Gezondheid
alle pijlers
Nerveuze blaas
dinsdag 15 juni 2010 om 11:02
Volgens mijn huisarts heb ik een nerveuze blaas, of ja, dat zou het kunnen zijn. Een tijdje terug toen ik toch bij haar was heb ik verteld dat ik vaak 's nachts eruit moet om te plassen (1-5 x) en dat ik overdag soms ook een onaangenaam 'ik moet plassen gevoel' heb ondanks dat ik een half uur geleden nog geweest ben. Urine is zowel gedipstickt als op kweek gezet maar daar kwam niets uit.
Ik heb het niet altijd even erg, soms heb ik er overdag nauwelijks last van en hoef ik 's nachts er maar één keer uit. Soms echter moet ik ook heel vaak plassen, thuis, vlak voor college, tussen de colleges door, nog een keer thuis, vlak voor het boodschappen doen etc. Ik word er soms een beetje gek van en ben dan bang dat ik als ik net in de stad loop/in de auto zit/aan het strand lig wéér moet plassen. Het doet geen pijn als ik moet plassen, maar als ik niet ga blijf ik een naar drukkend gevoel in m'n blaas houden.
Vorig jaar op weg naar Frankrijk heb ik dus de hele weg telkens 2u met zo'n gevoel gezeten omdat we niet elk uur een toilet konden/wilden zoeken. Op de terugweg maar 3x gepauzeerd en ik had nergens last van. Heel wisselend dus, maar het breekt wel m'n nachtrust en soms m'n sociale leven op.
Iemand ervaring? Wondertherapieën? Ik geloof trouwens niet dat ik een onderliggend probleem heb, ontsteking is het niet en soa zou ik ook niet moeten kunnen hebben (en de rest lijkt me vrij onwaarschijnlijk als gezonde vrouw van begin 20).
Ik heb het niet altijd even erg, soms heb ik er overdag nauwelijks last van en hoef ik 's nachts er maar één keer uit. Soms echter moet ik ook heel vaak plassen, thuis, vlak voor college, tussen de colleges door, nog een keer thuis, vlak voor het boodschappen doen etc. Ik word er soms een beetje gek van en ben dan bang dat ik als ik net in de stad loop/in de auto zit/aan het strand lig wéér moet plassen. Het doet geen pijn als ik moet plassen, maar als ik niet ga blijf ik een naar drukkend gevoel in m'n blaas houden.
Vorig jaar op weg naar Frankrijk heb ik dus de hele weg telkens 2u met zo'n gevoel gezeten omdat we niet elk uur een toilet konden/wilden zoeken. Op de terugweg maar 3x gepauzeerd en ik had nergens last van. Heel wisselend dus, maar het breekt wel m'n nachtrust en soms m'n sociale leven op.
Iemand ervaring? Wondertherapieën? Ik geloof trouwens niet dat ik een onderliggend probleem heb, ontsteking is het niet en soa zou ik ook niet moeten kunnen hebben (en de rest lijkt me vrij onwaarschijnlijk als gezonde vrouw van begin 20).
dinsdag 15 juni 2010 om 11:07
dinsdag 15 juni 2010 om 11:16
Als ik niet ga dan blijf ik met een pijnlijk/drukkend gevoel zitten. En ja, dat kan ik wel langer vol houden maar fijn is anders. Ik plas een kleine tot normale plas (ligt aan hoeveel ik drink natuurlijk en hoelang ik het al ophoud).
Het zou natuurlijk psychisch kunnen zijn, maar wat doe ik er dan aan? Ik heb niet het idee dat het meer speelt in bepaalde perioden met meer stress. Wel maak ik me er meer druk om als het 'echt niet uit komt'.
Het zou natuurlijk psychisch kunnen zijn, maar wat doe ik er dan aan? Ik heb niet het idee dat het meer speelt in bepaalde perioden met meer stress. Wel maak ik me er meer druk om als het 'echt niet uit komt'.
dinsdag 15 juni 2010 om 11:24
Ik heb al langere tijd wat moeite mij plas op te houden. Soms net te laat bij de WC, soms wel 10 x op een dag naar de WC en steeds kleine beetjes plassen. Nou heb ik 2,5 jaar geleden een kind gekregen en lijkt dat wel enige invloed erop te hebben, maar volgens mijn bekkenbodemtherapeute (jezus wat een woord) zijn er ook genoeg mensen in alle leeftijdscatergorieen die zonder een kind te krijgen last krijgen van klachten rondom blaas en bekken.
