Gezondheid alle pijlers

leven met pijn: wie praat er mee?

24-04-2008 12:05 3006 berichten
Alle reacties Link kopieren
He hallo,



IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.



Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?



Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
Alle reacties Link kopieren
IK alleen 5 oorbellen en 1 tattoeage.. braaf he



Ik denk dat ik nog te veel in acceptatieproces zit om te gaan berusten. Van de week merkte ik wel, dat 'overgeven' rust gaf en in elk geval beter voor m'n humeur is, maar dat ik de dag erna zoooooo moe ben, en pijn heb en liefst in bed wil gaan liggen (of in een hoekje gaan zitten huilen) ... daar vocht ik altijd tegen, want toch gezond.. nu ben ik dus kennelijk niet meer gezond, maar vind ik toegeven en overgeven nog moeilijk. Zeker op het werk
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Zo, er is hier heel wat afgepraat! Acceptatie, ha een geliefd onderwerp op dit topic. Ik denk dat Yoels een goed punt aan roert; acceptatie heeft voor mij te maken met de (al dan niet) permanente staat van een situatie. Sommige dingen kan ik enorm makkelijk accepteren omdat ik weet dat het van voorbijgaande aard is. Een soort van weten dat er een einde aan zal komen zorgt er voor dat er meer kracht en berusting is in het dragen van het heden.



Andere dingen kan ik juist heel makkelijk accepteren als het van permanente aard is. OK, het is niet anders, ik kan nog 30 jaar dwars gaan liggen maar dat verandert niets en maakt me hooguit gefrustreerd, verdrietig en verbitterd, verdomd dan maar door de zure appel heen nu.



Ik merk dat ik vaak voor een feit moet komen te staan. Als iets eenmaal zo IS, dan ís het ook zo. Of zoiets vaags. Daar kan ik wat mee, maar met onduidelijkheid kan ik weinig en dat merk ik ook direct in mijn acceptatielevel. Ook (juist?) als een onderwerp pijnlijk, lastig of confronterend is dan kan ik er pas mee aan de slag als het een fait a complit is. Ik kan echt énorm ergens tegenop hikken, schurk dan tegen het gevecht met mezelf aan maar loop er ook voor weg als ik de kans krijg. Ik zit mezelf dan ook énorm in de weg op die momenten. Op het moment dat het dan zover is, dan ben ik kennelijk ver genoeg gekomen om in een sneltreinvaart door het proces heen te gaan.



Ik ben geloof ik helemaal saai qua versieringen. Slechts 2 gaatjes in de oren, waar nooit wat in hangt. Denk serieus na over het laten zetten van een tatoeage, maar wil dat niet overhaast doen.



Yoels; ziekenhuis al gesproken?



Dreamer; St. John ken ik. Van naam that is. Vanaf St. Thomas worden er erg veel excursies die richting op aangeboden door allerlei cruiselines en logisch. We zijn nu ook aan het kijken naar een excursie op Tortola; zwemmen met dolfijnen. Moeten echter nog een hoop info zien te achterhalen of het haalbaar is qua tijdsbestek etc.



Gisteren had ik een wat..... apart gesprek. Ik had de vervang-fysio en voor we het wisten hadden we een heel gesprek over hulp bij zelfdoding. Nu is vervang-fysio naast fysio ook humaan verzorger, maar had dit niet 1-2-3 verwacht als gespreksonderwerp zeg maar.



En zo maar eens even diëtiste achter de broek aan. Die zou de bijvoeding regelen, maar er is ergens iets niet goed gegaan. Eens zien of we dat snel opgelost krijgen.



Ah, het klaart hier eindelijk op. Zal tijd worden.
vandaag ga ik van alles kunnen
Alle reacties Link kopieren
Kijk en Tortola, daar heb ik dus een paar maanden gezeten (mijn zus 2 jaar!!) net als op Anegada.. In al die tijd slechts 1 dolfijn gezien, trouwens.. dat is wel jammer.



