Gezondheid
alle pijlers
ondankbaar kind...
dinsdag 26 augustus 2014 om 16:07
Vandaag dagje naar dierentuin geweest met de kinderen, was leuk. We kwamen thuis en ze vroeg of ik ( dure) batterijen wilde kopen voor haar Furby. Ik zei nee ik heb al genoeg uitgegeven net. Toen zei ze dat ik geen aardige moeder was...Ok....Waarop ik zei dat deze onaardige moeder het pakje met kleren voor haar even ging ophalen. Nu zit ze het te passen en ze vond de broek ( skinny) te strak en die ander ( gewoon) te los. Ze zit me nu met een porum hier op die bank! Rukken en trekken met een boos gezicht aan die broek! Wat een loeder is het ook zeg..Ik wilde dit ff kwijt hoor, ik word soms moedeloos van haar..
dinsdag 26 augustus 2014 om 18:18
quote:ime21 schreef op 26 augustus 2014 @ 18:16:
Ja jeetje zeg die euro extra maakt dan toch al niet meer uit zou ik bij mezelf denken. Kind blij omdat ze met haar furby kan spelen, to geen last van kind.Als je dat bij alles gaat denken krijg je een vervelender kind dat die van TO
Ja jeetje zeg die euro extra maakt dan toch al niet meer uit zou ik bij mezelf denken. Kind blij omdat ze met haar furby kan spelen, to geen last van kind.Als je dat bij alles gaat denken krijg je een vervelender kind dat die van TO
Er wordt hier meer gezogen dan in de gemiddelde pornofilm.
dinsdag 26 augustus 2014 om 18:20
quote:ime21 schreef op 26 augustus 2014 @ 18:16:
Ja jeetje zeg die euro extra maakt dan toch al niet meer uit zou ik bij mezelf denken. Kind blij omdat ze met haar furby kan spelen, to geen last van kind.Dus als jouw kind ineens een Mars wil hol jij meteen naar de benzinepomp om er één te halen en van het gezeur af te zijn? Dat vind ik een stuk onhandiger dan een keer een topic openen om even stoom af te blazen over je oervervelende kind.
Ja jeetje zeg die euro extra maakt dan toch al niet meer uit zou ik bij mezelf denken. Kind blij omdat ze met haar furby kan spelen, to geen last van kind.Dus als jouw kind ineens een Mars wil hol jij meteen naar de benzinepomp om er één te halen en van het gezeur af te zijn? Dat vind ik een stuk onhandiger dan een keer een topic openen om even stoom af te blazen over je oervervelende kind.
dinsdag 26 augustus 2014 om 18:20
quote:ime21 schreef op 26 augustus 2014 @ 18:09:
Dat arme kind, heeft ze iets waar ze mee kan spelen zonder jou tot last te zijn mag ze niet eens batterijen..
Stel je aan zeg.
Ik snap best dat moeders na een lange dag slepen in de dierentuin niet weer erop uit gaat om batterijen voor een krijsende Furby te kopen.
De reden doet er eigenlijk niet eens toe. Nee heb je soms gewoon te accepteren. Goede les voor de rest van je leven.
En TO. Logisch dat als je al gepikeerd bent, je dan net iets minder kan hebben. Is menselijk. Jij bent ook niet van steen.
Maar schroom inderdaad niet om hulp te zoeken. Al is het maar advies inwinnen.
Het word jou te veel en dat doet jullie allebei geen goed.
Dat arme kind, heeft ze iets waar ze mee kan spelen zonder jou tot last te zijn mag ze niet eens batterijen..
Stel je aan zeg.
Ik snap best dat moeders na een lange dag slepen in de dierentuin niet weer erop uit gaat om batterijen voor een krijsende Furby te kopen.
De reden doet er eigenlijk niet eens toe. Nee heb je soms gewoon te accepteren. Goede les voor de rest van je leven.
En TO. Logisch dat als je al gepikeerd bent, je dan net iets minder kan hebben. Is menselijk. Jij bent ook niet van steen.