Zij geeft me oefeningen om mijn bekkenbodem te trainen maar heeft me ook een "dagboek" bij laten houden om te zien hoeveel en hoevaak ik nou plaste in verhouding met hoeveel en hoevaak ik iets drink. Was vrij verhelderend, zo drink ik te weinig, waardoor mijn blaas ook niet goed getraind is. Daarnaast is mijn bekkenbodemspanning niet helemaal goed en plaste ik niet volledig uit. Met oefeningen ben ik de boel nu aan het trainen.
als het je echt belemmert in je dagelijks leven (en dat doet het zo te lezen), kijk dan of je een afspraak kunt maken bij een bekkenbodemfysio (dat is echt een aparte specialisatie). Ik kreeg een verwijzing van de huisarts, maar had er ook heen gekund zonder verwijzing werd me later verteld.
Succes!!
Zij geeft me oefeningen om mijn bekkenbodem te trainen maar heeft me ook een "dagboek" bij laten houden om te zien hoeveel en hoevaak ik nou plaste in verhouding met hoeveel en hoevaak ik iets drink. Was vrij verhelderend, zo drink ik te weinig, waardoor mijn blaas ook niet goed getraind is. Daarnaast is mijn bekkenbodemspanning niet helemaal goed en plaste ik niet volledig uit. Met oefeningen ben ik de boel nu aan het trainen.
als het je echt belemmert in je dagelijks leven (en dat doet het zo te lezen), kijk dan of je een afspraak kunt maken bij een bekkenbodemfysio (dat is echt een aparte specialisatie). Ik kreeg een verwijzing van de huisarts, maar had er ook heen gekund zonder verwijzing werd me later verteld.
Succes!!
dinsdag 15 juni 2010 om 11:26
mijn dochter heeft het ook, ze is 4 en ik heb op advies van de kinderarts haar veel laten drinken, zo voelde ze beter aan dat ze echt moest plassen en leerde het ook ophouden. Is niet binnen een paar weken over maar na een paar maanden had ze het onder de knie en ze leerde ook dat de druk die ze voelde niet noodzakelijk betekende dat ze moest plassen maar dat ze het kon ophouden.
Is volgens mij een kwestie van oefenen en je niet teveel concentreren op het drukkende gevoel.
Is volgens mij een kwestie van oefenen en je niet teveel concentreren op het drukkende gevoel.
dinsdag 15 juni 2010 om 11:44
Je psyche kan veel invloed hebben op je blaas!
Ik had zelf -een heel ander probleem- last van steeds terugkerende blaasontstekingen en belandde op die manier dus bij de uroloog en een bekkenbodemfysiotherapeut. Het bleek dat ik mijn spieren onbewust te veel aanspande (als reactie op de pijn van blaasontstekingen) waardoor ik structureel niet meer op een goede manier plaste, met als resultaat steeds weer nieuwe blaasontstekingen.
Een bekkenbodemfysiotherapeut zou je goed kunnen helpen om je bewustzijn te geven van hoe je op een goede manier je spieren kan gebruiken en hoe je op een goede manier kan plassen. Je psyche kan invloed hebben op hoe je je bekkenbodemspieren gebruikt, zonder dat je jezelf daar bewust van bent.
Ik weet natuurlijk niet of dat bij jou zo is, maar het zou kunnen.
Ik had zelf -een heel ander probleem- last van steeds terugkerende blaasontstekingen en belandde op die manier dus bij de uroloog en een bekkenbodemfysiotherapeut. Het bleek dat ik mijn spieren onbewust te veel aanspande (als reactie op de pijn van blaasontstekingen) waardoor ik structureel niet meer op een goede manier plaste, met als resultaat steeds weer nieuwe blaasontstekingen.
