Gezondheid
alle pijlers
leven met pijn: wie praat er mee?
donderdag 24 april 2008 om 12:05
He hallo,
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
woensdag 15 april 2009 om 16:45
Klinkt lekker, Roos
Ik kreeg net halverwege afspraak (fietsafstand zo'n half uur) een lekke band Gelukkig via via aan telefoonnummer gekomen (en gelukkig mobiele telefoon!!) en toen teruggelopen. Nu pijn pijn pijn. Gromm
en huis is een zootje, we moeten eten, en.. en.. en..
blegh dus
Gelukkig schijnt de zon volop!
Ik kreeg net halverwege afspraak (fietsafstand zo'n half uur) een lekke band Gelukkig via via aan telefoonnummer gekomen (en gelukkig mobiele telefoon!!) en toen teruggelopen. Nu pijn pijn pijn. Gromm
en huis is een zootje, we moeten eten, en.. en.. en..
blegh dus
Gelukkig schijnt de zon volop!
Later is nu
woensdag 15 april 2009 om 17:07
He get, wat een rottige timing voor een lekke band. Qua eten lokt dergelijk weer mij persoonlijk altijd erg richting het gemak. Het snelle-klaar-gezonde-hap zeg maar. Uitgebreid bezig zijn met dit weer, bwah.
Lieske, waar ben je? Neem die telefoon op als ik je bel joh. Ik héb me een touroptie gevonden op de Maagdeneilanden! Of nou ja, ik vind het zelf helemaal geweldig. Een goede duikschool die ook scuba aanbiedt voor newbees en opgeleid om ook diegenen met een lichamelijke handicap te laten duiken. Het is al jaren een stiekeme droom om ooit nog eens te duiken, dus ik ruik mijn kansen! Prijzen die ik zag vielen me nog wel mee, dus acuut een mail gestuurd met de vraag om meer info. Als ik zie dat deze school zelfs mensen die quadraplegic zijn veilig kunnen laten duiken, dan heb ik goede hoop dat ze wellicht wat deurtjes open kunnen laten gaan waar me dat in Florida, Australië en Portugal nog niet gelukt is. Whoehoe!
Lieske, waar ben je? Neem die telefoon op als ik je bel joh. Ik héb me een touroptie gevonden op de Maagdeneilanden! Of nou ja, ik vind het zelf helemaal geweldig. Een goede duikschool die ook scuba aanbiedt voor newbees en opgeleid om ook diegenen met een lichamelijke handicap te laten duiken. Het is al jaren een stiekeme droom om ooit nog eens te duiken, dus ik ruik mijn kansen! Prijzen die ik zag vielen me nog wel mee, dus acuut een mail gestuurd met de vraag om meer info. Als ik zie dat deze school zelfs mensen die quadraplegic zijn veilig kunnen laten duiken, dan heb ik goede hoop dat ze wellicht wat deurtjes open kunnen laten gaan waar me dat in Florida, Australië en Portugal nog niet gelukt is. Whoehoe!
vandaag ga ik van alles kunnen
woensdag 15 april 2009 om 19:24
Roos, lag in bed te pitten en hoorde daardoor de telefoon niet. Mea culpa
Klinkt inderdaad geweldig, die duikoptie! Ben alleen bang dat ik ervoor ga bedanken, aangezien duiken een van de weinige dingen is die me echt zijn verboden, op gewichtheffen en de marathon lopen na (maar die liggen ook niet in de planning ):risico dat aorta het begeeft of longen inklappen. Hmm.
Maar ik bied me met alle plezier aan als fotograaf voor het bovenwatergedeelte
Klinkt inderdaad geweldig, die duikoptie! Ben alleen bang dat ik ervoor ga bedanken, aangezien duiken een van de weinige dingen is die me echt zijn verboden, op gewichtheffen en de marathon lopen na (maar die liggen ook niet in de planning ):risico dat aorta het begeeft of longen inklappen. Hmm.
Maar ik bied me met alle plezier aan als fotograaf voor het bovenwatergedeelte
woensdag 15 april 2009 om 21:04
quote:lieske schreef op 15 april 2009 @ 20:49:
[...]
Dat had ik dus ook, Livre
En, heb je al spijt?
Slapen, ja das wel een goede reden.