Maar schroom inderdaad niet om hulp te zoeken. Al is het maar advies inwinnen.
Het word jou te veel en dat doet jullie allebei geen goed.
dinsdag 26 augustus 2014 om 18:21
Nee ben niet serieus over dat arme kind, want ik weet ook wel kindertjes in Afrika hebben ook niets, maar als je toch al geld over de balk smijt op zo'n dag kijk je ook niet zo nauw om een paar euro extra, nu krijgt ze waarschijnlijk tot zakgeld dag de vraag "wanneer mag ik nieuwe batterijen" "ik heb batterijen nodig, en ik kan niet wachten tot zakgeld dag" Écht dit verhaal doet me denken aan mijn zusje, die wist ook altijd alles te verpesten als we niet naar de Mac Donalds gingen na een dagje uit.
Bi sonraki hayatimda gel.
dinsdag 26 augustus 2014 om 18:22
quote:ime21 schreef op 26 augustus 2014 @ 18:16:
Ja jeetje zeg die euro extra maakt dan toch al niet meer uit zou ik bij mezelf denken. Kind blij omdat ze met haar furby kan spelen, to geen last van kind.Ze heeft net een hele dag door een dierentuin gesjouwd. Ik zou ook geen zin hebben weer de deur uit te gaan voor batterijen.
Ja jeetje zeg die euro extra maakt dan toch al niet meer uit zou ik bij mezelf denken. Kind blij omdat ze met haar furby kan spelen, to geen last van kind.Ze heeft net een hele dag door een dierentuin gesjouwd. Ik zou ook geen zin hebben weer de deur uit te gaan voor batterijen.
dinsdag 26 augustus 2014 om 18:25
dinsdag 26 augustus 2014 om 18:25
Ik kan je ergens wel begrijpen. Ik heb dit ook met mijn oppaskind en die is gewend om bij haar ouders veel te krijgen, maar ik kan niet continue voor het minst en geringste de pinpas pakken om voor haar maar van alles te kopen.
Soms reageer ik net als jij. Wordt ik er moedeloos van. De hele dag mijn best gedaan om hun een leuke dag te bezorgen, getrakteerd op een ijsje en dan ook nog een extra snoepje wat al een feest is. En dan daarna gewoon nog doorgaan.. Maar dan ga ik even relativeren en bedenk ik mij: ze is een kind.
Voorbeeld: staan wij net bij de supermarkt, zegt ze dat ze dorst heeft. Prima, zijn bijna klaar en de supermarkt is om de hoek. Maar nee ik moet nu wat te drinken kopen, want zij heeft dorst. Dan moet ik echt even tot 10 tellen, want dan denk ik bij mijzelf je begrijp toch wel dat wij zo thuis zijn? Maar nee, een kind legt dat verband niet altijd.
Kortom relativeren. En anders wat meer aandacht besteden aan leuke educatieve momentjes over geld? Leuke spelletjes oid? Heeft ze een prima leeftijd voor.
Soms reageer ik net als jij. Wordt ik er moedeloos van. De hele dag mijn best gedaan om hun een leuke dag te bezorgen, getrakteerd op een ijsje en dan ook nog een extra snoepje wat al een feest is. En dan daarna gewoon nog doorgaan.. Maar dan ga ik even relativeren en bedenk ik mij: ze is een kind.
Voorbeeld: staan wij net bij de supermarkt, zegt ze dat ze dorst heeft. Prima, zijn bijna klaar en de supermarkt is om de hoek. Maar nee ik moet nu wat te drinken kopen, want zij heeft dorst. Dan moet ik echt even tot 10 tellen, want dan denk ik bij mijzelf je begrijp toch wel dat wij zo thuis zijn? Maar nee, een kind legt dat verband niet altijd.