Hulp bij zelfdoding.. nee, dat is inderdaad geen alledaags onderwerp



Acceptatie.. ik denk dat ik best al ver ben met acceptatie. Ik zoek naar mogelijkheden om m'n leven aan te passen en dergelijke en ja, het gaat best wel goed. Totdat ik, zoals gisteren, ineens enorm geconfronteerd word met pijn en moeheid op een moment dat het eigenlijk helemaal niet uitkomt... dan is de acceptatie weer ver te zoeken. Ik hoop dat ik ism de arbo-arts ook tot een betere combi werk-privé kan komen. Dat ik weg kan gaan, bijvoorbeeld, als ik het echt even niet meer trek. Dat soort werk. Nu neem ik daar altijd verlof voor op, maar dat is dan aan 't eind van het jaar weer een probleem, wanneer ik wél verlof nodig heb, voor de dagelijkse feestdagendingen en het niet meer heb, omdat ik het tussendoor voor rust heb opgenomen. De arbo kan me in elk geval zeggen wat nu m'n mogelijkheden zijn, denk ik.



Ik baal ook dat ik door deze diagnose (van een toestand, waar ik al langere tijd last van had, natuurlijk) m'n stage anders heb gelopen dan ik gewild had. Omdat het (te) veel in m'n hoofd gezeten heeft, waardoor ik andere dingen niet of te weinig opgepakt heb.

Nouja.. nu druk met voorbereiden weekend.. maandag weer verder met acceptatie
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Acceptatie... Ik heb daar nu al een behoorlijke periode "les" in, over 2 weken is mijn revalidatietraject afgelopen. Ik heb wel veel geleerd, maar of dat nu acceptatie is? Misschien, daar ben ik nog niet helemaal uit.



Hoe nuttig zo'n traject ook is, tegelijkertijd holt de gezondheid achteruit en word ik toch met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik vind het op de één of andere manier wel overzichtelijk dat achteruitgang bij mij ook definitief is, en dat er weinig schommeling is van slechte en minder slechte dagen. Waarschijnlijk zou ik dan blijven hopen op betere tijden.
Alle reacties Link kopieren
Ja Roos, zoals je het omschrijft is het precies. Als iets een voldongen feit is kan ik me daar wel bij neerleggen en vind ik het ook niet meer zo erg. Dan heb ik ook een nieuw uitgangspunt om vanuit verder te gaan. Maar dit gewauwel van wel/niet werken van de pomp, wel/niet goed voelen en de onvoorspelbaarheid daarvan, daar kan ik dus helemaal niks mee. En natuurlijk kan ik zeggen "oké, ik heb er genoeg van, haal de pomp er maar uit, dan lever ik fysiek heel veel in maar weet ik waar ik aan toe ben", maar dat is dan ook weer geen optie



Ziekenhuis gebeld, maar daar was natuurlijk niemand die ik nodig heb. Wel een nieuw piepernummer geregeld van degene die ik moet hebben, dat belt maandag een stuk makkelijker



Zwemmen met dolfijnen, ook zo mooi! Een paar jaar geleden waren we in Egypte op vakantie, boottocht om te snorkelen en duikelen. Lange dag, iedereen moe en duf op de boot terug en in ineens een hele school dolfijnen die met de boot mee zwommen! Zo ontzettend gaaf, ik heb nog steeds spijt dat we toen niet gewoon het water ingedoken zijn



Dreamer, inderdaad niet handig als je daar al je verlofdagen voor op moet nemen. Hopelijk snapt de arbo-arts dat ook Fijn weekend!