Een bekkenbodemfysiotherapeut zou je goed kunnen helpen om je bewustzijn te geven van hoe je op een goede manier je spieren kan gebruiken en hoe je op een goede manier kan plassen. Je psyche kan invloed hebben op hoe je je bekkenbodemspieren gebruikt, zonder dat je jezelf daar bewust van bent.
Ik weet natuurlijk niet of dat bij jou zo is, maar het zou kunnen.
dinsdag 15 juni 2010 om 11:56
Ik heb trouwens geen last van incontinentie (even voor de duidelijkheid). Maar dat drukkende gevoel is echt zeer onaangenaam en ik weet wel dat ik het op kan houden, maar fijn is anders. Ik drink zeker voldoende om 'te leren wanneer ik moet'. Soms lijkt het echter dat de thee gewoon wacht tot ik de deur uit gaat om 'door te lopen'.
Verder 'pers' ik niet tijdens het plassen, plas helemaal uit en ik heb ook geen blaasontsteking. Ik vind het een beetje raar om naar de bekkenbodemtherapeut te gaan omdat ik geen moeite heb met ophouden, het doet alleen pijn/het drukt als ik het doe. Of kunnen ze daar ook iets aan doen?
Verder 'pers' ik niet tijdens het plassen, plas helemaal uit en ik heb ook geen blaasontsteking. Ik vind het een beetje raar om naar de bekkenbodemtherapeut te gaan omdat ik geen moeite heb met ophouden, het doet alleen pijn/het drukt als ik het doe. Of kunnen ze daar ook iets aan doen?
dinsdag 15 juni 2010 om 12:27
Ik heb dit ook gehad, en de uroloog stelde een overactieve blaas vast. Heb een tijd medicijnen geslikt hiervoor (vesicare). Maar toch verergeren spanningen het ook.
En wat bij mij echt zo is, ik kan niet een koude ondergrond onder mijn voeten hebben (heb altijd sloffen aan op laminaat of van die croqs). Even op de grond zitten spelen met mijn zoontje resulteert hier al in blaaskrampen. Zwaar irritant.
Maar inderdaad speelt psychisch toch wel een rol. ten tijde van mijn relatie had ik er veel meer last van.
Angst gaat bij mij op mijn blaas zitten.
Ook kan dat geirriteerde gevoel door schimmelinfecties komen. Dat gaf bij mij steeds bijna dezelfde klachten als blaasontsteking.
En verder kan je inderdaad je spieren trainen.
Ik moest altijd al vaak. Als kind al. En met spanning wordt het nog erger hier.
En kou dus. vooral koude voeten.
Met die medicijnen ben ik gestopt vond het niet echt helpen. Bovendien hadden die weer bijwerkingen.
En wat bij mij echt zo is, ik kan niet een koude ondergrond onder mijn voeten hebben (heb altijd sloffen aan op laminaat of van die croqs). Even op de grond zitten spelen met mijn zoontje resulteert hier al in blaaskrampen. Zwaar irritant.
Maar inderdaad speelt psychisch toch wel een rol. ten tijde van mijn relatie had ik er veel meer last van.
Angst gaat bij mij op mijn blaas zitten.
Ook kan dat geirriteerde gevoel door schimmelinfecties komen. Dat gaf bij mij steeds bijna dezelfde klachten als blaasontsteking.
En verder kan je inderdaad je spieren trainen.
Ik moest altijd al vaak. Als kind al. En met spanning wordt het nog erger hier.
En kou dus. vooral koude voeten.
Met die medicijnen ben ik gestopt vond het niet echt helpen. Bovendien hadden die weer bijwerkingen.
dinsdag 15 juni 2010 om 12:42
Medicijnen ben ik ook niet zo voor.
Koude voeten heb ik wel altijd. Ja, behalve dan als het buiten 25 graden is (dus ik heb zo'n 10 maanden per jaar kouden voeten). Sloffen ed kan ik wel aandoen maar het enige wat helpt is douchen of een warm voetenbad (of sporten). Kan m'n koude voeten trouwens niet zo 123 linken aan de blaasproblemen.