Kortom relativeren. En anders wat meer aandacht besteden aan leuke educatieve momentjes over geld? Leuke spelletjes oid? Heeft ze een prima leeftijd voor.
dinsdag 26 augustus 2014 om 18:28
quote:ime21 schreef op 26 augustus 2014 @ 18:21:
Nee ben niet serieus over dat arme kind, want ik weet ook wel kindertjes in Afrika hebben ook niets, maar als je toch al geld over de balk smijt op zo'n dag kijk je ook niet zo nauw om een paar euro extra, nu krijgt ze waarschijnlijk tot zakgeld dag de vraag "wanneer mag ik nieuwe batterijen" "ik heb batterijen nodig, en ik kan niet wachten tot zakgeld dag" Écht dit verhaal doet me denken aan mijn zusje, die wist ook altijd alles te verpesten als we niet naar de Mac Donalds gingen na een dagje uit.Kom eens onder je steen vandaan.
Nee ben niet serieus over dat arme kind, want ik weet ook wel kindertjes in Afrika hebben ook niets, maar als je toch al geld over de balk smijt op zo'n dag kijk je ook niet zo nauw om een paar euro extra, nu krijgt ze waarschijnlijk tot zakgeld dag de vraag "wanneer mag ik nieuwe batterijen" "ik heb batterijen nodig, en ik kan niet wachten tot zakgeld dag" Écht dit verhaal doet me denken aan mijn zusje, die wist ook altijd alles te verpesten als we niet naar de Mac Donalds gingen na een dagje uit.Kom eens onder je steen vandaan.
dinsdag 26 augustus 2014 om 18:35
quote:ime21 schreef op 26 augustus 2014 @ 18:31:
@Star, waarom moet ik onder mijn steen vandaan komen? Omdat ik zeg dat je niet nauw moet kijken op die euro extra, achja er zijn altijd van die mensen die denken achteraf "had ik maar dan had ik nog"
Nee, omdat als je het nieuws de laatste jaren een beetje had gevolgd, je had geweten hoeveel mensen er in de schuldsanering/voedselbank en dat soort shit zitten. Die sparen, als ze al kunnen sparen, voor zo'n dagje uit. Die hebben niet nog een extra tientje liggen voor batterijen/ijsjes/whatever.
En TO is alleenstaande moeder met een lamlul van een ex zo te lezen, dus kans zit er dik in dat ze het gewoon ook echt niet heeft.
@Star, waarom moet ik onder mijn steen vandaan komen? Omdat ik zeg dat je niet nauw moet kijken op die euro extra, achja er zijn altijd van die mensen die denken achteraf "had ik maar dan had ik nog"
Nee, omdat als je het nieuws de laatste jaren een beetje had gevolgd, je had geweten hoeveel mensen er in de schuldsanering/voedselbank en dat soort shit zitten. Die sparen, als ze al kunnen sparen, voor zo'n dagje uit. Die hebben niet nog een extra tientje liggen voor batterijen/ijsjes/whatever.
En TO is alleenstaande moeder met een lamlul van een ex zo te lezen, dus kans zit er dik in dat ze het gewoon ook echt niet heeft.
dinsdag 26 augustus 2014 om 18:47
quote:Star schreef op 26 augustus 2014 @ 18:05:
O en tip voor TO; oplaadbare batterijen Ja dan kan ze die later nog voor een ander apparaat gebruiken als ze ouder is
O en tip voor TO; oplaadbare batterijen Ja dan kan ze die later nog voor een ander apparaat gebruiken als ze ouder is
I’m doing superhero stuff. I’m staying focused. If anybody comes in here looking for trouble, oh, they’re going to meet my partners. We’re talking about paw and order.
dinsdag 26 augustus 2014 om 18:51
@Star, mijn moeder zat ook in de schuldsanering toen wij jonger waren, maar die deed echt niet moeilijk om n eurootje extra, omdat we al zo weinig konden doen. en ook mijn ouders zijn gescheiden en mijn vader betaald nul komma nul aan mijn moeder, zij zorgt al meer dan 16 jaar alleen voor ons 3.