Livre, hoe lang heb je dat traject al? Je kunt er wel dingen uithalen dus? (om maar even in hulpverleners taal te zeggen )
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat de " " mijn favoriete smiley is
Alle reacties Link kopieren
Is helemaal geen verkeerde smiley Yoels



Weekend was heerlijk! Hele dag in zon gezeten met drankjes en hapjes en geweldige meiden (van Cheerstopic) Enige nadeel is dan echt dat het weekend maar 2 dagen duurt.. En doordat mijn oude weekendtas uitscheurde heb ik nu ook zo'n handige op wieltjes, wat reizen zoveel praktischer maakt. u ziet, ik pas mij aan



En toch.. ik vertel hier groot over acceptatie.. vervolgens vind ik het moeilijk op het werk te vertellen dat ik minder wil werken ivm moe. Ik denk nog steeds op een of andere manier, dat die diagnose niet over mij gaat. Dat ik wel moe ben, maar niet zo erg "het valt wel mee" en dat ik, als ik iets minder wil, of iets niet kan, me dus eigenlijk feitelijk aanstel.. zoiets.



Maar goed, ik ga nog even in de zon, voordat ik weer vanalles moet voor gezin

laterz



Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Klinkt lekker Dream, je weekendje met de cheersdames :-)



Meid het toegeven dat je lijf niet doet wat jij wilt is gewoon moeilijk en kut. Dat ik reuma heb heb ik al wel geaccepteerd, dat ik pijn heb ook, maar dat mijn lijf gewoon soms niet doet wat ik wil daar heb ik het soms nog steeds moeilijk mee. en ja dat klinkt krom en dubbel Maar het feit dat ik soms húlp moet vragen bij aan en uitkleden heb ik het zo moeilijk mee bijvoorbeeld. Wat nou hulp, ik heb helemaal geen hulp nodig. Ik wil geen hulp hebben, zelluf doen. Maar ja zelluf doen gaat soms niet meer.

En het gevoel je aan te stellen; voor mij persoonlijk helpt het ook niet dat ik de ene dag iets wel kan en de dag erop niet. Of ik kan geen was ophangen, maar ik kan wel een uur lopen ofzo.

Het blijft zoeken en een stapje vooruit en twee terug doen



Hier ben ik afgelopen weekend met moeders schoenen gaan kopen omdat ze hoorde dat ik zo;n last van mijn voeten heb. Dus op zoek naar goede platte schoenen, slaag ik toch voor twee paar leuke voor 40 euro en dat voor echt leer! 1 paar soort adam and eve idee, gezondheids dus en een paar hele leuke vlotte schoenen die tussen de oma schoenen stond



Ps zit ff op overige te lezen, maar wat een gezeik de laatste tijd zeg! Tjesses....
Alle reacties Link kopieren
Sleempweek, Dreamer? Volgens mij heeft het weekendje nog wat invloed op je. Leuk dat het zo gezellig was!



Yoels; nog nieuws uit gekomen maandag?





Hier na wat dom gedoe vandaag eindelijk de bijvoeding geregeld. Heeft tot vandaag op de plank gelegen (zucht, een aanvraag regelt zichzelf niet magisch.....), maar het kan dus wel degelijk vlotjes. Vanmiddag werd ik gebeld, overleg, daarna zijn papieren ingevuld. Uurtje later werd ik al gebeld door het bedrijf dat de bijvoeding doet; "komt het uit als wij morgen de boel laten bezorgen?". Kijk, das nou tenminste snel.



En volgens mij gaan Lieske en ik voor het record Nieuwe Vluchtschema's Scoren. Ooit, ergens ver weg in november boekten we een simpel ticket voor onze vakantie. Dachten we. Het gaat niet zo übergoed met de airlines en dat merk je in veel veranderingen qua vluchttijden en vluchten die gecancelled worden. En voor je het weet zit je in een verander-dans. Vandaag was geloof ik wijziging 5 of 6. Maar het moet gezegd; lekker relaxte airline om de boel te wijzigen. Een simpel "joh, we boekten de middagvlucht voor een reden, een ochtendvlucht halen we niet vanaf ons cruiseschip" is genoeg om de hele boel om te laten gooien.
vandaag ga ik van alles kunnen
Alle reacties Link kopieren
Roos, het wordt een soort ienemienemutten dus, welke vlucht jullie uiteindelijk nemen? Ach, wie weet kom je nog ergens waar je geen idee van had



