Gezondheid
alle pijlers
Na 20 weken een Abortus...Mijn verhaal...
vrijdag 25 juli 2008 20:07
vrijdag 25 juli 2008 22:09
Ongelovelijk, de reacties hier.
Er komt een vrouw van 20 vertellen dat ze 2 jaar geleden in een kutsituatie zat. Dat ze al meerdere malen het huis uit was gegooid. Dat het net uit was met haar vriend en ze net een nieuwe had. Dat ze hoogstwaarschijnlijk op dat moment de bodem van de put al zag, of er niet ver vandaan zat. En dan krijg je te horen dat je zwanger bent. Niet 4 weken, niet 6. DAn kun je nog nadenken, je opties overwegen. Nee: 20 weken. Deze vrouw raakt volledig in paniek want heeft niet het gevoel érgens op terug te kunnen vallen. Haar huidige vriend is geadopteerd en zij ziet de kwesties waarmee hij worstelt. Waardoor ze besluit dat dát geen optie is. Maar zelf opvoeden, in die drie dagen dat ze weet dat ze zwanger is en een beslissing moet nemen ziet ze dat óók niet als optie. Er is een kliniek die haar wil helpen, en ze aborteert.
Niet veel later, als ze de rust heeft om na te denken, voelt ze al schuld, heeft ze het moeilijk en 2 jaar later voelt ze nog steeds schuld. Misschien zou ze alles wel terug willen draaien.
He ja, laten we er dan fijn een topic over maken of aborteren met 20weken wel of niet verantwoord is. Dáár heeft ze wat aan. IK denk echt dat deze mevrouw zich stúkken beter gaat voelen door te horen dat ze inderdaad een moordenaar is en dat haar kindje 6 weken later levensvatbaar zou zijn. Ik denk inderdaad dat we haar kunnen helpen door even goed door te zagen over het belachelijke beleid dat dit mogelijk is. En ik ben blij dat er weer een hoop mensen op hun high horse zitten en zeggen dat zij hier nooit voor hadden gekozen. Goed voor jullie. Jullie zijn fantastisch.
Topicopener, ik kan me voorstellen dat dit emotioneel gezien voor je moeilijk is. Ik kan me voorstellen dat het nauwelijks kunnen bevatten dat je zwanger bent en tóch een beslissing moeten nemen, ervoor zorgt dat je misschien een beslissing neemt die later als "verkeerd" aanvoelt. IK hoop dat je iets hebt aan de link. Misschien kun je anders eens contact opnemen met je huisarts en vragen of er lotgenootgroepen zijn, of je door laten verwijzen naar een goede psych. Ik heb er (gelukkig) geen ervaring mee, maar hoop echt dat jij hierover rust kunt vinden, het een plekje kan geven. Sterkte meis!
Er komt een vrouw van 20 vertellen dat ze 2 jaar geleden in een kutsituatie zat. Dat ze al meerdere malen het huis uit was gegooid. Dat het net uit was met haar vriend en ze net een nieuwe had. Dat ze hoogstwaarschijnlijk op dat moment de bodem van de put al zag, of er niet ver vandaan zat. En dan krijg je te horen dat je zwanger bent. Niet 4 weken, niet 6. DAn kun je nog nadenken, je opties overwegen. Nee: 20 weken. Deze vrouw raakt volledig in paniek want heeft niet het gevoel érgens op terug te kunnen vallen. Haar huidige vriend is geadopteerd en zij ziet de kwesties waarmee hij worstelt. Waardoor ze besluit dat dát geen optie is. Maar zelf opvoeden, in die drie dagen dat ze weet dat ze zwanger is en een beslissing moet nemen ziet ze dat óók niet als optie. Er is een kliniek die haar wil helpen, en ze aborteert.
Niet veel later, als ze de rust heeft om na te denken, voelt ze al schuld, heeft ze het moeilijk en 2 jaar later voelt ze nog steeds schuld. Misschien zou ze alles wel terug willen draaien.
He ja, laten we er dan fijn een topic over maken of aborteren met 20weken wel of niet verantwoord is. Dáár heeft ze wat aan. IK denk echt dat deze mevrouw zich stúkken beter gaat voelen door te horen dat ze inderdaad een moordenaar is en dat haar kindje 6 weken later levensvatbaar zou zijn. Ik denk inderdaad dat we haar kunnen helpen door even goed door te zagen over het belachelijke beleid dat dit mogelijk is. En ik ben blij dat er weer een hoop mensen op hun high horse zitten en zeggen dat zij hier nooit voor hadden gekozen. Goed voor jullie. Jullie zijn fantastisch.