Schimmelinfectie heb ik geloof ik nooit gehad/nooit op getest.
Koude voeten heb ik wel altijd. Ja, behalve dan als het buiten 25 graden is (dus ik heb zo'n 10 maanden per jaar kouden voeten). Sloffen ed kan ik wel aandoen maar het enige wat helpt is douchen of een warm voetenbad (of sporten). Kan m'n koude voeten trouwens niet zo 123 linken aan de blaasproblemen.
Schimmelinfectie heb ik geloof ik nooit gehad/nooit op getest.
dinsdag 15 juni 2010 om 12:43
Ik heb als kind veel blaasontstekingen gehad. Had een vergroeide urineleider, bleef altijd wat achter wat er na het toiletbezoek uitkwam. Broek vies en vaak een blaasontsteking. op mijn elfde geopereerd en praktisch waren de klachten weg.
Ik heb eraan overgehouden dat ik nog steeds bang ben dat het toilet niet op tijd haal. Daarom ga ik vaak "voor de zekerheid" even naar de wc. Voordat we naar de bioscoop gaan bijvoorbeeld. Ik kan 10 minuten voor vertrek gaan, maar dan moet ik op het moment dat we de deur uitstappen weer. Dus tegenwoordig wacht ik lekker tot iedereen klaar is om weg te gaan. Als ik dan ga, voel ik me het lekkerst.
's Avonds voor het naar bed gaan heb ik het ook. Ik ga naar de wc, ga in bed liggen, lees een stukje. En op het moment dat ik relaxed ben en weet dat ik bijna ga slapen, moet ik nog een keer. Voor de zekerheid.
Mijn aandrang heeft, zoals je ziet, niks te maken met realiteit. Als ik dan ga, ja, dan komt er wel wat. Indertijd heeft de uroloog wel uitgelegd dat je nieren voortdurend vocht richting blaas sturen, dus in 10 min heb je heus wel weer wat nieuws gefabriceerd, maar een ander zou daar niet voor naar de wc lopen.
Samengevat: op het moment dat je er erg mee bezig bent, kan je aandrang ontwikkelen die lichamelijk niet nodig is, maar door jouw focus wel ontstaat. Ik heb inmiddels geaccepteerd dat ik mijn dagprogramma eromheen bouw (want ik vind de impact ervan gering, dus zou er wat aan doen meer energie kosten denk ik). Maar het is inderdaad irritant op lange vlieg- en autoreizen of tijdens een biosfilm, omdat ik veel tijd verdoe met bedenken of ik nu wel of niet, of ik voor de zekerheid... enzovoorts.
Kan het bij jou ook niet een psychisch probleem zijn geworden?
Ik heb eraan overgehouden dat ik nog steeds bang ben dat het toilet niet op tijd haal. Daarom ga ik vaak "voor de zekerheid" even naar de wc. Voordat we naar de bioscoop gaan bijvoorbeeld. Ik kan 10 minuten voor vertrek gaan, maar dan moet ik op het moment dat we de deur uitstappen weer. Dus tegenwoordig wacht ik lekker tot iedereen klaar is om weg te gaan. Als ik dan ga, voel ik me het lekkerst.
's Avonds voor het naar bed gaan heb ik het ook. Ik ga naar de wc, ga in bed liggen, lees een stukje. En op het moment dat ik relaxed ben en weet dat ik bijna ga slapen, moet ik nog een keer. Voor de zekerheid.
Mijn aandrang heeft, zoals je ziet, niks te maken met realiteit. Als ik dan ga, ja, dan komt er wel wat. Indertijd heeft de uroloog wel uitgelegd dat je nieren voortdurend vocht richting blaas sturen, dus in 10 min heb je heus wel weer wat nieuws gefabriceerd, maar een ander zou daar niet voor naar de wc lopen.
Samengevat: op het moment dat je er erg mee bezig bent, kan je aandrang ontwikkelen die lichamelijk niet nodig is, maar door jouw focus wel ontstaat. Ik heb inmiddels geaccepteerd dat ik mijn dagprogramma eromheen bouw (want ik vind de impact ervan gering, dus zou er wat aan doen meer energie kosten denk ik). Maar het is inderdaad irritant op lange vlieg- en autoreizen of tijdens een biosfilm, omdat ik veel tijd verdoe met bedenken of ik nu wel of niet, of ik voor de zekerheid... enzovoorts.