Ik kon vanmorgen tussendoor langskomen, dat was wel fijn. Even stukje van mijn site kopiëren, dat is makkelijker



Na wat vreemde klachten (doof gevoel in armen, tintelende benen, krachtverlies bij het lopen, een geïrriteerd oog) belande ik vanmorgen voor een tussendoor bezoekje in Leiden. Dokter 1 en dokter 2 waren er allebei om me neurologisch te onderzoeken en samen kwamen we tot de conclusie dat het best zou kunnen dat de pomp net iets te hoog staat. Die is naar beneden bijgesteld, hopelijk gaat het snel beter. Bij het weggaan keek dokter 1 me nog even aan. "Zit je altijd zo?" Mijn benen over elkaar. Met jurken en rokjes is dat de enige manier om er niet ordinair uit te zien. "Bij mensen met niet al teveel vet die met hun benen over elkaar zitten wordt soms een zenuw afgeklemd. Daardoor kunnen je benen ook gaan tintelen. Dat kun je beter niet meer doen dus"



Ik heb al de hele dag het gevoel dat ik er als een bouwvakker bij zit.



Goed, dat zal wel loslopen dus, maar dat met die benen went nog niet zo goed



Vanavond viert mijn zusje haar verjaardag en ondanks dat ik vanmorgen mijn vroege afspraak vervloekte (kwart over 7 stond de taxi voor de deur, goedemorgen!) is het dan wel weer heel handig dat ik daar gewoon op tijd naar toe kan.
Alle reacties Link kopieren
Jaja, ik heb gewijzigd in slempweek.. weten jullie wel wat dat is



Heerlijk dat de bijvoeding geregeld is, al blijft het natuurlijk balen dat je het nodig hebt. Fijn dat wijzigen vliegreis wel makkelijk gaat



In feite heb ik natuurlijk nog weinig klagen.. wat ik niet kan zijn de sportieve beweegdingen. En nu de 28 uur per week werken. En eigenlijk voelde het toch als aanstelleritis dat ik m'n werkgever moest mededelen dat het vermoedelijk te veel is. Hij doet, samen met andere leidinggevende, z'n best mij aan een zo leuk mogelijke baan te helpen en ik begin erover dat ik minder wil werken. Hij snapt het wel maar begrijpt het niet, zoiets. Zelf een enorm actieve man met 2 leidinggevende banen. Hij weet van het probleem, kent het probleem maar toch ook weer niet, denk ik dan. Want hij voelt het niet. Nouja.. jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel. Het is moeilijk uit te leggen.



dus.. heb ik lekker bloeiende geraniums gekocht voor in de tuin. Fleur en vrolijkheid brengt zoiets. Vanmorgen al een hoop weg met grof vuil (ligt nog zo'n berg, dus mag nog eens) Lekker lekker



Toedels
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Yoels, klinkt als een logische mogelijke reden! Voor het bouwvakkersgevoel; je kunt ook de benen kruizen ter hoogte van je schenen. Zeg maar zo'n bescheiden kostschoolmeiden-look.



Zoals het nu lijkt (afkloppen ) zien Lieske en ik nu ook iets van New York. Dus je zit er bepaald niet ver naast, had niet gedacht dat dit jaar te zien.





Dream, zekers dat ik weet wat een slempweek is! Dat is vaak de oorzaak dat je na een slempweek in ene sleempweek spelt enzo. Veel of te weinig te klagen hebben, dat doet er m.i. niet toe. Ik snap wat je bedoelt met wel snappen maar niet begrijpen.



Geraniums en tuingrutten voor vandaag dus! Pas je op dat je er niet achter gaat zitten? Want dan knikkeren we je hier zonder pardon eruit hoor.