Bi sonraki hayatimda gel.
dinsdag 26 augustus 2014 om 19:00
quote:ime21 schreef op 26 augustus 2014 @ 18:51:
@Star, mijn moeder zat ook in de schuldsanering toen wij jonger waren, maar die deed echt niet moeilijk om n eurootje extra, omdat we al zo weinig konden doen. en ook mijn ouders zijn gescheiden en mijn vader betaald nul komma nul aan mijn moeder, zij zorgt al meer dan 16 jaar alleen voor ons 3.
Klinkt het dan heel bot om te zeggen dat als je juist niet let op dat eurootje meer dat je dan risico loopt om in schuldsanering terecht te komen? Of om er in ieder geval langer over te doen om eruit te komen? Eurootjes kunnen behoorlijk oplopen hoor.
Maar even los daarvan, ik ben het best met je eens dat een ijsje dan niet perse hoeft uit te maken. Maar als een kind daar geen waardering voor toont, moet je dan ook maar toegeven aan dat soort dingen? Juist dan sta je eerder op je strepen. De dagen dat mijn oppaskindjes laten zien dat ze heel blij zijn met wat ze krijgen ipv het maar voor lief nemen, krijgen zij van mij een stuk meer. Juist om aan te tonen dat het niet erg is om een keer wat extra's te krijgen, maar dat het niet vanzelfsprekend is.
@Star, mijn moeder zat ook in de schuldsanering toen wij jonger waren, maar die deed echt niet moeilijk om n eurootje extra, omdat we al zo weinig konden doen. en ook mijn ouders zijn gescheiden en mijn vader betaald nul komma nul aan mijn moeder, zij zorgt al meer dan 16 jaar alleen voor ons 3.
Klinkt het dan heel bot om te zeggen dat als je juist niet let op dat eurootje meer dat je dan risico loopt om in schuldsanering terecht te komen? Of om er in ieder geval langer over te doen om eruit te komen? Eurootjes kunnen behoorlijk oplopen hoor.
Maar even los daarvan, ik ben het best met je eens dat een ijsje dan niet perse hoeft uit te maken. Maar als een kind daar geen waardering voor toont, moet je dan ook maar toegeven aan dat soort dingen? Juist dan sta je eerder op je strepen. De dagen dat mijn oppaskindjes laten zien dat ze heel blij zijn met wat ze krijgen ipv het maar voor lief nemen, krijgen zij van mij een stuk meer. Juist om aan te tonen dat het niet erg is om een keer wat extra's te krijgen, maar dat het niet vanzelfsprekend is.
dinsdag 26 augustus 2014 om 19:08
Tuurlijk kunnen die eurootjes oplopen, maar het is maad net hoe je ermee omgaat, mijn moeder moet een vader en moeder spelen, dat betekende dus dat mijn zusje en ik wel eens tegen onze zin in een jongensding moesten gaan doen, ter compensatie kregen wij dan iets extra's om het zo gezellig mogelijk af te sluiten, en als moeder wil je je kind zelfs in de grootste armoede nog n duur cadeau schenken bij wijze van, maar door haar verleden zijn wij nu alle 3 heel voorzichtig met het geld, wantja mijn moeder was zo'n moeder die nog liever met ons naar de mac ging dan de huur betaalde bij wijze van, als we het maar leuk hadden!
Bi sonraki hayatimda gel.
dinsdag 26 augustus 2014 om 19:15
quote:nlies schreef op 26 augustus 2014 @ 17:44:
Kind is gewoon moe, Ik hoor het mijn moeder nog zeggen als we een dagje weg waren geweest en we een half uur thuis waren: En nou hebben we zo'n leuke dag gehad en dan doen jullie zo vervelend. Ja omdat we die leuke dag hadden gehad, en daar moe van waren (al ontkende je dat natuurlijk want je wilde toch niet naar bed) waren we lastig. Er verandert dus weinig in de wereld wat dat betreft
En dan moet je nog kleren passen ook, Laat die kleren even tot morgen liggen
Dit inderdaad. Sommige dingen veranderen gewoon nooit .