Jammer dat het op jouw lijstje van verboden vruchten staat. Hier god zij dank niet. Overigens, hoop toch wel dat het van mij uit duidelijk was, is en blijft dat er wat mij betreft straks geen samen moeten o.i.d. is, hé? Allebei een aparte excursie die we leuk vinden, samen een leuke excursie, daar vinden we wel een weg in. Heb dat gevoel overigens helemaal niet erbij hoor, maar zou het niet willen dat een van ons baalt omdat de ander iets wel of niet wil doen. Enzo. Nou ja, iets in die richting ofzo.
[...]
Dat had ik dus ook, Livre
En, heb je al spijt?
Slapen, ja das wel een goede reden.
Jammer dat het op jouw lijstje van verboden vruchten staat. Hier god zij dank niet. Overigens, hoop toch wel dat het van mij uit duidelijk was, is en blijft dat er wat mij betreft straks geen samen moeten o.i.d. is, hé? Allebei een aparte excursie die we leuk vinden, samen een leuke excursie, daar vinden we wel een weg in. Heb dat gevoel overigens helemaal niet erbij hoor, maar zou het niet willen dat een van ons baalt omdat de ander iets wel of niet wil doen. Enzo. Nou ja, iets in die richting ofzo.
vandaag ga ik van alles kunnen
woensdag 15 april 2009 om 22:04
Ooooh, wélk Maagdeneiland?? Oooww, jaloers! Jammer dat je niet kunt/mag duiken, Lieske, maar reden lijkt me wel een goede, zeg maar.
Eten werd hier ook krieltjes en groente uit blik. Sneller kan het niet. Makkelijker ook niet. Zelfs patat is lastiger.. Alleen lastig dat het eigenlijk het makkelijke donderdageten is, zitten we dáár weer mee.. Mogelijk dat dat boterham met ei wordt. Winterpeen erbij en we hebben alle voedselgroepen weer gehad
Baalde vanavond erg van pijn, maar ben tot rust gekomen bij zwemmen van dochter.. uurtje verplicht zitten toch nog ergens goed voor. Ik las de Happinez erbij en las daarin iets over berusten in je lot, wat niet is dat je dus maar gaat zitten en niets doen, maar niet meer vecht tegen wat je toch al hebt.. zoiets. Kwam me wel goed van pas. Was ook geschreven door een joodse vrouw in een concentratiekamp. Als dat niet relativeert.. Net als trouwens veel titels bij deze pijler waar je overheenscrolt....
Eten werd hier ook krieltjes en groente uit blik. Sneller kan het niet. Makkelijker ook niet. Zelfs patat is lastiger.. Alleen lastig dat het eigenlijk het makkelijke donderdageten is, zitten we dáár weer mee.. Mogelijk dat dat boterham met ei wordt. Winterpeen erbij en we hebben alle voedselgroepen weer gehad
Baalde vanavond erg van pijn, maar ben tot rust gekomen bij zwemmen van dochter.. uurtje verplicht zitten toch nog ergens goed voor. Ik las de Happinez erbij en las daarin iets over berusten in je lot, wat niet is dat je dus maar gaat zitten en niets doen, maar niet meer vecht tegen wat je toch al hebt.. zoiets. Kwam me wel goed van pas. Was ook geschreven door een joodse vrouw in een concentratiekamp. Als dat niet relativeert.. Net als trouwens veel titels bij deze pijler waar je overheenscrolt....
Later is nu
woensdag 15 april 2009 om 23:03
Hai moppies, even snel bijgelezen (zowel hier als verder op viva. Volgens mij heb ik zelfs Snuitje weer gespot onder een andere naam dan wel, maar die plaatjes, schrijfstijl, het hoge ik ben zielig gehalte, dat moet Snuitje zijn )
Hier al een paar dagen weer last van voeten; auch dus
Roos spannend voor je ouders dus? And ehh, how's life?
Dream, mooie foto!
Lies hoe is het met de hoofdpijn?
Hier al een paar dagen weer last van voeten; auch dus
Roos spannend voor je ouders dus? And ehh, how's life?
Dream, mooie foto!