Zojuist een eerste drinkvoeding geprobeerd. Jakkesgruwelendebah. Op naar de volgende 5 smaken. Ik vermoed dat ik de oorzaak al wel ken. Heel leuk, dat een fabrikant zegt dat het op sapbasis is, om er vervolgens wel kennelijk melk in te plempen. Volgens de website van de leverancier is het niet melkvrij, dus dat zal de oorzaak wel zijn. Ik vermoed dat het komt door onbekendheid met andere merken dan deze, maar zal volgende week eens met de diëtiste overleggen waarom ze voor dit merk koos en niet een ander merk dat ook 'sapbasis' genoemd wordt (maar op basis van water is, logisch) en waar geen melk in zit. Ook logisch trouwens, leverancier zei gisteren nog alle smaakjes te sturen zodat ik kan uitproberen en wat ik niet lekker vind gewoon kan weggooien. Dus dan denk ik; niet al te veel per smaakje, probeer en bestel dan wat bevalt. Welnee........ Ik heb 6 smaakjes gekregen à 2 pakketten met 4 flesjes per pakket. Wát een verspilling als je een smaak niet blieft of over gaat op een ander merk.



Daarnaast heb ik mijn vingers enorm gekruisd voor de komende dagen. Ik ben bang dat mijn duikavontuur toch nog wel eens heel ver weg zou kunnen zijn. Ik heb een James Bond kastje gekregen om opnames te kunnen maken van mijn hartritme want af en toe toch wel wat onhandige momenten, zullen we maar zeggen. Die opname stuur je vervolgens per telefoon door naar het bedrijf dat ze in eerste blik beoordeeld en vervolgens gaat de ecg naar de huisarts. Afijn, van de week een opname gemaakt en dat was niet optimaal. Wat getallen gehoord waarvan ik weet dat het niet is zoals het hoort te zijn. Maar goed, dat zal vast wel loslopen, als er echt wat is dan had huisarts vast al wel op de stoep gestaan en de beste man wil een stuk of 4 opnames alvorens hij wil oordelen en er liggen er nu pas 2. Belt net zijn assistente, de ha wilde nog e.e.a. weten over de klachten. Hij gaat zich er vanavond verder over buigen om te kijken of hij er nu al wat van kan breien en of ik niet toch even door moet naar cardioloog. Hmm. Dus voor nu enorm de vingers gekruisd dat het iets is wat ze gewoon af kunnen met een pilletje o.i.d. en waarmee het verantwoord zal zijn om te duiken. Stomme gezondheid ook altijd.
vandaag ga ik van alles kunnen
Alle reacties Link kopieren
Roos ik hoop ook zo voor je dat je kunt duiken! Ik ben helaas alleen maar in de gelegenheid geweest om op de bodem van de zee te zitten met een luchtfles om, maar de ervaring op die bodem "gewoon" te kunnen ademen, is al apart

Is snorkelen anders wel een optie? Dat kun je daar ook veel en mooi doen!



Wel raar inderdaad, van die flesjes.. hopelijk zijn de andere smaken beter zeg



Ha, ik had gisteren Yoels' bericht helemaal niet gezien! Ik krijg inderdaad ook vaak tintelingen in de benen van 'gekruisd' zitten. Heel irritant vind ik dat, want netjes rechtop met knieën tegen elkaar is lástig zitten. Voelt ook niet prettig in de rug. Achja, zo blijf je wel in beweging



Vandaag bij de bedrijfsarts geweest met de vraag of het mogelijk is enkele uren per week ziek te melden en of dat 'mag'. Daarin geeft de b.a. geen advies Dit overleg je met je leidinggevende en die rapporteert aan de b.a.. En natuurlijk geen leidinggevende vandaag in beeld. Nu zit ik daar toch lastig mee, met m'n stage enzo. Ik wilde stage fulltime (nouaj 28 uur, MIJN fulltime dus) uitzitten en dán (op oude werkplek, als ik daarheen terugmoest) gedeeltelijk in ziektewet. Nu is stage met maand verlengd, maar ik zie mezelf niet nóg een maand alle uren werken. Tuurlijk, ik heb het lang volgehouden, maar nu ik wéét dat het niet goed voor me is, verlang ik meer en meer naar wat rust.