Kan het bij jou ook niet een psychisch probleem zijn geworden?
dinsdag 15 juni 2010 om 12:50
Ja ik herken veel in je 'voor de zekerheid'. Mijn vriend wordt er gek van, gaan we bijna weg moet ik nog snel even naar de wc. In de pauze van een biosfilm, ik moet naar de wc, is er geen pauze dan loop ik onder de film snel ff weg.
Ik ben het dus ook zat om m'n dag erom heen te moeten bouwen, da's prima te doen (meestal) maar leuk is anders. Maar stel het is een psychisch probleem, wat dan? Ik heb het heus wel een keer 2 uur opgehouden omdat ik onderweg was in een trein/bus zonder wc. Maar om mezelf nou op die manier te leren dat het anders kan niet fijn!
Ik ben het dus ook zat om m'n dag erom heen te moeten bouwen, da's prima te doen (meestal) maar leuk is anders. Maar stel het is een psychisch probleem, wat dan? Ik heb het heus wel een keer 2 uur opgehouden omdat ik onderweg was in een trein/bus zonder wc. Maar om mezelf nou op die manier te leren dat het anders kan niet fijn!
dinsdag 15 juni 2010 om 12:59
Zoals gezegd, vind ik de impact ervan gering (op mijn werk zit de wc aan het eind van de gang en ga ik elke 1-2 uur, thuis is het nog makkelijker, en dat zijn toch de plekken waar ik de meeste tijd doorbreng).
Soms is het vet irritant, en meestal hangt dat dan samen met uitstapjes-andere mensen moeten wachten. Jammer. Ik heb het ze allemaal verteld. Dan zeg ik "even mijn neuroplasje" en sta 1 minuut later naast de auto. Ik zou dan ook niet weten wat je hier aan kunt doen, behalve dat voor mij de druk van de ketel is, want ik hoef het niet perse te veranderen. En daarom is het niet zo ontzettend vreselijk.
Leg je vriend maar eens uit hoe het zit. Laat hem vast in de auto gaan zitten, want je hebt dan toch geen uren nodig? Als dat zijn enige probleem is met jou, is het tch een bofkont? . Ik denk echt dat de druk die je jezelf en jouw omgeving jou oplegt het veel meer tot een probleem maakt dan wat het daadwerkelijk is... Denk ik he... Mits medische oorzaken zijn uitgesloten enzo...
Soms is het vet irritant, en meestal hangt dat dan samen met uitstapjes-andere mensen moeten wachten. Jammer. Ik heb het ze allemaal verteld. Dan zeg ik "even mijn neuroplasje" en sta 1 minuut later naast de auto. Ik zou dan ook niet weten wat je hier aan kunt doen, behalve dat voor mij de druk van de ketel is, want ik hoef het niet perse te veranderen. En daarom is het niet zo ontzettend vreselijk.
Leg je vriend maar eens uit hoe het zit. Laat hem vast in de auto gaan zitten, want je hebt dan toch geen uren nodig? Als dat zijn enige probleem is met jou, is het tch een bofkont? . Ik denk echt dat de druk die je jezelf en jouw omgeving jou oplegt het veel meer tot een probleem maakt dan wat het daadwerkelijk is... Denk ik he... Mits medische oorzaken zijn uitgesloten enzo...
dinsdag 15 juni 2010 om 13:11
Als ik jou was zou ik idd eens langs gaan bij een ervaren bekkenbodemfysio, zij zijn gespecialiceerd in het gebied van de blaas, en kunnen je heel veel leren en/of tips geven.
Ik kan zelf helemaal niet meer plassen en heb hier inmiddels een neurostimulator voor, in de beginperiode ben ik ook bij een fysio geweest, en alleen al omdat ze goed uitleggen hoe dat het nu eigenlijk werkt, kan je het voor jezelf verklaren en er beter mee omgaan.