Topicopener, ik kan me voorstellen dat dit emotioneel gezien voor je moeilijk is. Ik kan me voorstellen dat het nauwelijks kunnen bevatten dat je zwanger bent en tóch een beslissing moeten nemen, ervoor zorgt dat je misschien een beslissing neemt die later als "verkeerd" aanvoelt. IK hoop dat je iets hebt aan de link. Misschien kun je anders eens contact opnemen met je huisarts en vragen of er lotgenootgroepen zijn, of je door laten verwijzen naar een goede psych. Ik heb er (gelukkig) geen ervaring mee, maar hoop echt dat jij hierover rust kunt vinden, het een plekje kan geven. Sterkte meis!
vrijdag 25 juli 2008 22:12
@ Mormeltje:
Ik ben hier degene niet die hier barbaars is hoor, dat is TO zelf en de kliniek natuurlijk. En durf je MIJ dan een sadist te noemen?? Je bent niet goed wijs.
Ik heb het juist zo neergezet omdat mensen het vermoorden van een baby, van een leven, ineens 'normaal' vinden wanneer hij of zij nog niet geboren is. Blijkbaar is zo`n kind zo anoniem en nietszeggend voor mensen dat het allemaal mag kan en mag. En dan met zielige verhalen het goedpraten. Walgelijk. Mensen die er zo makkelijk over praten en doen alsof het de normaalste zaak van de wereld is zouden eens bij zo`n abortus moeten zijn, misschien dat dat mensen eens wakker schudt.
Ik ben hier degene niet die hier barbaars is hoor, dat is TO zelf en de kliniek natuurlijk. En durf je MIJ dan een sadist te noemen?? Je bent niet goed wijs.
Ik heb het juist zo neergezet omdat mensen het vermoorden van een baby, van een leven, ineens 'normaal' vinden wanneer hij of zij nog niet geboren is. Blijkbaar is zo`n kind zo anoniem en nietszeggend voor mensen dat het allemaal mag kan en mag. En dan met zielige verhalen het goedpraten. Walgelijk. Mensen die er zo makkelijk over praten en doen alsof het de normaalste zaak van de wereld is zouden eens bij zo`n abortus moeten zijn, misschien dat dat mensen eens wakker schudt.
vrijdag 25 juli 2008 22:13
:
Ik wil je aleen maar een knuffel geven en verder niks!
Er word al zoveel veroordeeld!
Nou indeed, hier nog een knuf,
Al die PERFECTE ouders met hun (ver) oordelen hier,
Meidje dit moet moeilijk voor je zijn, en draag je je hele leven met je mee, dit kindje is je eerste, en zal altijd je eerste zijn
Ik wens je heel veel sterkte...
vrijdag 25 juli 2008 22:13
Ehm, dan kun je toch gewoon een keizersnede toepassen en kind leeft toch in de meeste gevallen? Of willen ze die op tafel laten sterven dan? ben ik nu zo dom of denk ik dat er toch echt ergens een foutje moet zijn gemaakt in vertaling of weet ik wat.
kan me voorstellen dat het 26 weken zouden zijn in het artikel, dat betekent namelijk dat in sommige gevallen kinderen ook al levensvatbaar zijn, dus dat zou al erg genoeg zijn.maar 36? Wil er niet eens over nadenken over het hoe en wat, als dat écht waar zou zijn.
vrijdag 25 juli 2008 22:16
Ik zou me er nooit toe aan kunnen zetten wat de situatie ook zal zijn, zal nog eerder voor adoptie gaan denk ik MAAR ik kan begrijpen dat er veel vrouwen flink in het nauw zitten.
Misschien speelt er vaak ook mee dat vrouwen denken;
' zolang ik nog geen 3 maanden ben is abortus wel verantwoord?'
Weet ik niet hoor....
Toch als ik echt voor de keuze zou moeten staan dan maar met 8 weken ipv 20 weken.
Ik weet nog zo goed dat ik met 16 weken mijn mannetje al voelde trappelen in mijn buik en met 20 weken al echt 'respons' kreeg.