Dus.. ik heb een lange email geschreven naar m'n teamleider. Met lood in de vingers, zeg maar. Met hem had ik het hier al over gehad, gelukkig. Hier ligt toch nog wel een punt voor mij hoor. Ik weet dat het goed zou zijn, een tijdje minder werken. Ik zoek ook werk voor minder dan die 28 uur. Maar als ik dan naar de teamleider moet/ga, dan bekruipt me toch het gevoel van "moet ik dit wel doen" en/of "kan ik niet nog een maandje vooruit zo... "

De b.a. zei nog wel dat e.e.a. met goede onderbouwing moest en hij vond mijn onderbouwing (dat ik buffer wil opbouwen, en dan weer geleidelijk terug naar m'n normale werkritme) wel een goede, geloof ik.



Hmpf.. vind het gewoon moeilijk nu in de zon te gaan zitten en ervan te genieten. Gelukkig kan ik het hier wel even kwijt.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Pfoei, lastig pijnpunt Dromende. Wat een ehm aparte b.a. trouwens, dat 'ie geen advies wil geven. Tsk. Anyway, ik herken het heen en weer gesmeten worden tussen gevoel en verstand qua werk. Ik heb dat toen ik nog werkte (en nog ergens) een van de lastigste punten gevonden. Ik neem mijn petje af voor je dat je die stap hebt genomen voor jezelf en nu al. Je doet jezelf daar serieus een groot plezier mee door nu aan de rem te trekken en niet pas als je treintje al helemaal ontspoort is.





Snorkelen is zeker een optie. Geloof ik, bedenk ik me nu ik dit tik. Maar ja, het is natuurlijk geen scuba. Dat zal ook geen duiken-duiken worden als nieuweling maar tóch! Een ontdek-scuba mogen doen op een reef, wow. Hoe dan ook, dat blijft gewoon nog even afwachten (helaas!) De huisarts is tot de conclusie gekomen dat hij nog 2 opnames wil en dan over gaat tot een faxconsult bij de cardioloog. Ik heb bedacht dat het een goed teken is dat hij een faxconsult wil doen. Dan zit er een aardige kans in dat ik niet heen hoef, en dat is goed. Afijn, lang zal het wel niet meer duren, want een uurtje of 2 na dat telefoontje kon ik alweer een nieuwe opname maken. Precies hetzelfde euvel, grotendeels zelfs precies dezelfde aantal hartslagen. Knapperd die ik ben.



Morgen nog even lekker genieten van het mooie weer. Vandaag was een groot deel maar mwahmwah hier, deed weer even goed bedenken hoe het over een paar dagen zo maar weer eens kan zijn. Kortom, morgen er lekker nog even volop van genieten!
vandaag ga ik van alles kunnen
Alle reacties Link kopieren
Maar snorkelen is ook mooi hoor! Veel reef zit vlak bij de oppervlakte.. zie je echt al veel.. al die lieve kleine kleurige visjes (en de grote engerts... ben me een keertje rotgeschrokken )



Ik twijfel nog steeds over m'n te nemen stap. Nu voel ik me namelijk klaarwakker en fit Net of één keertje eerder weg al helpt. 't Zal eerder een vorm van echte ontspanning zijn, dat ik deze stap neem, denk ik zo. Daar bleef die die b.a. ook op hameren, spanning.. Alsof daar nog niet genoeg op gegooid is, in m'n leven. En natuurlijk is het niet ontspannend, dat ik ander werk wil en alles, maar ik ben wel meer gestressd geweest.

Nahjah.. het voelt als spijbelen, nu, het idee dat ik eerder weg zal gaan van m'n werk. ~zucht~

(aan de andere kant voelt het als een welverdiende vakantie..)
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
He meiden!