Lies hoe is het met de hoofdpijn?
donderdag 16 april 2009 om 10:27
quote:Caylinn schreef op 15 april 2009 @ 23:03:
Hai moppies, even snel bijgelezen (zowel hier als verder op viva. Volgens mij heb ik zelfs Snuitje weer gespot onder een andere naam dan wel, maar die plaatjes, schrijfstijl, het hoge ik ben zielig gehalte, dat moet Snuitje zijn )
Dat was precies mijn gedachte.
Dan zal het wel zo zijn hè, als we het allebei denken.
Hai moppies, even snel bijgelezen (zowel hier als verder op viva. Volgens mij heb ik zelfs Snuitje weer gespot onder een andere naam dan wel, maar die plaatjes, schrijfstijl, het hoge ik ben zielig gehalte, dat moet Snuitje zijn )
Dat was precies mijn gedachte.
Dan zal het wel zo zijn hè, als we het allebei denken.
donderdag 16 april 2009 om 15:13
Dromende, zoiets openbaar bespreken is niet netjes heb ik geleerd. Maar als je barst van nieuwsgierigheid zou je kunnen mailen naar roosvrouwforumtteveel bij de gmail.com
Wow, dat artikel relativeert zeker, ja! Zoiets had ik gisteren ook tijdens een fragment uit Ruby Wax goes Dutch. Ze was met Jeroen Krabbé in het Anne Frank Huis. JK legt dus e.e.a. aan Ruby uit. Sowieso al creepy qua details en dan de emoties op de gezichten van beiden; aangrijpend en enorm voeten op de grond relativerend.
Duiken zou op St. Thomas moeten gaan gebeuren, afkloppen! Sufkop hier, ik was even mijn James Bond riemspeeltje vergeten. Dat zal allemaal wel loslopen, maar moet eerst die uitslag afwachten voor ik medisch akkoord zal krijgen. Qua duikschool is het inmiddels groen licht, die kunnen dusdanig faciliteren dat het geen enkel probleem is. Nu dus enkel een kwestie van ome dok die groen licht moet geven.
How life is, Cay? Damned, zijn we echt al zo diep gezonken? Das ernstig hoor! How's work?
Wow, dat artikel relativeert zeker, ja! Zoiets had ik gisteren ook tijdens een fragment uit Ruby Wax goes Dutch. Ze was met Jeroen Krabbé in het Anne Frank Huis. JK legt dus e.e.a. aan Ruby uit. Sowieso al creepy qua details en dan de emoties op de gezichten van beiden; aangrijpend en enorm voeten op de grond relativerend.
Duiken zou op St. Thomas moeten gaan gebeuren, afkloppen! Sufkop hier, ik was even mijn James Bond riemspeeltje vergeten. Dat zal allemaal wel loslopen, maar moet eerst die uitslag afwachten voor ik medisch akkoord zal krijgen. Qua duikschool is het inmiddels groen licht, die kunnen dusdanig faciliteren dat het geen enkel probleem is. Nu dus enkel een kwestie van ome dok die groen licht moet geven.
How life is, Cay? Damned, zijn we echt al zo diep gezonken? Das ernstig hoor! How's work?
vandaag ga ik van alles kunnen
donderdag 16 april 2009 om 21:13
Work is busy, vandaag 60+ afspraken gepland Nou ja maandag begint de nieuwe secretaresse dan komt veel werk niet meer op mij neer
Ben het wel eens met de stelling uit het artikel trouwens, merk dat als ik weer eens een periode heb dat ik me tegen de pijn afzet, ik veel meer pijn heb. Ga ik mee met de pijn en verzet ik me niet meer, doet het ook minder zeer op de een of andere manier. Maar geschreven door iemand uit een kamp is het wel een relativerend iets inderdaad.
Livre ik had meteen die associaties kon het niet helpen.
Grrr zijn voeten vrijwel over is het me weer eens in de rug geschoten. Nou ja eigen schuld had ik zoonlief maar niet moeten duwen tijdens het fietsen
Ben het wel eens met de stelling uit het artikel trouwens, merk dat als ik weer eens een periode heb dat ik me tegen de pijn afzet, ik veel meer pijn heb. Ga ik mee met de pijn en verzet ik me niet meer, doet het ook minder zeer op de een of andere manier. Maar geschreven door iemand uit een kamp is het wel een relativerend iets inderdaad.
Livre ik had meteen die associaties kon het niet helpen.