En nu ik moeder ben snap ik hoe irritant dat gemekker kan zijn na een dag verwennerij. "Ach, zo zijn kinderen nu eenmaal", zei wijlen mijn oma altijd.
Kind is gewoon moe, Ik hoor het mijn moeder nog zeggen als we een dagje weg waren geweest en we een half uur thuis waren: En nou hebben we zo'n leuke dag gehad en dan doen jullie zo vervelend. Ja omdat we die leuke dag hadden gehad, en daar moe van waren (al ontkende je dat natuurlijk want je wilde toch niet naar bed) waren we lastig. Er verandert dus weinig in de wereld wat dat betreft
En dan moet je nog kleren passen ook, Laat die kleren even tot morgen liggen
Dit inderdaad. Sommige dingen veranderen gewoon nooit .
En nu ik moeder ben snap ik hoe irritant dat gemekker kan zijn na een dag verwennerij. "Ach, zo zijn kinderen nu eenmaal", zei wijlen mijn oma altijd.
dinsdag 26 augustus 2014 om 19:17
quote:Lady-Voldemort schreef op dinsdag 26 augustus 2014 19:12 Verstandig van je moeder.Ja, we hebben tenslotte nooit op straat gewoond of in n kraakpand, dus ergens deed ze het wel goed dan hé. Gelukkig heeft ze na al die ellende nu een gelukkig en onbehoedzaam leven, en kan ze zichzelf ook eens trakteren op iets leuks, en ook wordt ze oma in november en is helemaal losgeslagen met kleertjes komen, en ik geniet ervan als ik haar zo blij zie. Vroeger zag ik haar huilen en voelde ik me kut, nu kijk ik lachend naar haar, zo van "je hebt het toch maar geflikt in je eentje"
Bi sonraki hayatimda gel.
dinsdag 26 augustus 2014 om 19:23
dinsdag 26 augustus 2014 om 19:32
Het lijkt me heel zwaar om je kinderen in je eentje op te voeden of hebben je kinderen allebei een andere vader?
Kinderen zijn er nooit maar dan ook nooit op uit om je het leven zuur te maken. Ze weten wel waarmee ze je aandacht kunnen krijgen en negatieve aandacht is ook aandacht!
Begint ze qua karakter of uiterlijk meer op haar vader te lijken, iemand waarin jij erg teleurgesteld bent? Het zal dan niet mee vallen om daar elke dag mee te moeten " dealen"
Of is er een nieuwe partner in je leven die jou influistert dat je dochter ondankbaar is na alles wat jij voor haar doet? In tegenstelling tot haar vader.....
Is dat het misschien: jij regelt van alles, voed haar op en geen greintje dankbaarheid. Haar vader komt eens in de zoveel tijd een keertje langs en kind is super enthousiast en blij.
Uit ervaring weet ik dat hoe groter de verwaarlozing, hoe hoger het voetstuk wordt waarop de betreffende ouder wordt geplaatst.
Niemand wil immers afgewezen worden en het gevoel hebben dat je er niet toe doet!
Op dit moment is het je allemaal wat teveel, misschien een goede reden om wat extra hulp in te schakelen? Je hoeft het echt niet allemaal alleen te doen hoor!
Kinderen zijn er nooit maar dan ook nooit op uit om je het leven zuur te maken. Ze weten wel waarmee ze je aandacht kunnen krijgen en negatieve aandacht is ook aandacht!
Begint ze qua karakter of uiterlijk meer op haar vader te lijken, iemand waarin jij erg teleurgesteld bent? Het zal dan niet mee vallen om daar elke dag mee te moeten " dealen"
Of is er een nieuwe partner in je leven die jou influistert dat je dochter ondankbaar is na alles wat jij voor haar doet? In tegenstelling tot haar vader.....