Veel geschreven hier! Dreamer, ik herken zóveel van wat je zegt. Dat het als spijbelen voelt, dat de ba geen advies wil geven, dat er knopen doorgehakt moet worden maar iedereen (als in: mensen die een beslising kunnen nemen om het je makkelijker te maken, zoals een (bedrijfs)arts) je een beetje laten zwemmen... Meid, wat góed dat je die mail hebt ontvangen. En ja: het voelt als spijbelen, maar het is zorgen voor jezelf! Pluim voor jou!



Hier een totaal ingestorte Roque. Als in: jetlaggerig. Vakantie was geweldig! Heerlijk in zwembad gehangen, huisje in Orlando was super en een echte aanrader (was geen huisje, maar huis. Met vier slaapkamers, drie badkamers en privézwembad met whirlpool. Wat super, maar ook wel weer eng was. Beer heeft het gepresteerd één keer gewoon het zwembad in te lopen. Gelukkig stond lief er naast en kon hem uit het bad vissen, maar mán, wat staat je hart dan stil...).



Ook WDW was erg geslaagd. Nichtje was in totale verering met Minnie bezig (haar favo knuffel is Minnie, die ze wel 20 keer heeft laten zien aan Minnie. En ze liet grote Minnie ook niet meer los . Echt zó schattig! En Beer was echt enorm aan het glunderen bij Mickey, Pluto en Donald. Zal binnenkort even wat foto's op hyves gooien voor de nieuwsgierigen.



Vliegreis viel alleszins mee, hoewel de crew op de heenweg echt om te schieten was. Heb zelfs even tegen lief geroepen dat we nooit meer met United gingen vliegen. de andere drie vliegtuigen waren echter super, maar bij nummer één liep de steward alleen maar met ogen te rollen, geïrriteerd te zeggen dat er geen verschoonmogelijkheid voor babies was (die er uiteraard wel was), zuchtend en steunend en vermoeid kijkend nog net bereid te kijken of er een basinette aan boord was (die we gewqoon besteld hadden), om hem ons vervolgens toe te flikkeren met de woorden: ik weet ook niet hoe het werkt, zoek het maar uit. En toen Beer per ongeluk wat eten op de grond liet vallen, waren we dood neergevallen als blikken konden doden.



Maar goed: we zaten wél in een upgrade zonder ervoor te betalen (want basinette kan maar op één plaats geïnstalleerd worden) en de kids waren geweldig, net als de vakantie. Nu nog even een jetlag tekkelen
Alle reacties Link kopieren
Hebt gestuurd bedoel ik natuurlijk Dreamer, niet ontvangen. Wijdt het maar aan de jetlag
Alle reacties Link kopieren
En verder moet ik natuurlijk ook nog opde rest reageren, waar ik momenteel niet zoveel puf voor heb. Maar Roos: ik duim voor je! En Cay: hulp bij aan- en uitkleden sucks. Binnenkort weer wat afspreken samen met de boys?



Verder ben ik natuurlijk koningin accepteren. Dat weet iedereen (As if...)



Begin trouwens het idee te hebben dat ik niet meer helemaal thuis ga horen op dit topic... Ik lijk zowaar (zo goed als) pijnvrij. Wie had dat ooit gedacht? Kan het nog niet echt geloven... Zou zó fijn zijn als dit zo blijft! Ach, what the hack. Ik steun jullie wel in jullie pijn
Alle reacties Link kopieren
Welkom terug Koningin Roque. Je bent wel meteen weer bezig met het omhoog krikken van je postingsgemiddelde, zie ik wel. Goed om te lezen dat jullie het zo naar de zin hebben gehad!



Jij onze cheerleader, lijkt me een goed plan!





Dromende, niet zo veel aan jezelf twijfelen meid. Wat is het ergste dat je kan gebeuren? Dat je toch meer blijkt te kunnen dan gedacht? Nou, dan schaal je na verloop van tijd je werkuren weer omhoog. Werkgever happy, jij happy. Onderschat niet hoe belangrijk ontspanning is om het lange termijn vol te kunnen houden. Je zou het als spijbelen kunnen zien, maar is het eigenlijk niet ook een zeer verantwoorde wijze van de werkmarathon uit kunnen lopen?
vandaag ga ik van alles kunnen
Alle reacties Link kopieren
Welcome back, Roque! Fijn dat jullie het zo naar je zin hebben gehad.
Alle reacties Link kopieren
Roque, wat een heerlijk verslag! Leuk, foto's op hyves.. maar daar heb ik niets aan ...