De gevoelige reacties zullen ongetwijfeld van andere moeders zijn en eerlijk is eerlijk, als je al moeder bent weet je heel veel wat een 20 weken-zwanger-beebie met je doet.
Althans zo voel ik dat wel.....
Keek net eens in mijn mannetjes beebieboek naar de 20 weken echo n.a.v. dit topic en kreeg gewoon kippevel.
IK kan er met mijn hoofd niet bij iig.
vrijdag 25 juli 2008 22:18
Maar nog even weer on-topic, ik wilde TO wel even een flinke 
geven. Het moet een heel heftige tijd voor haar zijn geweest en wie weet hoelang ze rond blijft lopen met de gevolgen van die beslissing.
Nogmaals, ik veroodeel TO absoluut niet, maar die klinieken wel!
Er moet toch structueel iets mis zijn daar dat jonge meisjes, labiel, binnen 3 dagen een abortus kunnen krijgen terwijl ze 20 weken zwanger zijn.
geven. Het moet een heel heftige tijd voor haar zijn geweest en wie weet hoelang ze rond blijft lopen met de gevolgen van die beslissing.Nogmaals, ik veroodeel TO absoluut niet, maar die klinieken wel!
Er moet toch structueel iets mis zijn daar dat jonge meisjes, labiel, binnen 3 dagen een abortus kunnen krijgen terwijl ze 20 weken zwanger zijn.
vrijdag 25 juli 2008 22:18
Nou indeed, hier nog een knuf,
Al die PERFECTE ouders met hun (ver) oordelen hier,
Ben je zelf moeder?
Meidje dit moet moeilijk voor je zijn, en draag je je hele leven met je mee, dit kindje is je eerste, en zal altijd je eerste zijn
Nee hoor, daar heeft TO toch ECHT voor gekozen, dat dit niet haar eerste kind is......
Ik wens je heel veel sterkte...[/quote]
Al die PERFECTE ouders met hun (ver) oordelen hier,
Ben je zelf moeder?
Meidje dit moet moeilijk voor je zijn, en draag je je hele leven met je mee, dit kindje is je eerste, en zal altijd je eerste zijn
Nee hoor, daar heeft TO toch ECHT voor gekozen, dat dit niet haar eerste kind is......
Ik wens je heel veel sterkte...[/quote]
vrijdag 25 juli 2008 22:21
The Empress en Fleurtje:
TEn eerste: ik ben niét voor abortus bij 20 weken, althans: niet in de meeste gevallen. En topicopenster gaf al aan dat zij dat ook niet was. Probleem is wel dat ze erpas bij 20 weken erachter kwam dat ze zwanger was en 3 (!) dagen de tijd kreeg om een belissing te nemen die hoe dan ook haar leven ging veranderen. Ze heeft niet 14 weken met de wetenschap rondgelopen: nee. Ze wist net dat ze zwanger was en moest een beslissing maken. Het is zo enorm makkelijk om vanuit je luie stoel te redeneren dat het moord is en dat het aan te rekenen is dat je met 20 weken die keuze maakt. Maar wat moet je dan? Je ben 19, je leven staat hoe dan ook op z'n kop, vanwege de ervaringen van je vriend wil je niet laten adopteren maar je bent, in paniek, van gedachte dat je het kind ook niet op kan voeden. Daarnaast krijg je ook nog eens belabberde begeleiding.
Maar nee, inderdaad. TO is een inslecht mens en een moordenaar. Want hoe kán ze. Goh, dat is nu precies hoe ze over zichzelf denkt, laten we haar hier inderdaad nog even extra in gaan bevestigen. Vooral vanuit de eigen luxe positie waarin je zit.
TEn eerste: ik ben niét voor abortus bij 20 weken, althans: niet in de meeste gevallen. En topicopenster gaf al aan dat zij dat ook niet was. Probleem is wel dat ze erpas bij 20 weken erachter kwam dat ze zwanger was en 3 (!) dagen de tijd kreeg om een belissing te nemen die hoe dan ook haar leven ging veranderen. Ze heeft niet 14 weken met de wetenschap rondgelopen: nee. Ze wist net dat ze zwanger was en moest een beslissing maken. Het is zo enorm makkelijk om vanuit je luie stoel te redeneren dat het moord is en dat het aan te rekenen is dat je met 20 weken die keuze maakt. Maar wat moet je dan? Je ben 19, je leven staat hoe dan ook op z'n kop, vanwege de ervaringen van je vriend wil je niet laten adopteren maar je bent, in paniek, van gedachte dat je het kind ook niet op kan voeden. Daarnaast krijg je ook nog eens belabberde begeleiding.