Grrr zijn voeten vrijwel over is het me weer eens in de rug geschoten. Nou ja eigen schuld had ik zoonlief maar niet moeten duwen tijdens het fietsen
donderdag 16 april 2009 om 21:38
Sja. ik weet niet.. als ik accepteer lijkt het net of ik méér pijn krijg.. zo van "oké oké, ik geef me over, ik heb pijn en ik ben moe EN LAAT ME NU MET RUST" dat laatste had ik vooral vandaag Heb ook vreselijk de neiging te gaan klagen... fibro én hooikoorts, ik trek het even niet.
Aan de andere kant word ik van de strijd tegen m'n lichaam (en dus mezelf; al jaren voor m'n gevoel) óók hartstikke moe.
Heb dus ook afspraak bij bedrijfsarts gemaakt, kan ik woensdag terecht. Stage is over 1,5 week afgelopen () en dan hoop ik echt even rustig aan te kunnen doen. Ook thuis, want de kinderen zijn dan waarschijnlijk bij m'n ouders. (tijdens vakantie)
Nu eigenlijk nog even druk. Heb een leuk weekend in vooruitzicht met forumdames En daarvoor moet ik nog tassen pakken (kinderen gaan naar m'n ouders, want Elvis heeft ook wat) en morgenmiddag wat te eten maken enneh... ik zou vanavond vanalles doen, maar ik ga NU naar bed. Dan maar een trein later, morgen ... haha, hoe verstandig
En oooooh, St. Thomas.. enige eiland waar ik niet geweest ben, zo'n beetje, in die regio ... St. John (ernaast) is mooier!! Ooit aangekocht door Rockefeller, die er gelijk een natuurpark van maakte, oid. Daar heb ik 18 jaar terug gewoon een rolletje of 2 volgeschoten .. Lekker joh, dat jullie naar die regio gaan.
Aan de andere kant word ik van de strijd tegen m'n lichaam (en dus mezelf; al jaren voor m'n gevoel) óók hartstikke moe.
Heb dus ook afspraak bij bedrijfsarts gemaakt, kan ik woensdag terecht. Stage is over 1,5 week afgelopen () en dan hoop ik echt even rustig aan te kunnen doen. Ook thuis, want de kinderen zijn dan waarschijnlijk bij m'n ouders. (tijdens vakantie)
Nu eigenlijk nog even druk. Heb een leuk weekend in vooruitzicht met forumdames En daarvoor moet ik nog tassen pakken (kinderen gaan naar m'n ouders, want Elvis heeft ook wat) en morgenmiddag wat te eten maken enneh... ik zou vanavond vanalles doen, maar ik ga NU naar bed. Dan maar een trein later, morgen ... haha, hoe verstandig
En oooooh, St. Thomas.. enige eiland waar ik niet geweest ben, zo'n beetje, in die regio ... St. John (ernaast) is mooier!! Ooit aangekocht door Rockefeller, die er gelijk een natuurpark van maakte, oid. Daar heb ik 18 jaar terug gewoon een rolletje of 2 volgeschoten .. Lekker joh, dat jullie naar die regio gaan.
Later is nu
donderdag 16 april 2009 om 21:39
Wie is snuitje en wil iemand me even updaten? mailvooryoels@gmail.com
Roos, duiken! Dat staat op 2 op mijn lijstje dingen-te-doen-als-ze-eens-iets-anders-voor-de-pomp-verzinnen, direct na golfsurfen
Dreamer, je zeehondjes Kan me de opmerking van dochter wel voorstellen ja, ze zien er zo grappig uit zo.
Wbt afzetten tegen pijn en er in "mee gaan"... ik ben er even niet zo goed in. "Normaal" gesproken had ik toch tenminste 7 of 8 goede maanden per jaar. Vorig jaar werd dat al ingekort tot 6, en nu lijk ik er nog meer in te leveren. Lijf wil niet en ik BAAL daarvan. Morgen had ik met een vriendinnetje in Rotterdam afgesproken, rolstoel mee gaat niet voor wat we van plan waren (en omdat ik de hond dan ook niet mee krijg). Maar lijf rommelt en verkrampt en doet pijn en ik wil het zo ontzettend erg niet meer. Eigenlijk hoop ik dat de pomp kapot is, dan heeft het tenminste een oorzaak. Maar ik word vooral het geschommel moe. Steeds weer plannen maken, leven oppakken, doorgaan met alles wat ik deed en steeds weer weer gooit dat stomme lijf roet in het eten. Don't get me wrong, ik ben ontzettend blij met mijn goede periodes, maar dat ik er nooit op kan vertrouwen dat het zo blijft en dat ik na elke slechte periode steeds een klein beetje inlever, dat irriteert me op het moment meer dan ik wil. En dat mijn lijf na twee operaties van het afgelopen jaar weer zo ontzettend niet meewerkt maakt me nu alleen maar een beetje verdrietig en moedeloos. En dat wil ik niet.
(Sorry voor dit hele verhaal. Ik durf mijn ouders en vriendinnetjes (op die van morgen na) nog niet te overspoelen met mijn gekwakkel van de afgelopen week en ik moet het ergens kwijt. Als ik het voor hen maar lang genoeg stil hou verdwijnt het vanzelf wel weer zonder dat ze er weet van hebben, toch? )
Roos, duiken! Dat staat op 2 op mijn lijstje dingen-te-doen-als-ze-eens-iets-anders-voor-de-pomp-verzinnen, direct na golfsurfen
Dreamer, je zeehondjes Kan me de opmerking van dochter wel voorstellen ja, ze zien er zo grappig uit zo.
Wbt afzetten tegen pijn en er in "mee gaan"... ik ben er even niet zo goed in. "Normaal" gesproken had ik toch tenminste 7 of 8 goede maanden per jaar. Vorig jaar werd dat al ingekort tot 6, en nu lijk ik er nog meer in te leveren. Lijf wil niet en ik BAAL daarvan. Morgen had ik met een vriendinnetje in Rotterdam afgesproken, rolstoel mee gaat niet voor wat we van plan waren (en omdat ik de hond dan ook niet mee krijg). Maar lijf rommelt en verkrampt en doet pijn en ik wil het zo ontzettend erg niet meer. Eigenlijk hoop ik dat de pomp kapot is, dan heeft het tenminste een oorzaak. Maar ik word vooral het geschommel moe. Steeds weer plannen maken, leven oppakken, doorgaan met alles wat ik deed en steeds weer weer gooit dat stomme lijf roet in het eten. Don't get me wrong, ik ben ontzettend blij met mijn goede periodes, maar dat ik er nooit op kan vertrouwen dat het zo blijft en dat ik na elke slechte periode steeds een klein beetje inlever, dat irriteert me op het moment meer dan ik wil. En dat mijn lijf na twee operaties van het afgelopen jaar weer zo ontzettend niet meewerkt maakt me nu alleen maar een beetje verdrietig en moedeloos. En dat wil ik niet.
(Sorry voor dit hele verhaal. Ik durf mijn ouders en vriendinnetjes (op die van morgen na) nog niet te overspoelen met mijn gekwakkel van de afgelopen week en ik moet het ergens kwijt. Als ik het voor hen maar lang genoeg stil hou verdwijnt het vanzelf wel weer zonder dat ze er weet van hebben, toch? )
donderdag 16 april 2009 om 22:00
Meiden Niet iedereen kan zich goed overgeven of liever berusten in...\
Ik ben vrij goed in berusten in en minder goed in vechten tegen geloof ik. Niet zo zeer mbt pijn, maar mbt alles in mijn leven. Ik berust sneller dan dat ik ergens tegen vecht. Wellicht dat ik daarom beter kan berusten in de pijn? Beetje het idee van: Ach ja anders wordt het er niet van dus hier moet ik het maar mee doen. Niet dat ik niet af en toe tegen de klippen op vlieg van frustratie hoor, ook die momenten heb ik wel.
Ik ben vrij goed in berusten in en minder goed in vechten tegen geloof ik. Niet zo zeer mbt pijn, maar mbt alles in mijn leven. Ik berust sneller dan dat ik ergens tegen vecht. Wellicht dat ik daarom beter kan berusten in de pijn? Beetje het idee van: Ach ja anders wordt het er niet van dus hier moet ik het maar mee doen. Niet dat ik niet af en toe tegen de klippen op vlieg van frustratie hoor, ook die momenten heb ik wel.
donderdag 16 april 2009 om 22:38
Dat is het misschien ook een beetje Caylinn, dat ik weet dat het beter zou moeten kunnen. Ik kan niet in iets berusten tot ik zeker weet dat het niet meer beter gaat, en dan is het makkelijker. Maar zolang ik weet/hoop/verwacht dat het beter moet kunnen kan ik me niet neerleggen bij dit rommelijf.
Net toch maar even met mama gebeld, dat luchtte wel op. En morgen maar eens echt actief het ziekenhuis proberen te bereiken, dan doe ik er tenminste weer iets aan
Net toch maar even met mama gebeld, dat luchtte wel op. En morgen maar eens echt actief het ziekenhuis proberen te bereiken, dan doe ik er tenminste weer iets aan
donderdag 16 april 2009 om 22:42
Nog even iets luchtigers: de Balder heeft zijn vuurdoop wel echt gehad... hij heeft een piercingshop van binnen gezien Eigenlijk ging ik alleen maar mee om mijn zusjes hand vast te houden, maar eenmaal binnen en bij haar gezien ging het toch wel kriebelen. Mijn oor is een piercing rijker dus, en de Balder heeft zich bewezen.
donderdag 16 april 2009 om 22:44
De menselijke geest werkt voor ieder anders. Ik weet ook dat het anders moet kunnen, maar toch kan ik er (tegenwoordig dan) vrij gemakkelijk in berusten. ergens ging de knop om, zo ineens. Ik ben in den beginne tegen de klippen op gevlogen van frustratie en woede. en toen zo ineens kwam de berusting van: vechten kan natuurlijk en boos zijn ook, maar anders wordt het er niet van. Dit is het en hier moet ik het mee doen.
Nu zijn daar best veel gesprekken via mail en msn met een zeer dierbare vriendin aan vooraf gegaan, maar goed is het wel gelukt.
Nu zijn daar best veel gesprekken via mail en msn met een zeer dierbare vriendin aan vooraf gegaan, maar goed is het wel gelukt.
donderdag 16 april 2009 om 23:33
Ik hoop ook dat ik er nooit in hoef te berusten, tot nu toe kwam het altijd wel weer "goed". Maar misschien zou het soms wel... rustiger zijn. Ik weet het niet, op het moment vind ik het maar moeilijk.
Oh, ik ben een beginneling in vergelijk met jou Mijn oorbelgaatjes ben ik aan het stretchen (beschaafd hoor, tot 3 of 4mm) en piercing in mijn oor is op dit moment de enige. Vroeger wel lip, wenkbrauw en tongpiercing gehad (die laatste overigens maar heel kort, maakt dat het minder erg? ) maar die zijn er allemaal uit. Sommige tatoeages vind ik ook wel heel mooi, maar dat durf ik lijfttechnisch toch niet helemaal aan. Onverklaarbare terugval is tot daar aan toe, terugval door bewust klooien met naalden en pijn is niet te verantwoorden
Dank voor je mail, ik denk zomaar dat je gelijk hebt
Oh, ik ben een beginneling in vergelijk met jou Mijn oorbelgaatjes ben ik aan het stretchen (beschaafd hoor, tot 3 of 4mm) en piercing in mijn oor is op dit moment de enige. Vroeger wel lip, wenkbrauw en tongpiercing gehad (die laatste overigens maar heel kort, maakt dat het minder erg? ) maar die zijn er allemaal uit. Sommige tatoeages vind ik ook wel heel mooi, maar dat durf ik lijfttechnisch toch niet helemaal aan. Onverklaarbare terugval is tot daar aan toe, terugval door bewust klooien met naalden en pijn is niet te verantwoorden
Dank voor je mail, ik denk zomaar dat je gelijk hebt
donderdag 16 april 2009 om 23:50
mwah met piercings in oren begon ik al jong hoor. eerst gewone gaatjes met 6, toen nummers 2 met 14 en jaar later nummers 3 En nu bijna 20 jaar later vergeet ik vaak dat ik er 6 heb hangen Maar hei ik draag dan vrijwel geen kettingen en maar 3 ringen dus het valt nog mee
Tatouage wil ik eigenlijk alleen als het niks triggert met reuma en zo...
Tatouage wil ik eigenlijk alleen als het niks triggert met reuma en zo...