Bekkenbodemfysio is dus niet alleen voor incontinentie.
In ieder geval sterkte, want blaasproblemen zijn gewoon heel vervelend
Ik kan zelf helemaal niet meer plassen en heb hier inmiddels een neurostimulator voor, in de beginperiode ben ik ook bij een fysio geweest, en alleen al omdat ze goed uitleggen hoe dat het nu eigenlijk werkt, kan je het voor jezelf verklaren en er beter mee omgaan.
Bekkenbodemfysio is dus niet alleen voor incontinentie.
In ieder geval sterkte, want blaasproblemen zijn gewoon heel vervelend
dinsdag 15 juni 2010 om 13:16
De rest van de verhalen herken ik ook. Ik moet altijd nog plassen voordat ik de deur uitga. En wel twee of drie keer voordat ik slapen ga.
Ja het is irritant maar ben er ook aan gewend.
En dus goed warm blijven, dat werkt bij mij ook mee...
Is erger geworden naarmate ik ouder werd, want voorheen had ik dat helemaal niet. In mijn jeugd liep ik nog met naveltruitjes aan. En scheen ik het nooit koud te hebben
Ja het is irritant maar ben er ook aan gewend.
En dus goed warm blijven, dat werkt bij mij ook mee...
Is erger geworden naarmate ik ouder werd, want voorheen had ik dat helemaal niet. In mijn jeugd liep ik nog met naveltruitjes aan. En scheen ik het nooit koud te hebben
dinsdag 15 juni 2010 om 13:50
Angst/stress kan bij mij ook op de blaas gaan zitten, dat herken ik.
Een tijd lang heb ik het plassen, de drang, alles wat ermee te maken heeft als erg belastend ervaren. Maar zoals gezegd thuis heb ik er weinig tot geen last van. Wel ga ik voor het naar bed gaan, soms nog eens als ik te lang lees en 's nachts meestal 1 keer. 's ochtends word ik vaak wakker omdat ik moert plassen.
Wat het psychische deel betreft, accepteer dat je bent zoals je bent en forceer niet. Schaam je er ook niet voor oid. Is echt niet nodig!
Een tijd lang heb ik het plassen, de drang, alles wat ermee te maken heeft als erg belastend ervaren. Maar zoals gezegd thuis heb ik er weinig tot geen last van. Wel ga ik voor het naar bed gaan, soms nog eens als ik te lang lees en 's nachts meestal 1 keer. 's ochtends word ik vaak wakker omdat ik moert plassen.
Wat het psychische deel betreft, accepteer dat je bent zoals je bent en forceer niet. Schaam je er ook niet voor oid. Is echt niet nodig!
dinsdag 15 juni 2010 om 16:12
Ik ben blij dat er zoveel mensen zijn die het herkennen denk idd dat accepteren ook een zeer belangrijke 'oplossing' is, alleen wel moeilijk!
Misschien dat ik een keer ga kijken naar een bekkenbodem therapeut maar ik weet nog niet of dat me zou kunnen helpen, omdat er waarschijnlijk dus ook een psychische component in zit.
Misschien dat ik een keer ga kijken naar een bekkenbodem therapeut maar ik weet nog niet of dat me zou kunnen helpen, omdat er waarschijnlijk dus ook een psychische component in zit.
dinsdag 15 juni 2010 om 17:58
Juist om het te kunnen accepteren is het belangrijk om naar een fysio te gaan. Zij kunnen heel goed uitleggen wat er nu eigenlijk 'mis' gaat. Mij heeft het heel goed geholpen om het dan beter te kunnen relativeren, en er dus minder bovenop te zitten. Daardoor krijg je dat je er minder op gaat letten en voila de cirkel is rond.