Maar nee, inderdaad. TO is een inslecht mens en een moordenaar. Want hoe kán ze. Goh, dat is nu precies hoe ze over zichzelf denkt, laten we haar hier inderdaad nog even extra in gaan bevestigen. Vooral vanuit de eigen luxe positie waarin je zit.
vrijdag 25 juli 2008 22:22
vrijdag 25 juli 2008 22:24
Dat is me al eerder bij je opgevallen ja.
IK huil echt niet met iedereen mee en durf genoeg discussies aan te gaan. Maar ik vind niet dat je iemand, waarvan zo duidelijk is dat deze persoon al zó in de knoop zit met zichzelf, je nog meer even na moet trappen. Empathie betekent ook de situatie of keuze niet snappen, maar daarom iemand nog wel z'n verhaal kunnen laten doen en luiteren. En kijken hoe iemand kan helen, verder kan met z'n leven. Ook al heeft deze persoon een fout gemaakt.
vrijdag 25 juli 2008 22:25
en ze behandelde me niet als een niets zeggend anoniem persoon.....
Ze bedoelde jou ook niet maar je kind.
ik vind jou wagelijk.....en als mijn kindje hier was zou hij het zelfde zeggen !!!!!!
Oh djees, dit kun je toch echt niet menen he?
want mijn kindje en ik zijn in geheel aanschouwend, voelend in ons hart...geen eind...geen begin.....MAAR IN HEELHEID VERBONDEN.....
Oh echt hier wil heel graag wat op zeggen maar ik bijt mijn vingers wel af.....
Ze bedoelde jou ook niet maar je kind.
ik vind jou wagelijk.....en als mijn kindje hier was zou hij het zelfde zeggen !!!!!!
Oh djees, dit kun je toch echt niet menen he?
want mijn kindje en ik zijn in geheel aanschouwend, voelend in ons hart...geen eind...geen begin.....MAAR IN HEELHEID VERBONDEN.....
Oh echt hier wil heel graag wat op zeggen maar ik bijt mijn vingers wel af.....
vrijdag 25 juli 2008 22:26
Topics als deze geven mij wel het idee dat als mensen op internet dingen makkelijk zeggen dan face-to-face.
Ik bedoel, natuurlijk, als TO tegenover een anti-abortus persoon (of gewoon iemand die zelf gewenst zwanger is (geweest)) had gezeten dan zou die persoon waarschijnlijk wel hebben aangegeven richting TO moeite te hebben met deze beslissing, vooral omdat het zo laat in de zwangerschap is. Dat lijkt me ook vrij normaal. Maar zou je tegen iemand die echt tegenover je zit ook zeggen, dat het net goed is dat ze zich nu zo rot voelt? Dat ze een sadist is? Een barbaar? Schandalig? Slecht? Misschien zeg je nu wel "Ja, natuurlijk!" maar ik denk uiteindelijk dat de sociale regels in het dagelijks leven je daarin toch een beetje reguleren. Dat je toch even nadenkt voordat je wat zegt, tegen bepaalde mensen.
Ik bedoel, natuurlijk, als TO tegenover een anti-abortus persoon (of gewoon iemand die zelf gewenst zwanger is (geweest)) had gezeten dan zou die persoon waarschijnlijk wel hebben aangegeven richting TO moeite te hebben met deze beslissing, vooral omdat het zo laat in de zwangerschap is. Dat lijkt me ook vrij normaal. Maar zou je tegen iemand die echt tegenover je zit ook zeggen, dat het net goed is dat ze zich nu zo rot voelt? Dat ze een sadist is? Een barbaar? Schandalig? Slecht? Misschien zeg je nu wel "Ja, natuurlijk!" maar ik denk uiteindelijk dat de sociale regels in het dagelijks leven je daarin toch een beetje reguleren. Dat je toch even nadenkt voordat je wat zegt, tegen bepaalde mensen.