Is dat het misschien: jij regelt van alles, voed haar op en geen greintje dankbaarheid. Haar vader komt eens in de zoveel tijd een keertje langs en kind is super enthousiast en blij.
Uit ervaring weet ik dat hoe groter de verwaarlozing, hoe hoger het voetstuk wordt waarop de betreffende ouder wordt geplaatst.
Niemand wil immers afgewezen worden en het gevoel hebben dat je er niet toe doet!
Op dit moment is het je allemaal wat teveel, misschien een goede reden om wat extra hulp in te schakelen? Je hoeft het echt niet allemaal alleen te doen hoor!
dinsdag 26 augustus 2014 om 19:50
quote:beetjegek schreef op 26 augustus 2014 @ 16:46:
[...]
Als ze even uit mijn blikveld zou verdwijnen ja, maar ze blijft ook maar zitten recht voor me, haar nu naar haar kamer dwingen wordt oorlog, dus ik zeg gewoon weinig en als ze wat vraagt geef ik antwoord.
Is dit niet een deel van het probleem? Mijn kinderen (11 &12) kunnen ook strontvervelend zijn. Dan stuur ik ze naar hun kamer tot ze weer normaal kunnen doen. Tegenwoordig vertrekken ze dan meteen maar daar heb ik ook heel veel strijd over gehad. Ze kunnen verschrikkelijk koppig zijn en heel erg boos worden. Als ik daar ooit 'bang' voor was geweest dan waren ze nu nog steeds onhandelbaar. Je mag het hele huis bijelkaar schreeuwen maar als ik zeg dat je naar je kamer gaat dan gebeurt dat gewoon.
Mijn kinderen weten ook dat mijn beslissingen vaststaan. Dus als ik zeg geen batterijen, dan hoeven ze niet te gaan zeuren. Krijg ik toch mokkende koppen, dan ga je maar op je kamer zitten mokken, maar val mij er niet mee lastig. Ik probeer dat zoveel mogelijk te koppelen aan wat er op het moment gebeurt, niet dat ze dankbaar moeten zijn voor iets wat we eerder hebben gedaan.
Als je weet dat je dochter snel alles in het negatieve kan trekken dan had je ook kunnen besluiten haar de kleren later te laten passen, als ze weer een betere bui had.
En je bent echt niet de enige die haar kind soms achter het behang kan plakken hoor.
[...]
Als ze even uit mijn blikveld zou verdwijnen ja, maar ze blijft ook maar zitten recht voor me, haar nu naar haar kamer dwingen wordt oorlog, dus ik zeg gewoon weinig en als ze wat vraagt geef ik antwoord.
Is dit niet een deel van het probleem? Mijn kinderen (11 &12) kunnen ook strontvervelend zijn. Dan stuur ik ze naar hun kamer tot ze weer normaal kunnen doen. Tegenwoordig vertrekken ze dan meteen maar daar heb ik ook heel veel strijd over gehad. Ze kunnen verschrikkelijk koppig zijn en heel erg boos worden. Als ik daar ooit 'bang' voor was geweest dan waren ze nu nog steeds onhandelbaar. Je mag het hele huis bijelkaar schreeuwen maar als ik zeg dat je naar je kamer gaat dan gebeurt dat gewoon.
Mijn kinderen weten ook dat mijn beslissingen vaststaan. Dus als ik zeg geen batterijen, dan hoeven ze niet te gaan zeuren. Krijg ik toch mokkende koppen, dan ga je maar op je kamer zitten mokken, maar val mij er niet mee lastig. Ik probeer dat zoveel mogelijk te koppelen aan wat er op het moment gebeurt, niet dat ze dankbaar moeten zijn voor iets wat we eerder hebben gedaan.
Als je weet dat je dochter snel alles in het negatieve kan trekken dan had je ook kunnen besluiten haar de kleren later te laten passen, als ze weer een betere bui had.
En je bent echt niet de enige die haar kind soms achter het behang kan plakken hoor.