Is Beer er zelf ook van geschrokken, dat hij zo het zwembad inliep? Zou mooi zijn. Gelukkig stond lief ernaast .. (alleen het idee al.. brr..)



Nou, teamleider gaat vooralsnog niet akkoord met ziekte-uren, die ik heb voorgesteld en gaat eerst langs P&O. Dus heb ik vanmiddag gewoon vrijgenomen en hoor ik dinsdag meer. Bij P&O van mijn afdeling zit iemand met fibro.. misschien werkt dat in mijn voordeel. Met m'n directe collega heb ik het er nog overgehad. Dat het heel stom voelt, heren leidinggevenden doen hun best voor mij, dat ik m'n stage kan verlengen en mijn (directe lijkt het wel) antwoord is: "fijn, maar ik wil graag minder uren werken" Zij snapt me wel, maar vindt dat ik mijn gezondheid voorrang moet geven. Zeker nu ik solliciteer. Straks heb ik een nieuwe baan en ben ik te moe om eraan te beginnen.

In principe is dat antwoord er ééntje, waar ze veel mee kunnen. Als ziektewet mij betaald, is de vraag weg welke afdeling dat dan zou doen Scheelt weer in potjes, ofzo.

Vandaag sollicitatiebrief geschreven voor functie van 16 uur. Dit is te weinig, maar misschien zou ik daarnaast freelance werk kunnen doen. Kan ik per keer het aantal extra uren zelf bepalen. Dat lijkt me ook wel wat
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Wat houdt dat in Dream, dat de teamleider niet akkoord gaat? Klinkt niet positief, of begrijp ik het verkeerd?
Alle reacties Link kopieren
je begrijpt het wel goed, denk ik Livre.. Teamleider wil eerst in overleg met P&O of wat ik wil wel kan. Weetikut.



Elvis heeft waarschijnlijk last van apneu en is... moe.. erg moe. Wat een saai zootje he, bij ons
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Nope, Beer vond het wel grappig



Jouw werkgever is als gezinsvriendelijkste uit de bus gekomen Dream, dat je het even weet . Verbaast me trouwens niet enorm, dat baas niet akkoord gaat. Het scheelt hun veel geld als jij vrij neemt in plaats van ziek meldt. En bazen denken meestal meer aan zichzelf dan aan de werknemer. Dat wil zeggen: ze willen best meedenken, als het hen niet teveel kost. Althans: dat is mijn ervaring. Heb je duidelijk gemaakt dat dit op de lange termijn kan betekenen dat je vanwege uitputting volledig afhaakt? Soms is dat een argument waar ze nog wel vatbaar voor zijn.



O, en ik wil je wel toevoegen op hyves? Volgens mij heb ik je gespot bij Bloesem. Kun je de foto's ook bekijken
Alle reacties Link kopieren
Ik heb de foto's gezien

Leuk zeg! Ziet er heerlijk blij uit allemaal.



We stonden op plek 3 Roque, niet bovenaan als gezinsvriendelijk... *kijkt bescheiden* Wat overigens sowieso kul is, want gewoon zelfde CAO als allemaal, hoe kan nou ééntje de beste zijn?

Anyways, ik denk dat de schoen vooral wringt bij het al heel erg meedenken voor werk voor mij en dat ik dan ineens kom met 'goh, dánk jullie wel, maar nu wil ik graag minder werken'. Had misschien een paar minuutjes overleg gescheeld, als ik dat voor die tijd gezegd had. En mijn punt is eigenlijk ook dat ik uitgeput begin aan nieuwe baan. Geen idee hoe erg ze dat vinden



Fijn weekend iedereen
Later is nu

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven