donder. Heb altijd even nodig voor de ruimte voor broodnodige rust terugkeert en heb ontdekt dat forummen -mits juiste soort topics- helpt terugkeren op aard van planeet Duracell.
Bewuste keuze geweest, wilde de 1e verjaardag van mijn enige neefje niet aan me voorbij laten gaan. Of het dat waard is geweest, daar is de jury nog niet over uit.
Nieuw topic, ok. Weet niet of er behoefte is aan een voorstelronde gezien de vele nieuwe gezichten? Indien ja, dan hoor ik het wel en doe ik dat braaf. Ik hoop dat er hier ook plaats mag blijken voor een stuk(je) van de diepgang, ontwikkeling en enorme openheid en (soms pijnlijke) eerlijkheid en introspectie zoals er was in het helaas inmiddels verwijderde topic.
Voor wie dat niet gevolgd hebben, heel kort samengevat was daar een hele discussie over de rol die je zelf speelt qua gedrag, emoties, en noem het allemaal maar op, in pijnuiting, pijnervaring etc.
In het kader van salami's (schijnt hoofdonderwerp van de middag te zijn ); net terug na het in een klap verorberen van 3 van die krengen. Best oncourant met mijn voedingspatroon. Resultaat zou wel eens kunnen zijn dat ik te veel ga posten op het forum en niet altijd even geweldig te volgen ben. Ik verander op dit soort momenten altijd in een kruizing tussen zombi en hyperactieve Duracellbatterij-konijn met speed in de donder. Heb altijd even nodig voor de ruimte voor broodnodige rust terugkeert en heb ontdekt dat forummen -mits juiste soort topics- helpt terugkeren op aard van planeet Duracell.
Bewuste keuze geweest, wilde de 1e verjaardag van mijn enige neefje niet aan me voorbij laten gaan. Of het dat waard is geweest, daar is de jury nog niet over uit.
when you wish upon a star...