dinsdag 15 juni 2010 om 22:15
Heel herkenbaar. Ik moest als kind al heel vaak plassen. Tijdens mijn zwangerschappen was het helemaal erg, moest ik soms wel 3 keer in een kwartier! Later ben ik er voor naar de dokter geweest die me doorstuurde naar het ziekenhuis voor een blaasonderzoek (erg vervelend en pijnlijk!) en daar kwam uit dat ik een overactieve en kleine blaas heb. Ik kreeg daar medicijnen voor, maar ik vond het niet echt helpen en kreeg last van bijwerkingen. Jaren daarna toch maar weer eens naar de huisarts gegaan en toen werd ik doorgestuurd naar de fysio voor blaastraining en ik kreeg nieuwe medicijnen (Vesicare). Ik moest van de fysio bijhouden hoe vaak ik moest plassen en hoeveel. Ik ging zo'n 25x keer per 24 uur en vaak kleine beetjes. Met behulp van de medicijnen en oefeningen ging ik uiteindelijk 'nog maar' 12 keer per dag. Later ben ik gestopt met de medicijnen en ik heb het idee dat ik nu wel weer vaker per dag naar het toilet ga. Op mijn werk of thuis is het geen probleem, maar het is lastig als ik een dagje op stap ga, winkelen of zo. Aan wandelen (langs het strand bijvoorbeeld) begin ik al niet eens aan, veel te lastig. En het idee dat ik niet naar het toilet kan als ik moet, vind ik ook niet prettig. Dat gaat inderdaad ook wel tussen je oren zitten. Als ik met iemand mee ga in de auto voor een lange rit, drink ik de dag ervoor gewoon heel weinig, om er maar zo min mogelijk last van te hebben. Is natuurlijk niet goed, maar het scheelt wel. Als ik niet naar het toilet ga, krijg ik eerst een vervelend gevoel en uiteindelijk pijn in mijn buik. Bovendien moet ik als ik uiteindelijk naar het toilet geweest ben, heel snel daarna weer naar het toilet. Alsof mijn blaas dan extra geirriteerd is of zo.
donderdag 17 juni 2010 om 19:00
Hier ook een ex zenuw plasser.
Mijn blaas was ook overactief en ik had een hele smalle plasbuis.
Altijd overal moeten plassen en het werd erger als er geen toilet in de buurt was (of ik dacht dat die niet in de buurt was). Bij mij hebben cranbarrypillen goed geholpen en ik had uit voorzorg allerlei handige dingen bij om toch te kunnen plassen. Van die zakjes waar je in kan plassen dat wordt dan gel. Kan je in de auto plassen of in een pashokje, waar dan ook
.
En het gekke was dat ik dan niet meer zo vaak hoefde.
Nu zelden tot nooit meer last van, als ik bezig ben hoef ik soms 6 a 7 uur niet. Tenminste ik moet wel, maar ik voel het niet zo. 's Nachts hoef ik er gelukkig nooit uit.
Maar als ik nu zenuwachtig ben gaat het op mijn darmen werken........ ook heel fijn.....diarree......
Mijn blaas was ook overactief en ik had een hele smalle plasbuis.
Altijd overal moeten plassen en het werd erger als er geen toilet in de buurt was (of ik dacht dat die niet in de buurt was). Bij mij hebben cranbarrypillen goed geholpen en ik had uit voorzorg allerlei handige dingen bij om toch te kunnen plassen. Van die zakjes waar je in kan plassen dat wordt dan gel. Kan je in de auto plassen of in een pashokje, waar dan ook
.En het gekke was dat ik dan niet meer zo vaak hoefde.
Nu zelden tot nooit meer last van, als ik bezig ben hoef ik soms 6 a 7 uur niet. Tenminste ik moet wel, maar ik voel het niet zo. 's Nachts hoef ik er gelukkig nooit uit.
Maar als ik nu zenuwachtig ben gaat het op mijn darmen werken........ ook heel fijn.....diarree......
donderdag 17 juni 2010 om 23:30
Ja inderdaad. Je kan even rond google voor een volle goedkope pot vol pillen. Als de stof proanthocyanide er in zit is het goed. Maakt niet zoveel uit van welk merk. Ook gedroogde cranberries kan je eten, zijn nog lekker ook.
En zorg dat je een paar van deze bij je hebt. Geeft misschien net een gerust gevoel.
plaszakjes
Succes!
En zorg dat je een paar van deze bij je hebt. Geeft misschien net een gerust gevoel.
plaszakjes
Succes!
